Ziemniak ziemniaczany: opis odmian nasion ziemniaków, charakterystyka, technologia rolnicza

Zaleca się również kiełkowanie tej odmiany ziemniaków. W tym celu przez 35-40 dni wyjmuje się go z magazynu i umieszcza w ciepłym pomieszczeniu o stałej temperaturze od 12 do 17 stopni Celsjusza.

Odmiana Ziemniaka Lorkh, Opis, Cechy I Recenzje, A Także Cechy Uprawy

Wideo: Odmiana Ziemniaka Lorkh, Opis, Cechy I Recenzje, A Także Cechy Uprawy

Wideo: Lustracja upraw ziemniaka | W pole z Ekoplonem #5 2023, Marsz

Ziemniaki Lorkh: wskrzeszone z zapomnienia

Ziemniaki Lorkh Współcześni agronomowie uprawiają kilka tysięcy odmian ziemniaków, które są przystosowane do różnych klimatów i rodzajów gleby. A wśród nich ziemniak Lorkh jest bardzo popularny w naszym klimacie.

• 1 Historia hodowli odmiany ziemniaka Lorkh
• 2 Opis odmiany ziemniaka Lorkh
• 3 Charakterystyka odmiany ziemniaka Lorkh
• 4 Uprawa odmian ziemniaków Lorkh
• 5 Recenzje

Historia hodowli odmiany ziemniaka Lorkh

Ta odmiana ziemniaka należy do „weteranów” rosyjskiej agronomii – została stworzona w 1922 roku na stacji doświadczalnej Korenevskaya. Jego twórcą był Alexander Georgievich Lorkh, którego nazwisko stało się odpowiednio nazwą nowego rodzaju bulw ziemniaka. Nawiasem mówiąc, wkrótce po wyhodowaniu odmiany naukowiec został mianowany dyrektorem tej stacji. Odmiana została dodana do rejestru państwowego w latach 30.

Od swojego powstania do lat 50. XX wieku Lorkh był niezwykle popularny – był uprawiany w prawie każdym gospodarstwie. I nie jest to zaskakujące, ponieważ niezmiennie zachwycał bogactwem zbiorów i wspaniałym smakiem. Niestety, w drugiej połowie XX wieku Lorkh został wyparty przez nowo utworzone odmiany i prawie zniknął. Jednak już dziś odmiana została wskrzeszona z zapomnienia przez A. G. Lorkha, w którą przekształcono stację eksperymentalną Korenev.

Ogólnorosyjski Naukowy Instytut Uprawy Ziemniaka im. A. G. Lorkha

Obecnie dawna stacja eksperymentalna Korenevskaya została przekształcona w N. N. A. G. Lorkha i zajmuje się nie tylko rozwojem nowych odmian ziemniaków, ale także tworzeniem z nich półproduktów

Opis odmiany ziemniaka Lorkh

Krzewy tej odmiany dorastają do 80 centymetrów wysokości, płatki kwiatów mają delikatny liliowy kolor z fioletowymi żyłkami pośrodku. Rdzeń jest klasycznie żółty, średniej wielkości. Okres po kwitnieniu praktycznie nie jest oznaczony pojawieniem się jagód. Liście na krzaku mają jasnozielony odcień, mały rozcięcie i są średniej wielkości.

Bulwy ziemniaków Lorkh są „ubrane” w jasnobrązową skórkę, która jest przeważnie gładka, jedynie w okolicach wierzchołka ziemniaka może się lekko odkleić. Jest niewiele oczu i są one równomiernie rozmieszczone na całej powierzchni.

Wszystkie bulwy są stosunkowo podobne pod względem wielkości i mogą osiągać do 90–120 g. Ich kształt jest okrągło-owalny. Podczas krojenia widać, że ziemniaki tej odmiany są białe, nawiasem mówiąc, po oczyszczeniu nie ciemnieją. Miąższ surowej bulwy jest miękki i lekko wodnisty.

Według degustatorów smak ziemniaków Lorkh jest po prostu doskonały.

Kiedy spytałem babcię, czy pamięta odmianę ziemniaków, taką jak Lorkh, ku mojemu wielkiemu zdziwieniu odpowiedź była twierdząca. Według jej opowieści, w latach powojennych, kiedy moja babcia była jeszcze 10-letnią dziewczynką, mojej mamie (prababci) udało się wymienić jej luksusowy jedwabny szal, podarowany przez zmarłego pradziadka na wojnie za dwa wiadra skiełkowanych bulw. Ich połówki trzeba było sadzić w nadziei na przyszłe zbiory, chociaż nie było co jeść. W rezultacie babcia, jej dwie siostry i brat do sierpnia jedli zupę pokrzywową i owoce znalezione w ogrodach. Cóż, prababcia przyniosła chleb. A jednak przeżyli, czekając na żniwa Lorkha. I szczerze mówiąc, nie żałowali, że posadzili – wykopane ziemniaki wystarczyły, aby jakoś przetrwały do następnej wiosny.

Ziemniaki Lorkh

Ziemniaki Lorkh wyróżniają się doskonałym smakiem i bezpretensjonalną uprawą.

Charakterystyka odmiany ziemniaka Lorkh

Odmiana nadaje się do uprawy w różnych warunkach klimatycznych. Wśród regionów, w których jest uprawiany:

• Centralna Czarna Ziemia;
• Środkowa Wołga;
• Północno-kaukaska;
• Centralny;
• Northwestern;
• Uralsky.

Można ją również uprawiać na Ukrainie iw Mołdawii.

Ziemniak Lorkh to średnio późna odmiana, która dojrzewa 110–120 dni po posadzeniu. Jeden krzew daje średnio 15-25 ziemniaków. Około 90% całej uprawy przetrwa do wiosny, co uważa się za dużą liczbę. Odmiana ma dobrą wydajność – od 10 mkw. m możesz zebrać około 25–35 kg. Lorkh wykazuje odporność na wiele chorób roślin okopowych, w szczególności na rdzę, infekcje wirusowe, zarazę, itp. Parch i rak ziemniaka są niebezpieczne dla odmiany.

Odmiana ta charakteryzuje się wysoką zawartością skrobi (15–20%), co czyni ją doskonałym surowcem do produkcji skrobi. Ta właściwość decyduje również o tym, że Lorkh szybko sprowadza się podczas gotowania. Dlatego te ziemniaki świetnie nadają się do robienia przecierów, puree zup i pieczenia.

Jedną z chorób, na które podatna jest odmiana Lorkh, jest rak, chociaż jest on nieszkodliwy dla ludzi, ale sprawia, że bulwy nie nadają się do jedzenia.

Uprawa odmian ziemniaków Lorkh

Zwiększona plastyczność odmiany sprawia, że jest ona możliwie bezpretensjonalna pod względem glebowo-klimatycznym, jednak zbiory mogą ucierpieć z powodu niskiej wilgotności gleby oraz braku fosforu i potasu w glebie. Sadzone ziemniaki sadzi się na głębokość około 8 cm. Należy pamiętać, że odmiana ta nie reaguje dobrze, jeśli sadzi się bulwy pokrojone na kawałki, aby zaoszczędzić pieniądze. Przy takim sadzeniu plon będzie mniejszy, a same ziemniaki będą mniejsze.

Osobliwością Lorkha jest to, że podczas sadzenia bulwy umieszcza się pędami w dół, co pozwala uformować bardziej bujne krzewy, które otrzymają więcej światła. Jeśli chodzi o czas lądowania, to zwykle początek maja. Ogólnie agronomowie zalecają sadzenie bulw, gdy gleba nagrzewa się do 6-8 stopni Celsjusza na głębokości 10 cm, w przeciwnym razie sadzonki sadzonej rośliny mogą być bardzo opóźnione. Według znaków ludowych bulwy należy sadzić, gdy na brzozie zakwitną pierwsze liście.

Na brzozie pojawiły się liście

Według folkloru uważa się, że pojawienie się liści na brzozie jest jednym ze znaków, że ziemniaki można już sadzić

Posadź Lorkha na równej i otwartej glebie, ponieważ silny cień może spowodować rozciągnięcie rośliny i utrudnić kwitnienie. Chociaż daje dobre plony na wielu różnych typach gleb, nie lubi zbyt gęstej, gliniastej gleby, która pozbawia jej korzenie dostępu do tlenu. Najlepsze wyniki uzyskasz uprawiając ziemniaki w glinie piaszczystej i glinie lekkiej. Jeśli wilgotność gleby jest zbyt wysoka, bulwy mogą gnić.

Przed sadzeniem ziemniaków Lorkh przeprowadza się standardowe procedury przygotowawcze:

• jesienią ogród wykopuje się na głębokość 30 cm, uprzednio oczyszczając resztki wszystkich roślin;
• wiosną ponownie wykopuje się ziemię, ale nie głębiej niż 15 cm;
• bezpośrednio przed sadzeniem bulw gleba jest nawożona nawozami azotowymi, obliczając dawkę zgodnie z instrukcją.

Cechy przygotowania nasion:

• wybierz bulwy o wadze około 80 g, bez zewnętrznych wad i oznak choroby;
• umyj je i namocz w różowawym roztworze manganu przez 30 minut;
• kurtofeliny układa się w jednym rzędzie w niskich pudełkach lub na półkach, pozostawiając tak, aż pojawią się kiełki;
• okresowo bulwy należy spryskiwać wodą, jednocześnie sprawdzając pod kątem uszkodzeń.

Optymalne warunki do kiełkowania oczu to temperatura 10-12 stopni Celsjusza i rozproszone światło. Bulwy można sadzić, gdy kiełki mają co najmniej 1 cm długości. Odległość między roślinami powinna wynosić około 35 cm, między rzędami – 70 cm.

Kiełki na ziemniakach

Porośnięte bulwy można sadzić, gdy długość kiełków osiągnie 1 cm lub więcej.

Recenzje

Ziemniaki Lorkh są niezwykle smaczne i bezpretensjonalne w uprawie, co czyni je doskonałą opcją do rolnictwa domowego i przemysłowego. Na szczęście w dzisiejszych czasach zakup materiału siewnego i rozpoczęcie sadzenia nie będzie trudne. Teraz wystarczy się nim zająć i czekać na pierwsze zdjęcia!

Ziemniak ziemniaczany: opis odmian nasion ziemniaków, charakterystyka, technologia rolnicza

Warzywo tej odmiany pojawiło się na rynku w 2007 roku i od razu stało się bardzo popularne ze względu na wysoką wydajność, znaczną średnią wagę jednej bulwy (może osiągnąć 1 kilogram), odporność na choroby i szkodniki. Większość ogrodników zwraca uwagę na tak ważną właściwość ziemniaka Miner, że nie ma na niego wpływu stonka ziemniaczana.

Historia ziemniaka

Prawie każdy zna wyrażenie: ziemniaki – drugi chleb. Bez tego warzywa trudno wyobrazić sobie większość potraw. Jest to albo jego część, albo używana jako przystawka. Uważa się, że Rosjanie są zobowiązani Piotrowi I zobaczyć wygląd ziemniaków na stole, ale zaczęli jeść warzywa jako pokarm dopiero od 1839 roku i do tego czasu postrzegali go jako roślinę ozdobną.

Mniej więcej w tym samym czasie hodowcy zaczęli pracować z ziemniakami. Największym sukcesem był EA Grachev, dzięki któremu powstała pierwsza rosyjska odmiana ziemniaków – Early Rose. Nadal jest popularny wśród ogrodników, można go łatwo znaleźć na działkach daczy. Znaczącą rolę w hodowli nowych odmian ziemniaków odegrał akademik Vavilov N.I. – słynny naukowiec, dzięki któremu dokonano wielu odkryć w nauce selekcyjnej.

Wszystkie odmiany są wpisane do specjalnego rejestru państwowego. Obecnie zawiera 426 rodzajów ziemniaków. Najstarszą odmianą jest odmiana Lorch, którą można uprawiać we wszystkich dwunastu regionach klimatycznych kraju. Takie zagospodarowanie przestrzenne jest jedną z osobliwości Federacji Rosyjskiej, ponieważ każde terytorium ma własne warunki pogodowe, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze odmiany do uprawy.

Opis odmian

Ziemniak ma następujące cechy:

• Odmiana odnosi się do liczby średnio-wczesnych (okres dojrzewania wynosi od 65 do 80 dni);
• Udział skrobi (główna cecha ziemniaków) wynosi od 15% do 17%;
• Kształt bulw jest okrągły, średnia masa waha się od 100 do 200 gramów, ale w niektórych przypadkach może osiągnąć jeden kilogram. Z reguły w jednym buszu rośnie od 7 do 12 ziemniaków. Skórka jest żółta, a ciało jest jasnożółte;
• Wysoka wydajność. Z jednego hektara zbiera się od 167 do 264 centów uprawy. Ustalony maksymalny poziom to 464 centów;
• Dobre cechy dla konsumenta: bogaty smak, który pozwala na aktywne wykorzystanie w kuchni (najczęściej przygotowywany przez gotowanie lub smażenie, a smaki stają się coraz lepsze);
• Zdolność do długoterminowego przechowywania (poziom przechowywania wynosi 97%).

Używane ziemniaki Bravo, głównie w kuchni. Ale ze względu na wysoką zawartość skrobi i wiele innych przydatnych substancji, może być stosowany w przemyśle farmaceutycznym, przemyśle chemicznym i tak dalej. Zaleca się uprawę tej odmiany w regionach klimatycznych Wołga-Watka i Ural. Jednocześnie obserwowano stabilnie wysokie plony ziemniaków opisywanej odmiany na innych terytoriach, co sugeruje jej dostosowanie do surowego klimatu kraju.

Charakterystyczną cechą tej odmiany jest to, że praktycznie nie jest podatna na różne choroby, w tym tak niebezpieczne, jak rak ziemniaka, pomarszczona i opasana mozaika oraz wirujący liść liści. Czasami ten typ ziemniaka jest dotknięty zaroślą i złotym nicieniem.

Rosnący porządek

Aby uzyskać wysoką jakość i wysoką wydajność, konieczne jest odpowiednie przygotowanie materiału do sadzenia.

Zwróć uwagę! Wielu ogrodników wybiera sadzenie dużych bulw, ważących od 100 gramów. Pozwala to uzyskać duże zbiory, ale to znacznie zwiększa zużycie bulw, co wymaga dodatkowych kosztów zakupu nasion lub ich przechowywania. Dlatego znacznie skuteczniej jest sadzić bulwy o wadze od 50 do 100 gramów. Jeśli podczas sadzenia wyciąć duże klubowe, należy upewnić się, że co najmniej trzy oczy znajdują się na każdej części umieszczonej w otworze.

Zaleca się również kiełkowanie tej odmiany ziemniaków. W tym celu przez 35-40 dni wyjmuje się go z magazynu i umieszcza w ciepłym pomieszczeniu o stałej temperaturze od 12 do 17 stopni Celsjusza.

To ważne! W przygotowaniu materiału do sadzenia przy użyciu kiełkowania należy zwrócić uwagę na światło w pomieszczeniu. Przy niewystarczającej ilości lekkich pędów może być długa i biała, co nie da znaczącej wydajności. Nadmierne światło może spowodować wysychanie kiełków, co również będzie miało negatywny wpływ na wydajność.

Niezapomniane o umiarkowanym podlewaniu

W procesie kiełkowania zaleca się okresowo (co najmniej raz w tygodniu) obracanie nasion, więc umieść je w tym czasie luzem na stojakach. Ponadto ta metoda przechowywania w okresie przygotowania do sadzenia pozwala na manipulowanie nasionami stymulatorami wzrostu i nawozami mineralnymi. Odporność na szkodniki i choroby zwiększy przetwarzanie podczas kiełkowania ziemniaków odmian ze słabym roztworem niebieskiego witriolu.

Dodatkowe informacje. Niektórzy ogrodnicy stosują mokrą metodę kiełkowania. Aby to zrobić, bulwy umieszcza się w specjalnych pudełkach i wylewa między siebie mokrym trocinami lub torfem. Ta metoda przygotowania ziemniaków do sadzenia skraca czas kiełkowania, a same bulwy zatrzymują większość składników odżywczych w środku, co zapewnia wyższą wydajność.

Do sadzenia ziemniaków Górnik powinien wybrać miejsce oświetlone słońcem. Podobnie jak inne odmiany tej rośliny, górnik nie lubi nadmiaru wilgoci, więc gdy woda gruntowa jest blisko, lepiej zasadzić roślinę na wyższym gruncie. Przygotowanie terenu rozpoczyna się jesienią. Wykopał, usunął wszystkie chwasty. Jeśli gleba w miejscu charakteryzuje się wysoką kwasowością, należy dodać do niej wapno lub mąkę dolomitową. Na wiosnę trzeba przekopać teren i zastosować nawóz: humus lub torf (jeśli to konieczne).

Optymalny czas sadzenia ziemniaków ze szczepu Miner to koniec kwietnia – początek maja, ponieważ należy do kategorii odmian sezonowych. Aby upewnić się, że nadszedł czas lądowania, zaleca się pomiar temperatury gleby na głębokości bagnetu łopaty (12-15 centymetrów). Gdy tylko osiągnie 7-8 stopni Celsjusza, oznacza to, że nasiona można położyć w ziemi.

Produktywność jest zapewniona

Dbanie o ziemniaki jest dość proste. Po pierwsze, konieczne jest okresowe poluzowanie gleby grabią i usunięcie chwastów. Pozwala to ułatwić wygląd pierwszych pędów. Gdy tylko kiełki roślin osiągną wysokość 15-20 centymetrów, należy je schować, aby zapewnić rozwój systemu korzeniowego i tworzenie dużych plonów. Zwykle ziemniaki mają wystarczającą ilość naturalnych opadów, ale w przypadku suszy zaleca się dostarczenie roślinie dodatkowej wilgoci w ilości nie większej niż 3 litry na krzew. Karmienie odbywa się trzy razy:

• Pierwszy – w okresie wzrostu wierzchołków;
• Drugi – jak tworzenie pąków;
• Trzeci – w okresie kwitnienia i tworzenia jajnika.

Zalety i wady odmiany

Opis odmiany ziemniaka Miner byłby niekompletny bez określenia jego mocnych i słabych stron. Jak mówią ogrodnicy:

• Doskonały smak;
• Wysoka wydajność produktów rynkowych, co ułatwia sprzedaż na rynku, a zatem rośnie w celach komercyjnych;
• Szybkość dojrzewania;
• Możliwość długotrwałego przechowywania (jakość przechowywania sięga 96%);
• Wysoka zawartość głównej użytecznej substancji w skrobi ziemniaczanej;
• Odporność na różne choroby i szkodniki.

Jako wady można zauważyć złożoność przygotowania materiału do sadzenia, ale jest on więcej niż kompensowany przez dużą ilość plonów.

Tak więc ziemniaki Górnik dojrzewają 65-80 dni po posadzeniu, co pozwala tym, którzy je hodują, uzyskać wystarczająco szybki dostęp do pożytecznych substancji w nim zawartych. Ta odmiana jest używana głównie w kuchni, ze względu na jej właściwości smakowe. Uzyskanie wysokiej jakości plonów wymaga czasochłonnego przygotowania, ale nie wymaga opieki. Ale ze wszystkimi zaleceniami dotyczącymi wzrostu, waga jednej bulwy może osiągnąć 100 gramów.

Ziemniaki Kiwi: opis i charakterystyka odmian

Wiesz? Odmiana ta została nazwana Kiwi ze względu na specyficzną siateczkową i owłosioną strukturę skórki oraz okrągły kształt owoców, co sprawia, że ​​warzywa wyglądają jak egzotyczne owoce kiwi. Odmiana została wyhodowana przez hodowców amatorów w mieście Zhuk, Kaluga Region, Rosja.

Kiwi Ziemniaki: GMO czy nie?

Wielu ogrodników amatorów uważa odmianę Kiwi za białoruską, ponieważ pojawiła się jednocześnie z odmianami Lasok, Temp i białorusko-3. Są to jednak tylko pogłoski, a tak naprawdę są to zupełnie różne odmiany. Ze względu na to, że niewiele jest informacji o ziemniakach kiwi, niektórzy ogrodnicy wciąż kłócą się o to, czy to warzywo jest bezpieczne i czy jest to GMO – organizm zmodyfikowany genetycznie. Istnieje opinia, że ​​kiedy odmiana nie zostanie uszkodzona przez stonkę ziemniaczaną, oznacza to, że do jej genu został wprowadzony bakteryjny wróg tego owada. Jednak ta technologia jest uważana za dawno przestarzałą.

Powodem, dla którego stonka ziemniaczana nie atakuje odmiany Qiwi, jest obecność w jej składzie biocelulozy (białka roślinnego, które odstrasza szkodnika), która uderza w liście rośliny przy użyciu zwykłej metody krzyżowania. A zwiększona włochatość skórki wskazuje na wynik tradycyjnej hodowli i krzyżowania biologicznego, a nie zakłócenia struktury genów. Dlatego ziemniaki kiwi są uważane za bezpieczną odmianę.

Ziemniaki kiwi: charakterystyka i opis odmiany

Odmiana Kiwi jest jedną z najlepszych odmian ziemniaka pod względem wydajności. Późna odmiana, okres dojrzewania – do 120 dni, w zależności od warunków klimatycznych i pogodowych. Stopień wilgoci ma ogromny wpływ: w tym samym regionie, przy tym samym sadzeniu, czas dojrzewania może się różnić. Krzewy ziemniaczane są wysokie, mogą osiągać 40-80 cm, łodyga jest prosta, z dużą liczbą gałęzi wielolistnych. Liście są szorstkie, owłosione, szmaragdowo zielone, z ząbkowanymi krawędziami. Kwiatostany ziemniaków są jasne liliowe. Bulwy ziemniaka Kiwi mają niezwykły, wydłużony kształt, z zaokrąglonymi krawędziami i siatkową skórą. Aby dotknąć korzeni są bardzo szorstkie, skóra jest cienka. Miąższ jest śnieżnobiały, ma bursztynowy odcień, jest bardzo gęsty i wymaga dłuższej obróbki cieplnej niż inne odmiany. Odmiany ziemniaków Qiwi ma inną charakterystyczną cechę – jej bulwy zawsze rosną duże lub średnie, małe nie występują.

Funkcje sadzenia odmian ziemniaków Kiwi

Sadzenie odmian kiwi może być tradycyjnym sposobem, jak wszystkie inne odmiany. Istnieją jednak techniki sadzenia, które pozwalają uzyskać maksymalną wydajność. Na przykład agronomowie zalecają sadzenie roślin na holenderski sposób. Dla ziemniaków Kiwi zapewnia on zasady sadzenia opisane poniżej.

Daty lądowania

Czas sadzenia w regionach strefy klimatu umiarkowanego – koniec kwietnia – początek maja. Jest optymalny, gdy ziemia ogrzewa się do +7 … + 9 ° C na głębokości około 10-12 cm, a gdy przymrozki nie są już przerażające, ponieważ są szkodliwe dla przyszłych zbiorów.

Zasady lądowania: miejsce, schemat, technologia

• dwa sąsiednie rzędy ziemniaków – przerwa – dwa rzędy – przerwa. Odległość między łóżkami powinna wynosić co najmniej 70 cm, co jest konieczne w celu zapewnienia przepuszczalności małych urządzeń do pielęgnacji ogrodu.

• odległość między bulwami sadzenia powinna wynosić co najmniej 30 cm;

• Sadzone bulwy nie rozmnażają się i są pokryte ziemią z obu stron.

To ważne! Głębokość sadzenia bulw zależy od rodzaju gleby. W glinie wystarczy pogłębić materiał sadzeniowy o 5–8 cm, w darni i bielicach – potrzeba co najmniej 10 cm, a głębokość oblicza się od powierzchni materiału sadzeniowego do szczytu grzbietu.

Jak uprawiać ziemniaki odmian kiwi: osobliwości opieki

Kiwi ziemniaczany rośnie dość bezpretensjonalnie. Dlatego każdy ogrodnik amator będzie w stanie uprawiać tę odmianę na własnej działce. Przez cały sezon wegetacyjny łóżka są podlewane trzy razy. Przeprowadzaj także okresowe spulchnianie gleby i pielenie. Nawożenie płynnymi nawozami mineralnymi odbywa się trzy razy: po raz pierwszy na początku lata, drugi i trzeci – w odstępie dziesięciu dni.

Odporność na choroby i szkodniki

Ziemniaki kiwi mają kolejną charakterystyczną cechę w opisie odmiany – odporność na szkodniki. Stonka ziemniaczana i drutowce prawie nigdy nie atakują młodych liści i pędów ziemniaków. Jak wspomniano powyżej, pierwszym powodem jest obecność w liściach tej odmiany bio-celulozy, która nie jest trawiona przez szkodniki. Drugim powodem jest to, że odmiana Kiwi ma bardzo twarde i szorstkie owłosione liście, które odstraszają owady i uniemożliwiają składanie jaj. Ponadto odmiana ta nie jest dotknięta zarazą późną, parchem, makrosporozą i innymi podobnymi chorobami wirusowymi.

Ziemniaki Kiwi: Zbiór

Wartością tej odmiany jest jej wysoka wydajność, która wynosi 20 kg z 1 kg bulw sadzenia. Ponieważ ziemniaki Kiwi są późno dojrzewające, zbiory przeprowadza się zazwyczaj pod koniec września – na początku października. Suszone szczyty ziemniaków – znak, że nadszedł czas zbiorów. Ponadto, aby dowiedzieć się, czy korzenie dojrzewają, można wykopać jeden krzew do kontroli. Wszystkie wykopane ziemniaki są najpierw suszone, a następnie pobierane, usuwane w razie potrzeby zgniłe i wysyłane do piwnicy lub innego chłodnego miejsca do przechowywania.

Dzięki wyjątkowym właściwościom opisów odmian ziemniaki Kiwi otrzymały wiele pozytywnych opinii od ogrodników, którzy stale uprawiają je na swoich działkach. Dzięki wszystkim swoim zaletom ziemniaki Kiwi zachowują wysoką jakość i są przechowywane przez długi czas bez utraty oryginalnego kształtu i smaku.