Borówka amerykańska. Uprawa, jak sadzić, pielęgnacja. Jakie ma właściwości

W naszych warunkach klimatycznych podlewanie ma istotny wpływ na siłę wzrostu, plonowanie oraz kondycję roślin. Ze względu na dobrze rozbudowany i rozległy system korzeniowy, winorośl jest odporna na braki wody. Podlewanie może okazać się konieczne w przypadku długotrwałych upałów oraz na piaszczystych glebach. Szczególnej uwagi wymagają winorośle rosnące tuż przy budynkach, gdyż ziemia w takich miejscach najczęściej szybciej przesycha. Odpowiednia wilgotność podłoża jest szczególnie ważna w okresie tworzenia się owoców. Należy pamiętać, aby system korzeniowy nie był zbyt długo zalany, gdyż ogranicza on zawartość powietrza w glebie i dodatkowo stwarza warunki sprzyjające rozwojowi patogenów glebowych.

W jaki sposób uprawiać i pielęgnować winorośl

Winorośl należy do coraz chętniej uprawianych roślin owocowych w naszym kraju. Jej owoce są cenione ze względu na walory smakowe, właściwości zdrowotne oraz szerokie zastosowanie w kuchni. Żeby cieszyć się smakiem pysznych owoców z własnej uprawy należy jednak pamiętać o odpowiednich zabiegach pielęgnacyjnych, które należy wykonać we właściwym terminie.

Z artykułu dowiesz się:

1. Czym charakteryzuje się winorośl?
2. Jak uprawiać winorośl?
3. Kiedy wykonywać prace pielęgnacyjne?

4. W jaki sposób rozmnażać winorośl?
5. Jak stworzyć piekną kompozycję z winorośli?
6. Jakie mogą wystąpić problemy w uprawie?

1. Czym charakteryzuje się winorośl?

Jak wygląda winorośl?

Winorośl właściwa (Vitis vinifera) to gatunek z rodziny winoroślowatych spotykany także pod nazwą winorośl winna czy latorośl winna. Jest pnączem osiągającym zwykle do 10 metrów długości (chociaż sporadycznie spotykane są egzemplarze o długości pędów do 40 metrów). Pędy winorośli czepiają się podpór przy pomocy wąsów czepnych. U winogronowych pnączy wyróżnia się długopędy i krótkopędy, przy czym te drugie rozwijają się w kątach liści, a na jesieni zamierają aż po znajdujący się u ich nasady pąk kątowy. W kolejnym sezonie z tego pąka wyrasta długopęd. Liście są dłoniasto klapowane i bardzo zmienne, zwykle do 15 cm długości i szerokości. Blaszka liściowa z wierzchu jest ciemnozielona, natomiast od spodu jasnozielona z delikatnym szarym kutnerem. Późną wiosną ukazują się kwiatostany osiągające do 20 cm długości z niepozornymi, drobnymi kwiatami. Następnie rozwija się kulista lub podłużna jagoda średnicy około 2 cm o słodkim lub słodkokwaśnym smaku. W zależności od odmiany owoce mogą być od koloru jasno zielonego poprzez różowy i czerwony do niemal czarnego. Wewnątrz owocu znajduje się od 2 do 4 nasion. Obecnie spotykane są także odmiany, które nie zawiązują nasion.

Skąd pochodzi winorośl właściwa?

Zasięg naturalny dziko rosnącej winorośli właściwej obejmował rozległe obszary w basenie Morza Śródziemnego oraz południowo-zachodniej Azji. Stanowiska dzikich winorośli w Europie rozciągały się od Hiszpanii poprzez Włochy, Szwajcarię, Austrię i Węgry, po Rumunię i kraje bałkańskie położone na południe od niej. Po stronie azjatyckiej obejmowały swym zasięgiem wybrzeże Morza Czarnego, rejon Kaukazu oraz południowe wybrzeża Morza Kaspijskiego. Na wschodnich krańcach swojego zasięgu występuje na izolowanych stanowiskach w Tadżykistanie i Turkmenistanie. Działalność człowieka oraz duża podatność na choroby i szkodniki sprawiły, że winorośl na stanowiskach naturalnych stała się gatunkiem zagrożonym. Obecnie nadal rośnie na powyższym obszarze jednak w rozproszonych i wątłych populacjach. Obecnie w uprawie są setki odmian pochodzące od dziko rosnącej winorośli, które nieustannie cieszą się dużym powodzeniem.

Jakie niezwykłe właściwości mają winogrona?

Winogrona, czyli owoce winorośli posiadają właściwości, które doceniane są od tysiącleci. Chronią m.in. przed chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak nadciśnienie tętnicze czy nowotwory. We współczesnej medycynie niekonwencjonalnej powstał nawet dział o nazwie ampeloterapia, czyli leczenie owocami i sokiem winogronowym, a także winem. Owoce winorośli są skarbnicą witamin i składników mineralnych. Znajdują się w nich witaminy A, B i C oraz minerały takie jak: fosfor, potas, wapń, magnez, cynk, miedź, jod i żelazo. Ponadto pomagają w pozbyciu się kwasów nagromadzonych w organizmie. Zawarte w owocach flawonoidy (zwłaszcza w skórce i nasionach) spełniają właściwości antynowotworowe.

? Czy wiesz, że najnowsze badania naukowców potwierdziły dobroczynne działanie owoców winorośli. Wyciąg z nasion winogron skutecznie niszczy komórki rakowe w hodowli, m.in. raka skóry, sutka, jelita, płuc, żołądka i prostaty.

Jak wykorzystać winogrona w kuchni?

Z owoców winorośli wytwarza się przede wszystkim najlepsze na świecie wina, które mogą stanowić dodatek do wielu potraw. Podczas odpowiedniej fermentacji otrzymuje się także kwas i ocet winny. Niektóre odmiany wydają owoce z przeznaczeniem na smaczne rodzynki, które są obowiązkowym składnikiem wielu ciast, deserów i potraw. Z nasion winogron tłoczy się także bardzo zdrowy olej. Oprócz bezpośredniego spożycia owoców można przygotować z nich soki, dżemy czy galaretki.

Które odmiany winorośli zapewniają obfite plonowanie?

Winorośl właściwa ‘Agat Doński’ – to odmiana wyróżniająca się silnym wzrostem i bardzo obfitym plonowaniem. Jagody są duże, kuliste lub lekko elipsoidalne, granatowe z dość mocnym, niebieskim nalotem i grubą skórką. Dojrzewają od połowy września. Odmiana jest mało wrażliwa na choroby grzybowe.
Winorośl właściwa ‘Alwood’ – to obficie plonująca i silnie rosnąca odmiana o dużych owocach zebranych w średniej wielkości grona. Kuliste, granatowoczarne owoce są bardzo smaczne. Do zbioru nadają się na przełomie września i października. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości osypują się. Odmiana jest odporna na choroby grzybowe.
Winorośl właściwa ‘Arkadia’ – to odmiana o silnym wzroście i obfitym plonie z dużymi, owalnymi, zielono-żółtymi jagodami. W smaku są bardzo smaczne i słodkie. Grona są duże i średnio zwarte. Dojrzałość osiągają już w I połowie września. Odmiana odporna na choroby grzybowe.
Winorośl właściwa ‘Aurora’ – to silnie rosnąca i obficie plonująca odmiana o średniej wielkości, kulistych owocach. Zielonożółte owoce wyróżnia delikatny, białawy nalot oraz różowawy rumieniec. Dojrzewają na początku września. W deszczowe lata owoce może porażać szara pleśń.
Winorośl właściwa ‘Chrupka Złota’ – to silnie rosnąca odmiana o bardzo smacznych zielonkawożółtych owocach zebranych w zwarte, średniej wielkości grona. Dojrzewa na przełomie września i października. Jest nieco bardziej wrażliwa na mączniaka i na mróz.
Winorośl właściwa ‘Einset’ – to silnie rosnąca odmiana o dość nieregularnym plonie. W niektóre lata potrafi owocować bardzo obficie. Beznasienne, różowoczerwone jagody są średniej wielkości. Wyróżnia je mocny fioletowy nalot. Owoce nadają się do zbioru od połowy września. Odmiana jest niezbyt podatna na choroby grzybowe, ale podczas długotrwałych opadów deszczu może być porażona przez mączniaka rzekomego.
Winorośl właściwa ‘Festivee’ – to odmiana o silnym wzroście o dużych, owalnych owocach z granatowym nalotem. Owocuje corocznie, niezawodnie i bardzo obficie. Owoce dojrzewają w połowie września i utrzymują się na roślinach aż do mrozów. Odmiana jest średnio wrażliwa na mączniaka i na mróz.
Winorośl właściwa ‘Gołubok’ – to odmiana o umiarkowanie silnym wzroście i obfitym plonowaniu. Na średniej wielkości, zwartych gronach dojrzewają kuliste, granatowe, smaczne owoce z mocnym nalotem woskowym. Dojrzałość osiągają już na początku września. Jedna z najlepszych odmian winnych doskonale sprawdzających się w naszym kraju. Jesienią liście przebarwiają się na piękny, purpurowy kolor. W miarę odporna na choroby grzybowe. Tylko podczas długotrwałych opadów może być porażona przez szarą pleśń lub mączniaka rzekomego.
Winorośl właściwa ‘Iza Zaliwska’ – to silnie rosnąca odmiana dająca obfite plony. Na średniej wielkości gronach dojrzewają zielonożółte, kuliste, smaczne jagody z intensywnym , białawym nalotem. Zbiory można przeprowadzać już w drugiej połowie sierpnia. Odmiana umiarkowanie podatna na choroby grzybowe.
Winorośl właściwa ‘Prim’ – to silnie rosnąca i obficie plonująca odmiana o średniej wielkości, owalnych, złotożółtych jagodach. Smaczne owoce zebrane są w duże i niezbyt zwarte grona. Dojrzałość zbiorczą osiągają od połowy września. Odmiana w miarę odporna na choroby grzybowe. Problemem może być tylko nekroza korowa.
Winorośl właściwa ‘Schuyler’ – to odmiana o bardzo silnym wzroście i obfitym plonowaniu. Kuliste, granatowoczarne jagody średniej wielkości zebrane są w zwarte grona. Owoce dojrzewają od początku września. Odmiana jest umiarkowanie wrażliwa na choroby grzybowe. Wymaga profilaktycznej ochrony przed mączniakiem rzekomym.
Winorośl właściwa ‘Regina’ – odmiana o silnym wzroście, odporna na mączniaka, ale wrażliwa na mrozy, przez co wymaga okrycia lub położenia całego krzewu na ziemi. Grona i owoce są bardzo duże, owalne, woskowożółte, bardzo smaczne. Mogą być atakowane przez osy. Dojrzewają od połowy września.
Winorośl właściwa ‘Muskat Letni’ – to odmiana o słabym wzroście, przez co nie wymaga tyle cięcia. Owoce są średniej wielkości, owalne, żółte o bardzo wyrazistym aromacie i wyjątkowym smaku. Odmiana wyróżnia się średnią odpornością na mączniaka.

2. Jak uprawiać winorośl?

Jakie stanowisko jest najlepsze pod winorośl?

Winorośl to roślina ciepłolubna, która najlepiej rośnie na dobrze nasłonecznionym i łatwo nagrzewającym się stanowisku. Doskonale nadają się podpory i konstrukcje przy południowych ścianach budynków. Miejsce powinno być także zaciszne i osłonięte od wiatru, co szczególnie ważne jest u odmian deserowych, które wykazują mniejszą odporność na mróz.

Na jakiej glebie najlepiej udaje się winorośl?

Wymagania glebowe winorośli nie są duże, gdyż rośliny potrafią łatwo przystosować się do środowiska, w którym rosną. Wystarczy im przeciętna, szybko nagrzewająca się ziemia ogrodowa. Dobrze rosną w przepuszczalnej i piaszczystej glebie. Pod uprawę winorośli nie jest wskazane podmokłe podłoże, na którym rośliny bardzo słabo rosną i częściej chorują. W takich przypadkach konieczne jest wcześniejsze zdrenowanie podłoża.

Kiedy i w jaki sposób sadzić winorośl?

Sadzonki winorośli powinno się kupować z upraw pojemnikowych, gdyż wówczas mamy pewność że system korzeniowy jest prawidłowo rozwinięty. Należy także zwrócić uwagę na liście, na których nie powinno być plam i innych oznak chorób czy obecności szkodników. Dobrze wykształcona sadzonka powinna być zdrewniała w dolnej części, gdyż tylko takie rośliny będą w stanie lepiej przezimować. Sadzonki z upraw pojemnikowych wysadza się do gruntu od połowy maja do października. Jeśli zdecydujemy się na rośliny kopane z gruntu odpowiednim miesiącem na sadzenie będzie październik lub wczesna wiosna. Sadzonki wysadza się we wcześniej wykopany otwór, który należy wypełnić ziemią ogrodową wymieszaną z rozłożonym kompostem.

Porada: Należy unikać jesiennego sadzenia mniej wytrzymałych na mróz odmian, np. Chrupka Złota czy Festivee. Dla tych roślin korzystniejszy do sadzenia jest termin wczesnowiosenny (od końca marca do połowy kwietnia).

Jak często nawozić winorośl?

Winorośle mają umiarkowane zapotrzebowanie na składniki pokarmowe. Zaleca się stosowanie granulowanych nawozów mineralnych w 2-3 dawkach, jednak ostatnie dokarmianie wykonujemy najpóźniej na przełomie czerwca i lipca. W tym celu warto sięgnąć po nawóz wieloskładnikowy przeznaczony pod winorośl (np. Nawóz granulowany do winorośli Target). Na szczególną uwagę zasługują także nawozy ekologiczne (np. Nawóz płynny ekologiczny do winorośli Target). Ponadto pod koniec lata (sierpień-połowa września) warto pamiętać o zastosowaniu nawozów jesiennych. Dzięki temu rośliny będą lepiej przygotowane do zimowania. Jesienią wokół roślin można także rozłożyć cienką warstwę kompostu, który dostarczy do gleby związki organiczne.

Czy winorośl wymaga częstego podlewania?

W naszych warunkach klimatycznych podlewanie ma istotny wpływ na siłę wzrostu, plonowanie oraz kondycję roślin. Ze względu na dobrze rozbudowany i rozległy system korzeniowy, winorośl jest odporna na braki wody. Podlewanie może okazać się konieczne w przypadku długotrwałych upałów oraz na piaszczystych glebach. Szczególnej uwagi wymagają winorośle rosnące tuż przy budynkach, gdyż ziemia w takich miejscach najczęściej szybciej przesycha. Odpowiednia wilgotność podłoża jest szczególnie ważna w okresie tworzenia się owoców. Należy pamiętać, aby system korzeniowy nie był zbyt długo zalany, gdyż ogranicza on zawartość powietrza w glebie i dodatkowo stwarza warunki sprzyjające rozwojowi patogenów glebowych.

Czy warto ściółkować winorośl?

W uprawie winorośli zalecane jest ściółkowanie, które skutecznie zapobiega wzrostowi chwastów oraz nadmiernemu parowaniu wody z gleby. Ponadto zabezpieczy korzenie roślin przed wahaniami temperatury. Dobrym materiałem do ściółkowania jest przekompostowana kora.

Jak ochronić winorośl przed przymrozkami wiosennymi?

Późne przymrozki wiosenne mogą w krótkim czasie zniweczyć naszą pracę i uszkodzić winorośl w taki sposób, że nie będą w stanie owocować. Deszczowanie roślin w okresie występowania przymrozków może zapobiegać uszkodzeniu wyrastających kwiatostanów, nawet przy spadku temperatury do -5°C. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń spowodowanych przez przymrozki należy natychmiast sięgnąć po Superplon K. Jest to preparat, który skutecznie wzmacnia odporność roślin w warunkach stresowych.

Czy winorośl wymaga cięcia?

Cięcie winorośli należy do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych. Są to rośliny owocowe, które wymagają najsilniejszego cięcia. Powinno ono być wykonywane corocznie, gdyż najlepsze plony uzyskuje się z tegorocznych pędów, które wyrosły z ubiegłorocznego przyrostu. Tylko taki sposób cięcia pozwoli na uzyskanie obfitych plonów.

Kiedy i w jaki sposób wykonać cięcie winorośli?

Cięcie winorośli należy przeprowadzić w okresie zimowego spoczynku. Najodpowiedniejszym terminem jest koniec lutego i pierwsza połowa marca. Na cięcie należy wybrać dzień bez opadów i z dodatnią temperaturą. Zabiegu nie powinno przeprowadzać się zbyt wcześnie, gdyż zwiększa się niebezpieczeństwo przemarznięcia pędów oraz wniknięcia chorób grzybowych. Natomiast zbyt późne cięcie doprowadza do tzw. „płaczu łozy” co w rezultacie opóźnia gojenie się ran, przyczynia do osłabienia roślin oraz zwiększa ryzyko wystąpienia infekcji. Prawidłowe cięcie winorośli polega na pozostawieniu dwóch lub trzech silnych i zdrowych zdrewniałych pędów jednorocznych, tzw. łozy. Pozostałe pędy należy usunąć. Pozostawione łozy skraca się w zależności od odmiany w taki sposób, aby pozostało na nich od 6 do 12 pąków, z których wiosną wypuszczą nowe pędy.

W jakim celu wykonuje się tzw. ”cięcie zielone”?

Obcinanie lub obłamywanie tegorocznych przyrostów w okresie kwitnienia to zabieg bardzo ważny dla jakości produkowanych winogron. Celem jest wzmocnienie krzewu oraz skierowanie większej ilości składników pokarmowych do kwiatów i zawiązujących się owoców. Dzięki temu uzyskamy duże i smaczne owoce. Ważnym zabiegiem jest także skracanie pędów oraz obrywanie najstarszych liści w okresie wybarwiania się owoców (najczęściej w sierpniu). Usunięcie wegetatywnych części roślin, które zasłaniają grona umożliwia lepszy dostęp promieni słonecznych, co w rezultacie przekłada się korzystnie na jakość i smak owoców. Dodatkowo zabiegi te poprawiają zdrowotność roślin, gdyż zbyt duże zagęszczenie pędów i liści stwarza korzystne warunki dla rozwoju chorób grzybowych.

W jaki sposób przygotować winorośl do zimy?

Ze względu, że nie wszystkie odmiany winorośli są w pełni mrozoodporne, należy pamiętać o zabezpieczeniu ich przed nadejściem zimy. W listopadzie przy podstawie rośliny warto usypać około 30-centymetrowy kopczyk ziemi, który zabezpieczy system korzeniowy. Pędy, które będą owocowały w kolejnym sezonie można przygiąć do ziemi i obsypać ziemią bądź też owinąć agrowłókniną lub matą słomianą.

W jaki sposób zbierać i przechowywać owoce?

Owoce winorośli powinny zostać zebrane w odpowiednim terminie. Wszystkie odmiany uprawne mają określony termin dojrzewania owoców, którego należy się trzymać. Dla wcześniejszych odmian przypada on zwykle na sierpień, natomiast owoce późnych winorośli zbiera się dopiero w październiku. Grona należy zrywać delikatnie, unikając mechanicznych uszkodzeń skórki. Również ewentualny transport owoców powinien być wykonany z należytą starannością, aby zapobiec uszkadzaniu winogron. Owoce po zbiorze w miarę możliwości powinny być przechowywane w warunkach chłodniczych.

3. Kiedy wykonywać prace pielęgnacyjne?

RODZAJ ZABIEGU

MIESIĄC

Sadzenie

Borówka amerykańska. Uprawa, jak sadzić, pielęgnacja. Jakie ma właściwości?

Sadzenie borówki amerykańskiej nie stanowi dużego wyzwania, jednak uprawiając ten krzew we własnym ogródku, na działce czy balkonie, należy przestrzegać zasad dotyczących tego kiedy, gdzie i jak sadzić sadzonki borówki amerykańskiej.

źródło:123RF

Borówka amerykańska stała się bardzo popularnym owocem. Jest pyszna, a do tego odznacza się właściwościami korzystnymi dla zdrowia.
Wielu smakoszy tego owocu chciałoby aby w ich przydomowych ogrodach rosła borówka amerykańska. Uprawa tego owocu nie jest bardzo trudna.
Jak sadzić borówkę amerykańską? Trzeba pamiętać, by roślina miała sporo miejsca i zadbać o to, by w pobliżu były też inne borówki.

SPRAWDŹ TEŻ: Jak przyrządzić tofu naturalne? To danie zadowoli każdego smakosza!
Spis treści

Jak sadzić borówkę amerykańską?
Kiedy sadzić borówkę amerykańską?
Gdzie sadzić borówkę amerykańską?
Pielęgnacja borówki amerykańskiej
Borówka amerykańska. Dlaczego jej uprawa jest popularna?

Jak sadzić borówkę amerykańską?

Ważnym zagadnieniem jest to jak sadzić borówkę amerykańską. Aby jej rozłożyste i dość długie pędy mogły swobodnie się rozrastać borówka amerykańska, w zależności od odmiany, potrzebuje sporo miejsca. Warto posadzić obok siebie więcej krzaczków, aby wzajemnie się od siebie zapylały, a pszczoły i trzmiele nie musiały pokonywać dużych odległości, by się nasycić i zapylić krzewy. Dobrze jest też wkopać kilka różnych odmian, by słodki czas owocowania został wydłużony.

Ile miejsca potrzebuje borówka amerykańska? Jak sadzić te krzewy, aby zdrowo rosły i obficie owocowały? Zaleca się by rozstaw między krzewami wynosił 2,5-3 metrów na 1 metr. Rzędy krzaczków borówki amerykańskiej powinny przebiegać w linii północ-południe. Ta ostatnia informacja jest ważna zwłaszcza dla plantatorów, którzy sadzą ogromne ilości sadzonek. W jakich odstępach sadzić borówkę amerykańską na plantacji? Rozstaw między rzędami sadzonek powinien mieć około 3 metrów, a w rzędzie rośliny powinny być wsadzone co 1,5 do 2 metrów.

Jakie borówki sadzić? W uprawie amatorskiej najlepiej sprawdzą się m.in. odmiana „Bluecrop”, „Patriot”, „Darrow” i „Bonifacy”. Do wsadu doniczkowego i pojemnikowego poleca się zaś odmianę „Bluegold”.

Kiedy sadzić borówkę amerykańską?

Zastanawiając się nad tym jak ma wyglądać amatorska uprawa borówki amerykańskiej wiele osób stawia sobie pytanie: „Kiedy sadzić borówkę amerykańską?”. W odpowiedzi na to zagadnienie podaje się dwa możliwe terminy: późna jesień lub wczesna wiosna. Dotyczy to jednak przede wszystkim sadzonek kopanych z gruntu. Znawcy tematu podają jeszcze inną odpowiedź. Według nich sadzonki borówki amerykańskiej znajdujące się w pojemnikach można wsadzać do gruntu od połowy kwietnia do października.

Ogrodnicy polecają właśnie te pojemnikowe sadzonki, ponieważ system korzeniowy jest tutaj dobrze rozwinięty. Najlepiej jest wybierać sadzonki kilkuletnie, które mają 2-3 lata. Zakupu sadzonek należy dokonywać w dobrych centrach ogrodniczych lub szkółkach drzewek owocowych.

A kiedy powinna być wkopywana balkonowa borówka amerykańska? Sadzenie niższych i bardziej odpornych odmian krzewów do donic lub pojemników balkonowych, bądź tarasowych najlepiej wykonać wiosną, a jeśli to możliwe, to po wiosennych przymrozkach.

Gdzie sadzić borówkę amerykańską?

Sadzenie borówki wiosną lub jesienią powinno odbywać się we właściwym miejscu. Krzewy borówki amerykańskiej lubią słoneczne i wolne od wiatru stanowiska. Nie znoszą terenów podmokłych oraz suszy. Niektóre gatunki źle znoszą mrozy. Zatem gdzie sadzić borówkę amerykańską? Idealnym miejscem byłby teren przypominający sosnowy las. Na takich obszarach ziemia jest lekka, przepuszczalna, próchnicza, kwaśna. Tego właśnie potrzebuje borówka amerykańska.

Ziemia, która najbardziej się nadaje pod borówkę amerykańską to mieszanka torfu, ziemi liściowej oraz trocin po drzewach iglastych (np. sosnowych), które zostały uprzednio przekompostowane. Kwasowość takiej gleby powinna znajdować się na poziomie 3,5-5 pH.

Jak głęboko sadzić borówkę amerykańską? System korzeniowy borówki amerykańskiej jest dość płytki, dlatego by wkopać te rośliny wystarczą dołki o głębokości ok 30-40 cm i szerokości ok 50 cm. Jeśli w pobliżu obszaru nasadzeniowego płyną wody gruntowe, nie powinny one sięgać pułapu korzeni borówki amerykańskiej (a być na głębokości 60-100 cm).

Pielęgnacja borówki amerykańskiej

Jakie warunki uprawy docenia borówka amerykańska, kiedy sadzić, gdzie, jakie odmiany borówki amerykańskiej są najlepsze oraz jak postępować z krzewami przez cały rok – oto najczęstsze problemy ogrodników-amatorów. Większość już rozwikłaliśmy. Pozostaje kwestia pielęgnacji tej rośliny, czyli podlewania, nawożenia, cięcia, itp.

Borówka amerykańska należy do krzewów, które lubią wilgoć, tygodniowo należy dostarczyć krzaczkowi 10-20 l wody. Codzienne podlewanie, najlepiej drogą kropelkową, stanowi obowiązek, zwłaszcza w pierwszym roku od wsadzenia borówki amerykańskiej. Trzeba jednak uważać, aby borówki nie przelać.

Krzewy borówki amerykańskiej nawozimy wiosną w trzech dawkach. Roślina ta powinna mieć zapewnioną stałą podaż azotu, dlatego wiosenny nawóz powinien być bogaty w ten pierwiastek. Na jesień warto podsypać krzewy nawozem wieloskładnikowym i okorować podłoże.

Solidne cięcie borówki amerykańskiej powinno się wykonać dopiero po kilku latach od wsadzenia, by prześwietlić koronę krzewu. Usuwa się wówczas stare, słabe, zagęszczone i niewłaściwie rosnące pędy.

Borówka amerykańska. Dlaczego jej uprawa jest popularna?

Od szeregu lat obserwuje się swoiste „boom” na borówkę amerykańską. Nie dość, że jest pyszna, bo soczysta i słodka, to jeszcze odznacza się właściwościami korzystnymi dla zdrowia.

A to nie wszystkie zalety regularnego zajadania się borówkami amerykańskimi. Okazuje się, że owoce te przeciwdziałają powstawaniu niektórych nowotworów oraz zapobiegają marskości wątroby.

Nic dziwnego zatem, że sadzenie borówki amerykańskiej, nie tylko na plantacjach, ale także w przydomowych ogródkach, na działkach, a nawet na tarasach i balkonach stało się bardzo popularne. Jeśli tylko właściwie zadbamy o tę roślinę, z pewnością przez długie lata będziemy cieszyć się jej plonami. Powinniśmy więc wybrać odmianę lub odmiany borówek amerykańskich, które najlepiej nadają się do amatorskiej uprawy oraz znaleźć dla nich dobre stanowisko w ogrodzie.

Smakiem borówek amerykańskich można się cieszyć latem, w czasie ich owocowania ale też zimą, ponieważ są to owoce, które nadają się do mrożenia.