Press "Enter" to skip to content

Kiedy i jak sadzić wiśnie? Wyjaśniamy prawidłowe sadzenie wiśni

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Wiśnie i czereśnie w ogrodzie. Odmiany, wymagania, pielęgnacja

Czereśnie i wiśnie wyglądają podobnie, ale mają różne wymagania. Jedne i drugie warto mieć w ogrodzie.

W przydomowych sadach jedne z pierwszych owocują czereśnie (maj-czerwiec), a niedługo po nich również wiśnie (czerwiec-lipiec). Te pyszne, kuliste owoce to pestkowce, a rodzące je drzewa należą do wspólnej rodziny różowatych. Na tym jednak ich podobieństwa właściwie się kończą, gdyż zarówno wymagania jak i szczególne cechy morfologiczne tych dwóch gatunków są już różne.

Jakie wymagania mają czereśnie

To drzewo dość wymagające i stosunkowo wrażliwe zarówno na niskie temperatury jak i szkodniki oraz choroby (szczególnie drewna i kory). Polecane do sadzenia w cieplejszych rejonach kraju. Uprawy możemy spróbować na terenach chłodniejszych, pod warunkiem wyboru odmian najbardziej wytrzymałych na niskie temperatury oraz choroby (np. „Burlat”). Podobnie wysokie wymagania jak do temperatury, czereśnia ma również w stosunku do podłoża.

Najlepsze są dla niej są gleby żyzne, ciepłe, bogate w składniki pokarmowe i węglan wapnia oraz dość przewiewne. Nie mogą być jednak piaszczyste, bo czereśnia będzie na nich owocowała bardzo słabo, nie mogą być również podmokłe, bo na nich z kolei drzewko może zginąć nawet w kilka lat po posadzeniu. Wszystkie czereśnie lubią słońce, a więc właśnie takie stanowisko będzie dla nich najlepsze.

Jakie czereśnie wybrać do ogrodu

Jako drzewa, osiągają też znaczne rozmiary i tworzą grube pnie oraz konary. Dlatego też do sadów przydomowych oraz na niewielkie działki poleca się zakup odmian szczepionych na podkładkach karłowych. Znacznie ograniczają one rozmiary dorosłego drzewa i ułatwiają zarówno wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych (np. cięcie) jak i zbiór owoców. Niektóre gwarantują również wczesne wchodzenie w okres owocowania (np. już w drugim bądź trzecim roku po posadzeniu).

Czereśnie są drzewami obcopylnymi, a więc dla dobrego owocowania, potrzebują sąsiedztwa innej odmiany i to kwitnącej w tym samym czasie. Warto więc przy zakupie drzewek wziąć ten czynnik pod uwagę (np. dla „Burlat” najlepsze zapylacze to „Van”, „Vega” lub „Ranier”)

Na rynku od pewnego czasu są również dostępne odmiany, które zapylają się same i nie potrzebują sąsiedztwa innych czereśni (np. „Lapins”). Z pewnością będą dobrym wyborem, jeśli nie planujemy większej ilości nasadzeń.

Jedne z ciekawszych odmian, dostępnych na rynku to:

  • „Burlat” – owoce ciemnoczerwone, dojrzewa w połowie czerwca,
  • „Vega” – owoce żółte z czerwonym rumieńcem, dojrzewa w końcu czerwca,
  • „Van” – owoce czerwone, dojrzewa na przełomie czerwca i lipca,
  • „Regina” – owoce ciemnoczerwone, dojrzewa w połowie lipca,
  • „Büttnera Czerwona” – owoce żółte z czerwonym rumieńcem, dojrzewa na początku lipca
  • „Lapins” – owoce czerwone, dojrzewa w połowie lipca.

Przycinanie czereśni

Czereśnie, podobnie jak i inne drzewa owocowe, wymagają cięcia. Ze względu na wrażliwość związaną z chorobami kory, zabieg poleca się wykonywać latem, po zakończonym okresie owocowania.

Uprawa wiśni w ogrodzie

Drzewa tego gatunku są bardziej odporne na niskie temperatury niż czereśnie i mają nieco mniejsze wymagania glebowe. Osiągają też mniejsze rozmiary i są „drobniejsze”. Ich owoce rzadziej nadają się do spożycia na surowo, ale są za to wyśmienitym surowcem do wyrobu rozmaitych przetworów (np. soki, dżemy, powidła).

Drzewa korzenią się głęboko, wiec poradzą sobie na słabszych, bardziej piaszczystych glebach, chociaż oczywiście lepiej będą owocowały na podłożach żyźniejszych i bogatszych w składniki pokarmowe. Lubią też stanowiska słoneczne.

Wiśnie w przeciwieństwie do czereśni są najczęściej samopylne. Zapylają się więc własnym pyłkiem i nie potrzebują sąsiedztwa innych wiśni, aby wydać liczne owoce. Ponieważ zakwitają pod koniec kwietnia, ich pąki rzadko są uszkadzane przez przymrozki.

Kwiaty, a co za tym idzie również owoce zawiązują się często na pędach jednorocznych, dlatego wiśnie szybko wchodzą w okres owocowania (już w drugim roku po posadzeniu). Z tego też powodu zalecane jest coroczne cięcie drzewek. A ponieważ podobnie jak czereśnie, wiśnie są dość wrażliwe na rozmaite choroby (w tym również kory), zaleca się wykonanie zabiegu latem, po owocowaniu (lipiec-sierpień).

Odmiany wiśni polecane do ogrodów

Dla ograniczenia wzrostu, a także ze względu na podniesienie odporności, wiśnie często szczepione są na podkładkach (np. antypki bądź czereśni ptasiej). Dlatego do uprawy w ogródkach przydomowych, warto szukać w szkółkach drzewek o niewielkich rozmiarach, dość plennych i stosunkowo odpornych na choroby.

Jedną z najpopularniejszych w naszym kraju odmian jest od lat „Łutówka” (ciemnoczerwone owoce dojrzewają pod koniec lipca – najlepsze na przetwory), ale poza nią istnieje też spory wybór innych odmian jak choćby:

  • „Lucyna” – czerwone owoce dojrzewają pod koniec lipca – na przetwory i do bezpośredniego spożycia,
  • „Wanda” – niezbyt duże, czerwone owoce dojrzewają na początku lipca – odmiana dość odporna na choroby,
  • „Nefris” – owoce niezbyt duże, bardzo ciemnoczerwone dojrzewają na początku lipca – dość odporna na choroby, lepsza na przetwory niż do spożycia na surowo,
  • „Pandy 103” – duże, ciemnoczerwone owoce dojrzewają z początkiem lipca – smaczne, na przetwory i do bezpośredniego spożycia, odmiana stosunkowo odporna na choroby,
  • „North Star” – czerwone owoce dojrzewają na początku lipca – na przetwory i do bezpośredniego spożycia,
  • typowo deserowa, pyszna choć nieco zapomniana wiśnia należąca do tzw. starych odmian – szklanka – jasnoczerwone, niemal przeźroczyste owoce dojrzewają bardzo wcześnie bo pod koniec czerwca – drzewa rosną dość silnie.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Dzieje się w Polsce i na świecie – czytaj na i.pl

  • Gwyneth Paltrow przed sądem. O co jest oskarżona?
  • Tak wygląda teraz Katherine Kelly Lang, czyli Brooke z serialu “Moda na sukces”
  • Te długi się nie przedawniają. Oto lista długów, które się nie przeterminują
  • Tak w młodości wyglądała Magda Gessler. Była prawdziwą pięknością [zdjęcia]

Kiedy i jak sadzić wiśnie? Wyjaśniamy prawidłowe sadzenie wiśni

B y nasz przydomowy ogródek stał się ogródkiem kwitnącej wiśni, a później także owocowym rajem, trzeba szeregu czynności i zabiegów oraz wiedzy. Owoc, z którego słynie Japonia, to doskonałe źródło witamin i pierwiastków. Idealne dla osób dbających o linię – niezbyt słodkie i małokaloryczne – ale także dla wszystkich, którym zależy na dostarczaniu organizmowi niezbędnych składników. Jak wyhodować sobie swoją własną „fabrykę” wiśni?

Wybór stanowiska

Wiśnię z powodzeniem można uprawiać na terenie całego naszego kraju, gdyż nie ma dużych wymagań klimatycznych i glebowych. Nie jest też wrażliwa na mróz, ale ponieważ okres kwitnienia przypada na kwiecień/maj, mogą jej zaszkodzić wiosenne przymrozki i to już te sięgające zaledwie 2 stopni poniżej zera.

Jeśli chodzi o glebę, to oczywiście preferowana jest jak najbardziej żyzna, jednak na potrzeby własne, a nie produkcji przemysłowej, nada się każdy jej rodzaj (w szczególności przepuszczalne, głębokie, gliniaste i piaszczysto-gliniaste).

Jedyne zastrzeżenie do warunków klimatycznych to takie, że wiśnie nie lubią za dużo wilgoci, gdyż nadmiar wody może powodować pękanie owoców. Z tego powodu nieco gorszych plonów powinniśmy się spodziewać na obszarach z dużą ilością opadów, występujących np. na terenach podgórskich.

Przygotowanie stanowiska

Jeśli chcemy uprawiać wiśnie, decyzji o sadzeniu nie powinniśmy podejmować z dnia na dzień, gdyż stanowisko wymaga odpowiedniego przygotowania już na trzy miesiące wcześniej. Gleba potrzebuje czasu, by nabrać właściwości odżywczych na skutek przeprowadzonego przez nas procesu nawożenia i spulchniania. W tym celu w ziemi wykopujemy dołki w kształcie prostopadłościanu o boku ok. 70cm. W miejscu przecięcia przekątnych, mniej więcej po środku dołka umieszczany w ziemi drewniany palik, do którego później przywiążemy nasze młode drzewko. Jego wysokość powinna wynosić tyle, ile po okresie wzrostu wyniesie wysokość pnia. Palik powinien zatem mieć taką długość, jak długość pnia młodego drzewka plus ok. 1m zapasu.

Wykopaną ziemię mieszamy z wieloskładnikowym nawozem do sadzenia drzew owocowych i zasypujemy nią dołek. Nie ubijamy, ani nie udeptujemy, a jedynie luźno roztrząsamy dla lepszego efektu spulchnienia.

Kiedy sadzić?

Najkrócej rzecz ujmując, albo późną jesienią, albo wczesną wiosną. Oba okresy mają swoje wady i zalety, gdyż jesienią mamy więcej czasu na przygotowanie stanowiska z trzymiesięcznym wyprzedzeniem oraz większy wybór materiału szkółkarskiego, jednak w tym czasie młode drzewka są wystawione na ryzyko przemarznięcia, nawet pomimo swojej dość dużej odporności. Wiosną nie możemy zapominać o regularnym podlewaniu, gdyż w tym czasie występują mało obfite opady deszczu, a wcześniejsze przygotowanie gruntu może być utrudnione z uwagi na mroźną porę, podczas której ziemia może być zbyt zmarznięta.

Kiedy kupić?

Najlepszym rozwiązaniem jest zakup drzewek tuż przed planowanym sadzeniem i, po odpowiednim przetransportowaniu ich ze szkółki do ogrodu czy sadu, rozpocząć uprawę. Jeśli jednak, np. ze względu na złą pogodę musimy poczekać, istnieje sposób, by przechować młode drzewka przez kilka dni. W tym celu korzenie obsypujemy ziemią albo trocinami i intensywnie podlewamy. Pamiętajmy także, by na każdym etapie odpowiednio obchodzić się z drzewkami – wiązki chwytamy zawsze poniżej zgrubienia po okulizacji, uważając, by nie spowodować opadnięcia pąków lub uszkodzenia młodych pędów.

Odmiany ziemniaków – charakterystyka odmian jadalnych

Bulwy ziemniaczane znów wracają w Polsce do łask. Choć był moment, że uznano je za zbyt kaloryczne, znów stają się – w pełni uzasadnienie – popularne. Odmiany ziemniaków są jednak różne i mają różne właściwości oraz zastosowanie.

Z tego artykułu dowiesz się:

Jedne ziemniaki polecane są do sałatek, inne do purée, a jeszcze inne do frytek. Choć Polska jest krajem, w którym spożycie bulw ziemniaczanych jest znów bardzo duże, wciąż konsumenci niewiele na ich temat wiedzą. Nie zwracają nawet uwagi, jakie odmiany ziemniaków lądują w ich kuchni. A to klucz do tego, żeby dopasować je do konkretnej potrawy. Bo nie wszystkie ziemniaki nadają się do frytek czy sałatek. Warto więc dowiedzieć się o nich nieco więcej, a także poznać tak zwane typy kulinarne konkretnych odmian.

Podział ziemniaków na typy kulinarne i ich charakterystyka

Niewiele osób wie, że w Polsce prowadzone są badania nad ziemniakami, a ich odmiany wpisywane są do Krajowego Rejestru Odmian. Naukowcy z Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) zajmują się takimi zagadnieniami, jak podatność na choroby czy plonowanie, ale testują również smak ziemniaków czy określają zawartość skrobi. Ich wnioski są ważne dla konsumentów, którzy chętnie sięgają po te bardzo zdrowe warzywa.

W celu ułatwienia identyfikacji ziemniaków wprowadzono podział na typy kulinarne. Sprzedawcy powinni informować, z jakimi typem mamy do czynienia podczas zakupów.

  • typ kulinarny „A”, czyli sałatkowy – podstawową cechą ziemniaków należących do tego typu jest fakt, że się nie rozgotowują. Miąższ po ugotowaniu pozostaje zwięzły, dlatego nadaje się do krojenia (na przykład do sałatek, ale również zapiekanek czy zup);
  • typ kulinarny „B”, czyli ogólnoużytkowy – typ pośredni, którego miąższ jest dość zwięzły, ale pod naciskiem daje się go rozgnieść. To właśnie ziemniaki tego typu wykorzystuje się jako dodatek do obiadów, a także na purée oraz kopytka. Często bywają wybierane również do zup, ale także smażenia;
  • typ kulinarny „C”, czyli lekko mączysty – po ugotowaniu ich miąższ jest lekko suchy, mączysty. Z tego powodu ziemniaki tego typu doskonale sprawdzają się na frytki, placki, a także do pieczenia;
  • typy pośrednie („AB”, „BC” i inne) – ponieważ są dostępne ziemniaki, których jednoznaczne sklasyfikowanie, jeśli chodzi o typ kulinarny, nie jest możliwe, wprowadzono tak zwane określenia pośrednie. Ziemniaki nimi określane mają część cech pochodzących z jednego typu i część cech z drugiego. Najczęściej są to odmiany bardziej uniwersalne podczas wykorzystania w kuchni.

Zobacz też:
Rzeżucha – najważniejsze informacje o warzywie

Odmiany ziemniaków jadalnych z uwzględnieniem pory sadzenia

Zarówno dla rolników, jak i konsumentów, kluczowe jest, kiedy ziemniaki trafiają do ziemi, a także, kiedy pojawiają się w sklepach. W Polsce popularne są odmiany ziemniaków wczesnych, które możemy jeść już w maju, ale gospodarcze znaczenie mają również odmiany późniejsze – te, które przechowujemy i jemy przez całą zimę i wczesną wiosnę.

Choć na całym świecie są dziesiątki odmian ziemniaków, szczególnie popularne w naszym kraju są wybrane gatunki. Powody ich popularności są bardzo różne.

Bardzo wczesne

Odmian ziemniaków, które można sadzić najwcześniej, wyróżnia się przynajmniej kilkadziesiąt. W Polsce szczególną popularnością cieszą się następujące:

  • „Denar” – ma miąższ w kolorze jasnożółtym, natomiast skórkę wyraźniej żółtą. Jego smak oceniony został na 7,2 w dziesięciostopniowej skali. Cechuje się dużym jak na konkurencyjne odmiany plonowaniem – 43,7 t/ha. Jego typ kulinarny to „AB”;
  • „Impresja” – ziemniak o żółtym kolorze i nieco jaśniejszym miąższu. Jego smak oceniony został na 6,8. Dużą popularność zawdzięcza swojemu wydajnemu plonowaniu – 50,4 t/ha to bardzo dobry wynik. Typ kulinarny „Impresji” to „A-AB”.

Wczesne

Nieco później, ale wciąż dość wcześnie, sadzi się następujące – niezwykle popularne w naszym kraju – odmiany:

  • „Bohun” – podobnie jak poprzednie, również ta odmiana ma żółty kolor, a także jasnożółty miąższ. Typ kulinarny to jednak „B”, natomiast smak oceniony został na 7,1. W tym przypadku również decydujący jest plon – „Bohun” pozwala na osiągnięcie 51,8 t/ha;
  • „Vineta” – pochodząca z Niemiec odmiana żółtych (zarówno jeśli chodzi o skórkę, jak i miąższ) ziemniaków. Cenione są z powodu rzadkiego tylu kulinarnego, czyli „B/AB”. Smak oceniony został na 7,1, a plon to zaledwie 39,1 t/ha.

Średnio wczesne

Najwięcej odmian zarejestrowanych w naszym kraju to właśnie ziemniaki średnio wczesne. Wśród najchętniej uprawianych są:

  • „Jurek” – żółte ziemniaki o typie kulinarnym „B-BC”, których smak oceniono na 7,2. Cechują się bardzo dobrą wydajnością plonowania – 55.6 t/ha to wynik iście imponujący;
  • „Satina” – niemiecka odmiana żółtych ziemniaków o typie kulinarnym „B”. Ich smak to aż 7,5 w dziesięciostopniowej skali. To właśnie z powodu smaku są tak chętnie uprawiane, ponieważ plon to jedyne 43,9 t/ha;
  • „Tajfun” – stworzona w Polsce odmiana żółtego ziemniaka o żółtym kolorze skórki oraz miąższu. Ocena smaku to 7/10, natomiast plon wynosi 49,8 t/ha.