Najlepsze odmiany czarnych pomidorów – cechy i zalecenia dotyczące uprawy
Takie właściwości tłumaczy zawartość ekstraktu z rozafuranu anaphalis. Preparaty z tą substancją stosuje się w wielu chorobach.
Opis i cechy charakterystyczne hybrydowej odmiany brzoskwini pomidora
Odmiana pomidorów brzoskwiniowych została wyhodowana przez specjalistów pod nadzorem S.F.Gavrish do uprawy w otwartym terenie i szklarniach. Jest wymieniony w rosyjskim rejestrze osiągnięć hodowlanych w 2002 r. Główne obszary uprawy to Rosja, Ukraina, Mołdawia. Ze względu na swój upadek i jasny kolor, wyróżnia się korzystnie na ogrodzie i świątecznym stole. Opis i cechy tej odmiany przedstawiono poniżej.
- techniczne i opis Tomato Peach f1
- Zalety i wady
- gruntu Nasiona
- sadzonki
- pielęgnacji
specyfikacji i odmian Opis Tomato Peach f1
brzoskwiń – Stam wyznacznikiem roślinnych z wytrzymały łodygJego wysokość wynosi tylko 50-60 cm, a liście są małe, ciemnozielone, aksamitne. Pierwszy kwiatostan układany jest po liście 7-8 , następująco – poprzez liść 1-2 . Odmiana nie ma wysokich plonów, na każdej dłoni jest 5-6 owoców, które trzymają mocno i nie kruszą się.
Hybrydowa odmiana pomidora Brzoskwinia
Niedojrzałe owoce – jasnozielone, dojrzałe – ciekawy kremowo-pomarańczowy kolor. Mieć 2-3 gniazda nasienne. Fruiting rozpoczyna się na 85-95 dzień po posadzeniu. Owoce są małe, zaokrąglone, owłosione. Waga każdej z nich wynosi około 100 g. Wydajność wynosi 6-8 kg na 1 m2.
Zalety i wady
Zalety:
- ciekawa kolorystyka;
- niezwykły smak;
- aksamitna skóra;
- wczesne dojrzewanie;
- odporny na zimno.
Wady:
- niska wydajność;
- źle przechowywane.
Cechy uprawy odmiany
Gleby
Lekkie, żyzne gleby nadają się do uprawy. Około tygodnia przed sadzeniem, musisz wykopać ziemię humusem. Dezynfekcję przeprowadza siarczan miedzi. Dobrymi poprzednikami będą:
- Marchewki.
- Ogórki.
- Cukinie.
- Pietruszka.
- Dill.
- Kalafior.
Zły poprzednik to ziemniaki.
Nasiona
Nasiona pomidorów Brzoskwinia F1
Konieczne jest sadzenie nasion dla sadzonek wczesną wiosną. Przed sadzeniem nasiona są moczone w roztworze nadmanganianu potasu w celu zapobiegania chorobie. W razie potrzeby można użyć stymulatora wzrostu. Nasiona rozłożone na wilgotnej szmatce i umieszczone w ciepłym miejscu. Po wykiełkowaniu sadzi się je w ciepłej glebie w odległości około 1 cm między roślinami i głębokości do 1 cm, ponownie umieszcza w ciepłym miejscu, przykrywając folią, aż pojawią się zarazki.
Pojemniki na siedzenia powinny mieć otwory do odprowadzania nadmiaru wody.
Sadzonki
Po pojawieniu się kilku liści, roślina powinna zostać przeszczepiona do oddzielnych pojemników lub pudełek w odległości około 10 cm między roślinami. Umieszczają sadzonki w dobrze uświęconym miejscu, nie zapominając o podlewaniu go ciepłą wodą u nasady rośliny. Jeśli osiągniesz zakład 20-25 , możesz przesłać go ponownie. Pod ciepłą pogodą roślina jest zwykle sadzona w otwartym terenie w połowie maja. Aby się dostosować, sadzonki są wystawiane na świeże powietrze kilka dni przed sadzeniem.
Temperatura dla rosnących sadzonek jest potrzebna do 20 stopni, łodyga w tym przypadku będzie silna i gęsta, nie będzie nadmiaru zielonej masy.
Care
Konieczne jest wykopanie otworów o głębokości około 0,5 m. Dodaj pół wiadra próchnicy, 150 g superfosfatu, 25 g potasu i mocznika, 40 g popiołu do otworów dla pomidora. Sadzono sadzonki w odległości 0,5 m od siebie, pozostawiając przejście między rzędami 0.7 m. Transplantację przeprowadzono w pochmurną pogodę.Podlewanie – rzadkie i obfite.
Woda nie powinna spaść na liście podczas podlewania.
Tydzień po posadzeniu można pokryć glebę zeszłorocznymi liśćmi słomą( zamiast liści można użyć trocin).Mulcz ma korzystny wpływ na pomidory. Pod krzakami nie ma chwastów, woda nie jest spryskiwana, pojawia się inne źródło substancji odżywczych. Nie trzeba szczypać tej odmiany. Wiązanie – w razie potrzeby, z obfitym owocowaniem. Przywiązany do kołków lub kraty za pomocą materiału syntetycznego.
Krzaki do pończoch są wymagane tylko w przypadku różnych owoców pomidora
Rośliny rosną i rozwijają się dobrze, jeśli gleba jest często poluzowana i spud.
Top dressing powinien rozpocząć się dwa tygodnie po posadzeniu w otwartym terenie. Korovyak jest ułożony na pół baryłki, a następnie uzupełniony wodą i nalegał przez 5 dni. To rozwiązanie jest wylewane około 1 raz w miesiącu przez cały sezon wegetacyjny. Począwszy od trzeciego karmienia, do roztworu należy dodać 20 g nitroammofoski i superfosfatu. Aby dobre zniesienie owocu można było spryskać roztworem kwasu borowego w ilości 2 g na 10 litrów wody.
Pomidory obawiają się nadmiernego żerowania, szczególnie ze świeżym nawozem.
Choroby i szkodniki
Aby chronić rośliny przed chorobami i szkodnikami, należy przestrzegać wszystkich środków agrotechnicznych.
Tomato Peach jest dość stabilny w walce z chorobami:
- rot,
- mączniak prawdziwy, mozaika
- , zaraza
- , brązowa plama
- .
Odmiany nie boją się niedźwiedzia, przędziorka, mszycy pomidora. Powszechną chorobą grzybiczą w pomidorach jest późna zaraza. Pojawia się jako brązowe plamki. W czasie upałów liście wysychają, w zimnej zgniliznie. Choroby są bardziej podatne na niedojrzałe owoce. Pierwsze opryskiwanie przeprowadza się po kilku tygodniach od lądowania w ziemi, a następnie – zgodnie z instrukcjami producenta. Rozwój choroby przyczynia się do powstawania mgły, częstych wahań temperatury.
Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby, łodygi powinny zostać spalone po zbiorach. Popiołów ludowych sprawdził się. Przy 5 litrach popiołu należy pobrać 10 litrów wody. Domagaj się 3 dni, mieszając od czasu do czasu. Doprowadź roztwór do objętości 30 litrów, dodaj mydło, aby lepiej przylgnąć do liści, przetworzyć rośliny.
Zbiór pomidorów
Pierwsze owoce pojawiają się na początku lipca. Wyglądają jak brzoskwinia, która jest atrakcją tej odmiany. Smak pachnący i słodki( zawierający do 10% cukru), bez kwaskowatości. Ze względu na niską zawartość kwasu, korzystnie wpływa na trawienie. Gatunek ma uniwersalne zastosowanie.
Zbioru pomidora brzoskwinia zaczyna się od końca czerwca
Ze względu na ich dekoracyjny wygląd, są one szeroko stosowane do dekoracji potraw. Doskonały do konserw i sałatek. Służy do przetwarzania soku i pasty, żywności dietetycznej i żywności dla niemowląt. Użyj jako deseru. Odmiana toleruje transport, ale nie nadaje się do długotrwałego przechowywania.
Jeśli nie wyhodowałeś odmiany brzoskwini, spróbuj. Bezpretensjonalna pielęgnacja, jasna kolorystyka, delikatny smak Warzywa zaskoczą Ciebie i Twoich bliskich.
Szczegółowy opis i charakterystyka miodu z różowego pomidora Pomidory
When you see the fruit of a tomato Pink Honey, there is a desire to try it, it is so attractive. Fruits contain large amounts of tyramine in their chemical composition, which is converted in th.
Szczegółowy opis i charakterystyka rakiet odmiany pomidorów Pomidory
Każdy, kto uwielbia małe pomidory, zaintryguje tę krótką odmianę.Rakieta pomidorowa wyróżnia się bezpretensjonalną opieką i odpornością na choroby. Można go uprawiać nie tylko w warunkach szklarn.
Charakterystyka i opis odmiany pomidora Yablonka Rosja Pomidory
Z ogromnej liczby odmian pomidorów są tacy, którzy nie potrzebują dokładnych zalotów i ciągłej uwagi. Jednym z takich przykładów jest Yablonka Rosja. Jest popularny ze względu na wysoką wydajność.
- Kody Błędów
- Filtry I Liczniki Wody
- Prace Instalacyjne
- No Cóż
- Projekt I Obliczenia
- Lampy I żarówki
- Krajobrazu
- Panele Słoneczne
- Aktualności
- Usterki
- Przegląd Towarów Z Chin
- Grzejniki Wodne I Kotły
Najlepsze odmiany czarnych pomidorów – cechy i zalecenia dotyczące uprawy
Dla wielu osób czarne pomidory są ciekawostką, rodzajem egzotyki, która wzbudza zainteresowanie i uwagę. Ale nie wszyscy zgadzają się kultywować taki cud natury. W rzeczywistości wszystkie ciemne pomidory nazywane są czarnymi: brązowymi, czekoladowymi, fioletowymi, brązowymi. Są bogate w witaminy i mają słodszy smak niż ich czerwone odpowiedniki, są przydatne dla organizmu i mają wiele pozytywnych właściwości. A w asortymencie gatunków możesz znaleźć parę do swojego ogrodu.
- cechy czarnych pomidorów
- korzystne cechy
- odmiany otwarte
- hybrydy szklarniowe
- przygotowanie sadzonek
- sadzenie w otwartym terenie lub szklarni
- opieka i karmienie
Cechy czarnych pomidorów
Egzotyczny wygląd czarnych pomidorów pochodzi od dzikich krewnych, które skrzyżowano ze zwykłymi odmianami o czerwonych owocach. Kultura rozwija się od dłuższego czasu, ale nie cieszy się ona szaloną popularnością. Pomidory są częściej używane jako dekoracja i do różnych potraw..
Charakterystyczny kolor powstaje w wyniku zmieszania barwników roślinnych: za czerwień odpowiadają karotenoidy i likopen, a za purpurę odpowiadają antocyjany występujące w niebieskich bakłażanach i burakach. Po zmieszaniu „barwników” uzyskuje się ciemny odcień. Im więcej antocyjanów, tym bogatsza jest gamma.
Nie ma różnic w stosunku do zwykłych odmian pod względem kształtu owoców i kategorii wzrostu krzewów. W obu przypadkach występują pomidory karłowate, wysokie, duże, małe, podłużne. Selekcja stanowa obejmuje kilkadziesiąt odmian i mieszańców o różnych wskaźnikach smaku i wyglądu.
Czarne pomidory różnią się od czerwonych tylko kolorem i słodszym smakiem..
Korzystne cechy
Skład czarnych pomidorów zawiera więcej cukrów i mniej kwasów, za co są one cenione w kuchni. Smak jest bogatszy, słodko-kwaśny, niektóre odmiany mają posmak owocowy. Ponadto owoce zawierają dużo antyoksydantów – naturalnych substancji zwalczających komórki rakowe, witaminę C, która wzmacnia układ odpornościowy oraz afrodyzjaki.
Witaminy z grupy B zawarte w miąższu pomidorów odmładzają skórę, nadają jej koloryt i zdrowy koloryt.
Korzyści z czarnych pomidorów są następujące:
- Popraw nastrój i apetyt.
- Poprawia trawienie, metabolizm.
- Wzmacnia układ sercowo-naczyniowy, odporność, wzrok.
- Odporny na przeziębienia.
- Uwolnij obrzęki i usuń nadmiar płynu z organizmu.
Czynników negatywnych jest znacznie mniej: alergie i indywidualna nietolerancja, nie wszystkie odmiany nadają się do konserw, wysoki koszt w przeliczeniu na owoc przy zakupie w sklepie.
Jakie odmiany istnieją?
Uważa się, że czarne pomidory wyhodowano w laboratorium przy użyciu modyfikacji genetycznej. Ale to jest dalekie od przypadku. Wszystkie hybrydy powstają wyłącznie poprzez naturalne krzyżowanie kilku odpowiednich odmian, wyselekcjonowanych i dających pozytywne wyniki. Z dojrzałych owoców można zbierać i wysiewać nasiona w przyszłym roku, ale używa się do tego odmian, a nie hybryd!
W arsenale kultury znajdują się wszystkie rodzaje pomidorów zgodnie z klasyfikacją wzrostu:
- 1. Superokreślony – wysokość krzewu waha się od 30 do 60 cm.
- 2. Standard – dorastający do 40-60 cm.
- 3. Determinant – 60-100 cm.
- 4. Pół-determinanta – 150-200 cm.
- 5. Nieokreślony – z nieograniczonym wzrostem.
Wysokie okazy hoduje się zwykle w szklarniach na podporach, aby roślina nie cierpiała z powodu incydentów natury i nagłych podmuchów wiatru. Wiele odmian nadaje się do uprawy na otwartym terenie i nie przysparza wielu kłopotów w uprawie. Są też krasnale, które mogą rosnąć na parapecie lub balkonie.
Odmiany otwarte
W ogrodzie bez zadaszenia można uprawiać małe pomidory – do 400 gramów przy zwartym buszu. Agrotechnologia nie jest spowodowana żadnymi szczególnymi trudnościami i niewiele różni się od odmian czerwonych, ale zawsze istnieją niuanse. W centralnej Rosji nisko rosnące krzewy dobrze rosną, dojrzewając przez 3-4 miesiące. W ciepłych regionach przystosowali się już do uprawy wysokich pomidorów, obficie plonując w pęczkach.
W zależności od koloru skóry oryginalnego materiału nasycenie nowych odmian zmienia się. Jeśli rodzic miał różowy odcień, to jego hybryda otrzyma brązowy kolor, a jeśli jest nasycony czerwony, to fioletowy lub nawet niebieski.
Imię Rodzaj rośliny Opis Zdjęcie Zajączek czekoladowy Pół-determinant Krzew jest masywny, rozłożysty, rzadko dorasta powyżej 120 cm.Owoce czerwono-brązowe, śliwkowe. W smaku słodki z lekką kwaskowatością. Odmiana plenna, odporna na choroby, o przedłużonym owocowaniu. Nadaje się do uprawy na wolnym powietrzu iw szklarniach Czarne wrzosowiska Pół-determinant Odmiana przystosowana do uprawy na gruntach otwartych i zamkniętych. Owoce dojrzewają 120-125 dni, mają wydłużony kształt i czerwono-brązowy kolor. Miąższ jest mięsisty i soczysty cygański Wyznacznik Krzew o wysokości do 85 cm nie potrzebuje podwiązki, ma wysoką wydajność i dobre kiełkowanie. Owoce są okrągłe, brązowe, ważą do 180 gr. Miąższ jest słodki, mięsisty, gęsty Czarny Krym Nieokreślony Gatunek przystosowany do klimatu umiarkowanego, rośnie w otwartych zagonach i szklarniach. Zawiera okrągłe pomidory o masie do 400 g. Smak jest zrównoważony. Miąższ jest mięsisty, soczysty Mikado czarny Nieokreślony Dojrzałe brązowe pomidory mają skłonność do pękania. Skórka jest cienka, miąższ mięsisty, delikatny. Średnia waga 300 g Czarny trufla Nieokreślony Japońska hybryda nadaje się do uprawy na otwartym polu i w szklarni. Jeden krzew rodzi do 5-6 kg smacznych owoców. Warzywa są w kształcie gruszki, fioletowe i lekkie – 180-200 gramów. Przy odpowiednich technikach uprawy można wyhodować mocne krzewy o obfitych zbiorach i doskonałym smaku. W regionach południowych nawet odmiany szklarniowe są uprawiane na otwartej przestrzeni, a na północnych częściach nadaje się tylko gleba wewnętrzna..
Hybrydy szklarniowe
Pomidory choke są łatwe do przechowywania i pyszne, świeże. Z nich przygotowywane są sałatki i przekąski, a dzięki niecodziennemu wyglądowi potrawy nabierają wyrafinowania i uroku.
Nowe odmiany mają szczególnie egzotyczny wygląd – Black Sun, Black Galaxy, Indigo Rose. Ta lista jest aktualizowana co roku. Nadają się tylko do uprawy w szklarni. Najlepsze w krajowej technologii rolniczej są następujące odmiany z opisem i zdjęciem:
Imię Rodzaj rośliny Opis Zdjęcie Czarny słoń Nieokreślony Odmiana w połowie sezonu o okrągłych spłaszczonych owocach o czerwono-brązowym odcieniu. Warzywa mają przyjemny słodki smak z lekką kwaskowatością. Miąższ jest delikatny. Waga do 350 gramów Paul Robson Nieokreślony Owoce słyną z doskonałego smaku i gęstego miąższu, są przechowywane przez długi czas i można je łatwo transportować. Skórka jest ciemnoczerwona z czekoladowym odcieniem Czarny Książe Nieokreślony Pomidory są uważane za deser i są cenione za elegancki, delikatny smak. Masa owoców wynosi od 100 do 400 gramów. Kolor zmienia się z czerwonego na fioletowy Czarna pęczek F1 Nieokreślony Wczesna dojrzała hybryda charakteryzuje się tworzeniem kęp pomidorów z 10 owocami. W pełni dojrzałe warzywa zmieniają kolor na czarno-fioletowy i ważą 50-70 gramów. Smak słodko-kwaśny Wysoko wydajne i produktywne hybrydy to: Aszkelon, Aszdod, Czarny Baron, Czarny De Barao i Czarny Sopel. Największą zawartość cukru odznaczał się cukier brązowy, jego miąższ jest delikatny, mięsisty i bardzo słodki. Arbuz ma charakterystyczny jagodowy smak i jest również dość słodki.
Jak dorosnąć?
W celu wczesnego owocowania i wzrostu krzewu, od wczesnej wiosny przygotowuje się sadzonki pomidorów, a wraz z nadejściem ciepła sadzi się na otwartym terenie lub w szklarni. Najlepszy czas na siew to koniec lutego. Wcześniej nasiona przechodzą kilka procedur przygotowawczych, które przyspieszają ich kiełkowanie i wzmacniają sadzonki..
Jeśli nasiona magazynowe zostały przetworzone i pokryte specjalną ochronną skorupą, to natychmiast wysiewa się je, a materiał zebrany z zeszłorocznych zbiorów lub zwykły, nie dezynfekowany, poddaje się namaczaniu w słabym roztworze manganu. Następnie umieszcza się w rozcieńczonym stymulatorze wzrostu i pozostawia na 12 godzin. Spuchnięte ziarna myje się i umieszcza na grubej warstwie waty lub bandaża, dobrze zwilża wodą i przesyła do ciepłego, jasnego miejsca do kiełkowania.
Przygotowanie sadzonek
Kiedy wyklują się nasiona, musisz siać w ziemi. W tym celu odpowiednia jest zwykła gleba ogrodowa zmieszana z torfem, piaskiem i próchnicą lub gotowa gleba handlowa do uniwersalnego zastosowania..
Ważne jest, aby gleba pod sadzonki była pożywna, luźna i wilgotna..
Nie zapomnij o drenażu. Jedna trzecia doniczek jest wypełniona dużymi trocinami, łamaną cegłą, keramzytem lub styropianem (doskonały materiał na gnicie), po czym wysypuje się ziemię i rozprowadza nasiona. Napełniony pojemnik (garnki, kubki lub pudełko z ziemią) zwilża się z rozpylacza, przykrywa folią lub szkłem i pozostawia w ciepłym pomieszczeniu z dobrym oświetleniem.
Pokrowiec jest otwierany codziennie w celu usunięcia wilgoci i wentylowany. Kiedy pojawiają się pierwsze sadzonki, film jest usuwany. Ale w pomieszczeniu utrzymują wymaganą temperaturę, wilgotność i instalują lampy, aby sadzonki nie wyciągały się z braku światła. Suche powietrze i przeciągi są destrukcyjne dla młodych sadzonek..
Jeśli siew przeprowadzono w ogólnym pojemniku, to przy pojawieniu się 2-3 prawdziwych liści przeprowadza się zbiór – 2-3 rośliny sadzi się w osobnych szklankach.
Sadzenie w otwartym terenie lub szklarni
Przeszczep do stałego miejsca zamieszkania przeprowadzany jest na początku maja, kiedy minęło zagrożenie nagłym zimnem. Przed zabiegiem rośliny są utwardzane poprzez wyniesienie na krótki czas tacki z doniczkami na zewnątrz, stopniowo wydłużając czas „spaceru”.
Do sadzenia w terenie otwartym wykopuje się dołki na miejscu o głębokości 20 cm, pozostawiając między nimi odstęp 40–50 cm. 15 gramów nitrofosforanu wprowadza się w głąb dołka, miesza z ziemią, rozlewa z wodą, a sadzonki przeładowuje. Pozostałą przestrzeń wypełnia żyzna mieszanka glebowa z:
W procesie przesadzania można natychmiast zainstalować pręty wsporcze, do których zostanie przymocowana dorosła roślina.
Opieka i karmienie
Aby uzyskać bogate zbiory, należy monitorować sadzonki, obficie podlewać, usuwać chwasty, poluzować glebę i karmić. Pierwsze nawożenie wykonuje się 3 tygodnie po przesadzeniu, stosując napar z dziewanny lub obornika kurzego, rozcieńczony wodą w proporcjach 1:10 i 1:20. Poniższe procedury są powtarzane co 3-4 tygodnie.
Oprócz głównej pielęgnacji czarne pomidory wymagają podwiązki i szczypania. Zwiększy to plon i sprawi, że krzew będzie bardziej zwarty. W przypadku odmian nieokreślonych uszczypnij górę, aby zatrzymać wzrost.
Jeśli wszystkie zalecenia są przestrzegane prawidłowo, możesz uzyskać obfite zbiory słodkich i egzotycznych czarnych pomidorów..
Kwiat Anaphalis: zdjęcie i opis, wyrastający z nasion
Anaphalis to rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny Astrov, która obejmuje kilka gatunków i wiele odmian. Takie kwiaty są często używane do kształtowania krajobrazu i ozdabiania osobistych działek. Różne odmiany anaphalis są odporne na zimno i suszę. To wyjaśnia popularność rośliny wśród ogrodników.
Opis anaphalis
Jest to wyprostowany, szybko rosnący krzew. W przeciwieństwie do wielu innych kwitnących bylin, anaphalis ma silny i głęboki system korzeniowy. Pozwala to krzewowi uzyskać więcej składników odżywczych i wilgoci z gleby, co z kolei zapewnia tolerancję na suszę.
Średnia wysokość rośliny wynosi 30-40 cm, niektóre odmiany osiągają wysokość 80-100 cm, rośliny potrzebują podwiązki lub podparcia pomocniczego. Anaphalis ma cienkie, pojedyncze łodygi, które mogą pękać pod ciężarem szypułek.
Wyprostowane pędy pokryte są drobnymi białymi włoskami. To sprawia, że roślina wydaje się srebrzysta lub biała. Na łodyżkach znajduje się duża ilość wydłużonych, pierzastych liści, przypominających paski. Czasami rosną w wiązkach po 3-5 sztuk.
Roślina jest bardzo odporna na chwasty
Prawie wszystkie odmiany roślin charakteryzują się długim kwitnieniem. Rozpoczyna się w lipcu lub sierpniu i trwa 2-2,5 miesiąca.
W tym okresie na roślinie pojawiają się duże kwiatostany corymbose, utworzone z licznych kwiatów w formie koszy. Kolor zależy od odmiany i odmiany. Większość anaphalis ma kwiaty z białymi płatkami.
Ważny! Pogoda i warunki wzrostu nie mają wpływu na czas trwania i intensywność kwitnienia. Anafalis zachowują swój efekt dekoracyjny do późnej jesieni.
Prawidłowo posadzone krzewy wytrzymują temperatury do -34 stopni. Dlatego nadają się do uprawy w prawie każdej strefie klimatycznej Federacji Rosyjskiej.
Rodzaje i odmiany anafalis
Roślina uprawiana od ponad dwustu lat. Istnieje kilka głównych typów, z których każdy zawiera wiele odmian. Poniżej znajdują się najczęstsze w Rosji.
Anafalis trójżyłkowy
Bylina zielna, naturalnie rosnąca w Himalajach. Anaphalis trójżyłkowy (Anaphalis triplinervis) do 50 cm wysokości, wyprostowany krzew o dużej liczbie wydłużonych liści.
Roślina pokryta srebrzystym włosiem. To sprawia, że wydaje się szary.
Kwitnienie trójżyłkowego anaphalisa rozpoczyna się pod koniec czerwca i trwa do połowy września
- Letni śnieg (Sommerschnee).
- Srebrna fala.
- Srebrny deszcz (Silberregen).
- Śliwki (Snoeien).
- Zima (zima).
Na zdjęciu trezhilkovy anaphalis widać, że zaokrąglone kwiaty są zbierane w obfite kwiatostany. Odmiana ta charakteryzuje się wysokim tempem wzrostu. W sezonie zaleca się dwukrotne cięcie trójlistnego anafalisa.
Perła Anafalis
Jest uważany za najczęstszy typ. Perła Anaphalis (Anaphalis margaritacea) to krótki krzew o wysokości do 40 cm. Roślina ma kruche pędy, które w sezonie letnim wysychają. Pędy i liście są szare z jasnoniebieskim odcieniem.
Kwitnie średnio 2 miesiące. Na łodygach tworzą się kosze w kształcie tarczycy. Składają się z licznych kwiatów o średnicy do 1 cm.
Polecany do sadzenia obszarów położonych w półcieniu
- Świeży śnieg (Neuschnee).
- Perłowy wieczny.
Ważny! Korzenie perły anaphalis szybko rosną i szkodzą innym roślinom. Ich wzrost jest utrudniony przez zakopane w glebie łupki, cegły lub metalowe płyty.
Prezentowana odmiana anaphalis może być uprawiana na każdym typie gleby. Jedynym ważnym wymogiem jest obecność drenażu do odprowadzania nadmiaru płynu.
Anafalis Nepalski
Odmiana karłowata, która zwykle nie osiąga więcej niż 30 cm wysokości, nepalski anaphalis (Anaphalis nepalensis) jest często używany jako roślina okrywowa. Pędy na krzakach wyrastają na boki. W tym przypadku łodygi znajdują się blisko siebie, dzięki czemu liście wydają się grubsze.
Nepalskie anaphalis mają 2 rodzaje liści – korzeń i łodyga
Ta odmiana jest uważana za późną. Kwitnienie rozpoczyna się późnym latem i trwa do połowy jesieni. Charakterystyczną cechą tego gatunku są pąki monochromatyczne.
Nepalskie wieloletnie anaphalis w naturze występują w górach na wysokości 5000 m. To tłumaczy odporność tej rośliny na zimno, wiatry i obfite światło słoneczne.
Anafalis aksamitny
Jest to krzew karłowaty do 35 cm wysokości, aksamitny anaphalis (Anaphalis velutina) ma większe kwiaty w porównaniu z innymi gatunkami. Ich średnica sięga 2 cm.
Aksamitne anaphalis dobrze rosną na glebach kamienistych
Krzew wzniesiony o wielu pędach i liściach. Pędy zbocza w kierunku lesistości, która występuje latem. Roślina ozdobna do końca września.
Anafalis alpejski
Krzew niewymiarowy okrywowy. Zwany także Anaphalis alpicola.
W okresie kwitnienia na krzakach pojawiają się łodygi kwiatowe o wysokości do 40 cm, na każdym powstaje kosz składający się z małych białych lub szarych kwiatów.
Roślina ma unikalny kształt liścia korzenia
Krzew srebrzystoszary. Ze względu na gęsty stos na pędach i liściach zatrzymuje się ciecz, która nabiera jasnego połysku.
Anaphalis alpejski rośnie powoli. Dobrze znoszą jednak zimno, brak wilgoci i silne wiatry. Można je sadzić na ubogich glebach.
Anafalis w projektowaniu krajobrazu
Istnieje wiele możliwości wykorzystania takiego krzewu do celów dekoracyjnych. Zazwyczaj anaphalis sadzi się w grupach w celu kształtowania krajobrazu, podziału na strefy i dekorowania zielonych granic. Roślina dobrze nadaje się do sadzenia w skalniakach i zjeżdżalniach alpejskich.
Anafalis jest uważany za kompaktowy, dlatego nadaje się do każdego obszaru
W mixborders anaphalis sadzi się głównie z roślinami jednorocznymi. Najlepiej nadają się nisko rosnące kolory czerwieni lub niebieskiego, które dobrze kontrastują z biało-szarymi liśćmi. Anaphalis doskonale uzupełnia kompozycje z wykorzystaniem drzew iglastych i karłowatych krzewów liściastych.
Dobrze rośnie na glebach kamienistych. Dlatego często sadzi się go w pobliżu sztucznych zbiorników i ozdobnych budynków ogrodowych.
Cechy hodowlane
Roślina dobrze znosi podział krzewów. Zabieg przeprowadza się wiosną lub jesienią po kwitnieniu. Cały krzew jest usuwany z gleby, od rośliny oddziela się kilka pędów z korzeniami, które sadzi się w nowym miejscu. Do rozmnażania używa się krzewów, których wiek osiągnął 3 lata.
Ważny! W przypadku „delenok” studnie są wstępnie przygotowane. Umieszczono je tak, aby po posadzeniu roślina nie była narażona na działanie warunków atmosferycznych.
„Delenki” bywają sadzone w doniczkach lub doniczkach. Rośliny dostosowują się, pozostawiają na zimę w chłodnym pomieszczeniu i okresowo wietrzą. Sadzenie na otwartym terenie odbywa się wiosną.
Jak wyhodować anaphalis z nasion
Krzewy wieloletnie są rzadko sadzone przez sadzonki. Wymaga to wysokiej jakości, zdrowych nasion. Aby mogły kiełkować, muszą być zachowane pewne warunki.
Kiedy sadzić
Aby poznać czas siewu, musisz najpierw określić przewidywaną datę sadzenia na otwartym terenie. Sadzonki zaczynają rosnąć po 1,5-2 miesiącach. To wystarczy, aby wykiełkować materiał i uzyskać zdrowe i mocne sadzonki.
Nasiona można zbierać samodzielnie dopiero po przekwitnięciu rośliny.
Przy uprawie anafalii z nasion lepiej sadzić pod koniec zimy.Pozwoli to roślinie stwardnieć, czyniąc ją bardziej odporną na niekorzystne czynniki. Siew można przeprowadzić w połowie lutego lub na początku marca, aby w kwietniu sadzić sadzonki na otwartym terenie.
Przygotowanie pojemników i gleby
Do wysiewu nasion używaj kaset do sadzonek, tabletek torfowych lub małych szklanek. Dozwolone jest stosowanie plastikowych pojemników z otworami drenażowymi, garnków i pociętych butelek.
Ważny! Aby sadzonki były mocniejsze, nasiona moczone są w promotorze wzrostu.
Dla rośliny zalecana jest pożywna luźna gleba z torfu i piasku rzecznego. Musi być wystarczająco wilgotny i wolny od gruboziarnistych cząstek stałych.
Algorytm siewu
Metoda sadzenia nasion jest prosta. Wystarczy postępować zgodnie z krótką instrukcją.
- Napełnij pojemnik ziemią doniczkową.
- Nasiona roślin moczyć w stymulatorze wzrostu przez 10 godzin.
- Spryskaj glebę butelką z rozpylaczem.
- Rozłóż nasiona na powierzchni gleby w odległości 2-3 cm od siebie.
- Przykryj pojemnik folią i pozostaw w pomieszczeniu w temperaturze 16 stopni.
Jeśli ziemia jest pobierana z otwartej przestrzeni, należy ją wysterylizować. Eliminuje to ryzyko infekcji lub larw szkodników, które mogą spowodować nieodwracalne uszkodzenia młodych roślin. Glebę umieszcza się w piekarniku na 4-6 godzin w temperaturze 80 stopni.
Po wysianiu nasion nie trzeba przykrywać ziemią. Po wykiełkowaniu sam system korzeniowy wnika w glebę.
Rosnące sadzonki anaphalis
Nie jest wymagana szczególna pielęgnacja sadzonek. Pojemnik z sadzonkami należy trzymać na parapecie lub innym dobrze nasłonecznionym miejscu. Folię usuwa się 7-8 dni po wykiełkowaniu nasion. Wcześniej muszą być emitowane codziennie.
Sadzonki są podlewane, gdy gleba wysycha. Zbieranie roślin po wykiełkowaniu nasion nie jest wymagane. Kiedy stają się silniejsze, natychmiast przesadza się je na otwarty teren. Nie jest również wymagana stratyfikacja.
Sadzenie i pielęgnacja anaphalis na otwartym polu
Ta roślina wieloletnia znana jest z bezpretensjonalności. Z powodzeniem może być uprawiana w każdych warunkach. Dlatego sadzenie i pielęgnacja kwiatu anaphalis sprowadza się do zestawu prostych czynności.
Zalecany czas
W przypadku uprawy przez sadzonki najlepszą opcją jest sadzenie wiosenne. Wtedy roślinie łatwiej przystosować się do nowych warunków. Krzewowi udaje się zakorzenić i przetrwać zimę w przyszłości.
Anafalis może kwitnąć nawet w pierwszym roku po przeprowadzce na otwarty teren.
Jesienne sadzenie rośliny jest preferowane przy sadzeniu dużych sadzonek lub „delenok”. Po kwitnieniu muszą być umieszczone na otwartym terenie. W takim przypadku pąki należy usunąć, aby stymulować wzrost korzeni.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
W przypadku anafalii najlepiej nadają się obszary znajdujące się w półcieniu. Jednak roślina dobrze rośnie w miejscach nasłonecznionych. Pożądane jest, aby na terenie nie było stagnacji powietrza. Obecność przeciągów w tym przypadku to plus.
Większość odmian anaphalis nie wymaga składu gleby. Nie powinno być zbyt suche. Kwasowość jest neutralna.
Ważny! Zastój płynu w korzeniach może zaszkodzić anafalisowi. Dlatego zaleca się wykonanie warstwy drenażowej.
Wieloletnia anaphalis nie wymaga dużej ilości składników odżywczych. Dopuszcza się sadzenie na glebach piaszczystych i gliniastych, pod warunkiem, że są one wystarczająco luźne.
Lądowanie
Anaphalis należy sadzić w glebie zgodnie z ogólną technologią. Następnie kwiat w pełni dopasowuje się do otwartej ziemi.
- Przygotuj dołek o głębokości 25-30 cm.
- Ułóż warstwy drenażowe z ekspandowanej gliny, tłucznia lub kamyków.
- Posyp świeżą luźną ziemią.
- Umieść sadzonkę w otworze, kierując korzenie na boki.
- Przykryj ziemią tak, aby górne korzenie znajdowały się na głębokości 4-5 cm.
- Rozlać powierzchnię ziemi wodą.
Jeśli konieczne jest ograniczenie wzrostu korzeni, na dnie wykopu i wzdłuż ścian należy umieścić arkusz łupka. Również do tych celów używa się cegły, kamienia i drewna.
Harmonogram podlewania i karmienia
W przypadku anafalis niedobór wilgoci nie jest szkodliwy. Krzew dobrze znosi suszę. W okresie kwitnienia wymagane jest regularne podlewanie, a także zapobieganie przedwczesnemu wysychaniu łodyg. Pod każdym krzakiem dodaje się 5-10 litrów płynu, w zależności od wielkości.
Dla regularnego obfitego wzrostu roślina nie wymaga karmienia
Wprowadzenie nawozów do gleby wpływa na tempo wzrostu korzeni anafalis i nie wpływa na wielkość samego krzewu. Dlatego nie ma potrzeby nawożenia organicznego i mineralnego. Wyjątkiem są przypadki, gdy anafalis sadzi się obok innych roślin, które są bardziej wymagające pod względem składu gleby.
Rozluźnianie i mulczowanie
Korzenie Anaphalis potrzebują przestrzeni. Aby mogły normalnie rosnąć pod ziemią, konieczne jest okresowe rozluźnienie gleby. Zabieg przeprowadza się w trakcie ściskania, co jest szczególnie ważne po obfitych opadach lub regularnym podlewaniu rośliny. Latem spulchnianie gleby odbywa się 2 razy w miesiącu.
Ściółkowanie gleby odbywa się w porze suchej. Materiał zatrzymujący wilgoć jest wprowadzany do gleby o 6-8 cm, a jako ściółkę stosuje się korę drzewną, słomę, torf lub kompost.
Przycinanie
Strzyżenie jest wymagane zarówno w przypadku dużych, jak i karłowatych roślin. Pierwszy zaleca się przeprowadzić 2-3 tygodnie przed kwitnieniem. Pędy wycina się z krzaków, na których nie ma pąków. W przyszłości stymuluje to wzrost szypułek i przyczynia się do obfitszego kwitnienia rośliny.
Drugie przycinanie ma na celu przygotowanie krzewów do zimowania. Najpierw z anafalis wycina się zwiędłe kosze z kwiatami, a następnie pędy łodygi do ziemi. Z powierzchni pozostawia się ich 3-4 cm, które na zimę można przykryć świerkowymi gałązkami lub suchymi liśćmi, aby chronić je przed przemarzaniem.
Choroby i szkodniki
Anafalis nie wymaga ochrony przed infekcjami ani owadami. Roślina nie jest podatna na bakterie i grzyby. Choroby są niezwykle rzadkie, zwykle z powodu nadmiernego podlewania. Nadmiar płynu przyczynia się do gnicia korzeni roślin, co prowadzi do więdnięcia krzewu. Aby zapobiec takiej patologii, wystarczy przestrzegać reżimu nawadniania i podczas sadzenia dodać warstwę drenażową.
Anafalis jest odporny na choroby i szkodniki, jeśli gleba nie jest nadmiernie nawilżona
Prawie wszystkie odmiany anaphalis wydzielają specyficzny zapach, który jest prawie niewyczuwalny dla ludzkiego zmysłu węchu. Ten zapach jest nieszkodliwy, ale odstrasza owady. Dlatego na roślinę wieloletnią nie mają wpływu szkodniki, które mogą powodować znaczne szkody.
Lecznicze właściwości anaphalis
Roślina ta była wcześniej używana do celów leczniczych, a nie ozdobnych. Najkorzystniejszy jest anafalis perłowy, który jest używany do produkcji leków w połączeniu z innymi składnikami ziołowymi.
Nadziemna część rośliny – liście i kwiaty – ma właściwości lecznicze. Stężony ekstrakt otrzymuje się z nich przez destylację lub odpędzanie parą wodną.
Posiada następujące właściwości:
- wykrztuśny;
- hemostatyczny;
- wazotoniczny;
- antyseptyczny;
- wstrzymujący środek.
Takie właściwości tłumaczy zawartość ekstraktu z rozafuranu anaphalis. Preparaty z tą substancją stosuje się w wielu chorobach.
Aplikacja roślin
Ze względu na swoje unikalne właściwości odmiany anaphalis są wykorzystywane do różnych celów. Najczęstszym obszarem zastosowania, oprócz dekoracyjnego, jest medycyna. Anaphalis znajduje również zastosowanie w kosmetologii i florystyce.
W medycynie ludowej
Suszone kwiaty i liście krzewów są aktywnie wykorzystywane do celów leczniczych. Materiał można przygotować własnymi rękami, zbierając go z rośliny lub kupić w aptece. W przypadku samodzielnego zbioru zbieranie odbywa się podczas kwitnienia.
Najczęstszą opcją leku jest infuzja anaphalis.Aby przygotować 2 łyżki suszonych kwiatów i liści, zalać 300 ml wrzącej wody. Mieszankę nalega się na 2-3 godziny.
Otrzymany płyn służy do:
- mycie ran, oparzeń, skaleczeń;
- regeneracja mięśni po rozciąganiu;
- leczenie trądziku, trądzik;
- łagodzenie bólu i usuwanie obrzęków na tle urazów, uszkodzeń ścięgien, więzadeł;
- do balsamów na grzybowe formy porostów;
- na okłady na bóle głowy, artretyzm, reumatyzm.
Napar można również stosować wewnętrznie. Ponadto jest rozcieńczany wodą w stosunku 1 do 1. Podawanie doustne jest wskazane w wielu chorobach.
- biegunka;
- choroby oskrzelowo-płucne z towarzyszącym kaszlem;
- bezsenność;
- napięcie nerwowe, stres, jako środek uspokajający;
- bóle głowy;
- nerwoból mięśni.
Jako środek ludowy olejek eteryczny pozyskiwany jest z anafalis. Służy do inhalacji parowej w chorobach układu oddechowego.
Olejek anaphalis jest często używany do zabiegów masażu.
Należy wziąć pod uwagę możliwe przeciwwskazania i ograniczenia środków ludowych. Przed użyciem anaphalis do celów leczniczych należy skonsultować się z lekarzem.
W kosmetologii
Skuteczność stosowania anafali perłowych w różnych chorobach skóry została naukowo potwierdzona. Dlatego ekstrakt roślinny jest często dodawany do kosmetyków.
W domu możesz przygotować skoncentrowany napar. Służy do wycierania problematycznych obszarów skóry. Wskazane jest przygotowanie wlewu anaphalis w przypadku patologii wywołanych infekcją bakteryjną lub grzybiczą. W celach profilaktycznych służy jako środek do mycia.
W florystyce
Liczne zdjęcia i opisy kwiatu anaphalis wskazują, że taka roślina jest aktywnie wykorzystywana do tworzenia bukietów zdobiących pokoje. Ponadto funkcję dekoracyjną pełnią zarówno świeże, jak i suszone okazy.
Suszone Anaphalis – Popularna Suszona Roślina Kwiatowa
Kwiaty są używane do kompozycji w połączeniu z innymi roślinami. Również anafalis można odciąć i umieścić bez dodawania. Długo zachowują efekt dekoracyjny i dobrze wyglądają nawet po wyschnięciu. Dlatego ich bukiety dobrze uzupełnią każde wnętrze.
Wniosek
Anafalis to roślina wieloletnia o zimotrwałości, niskiej wrażliwości na suszę i doskonałych walorach dekoracyjnych. Istnieje wiele odmian różniących się wielkością krzewu. W projektowaniu krajobrazu stosuje się zarówno wysokie, jak i karłowate typy anaphalis. Kwiat jest bezpretensjonalny i dobrze rośnie w każdych warunkach.