Białe tulipany: nazwy i opisy odmian, zasady sadzenia, cechy uprawy

Znana jest duża różnorodność białych tulipanów: wczesna i późna, duża i mała, klasyczna i wielobarwna … Rozważmy bardziej szczegółowo tylko niektóre z najbardziej powszechnych.

Tulipany cz.1 – wczesne odmiany

Właśnie rozpoczął się sezon sadzenia tulipanów w gruncie. W sklepach ogrodniczych jest ogromna ilość odmian, które różnią się między sobą barwami oraz kształtem kwiatów. Jest natomiast pewien podział: na wcześnie kwitnące i późno kwitnące, które będą kwitnąć od wczesnej do późnej wiosny.

PARTNERZY SERWISU

Innowacyjny Farmer 2023

Produkcja roślinna • Produkcja zwierzęca • Technologie • Zgłoś się do konkursu!

Cebule tulipanów zostały sprowadzone do Europy z Turcji w połowie XVI wieku. Stały się bardzo popularnymi roślinami. Za ich cebule płacono bajońskie ceny, a czasami stawały się powodem nieuczciwych interesów finansowych. Tulipomania doprowadziła nawet do pierwszego na świecie krachu na giełdzie. Mimo wszystko na przełomie kolejnych lat powstawały nowe odmiany, a proces hodowlany tulipanów trwa do dzisiaj.

Rodzaj liczy ponad 100 gatunków, ale w uprawie spotyka się głównie mieszańce i zaledwie kilka gatunków botanicznych, np. tulipany Gesnera, Tarda, Clusiana, batalinii, Acuminata o znacznie mniejszych kwiatach i węższych liściach. Odmian w obrębie rodzajów jest tysiące i nie sposób wszystkich wymienić. Klasyfikacją i zasobem gatunków oraz odmian zajmuje się Królewskie Stowarzyszenie Hodowców Roślin Cebulowych w Holandii. To właśnie ten kraj stał się ich kolebką.

Tulipany według klasyfikacji zostały podzielane na 15 grup. Poszczególne grupy różnią się między sobą: długością pędu, porą kwitnienia oraz kształtem kwiatu. Dobierając odpowiednie odmiany można uzyskać kwitnąca rabatę od wczesnej do późnej wiosny. Tulipany osiągają 10-70 cm wysokości. Płatki kwiatów są różnego kształtu i w różnej kolorystyce od czysto białej po ciemnofioletową oraz dwukolorowe. Liście niektórych odmian botanicznych posiadają dodatkowo ciemniejsze paski.

Do wcześnie kwitnących (marzec-kwiecień), niskich (10-30 cm) tulipanów będziemy zaliczać gatunki botaniczne. Są to prawdziwe perełki ogrodowe, które są odporne i nadają się do donic, na skalniaki i do ogrodów żwirowych. Posiadają duże kwiaty często jedno- lub dwukolorowe.

Z tulipanów botanicznych warte polecenia są: ‘Tani Saxatilis’ (fioletowy z żółtym dnem) (fot.2), ‘Whittallii Major’ (pomarańczowy z ciemnym dnem), ‘Bright Gem’ (pomarańczowy), ‘Eastern Star’ (ciemnoróżowy z żółtym dnem), ‘Lilac Wonder’ (jasnoróżowy z żółtym dnem), ‘Violacea Black Base’ (różowy), ‘Tarda’ (biało-żółty) (fot.3), tulipan turkestanica (kremowy) (fot.4), ‘Tubergen’s Variety’ (czerwony kilka kwiatów na jednym pędzie), Tulipan Klusjusza ‘Lady Jane’ (kolor płatków na zewnątrz różowy, a wewnątrz kremowy) (fot.5), tulipan Linifolia (czerwone kwiaty, frezowane i wąskie liście).

Do jednych z najwcześniej kwitnących (połowa kwietnia) tulipanów należą mieszańce Kaufmanniana (fot.6) (odm. ‘Ancilla’, ‘Berlioz’, ‘Giuseppe Verdi’, ‘Heart’s Delight’, ‘Shakespeare’), Fosteriana (fot.7) (odm. ‘Golden Eagle’, ‘Robassa’, ‘Concerto’, ‘Madame Lefeber’ ) i Greigii (fot.8) (odm. ‘Oriental Splendour’, ‘Palaisir’, ‘Sweet Lady’, ‘Toronto’).

Są to zazwyczaj niskie odmiany polecane do dużych mis czy donic lub do posadzenia na brzegu rabaty. Dorastają od 20 cm do max. 40 cm (Greigii odm. ‘Oriental Splendour’) wysokości. Charakterystyczną cechą tych tulipanów jest to, że posiadają duże kwiaty jedno- lub dwubarwne o szeroko rozchylających się płatkach. Liście są szerokie i zazwyczaj plamiste lub paskowane.

Tulipany wczesne pojedyncze posiadają kwiaty w jednym kolorze (np. białym – ‘White Prince’; czerwonym – Red Revival; różowym -‘Christmas Dream’) lub z wzorzystym odcieniem na płatkach (żółto-czerwony – ‘Flair’, ‘Mickey Mouse’ (fot.9) czy różowo-pomarańczowy – ‘Apricot Beauty’). Kwiaty osadzone są na krótkich pędach (30-40 cm) i w pełnym słońcu szeroko rozchylają płatki. Tulipany kwitną na początku kwietnia i nadają się do pędzenia.

Do wczesnych odmian należą również tulipany pełne (fot.10), których kwiaty są podwójne lub potrójne i przypominają kwiaty maków. Ich płatki także szeroko rozchylają się w pełni kwitnienia. Odmiany osiągają 30-40 cm wysokości. W tej grupie znajdują się tulipany o czystych barwach, np. ‘Monte Carlo’ (żółte), ‘Toronto Double’ (czerwone), ‘Blue Diamond’ (fioletowe), ‘Verona’ (żółty z jaśniejszymi przebarwieniami) oraz dwubarwne m.in. ‘Belicia’ (biało-różowe), ‘Monsela’ (żółty w czerwone paski).

W następnej kolejności, bo od poły kwietnia kwitną tulipany Triumph (fot. 1; 11). Kwiaty są pojedyncze osadzone na 40-50 cm pędzie. Pąki są kształtu stożkowatego, a po rozchyleniu kwiaty stają się okrągławe, przypominające koronę.

Szczególnie piękne są odmiany o kwiatach dwubarwnych, np. ‘Flaming Couqette’ (biało-żółty), ‘Princess Margiet’ (pomarańczowo-czerwony) (fot.12), ‘Flaming Flag’ (niebiesko-fioletowy), ‘Gavota’ (czerwony z żółtymi brzegami), ‘Shirley’ (biały z fioletową mozaiką), ‘Blueberry Ripple’ (fioletowo-biały), ‘New Design’ (żółto-różowy), ‘Outbreak’ (żółty z czerwonymi brzegami).

Od drugiej połowy wiosny (koniec kwietnia -początek maja) zaczynają kwitnąć mieszańce Darwina (fot.13). Są to popularne tulipany z przeznaczeniem na kwiat cięty, gdyż posiadają długie pędy kwiatostanowe (50-70 cm). Uchodzą za najbardziej odporne na choroby i odznaczają się dużymi kwiatami. Mieszańce Darwina wytwarzają delikatny waniliowy zapach. Cechą rozpoznawczą tych tulipanów jest to, iż podstawa kielicha jest kwadratowa, a listki okwiatu trójkątne, gdy są jeszcze zamknięte.

Do mieszańców Darwina należą m.in. klasyczne jednokolorowe odmiany np. czerwone z żółtym dnem (‘Oxford’), żółte z czarnym dnem (‘Golden Apeldoorn’) czy czerwone z żółto-czarną podstawą (‘Apeldoorn’). Oprócz takich są też odmiany dwukolorowe np. ‘Jaap Groot’ (żółto-kremowa), ‘Apeldoorn Elite’ (czerwono-żółta), ‘Ollioules’ (biało-różowa), Burning Heart (jasnożółta z czerwonym wzorem).

Niezwykle ozdobną grupą są tulipany o postrzępionych płatkach (fot.14). Kwiaty są pojedyncze pojawiają się od połowy do końca kwietnia i posiadają frezowane lub postrzępione brzegi płatków. Pędy osiągają 40-60 cm wysokości. Postrzępione płatki to utrwalona naturalna mutacja, którą wykorzystali hodowcy do stworzenia wielobarwnych odmian. W tej grupie są odmiany dodatkowo o kwiatach pełnych, np. ‘Crispion Beauty’, ‘Queensland’, ‘Mascotte’, ‘Sensual Touch’, ‘Exotic Sun’, ‘Belfort’.

Wśród postrzępionych tulipanów nie powinno zabraknąć wielokwiatowych z kilkoma kwiatami na jednym pędzie np. ‘Jetfire’, ‘Fringed Family’, a także klasycznych jednobarwnych (‘Black Jewel’ – burgund, ‘Estafette’ -biała, ‘Real Time’ – pomarańczowa, ‘Hamilton’ – żółta, ‘Noranda’ – czerwona, ‘Blue Heron’ – niebieska) oraz dwubarwnych jak: ‘Carrousel’ (żółta z czerwonymi smugami), ‘Canasta’ (czerwona z białymi brzegami), ‘Aria Card’ (biała z fioletowymi frezami), ‘Queensland’ (czerwona z białymi frezami), ‘Palmares’ (czerwona z żółtymi brzegami).

Nie przegap najważniejszych wiadomości

Białe tulipany: nazwy i opisy odmian, zasady sadzenia, cechy uprawy

Wszystkie odmiany tulipanów są podzielone na cztery grupy: wczesne kwitnienie, średnie kwitnienie, późne kwitnienie i specyficzne. Wśród istniejących piętnastu klas szczególnie wyróżnia się najliczniejsze kwiaty klasy Triumph, które są popularne z frędzlami, w kolorze liliowym, w kolorze zielonym i innych. Białe tulipany mają wiele odcieni: od śnieżnobiałego i mlecznego po wszelkiego rodzaju wielobarwne rozwody u podstawy lub na granicy wzdłuż krawędzi płatków – żółty, różowy, zielony itp. Wiesz? Tulipany uprawiano na Bliskim Wschodzie, na przykład już w XI wieku lud Seldżuków uważał te kwiaty za jeden ze swoich symboli, aw Europie sadzono je dopiero w XVI wieku.

Opis i nazwy najpopularniejszych białych tulipanów

Znana jest duża różnorodność białych tulipanów: wczesna i późna, duża i mała, klasyczna i wielobarwna … Rozważmy bardziej szczegółowo tylko niektóre z najbardziej powszechnych.

„Antarktyda”

Ta odmiana jest uniwersalna. Doskonale nadaje się do projektowania krajobrazu oraz do wymuszania i cięcia. Śnieżnobiała Antarktyda należy do grupy średnio kwitnących tulipanów klasy Triumph i wyróżnia się klasycznym kształtem kielicha (wysokość szkła wynosi do 7 cm, średnica do 5 cm). Wysokość rośliny – od 40 cm do 60 cm, okres kwitnienia przypada na kwiecień-maj. Na otwartym terenie płatki kwiatów mogą mieć żółty tył. Kwiaty te mnożą się dobrze i są pożądane przy tworzeniu bukietów, zwłaszcza dla młodych dziewcząt.

Smirnoff

Kwiat tej odmiany jest duży, biały, z wysoką szklanką (7-9 cm), mającą cienkie igiełkowate frędzle na krawędziach płatków. Wysokość rośliny – od 40 do 60 cm Okres kwitnienia to maj. Świetnie wygląda na kwietniku, tworząc obraz oblodzonej chmury. Stosowany również do wymuszania i cięcia.

„Biała dynastia”

Piękny elegancki kwiat klasy Triumph, szczególnie lubiany przez kwiaciarnie ze względu na jego piękno i wytrzymałość. „Biała dynastia” ma obcisłe białe szkło (wysokość – do 8 cm, szerokość – do 6 cm) i gęstą mocną szypułkę. Wysokość rośliny – do 65 cm, w otwartym polu – zwykle około 40 cm Okres kwitnienia – kwiecień-maj (od dziesięciu dni do dwóch tygodni).

„Białe Serce”

Ta odmiana należy do wczesnych tulipanów frotte i ma bujny biały kwiatostan. Wysokość rośliny wynosi do 45 cm, kwitnie w kwietniu. Doskonale ozdabia klomby w ogrodzie, a także nadaje się do cięcia.

„Agrass White”

Jest to klasyczny duży kwiat klasy Triumph: lekko wydłużony kształt z lekko spiczastymi płatkami, co daje pewne podobieństwo do tulipanów lilianseltnymi. Kolor – biały i mleczny, z podłużnym jasnozielonym paskiem z tyłu płatka. Wysokość szyby wynosi 6-10 cm, średnica do 5 cm, wysokość rośliny 50-60 cm, reprodukuje się doskonale i daje doskonałe siły. Kwitnienie występuje pod koniec kwietnia i na początku maja.

„Gwiazda Alaski”

„Alaska Star” to odmiana gatunku Triumph, która doskonale nadaje się do cięcia. Kwiat jest klasycznym, czystym białym kolorem w kształcie kubka, którego długość łodygi wynosi około 50 cm, kwitnie na przełomie kwietnia i maja.

„Athleet”

Kolejny przedstawiciel klasy Triumph, który doskonale ozdobi się dowolną klombem i doskonale nadaje się do krojenia. Kwiat jest średniej wielkości, ma biały kolor, długość łodygi wynosi 45 cm, podobnie jak wszyscy członkowie grupy średnio kwitnącej, kwitnie na przełomie kwietnia i maja.

Gdzie najlepiej rosną białe tulipany

Białe tulipany nie różnią się od swoich odpowiedników kapryśnych lub wymagających specjalnej opieki. Co najważniejsze, rosną w miejscu dobrze oświetlonym i chronionym przed wiatrem.

Wymagania glebowe

• wykopać;
• stosować nawóz: gnijący obornik (4-7 kg na metr kwadratowy) lub kompost (3-5 kg ​​na metr kwadratowy);
• poluzować i poziomować.

Tydzień przed posadzeniem należy ponownie wykopać miejsce na klomb z nawozem (azot, fosforan i potaż – odpowiednio 30 g, 60 g i 40 g na metr kwadratowy). To ważne! Nie zaleca się sadzenia tulipanów na ich starym miejscu lub w miejscu, gdzie inne bulwiaste rośliny były uprawiane przed 4-5 latami wcześniej, ponieważ mają one wspólne choroby i szkodniki. Aby zaaranżować klomb na starym miejscu przed tym okresem, należy wymienić glebę.

Wybór oświetlenia

Najlepszym miejscem na klomb z tulipanami będzie płaska, słoneczna działka, dobrze zabezpieczona przed silnymi wiatrami. Jasne naturalne światło zapewni dobry rozwój żarówek, łodygi tulipanów będą gładkie, kwiaty będą duże, a okres kwitnienia będzie długi. W zacienionych miejscach dozwolone jest tylko sadzenie gatunków późno kwitnących, ponieważ może to mieć korzystny wpływ na czas ich kwitnienia. Dowiedz się, jak dbać o tulipany, gdy wyblakły, i jak je propagować.

Optymalna wilgotność

Najlepsze ze wszystkich tulipanów jest przy względnej wilgotności powietrza – nie więcej niż 80%. Wysoka wilgotność zagraża tym kwiatom wieloma chorobami (polewa, szara zgnilizna, defekty liści). W odniesieniu do wilgotności gleby, podlewanie tulipanów powinno być przeprowadzane po wyschnięciu gleby, ponieważ nadmiar wilgoci w ziemi nie przyniesie im korzyści, tak jak silne suszenie.

Funkcje i podstawowe zasady lądowania

Sadzenie tulipanów może być jesienią lub wiosną. Aby uzyskać wczesne i długie kwitnienie, zaleca się sadzenie cebul jesienią – około końca września – drugiej dekady października. Jednak najlepszym kryterium do określenia czasu lądowania jest średnia dzienna temperatura gleby, mierzona na głębokości około 15 cm. Stabilna liczba +10 ° C wskazuje, że nadszedł właściwy moment. Czytaj także przy sadzeniu tulipanów – jesienią lub wiosną. Idealna temperatura wynosi + 7 ° C, ale nie warto czekać na ten poziom, ponieważ żarówka powinna mieć czas na ukorzenienie się przed pierwszymi mrozami, co zwykle zajmuje średnio od trzech do czterech tygodni. Do sadzenia należy wybrać dobry materiał do sadzenia, czyli największe i najzdrowsze cebulki, które należy leczyć słabym roztworem nadmanganianu potasu lub leków przeciwgrzybiczych. Gleba musi kopać z wyprzedzeniem i nawozić. To ważne! Dobry materiał do sadzenia można uzyskać przez rozbicie główek kwiatowych na samym początku kwitnienia (ścięcie roślin). Najpierw sadzone są odmiany wczesne, po tygodniu lub dwóch – późne kwitnienie. Prawidłowa głębokość sadzenia to trzy wysokości cebuli, która wynosi średnio 15 cm, a na glebach ciężkich głębokość powinna być o kilka centymetrów mniejsza. Zazwyczaj żarówki są sadzone pojedynczo w odstępie 8-10 cm od siebie, a odległość między rzędami wynosi około 20-25 cm. Rozmiar żarówki ma wpływ na obszar, którego potrzebuje żywienie: duże są sadzone rzadziej, mniejsze są bliżej siebie. Najmniejsze żarówki można wysiewać w bruzdach. Zaleca się układanie warstwy piasku o grubości około dwóch centymetrów na dnie bruzdy, zwłaszcza na glebach ciężkich. To ważne! Wraz z nadejściem mrozu, działka z tulipanami mająca na celu zachowanie i zwiększenie dekoracyjności i wydajności jest pożądana do ściółkowania torfem, kompostem, suchymi liśćmi lub słomą, które należy usunąć wiosną.

Wideo: właściwe sadzenie tulipanów

Pielęgnacja kwiatów

• kontrola roślin;
• usuwanie chorych i nieokreślonych żarówek grudą ziemi;
• pielenie i zwalczanie chwastów;
• opatrunek z nawozami;
• rozluźnienie gleby;
• regularne podlewanie;
• zwalczanie szkodników.

Zasady podlewania

Utrzymanie optymalnej wilgotności dla wzrostu i kwitnienia tulipanów jest bardzo ważne. Tulipany powinny być podlewane, gdy ziemia wysycha, ponieważ nadmierna wilgoć może spowodować gnicie cebulek. Nie oznacza to jednak, że rośliny te lubią suchość. Średnio około 20 litrów zimnej wody powinno być wykorzystywane do nawadniania jednego metra kwadratowego kwietnika. Nie można podlewać kwiatów bezpośrednio z węża, ponieważ silny strumień może uszkodzić rośliny. Doświadczeni ogrodnicy zalecają wykonanie płytkich rowków w pobliżu klombów, przez które można nawadniać. Pomoże to dobrze zwilżyć glebę bez narażania kolorów. Po podlaniu glebę należy lekko rozluźnić i chwastów. Pod koniec okresu kwitnienia podlewanie jest zatrzymane.

Przycinanie

Kiedy kończy się okres kwitnienia, zaleca się usunięcie wszystkich opadłych płatków, aby zapobiec gniciu systemu korzeniowego i odciąć wyblakłe łodygi i liście kwiatów. Warunki przycinania i kopania cebul mogą się różnić, ale średnio są 2-4 tygodnie po kwitnieniu. Należy przycinać tylko całkowicie zwiędłe rośliny, ponieważ wczesne przycinanie może uszkodzić cebulki, które po zwiędnięciu kwiatu są aktywnie zaopatrzone w składniki odżywcze. Tulipanowiec – niezwykły i bardzo piękny. Aby nie uszkodzić żarówek podczas kopania, konieczne jest zaznaczenie miejsc, w których się znajdują podczas przycinania. Dojrzewające cebule mają być wykopane – z brązowymi plamami na łuskach i uformowanymi korzeniami. Po wykopaniu należy je wysuszyć na słońcu i przechowywać przed posadzeniem w ciemnym, suchym miejscu w temperaturze około + 17 ° C Wiesz? W Rosji tulipany pojawiły się dzięki Peterowi I, założył nawet firmę zajmującą się wyłącznie importem cebulek tych kwiatów z Holandii.

Wideo: jak prawidłowo przyciąć po kwitnieniu

Top dressing

Tulipany zaleca się karmić trzy razy: wczesną wiosną, podczas pączkowania i podczas pełnego kwitnienia. Wybór nawozów – organicznych lub mineralnych – zależy od preferencji każdego ogrodnika. Jeśli mówimy o nawozach mineralnych, to w pierwszym karmieniu wczesną wiosną należy stosować nawozy azotowe; w drugiej – fosfor i potaż; w trzeciej – potaż. W tym przypadku należy wziąć pod uwagę rodzaj gleby: gleby ciężkie wymagają zwiększonej dawki nawozów azotowych i zmniejszonej dawki nawozów fosforanowych oraz gleb lekkich – odwrotnie. Dopuszcza się również stosowanie materii organicznej w uprawie tulipanów, ale należy pamiętać, że świeży obornik można nanosić na kwietnik nie później niż rok przed posadzeniem kwiatów, ponieważ nadmiar azotu będzie miał zły wpływ na stan roślin. Martwy obornik i kompost nie zaszkodzą kwiatom. Wczesną wiosną można zrobić łóżko i popiół drzewny. Tak więc żarówki otrzymają wystarczającą ilość pożywienia dla ich rozwoju. Zbyt wiele łóżek nawozowych nie jest tego warte, ponieważ nadmierne podawanie może niekorzystnie wpłynąć na stan cebul, które staną się bardziej podatne na szkodniki i choroby. Tulipany wymagają nawożenia, w tym azotanu amonu, mocznika i potasu.

Kontrola szkodników i chorób

Białe tulipany mogą cierpieć z powodu różnych chorób zakaźnych i niezakaźnych, a także szkodników. Do ich wyglądu mogą przyczynić się niekorzystne warunki glebowo-klimatyczne i agrotechniczne, takie jak: zbyt wysoka lub niska temperatura gleby podczas sadzenia lub kopania, uszkodzenia mechaniczne, przedłużony transport, niewłaściwe przechowywanie itp. Interesujące będzie zapoznanie się z odmianami tulipanów. Najczęstszymi chorobami tulipanów są: szara i gnilna sklerocialna, typholes, fusarium, penicyloza, pstrokatość i choroba sierpniowa, a także zgnilizna korzeni i bakterii cebul, zarazy i rdzy. Aby chronić cebulki kwiatowe przed potencjalnymi chorobami, przed posadzeniem można je posadzić specjalnymi środkami przeciwbakteryjnymi i przeciwgrzybiczymi (ciecz Bordeaux „Chom”). Płyn Bordeaux. Szkodnikami, które często zagrażają tulipanom, są: roztocza cebuli korzeniowej, łopata fiołkowa, unosi się cebula, Maybike i niedźwiedź pospolity, drwale i gryzonie podobne do myszy. Terminowe odchwaszczanie, rozluźnienie gleby i opryskiwanie roślin odpowiednimi środkami („Fundazol”, „Karbofos”) pomagają szkodnikom dobrze. Wiesz? W czasie II wojny światowej zapasy żywności dla Holandii zostały zablokowane, a wielu Holendrów uratowano przed głodem za pomocą cebulek tulipanów, które gotowali i jedli. Aby zmniejszyć ryzyko nieprzyjemnych objawów chorób lub szkodników w białych tulipanach, należy zastosować środki zapobiegawcze:

• wybierz odpowiednią stronę;
• pamiętaj, aby przed sadzeniem wykonać prace przygotowawcze z glebą;
• terminowo wytwarzać nawozy organiczne i mineralne w niezbędnym zakresie;
• obserwuj płodozmian – sadzenie tulipanów w tym samym miejscu nie wcześniej niż po 4 latach;
• starannie wybierz zdrowy materiał do sadzenia;
• podczas sadzenia cebul należy przestrzegać zasad dotyczących wymaganej głębokości i gęstości;
• utrzymać dobre warunki sanitarne klombu;
• czas na czyszczenie i suszenie żarówek na świeżym powietrzu lub w wentylowanym pomieszczeniu;
• zdezynfekować pojemnik do przechowywania żarówek i narzędzi tnących;
• całkowicie usunąć i zniszczyć chore rośliny: od korzeni do liści i kwiatów.

Jak zrobić idealne kwietnik: wskazówki dotyczące właściwej kombinacji

Każdy ogrodnik jest w pewnym sensie artystą, a wiele klombów ukształtowanych w różnych obszarach często różni się indywidualnością i oryginalnością. Istnieje jednak kilka przydatnych wskazówek, które należy wziąć pod uwagę przed sadzeniem tulipanów, aby uzyskać naprawdę piękną kompozycję.

1. Przy formowaniu klombu należy wziąć pod uwagę czas kwitnienia wybranych odmian tulipanów.
2. Przy wyborze miejsca do sadzenia należy zwrócić uwagę na wysokość roślin. Wysokie odmiany zaleca się sadzić na środku klombu lub na jego skraju, aby nie blokowały innych kwiatów.
3. Mniejsze kwiaty powinny być sadzone wokół krawędzi klombów – aby kompozycja wyglądała bardziej harmonijnie.
4. Należy wziąć pod uwagę charakterystykę rozrostu każdej odmiany, aby określić optymalną gęstość sadzenia cebul.
5. Podczas sadzenia białych tulipanów obok czerwonego w przyszłym roku można uzyskać białe tulipany z czerwonymi żyłami.
6. W kompozycji z tulipanami o jasnych tonach (na przykład różowe) biały tulipan będzie czynnikiem jednoczącym, aw kompozycjach o jasnych kolorach (pomarańczowy, czerwony, fioletowy) podkreśli ich wyrazistość.