Specyfika sadzenia i pielęgnacji słonecznika: zdjęcia i opis gatunku

W naturze występuje na łąkach i pasmach górskich Ameryki Północnej i krajów śródziemnomorskich.

O Apricot Delight: opis i cechy odmiany, sadzenie, pielęgnacja, uprawa

Nie tak dawno temu morele, podobnie jak winogrona lub wiśnie, uważano wyłącznie za południowe rośliny owocowe, które nie rosną ani nie owocują w chłodniejszych regionach Rosji, a także najczęściej zamarzają w pierwszej mroźnej zimie. Ale dzięki wysiłkom hodowców pojawiło się ostatnio wiele nowych odmian i hybryd moreli, których głównymi zaletami są wysoka mrozoodporność, obfite owocowanie, smaczne pachnące owoce i wiele innych cech. Wśród tych odmian – morelowa zatoka, morela Vostorg i kilka innych, których sadzonki cieszą się dużym zainteresowaniem wśród mieszkańców letnich.

Morela Vostorg to jedna z tych odmian północnych, które zauważyło wielu ogrodników w środkowym pasie, regionie moskiewskim, a nawet w niektórych regionach syberyjskich. O tym, dlaczego i z powodu tego, co ta zimotrwała morela stała się tak popularna wśród mieszkańców letnich, można zrozumieć na podstawie tego artykułu.

Ogólne informacje o kulturze

Odporne na mróz odmiany moreli można obecnie znaleźć na działkach ogrodowych w wielu regionach Rosji, ponieważ zrozumiałe jest, że ogrodnicy chcą zbierać smaczne i słodkie owoce tej kultury owoców pestkowych w swoim ogrodzie, zamiast czekać na ich sprzedaż w lokalnych supermarketach.

Niedawno pojawiła się nowa morela odporna na mróz, Vostorg został wyhodowany przez F. M. Gasimova i K. K. Mulloyanova. Ona posadziła pikantną sadzonkę moreli, która była swobodnie zapylana, w wyniku czego powstał nowy gatunek.

Istnieje wiele odpornych na mróz odmian moreli (z wyjątkiem Delight), które można uprawiać w regionach o krótkim okresie letnim i zimnych zimach:

• Lel;
• Triumf północy;
• Morela czarna i miodowa.

Te odporne na zimę odmiany moreli również zasługują na uwagę ogrodników mieszkających w północnych regionach, ponieważ ich owoce są smaczne i słodkie.

To ważne! Większość odmian moreli ma znaczącą wadę – ich płodność jest dość niska, więc dla najlepszego zapylenia krzyżowego obok nich sadzi się kilka różnych odmian tych owoców pestkowych.

Charakterystyka i cechy odmiany

Apricot Delight opis odmiany powinien zaczynać się od opowieści o samym drzewie. Ta uprawa owoców może osiągnąć wysokość 2, 8-3, 1 m. Crohn jest dość rozległy, średniej grubości, może mieć średnicę do 4-4, 5 m. Odmiana ta jest uważana za jedną z najbardziej odpornych na zimę moreli, od wiosny, nawet po dość surowa zima, część nadziemna nie wygląda na zamarzniętą.

Kwiaty są duże z różowo-białymi płatkami i delikatnym aromatem. Jednak są one bezowocne, więc inne odmiany moreli powinny być sadzone obok nich w celu zapylania krzyżowego. Najlepszym zapylaczem dla rodzaju Delight jest odmiana Kichiginsky. Jednak aby zwiększyć plon obok niego należy posadzić nie jedną, ale kilka odmian, które kwitną jednocześnie z nim.

Owoce są duże, wydłużone jajowato. Barwi delikatną delikatną skórę soczystą żółtą po bokach z czerwonym rumieńcem. Miąższ ma soczysty deserowy smak i przyjemny owocowy aromat, jego kolor jest pomarańczowy. Tak smacznych owoców nie sposób nie pokochać! Wszyscy eksperci dają tę samą ocenę smaku dojrzałych owoców tej moreli – 5 punktów. Waga owoców może osiągnąć 23 g.

To ważne! Skórka nie jest gęsta, praktycznie nie jest odczuwana w żywności, nie jest oddzielona od dojrzałych moreli. Kamień średniej wielkości, w dojrzałych owocach za ciałem.

Pod względem dojrzewania to odporne na zimno drzewo owocowe należy do wczesnych odmian moreli, pąki zaczynają kwitnąć w maju, aw ostatniej dekadzie lipca można zebrać dojrzałe rośliny. Dojrzałe owoce nie są zbyt mocno trzymane na łodydze, więc zbiory powinny być przeprowadzane w odpowiednim czasie.

Wygląd i smak dojrzałych jagód jest wysoki, ale jakość zebranych plonów nie jest zbyt duża, więc owoce powinny być przetwarzane w ciągu kilku dni po ich zebraniu (ale morele można przechowywać dłużej w lodówce). Dojrzałe morele można stosować świeże, a także używane do konserwacji kompotów, dżemu lub dżemu.

Odporność na mróz i odporność na suszę tego odmianowego drzewa owocowego są wysokie. Na uwagę zasługuje również odporność tego drzewa morelowego na choroby grzybowe i nie są one prawie dotknięte szkodliwymi robakami.

Dorastanie

Aby ta kultura owoców pestkowych zaczęła się dobrze i owocowała obficie w przyszłości, należy zacząć od właściwego wyboru sadzonek. Lepiej zamówić je w wyspecjalizowanych szkółkach, w których istnieje pewność, że wysłane drzewo będzie dokładnie tego rodzaju, jakiego potrzeba.

Przed sadzeniem sadzonka powinna być sprawdzona: nie powinna mieć żadnych uszkodzonych lub suchych pędów, system korzeniowy powinien być jędrny i elastyczny oraz nie powinien wykazywać oznak uszkodzenia lub choroby. Podczas sadzenia młodych drzew należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• miejsce powinno być dobrze oświetlone przez słońce, aby było chronione przed zimnym wiatrem;
• jeśli chodzi o wymagania dla gleby, powinna ona być średniej (obojętnej) kwasowości lub lekko zasadowej. Gleba powinna przenosić wilgoć i tlen do korzeni drzewa. Jeśli gleba w ogrodzie jest zbyt kwaśna, to jesienią, podczas kopania terenu, wprowadza się wapno lub mąkę dolomitową;
• najlepsza kompozycja gleby, która jest wprowadzana do lądowiska, powinna składać się z równych części torfu, piasku rzecznego i tlenku glinu;
• jeśli gleba ma wszystkie powyższe cechy i jest wystarczająco płodna, wówczas sadzonka powinna mieć wymiary średnicy 0, 7 mi głębokość 0, 65-0, 7 m;
• jeśli na miejscu kategoria gleby jest ciężka i jałowa, wówczas wymiary dołów do lądowania wzrastają do 1 m;
• stagnacja wilgoci i wód gruntowych w pobliżu powierzchni nie powinna być. W tym przypadku korzenie moreli mogą zacząć gnić, a sama kultura może być dotknięta chorobami grzybowymi.

Odległość między sąsiednimi drzewami powinna wynosić około 4 m. W tym przypadku nie będą one kolidować ze sobą w okresie wzrostu i owocowania, a morele pereoplylyatsya będą dobre.

Sadzenie tego owocu odbywa się w następujący sposób: drzewko umieszcza się w przygotowanym dołku, jego system korzeniowy rozciąga się na całej średnicy studzienki, wypełnionej żyzną glebą wybraną z dołu, i jest dobrze ubijany. W żadnym przypadku kołnierz nie powinien być zakopany w ziemi, powinien być kilka centymetrów wyższy niż poziom gleby.

To ważne! W strefie środkowej morele są sadzone tylko wiosną, a na południu procedura ta może być przeprowadzana jesienią, ponieważ zimy są łagodne, a prawdopodobieństwo, że młode drzewo może zamarznąć, jest niewielkie.

Dalsza opieka

Dalszą opieką sadzonych drzew jest przeprowadzenie następujących procedur:

• regularne podlewanie;
• rozluźniające kręgi pristvolny;
• usuwanie chwastów;
• robienie karmienia;
• wykończenie kształtujące i sanitarne;
• odpowiednie przygotowanie do zimy.

Chociaż morela Vostorg ma wysoką odporność na suszę, co najmniej raz w miesiącu, należy przeprowadzić podlewanie, a przed zimą należy przeprowadzić irygację wody, aby nasycić korzenie wodą, aby mogły lepiej tolerować zimowe przymrozki.

Po podlewaniu i deszczach gleba musi zostać spalona, ​​a od góry pożądane jest mulczowanie pnia drzewa.

W pierwszym roku, jeśli działka była nawożona, nawożenie nie jest stosowane, aw przyszłości dodawane są nawozy wiosenne zawierające azot. Przed kwitnieniem moreli wymagane są nawozy potasowe. Jesienią pasza uzupełniająca zawierająca fosfor i potas jest wprowadzana do koła o zbliżonej łodydze.

Cięcie zwykle przeprowadza się wiosną, usuwając zamrożone, połamane, suche i słabe pędy. Przeprowadź tę procedurę, zanim pączki zaczną się otwierać. Umieszcza kawałki pokryte boiskiem ogrodowym lub posypane kruszonym węglem drzewnym.

Jesienią należy odciąć słabe młode pędy, można też lekko przerzedzić mocno zagęszczoną koronę, aby światło słoneczne i świeże powietrze mogły wniknąć do niej dobrze.

Zalety i wady odmiany

Główne pozytywne cechy moreli Delight to:

• duży rozmiar owoców;
• dobra wydajność;
• wysoka odporność na zimę;
• dobra tolerancja na suszę;
• ta morelowa odmiana jest odporna na choroby grzybowe i szkodniki;
• wysoka jakość i walory smakowe dojrzałych moreli;
• wszechstronność zbiorów.

Główną wadą tej odmiany jest niska płodność, dlatego obok niej sadzi się kilka zapylaczy.

Jednak morela Vostorg jest jedną z najpopularniejszych odmian przeznaczonych do uprawy na Syberii, na Uralu, w regionie moskiewskim i innych regionach o podobnym klimacie. Ponieważ nie zamarza w zimne zimy, a smak owoców nie jest gorszy niż w przypadku podobnej uprawy owoców na południu, staje się jasne, dlaczego ogrodnicy tak lubią tę morelę.

Specyfika sadzenia i pielęgnacji słonecznika: zdjęcia i opis gatunku

Niedawno pojawiła się chęć zbudowania na Twojej stronie pięknej alpejskiej zjeżdżalni. Przez długi czas podchodziłem do wyboru upraw do sadzenia, ponieważ w sprzedaży jest niewiele roślin górskich.

• Popularne typy
• Wybór miejsca i przygotowanie gleby
• Funkcje lądowania
• Pielęgnacja słonecznika
• Specyfika hodowli
• Wnioski

Jednym z pierwszych kwiatów w nowym miejscu był heliantemum, czyli lepiej znany słonecznik. To wyjątkowa roślina, pomimo swojej odporności i bezpretensjonalności, ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy uprawy. W artykule chcę podzielić się z Wami moim doświadczeniem w sadzeniu i pielęgnacji słonecznika.

W naturze występuje na łąkach i pasmach górskich Ameryki Północnej i krajów śródziemnomorskich.

Pierwszy opis botaniczny pochodzi z 1754 roku; słonecznik był uprawiany przez kilka stuleci jako roślina ozdobna do dekoracji tego miejsca. Cechy Heliantemum:

• wysokość łodygi waha się od 10 do 50 cm;
• liście znajdują się naprzeciwko, mają kształt owalno-lancetowaty;
• kwiaty dorastają do 2 cm średnicy, składają się z 5 prostych płatków;
• kolor pąków jest najbardziej zróżnicowany, najczęstsze odmiany o odcieniu białym, żółtym, pomarańczowym lub czerwonym;
• kwitnienie rozpoczyna się w maju lub czerwcu, trwa 30-45 dni;
• tworzy mały owoc w formie pudełka z dużą ilością nasion.

Słonecznik zakochał się w hodowcach kwiatów za swoją wyjątkową bezpretensjonalność, zdolność do wzrostu na skalistych i zubożonych glebach. Nadaje się do uprawy w skalniakach, rabatce lub alpejskich wzgórzach, często wykorzystywana jako roślina krawężnikowa.

Popularne typy

Rodzaj Heliantemum obejmuje 73 gatunki, z których większość jest uprawiana jako roślina ozdobna i nadaje się do uprawy w klimacie Rosji. Znane odmiany:

• Wielkokwiatowe. Różni się dużą średnicą kwiatów, która osiąga 4 cm.Płatki i pręciki są żółte. Dorasta do 30 cm wysokości;
• Liściaste. Zwykle uprawiana jako roślina okrywowa. Pędy formują się do 30 cm, liście są srebrzystozielone. Pąki można pomalować na wiele różnych odcieni w zależności od odmiany;
• Siwowłosy. Karłowata odmiana słonecznika, preferuje tereny skaliste. Liście są bardzo małe, szare. Cytryna lub białe pąki;
• Arktyczny. Jedyny północny typ kultury. Posiada wysoką mrozoodporność i efekt dekoracyjny. Wysokość krzewu 40 cm;
• Alpejski. Nisko rosnąca roślina, łodyga dorasta do 15 cm wysokości. Tworzy małe liście i małe pąki o żółtym lub pomarańczowym odcieniu.

W sprzedaży najczęściej występują hybrydowe odmiany heliantemy. Posiadają wysokie walory dekoracyjne, najrozmaitszą kolorystykę płatków oraz odporność na czynniki zewnętrzne..

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Heliantemum preferuje miejsca dobrze otwarte i doświetlone, w warunkach zaciemnienia zmniejsza się nasycenie kolorów i dekoracyjność pąków, a wzrost spowolniony. Nie sadzić kwiatów w cieniu dużych drzew. Optymalnym rozwiązaniem jest zjeżdżalnia alpejska lub rockarium położone na niewielkim wzniesieniu.

Jako gleba nadaje się każdy rodzaj gleby, słonecznik najlepiej czuje się na podłożu piaszczystym lub kamiennym, odpowiednie są również obszary wapienne.

Roślina nie toleruje podlewania, więc musi istnieć drenaż. Nie zaleca się sadzenia kwiatów w pobliżu wysoko położonych wód gruntowych, zbiorników.

Nie jest wymagane żadne skomplikowane przygotowanie miejsca przed lądowaniem. Wystarczy zwiększyć luźność i napowietrzenie gleby piaskiem lub torfem, dodać trochę materii organicznej, na przykład 2-3 kg dziewanny na każdy metr klombu.

Funkcje lądowania

Roślina nie toleruje przesadzania, więc musisz natychmiast sadzić nasiona na otwartym terenie. Optymalny czas na pracę to połowa maja, kiedy powietrze i gleba nagrzeją się do stabilnej ciepłej temperatury, nie będzie zagrożenia nocnymi przymrozkami. Technologia lądowania:

1. Wyrównaj glebę w miejscu sadzenia, lekko zalej ciepłą wodą nie niższą niż temperatura otoczenia.
2. Nasiona są małe, nie trzeba ich zagłębiać w glebę. Materiał do sadzenia wysiewa się bezpośrednio na powierzchnię w rzędach lub naprzemiennie. Optymalna odległość między rzędami wynosi 30 cm, odstępy między roślinami nie są jeszcze przestrzegane, ponieważ wymagane będzie przerzedzenie.
3. Nasiona lekko zagnieść wałkiem lub ręcznie, przykryć mieszanką ziemi ogrodowej i piasku o grubości do 5 cm..
4. Sadząc roślinę w północnych regionach w nocy, zaleca się wyłożenie klombu włókniną, aby uniknąć hipotermii sadzonek.

Sadzonki Heliantemum pojawiają się nierównomiernie. Rośliny mogą kiełkować w odstępie do 21 dni; mogą to być pojedyncze osobniki lub grupy. Po utworzeniu pierwszych 2-3 liści sadzonki należy przerzedzić.

W tym czasie należy utrzymywać minimalną wilgotność podłoża, usuwać chwasty w odpowiednim czasie.

Pielęgnacja słonecznika

Heliantemum to typowa roślina górska, bardzo odporna na suszę, może przetrwać łagodne przymrozki i rzadko jest dotknięta chorobami i szkodnikami. Pielęgnacja upraw jest minimalna, podstawowe zasady:

• bardzo ostrożnie podlewaj roślinę, unikając podlewania gleby. Wodę należy dodawać tylko przy suchej pogodzie, przez resztę czasu powierzchnię lekko nawadniać nie więcej niż 1 raz w tygodniu;
• nawozy nie są wymagane, dokarmianie jest konieczne tylko przy uprawie słonecznika na zubożonych glebach. Wskazane jest stosowanie związków fosforu i potasu, azot wywołuje spadek jakości i obfitości kwitnienia;
• przycinanie nie jest przeprowadzane, ale po zakończeniu kwitnienia wskazane jest odcięcie pędów o jedną trzecią długości, co ma korzystny wpływ na zdrowie rośliny;
• słonecznik uwielbia gleby lekkie i napowietrzone, aby wzmocnić te wskaźniki, ważne jest, aby poluzować na głębokość 5 cm, usuwać chwasty w odpowiednim czasie;
• wszystkie odmiany o czerwonych kwiatach lub szarych liściach należy przykryć na zimę, ponieważ mają słabą odporność na mróz. W tym celu odpowiednie są gałęzie świerkowe, agrofibra lub opadłe liście..

Na heliantemum choroby są bardzo rzadkie. Największym zagrożeniem są infekcje grzybicze powstające na tle podmokłej gleby.

Jeśli na liściach zostaną znalezione charakterystyczne ślady infekcji, konieczne jest potraktowanie rośliny i gleby fungicydem zawierającym miedź (mieszanina Bordeaux, HOM, Oxych lub 1% roztwór siarczanu miedzi). Leczenie odbywa się w dwóch etapach w odstępie 10-12 dni.

Specyfika hodowli

Do rozmnażania rośliny na jej terenie użyj gotowych zakupionych sadzonek lub nasion do siewu. Słonecznik ma swoją osobliwość – na korzeniach rozwijają się pożyteczne grzyby, dlatego roślina nie znosi zbyt dobrze przesadzania, nie można jej rozmnażać przez dzielenie buszu.

Podczas usuwania kwiatu z ziemi wpływa to na mikoryzę, co powoduje śmierć części naziemnej kwiatu. Cięcie jest odpowiednie tylko dla mieszańców pierwszej generacji, wszystkie inne odmiany nie mogą być rozmnażane tą metodą..

wnioski

• Heliantemum, czyli słonecznik, to ozdobna roślina kwitnąca używana do sadzenia na alpejskich wzgórzach, skalistych rabatach kwiatowych i skalniakach.
• Kultura jest łatwa w utrzymaniu i może rosnąć prawie wszędzie. Optymalnym rozwiązaniem jest otwarty i dobrze oświetlony teren na wzgórzu.
• Roślinę można uprawiać z nasion lub zakupić gotowe sadzonki, ale przy jej zerwaniu istnieje możliwość śmierci. Rozmnażanie przez sadzonki lub dzielenie buszu nie zadziała.
• Pielęgnacja Heliantemum obejmuje rzadkie podlewanie, schronienie na zimę słabych odmian i regularne spulchnianie gleby do głębokości 5 cm.