O Rose Blush: opis i charakterystyka odmian, pielęgnacji i uprawy
Jedyną wadą tego typu jest słaby aromat, który emanuje. Na przykład niezwykły wieloletni gatunek „Summer Song” rozprowadza silny zapach.
Odmiana ziemniaka “Rosara”: cechy, jak sadzić i pielęgnować?
Obecnie wielu ogrodników zajmuje się uprawą ziemniaków, dla których jest to dochodowy biznes lub okazja do wyżywienia rodziny. Ziemniaki Rosar uważane są za jedną z najlepszych odmian, ponieważ wyróżniają się wysoką wydajnością, dobrym smakiem i wyglądem. Ale ważne jest, aby odpowiednio dbać o rośliny okopowe – gwarantuje to dobre zbiory.
Opis odmiany Rosara
Główną zaletą ziemniaków jest okres dojrzewania i wysoka wydajność. Rośliny rozwijają się jak najszybciej w początkowych fazach sezonu wegetacyjnego, po pierwszych pędach rośliny okopowe pojawiają się już w 45-50 dniu. Bulwy osiągają pełną dojrzałość techniczną w 65-70 dni. Krzewy osiągają średnią wysokość (50-55 cm), są półrozkładalne, z zielonymi liśćmi i małymi kwiatostanami czerwono-fioletowych kwiatów.
Pędy kwiatowe charakteryzują się jajowatym kształtem z lekko owłosioną podstawą. Masa handlowa bulw waha się od 80 do 115 g. Występują w rozmiarach średnich i dużych, podłużno-owalne, wydłużone, podobne do kropli. Bulwy mają gładką, czerwoną skórkę z małymi jaskrawoczerwonymi oczkami.
Ziemniaki mają jasnożółty miąższ, który ma tendencję do ciemnienia po pokrojeniu i obraniu, a po ugotowaniu lekko ciemnieje. Ziemniaki Rosara nadają się do gotowania, ale podczas smażenia i pieczenia ich smak znacznie się zmniejsza. Lepiej używać do sałatek, pierwszych dań, przystawek.
Charakterystyka
Ziemniaki Rosara to wczesna odmiana, która zyskała popularność wśród wielu ogrodników ze względu na dobre właściwości. Bardziej szczegółowo opisano to w tabeli:
Indeks | Opis |
ogólna charakterystyka | bardzo wczesna odmiana stołowa (odpowiednia do produkcji komercyjnej, pakowania, mycia, zbioru zmechanizowanego) |
Okres dojrzewania | 65-70 dni |
Wydajność | 415 c / ha |
Zbywalność | 91-99% całkowitych zbiorów |
Utrzymanie jakości | 95% |
Masa bulw handlowych | 80-115 g |
Liczba bulw w buszu | 15-18 sztuk |
Kolor miazgi | jasny zółty |
Kolor skórki | czerwony (różowy do ciemnego szkarłatu) |
Zawartość skrobi | około 13% |
Kolor Corolla | czerwony fiolet |
Oporność na choroby | zwiększona (roślina jest wysoce odporna na parch zwykły, raki ziemniaka, wirus zawijania liści, plamistość żelaza, czarną nogę, rizoktonię, zarazę bulw i wierzchołków, nicień złocisty) |
Cechy konsumenckie | wspaniały smak, wszechstronne zastosowanie kulinarne |
Rosnące funkcje | plastik, daje dobre zbiory w prawie każdych warunkach glebowych, klimatycznych i pogodowych |
Wydajność
Jeśli spełnisz wszystkie wymagania techniki rolniczej, ogrodnik będzie mógł zebrać do 500 kg wysokiej jakości, dużych, atrakcyjnych na zewnątrz owoców ze stu metrów kwadratowych. Ważne jest, aby wskaźniki plonu utrzymywały się przez pięć lat, bez zmiany materiału siewnego. Warunki pogodowe w żaden sposób nie wpływają na zbiory.
Odmiana Rosara daje największy plon na średnich szerokościach geograficznych. Rolnicy zajmujący się uprawą na północnych szerokościach geograficznych zauważają, że nawet przy niewielkim spadku temperatury wskaźniki jakości nie spadają, a plon pozostaje wysoki.
Rosnące funkcje
W ciągu kilku miesięcy uzyskuje się wysokowydajną i smaczną odmianę ziemniaków. Pierwsze sadzenie najlepiej rozpocząć od nasion, co ułatwi ocenę ich jakości. Ale sadzenie ziemniaków również da dobre wyniki. Sadzenie rozpoczyna się w maju, a zbiory w sierpniu.
Konieczne jest przygotowanie gleby i nasion, po czym ogrodnicy zaczynają sadzić ziemniaki.
Przygotowanie gleby
Prawidłowe jest sadzenie ziemniaków na glebie piaszczysto-gliniastej lub gliniastej, którą przygotowuje się wcześniej jesienią. Usuwają chwasty i poluzowują ziemię. Wiosną musisz dodać trochę humusu, dodać 20 g popiołu do każdego otworu.
Odmianę najlepiej uprawiać na gruntach, na których wcześniej rosły następujące uprawy:
- kapusta;
- bielizna;
- ogórki;
- uprawy ozime;
- łubin;
- zioła jednoroczne i wieloletnie;
- rośliny strączkowe.
Jest to konieczne, aby choroby, na które roślina okopowa jest niestabilna, nie przenosiły się przez glebę. Pożądane jest, aby preferować niezacieniony obszar.
Przygotowanie nasion
Kiełkowanie bulw to zabieg, który pozwala skrócić i tak już krótki okres wegetacji odmiany o kolejne 7-12 dni. Po ożywieniu pąków wzrostu bulwy przykrywa się wilgotnymi trocinami warstwą 3-4 cm, po wyschnięciu spryskuje się roztworem dowolnego biostymulatora. Zaleca się stosowanie leków takich jak Heteroauxin, Epin, Mikon.
Na 12-15 dni przed posadzeniem bulw w ziemi wyniesiono je na słońce, aby uzyskać zielonkawą skórkę. Zwiększa to odporność na wszelkiego rodzaju ataki szkodników. Wydajność po takim zabiegu znacznie wzrasta.
Uprawa bulw z nasion
Uprawa ziemniaków z nasion to dobra okazja do wyhodowania wyjątkowej odmiany. Bulwy, które ogrodnik otrzyma w pierwszym roku, będą się znacznie różnić kolorem, wielkością, kształtem. Głównym zadaniem ogrodnika będzie wybranie najlepszego z nich.
Uprawa ziemniaków z nasion na otwartym polu jest możliwa tylko w regionach o ciepłym klimacie subtropikalnym.
Jak przebiega zabieg:
- Zebrane owoce ziemniaczane przypominające małe zielone pomidory. Pozostaw do dojrzewania, zawieszając w woreczku z gazy w pomieszczeniu z przenikaniem promieni słonecznych. Po obkurczeniu i zmiękczeniu nasiona oddziela się od miazgi i pozostawia do wyschnięcia. Następnie przez pół godziny wlewa się je roztworem nadmanganianu potasu, suszy i usuwa do pomieszczenia, w którym będą przechowywane do wiosny, umieszczając je w hermetycznie zamkniętych szklanych pojemnikach.
- Na tydzień przed sadzeniem nasiona są przetwarzane. W nocy chowają się w lodówce, a za dnia w ciepłym miejscu np. Na kaloryferze czy parapecie oświetlonym słońcem.
- Zawiń nasiona ziemniaka w mokrą gazę, aby wykiełkowały.
- Przygotuj lekką i pożywną glebę. Do sadzonek używaj gotowego, zakupionego w sklepie podłoża z dodatkiem Nitrofoski (2-3 g / l) lub mieszanki zwykłej, sodowej ziemi ogrodowej, wiórów torfowych i gruboziarnistego piasku rzecznego.
Przewodnik lądowania krok po kroku
Ziemniaki sadzi się według określonego schematu. W tym procesie nie ma nic trudnego. Najważniejsze jest, aby zrobić wszystko dobrze, wtedy ziemniaki zapuszczą korzenie i dadzą dobre zbiory. Co robić:
- Przed sadzeniem zaorać glebę na głębokość co najmniej 30 cm.
- Do otworów nanosić nawozy zawierające fosfor i potas.
- Otwory powinny mieć głębokość 6 cm dla gleby gliniastej, 10 cm – dla gleby piaszczysto-gliniastej.
- Odległość między otworami wynosi 40 cm.
- Po nawożeniu wkładamy ziemniaki do dołków, kiełkują.
Jako nawóz stosuje się pokruszone skorupki jaj z popiołem drzewnym i łupinką cebuli.
Jak dbać?
Obfite, terminowe zbiory można uzyskać tylko wtedy, gdy rośliny są dobrze pielęgnowane, nie zapominaj o podlewaniu, pieleniu, hulaniu i nawożeniu.
Podlewanie | Pielenie | Rozwolnienie | Hilling |
Jeśli lato jest gorące i suche, należy podlać ziemniaki. Ale żeby nie przesadzić, bo rośliny mogą umrzeć z powodu wilgoci. Rosara wyróżnia się gęstymi i dobrze rozwiniętymi wierzchołkami, dlatego przy suchej pogodzie wymaga regularnego sztucznego podlewania. Jeden krzew to 5 litrów wody. | W przypadku braku pierwszych pędów gleba jest dwukrotnie poluzowana, pozbywając się chwastów. W tym samym okresie wymagane jest przewiercenie gleby. Pierwsze wygrzebanie wykonuje się tydzień po posadzeniu w ziemi, drugie – po kolejnych 7 dniach. | Zabieg przeprowadza się, gdy rośliny osiągają do 10 cm wysokości – robią to między rzędami za pomocą motyki lub płaskiego noża. Spulchniając glebę na głębokość 10 cm, możliwe będzie pozbycie się chwastów i nasycenie gleby tlenem. Przy wysokiej wilgotności gleby spulchnianie przeprowadza się na większą głębokość. Przez 1-1,5 miesiąca gleba jest poluzowana trzykrotnie w odstępie 10-15 dni. | Krzewy należy przerabiać w okresie wegetacji co najmniej dwukrotnie. Wykonaj zabieg po podlaniu lub deszczu. Na pierwszym polowaniu każdy krzew posypujemy ziemią o 12 cm, na drugim o 20 cm. |
Zwalczanie szkodników
Rosara jest najbardziej podatna na ataki stonki ziemniaczanej, uważanej za jedną z najsmaczniejszych odmian.
Konieczne jest zwalczanie szkodników, ponieważ w przeciwnym razie plon znacznie się zmniejszy lub owoce w ogóle nie zostaną uzyskane. Do zwalczania chrząszczy używają metody chemicznej, ludowej, biologicznej i mechanicznej.
- Metoda biologiczna. Zaleca się stosowanie biologicznych środków kontroli, ponieważ są one nieszkodliwe dla wszystkich żywych istot i są przeznaczone wyłącznie do niszczenia szkodników. Po wykorzystaniu takich środków chrząszcze Colorado wycofują się. Zaleca się stosowanie takich środków jak Fitoverm, Bitoxibaccillin, Colorado, Agravertin, Bicol.
- Stosowanie środków chemicznych. Podczas stosowania toksycznych chemikaliów ważne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa. Pamiętaj, aby rozpocząć pracę dopiero po dokładnym przestudiowaniu instrukcji. Podczas pracy z chemikaliami zawsze noś odzież ochronną. Na 10 metrów kwadratowych dopuszcza się nie więcej niż 1 litr rozcieńczonego roztworu.
- Zmiel 100 g węgla brzozowego i wymieszaj z 10 litrami wody. Roztwór spryskaj szczyty ziemniaków.
- Gotuj popiół przez 15 minut i pozostaw do zaparzenia na 48 godzin. Po przecedzeniu rozcieńczyć 50 g naparu w 10 litrach wody, dodając 2,5 łyżki. l. mydło do prania. Spryskaj szczyty ziemniaków.
- Posadź nagietek między rzędami i posyp cebulę. Ich zapach odstrasza szkodniki.
- Wlej 500 ml wody z 40 g Karbofas i nalegaj na roztwór ze skórki ziemniaka. Umieść go w puszkach i zakop na obwodzie pola. Należy to zrobić przed pojawieniem się pierwszych pędów. Po przebudzeniu głodne owady rzucą się na trujący „deser”.
Jak zbierać i przechowywać ziemniaki?
Możesz dobrze zachować zbiory tylko wtedy, gdy ziemniaki są dobrze dojrzałe. Po obumarciu liści wszystkie niezbędne substancje, w tym skrobia, są zbierane w bulwach. To oni przyczyniają się do nadania tej odmianie jej charakterystycznego smaku i aromatu. Dojrzałe ziemniaki charakteryzują się szorstką skórką i suchymi oczami.
Przed wysłaniem plonu do miejsca przechowywania owoce są wstępnie suszone na powietrzu. Schronienie przed słońcem może pomóc zapobiegać zazielenieniu bulw. Następnie musisz posortować ziemniaki i wybrać wadliwe owoce.
Do przechowywania służą bulwy bez uszkodzeń mechanicznych. Bulwy z widocznymi oznakami jakiejkolwiek choroby są natychmiast niszczone.
Wysusz plon na powietrzu przed przechowywaniem. Podczas przechowywania optymalna temperatura to + 2-4 stopnie – zapewni to najlepszą konserwację ziemniaków. Nie jest możliwe, aby wilgotność w pomieszczeniu przekraczała 70-85%. Na dno magazynu wysypuje się piasek, żwir lub kamyki – pomagają wchłonąć wilgoć i zapobiegają rozwojowi chorób grzybiczych. Promienie słoneczne nie powinny przenikać do sklepu.
Wstępne umieszczenie trucizny do walki ze szczurami pomoże uniknąć przenikania gryzoni do pomieszczenia.
Jako pojemnik do przechowywania optymalne jest użycie worków siatkowych lub drewnianych skrzynek. Podczas zbioru ziemniaków Rosara uzyskuje się minimum ziemniaków wadliwych. Dzięki temu dopuszcza się transportowanie plonu na duże odległości bez obawy o jego prezentację i zachowanie smaku do wiosny.
Porównanie Rosar z innymi odmianami
Ziemniaki Rosar są uważane za jedne z najlepszych odmian wcześnie dojrzewających, niewymagających w pielęgnacji. Rzeczywiście, nawet przy minimalnej konserwacji ogrodnicy uzyskują doskonałe zbiory. W poniższej tabeli wymieniono niektóre odmiany, z którymi można porównać Rosaru:
Różnorodność | Okres dojrzewania | Wydajność | Kolor skórki / miazgi | Korzyści |
Rosara | 65-70 dni | 350-500 kg / 1 areał | Czerwona skórka, miąższ żółty | Stan zdatny do sprzedaży. Długotrwałe przechowywanie. Oporność na choroby. |
Alyona | 50-60 dni | 300 kg / 1 areał | Skórka czerwona, miąższ kremowy | Pierwsze bulwy pojawiają się po 45 dniach. Odmiana odpowiednia do uprawy w regionach zachodniej Syberii. Ziemniak odporny na choroby. |
Ariel | 50-70 dni | 150-450 kg / 1 areał | Jasnożółta skórka, kremowy miąższ | W ciągu roku zbierane są 2 plony. |
Timo | 70 dni | 240 kg / 1 areał | Miąższ kremowy o jasnej skórce | Odmiana nadaje się do uprawy na różnych typach gleb. Pierwsze rośliny okopowe uzyskuje się po 45-50 dniach. |
Karatop | 50-65 dni | 350-500 kg / 1 areał | Skórka jasna, miąższ żółty | Odmiana wyróżnia się wysoką wydajnością, zwiększoną odpornością na choroby. |
Bellarosa | 50-60 dni | 320 kg / 1 areał | Jasnoróżowa szorstka skórka, żółty miąższ | Zwiększona odporność na choroby. Bezpretensjonalna opieka. |
Skowronek | 40-55 dni | 250-280 kg / 1 areał | Jasnożółta skórka, delikatny miąższ cytryny | Odporność na zarazy późne, nicienie złote |
Impala | 65-75 dni | 370-600 kg / 1 areał | Jasnożółta skórka i miąższ | Gładkie owoce „jeden do jednego”. Wysoka wydajność. Oporność na choroby. |
Romano | 80 dni | 500-600 kg / 1 ar | Miąższ cytrynowy o różowej skórce i kremowej konsystencji | Doskonały smak. Stan zdatny do sprzedaży. Dobra wydajność. |
Lileya | 50-60 dni | 600-680 kg / 1 areał | Skórka cytryny, miąższ jasnożółty | Wysoka wydajność. Dobry gust. Odporność na długotrwały transport. |
Szczęście | 65 dni | 420 kg / 1 areał | Żółta skórka i miąższ | Zwiększona odporność na choroby. |
Gil | 45-55 dni | 400-450 kg / 1 areał | Miąższ o różowej skórce, kremowy | Dobra wydajność. Bezpretensjonalna opieka. |
Charoite | 80-90 dni | 320 kg / 1 areał | Żółta skórka i miąższ | Wysoka wydajność. Stan zdatny do sprzedaży. Bezpieczeństwo zbiorów. Gładkie owoce. |
Veneta | 50-55 dni | 235-240 kg / 1 s | Skórka ciemnobrązowa lub żółta, miąższ jasnobrązowy | Stan zdatny do sprzedaży. Mało wymagający dla składu gleby. Wysoki smak. |
Technologia zwiększania plonów
Ogrodnicy i rolnicy aktywnie uprawiają ziemniaki Rosar, ze względu na to, że są dobrze uprawiane i mało wymagające w pielęgnacji. Doświadczeni ludzie od dawna nauczyli się zwiększać plony poprzez rozwój kilku technologii. Robią to w następujący sposób:
- Ziemniaki uprawiać na słomie metodą redlinową z wykorzystaniem zgniłych trocin i słomy. Dokładnie przy stosowaniu takich metod obserwuje się znaczny wzrost plonów i wzrost cech jakościowych roślin okopowych.
- Sadzenie ziemniaków na redlinach dobrze zwiększa bulwy we wczesnych warunkach sadzenia. Przyczynia się to do efektywnego wykorzystania przez roślinę zimowo-wiosennych rezerw wilgotności gleby.
Aby uzyskać gwarantowany wysoki plon, należy odpowiednio uformować ściółkę z zgniłych trocin, popiołu i suchej posiekanej trawy. Używają również zgniłej słomy. Organiczna ściółka pozwala glebie w krótkim czasie nagrzać się, a gdy się rozkłada, rośliny otrzymują dodatkowe pożywienie.
Zalety i wady ziemniaków
Ziemniaki Rosara, podobnie jak wiele innych odmian, mają swoje zalety i wady. Przed uprawą tej odmiany zaleca się ogrodnikowi zapoznanie się z możliwymi zaletami i wadami:
- Wysoka odporność na choroby. Ziemniaki różane są bardzo odporne na choroby takie jak rak ziemniaka, nicień złocisty, parch zwyczajny, zaraza bulw.
- Przystosowanie do każdych warunków klimatycznych. Ziemniaki uprawia się nie tylko w regionach południowych, z wyłączeniem obszarów o klimacie subarktycznym i arktycznym.
- Wczesna dojrzałość. Wskaźnik ten jest szczególnie ważny dla ogrodników na Syberii i Uralu, gdzie lato nie zawsze przychodzi zgodnie z kalendarzem i trwa krócej niż oczekiwano.
- Wysoka produktywność i bezpretensjonalna opieka. Nawet jeśli zapomnisz o tym po posadzeniu ziemniaków, ze stu metrów kwadratowych powierzchni uzyskuje się około 300 kg owoców. Przy minimalnej staranności z tego samego miejsca zbiera się do 500 kg.
- Nie ma potrzeby corocznego stosowania nasion. Bulwy zachowują swoją jakość przez pięć lat. Rosar nie wymaga aktualizacji co kilka lat.
- Doskonałe właściwości zewnętrzne. Ponad 90% roślin okopowych może pochwalić się nadającym się do sprzedaży typem. Wraz z doskonałą jakością utrzymania i odpornością na długotrwały transport, ta odmiana staje się darem nie tylko dla ogrodników-amatorów, ale także dla ogrodników biznesowych.
- Wszechstronność. Rosara zawiera około 13% skrobi, dzięki czemu podczas obróbki cieplnej bulwy i pojedyncze kawałki nie tracą kształtu, miazga nie kruszy się.
- Walory smakowe. Profesjonalni degustatorzy przyznają Rosare 4+ punktów na 5.
- Rosara ma rozłożyste krzaki. Pędy spadają bardzo wcześnie, co powoduje pewne trudności w pielęgnacji roślin, zwłaszcza podczas pisklęcia.
- Odmiana rzadko używana do smażenia.
- Różni się niską odpornością na zarazę.
Recenzje ogrodników
Ogrodnicy częściej mówią pozytywnie o ziemniakach Rosara. Wiele osób uprawia ten ziemniak każdego roku, zauważając wysokie plony nawet przy minimalnym czasie poświęconym na pielęgnację.
★★★★★ Valentina Isaeva, 45 lat, Orsk, rolnik. Pewnego razu mój stary przyjaciel zasugerował, żebym zaczął uprawiać ziemniaki Rosara. Ziemniak okazał się bardzo odporny na nasze warunki atmosferyczne. Nikt nie liczył na produktywność, gdy latem temperatura wynosiła +2 stopnie w nocy. Ale ta opinia okazała się błędna. Ta odmiana daje wysoki plon, dobry smak, duży rozmiar. Odnawiam materiał siewny co pięć lat. ★★★★★ Michaił Raynichenko, 56 lat, Kursk, ogrodnik.Mam mały ogródek warzywny – tylko 10 akrów. Postanowiłem użyć go wyłącznie do uprawy ziemniaków. Wypróbowałem wiele odmian, w tym Adretta, Gola, Charoite. Ale potem natknąłem się na różne odmiany różańca, zaryzykowałem. Od 10 lat tylko ja uprawiam, bo jest nie tylko smaczna, ale także dobrze przechowywana do wiosny. Rosara to bezpretensjonalna odmiana dająca równe, zaokrąglone owoce o jednym kształcie. Przez te wszystkie lata nie było żadnych problemów. Jedynym minusem jest to, że roślina często atakuje zarazę późną i nicienie złote. ★★★★★ Ivan Savelyev, 44 lata, Moskwa, ogrodnik amator. Są zadowoleni z uprawy tej odmiany: plon jest wysoki, jest przechowywany przez długi czas. Ziemniaki nadają się do uprawy na dowolnym obszarze bez obawy o niższe plony. Owoce są gładkie, prezentacja nie ulega pogorszeniu.
Ukryj Dodaj swoją recenzję
Imię, miasto Oszacowanie swoją opinię
Ziemniaki Rosar otrzymały wiele pozytywnych recenzji, ponieważ wielu ogrodników po uprawie nadal dba o tę konkretną odmianę, oceniając ich bezpretensjonalność w pielęgnacji, odporność na choroby i szkodniki. Przy odpowiednim sadzeniu, przygotowaniu materiału do sadzenia i minimalnej konserwacji można uzyskać duże zbiory.
O Rose Blush: opis i charakterystyka odmian, pielęgnacji i uprawy
Niezwykła róża Rumieniec to rzadki przedmiot, który zasługuje na jakąkolwiek dekorację ogrodu. Tłumacząc z angielskiego, nazwa tej róży oznacza „różowa”. Jest to wytrzymały krzew, który może wytrzymać silne upały i silne mrozy. Ta odmiana hybrydowa jest idealna do uprawy w klimacie kontynentalnym.
Opis kultury
Rosa Blazh to podgatunek hybrydowy, uzyskany eksperymentalnie przez amerykańskich hodowców w 2007 roku. Zakres klasy – dekoracja łóżek, uprawa masowa. Z czasem cięte pąki kwitną stopniowo, przez długi okres, zachowując swój pierwotny wygląd.
Rose Blush to wieloletnia kwitnąca bylina o wysokiej zimotrwałości i odporności.
Malowniczy różany róż rozwija się na wysokość maksymalnie 120 cm, szerokość może osiągnąć 80 cm, a na gołych łodygach umieszczono duże, liściaste talerze o chwytliwym, zielonym odcieniu z lekkim połyskiem.
Jasna róża Whim jest doceniana za masywne podwójne kwiaty o jasnym mlecznym odcieniu z jaskrawoczerwonymi krawędziami. Początkowo pojawiające się pąki mają schludny, jasnoróżowy kolor w kształcie kielicha, następnie płatki frotte stopniowo blakną, utrzymując jasny kolor tylko z krawędzi.
Jasne kwitnienie wspaniałej róży Blush trwa długo. Pierwsze pąki dają odmianę na początku wiosny maja, ostatnie jajniki powstają przed początkiem zimna. Każdy łodyga daje jeden ogromny kwiat. Bujne kwiatostany emanują lekkim, delikatnym aromatem.
Agrotechnologia
Wspaniała róża z mordenów rośnie dobrze na oświetlonych polanach i jest w stanie wytrzymać lekką półcień. Każdy ogrodnik musi starannie wybrać miejsce do sadzenia sadzonek, ponieważ od tego zależy silna odporność i zdrowie.
Dobry do uprawy
Jeśli do korzeni odmiany Blash zostanie dostarczone swobodne napowietrzanie powietrza, uratuje to wspaniały kwiat nie tylko przed niebezpiecznymi owadami, ale także przed różnymi chorobami. Niziny ze stojącą wilgocią – niekorzystne miejsce do lądowania bylin. Faktem jest, że kanadyjska odmiana róż nie toleruje stagnacji wilgoci, zimne powietrze gromadzące się na nizinach również niekorzystnie wpływa na zdrowie odmian kanadyjskich.
Hodowca kwiatów musi znać warunki uprawy róży kanadyjskiej:
- Wymagania dotyczące składu gleby – luźna gleba o zmniejszonym poziomie kwasowości. Źle rozwija się na glebie piaszczystej, ponieważ związek ten nie pochłania życiodajnej wilgoci, wyróżnia się niską zawartością składników odżywczych. Piaszczyste gleby podlegają szybkiemu nagrzewaniu i chłodzeniu, co niekorzystnie wpływa na zdrowie róż;
- Dobry poziom światła. Ta odmiana doskonale czuje się zarówno na oświetlonych obszarach, jak i miejscach z małym cieniem. Możliwe jest osiągnięcie wyniku kwiatostanu z wyblakłymi płatkami po wstępnym umieszczeniu po słonecznej stronie;
- Optymalna temperatura dla komfortowego formowania pierwszych eleganckich pąków i stopniowego kwitnienia wynosi od +14 do +20 ° C. Zimą zimą byliny tolerują twarde mrozy do -20 ° C;
- Komfortowy poziom wilgotności. Każdy różowy gatunek nie toleruje zwiększonej suchości powietrza. Komfortowy poziom wilgotności dla rozwoju wynosi od 50 do 80%.
Bylina nie wytrzymuje ciągłych przeciągów, bo jego lądowanie lepiej wybrać spokojne miejsce. Podczas sadzenia byliny na piaszczystym składzie gleby wytwarzają podłoża zatrzymujące wilgoć. Dla tego pożywny torf jest odpowiedni. Zatrzymanie wilgoci i zwiększenie wartości odżywczej mieszanki glebowej pomoże krok po kroku darni lub kompost.
Podczas wiosennej odwilży, po niebezpiecznych mrozach, sadzone są młode róże. Pozwolono także na lądowanie aklimatyzowanych okazów podczas początku jesiennego chłodu. Podczas sadzenia plantatorzy przestrzegają zalecanej odległości:
- Dopuszczalna odległość między młodymi sadzonkami wynosi 60 cm;
- Do innych wieloletnich krzewów odstawić przestrzeń 2 m;
- Masywne drzewa tworzą szczelinę w odległości 3 metrów.
W celu umieszczenia w otwartej glebie przygotowuje się przestronne studzienki o głębokości 50 cm, a przed umieszczeniem w przygotowanej mieszaninie gleby korzenie umieszcza się w roztworze zawiesiny. Ta kompozycja nakarmi młodą bylinę, utrzyma ją w jednym miejscu, zapobiegając jej wyparciu. Korzenie są delikatnie wyprostowane w otworze, otwór jest pokryty podłożem, a koło tułowia jest zagęszczone.
Wymagane jest przycinanie podczas sadzenia młodych zwierząt. Później krzew przycinał wysuszone gałęzie. Pierwotne podlewanie powinno być tak obfite, jak to możliwe, życiodajna woda wnika głęboko. W tym celu pod każdym posadzonym osobnikiem wylewa się 10 litrów rozrzedzonej wody. Częstotliwość nawilżania – 2-3 razy w tygodniu.
Po bezpośrednim lądowaniu na terenie wieloletni moden rozwija się w indywidualnym tempie, aż wyprostowane korzenie jeszcze się nie wzmocnią.
Zalety i wady odmiany
Wielu ogrodników, wybierając róże parkowe, preferuje odmianę Blush, dzięki następującym zaletom:
- Duże aksamitne kwiaty, jak jasnoczerwona Królowa Czerwona;
- Długie i obfite kwitnienie, jak nowa odmiana wspinaczkowa Lemon Rambler;
- Elegancki kształt kompaktowego krzewu;
- Mrozoodporność – wytrzymuje redukcję termometru do -20 stopni, a także angielską odmianę róży;
- Świetnie nadaje się do uprawy;
- Toleruje wiosenne przycinanie;
- Bezpretensjonalny w opiece.
Jedyną wadą tego typu jest słaby aromat, który emanuje. Na przykład niezwykły wieloletni gatunek „Summer Song” rozprowadza silny zapach.
Wielu hodowców docenia elegancki blush za doskonałą dekorację, bezpretensjonalność w codziennej pielęgnacji, dobrą zimową odporność. Bujne i obfite kwitnienie młodego stada jest możliwe dopiero po 3 latach od posadzenia na otwartym terenie. Jest to czas potrzebny, aby róża utworzyła zaawansowany system korzeniowy.
Opis róży angielskiej Graham Thomas: cechy odmiany, sadzenie krzewu i pielęgnacja
Angielska róża Graham Thomas wyróżnia się jasnymi i jednocześnie delikatnymi żółtymi dużymi pąkami. W swojej ojczyźnie w Anglii żaden projekt ogrodu lub parku nie może obejść się bez tego kwiatu.
Rose Graham Thomas: opis odmiany
Rose Graham Thomas jest popularnie nazywana różą angielską. Odmiana została wyhodowana w 1993 roku przez angielskiego hodowcę D. Austina, który nazwał różę na cześć swojego przyjaciela i kolegi G. Thomasa. Ze względu na swoją bezpretensjonalność i jasne kwitnienie róża Grahama Thomasa szybko zyskała popularność na całym świecie.
Opis róży Graham Thomas praktycznie nie różni się od innych odmian peelingów z róż ogrodowych. Krzew osiąga wysokość od 3 do 5 m, ma grube, rozłożyste gałęzie. Na działce krzew zajmuje powierzchnię 1 m². Kwiaty złocistożółte osiągają 10 cm średnicy, a każdy pączek ma prawie 80 miękkich płatków. Liście są ciemnozielone.
Róża angielska autorstwa Grahama Thomasa
Roślina nie ma poważnych wad, z wyjątkiem być może skromnej palety kolorów pąków.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Graham Thomas to róża szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. W swojej ojczyźnie stanowi integralną część każdej kompozycji parkowej. Krzewy służą do ozdabiania żywopłotów, ogrodów i ogrodów przydomowych.
Nawet początkujący może sadzić w otwartym terenie, najważniejsze jest przestrzeganie pewnych zasad.
Rose Titanic (Titanic) – charakterystyka odmiany holenderskiej
Rose Thomas Graham sadzi się głównie przy pomocy sadzonek. Ta metoda jest najtańsza. Sadzona w ten sposób sadzonka ma większe szanse na szybkie zakorzenienie się.
Zalecany okres sadzenia sadzonki w ogrodzie to wiosna. Gdy tylko minie ostatnia zimna pogoda i ziemia się nagrzeje, krzewy sadzi się na otwartym terenie.
Uwaga! Niektórzy ogrodnicy sadzą róże jesienią. Nie jest to zalecane, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że sadzonki nie zakorzenią się do mrozu.
Roślina dobrze rośnie zarówno na otwartej przestrzeni, jak iw półcieniu, dzięki czemu można ją sadzić przy wysokich krzewach i drzewach. Wybierając strefę sadzenia, najważniejsze jest zwrócenie uwagi na jakość gleby: musi być żyzna i mieć dobrą luźność.
Jak przygotować glebę i kwiat do sadzenia
Gleba powinna być żyzna i lekko kwaśna, dlatego przy niskiej kwasowości konieczne jest dodanie do gleby próchnicy. Sadzonka również wymaga przygotowania przed sadzeniem. Krzew należy przechowywać przez około dwa dni w specjalnym roztworze wzmacniającym system korzeniowy.
Otwory wykopuje się w odległości pół metra od siebie. Każdy dołek jest obficie podlewany, a następnie umieszcza się w nich sadzonki. Glebę należy przykryć powyżej pąka szczepienia, a następnie gruntownie ubić.
Nawet początkujący kwiaciarnia poradzi sobie z pielęgnacją róż
Aby róża Grahama Thomasa kwitła przez całe lato i nie zachorowała, musisz przestrzegać prostych zasad jej pielęgnacji.
Rose Jazz (Jazz) – charakterystyka krzewu odmianowego
Najważniejsze dla kwiatu jest umiarkowane podlewanie, które przeprowadza się tylko wtedy, gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby. Ale wilgotność nie powinna spaść, ponieważ roślina nie toleruje suszy.
Krzew jest szczególnie kapryśny ze względu na skład gleby. Powinien mieć ponadprzeciętną kwasowość i dobrą oddychalność. Ważne jest regularne karmienie nawozami organicznymi i mineralnymi. Lepiej jest kupować złożone preparaty na róże w wyspecjalizowanych sklepach.
Ważny! Podczas kwitnienia konieczne jest zwiększenie poziomu potasu w nawozie, co sprzyja obfitemu kwitnieniu.
Przycinanie róży Grahama Thomasa odbywa się wyłącznie w celach dekoracyjnych. Uformuj krzew zgodnie z osobistymi preferencjami. Konieczne jest jednak terminowe odcięcie zgniłych lub wysuszonych liści i pąków. Psują nie tylko wygląd, ale także szkodzą zdrowiu róży.
Zimotrwalosc Grahama Thomasa jest wysoka, ale na zimę kwiat należy przykryć. Przed nadejściem mrozu krzew jest odcinany, pozostawiając podstawę z pąkami. Następnie posypuje się ziemią, trocinami lub liśćmi. Czasami przykrywają go folią.
Rose Blush (Blush) – opis i charakterystyka odmiany
Graham Thomas może kwitnąć przez cały sezon. Ze względu na to, że odmiana stale ma nowe pąki, wydaje się, że mają one inny kontrast i jasność żółtego koloru, ponieważ stare kwiaty stopniowo blakną na słońcu.
Zaczyna kwitnąć wczesnym latem i trwa do wczesnej jesieni. Kwitnie bez przerwy, nowe pąki pojawiają się regularnie podczas aktywnego wzrostu krzewu. Za okres spoczynku uważa się jesień, zimę i wczesną wiosnę.
Podczas kwitnienia konieczne jest przycinanie, usuwanie wysuszonych pąków. Ważne jest, aby chronić kwiaty przed długotrwałym działaniem promieni słonecznych. Nie zaleca się karmienia w okresie kwitnienia preparatami zawierającymi azot, hamują one powstawanie nowych pąków.
Jeśli kwiat przestał kwitnąć, możliwe jest, że w glebie wystąpiła stagnacja wilgoci z powodu obfitego podlewania. Brak podlewania prowadzi również do braku pąków. Choroby i szkodniki szczególnie wpływają na kwitnienie róży, dlatego ważne jest, aby podjąć niezbędne środki na czas, zanim będzie za późno.
Róża angielska jest rozmnażana głównie przez sadzonki. Czasami metoda jest używana przy użyciu warstw.
Procedurę hodowlaną najlepiej wykonywać wiosną lub wczesnym latem przed kwitnieniem. W tej chwili kwiat ma dobry wskaźnik przeżywalności.
Ważny! Aby rozmnażać różę za pomocą sadzonek, musisz wybrać mocne i zdrowe gałęzie i przyciąć je tak, aby na każdej gałęzi były co najmniej trzy liście. Przed sadzeniem w ziemi ważne jest, aby sadzonki trzymać w specjalnym roztworze, aby się zakorzeniły. Następnie sadzi się je na otwartym terenie, każdy w osobnym otworze.
Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania
Rose Graham Thomas nie jest często chora i atakowana przez szkodniki, dzieje się tak głównie z powodu niewłaściwej pielęgnacji. Częste podlewanie zwykle prowadzi do pojawienia się różnego rodzaju grzybów i pleśni. Roślina choruje na szarą pleśń, pleśń korzeniową i mączniaka prawdziwego. Gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki choroby, konieczne jest usunięcie uszkodzonych obszarów i potraktowanie rośliny specjalnymi preparatami: fitosporyną lub aliryną.
Kwiat jest popularny na całym świecie
Graham Thomas to róża, która ma wielu zwolenników na tym świecie. Bezpretensjonalna pielęgnacja i piękny wygląd przyciągają zarówno doświadczonych, jak i początkujących florystów i ogrodników.
Powiązane posty:
- Opis angielskiej pachnącej róży Summer Song: sadzenie i pielęgnacja krzewu
- Opis angielskiej odmiany róży Al Dee Braithwaite: jak uprawiać “Austinka”, pielęgnacja
- Opis angielskiej róży krzewiastej odmiany Juliet od hodowcy Davida Austina