Chamedora wytworna (Chamaedorea elegans) – pielęgnacja, uprawa, odmiany
Chamaedorea elegans to łacińska nazwa bardzo oryginalnej, pokojowej rośliny chamedory wytwornej. Inne nazwy to chamedora wyniosła bądź palma koralowa. Rdzennie roślina ta występuje w Gwatemali oraz rejonach środkowego Meksyku i osiąga tam wysokość około 3 m. W mieszkaniach spotkać można okazy sięgające w pomieszczeniach nawet do 2 m. Piękne, gęste i o żywym kolorze ulistnienie rośliny, które tworzy charakterystyczne pióropusze prezentuje się wyjątkowo reprezentacyjnie. Z tego względu jedną z częściej wykorzystywanych przez architektów wnętrz roślin, wyeksponowaną w stylowej, dużej donicy jest właśnie chamaedorea. Pielęgnacja tej palmy nie należy do trudnych zadań i z powodzeniem radzą sobie z nią nawet osoby, które do tej pory nie miały styczności z zielenią w domu. Roślina w wersji mini może stanowić element dekoracyjnego "lasu w słoiku". Zielone rośliny ukryte w szklanym naczyniu to niebanalna ozdoba wnętrz, która cieszy się z roku na rok rosnącą popularnością.
sadzenie i uprawa winorośli
Winorośl wymaga stanowisk dobrze nasłonecznionych. Idealnym stanowiskiem dla niej jest zbocze o lekkim nachyleniu południowym lub południowo-zachodnim. Na takich właśnie zboczach zakłada się winnice.
Przed posadzeniem sadzonek winorośli zastanówmy się dobrze nad prawidłowym wyborem miejsca sadzenia i zaplanujmy rozmieszczenie krzewów. Sadząc kilka odmian w różnych miejscach ogrodu (mur, altana, płot, teren otwarty) należy wybrać stanowiska biorąc pod uwagę ich porę dojrzewania i mrozoodporność. Najlepsze stanowiska w ogrodzie, np. przy ścianach budynków, przeznacza się dla odmian mniej odpornych na przemarzanie, o późnej porze dojrzewania owoców. Krzewy wczesne i średnio-wczesne mogą się zadowolić nieco gorszym stanowiskiem. Najlepiej aby krzewy były nasłonecznione przez cały dzień. Winorośl jest krzewem ciepłolubnym i chcąc uzyskać owoc smaczny lub wino dobrej jakości należy dobrze dobrać stanowisko. Ewentualne zacienienie dopuszczane jest jedynie w godzinach porannych lub późnym popołudniem.
2. Przygotowanie gleby:
Gleba nie może być ani kwaśna, ani mocno zwięzła i podmokła. Najlepsza jest gleba o odczynie obojętno-zasadowym (6,5 – 7,2 pH), przepuszczalna i wzbogacona w warstwę próchniczą (obornik, kompost, nawóz zielony).
Przed sadzeniem należy przygotować glebę. Oczyścić miejsce, w którym będziemy sadzić sadzonki z zanieczyszczeń (beton, kamienie, odpady metalowe itp.), W sezonie poprzedzającym sadzenie wskazana jest uprawa np. fasoli, grochu, łubinu lub wyki, którą przekopuje się w pełni kwitnienia przed zawiązaniem nasion. Naturalne nawozy organiczne sprzyjają dobremu rozwojowi winorośli. Można nawozić obornikiem w dawce 5-7kg/m2. Obornik rozrzuca się równomiernie na powierzchni gleby i przekopuje na głębokość około 30cm. W ogrodach gdzie zdobycie obornika jest kłopotliwe można go zastąpić kompostem. Kompost stosuje się w dawce ok. 10kg/m2.
3. Sadzenie:
Sadzonki ukorzenione w pojemnikach, zakupione w dobrej szkółce, można sadzić w dowolnym terminie w ciągu roku (od IV do końca X). W przygotowanej wcześniej glebie wykopujemy dołek o wymiarach 30x30x30 cm i wypełniamy żyzną ziemią próchniczą; obficie podlewamy. Rośliny sadzone jesienią okrywamy na zimę 25 cm warstwą ziemi (wiosną kopczyk rozgarniamy).
Jeśli gleba pod rośliny nie została wcześniej odpowiednio przygotowana, kopiemy dołek na głebokość około 60-70 cm. Na spód dajemy przefermentowany obornik wymieszany z ziemią i przykrywamy go dodatkowo warstwą ziemi tak, aby korzenie sadzonej rośliny nie stykały się bezpośrednio z obornikiem.
Sadzonki, o ile to możliwe, sadzimy w miejscach niezacienionych i przewiewnych:
– 2-3 metry od drzew
– około 1,5 m od innych krzewów
– około 60 cm od ścian budynków
– jeśli sadzimy winorośl w rzędach to odległość pomiędzy nimi powinna wynosić 1,5-2m (odległość między krzewami w rzędzie to 0,8-1,2m.)
W ten sposób uzyskamy bardzo dobre doświetlenie i przewietrzenie krzewów.
Sadzonki szczepione:
Sadzonki szczepione sadzimy podobnie jak w powyższym opisie. Miejsce szczepienia musi się znajdować około 3 cm nad powierzchnią ziemi. Sadzonki szczepione są droższe, ale mają mocniejszy system korzeniowy, silniej rosną, są bardziej odporne na choroby, dają lepszej jakości owoce.
4. Prowadzenie i cięcie
Wiosną w pierwszym roku przycinamy sadzonkę nad trzecim oczkiem. Generalnie sadzonki w I i II roku uprawy należy tak przycinać, by uzyskać w tym czasie możliwie jak najgrubsze cztery pędy.
U pędów, które wyrosną ponad 150 cm wysokości należy przyciąć wierzchołki, aby zgrubiały. Następnie należy wybrać metodę prowadzenia krzewów winorośli, tak aby uzyskać zdrowe i smaczne owoce. Jedną z godnych polecenia metod prowadzenia winorośli jest tak zwany sznur Guyota. Ten i inne sposoby prowadzenia winorośli znajdziecie Państwo bez problemu na stronach internetowych.
5. Nawożenie
Jeśli ziemia pod winorośl była porządnie przygotowana, a dołki pod rośliny zaprawione obornikiem to przez pierwsze dwa lata uprawy nie ma potrzeby dodatkowego nawożenia. W późniejszych latach, oprócz regularnego nawożenia, co 3 lata rozrzucamy między krzewami obornik i lekko przekopujemy.
Do najbardziej przydatnych w uprawie winorośli nawozów mineralnych należą: np. ‘Saletrzak’ (stosowany wiosną, najpóźniej do końca czerwca) lub (stosowany jesienią) ‘Superfosfat’.
6. Ochrona
Do ochrony krzewów winorośli przed chorobami grzybowymi używa się głównie środków Dithane i Pencozeb. Opryskać należy przede wszystkim dolną stronę liści, gdyż tam znajdują się zarodniki grzybowe.
Pamiętać należy o tym, że właściwy dobór stanowiska (odpowiednie nasłonecznienie i wentylacja krzewu) oraz właściwa pielęgnacja (cięcie przerzedzające) pozwalają znacznie obniżyć ryzko wystąpienia chorób grzybowych. Do najodporniejszych na choroby grzybowe należą mieszańce winorośli europejskiej i amerykańskiej.
7. Polecane odmiany : zobacz – odmiany jakie mamy w sprzedaży
Najlepiej byłoby wymienić w tym miejscu odmiany, które są jednocześnie smaczne i odporne, oraz sprawdzają się w każdych warunkach.
Na pewno godne polecenia są:
. prowadzenie tych odmian (np. wg metody Guyota), przy właściwej pielęgnacji i nawożeniu, gwarantuje coroczny plon słodkich i aromatycznych winogron. Powodzenia!
Chamedora wytworna (Chamaedorea elegans) – pielęgnacja, uprawa, odmiany
Chamaedorea elegans to łacińska nazwa bardzo oryginalnej, pokojowej rośliny chamedory wytwornej. Inne nazwy to chamedora wyniosła bądź palma koralowa. Rdzennie roślina ta występuje w Gwatemali oraz rejonach środkowego Meksyku i osiąga tam wysokość około 3 m. W mieszkaniach spotkać można okazy sięgające w pomieszczeniach nawet do 2 m. Piękne, gęste i o żywym kolorze ulistnienie rośliny, które tworzy charakterystyczne pióropusze prezentuje się wyjątkowo reprezentacyjnie. Z tego względu jedną z częściej wykorzystywanych przez architektów wnętrz roślin, wyeksponowaną w stylowej, dużej donicy jest właśnie chamaedorea. Pielęgnacja tej palmy nie należy do trudnych zadań i z powodzeniem radzą sobie z nią nawet osoby, które do tej pory nie miały styczności z zielenią w domu. Roślina w wersji mini może stanowić element dekoracyjnego "lasu w słoiku". Zielone rośliny ukryte w szklanym naczyniu to niebanalna ozdoba wnętrz, która cieszy się z roku na rok rosnącą popularnością.
Charakterystyka chamaedorea elegans
Palma koralowa cechuje się dużymi, parzysto-pierzastymi liśćmi, które w domowej uprawie mogą osiągać długość nawet do 60 cm. Rozrost rośliny jest przeważnie powolny i rocznie można liczyć na przyrośnięcie jedynie 2-3 liści. Ostatecznie jednak roślina rozrasta się dość szeroko i w dalszej perspektywie konieczne jest przeznaczenie dla niej odpowiednio dużo przestrzeni. Kwiaty pojawiają się już nawet na młodych okazach niezależnie od pory roku. Delikatne i pierzaste kwiatostany są żółtej barwy i lekko zwieszają się na długim, rozgałęzionym pędzie. Chamaedorea elegans również owocuje. Kwiatostany mogą przekształcić się w niewielkie, kuliste, pomarańczowe owoce, przypominające kształtem jagodę. Odpowiednio zadbane chamedory odznaczają się długowiecznością i zdobią wnętrze przez przynajmniej 5 lat. Bywa, że ich żywotność w mieszkaniach jest nawet do czterech razy dłuższa. Na rynku dostępne są okazy o rozmaitych wielkościach. Dzięki temu możemy cieszyć się zarówno miniaturowymi palmami koralowymi w słoikach, jak i wytwornymi okazami w rozmiarze XXL.
Chamaedorea elegans uprawa
Chamedora jest rośliną łatwą w uprawie i często wybieraną na dekoracje pomieszczeń przez osoby będące dopiero początkującymi pasjonatami zieleni. Palma ta idealnie nadaje się do miejsc cienistych, więc z powodzeniem ozdobi zakątki pokoi znacznie oddalone od okien. Roślina dobrze toleruje także słońce, ale pod warunkiem, że jej stanowisko nie będzie w pełnym, bezpośrednim nasłonecznieniu. Chamaedorea elegans z lepszym dostępem do słońca szybciej rośnie. Należy dbać o to, by ziemia w donicy była stale wilgotna. Uważać jednak należy, aby nie podlewać rośliny zbyt często i nie dostarczać za dużo wody do donicy. Zbytnie przeschnięcie gleby prowadzi często do brązowienia końców liści. Mimo wszystko jednak roślina lepiej znosi przejściowe przesuszenie od nadmiaru wody. Doniczki powinny być bezwzględnie wyposażone w otwór odprowadzający nadmiar wody na podstawkę wypełnioną kamykami. Dno donicy nie powinno bowiem bezpośrednio stykać się z lustrem wody. Chamedora najlepiej rozwija się w ziemi próchnicznej z dużą ilością torfu, a więc w podłożu lekkim i przewiewnym. W tym celu warto zaopatrzyć się w ziemię przeznaczoną typowo dla palm. Optymalna temperatura w pomieszczeniu dla palmy koralowej to nie mniej niż 13°C w zimie i nie więcej niż 20°C w lecie. Przy zbyt wysokiej temperaturze istnieje obawa, że liście chamedory będą się kurczyć, schnąć i opadać. Zimą wystarczy podlewać roślinę raz w tygodniu, a w lecie dwa lub trzy razy na tydzień. Palmę podlewamy dopiero wówczas, gdy wierzchnia część podłoża lekko przeschnie. W okresie wiosennym każdego roku trzeba pomyśleć o przesadzeniu palmy do większej donicy. Chamedorę przesadzamy dopiero wówczas, gdy system korzeniowy całkowicie wypełni wnętrze donicy. Ciasne warunki są bowiem nieodzowne dla prawidłowego rozrostu systemu korzeniowego rośliny. Chamaedorea elegans jest rozmnażana przez nasiona, które do wykiełkowania potrzebują wysokiej, niemal tropikalnej temperatury i stałej wilgotności. Takie warunki uzyskać można w specjalistycznych szklarniach i z tego względu względu najrozsądniej jest zaopatrywać się w już gotowe rośliny. Samodzielnie najprościej jest rozmnożyć palmę poprzez jej podział podczas przesadzania.
Chamaedorea elegans pielęgnacja
W żadnym wypadku nie należy nabłyszczać liści rośliny. Kurz, który osadza się na liściach wystarczy zetrzeć wilgotną szmatką. Gdy powietrze jest zbyt suche co ma miejsce zwłaszcza w okresie zimowym w pomieszczeniach ogrzewanych grzejnikami, palmę należy regularnie zraszać wodą. W ten sposób skutecznie można uniknąć zasychania końców liści. Chamedorę należy nawozić w okresie od wiosny do jesieni specjalistycznymi nawozami przeznaczonymi dla palm. Stosować można także alternatywnie odżywki do roślin o ozdobnych liściach. W zimie natomiast konieczne jest zaprzestanie nawożenia.