Uprawa ogórków w ogrodzie – ogórki w przydomowym ogrodzie warzywnym
Ogórki są chętnie uprawiane w przydomowych ogrodach. Uprawa ogórków w ogrodzie nie jest trudna. Podpowiadamy, jak uprawiać ogórki w warzywniku.
Hebe – roślina ogrodowa – uprawa i pielęgnacja
Hebe to zimozielona roślina z rodziny babkowatych, do której zalicza się ponad 100 gatunków osiągających od kilku cm do nawet kilku metrów wysokości. Swą nazwę zawdzięcza greckiej bogini młodości. Może być uprawiana jako roślina doniczkowa ale są też gatunki doskonałe do ogrodu. Zobacz jak wygląda uprawa i pielęgnacja hebe w ogrodzie oraz zobacz jakie ciekawe odmiany hebe warto wybrać do posadzenia w ogrodzie!
Hebe to roślina ogrodowa lub doniczkowa, w zależności od wymagań danej odmiany
Jak wygląda hebe?
Hebe to niewielkich rozmiarów rośliny tworzące w swoim naturalnym środowisku zarośla osiągające niekiedy 2 metry wysokości (w naszych ogrodach sukcesem będzie doczekanie się metrowej wysokości okazów). Porastają spore obszary Tasmanii, Nowej Zelandii, ale można je także spotkać w Chile i na Nowej Gwinei. W miejscach ich naturalnego występowania opady są częste i obfite, powietrze nasycone wilgocią, a zimy łagodne i krótkie. Mimo swego pochodzenia, są wśród nich gatunki, które doskonale spisują się w warunkach chłodniejszego klimatu umiarkowanego o ostrzejszych zimach i upalnych, suchych latach.
Hebe kwitnie niewielkimi białymi, niebieskimi lub fioletowymi kwiatami zebranymi w większe grona na końcach pędów. Okres kwitnienia hebe trwa, w zależności od gatunku, od końca maja aż do pierwszych przymrozków. Rośliny hebe, zależnie od gatunku, posiadają wyprostowane lub płożące się, silnie zagęszczone pędy, pokryte niewielkimi sztywnymi listkami. Powierzchnia blaszki liściowej często pokryta jest nalotem woskowym, dzięki czemu rośliny nie cierpią zimą z powodu suszy fizjologicznej, a latem są w stanie przetrwać nawet największe upały bez konieczności podlewania.
Hebe w trakcie kwitnienia
Fot. pixabay.com
Hebe w ogrodzie – uprawa i pielęgnacja
Wymagania glebowe, stanowisko uprawy hebe
Wszystkie gatunki hebe w ogrodzie wymagają przepuszczalnej, próchnicznej gleby o kwaśnym odczynie, a więc znakomicie będą rosły na rabacie z wrzoścami i wrzosami, gdzie do podłoża dodano kwaśny torf ogrodniczy, kompost oraz ściółkę spod drzew iglastych. Innymi słowy – są to świetne rośliny na wrzosowisko.
Dla hebe najlepsze jest stanowisko w pełnym słońcu, ale równie dobrze będą spisywać się w lekkim cieniu. Ponieważ ich system korzeniowy nie należy do najsilniej rozwiniętych, znakomicie reagują na dodatek gliny w podłożu i regularne podlewanie (przynajmniej w pierwszym sezonie po posadzeniu) podczas długotrwałej suszy. Warto również powierzchnię wokół roślin wyściółkować przekompostowaną korą sosnową lub kwaśnym kompostem, co zapobiegnie wyrastaniu chwastów oraz szybkiej utracie wilgoci z gleby.
Nawożenie hebe
Do nawożenia hebe można użyć jeden z ogólnie dostępnych nawozów wieloskładnikowych dla roślin kwasolubnych, zaraz po ruszeniu wegetacji oraz powtórnie w połowie maja. Od końca lipca zaś stosuje się nawozy jesienne potasowo-fosforowe, zwiększające mrozoodporność roślin w przypadku długiej, mroźnej i bezśnieżnej zimy.
Raz posadzone hebe nie wymagają ciecia, z wyjątkiem usunięcia przekwitłych kwiatostanów oraz uszkodzonych przez mróz lub choroby gałązek.
Hebe nie wymaga przycinania ale warto usuwać przekwitłe kwiatostany
Fot. pixabay.com
Zimowanie hebe w ogrodzie
Zimowanie hebe
Młode rośliny powinno się okrywać tylko w pierwszą zimę po posadzeniu, potem nie jest to konieczne. Natomiast wszystkie rośliny hebe należy chronić przed wpływem mroźnych, wysuszających wiatrów. Najlepiej do tego celu nadaje się przewiewne okrycie z gałązek roślin iglastych, zapewniające właściwą cyrkulację powietrza i zapobiegającą wystąpieniu chorób grzybowych.
Rozmnażanie hebe
Jeśli chcielibyśmy uzyskać nowe rośliny, poprzez rozmnażanie hebe uprawianych w ogrodzie, to możemy wczesną wiosną pobierać sadzonki ze środkowych części nie zdrewniałych pędów i po zastosowaniu ukorzeniacza umieścić je w lekkim i przepuszczalnym podłożu (najlepsza będzie tutaj mieszanka kwaśnego torfu i piasku w stosunku 1:1). Okryte folią i ustawione w widnym i ciepłym miejscu, sadzonki hebe ukorzeniają się zwykle po 6 tygodniach. Ponieważ dolne pędy bardzo łatwo wypuszczają korzenie przybyszowe, można również obsypać wiosną podstawę rośliny kompostem i dbać by był cały czas wilgotny. W sierpniu będzie można ukorzenione sadzonki odciąć i posadzić do doniczek, które należy przez okres zimy przetrzymać w jasnym, chłodnym pomieszczeniu. Wysadzamy je dopiero następnej wiosny.
Hebe tłustolistna – Hebe pinguifolia
Fot. pixabay.com
Hebe – choroby i szkodniki, problemy w uprawie
Hebe prawie nie chorują. Jedyne co im zagraża to plamistość liści i szara pleśń, które zwalczamy jednym z zalecanych do tego celu środków chemicznych. Znakomicie spisują się tutaj takie preparaty biologiczne jak Bioczos czy Biosept Active, które nie są toksyczne dla ludzi oraz zwierząt, a więc dopuszczalne jest również ich zastosowanie w zamkniętych pomieszczeniach do zwalczania chorób grzybowych sadzonek. Sporadycznie krzewinki są atakowane przez mszyce i wciornastki, ale jeśli nie występują one w dużej masie, można pozostawić je w spokoju, ponieważ w przeciągu 2-3 tygodni uporają się z nimi ich wrogowie naturalni, a po koloni szkodników nie zostanie nawet ślad.
Polecane gatunki i odmiany hebe
Gatunki hebe polecane do uprawy w warunkach klimatu Polski to:
Hebe widłakowata (Hebe lycopodioides) – posiada pędy gęsto pokryte niewielkimi, sztywnymi listkami soczysto zielonej barwy, pokrój rośliny rzeczywiście do złudzenia przypomina kępkę widłaków o wyprostowanych łodygach wysokości 20 – 30 centymetrów. Ten gatunek znakomicie się nadaję do zagospodarowania większych powierzchni pomiędzy kępami wrzosów, a także jako roślina do tworzenia obwódek, ponieważ piękny kształt i niewielkie listki sprawiają, że najlepiej prezentuje się posadzona z przodu rabaty.
Hebe widłakowata – Hebe lycopodioides
Hebe ochrowata (Hebe ochracea) – w swojej ojczyźnie osiąga nierzadko ponad metr wysokości, w naszych ogrodach będzie rosła znacznie niższa, w przedziale wysokości 30 – 40cm. Roślina tworzy gęste, silnie rozgałęzione pędy, częściowo pokładające się po podłożu, pokryte malutkimi listkami, bardziej przypominającymi łuski. Kępki tego gatunku kojarzą się większości osób z pokrojem olbrzymich mchów, a rabata z ich udziałem zyskuje niepowtarzalny charakter.
Hebe ochrowata – Hebe ochracea
Hebe bukszpanowata (Hebe buxifolia) – to kolejny gatunek, który w naszych warunkach klimatycznych jest prawdziwym gigantem wśród przedstawicieli swojego rodzaju. Osiąga wysokość do metra wysokości i charakteryzuje się niewielkimi, zaostrzonymi listkami koloru ciemno zielonego, które są bardzo podobne do liści bukszpanu. To podobieństwo wyjaśnia znakomicie pochodzenie nazwy gatunku.
Hebe tłustolistna (Hebe pinguifolia) – posiada piękne okrągławe listki z ostrym zakończeniem. Cała powierzchnia blaszki liściowej pokryta jest woskowym nalotem dzięki czemu liście wydają się tłuste. Gatunek ten dorasta do około 50cm i dał w wyniku hodowli piękną odmianę ogrodową o bordowo-czerwonej obwódce wokół brzegów liści, która pięknie kontrastuje z szarym kolorem woskowego nalotu.
Hebe tłustolistna – Hebe pinguifolia
Wielu sprzedawców poleca do uprawy w ogrodzie również hebe Andersona (Hebe andersonii), jednak proponuję nie przeprowadzać eksperymentów z nią jako rośliną ogrodową. Zarówno gatunek, jak też jego liczne odmiany, cechują się zawodną mrozoodporności. Istnieje duże ryzyko, że po przetrwaniu jednej stosunkowo łagodnej zimy, roślina nie przetrwa kolejnych, powodując duże rozczarowanie. Natomiast ten gatunek nadaje się świetnie do uprawy w pojemnikach na tarasach, a także jako roślina sezonowa zdobiąca skrzynki balkonowe w okresie późnego lata i jesieni. Możemy ją zimować, jeśli dysponujemy chłodnym i widnym pomieszczeniem, gdzie temperatura zimą nie spada poniżej 0°C.
Gorąco zachęcam do uprawy tych pięknych roślin w ogrodach oraz na działkach. Ze względu na niekłopotliwość w uprawie oraz niespotykany, egzotyczny wygląd hebe będzie piękną ozdobą każdej rabaty nie tylko w czasie wiosny i lata, ale także w czasie trwania zimowych chłodów.
Wrzosowisko w ogrodzie – jak założyć, co posadzić, jak dbać
Wrzosowisko może być jednym z najbardziej uroczych zakątków ogrodu, szczególnie jesienią, kiedy kwitną wrzosy. Zobacz jak założyć wrzosowisko w ogrodzie, co posadzić na wrzosowisku i jakie rośliny wybrać aby stanowiły one ozdobę ogrodu przez cały rok, a także jak dbać o wrzosowisko i posadzone na nim rośliny, by przez długie lata przypominały nam piękne widoki z leśnej polany. Więcej.
Wrzos pospolity – 3 sekrety uprawy
Wrzos pospolity to wdzięczna, zimozielona krzewinka, zdobiąca ogrody jesienią. Wrzosy można sadzić na rabatach, w grupach i jako pojedyncze okazy. Doskonale prezentują się na skalniakach i jako rośliny okrywowe. Można nimi obsadzać całe połacie ogrodu, tworząc wrzosowiska naśladujące leśne polany. Jakie warunki uprawy zapewnić wrzosom aby pięknie zdobiły nasz ogród? Poznaj 3 najważniejsze sekrety uprawy wrzosów, o których mało kto mówi! Więcej.
Budleja Dawida, motyli krzew – uprawa, odmiany, pielęgnacja
Budleja dawida to niezwykle piękny oraz stosunkowo łatwy w uprawie i pielęgnacji krzew. Zachwyca wspaniałymi kwiatami w odcieniach fioletu i różu, które często przyciągają motyle. Dlatego przylgnęła do niego też nazwa motyli krzew. Dowiedz się więcej na temat sekretów uprawy i pielęgnacji budlei oraz poznaj najciekawsze odmiany budlei Dawida. Więcej.
Uprawa ogórków w ogrodzie – ogórki w przydomowym ogrodzie warzywnym
Ogórki są chętnie uprawiane w przydomowych ogrodach. Uprawa ogórków w ogrodzie nie jest trudna. Podpowiadamy, jak uprawiać ogórki w warzywniku.
Ogórek zwyczajny (łac. Cucumis sativus) jest rośliną jednoroczną z rodziny dyniowatych (Cucurbitaceae). Pędy ogórka są szorstkie, owłosione, delikatne, kruche, łatwo ulegają uszkodzeniu. Łodyga początkowo pnie się ku górze, później płoży się lub wspina (jeśli ma po czym), dorasta nawet do 4 m długości, rozgałęzia się na pędy boczne. Korzenie ogórka rozrastają się mocno, ale płytko. Liście ogórka są duże, dłoniaste, pokryte miękkimi włoskami, osadzone na dość długich ogonkach, zazwyczaj 3–5-klapowe, jasnozielone do ciemnozielonych. Odmiany ogórka różnią się kształtem i wielkością blaszki liściowej.
Kwiaty ogórka tworzą się w kątach liści, są żółte, rozdzielnopłciowe (ogórki są jednopienne – na tej samej roślinie występują zarówno męskie, jak i żeńskie – męskie rozwijają się przeważnie wcześniej niż żeńskie).
Ogórek jest rośliną obcopylną, zapylaną przez owady. Odmiany wczesne zaczynają kwitnąć miesiąc po wschodach, natomiast odmiany późne – nawet dwa miesiące.
Jak wyglądają i co zawierają owoce ogórka
Owoc ogórka jest jagodą o kształcie walcowatym lub cylindrycznym, w przekroju okrągły lub trójkątny, w 96 proc. składa się z wody. W zależności od odmiany owoce mogą być kształtu wydłużonego, baryłkowatego lub cylindrycznego. Skórkę młodych owoców pokrywają sztywne białe lub czarne włoski. Do konsumpcji zbieramy zielone, jeszcze niedojrzałe owoce – dojrzałe mają barwę białą, żółtą, pomarańczową lub brązową (takie owoce nie są smaczne). Miąższ owoców jest zielony lub białawy. Nasiona są płaskie, jajowate, długości do 11 mm, białawożółtawe, gładkie. Na rynku dostępnych jest wiele odmian ogórka polecanych do uprawy w gruncie. Powszechnie dostępne ogórki o długich owocach pochodzą z upraw szklarniowych.
Owoce ogórka zawierają niewielkie ilości witamin i składników mineralnych. Są niskokaloryczne i zasadotwórcze, pomagają w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu i dlatego poleca się je w dietach odchudzających. Większość składników znajduje się nie w miąższu, lecz w skórce. Surowe owoce są dla niektórych osób ciężkostrawne, zawierają one askorbinazę (enzym utleniający witaminę C). Dzięki zdolnościom regeneracyjnym sok z ogórków znalazł zastosowanie w kosmetyce.
Uprawa ogórków: rośliny prowadzimy na specjalnych konstrukcjach
Uprawa ogórków w ogrodzie – wymagania, sadzenie i pielęgnacja
Ogórki potrzebują ciepłego powietrza i nagrzanej gleby. Najlepiej rosną na stanowiskach intensywnie oświetlonych, ale rozproszonym światłem. Na stanowiskach słonecznych, w uprawie na otwartym powietrzu, na liściach powstają oparzenia.
Ogórki słabo rosną w cieniu (na przykład pod drzewami) i gdy gleba wokół niego jest pokryta chwastami. Wymagają gleb żyznych , łatwo nagrzewających się , próchnicznych, zasobnych w składniki pokarmowe, o dobrych właściwościach fizycznych, dużej pojemności wodnej. Gleba nie powinna zaskorupiać się. Ogórki słabo rosną na glebach ciężkich i nadmiernie wilgotnych, a także na glebach lekkich, piaszczystych.
Ogórek ma wysokie wymagania cieplne, nie toleruje nawet niewielkich przymrozków. Rozwój kwiatów i owoców zostaje zahamowany już przy temperaturze 12–13 st.C. Optymalna temperatura dla rozwoju ogórka uprawianego w gruncie wynosi 20–25 st. C.Ogórki wymagają intensywnego podlewania – najlepiej nawadniać je rano (wieczorne podlewanie zwiększa ryzyko porażenia chorobami grzybowymi). Konieczne jest nawożenie organiczne, najlepiej kompostem. Rośliny warto ściółkować słom, torfem lub korą.
Ogórki najlepiej prowadzić przy podporach (np. na sznurkach rozpiętych na mocnych konstrukcjach) – wtedy rośliny są lepiej nasłonecznione, owady łatwiej zapylają kwiaty, a owoce łatwiej zbierać.
Ogórek rozmnaża się przez nasiona wysiewane do gruntu, ale dopiero wtedy, gdy średnia dobowa temperatura równa będzie 10–12 st.C (w drugiej połowie maja, gdy minie niebezpieczeństwo wiosennych przymrozków). Aby przyspieszyć zbiór owoców można wcześniej przygotować rozsadę ogórków i – już gotową – wysadzić do gruntu pod koniec maja.
Uprawa bobu w ogrodzie – odmiany, sadzenie, hodowla, nawożenie, porady praktyczne
Bób jest niezwykle popularnym warzywem, które często można spotkać wysiewane w ogrodzie. Sadzenie bobu nie jest skomplikowanym zadaniem, jednak wymaga przyswojenia pewnej wiedzy. Jak uprawiać bób, jakie są jego odmiany oraz jak właściwie wygląda pielęgnacja bobu w ogrodzie?
Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o warzywach.
Ogrodnik – gdzie szukać ofert?
Poniżej przedstawiamy ponad 13 000 sprawdzonych ogrodników w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:
Uprawa bobu w ogrodzie – odmiany, sadzenie, hodowla, nawożenie, porady praktyczne
Uprawa bobu – co warto wiedzieć?
Popularne odmiany bobu
Bób to niezaprzeczalnie jedna z najstarszych roślin uprawianych w ogrodzie lub nawet na polu. Posiada palowy system korzeniowy rozgałęziony na boki, a dorasta do wysokości około jednego metra (chociaż zdarza się więcej). Nad którymi odmianami bobu warto jest się zastanowić, aby posiać wybraną w ogrodzie?
- aquadulce – wczesna odmiana, którą można uprawiać pod osłonami lub w gruncie. Wysiew bobu zazwyczaj można dokonać pod koniec lutego.
- witkiem-manita – bardzo wczesna odmiana, polecana do uprawy pod osłonami i w gruncie.
- figaro– odmiana o dłuższej wegetacji, do uprawy pod osłonami i w otwartym gruncie.
- bizon – okres wegetacji odmiany trwa 70 dni.
- dragon– odmiana wczesna o okresie wegetacji do 80 dni.
- bachus – dojrzewa do 100 dni.
- bonus– potrzebuje 90 dni wegetacji.
- bolero – odmiana wczesna (90 dni wegetacji).
Należy pamiętać, że bób posiada również wiele innych wartościowych odmian, które różnią się między sobą głównie długością okresu wegetacyjnego, wielkością oraz barwą kwiatów bądź nasion. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o warzywach strączkowych.
Hodowla bobu – ważne wskazówki
Uprawa bobu to przede wszystkim odpowiednie… stanowisko. Powinno być ono zatem możliwie słoneczne, ewentualnie półcieniste. W przydomowym ogrodzie czy też na polu gleba musi być ciężka, gliniasta oraz wilgotna. Bób najchętniej rośnie na glebach bogatych w próchnicę (może być również po oborniku). Średni odczyn gleby wynosić powinien między 6,5 a 7 pH – przy czym należy pamiętać, iż gleba nie może być kwaśna!
Chcesz uprawiać roślinę na glebach lżejszych lub piaszczystych? Jest to wykonalne jednak jedynie wówczas, gdy nawieziesz uprzednio podłoże kompostem. Na lżejszej glebie możesz uprawiać bób w pierwszym roku po oborniku, z kolei na żyznym podłożu hodowla może być założona i uprawiana w późniejszych latach po użyciu obornika (dawka 30 kg / 10 m2).
Sadzenie bobu a jego preferencje
Wymagania klimatyczne rośliny nie są specjalnie wysokie. Bób dość dobrze znosi wiosenne przymrozki (do – 5°C). Również jego zapotrzebowanie na składniki pokarmowe nie jest zbyt wielkie. Nawożenie bobu to przede wszystkim przedsiewny azot oraz dwukrotnie „dokarmienie” – pierwsze wykonuje się 4 tygodnie po wschodach, natomiast drugie już na początku tworzenia się strąków.
Jeżeli chcesz podwójni odżywić bób, musisz najlepiej zastosować potas i fosfor. Średnie dawkowanie superfosfatem potrójnym to 1,5 – 2 kg / 100 m2 (np. producenta Ogród Start, cena ok. 15 zł / 2 kg) oraz 2, maksymalnie 3 kg siarczanem potasu (lub solą potasową 60%, jak firmy Bialchem – cena ok. 50 zł / 25 kg). Możesz także uprawiać bób po oborniku oraz po wszystkich roślinach, jednak z wykluczeniem warzyw strączkowych! A może zainteresuje cię także uprawa fasolki szparagowej krok po kroku?
Sadzenie oraz uprawa bobu
Kiedy i w jaki sposób sadzić bób?
Najlepsze plony daje siew maksymalnie do połowy marca – możesz zatem wysiać bób z nasion już w lutym. Warto jednak wcześniej nakryć uprawę i ogrzać tym sposobem ziemię (np. folią) – nie wiadomo bowiem, czy zima jeszcze nie zechce wrócić! Po siewie ponownie nakryj bób folią, aby zachować wyższą temperaturę i umożliwić roślinie odpowiednie warunki do szybkiej wegetacji. Jak widzisz, bób najczęściej uprawiany jest z nasion wysiewanych bezpośrednio do gruntu. Najlepiej jest robić to w rzędach oddalonych od siebie ok. 50 cm. Nasiona należy wysiewać gniazdowo, po maksymalnie 3 nasiona co 20 cm (głębokość ok. 6 cm).
Uprawa bobu w ogrodzie – odmiany, sadzenie, hodowla, nawożenie, porady praktyczne
Domowe alkohole- sprawdź promocje!
Oczywiście, istnieje także wysiew bobu z rozsady. Sposób ten zdecydowanie przyspiesza termin zbioru i to nawet o dobre 2 tygodnie! Nasiona wysiewa się wówczas po 2 sztuki np. do doniczek – możesz je ustawić na parapecie okiennym. Przed wysadzeniem bobu z rozsady na stałe miejsce w glebie (w marcu) musisz pamiętać o uprzednim zahartowaniu rośliny, np. poprzez wystawienie jej na chwilę na zewnątrz czy otwierając okno w pogodne dni (temperatura „na plusie”). Pamiętaj, że każde opóźnienie siewu będzie przekładało się na spadek plonu bądź szkodniki bobu – te jednak omówimy za chwilę. Sprawdź także ten artykuł o uprawie grochu krok po kroku.
Pielęgnacja i nawożenie bobu
Należy pamiętać o regularnym podlewaniu bobu, szczególnie w suchych okresach. Po każdym nawilżeniu gleby trzeba będzie ją również odpowiednio spulchnić. Mało tego, należy odchwaszczać grządki z bobem – zwłaszcza po wzejściu roślin oraz przed ich kwitnieniem. Pamiętaj, że bób dojrzewa latem (lipiec / sierpień). Strąki bobu możesz zebrać, gdy będą duże i dojrzałe, a pęd i korzeń zielone. Bób zrobił się czarny? Oznacza to, że nasiona zrobiły się przejrzałe i są już niejadalne!
Nie zapomnij, że uprawa bobu to przede wszystkim odpowiednia pielęgnacja. Niezależnie od chwastów, gleba powinna być możliwie często spulchniana – tym sposobem usztywnia się rośliny. Ważna sprawa to także zachowanie odpowiedniej wilgotności w podłożu – szczególnie w okresie kwitnienia. Wówczas dobrze podlewać glebę wodą nawet czterokrotnie, po 25 l / m2.