Hosta: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie, opis gatunków i odmian, uprawa jesienią
W regionie Leningradu klimat jest idealny dla rosnących gospodarzy. Deszczowe lato przyczynia się do wzrostu i kwitnienia tej rośliny.
Papryka czerwona Pikantny dzwonek: opis, zdjęcie, cechy, cechy rosnących odmian
Roślina ta świetnie się czuje, gdy rośnie w domu, a jej owoce przypominają bardziej ozdobne kwiaty niż warzywa.
Historia wyglądu
Pieprz w formie dzwonka był do niedawna rzadkością w naszej okolicy. Ta gorzka odmiana, należąca do pieprzu w kształcie jagód, pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie cieszy się niezwykłą popularnością. Kiedy nasi ogrodnicy mieli możliwość zakupu nasion tej odmiany, stała się ona nie mniej popularna u nas.
Wiesz? Pierwsze wzmianki o pieprzu jako warzywa znaleziono w liście starożytnych ludów Indii 3000 lat temu, dlatego Indie są tradycyjnie uważane za miejsce narodzin warzyw.
Pieprz jagodowy: opis
Po posadzeniu papryki nie spodziewaj się zwyczajnych krzewów i owoców gorzkiego pieprzu. Pomimo swojej wielkości roślina ma bardziej dekoracyjny wygląd.
Krzaki
Krzew tego rodzaju warzyw można bezpiecznie nazwać krzewem: roślina z sadzonych szklarni może osiągnąć wysokość dwóch metrów i średnicę około metra. Liście są lekko puszyste, a łodygi długie, cienkie i rozgałęzione. Jeśli zamierzasz posadzić pieprz na działce, powinieneś przestudiować cechy odmian Habanero, Ratunda, Kakadu, Cygan, Solista, Jaskółka, Atlas, Skóra bydlęca, Pomarańczowy Cud, Kalifornia Cud.
Owoce
Niezwykły kształt warzywa przypomina kwitnący kwiat. „Dzwon” ma bogaty czerwony kolor, ma rozmiar pudełka zapałek i waży średnio około 70 gramów. Z jednego krzewu zazwyczaj zbiera się kilogramowe zbiory.
Charakterystyczna odmiana
Odmiany papryki „Bell” – późno, więc uprawa sadzonek musi rozpocząć się na początku lutego. Od dnia pojawienia się pędów i przed żniwami powinno trwać około pięciu miesięcy. Owoc nabiera zapału w trakcie dojrzewania, więc wczesne owoce będą miały słodko-kwaśny smak, a późniejsze – dojrzałe – pikantne, słodkawe i pikantne. Plon z jednego krzewu sięga jednego kilograma. Odporny na większość chorób i szkodników, jak wszystkie rodzaje gorzkiego pieprzu.
Wiesz? W ostrej papryce zawiera substancje, które pomagają syntetyzować serotoninę – hormon radości. Dlatego warzywa są zalecane do stosowania przez osoby cierpiące na depresję.
Mocne i słabe strony
Plus oczywiście, że ta odmiana – wieloletnia. W razie potrzeby na wiosnę można ją wylądować w ziemi w zbiornikach, które łatwo można zabrać do domu na zimę. Ponadto, gdy uprawia się w szklarni, dochodzi do dużych zbiorów: około 50 owoców jest związanych na jednym buszu.
„Bellflower” jest idealny do puszkowania: jego średniej wielkości owoce pozwalają całkowicie przetoczyć warzywo w puszki – wygląda pięknie i oryginalnie, a można go użyć jako przekąski i jako element głównego dania. Powinniśmy również zwrócić uwagę na dekoracyjność rośliny, która również odgrywa rolę w sadzeniu roślin. Główny – i być może jedyny minus w opisie papryki – to długi czas oczekiwania na owoce, ponieważ chcesz spróbować tak atrakcyjnej „jagody” jak najszybciej.
Zasady lądowania
Proces sadzenia odmiany „Bell” nie różni się zbytnio od sadzenia słodkich odmian. Jedyną różnicą jest wcześniejsze sadzenie nasion na sadzonki, na początku lutego. Preferuje luźną glebę, składającą się z gleby, piasku, próchnicy i popiołu drzewnego. Zamknąć nasiona nie jest głęboka: na 1, 5-2 centymetrów.
Przyszłe sadzonki muszą zakrywać film i wysyłać w ciepłym miejscu przed kiełkowaniem. Aby sadzić sadzonki na otwartym terenie od połowy maja, umieszczając krzewy w otworach traktowanych nadmanganianem potasu, w odległości około pół metra.
To ważne! Posadzić gorzką i słodką paprykę w oddzielnych łóżkach, aby uniknąć zapylenia krzyżowego.
Pielęgnacja pieprzu
Oprócz sadzenia, dbanie o „dzwon” jest identyczne jak w przypadku innych gatunków.
Warunki
Krzewy kochają rozluźnioną glebę, więc jej stan musi być monitorowany. Warto go nieco rozluźnić, ponieważ korzenie „Kolokolchik” nie są głębokie. Również pod krzakami można poluzować ściółkę.
Podlewanie
Nawilżanie ziemi pod krzakiem jest średnio raz na trzy dni. Roślina nie lubi overmoistening, więc podlewanie odbywa się w miarę wysychania gleby.
To ważne! Paprykę należy podlewać wieczorem i tylko ciepłą wodą.
Kształtowanie i przycinanie
Kiedy „dzwon” zaczyna kwitnąć, konieczne jest uszczypnięcie pędów bocznych znajdujących się poniżej pierwszego jajnika. Następnie należy usunąć tylko pionowe stopnie. Półtora miesiąca przed końcem owocowania wszystkie pędy należy przypiąć.
Top dressing
Roślina ta bardzo lubi popiół, zwłaszcza podczas kwitnienia. W tym okresie sproszkuj jej krzewy warte około 2-3 razy. Podobnie jak wszystkie rośliny, podczas sadzenia papryka potrzebuje dodatkowego obornika. Przez cały okres wzrostu krzewy można nawozić odchodami kurczaka. Możesz także wytwarzać roztwory zawierające wapń.
Choroby i szkodniki odmiany
Jeśli twój „dzwon” został zaatakowany przez mszycę, to rozwiązanie pomoże się go pozbyć:
- popiół drzewny lub pył tytoniowy – 1 szklanka;
- mydło w płynie – 1 łyżka;
- wiadro gorącej wody.
Od przędziorka oszczędza wodę z cebulą lub czosnkiem. Napar ten należy rozpylać w dowolnym okresie wzrostu. Z ślimaków na liściach pomaga zapylanie proszkiem musztardowym lub mielonym pieprzem gorzkim.
Zadbaliśmy więc o to, by zagraniczny gość o muzycznym tytule zasługiwał na najbliższą uwagę ogrodników. Nie tylko cieszy się wspaniałym smakiem, ale także ozdabia stronę swoim wyglądem. Postępuj zgodnie z prostymi zasadami opieki, a roślina podziękuje ci za hojne zbiory.
Hosta: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie, opis gatunków i odmian, uprawa jesienią
Aby ożywić i udekorować ogród, wielu sadzi w nim gospodarza. Ta roślina jest popularna wśród ogrodników ze względu na bezpretensjonalność w pielęgnacji. Mimo to przed sadzeniem należy zapoznać się ze wszystkimi funkcjami sadzenia i opieki nad gospodarzem.
Opis i charakterystyka rośliny
Hostessa nazywa się azjatyckim kwiatem, który wielu woli ozdobić swój ogród. Charakterystyczną cechą rośliny nie są jej kwiaty, ale liście. Mogą być pomalowane na jasne, złote, niebieskawe lub jasnozielone kolory.
Klasyfikacja
Istnieje kilka parametrów, dzięki którym można wyróżnić tę roślinę.
Wysokość
Wysokość jest podzielona na sześć grup.
Karzeł
Miłośnicy zwartych roślin mogą sadzić rośliny karłowate na swojej stronie. Są uważane za najniższe odmiany żywicielskie. Ich wysokość nie przekracza 10-12 centymetrów.
Miniatura
Odmiany związane z miniaturą, nieco wyższe niż karłowate. Jeśli odpowiednio zadbasz o posadzone krzewy, ich wysokość wyniesie 15 centymetrów.
Mały
Ponadto niewielka grupa roślin wyróżnia się na osobną grupę, której wysokość jest nieco większa niż w przypadku miniaturowych i małych. Takie krzewy mogą dorastać do 17-25 centymetrów.
Średni
Większość roślin jest średniego wzrostu. Krzewy te dorastają do pięćdziesięciu centymetrów, gdy rosną na otwartym terenie. Niektóre rosną do 55-60 centymetrów.
Duży
Aby ozdobić duże ogrody, sadzi się wysokich gospodarzy. Takie krzewy wyróżniają się na tle innych odmian kwiatów, ponieważ ich wysokość wynosi 70-75 centymetrów.
Gigant
Najwyższe są gigantyczne krzewy dorastające do osiemdziesięciu centymetrów. Doświadczeni ogrodnicy zalecają przywiązanie ich do podpór, aby się nie złamały.
Według koloru
Ponadto kwiat może różnić się kolorem.
Zielony
Najczęściej ogrodnicy sadzą rośliny z zielonymi liśćmi na swoich działkach. Takie krzewy nadają się do dekoracji klombów, które wymagają kształtowania krajobrazu.
Niebieski
Ludzie, którzy chcą ozdobić ogród niestandardowymi roślinami, posadzą niebieską hostię. Ma duże, w kształcie serca liście, których powierzchnia jest pomalowana na zielono z lekkim niebieskawym odcieniem.
Żółty
Jeśli w ogrodzie nie ma wystarczającej ilości jasnych roślin, możesz sadzić żółte kwiaty. Różnią się od innych dużymi liśćmi pomalowanymi na żółto. Ulotki zaczynają żółknąć pod koniec maja i wczesnym latem.
Srokaty
W takich roślinach liście mają małą obwódkę, która jest pomalowana na biało. Cechy tej grupy roślin obejmują fakt, że liście nie tracą swojej atrakcyjności aż do połowy jesieni.
Medovariate
W takich odmianach liście są pomalowane na dwa kolory jednocześnie. Wnętrze listków jest żółtawe, a strona zewnętrzna jest całkowicie zielona. Czasami obramowanie ma niebieskawy lub jasny odcień.
Kształt arkusza
Krzewy Hosta różnią się formą ulotek. Mogą to być:
- lancetowate – podłużne liście z ostrym końcem;
- eliptyczny – każdy liść na krzaku ma kształt elipsy;
- jajowate – ulotki w kształcie przypominają jajo kurze.
Według tekstury arkusza
Gospodarze ulotek mają różnorodną teksturę. Mogą mieć odcień metaliczny lub woskowy. Również powierzchnia liści jest lakierowana, błyszcząca lub gładka. W niektórych odmianach liście są pofałdowane na krawędziach.
Popularne widoki
Istnieje czternaście popularnych odmian kwiatów, które są popularne wśród ogrodników.
Babka
Ta odmiana ma swoją nazwę ze względu na to, że liście krzewów wyglądają jak babka. Każdy liść jest pokryty dużymi żyłami i zmarszczkami. Wysokość sadzonek babki osiąga 60-70 centymetrów.
Falista
Kompaktowa niewymiarowa roślina o wysokości 20 centymetrów. Krzewy pokryte są liśćmi, na powierzchni których widać małe żyły. Odmiana kwitnie w połowie lata.
Z białymi frędzlami
Charakterystyczną cechą tej odmiany jest cienka biała obwódka na liściach. Funkia z białymi frędzlami jest wysoka i rośnie do 75 centymetrów. Kwitnie w pierwszej połowie czerwca.
Prosty liść
Do uprawy w pobliżu zbiorników wodnych lepiej jest sadzić odmianę o prostych liściach, która dobrze rośnie przy wysokiej wilgotności. Krzew ma duże liście, pomalowane na zielono.
Unikaj
Jest to wieloletni kwiat, który w procesie wzrostu tworzy kuliste krzewy. Jajowate liście są pomalowane na zielono z fioletowym odcieniem. Średnia wysokość wynosi 50-60 centymetrów.
Mały
Krzew karłowaty, którego wysokość wynosi dziesięć centymetrów. Uprawia się go w otwartym terenie lub w doniczkach na parapecie. Latem na roślinie tworzą się fioletowe kwiaty.
Lancetowate
Miniaturowa roślina dorastająca do czterdziestu centymetrów. Zaczyna kwitnąć w lipcu, a kończy pod koniec września lub na początku października.
Kręcone
Ta odmiana różni się od innych kwiatów falistymi liśćmi, w których dolna krawędź jest pomalowana na biało. Podczas kwitnienia pojawiają się fioletowe kwiaty.
Piękne
Miniaturowy krzak, którego wysokość nie przekracza 8-9 centymetrów. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lipca lub na początku sierpnia. Płatki są liliowe.
Siebold
Średniej wielkości kwiat o wysokości 40-50 centymetrów. Liście Zibolda są jajowate i raczej duże. Płyta liścia pokryta jest słabo fioletową powłoką.
Dekoracyjne
Do projektowania ogrodów kwiatowych i działek ogrodowych stosuje się odmianę Dekoracyjną. Takie rośliny można sadzić zarówno w rabatach kwiatowych, jak iw specjalnych doniczkach.
Wysoki
Wysoki krzew, który rośnie do wysokości osiemdziesięciu pięciu centymetrów. Liście rośliny mają ciemnozielony kolor. Płatki są żółtawe.
Obrzęk
Średniej wielkości kwiat o spiczastych liściach. Wysokość buszu wynosi 45-60 centymetrów.
Tokudama
Główną różnicą rośliny jest jej liście. Jego wnętrze jest niebieskawe, a krawędź jasnożółta.
Lądowanie w tymczasowych pojemnikach w domu
Po pierwsze, rośliny są uprawiane w tymczasowych doniczkach lub skrzyniach.
Wybór materiału do sadzenia
Aby sadzone sadzonki dobrze rosły, musisz wybrać odpowiednie ziarno. Sadzonki powinny być zielone i nie suszone. Na liściach nie powinny znajdować się żółte plamy.
Przygotowanie kłącza
Przed sadzeniem wszystkie korzenie należy najpierw namoczyć w roztworze manganu, aby je zdezynfekować. Aby lepiej ukorzenić, można je namoczyć w płynach z fitohormonami i aminokwasami.
Jak sadzić
Przed sadzeniem gospodarze w ziemi wykonują dziury o głębokości 5-7 centymetrów. Sadzonki są ostrożnie w nich sadzone i posypują kłącza ziemią.
Care
Sadzone rośliny muszą być odpowiednio pielęgnowane.
Podlewanie
Podlewanie powinno odbywać się regularnie, co 4-5 dni. Na każdą sadzonkę zużywa się 300–400 mililitrów wody.
Temperatura i światło
Hostia nie musi rosnąć pod słońcem, ponieważ dobrze rośnie w cieniu. Temperatura powietrza podczas uprawy nie powinna być niższa niż 17-18 stopni.
Hartowanie
Sadzonki należy wcześniej zahartować, aby przystosowały się do ekstremalnych temperatur. Aby to zrobić, są codziennie przenoszone przez 30-40 minut z lokalu na ulicę.
Lądowanie na zewnątrz
Zaleca się wcześniejsze zajęcie się cechami przesadzania sadzonek do ogrodu.
Czas
Gospodarz musi przesadzić na początku kwietnia, po zakończeniu przymrozków. Nie można ich sadzić zbyt późno, więc termin upływa w połowie maja.
Zawiera wymagania dotyczące oświetlenia różnych odmian
Wszystkie odmiany dobrze rosną w zacienionych obszarach, dlatego nie ma potrzeby sadzenia ich w jasnych miejscach.
Wymagania glebowe
Wybierając miejsce do sadzenia, zwróć uwagę na glebę. Powinien być bogaty w składniki mineralne i organiczne potrzebne do wzrostu sadzonki.
Jak sadzić
Aby sadzić sadzonki kwiatów, musisz wykopać dziury w obszarze o głębokości 6-8 centymetrów. Następnie umieszcza się w nich sadzonki hosta, posypuje ziemią i wlewa wodę.
Opieka i rozwój
Konieczne jest wcześniejsze zapoznanie się z tym, jak dbać o hosta posadzone w ogrodzie.
Podlewanie
Rosnące takie kwiaty wymagają okresowego nawilżania gleby. Procedura jest przeprowadzana 2-3 razy w tygodniu, aby ziemia nie wyschła. W upalne lata robią to częściej, 1-2 razy co trzy dni.
Top dressing
Podczas uprawy nawożenie dodaje się do gleby trzy razy.
Na wiosnę
10-15 dni po przesadzeniu sadzonek do ogrodu gleba jest zasilana materią organiczną. Dodaje się torf z humusem i odchodami z kurczaka.
Podczas kwitnienia
Kiedy kwiaty kwitną, sadzonkom brakuje nawozów mineralnych. Dlatego krzewy są zasilane superfosforanem, a także związkami zawierającymi azot i fosfor.
Po kwitnieniu
Kiedy kwiaty kwitną, stosuje się złożone formuły. Mogą zawierać zarówno składniki organiczne, jak i mineralne.
Poluzowanie i pielenie
Witryna, na której hodowany jest gospodarz, jest okresowo chwastem. Odbywa się to w celu poluzowania gleby i usunięcia chwastów.
Zimowe przygotowania
Krzewy Hosta należy przygotować z wyprzedzeniem na zimę.
Obfite podlewanie
Wielu uważa, że jesień to czas, aby przestać podlewać kwiaty. Jednak przed rozpoczęciem zimy sadzonki należy obficie nawadniać ciepłą wodą.
Jesienne przycinanie
W pierwszej połowie września krzewy są przycinane. Osłabione pędy, a także pożółkłe liście, są usuwane.
Ściółkowanie
Gleba jest koniecznie ściółkowana, aby chronić system korzeniowy przed mrozem. Aby to zrobić, słoma, siano lub suche gałęzie są wyłożone na powierzchni gleby.
Schronienie
W celu dodatkowej ochrony przed mrozem krzewy są przykryte. Najczęściej trwała folia z tworzywa sztucznego służy jako schronienie.
Choroby i szkodniki
Funkia, podobnie jak inne rośliny, jest atakowana przez szkodniki i cierpi na różne choroby.
Rozpad szyi korzeniowej
Najczęściej sadzonki cierpią z powodu gnicia systemu korzeniowego, co w przyszłości może prowadzić do śmierci sadzonek. Aby zapobiec wystąpieniu choroby, krzaki są regularnie spryskiwane fungicydami .
Fusarium
Fuzarioza jest niebezpieczną dolegliwością, która atakuje liście i kłącza. Choroba nie jest leczona, dlatego zainfekowane krzaki będą musiały zostać wykopane i spalone.
Ślimak
Jeśli sadzonki zaatakowały sadzonki, będziesz musiał potraktować je specjalnymi rozwiązaniami. Skuteczne środki przeciw ślimakom obejmują burzę z piorunami i rzuty.
Funkcje rozmnażania
Istnieją trzy sposoby propagowania żywicieli używanych przez hodowców kwiatów.
Podział krzewów
Powszechna metoda rozmnażania kwiatów. Krzewy wczesną wiosną są podzielone na kilka sadzonek z 2-3 gniazdami liści. Są zakorzenione, a następnie sadzone w nowym miejscu.
Sadzonki
Podczas szczepienia młode pędy są usuwane z sadzonek, które są następnie sadzone w doniczkach. Są obficie podlewane i karmione, aby nie bolały.
Zbieranie i przechowywanie nasion
Gospodarze zbierają nasiona w połowie lub pod koniec sierpnia. Zebrane nasiona należy przechowywać w pomieszczeniu o umiarkowanej wilgotności i temperaturze 15-18 stopni.
Przeszczep
Niektórzy ogrodnicy jesienią przeszczepiają gospodarza na nową stronę. Najczęściej odbywa się to we wrześniu, przed nadejściem zimnego przystawki. Przed sadzeniem miejsce, w którym będą sadzone kwiaty, jest karmione siarczanem potasu, superfosfatem i azotanem.
Jak wyhodować sadzonki z nasion
Istnieje kilka zaleceń, które pomogą wyhodować sadzonki z nasion.
Stymulatory wzrostu
Po pierwsze, nasiona należy traktować specjalnymi stymulantami wzrostu. Pomagają nasiona kiełkować szybciej.
Jak wysadzić
Sadzenie nasion kwiatu jak hosta jest dość proste. Najpierw w pojemnikach do uprawy sadzonek wykonuje się doły o głębokości 1-2 cm, w których umieszcza się nasiona. Następnie są wpajane i podlewane.
Czas
Nasiona do kiełkowania sadzonek sadzi się w środku zimy, dzięki czemu wiosną można sadzić sadzonki w ogrodzie.
Temperatura i światło
Ponieważ gospodarz może rosnąć w cieniu, sadzonki nie muszą być uprawiane w dobrze oświetlonych miejscach. Temperatura rośliny jest bardziej wymagająca, dlatego jej wskaźniki nie powinny być niższe niż osiemnaście stopni.
Podlewanie
Sadzonki uwielbiają wilgoć i dlatego są podlewane co trzy dni. Do nawadniania używaj wody o temperaturze pokojowej.
Nurkować
Nurkują, gdy pierwsze 2-3 liście pojawiają się na sadzonkach. Dla każdej sadzonki przygotuj osobny pojemnik z mieszanką gleby.
Hartowanie
Przed sadzeniem w otwartym terenie sadzonki muszą być stwardniałe. Jest okresowo wyprowadzana na ulicę, aby przyzwyczaić się do zmian temperatury.
Lądowanie
Kiedy sadzonki rosną do 6-8 centymetrów, są przesadzane na ulicę. W ogrodzie doły mają głębokość 3-5 cm. Następnie wykiełkowały kiełkujące sadzonki.
Funkcje regionalne
Rosnące hosty w różnych regionach mają pewne cechy.
Środkowy pas
Warunki klimatyczne na środkowym pasie pozwalają uprawiać kwiaty bez dodatkowych schronień na zimę.
Ural i Syberia
Na Uralu i Syberii klimat jest bardziej dotkliwy, dlatego trudniej jest hodować kwiaty. Sadzone krzewy będą musiały ściółkować jesienią i przykryć folią.
Na południe od Rosji
Południowy klimat jest zły dla gospodarzy z powodu możliwych susz w lecie. Dlatego w lecie będziesz musiał częściej podlewać sadzonki, aby utrzymać optymalny poziom wilgotności.
Obwód leningradzki
W regionie Leningradu klimat jest idealny dla rosnących gospodarzy. Deszczowe lato przyczynia się do wzrostu i kwitnienia tej rośliny.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Wiele osób korzysta z hosta w projektowaniu krajobrazu. Eksperci zalecają sadzenie ich razem z roślinami ogrodowymi, takimi jak piwonie, paprocie, astilbe i dicentres. To połączenie kultur stworzy piękną kompozycję kwiatową w ogrodzie.
Wniosek
Aby udekorować ogród lub domek, niektórzy sadzą gospodarza. Przed posadzeniem takiego kwiatu musisz zrozumieć odmiany rośliny i cechy jej uprawy.
Rodzaje sów, ich nazwy i cechy
Sowy są interesujące dla wielu ludzi ze względu na ich niezwykłą fizjologię i styl życia. Najczęściej są aktywne nocą, ponieważ doskonale widzą w ciemności. Jak wiesz, polują na małe zwierzęta, chwytając je swoimi wytrwałymi i ostrymi pazurami. Ale jakie typy sów istnieją w przyrodzie? Gdzie mieszkają i czym się od siebie różnią? Zostanie to szczegółowo omówione poniżej..
- Ogólne informacje o sowach
- Rodzaje sów
- Gatunki duże i średnie
- Małe gatunki
Ogólne informacje o sowach
W nauce sowy należą do rzędu sów ptaków drapieżnych, i tutaj wyróżniają się dwie rodziny:
- prawdziwe sowy i sowy (puszczyk, puchacz, włochatka, uszatka);
- płomykówka (płomykówka i płomykówka maskowana).
Teraz warto porozmawiać o wielkości tych ptaków.. Najmniejszym przedstawicielem rodziny sów jest sowa wróblowa, jej długość ciała wynosi 20 cm, a waga tylko 50-80 gramów. Do największych sów należy sowa, której waga sięga 4 kg, a długość ciała 60-75 cm. A jednak, niezależnie od wielkości, wszystkie ptaki z rodziny sów mają jedną wspólną cechę – jest to duża głowa o bujnej i grubej upierzenie, które może obrócić o wszystkie 270 stopni. Pysk sów wygląda jak płaski okrągły dysk, który również tworzy się za pomocą specyficznego upierzenia. Inną uderzającą cechą sów są ich duże, przeszywające oczy, dzięki którym doskonale widzi swoją ofiarę nawet w całkowitej ciemności..
Miej sowy i uszy, które nie posiadają zewnętrznej muszli, ale jednocześnie można je oprawić specjalnym upierzeniem, dzięki czemu strumień dźwięku lepiej przechodzi do ucha. Nawiasem mówiąc, uszy sów są rozmieszczone asymetrycznie i to dzięki temu ptaki te są w stanie odebrać nawet najcichsze i najbardziej niezauważalne dźwięki w przestrzeni. Nawiasem mówiąc, to słuch, a nie wzrok, odgrywa największą rolę w życiu sowy, bo to dzięki niemu może polować.
Łapy i pazury – to kolejna ważna cecha tych ptaków, ponieważ z ich pomocą zdobywają pożywienie. Mocne i mocne łapy z ostrymi pazurami pozwalają mocno złapać zdobycz i natychmiast ją zabić.
Rodzaje sów
Na świecie istnieje około 220 gatunków sów, ale tutaj rozważymy ich najczęstszych i niezwykłych przedstawicieli. Mogą być duże, średnie i małe.
Gatunki duże i średnie
- Puszczyk. Puszczyk uznawany jest za prawdziwego smakosza w rodzinie sów, a jej menu składa się wyłącznie z myszy. W okresach, kiedy staje się bardzo rzadka zdobycz, sowa może pozwolić sobie na młode gołębie, które jeszcze nie wyszły z gniazda lub na niektóre ptaki naziemne. Takie sowy można spotkać w całej Europie, ale na południu żyją największe kolonie: Hiszpania, Grecja, kraje bałkańskie i tak dalej. Wcześniej sądzono, że sowy spotyka się również w lasach Syberii, jednak liczne badania nie przyniosły żadnych rezultatów. To dość duży ptak, ponieważ jego długość ciała może sięgać pół metra, a rozpiętość skrzydeł wynosi jeden metr. Ale jest też sowa długoogoniasta, której wielkość może dochodzić do 0,7 m, a rozpiętość skrzydeł do 1,2 m. Sowa długoogoniasta, w przeciwieństwie do zwykłej, poluje nie tylko na myszy, ale także na króliki i zające. Zdarzały się nawet przypadki, kiedy mogła zaatakować czaplę, ale te bitwy do niczego nie doprowadziły. Innym rodzajem sów są tak zwane puszczyki, które często spotyka się w Mongolii, Rosji, Sachalinie, a także w krajach bałtyckich i Europie. Ptaki te żywią się nie tylko myszami, ale także białkami. Gniazda układają w starych siedliskach myszołowów i jastrzębi.
- Sowa. Sowa jest prawdziwym panem nocy, ponieważ jest nie tylko jednym z największych przedstawicieli rodziny sów, ale także najbardziej groźnym. Sowy żyją w całej Europie bez wyjątku, ale w Rosji takiego ptaka można znaleźć bardzo rzadko, tutaj jest nawet wymieniony w Czerwonej Księdze. Średnio długość ciała takiego ptaka wynosi 78 cm, a rozpiętość skrzydeł 1,5 m. Ciekawostką jest fakt, że ten nocny drapieżnik woli zawsze przebywać w swoim środowisku, czyli w ogóle nie migruje. Ofiarami sów stają się duże i małe kręgowce, a są to myszy, wiewiórki, króliki itd., Ale mimo to sowy preferują przede wszystkim myszy.
- Biała Sowa. Przedstawiciele ci żyją na północnych szerokościach geograficznych, gdzie jest zimno i dużo śniegu. Są to duże ptaki o wielkości ponad 70 cm, a rozpiętość skrzydeł powyżej 1,5 m. Ptaki takie preferują samotność i wyposażają swoje gniazda z dala od siebie. Kolor upierzenia tych ptaków jest biały z ciemnobrązową plamką. Nawiasem mówiąc, wiek sowy zależy również od liczby takich plamek: im więcej, tym młodsza osoba. Niestety, całkowicie śnieżnobiałe sowy są bardzo rzadkie..
Małe gatunki
- Uszatka. Uszatka to miniwersja sowy, tylko jej ciało jest cieńsze, a także posiada specjalne wiązki piór na głowie wokół uszu, dzięki czemu ostro wyłapuje nawet najbardziej niedostrzegalne i odległe szelesty. Nawiasem mówiąc, w przeciwieństwie do tego samego puchacza, uszatka uszatka jest mniej agresywna i bardziej przyjazna dla swoich towarzyszy: czasami można obserwować, jak ptaki te gromadzą się w małe stadko na drzewie i siedzą spokojnie do zmroku, po czym idą na polowanie.
- Wróbel. Ten mały pierzasty towarzysz ma naprawdę skromne wymiary: długość ciała około 20 cm, rozpiętość skrzydeł 40 cm, a jego waga od 50 gramów do 80 gramów. Gatunek ten żyje w prawie wszystkich krajach europejskich..
- Mała sowa. Ten ptak jest nieco większy niż poprzednie gatunki: długość ciała wynosi 25 cm, a waga 170 g. Takiego przedstawiciela można spotkać w Europie Środkowej i Południowej, Afryce Północnej i Azji Południowej. Sowa domowa żyje również na terytorium Rosji, a mianowicie na południu, w południowym Ałtaju i Transbaikalii. Sowa żywi się nie tylko małymi gryzoniami, ale także owadami i jaszczurkami..
Hodowla sów
Zasadniczo wszystkie rodzaje sów robią jeden lęg na rok, przypada na wiosnę. Powielanie może wystąpić i kilka razy w roku, jeśli sprzyja temu sprzyjający klimat i wystarczająca ilość pożywienia. Najpierw samce wabią samice rytualnymi tańcami, prezentują im smakołyki w postaci myszy, a jeśli samica zgodzi się na parę, zaczynają wyposażać gniazda. W jednym sprzęgle znajduje się średnio od 3 do 10 jaj.
Interesujące fakty
Ptasi naukowcy od dawna to stwierdzili sowy należą do niezależnego oddziału i nie mają nic wspólnego z resztą upierzonych drapieżników. Czasami nawet różnią się od siebie: jedne polują w nocy, a inne – w dzień. Wszystkie sowy mają różne stopnie płaczu, z którym się komunikują: wezwanie do gier godowych, dialog między dwoma samcami i pisk małych sów, które chcą wskazać swoje położenie.
Przez cały czas ptaki te traktowano niejednoznacznie: wśród niektórych ludów uważano je za zły znak i zwiastun czegoś złego, podczas gdy inne – symbol mądrości.
Rodzaje sów
