Cechy uprawy, pielęgnacji i zbioru pszenicy jarej

Jeśli zdecydujesz się rozpocząć hodowlę olbrzyma z Jersey, a sąsiedzi nie mają kurczaków tej rasy, nie jest rozsądne ciągnąć żywe dorosłe kurczaki z daleka. Kupowanie jaj wylęgowych jest o wiele łatwiejsze i tańsze, a zgodnie z instrukcjami wydobądź pożądane kurczaki.

Rocket (Arugula), Beetroot, Walnuts and Feta w/Balsamic Dressing

I’m joking!! But if there were a definition of a Throw Together Salad, that’s what it would be!

For a quick-fix-meals blog, I have no idea why it took me this long to post a Throw Together Salad. Rest assured this will be rectified in the coming weeks as I intend to share a series of Throw Together Salads.

A Throw Together Salad is exactly what it sounds like – a salad that is largely “thrown together”, without the need for messy chopping. Well, I can think of only a couple of salads that require absolutely zero chopping, so I’m bending the rules a little bit so my Throw Together Salads are salads that require very little chopping.

“This is an elegant salad that’s not only fast, but also really cheap to make.”

This one is a classic flavour combination: Rocket (Arugula) with Beetroot, Feta, Walnut and a Honey Balsamic Dressing. It’s often made with goats cheese, but that is much more expensive than feta (at least, it is here in Australia) and I find that for a salad where you just scatter over a crumbling of cheese, there’s really no need to use goats cheese. In fact, I bet most people wouldn’t know the difference, especially if you use Danish Feta, the texture of which is practically the same as goats cheese but it costs a fraction of the price. You can get Danish Feta at major supermarkets in Australia at the deli counter for around $10/kg ($5/lb). You only need about 70g/2oz to make a side salad for 4.

The slightly peppery flavour of the rocket lettuce matches so well with the sweetness of beetroot, the creamy tang of the feta and warm crunch of the walnut. And the balsamic dressing is the perfect match for this salad, with it’s dark golden syrupy consistency that clings to the rocket leaves and gets soaked up by the feta.

The scattering of walnuts really takes this to the next level, and you only need a few tablespoons. At my local fruit & veg store (for those that live in Australia – Harris Farms!), you can buy walnuts by weight so it literally cost me less than a dollar for a small handful.

“You don’t need to use expensive balsamic vinegar to make a great dressing. Just add honey.”

There’s no need to use expensive balsamic either. The secret to making a great syrupy salad dressing using any balsamic is to add honey. It not only thickens the dressing but it adds warmth to the flavour that you can’t get using just sugar.

And lastly, my time saving tip is to buy canned baby beetroots. If you are lucky enough to open the can and find that they are in fact baby beetroots, then you don’t even need to cut them. But I opened the can today to find that they were rather large baby so I cut them into quarters.

Without further ado, here’s the recipe! Super simple.

Hungry for more? Subscribe to my newsletter and follow along on Facebook, Pinterest and Instagram for all of the latest updates.

Cechy uprawy, pielęgnacji i zbioru pszenicy jarej

Ziarno od dawna jest głównym źródłem pożywienia nie tylko dla ludzi, ale także dla zwierząt gospodarskich. Dlatego uprawa zbóż ma znaczenie na całym świecie. Na terytorium Rosji pszenica jara jest szczególnie popularna i można ją znaleźć prawie wszędzie: we wschodniej i zachodniej Syberii, centralnej Rosji, regionach południowych i zachodnich.

Uprawa wiosenna jest wysiewana wiosną i zbierana pod koniec lata. Uprawy ozime wysiewa się jesienią, ponieważ ten typ jest w stanie wytrzymać łagodną zimę, a ziarno dojrzewa wiosną lub wczesnym latem. Ale jeśli zimy są surowe, odmiana zimowa nie przetrwa, dlatego pszenica jara jest używana na Syberii i sadzona wiosną.

Pojęcia ogólne

Pszenica jara stała się powszechna ze względu na obszerną listę istotnych zalet i niewielką listę mniej ważnych wad. Ta roślina jednoroczna lub dwuletnia jest szeroko stosowana jako roślina ubezpieczeniowa do dosiewania i dosiewania pszenicy ozimej w przypadkach, gdy sadzonki giną w znacznych ilościach w okresie jesienno-zimowym.

Charakterystyka

Pszenica jara to zioło należące do rodziny zbóż (bluegrass). Korzeń tej rośliny rozwija się niestrudzenie przez prawie cały sezon wegetacyjny – do czasu kwitnienia może osiągać nawet półtora metra długości. Jest to system kilku embrionalnych korzeni i guzków, które bezpiecznie trzymają łodygi, rosnące na wysokość od 30 centymetrów do półtora metra. Z jednej rośliny może wyrosnąć średnio około 10 łodyg.

Liście pszenicy jarej są dość wąskie i rzadko przekraczają 2 centymetry szerokości. Są płaskie, często liniowe, z równoległymi żyłkami, z dużą ilością włókien i szorstkie w dotyku.

Kwiatostan rośliny to złożony, prosty kłos, osiągający długość od 4 do 15 centymetrów, który w zależności od odmiany i odmiany może być jajowaty lub podłużny. Na osi każdego kolca znajdują się łuski o długości do 1,5 centymetra. Kłosy pszenicy jarej są pojedyncze i przylegają do osi dwoma jednakowymi rzędami o długości do 2 cm, z kilkoma zwartymi kwiatami (około 4-5). W całym spektrum ciepłej palety jest kilka kolorów: jasnożółty, złoty, blady burgund.

Kwiat składa się z 2 łusek, 2 warstw, 3 pręcików i słupków oraz 2 znamion. Gdy tylko rośliny są w pełni dojrzałe, rozwijają się owoce, które są ziarnami o różnej masie, przykryte skorupą. Kolor ziaren różni się również w zależności od rodzaju pszenicy jarej i może być mlecznożółty, bogaty beż, czerwonawy.

Plusy i minusy

Popularność i niezbędność pszenicy jarej wynika z następujących zalet zbóż:

• Tolerancja temperatury. Roślina toleruje zarówno krótkotrwałe nagłe przymrozki, jak i długotrwałe upały i stałe suche wiatry. Umiarkowane zmiany temperatury w obu kierunkach nie szkodzą w znaczący sposób rozwojowi zboża.
• Odporność. Pszenica jara, zwłaszcza w porównaniu ze swoim zimowym rodakiem, wykazuje zwiększoną odporność na szkodniki i choroby. Szczególną zaletą jest wrodzona odporność na fusarium.
• Nie ma skłonności do zrzucania. Roślina zachowuje prawie cały plon w momencie zbioru, nawet przy silnym wietrze.
• Występ. Pszenica jara zapewnia dobre plony ziarna wysokiej jakości.

Wady zboża to również:

• Słaby etap początkowy. W pierwszych dwóch tygodniach sezonu wegetacyjnego pszenica jara jest bardziej wrażliwa niż inni przedstawiciele zbóż. Jest to szczególnie dotkliwe dla systemu korzeniowego i produktywnej krzaczastości.
• Wrażliwy na chwasty. Pomimo dobrej odporności na choroby i pasożyty roślina nie radzi sobie z chwastami bez pomocy rolnika.
• Finickiness. Czerpanie pełnych korzyści z uprawy pszenicy jarej będzie wymagało dużo pracy, zwłaszcza jeśli chodzi o poziom wilgotności i nawożenie.

Odmiany i rodzaje

Pszenica jara dzieli się na 2 przestronne odmiany: miękką i twardą, z których każda wymaga innych warunków do komfortowego rozwoju. Dzięki osiągnięciom w dziedzinie hodowli istnieje dziś wiele odmian tej roślinności iz każdym rokiem liczba ta stale rośnie.

Miękki

Pszenica jara miękka charakteryzuje się cienkimi i wydrążonymi łodygami oraz mącznymi, szklistymi lub półszklistymi ziarnami. Ta odmiana preferuje regiony o stabilnej wysokiej wilgotności powietrza, ponieważ gorzej znosi suszę. Jednocześnie miękka pszenica jara ma mniejsze wymagania co do żyzności gleby i jest mniej, w porównaniu z odmianami twardymi, narażona na szkodliwe działanie chwastów.

Pszenica jara miękka występuje najczęściej w WNP, dlatego obecnie istnieje wiele odmian tej rośliny. Najpopularniejsze i najbardziej poszukiwane są następujące, dostosowane do różnych gleb i warunków uprawy:

• Darya. Charakteryzuje się krótkim okresem wegetacji, wysokimi plonami, dobrą odpornością na mączniaka prawdziwego i wyleganiem. Jednocześnie często cierpi na brązową rdzę.
• Dobrynya. Odmiana ta wręcz przeciwnie, praktycznie nie wylega, dobrze znosi suszę, a mąka uzyskana z ziaren charakteryzuje się doskonałą jakością. Jako wady Dobrynya można wyróżnić zwiększoną podatność na twarde i zakurzone zabrudzenia, brązową rdzę.
• Irgina. Dość popularna odmiana na południu Rosji, charakteryzująca się wczesną dojrzałością i wysokimi plonami. Odporność na wyleganie umożliwia z powodzeniem uprawę tego typu pszenicy jarej na szczególnie wietrznych terenach.
• Lada. Należy do kategorii odmian wcześnie dojrzewających i wysokowydajnych, posiada podwyższoną odporność na mączniaka prawdziwego. Jednak w przeciwieństwie do swoich poprzedników Łada jest podatna na wyleganie i czuje się wyjątkowo niewygodnie w regionach o przedłużonych opadach.
• Prioksky. Odmiana wcześnie dojrzewająca, wysoko plonująca, przeciwwskazana do uprawy na terenach o przedłużających się okresach suszy. Dość często dotykają go choroby bakteryjne zbóż, dlatego wymaga zwiększonej uwagi.

Solidny

Odmiany pszenicy jarej durum wyróżniają się grubościenną łodygą i niewielkimi ziarnami twardymi. Klimat kontynentalny jest doskonały dla tej odmiany roślin, z krótkim, gorącym i suchym sezonem letnim. Dlatego odmiany twarde najczęściej występują w Ałtaju, regionie Orenburga i północnego Kazachstanu.

Pszenica jara durum, w porównaniu z miękkimi, znacznie lepiej znosi suszę atmosferyczną i suche wiatry. Jednocześnie roślina stawia zwiększone wymagania co do poziomu wilgotności gleby.

Obecnie istnieje wiele odmian pszenicy durum jare. Wybór konkretnego gatunku zależy od cech klimatycznych regionu uprawy, dostępnych środków i metod techniki rolniczej oraz tych, które były wcześniej uprawiane na miejscu uprawy. Pod tym względem najczęściej uprawia się następujące odmiany:

• Step Bezenchukskaya. Pszenica jara tego typu charakteryzuje się średnim okresem dojrzewania i odpornością na wyleganie. Jednocześnie odznacza się dużą odpornością na suszę oraz znakomitą jakością mąki produkowanej z ziaren.
• Bursztyn Bezenczukski. Różni się doskonałym wskaźnikiem wydajności i zwiększoną odpornością na wyleganie. Okres wegetacji odmiany jest średni.
• Strony. Odmiana ta to osiągnięcie w zakresie selekcji, przeznaczone do uprawy na skalę przemysłową. Jego charakterystyczne cechy to zdolność wchłaniania pokarmu w zwiększonych ilościach bez utraty szklistości ziaren. Jednocześnie Naschadok jest jedną z najbardziej wymagających odmian do podlewania i nawadniania, co daje w nagrodę wysoki plon o nie mniej wysokiej jakości.
• Orenburgskaya 10. Optymalna odmiana dla początkujących, „średnia”. Posiada średnie wskaźniki: sezon wegetacyjny, odporność na suszę, linienie i wyleganie.
• Kharkovskaya 39. Ta odmiana jest darem niebios dla rolników, którzy chcą otrzymać mąkę najwyższej jakości. Charakteryzuje się wysoką szklistością ziaren bursztynu. Umiarkowanie odporna na wyleganie, mączniaka prawdziwego, głaz i muchę szwedzką. Jednocześnie bardzo dobrze opiera się pokonaniu zakurzonego brudu i brązowej rdzy. Charakteryzuje się dużą odpornością na suszę.

Rozwój

Pszenicy jarej trudno nazwać bezpretensjonalną rośliną. Dlatego, aby uzyskać dobre i wysokiej jakości zbiory, konieczne jest wstępne przygotowanie nasion i gleby do siewu, a także zapewnienie pielęgnacji posiewnej.

Przodkowie

Szczególną uwagę należy zwrócić na uprawy, które wcześniej rosły na potencjalnym miejscu sadzenia pszenicy jarej:

• Jako prekursory roślin najlepiej wybrać rzepak, pszenicę ozimą, rośliny strączkowe i byliny.
• Jeśli na wybranych ziemiach uprawiał jęczmień, lepiej wybrać inne miejsce, ponieważ w przeciwnym razie możesz napotkać słabe plony i niską zawartość glutenu w ziarnach.
• Należy również unikać ponownego sadzenia pszenicy jarej: częstość zgnilizny korzeni roślin wzrasta o 50 procent lub więcej.

Sadząc pszenicę jarą po odpowiednich poprzednikach można ograniczyć się tylko do uprawowej orki jesiennej (bez podorywki), a na polach wolnych od chwastów (np. Jeśli wcześniej uprawiano na nich buraki cukrowe lub ziemniaki zbierane prostym narzędziem) wystarczy jedna podorywka bez głębokiej orki.

Przygotowanie gleby

Przygotowanie gleby do sadzenia pszenicy jarej rozpoczyna się od doboru składu gleby. Zboże najlepiej rośnie na czarnoziemach, jednak przy ścisłym przestrzeganiu wszystkich środków agrotechnicznych, wysoki plon można uzyskać z szarego lasu i gleby bielicowej. Na tym etapie stosuje się również nawozy.

Prace związane z obróbką gleby:

• W przypadku gruntów dziewiczych i ugorowanych podstawą działań przygotowawczych jest zaoranie lemiesza pługiem z przedpłużkami na głębokość około 20-25 cm.
• Na glebach lekkich kasztanowych i słonych bardziej efektywna będzie orka z pogłębieniem gleby o 10-15 cm.
• Obszary z masywną warstwą darni na powierzchni wymagają wstępnego talerzowania przed zaoraniem.
• Duży wpływ na plon ma również okres opadania pługa. W większości przypadków orka jesienna na początku sierpnia i we wrześniu powoduje wzrost plonów pszenicy o 10-15% lub więcej, z wyjątkiem gleb lekkich, gdzie później orka jest lepsza.

Przygotowanie gleby zależy również od regionu, w którym uprawiana jest pszenica jara:

• W regionach północnych charakteryzujących się zimną jesienią zaleca się uciekanie się do wczesnego wzrostu dziewiczej gleby. Wczesny (lipiec-sierpień) wzrost warstwy wysiewanych traw wieloletnich daje wymierną korzyść pod względem ilości i jakości przyszłych zbiorów.
• Na terenach z surowymi i niewielkimi śnieżnymi zimami wskazane jest wykonanie letnio-jesiennego bronowania pługa, co przyczynia się do większego (o 10-20%) zatrzymywania wilgoci w glebie wiosną.
• Na terenach o umiarkowanej, ale długiej jesieni (regiony południowe i południowo-wschodnie) najlepszym efektem będzie jesienna zaoranie warstwy trawy, co zapewni dodatkowe koszenie trawy.
• Na suchych obszarach stepowych retencja śniegu ma szczególne znaczenie dla zwiększenia plonów pszenicy jarej, co można łatwo osiągnąć dzięki zalesieniom polowym.

Orka jesienno-jesienna przyczynia się do gromadzenia dostatecznej ilości wilgoci w glebie, stwarza optymalne warunki do siewu pszenicy jarej we wcześniejszym terminie. Głębsza orka w dół zapewnia znaczny wzrost plonów.

Przygotowanie nasion

Prawidłowo przygotowane nasiona to ważny krok w kierunku udanej produkcji pszenicy jarej. Procedura przygotowania nasion obejmuje 2 etapy:

1. Dezynfekcja. Ten krok jest obowiązkowy. Konieczne jest zniszczenie patogenów na powierzchni i wewnątrz nasion oraz ochrona nasion przed pasożytami i chorobami w glebie. Można ją przeprowadzić metodą suchą, półsuchą, mokrą, szczególnie skuteczna jest hydrofobizacja. Najbardziej skutecznymi lekami do wytrawiania są Flutriafol, Carbendazim, Tebuconazol, Mancozeb, Triticonazole, Ipconazole, Fludioxonil, Diniconazole-M, Benomil, Imidacloprid, Vitavax i Fundazol.
2. Rozgrzewka. Działania przygotowawcze zalecane, ale nie wymagane. Aby to osiągnąć, konieczne jest pozostawienie nasion na świeżym powietrzu pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego przez 3-4 dni. W niskich temperaturach lub przy braku dostatecznej ilości światła, nasiona można umieścić w suszarce na kilka godzin, zapewniając dobry dostęp powietrza i stałą temperaturę 50 ° C.

Nawozy

Ta roślina pilnie potrzebuje wysokiej jakości nawozu dla pewnego wzrostu i szybkiego rozwoju, dlatego nie może obejść się bez karmienia zbożem. W tym celu stosuje się kompleks nawozów azotowych, fosforowo-potasowych i organicznych:

• azophoska;
• woda amoniakalna;
• azotan wapnia;
• nitroammophoska;
• nitrofoska;
• bezwodny amoniak;
• kompost;
• nawóz;
• torf lub inne.

Ilość nawozu pogłównego zależy również od wielu czynników: odmiany pszenicy jarej, składu gleby, warunków klimatycznych oraz plonów poprzedzających zboża. Średnio, aby uzyskać 1000 kilogramów ziarna i taką samą ilość słomy, trzeba dodać około 40 kilogramów azotu, 20 – potasu i 10 – fosforu.

Siew

Czas siewu pszenicy jarej zależy nie tyle od miesiąca kalendarzowego, co od czynników pogodowych, ponieważ sezon wiosenny jest inny w różnych regionach Rosji. Kiełkowanie nasion następuje, gdy gleba jest podgrzewana do 1-2 stopni Celsjusza, a aktywny rozwój i pędy – w temperaturze 4-5 stopni.

Wyrosłe pędy są w stanie wytrzymać niewielkie wahania w dolnej części – mrozy do -10 ° C nie spowodują znaczących uszkodzeń sadzonek.

Większość odmian pszenicy jarej należy wysiewać w ciągu pierwszych pięciu dni po osiągnięciu przez glebę fizycznej dojrzałości, gdy ogrzewa się ona do +2 ° С. Ale zbyt późny siew zbóż obarczony jest spadkiem plonów o co najmniej jedną czwartą potencjalnych wskaźników.

Najlepsze metody sadzenia pszenicy jarej to metoda wąskorzędowa lub krzyżowa. Głębokość siewu i liczba użytych nasion zależą od częstotliwości opadów w regionie:

• Na obszarach o umiarkowanej i wysokiej wilgotności nasiona umieszcza się w ziemi na głębokości 3-5 centymetrów. Na 1 metr kwadratowy gruntu przypada 500-650 nasion.
• W suchych i wietrznych regionach liczba ta wynosi 6-8 centymetrów. Aby zasiać 1 metr kwadratowy ziemi, musisz wydać od 300 do 450 nasion.

Przedstawione liczby mogą się różnić w zależności od obszaru miejsca sadzenia i warunków pogodowych. Dlatego przy określaniu wymaganej ilości ziaren należy pamiętać, że ze wszystkich nasion powstanie tylko 60-70% sadzonek.

Tak więc wskaźnik wysiewu pszenicy jarej wynosi średnio od 12 do 23 gramów nasion na 1 metr kwadratowy.

Toczenie i bronowanie

Zwinięcie gleby bezpośrednio po wysianiu pszenicy jarej jest szczególnie ważne na obszarach suchych. Zabieg przeprowadzany jest za pomocą rolek o różnej konstrukcji, pozwalających na wyrównanie powierzchni pola i zmiażdżenie powstałych grudek.

W przypadku tworzenia się skorupy glebowej po deszczach konieczne jest bronowanie gleby.

Wszystkie te środki techniki rolniczej pozwolą zbożowi na łatwe przebicie się przez glebę, a jednocześnie niezawodnie ochronią ją przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.

Kontrola chwastów

Terminowe zwalczanie chwastów jest kluczem do zdrowych roślin, a co za tym idzie, do obfitych zbiorów. Najskuteczniejsze jest celowe stosowanie herbicydów, gdy lek dobierany jest zgodnie z konkretnym typem nieproszonego gościa oraz w zależności od klimatu w regionie:

• Roundup i Hurricane to ogólne środki akcji używane jako alternatywa dla wąsko ukierunkowanych;
• Attribute to skuteczny preparat przeciwko dwupiennym chwastom i trawie pszenicznej;
• Kwasy 2,4-dichlorofenoksyoctowy i 2-metylo-4-chlorofenoksyoctowy są niezbędne do pojawienia się jednorocznych chwastów dwuliściennych.

W przypadku uprawy pszenicy jarej durum zaleca się uprawę pod nawadnianiem. Tryb dobiera się w zależności od warunków klimatycznych i składu gleby.

Żniwny

Kolejny tydzień po biologicznej dojrzałości upraw uważany jest za odpowiedni czas na zbiory. Ta chwila nadchodzi latem i zbiory należy rozpocząć przy dobrej i suchej pogodzie, ponieważ deszcze podczas młócenia mogą uszkodzić roślinę i sprowokować rozwój chorób.

Nie warto opóźniać zbioru ziaren: opóźnienie jest obarczone uszkodzeniem ziarna przez gnilne infekcje, zrzucanie ziarna i wyleganie łodygi, co nie tylko komplikuje późniejsze zbiory, ale także znacznie zmniejsza wynikające z nich zbiory.

Do zbioru pszenicy jarej powszechnie stosuje się dwie metody:

1. Oddzielna metoda. Jest najbardziej skuteczny i uzasadniony na polach z dużym zachwaszczeniem, w miejscach nierównomiernego dojrzewania zbóż oraz na terenach z wcześniejszymi trawami wieloletnimi.
   Koszenie zbóż do wałów odbywa się przy wilgotności pszenicy jarej dochodzącej do około 30-35%. Po 3-5 dniach od skoszenia na wały i osiągnięcia wilgotności 17-18% wały są montowane za pomocą kombajnów. Oddzielne zbiory zapewniają doskonałe wyniki przy wysokości łodygi wynoszącej co najmniej 65 centymetrów i dobrej gęstości sadzenia (co najmniej 270 roślin na metr kwadratowy gruntu).
2. Metoda bezpośredniego łączenia . Zasadne jest stosowanie techniki w warunkach niestabilnych warunków atmosferycznych. Za pomocą kombajnów plony są koszone i natychmiast młócone. Powstała słoma jest następnie zbierana w pryzmy. Zaletą metody w porównaniu z metodą oddzielną jest minimalna utrata ziaren, a wadą duże zachwaszczenie.

Po zbiorach ziarno trafia do elewatorów i suszarni, a na miejscu zbierana jest słoma. Pod koniec zbiorów grunty orne uprawia się jesienią na głębokość 10-15 cm.

Możliwe problemy

Pomimo wrodzonej dobrej odporności na choroby zbóż na pszenicę jarą w wyjątkowych przypadkach mogą wpływać takie choroby jak:

• septoria;
• mączniak;
• rdza brązowa i łodygowa;
• pleśń śnieżna;
• zgnilizna korzeni.

W walce z wymienionymi problemami leki sprawdziły się dobrze:

• Albite;
• Alto Super;
• Brawo;
• Karbesym;
• Prozaro;
• Duet Rex;
• Przechylenie;
• Fitolavin;
• Folicourt.

Z pasożytów na pszenicę jarej wpływają owady, takie jak:

• szkodliwy żółw;
• chrząszcz chlebowy;
• łyżka do zboża;
• wciornastki;
• Muchy szwedzkie i heskie.

Środki owadobójcze są skuteczne przeciwko nim:

• Decis;
• Decis-extra;
• Sumi-alfa itp.

Pszenica jara to uprawa, która będzie wymagała od rolnika wykazu środków przygotowawczych i zabiegów pielęgnacyjnych w celu zapewnienia aktywnego wzrostu, zdrowych pędów i jakości ziarna. Jeśli jednak wszystkie wymagania i zasady zostaną spełnione, możesz zagwarantować znakomity plon, zarówno pod względem ilości, jak i jakości.

Popularne Wiadomości

Wszystko o odmianach kapusty Prezent: cechy uprawy i pielęgnacji, zbioru i przechowywania upraw

Prezent odmiany kapusty stał się powszechny w naszym kraju w 1961 roku, ale nadal nie stracił popularności. Chodzi o doskonałe walory handlowe i smakowe odmiany, jej odporność na różne warunki klimatyczne i choroby. W tym artykule dowiesz się, jakie inne zalety ma kapusta prezentowa i jak prawidłowo ją wyhodować. Prezent z ka…

Jak sadzić i uprawiać kapustę pekińską? Jego cechy i cechy

Kapusta pekińska to smaczne i zdrowe warzywo, które przyćmiło wielu członków rodziny kapustowatych. Jej soczyste liście idealnie nadają się do sałatek warzywnych, a główki kapusty można przechowywać przez kilka miesięcy. Dowiemy się, jakie są metody uprawy tej kapusty, jak ją sadzić i jak uzyskać duże zbiory.Co to jest kapusta p…

Kapusta Rinda to wysokowydajna hybryda kapusty

Rinda to hybrydowa odmiana kapusty, która jest popularna wśród ogrodników ze względu na wysoki plon, doskonały smak i możliwość transportu bez utraty swojej prezentacji. Owocnikujący w główkach o kulisto-kulistym kształcie, z których każda ma masę 3-7 kg, delikatny ciemnozielony kolor, cienkie liście i krótki pień. Kapusta jest uniwe…

Wczesne odmiany kapusty: odmiany, sadzenie i uprawa

Kapusta nie jest warzywem wczesnym, jednak posiada również odmiany wczesne, które pozwalają nam cieszyć się tym produktem już na początku okresu letniego. W artykule szczegółowo opisano odmiany, ich cechy, uprawę i zbiory.Cechy wczesnej kapustyWczesne odmiany kapusty mają krótki okres wegetacji, co pozwala na zbiory warzyw na początku czerwca, aw niektórych regionach pod koniec maja. Jednak ze wzgl…

Charakterystyka i cechy rasy kurcząt Jersey gigant

Ponad 200 ras kurcząt istniejących na świecie dzieli się na trzy grupy: kierunek jaj, mięso oraz jajko i mięso. Niektóre rasy mięsa kurcząt należą do tak zwanej „selekcji narodowej”: kohinquin i brahma.

Te rasy kurcząt były cenione w domu do noszenia jaj zimą, gdy było duże zapotrzebowanie na ten produkt. Ale w krajach północnych te rasy kurcząt nie były odpowiednie. Kury, zbyt ciepłolubne, umarły z zimna.

Mięso kuvodstvo zainteresowało ludzkość dopiero pod koniec XIX wieku. Wcześniej kurczak był pożywieniem ubogich (i do dziś kurczak często nie jest uważany za mięso na mięso), wystarczy przypomnieć legendę o Napoleonie, który nienawidził kurczaka.

Po tym, jak hodowcy zauważyli kurczęta, szybko pojawiły się przemysłowe „stołowe” rasy kurcząt. Główne wysiłki miały na celu osiągnięcie wstępnej prędkości mięsa, czyli szybkiego rozwoju mięśni piersiowych.

W rezultacie pojawiły się duże rasy kurcząt o masie ciała do 4, 5 kg u kur niosek i 5, 5 u kogutów. Ale nawet wśród ras mięsnych gigant z Jersey stoi sam.

Rasa kur „Jersey gigant”, opis i zdjęcie

Dzhersiytsy – stosunkowo młoda rasa kurcząt, która w 2022 r. Będzie miała sto lat. Ale wiele innych ras kurcząt jest starszych.

Wyhodowano kury rasy „Jersey gigant” w stanie New Jersey, hodowca Dexter Uham. Istnieje przypuszczenie, że w rzeczywistości John i Thomas Black pracowali nad hodowlą kurczaków w Burlington County znacznie wcześniej, krzyżując duże rasy kurcząt w ciemnych kolorach. W wyniku tego, gigantyczne kurczaki rasy Jersey przewyższają inne rasy mięsne kurcząt.

Samica rasy Jersey w porównaniu z kogutami może być pieszczotliwie nazywana kurczakiem, jej waga to „tylko” 4 kg. Koguty rosną do 6-7.

Chociaż prawdziwe płótna naprawdę doceniają i kochają tę rasę kurcząt, dziś jest to dość rzadkie. Jest bardzo prawdopodobne, że hodowla na skalę przemysłową jest nieopłacalna ze względu na pewne szczególne cechy treści.

Standard rasy

Kurczęta z Jersey nie mają żadnych różnic w wyglądzie, co wyraźnie odróżnia je od innych ras kurcząt, z wyjątkiem wielkości, oczywiście. Jeśli zdjęcie pokazuje tylko kurczaka, bez wskazania jego wielkości, bardzo trudno będzie stwierdzić, czy ten konkretny kurczak należy do mięsnej rasy kurczaków „Jersey Giant”, czy też jest to kura w kierunku jaja.

Aby być pod wrażeniem rozmiaru „kurczaka”, musisz związać go ze skalą.

Widzisz, to jest gigant lub kura.

Charakter

Na szczęście giganci z Jersey mają spokojne i uległe usposobienie, chociaż w rodowodzie mają indyjskie koguty bojowe. Nawet mały, ale agresywny, kogut, po zaatakowaniu osoby, może spowodować poważne obrażenia. Gdyby to robili koguty z Jersey, już by wyginęły, jak prawdziwy wilczarz irlandzki wymarł w swoim czasie.

Kolor

Pierwsi giganci z Jersey byli wyłącznie czarni, ale w 1921 r. Zostali przywiezieni do Anglii, gdzie hodowcy rozpoczęli prace nad hodowlą innych kolorów. Późniejsza gigantyczna rasa kurcząt Jersey pojawiła się w innych krajach europejskich. W rezultacie uzyskali: biały kolor w Anglii i niebieski w Niemczech. Dziś standard oficjalnie zawiera trzy kolory: czarny o szmaragdowym połysku, niebieski w ramce i biały. Wszelkie inne kolory prowadzą do automatycznego uboju kurczaka z hodowli.

Rasa koguta „Jersey gigant” czarna.

Kurczak rasy „gigant z Jersey” jest czarny.

Rasa kurczaka „Jersey gigant” jest niebieska.

Kogut rasy „Jersey gigant” niebieski.

Kura „Jersey giganta” jest biała.

Głowa

Koguty rasy Jersey Giant mają dość szeroką proporcjonalną głowę z dużym prostym grzbietem podzielonym na 6 zębów. Rachunek nie jest długi, mocny, dobrze zakrzywiony. Oczy są duże, ciemnobrązowe, prawie staczają się na czarno, wypukłe.

Kolczyki i płaty są duże, zaokrąglone, bez charakterystycznych zmarszczek, jasny czerwony kolor.

Kolor dzioba różnych linii koloru w rasie różni się w zależności od koloru:

• czarny kolor Czarny, z lekką żółtością na czubku dzioba;
• biały kolor Bill jest żółty z ciemnymi smugami;
• niebieski kolor. Tak samo jak czarny.

Podobieństwo koloru dziobów w czerni i błękicie wynika z faktu, że niebieski jest osłabiony na czarno z powodu obecności genu klarującego w genomie kurczaka.

Uwaga! Czystej hodowli kurcząt niebieskich prawdopodobnie towarzyszy spadek płodności.

Niebieski kolor w stanie homozygotycznym jest śmiertelny.

Szyja wysklepiona, potężna.

Obudowa

Sprawa jest mocno powalona. Szeroka klatka piersiowa i grzbiet znajdują się niemal równolegle do ziemi, mięsista klatka piersiowa wystaje, dając kury dumny wygląd.

Skrzydła są średniej wielkości, przylegające do ciała. Pióra są błyszczące, ciasno przylegające do ciała kurczaka.

Stopy

Postav szeroki, patrząc z przodu, uda i nogi mocne, dobrze umięśnione. Kolor kości śródstopia jest nieco inny w różnych kolorach. Czarny kolor: czarne śródstopie z drobną żółtością na dole. Biała – żółtawa plyusna poniżej. Niebieski – stęp jest taki sam jak czarny.

Ogon

Duma rasy. Ustaw pod kątem 45 stopni do linii tylnej. W kogutach długie i szerokie osłony ogona pokrywają sterników. Duże warkocze zamykają małe warkocze i pióra ogona.

Kurczaki są również nieco niższe niż koguty i wyglądają na przysadziste. Ogon znajduje się pod kątem 30 stopni do linii grzbietu. Pióra ogona są krótsze, ale ogon wygląda wspanialiej niż kogut. Reszta kurcząt nie ma większego znaczenia niż koguty.

Imadła pełnej krwi Jersey, prowadzące do uboju

Wady te obejmują:

• kurczak o niskiej wadze;
• nietypowa struktura ciała;
• zbyt jasne oczy;
• nie charakterystyczny kolor plus;
• na końcach palców i na plecach podeszwy nie ma odcienia żółto-bagiennego;
• pióra koloru innego niż standardowe.

Oddzielnie według koloru: dla czarnych, białe pióra są czynnikiem dyskwalifikującym; biały ma jasne oczy i łapy czystego żółtego koloru; w pióra niebieskie, czerwone, białe lub żółte.

W zasadzie wszystkie te imadła dają jednostce domieszkę innej krwi. Taka kura nie może być dopuszczona do hodowli.

Cechy produkcyjne

Bardzo szybko rośnie gigant z Jersey, do roku koguty ważą już 5 kg. Najbardziej aktywny wzrost występuje w ciągu pierwszych pięciu miesięcy, dalsza dzienna nadwaga ulega zmniejszeniu, a zawartość zapasów wołowiny u młodych zwierząt staje się nieopłacalna.

Kurczęta z Jersey opuściły plemię po raz pierwszy znoszą jajka w wieku 6-8 miesięcy o masie ciała 3, 6 kg. W pełni wyhodowana warstwa Jersey waży więcej funta. Dla rasy mięsnej gigant z Jersey ma bardzo dobre wskaźniki produkcji jaj: 170 jaj ważących 70 g rocznie. Skorupa jajeczek olbrzymów z Jersey ma kolor brązowy. Z dobrej jakości karmienia.

Plusy i minusy giganta z Jersey

• bezpretensjonalność wobec warunków zatrzymania;
• łagodna i spokojna natura;
• dobrze rozwinięty instynkt inkubacyjny;
• szybki wzrost;
• wysoki procent wydajności mięsa.

• tendencja do otyłości;
• potrzeba dużej przestrzeni życiowej;
• utrata smaku mięsa w wieku drobiowym w ciągu roku.

Ponieważ bezpretensjonalność gigantów z Jersey do warunków przetrzymywania jest nieco przesadzona ze względu na wymagania dużego zasięgu, logiczne jest, że rasa Jersey nie była szeroko rozpowszechniona na skalę przemysłową.

Dieta dla Jersey

Skład diety dla giganta z Jersey nie różni się od diety dla jakiejkolwiek innej rasy mięsnej kurczaka: 40% kukurydzy, 40% pszenicy i 20% różnych dodatków, w tym witamin, skał muszelkowych, makuchów i kredy.

Uwaga! Kreda powinna być podawana bardzo ostrożnie tylko jako dodatek do diety i nie zastępująca skorupy, ponieważ kreda może sklejać się w jelicie w grudki, zatykając przewód pokarmowy.

Druga wersja diety: gotowa karma. Tutaj musimy pamiętać, że głównie sprzedaż detaliczna pasz dla ras jaj kurcząt, mająca na celu stymulowanie produkcji jaj. Wyjdź z sytuacji może być za pomocą paszy przeznaczonej dla kurcząt. Ponieważ kurczaki każdej rasy rosną wystarczająco szybko, ta pasza jest w stanie zapewnić olbrzymowi z Jersey niezbędne białko i wapń.

Karmienie odbywa się 2-3 razy dziennie.

Zimą, jako dodatek, gigant z Jersey może otrzymać rozdrobnione warzywa i warzywa. Podczas karmienia warstw przeznaczonych do hodowli konieczne jest bardzo dokładne monitorowanie. Giganci z Jersey są podatni na otyłość, a otyły kurczak nie jest w stanie dać jakościowo zapłodnionego jaja. W związku z tym procent zapłodnionych jaj w sprzęgle będzie bardzo niski. W związku z tym wskaźnik kur niosek jest odcinany kilka miesięcy przed złożeniem jaj. Latem, aby ułatwić sobie życie i poprawić warunki życia kur, giganci z Jersey mogą zostać wypuszczeni na trawę.

Na takiej trawie kurczęta z Jersey same z radością znajdują wszystkie niezbędne witaminy i minerały, pozostawiając martwą pustynię, w której nie będzie nawet mrówek.

Specyfika treści

Gigant z Jersey może dostosować się do trzymania w ciasnych przestrzeniach, ale w tym przypadku jego zdrowie pozostawi wiele do życzenia. Trzymając kurczaki w pokoju, należy zadbać o dobrze zaprojektowaną wentylację wyciągową, która usunie amoniak, który gromadzi się wokół podłogi. Kurczaki uwielbiają leżeć w miocie, a giganci z Jersey nie są wyjątkiem. To tam zbiera się amoniak uwalniany z rozkładającego się miotu. Dzięki systematycznej obecności wysokich stężeń amoniaku w pomieszczeniu może rozpocząć się upadek zwierząt.

To ważne! Wszystkie kurczęta mają tendencję do tego, by dostać się gdzieś wyżej na noc, więc biorąc pod uwagę niezdarność giganta z Jersey, trzeba położyć miękkie łóżko pod kurnikiem. W tym przypadku kurczak, nawet jeśli spadnie, nic nie zrani.

Kurczęta z Jersey dobrze tolerują rosyjskie zimy i po południu mogą chodzić w klatkach na świeżym powietrzu. Powierzchnia ogrodzenia na kurczaka Jersey wynosi 0, 5-1 m.

Ze względu na dużą masę ciała, kurczęta z Jersey nie latają (chociaż nie wiadomo, czy sami ludzie o tym wiedzą), ale lepiej jest ogrodzić obudowę wystarczająco wysoko siatką lub zrobić to z dachem, aby małe rasy kurczaków wiedziały na pewno, że potrafią latać. nie mógł przeniknąć woliery do gigantów z Jersey.

Tak, dokładnie tak będzie wyglądać ptaszarnia zamiast reklamować zieloną trawę z chodzącymi na nią kurami Jersey.

Co więcej, przy deklarowanej gęstości kurcząt na jednostkę powierzchni obudowy, będzie ona wyglądać tak przez maksymalnie miesiąc.

Aby całkowicie usunąć działkę z trawy, owadów i podziemnych larw dżdżownicami, wystarczy ją ogrodzić i poprowadzić tam kurczęta. Gęstość zaludnienia kurcząt zależy od czasu przeznaczonego na czyszczenie terenu. Jeden kurczak o powierzchni 50 m² poradzi sobie z tym zadaniem w ciągu 2-3 miesięcy, jeśli działka nie jest porośnięta chwastami, a za sześć miesięcy, jeśli konieczne jest zniszczenie potężnych roślin. Nie zaleca się pozostawiania kurczaków przez dłuższy czas, drzewa mogą również się skończyć.

W rzeczywistości kurczęta naprawdę muszą mieć zieloną trawę i warzywa, ale lepiej je zebrać samodzielnie i oddać je specjalnie zbudowanej dla nich klatce na świeżym powietrzu niż wychodzić na poszukiwanie pastwisk.

Hodowla

Jeśli zdecydujesz się rozpocząć hodowlę olbrzyma z Jersey, a sąsiedzi nie mają kurczaków tej rasy, nie jest rozsądne ciągnąć żywe dorosłe kurczaki z daleka. Kupowanie jaj wylęgowych jest o wiele łatwiejsze i tańsze, a zgodnie z instrukcjami wydobądź pożądane kurczaki.

Pierwszego dnia po wykluciu, kurczaki zwykle nie jedzą, nawet jeśli mają jedzenie przed nosami. Ale potrzebują wody. Lepiej jest podgrzać go do 50 °.

W pierwszych dniach życia, nie tylko w Jersey, ale wszystkie inne kurczęta powinny otrzymać posiekane jajko, ponieważ wzrost w tym okresie jest bardzo szybki, a dzieci potrzebują dużej ilości białka, aby zbudować własne ciało. Należy wcześniej zadbać o specjalną paszę dla kurcząt Jersey.

Ogólne zalecenia dotyczące hodowli kurcząt są ograniczone do spełnienia tylko kilku warunków:

• temperatura powietrza nie niższa niż 25 °;
• długi dzień świetlny;
• brak projektów;
• czysta podgrzewana woda;
• specjalna pasza dla kurcząt;
• witaminy i antybiotyki.

Niestety infekcje są często stosowane w inkubatorach przemysłowych, więc kurczęta będą potrzebować antybiotyków. W przyszłości, jeśli twoje kurczaki są zdrowe, kurczaki są dobrze wydawane z lekami.

Uwaga! Obserwuje się minimalną śmiertelność kurcząt, jeśli ciepło i światło docierają do nich z góry (zwykła żarówka zawieszona w pudełku, tak że bez spalania piskląt podgrzewa powietrze).

Moc żarówki i poziom wytwarzanego przez nią ciepła jest dobierany w zależności od temperatury otoczenia. Jeśli na ulicy +30 lub wyższej, żarówka potrzebuje minimalnej mocy, tylko do oświetlenia.

Zasada jest prosta: jeśli nie wiesz, jak to zrobić poprawnie, zrób to w naturze. W naturze kurczaki rozgrzewają się od góry na ciele kur. W tym przypadku pod stopami mogą być mokre. Dlatego zimna podłoga nie jest tak straszna, chociaż nie może być zimna z lektyką, jak niemożność ogrzania głowy i pleców.

Dorosłe kury jersey są zdolne do hodowli przez sześć miesięcy. Stosunek kurcząt i kogutów powinien wynosić 10: 1. Giganci z Jersey mają dobre kurczaki, ale ze względu na duże rozmiary ciała i niezdarność kurczaki mogą zmiażdżyć jaja lub wyrzucić je z gniazda. Dlatego też jaja pochodzące od ich kurcząt Jersey muszą być zbierane, a także umieszczane w inkubatorze.

Jeśli chcesz zachować czystość rasy, stado musi być oddzielone od innych kur.

Obudowę urządzenia i wolierę, a także karmienie kurcząt Jersey można obejrzeć na filmie.

Opinie właściciela

Kapitolina Levin, Użgorod Postać jest bardzo spokojna, w ogóle nie ma agresji. Dorastaj do trzech miesięcy, a następnie zacznij przybierać na wadze. Pośpiech, począwszy od szóstego miesiąca. Jaja różnią się wyglądem od jaj innych kur: wydłużone. Katerina Simonova, Biełgorod, moje giganty z Jersey mają teraz 5 miesięcy, patrzą wprost na słonie, a ja biorę lekkie płuca w moich ramionach. Ogólnie bardzo piękny ptak. Szczególnie kocham niebieski. Rozmiar trzymiesięcznego koguta – Dzhersiana był większy niż trzyletni kogut.

Najprawdopodobniej próbując założyć rasę „Jersey gigant”, zakochasz się w niej i nie będziesz już wyobrażał sobie życia bez rodowodowych kurcząt Jersey.