O Rose Eyes dla Ciebie: opis i cechy odmiany, pielęgnacji i uprawy

Każda odmiana jest idealna do dekoracji przestrzeni zewnętrznej. świerk niebieski. Wysocy i mali przedstawiciele gatunku wyglądają równie dobrze zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych i potrafią zachwycać swoim wdzięcznym blaskiem przez wiele lat.

Rosa Chippendale – historia, opis i charakterystyka odmiany

Chippendale to róża z grupy zarośli. Wspaniała odmiana – kwitnąca, z pięknymi podwójnymi kwiatami. Ze względu na przyjemny i mocny aromat przypominają one odmiany vintage, ale ten rodzaj roślin jest bardziej odporny na choroby, wymaga specjalnej troski o długotrwałe kwitnienie.

Historia hodowlanej róży Chippendale

Prezentowana odmiana została stworzona w jednym z przedszkoli Europy – Rosen-Tantau, położonym na północy Niemiec. W ciągu stulecia historia istnienia tego przedszkola wyhodowała wiele popularnych odmian róż.

A Chippendale pojawiło się stosunkowo niedawno – w 2005 roku. Jego autorem był hodowca Hans Jürgen Evers (Hans Jürgen Evers).

Odmiana zdobyła kilka prestiżowych nagród, aw 2013 roku w Nowej Zelandii została uznana za najlepszą pachnącą różę roku.

Ogrodnicy, którzy chcą sadzić róże Chippendale w swoim ogrodzie, warto wiedzieć, że są oni również znani pod innymi nazwami:

Ali Man;
Księżna Kornwalii;
Tan97159;
Ali Mau;
Music Hall.

Podczas kwitnienia różowe krzewy wyglądają niezwykle pięknie. Angielska róża Davida Austina może zazdrościć silnym pędom odmiany Chippendale, które nie więdną nawet pod ciężarem dużych kwiatów.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Chippendale to róża w sprayu lub peeling.Ma gęste kwiaty z 50 lub więcej płatkami, których kolor zmienia się od jaskrawo pomarańczowego do bladego różu. Na jednym krzewu można zobaczyć kwiaty o różnych barwach, o średnicy do 12 cm Opis odmiany sugeruje, że oprócz piękna, róża ma bogaty aromat z owocowymi nutami.

Jej pędy są wysokie i wyprostowane, liście są piękne, ciemnozielone. Dorosły krzew osiąga wysokość 80-120 cm.

Zakład otwiera wszystkie dobre cechy na 2 lata uprawy. Ta odmiana jest odporna na choroby, mrozoodporna, ale czasami dotknięta chorobą – czarna plama.

Róża kwitnie na początku czerwca. Dzięki powtarzającemu się kwitnieniu, krzak jest pokryty dużymi kwiatami przez całe lato.

Dlaczego tak się nazywa?

Niecodzienna nazwa róży związana jest z kreskówką Disneya “Chip i Dale pędzą, aby pomóc”. Ale to tylko zbieg okoliczności: róża nie ma nic wspólnego z Walt Disneyem i jego postaciami.

Piękny kwiat otrzymał swoją nazwę na cześć mistrza mebli Thomasa Chippendale, który żył w XVIII wieku.

To był stolarz, który miał własny warsztat. To on zaprojektował wnętrze pałacu w Harwood House (Wielka Brytania) i był zaangażowany w jego wyposażenie.

Niuanse wzrostu i troski

Rosnące róże nie są łatwym zadaniem, szczególnie w centralnej Rosji i północnych regionach. Każdej jesieni rośliny muszą być chronione przed mrozem, odcinając liście, na wiosnę, aby usunąć schronienie. Ale przeszywane ręce i spędzony czas nadrabiają czas kwitnienia. Różnorodność róży Chippendale jest w stanie zainspirować nawet najbardziej leniwych ogrodników do pracy.

Najlepszym miesiącem do sadzenia róż jest maj. Sadzonki zakupione w centrum ogrodniczym powinny być umieszczone na dobrze oświetlonej części ogrodu. Z braku lekkiego kwitnienia będzie słaby.

Wymagania dotyczące jakości gleby są standardowe – neutralna kwasowość, lekka struktura, płodność. Jeśli obszar jest piaszczysty lub gliniasty, otwór jest wykonany na głębokości 80 cm, a nawozy organiczne są mieszane z nim w ziemi.

W celu zapobiegania chorobom grzybiczym, a także w celu ochrony przed szkodnikami, sadzone róże traktuje się preparatami miedzi i środkami owadobójczymi. Pierwsze dwa tygodnie są osłonięte przed słońcem cienkim materiałem pokrywającym, podlewane, gdy gleba wysycha.

W pierwszym roku młode róże nie mogą być nawożone, jeśli do studni dodawano gumowatą materię organiczną (kompost, humus) i złożone nawozy mineralne.W kolejnych latach nawozy stosuje się co miesiąc, począwszy od kwietnia do sierpnia, z wyjątkiem okresu kwitnienia. Opatrunek mineralny z zawartością fosforu i potasu pomoże przygotować różę na zimę.

Oprócz karmienia krzewy różane wymagają regularnego przycinania. Wiosną, latem i jesienią należy monitorować stan zdrowia roślin. W deszczową pogodę należy je leczyć fungicydami, aby zapobiec chorobom grzybiczym.

Przycinanie róż, przygotowanie do zimy

Jednym z ważnych rozwiązań do pielęgnacji róż – roczne przycinanie. Podobnie jak róża parku, Chippendale może rosnąć prawie bez przycinania, osiągając ponad 1,5 m wysokości. Ale dla stworzenia pięknego krzewu i długiego kwitnienia konieczne jest przycinanie. Na wiosnę procedura ta stymuluje wzrost nowych pędów, pomaga oczyścić krzak z wszystkiego, co chore i niepotrzebne.

Pierwsze przycinanie odbywa się natychmiast po otwarciu róż pod koniec kwietnia przed pęknięciem pąka. Jeśli zorganizujesz takie działania w późniejszym terminie, opóźni to czas kwitnienia. Zdrowe pędy są skracane do 1/3 długości, aby uzyskać wysoki krzew z dużą ilością kwiatów.

Jednocześnie wycinają wszystkie słabe i cienkie pędy, jak również te oznaki choroby i degeneracji. W pierwszych latach uprawy ważne jest, aby stworzyć mocną ramę krzewu.Przycinanie zawsze odbywa się na zewnętrznym pąku, aby rosnące pędy nie zagęszczały korony, ale tworzyły objętość.

Istnieje inna opcja przycinania: aby kwiaty były większe, pędy na wiosnę są przycinane do 1/2 długości. Niski krzew dobrze wygląda na klombie. Ale jeśli gleba w okolicy jest piaszczysta, nie zaleca się krótkiego przycinania.

Kiedy róża kwitnie po raz pierwszy, wyblakłe pąki muszą zostać przycięte, aby wywołać drugi kwiat. Po drugim kwitnieniu kwiatostanu nie można odciąć, w przeciwnym razie zaczną rosnąć młode pędy, które nie mają czasu na dojrzewanie przez zimę.

Na zimę róże muszą być pokryte.

Przygotowanie rozpoczyna się w październiku:

zmniejszyć podlewanie;
długie pędy pocięte o 1/3;
usuń wszystkie liście ostrym sekatorem lub po prostu potraktuj roślinę środkiem grzybobójczym;
odcinają wszystkie owoce, pąki i pąki, młode pędy;
wyciąć róże spod róż, potem je spalić;
spudować system korzeniowy rośliny z warstwą zgniłego kompostu lub torfu;
ustawić łuk lub drewnianą ramę na wysokości buszu;
przykryć blat za pomocą podwójnej przęsła.

Na wiosnę ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas na otwarcie róż.Pod koniec marca, kiedy temperatura powietrza przekracza 0 ° C, resztki śniegu spadają ze schronów chroniących krzewy, a końce są otwarte na rośliny powietrzne. Materiał pokrywający jest usuwany 20 kwietnia lub na początku maja, jeśli pogoda jest zimna.

Wykorzystanie odmian w projektowaniu krajobrazu

Rose Chippendale może wyhodować osobny krzew na trawniku lub stanowić środek kompozycji kwiatowej. Dobrze pasuje do innych roślin, które nie są w stanie przyćmić jego piękna. Kwiaty stoją przez długi czas w kroju, a latem można zrobić pachnący różowy dżem z płatków.

Gdzie sadzić różę zależy od ogólnego układu ogrodu.

Istnieją dwa główne style różańca – klasyczny, składający się z róż w połączeniu z bukszpanem i mieszany.

W drugim przypadku krzewy różane sadzi się obok bylin. Taki ogród różany wygląda bardziej malowniczo. Nawet gdy róże nie kwitną, zawsze jest coś do obejrzenia w ogrodzie kwiatowym.

Obok krzaków róży można sadzić zboża, echinacea, powojniki, pelargonie, szałwię, mankiety. Zwyczajowo sadzimy kilka identycznych krzewów różanych razem, aby uzyskać większy efekt podczas kwitnienia. Krzew Chippendale jest dość obszerny, więc lepiej go umieścić pojedynczo, ponieważ jego szerokość przekracza 1 metr. Wygląda na to, że w pobliżu znajduje się kilka zakładów.

Godność tej odmiany to nie tylko piękne kwiaty, ale także przyjemny, mocny aromat, dlatego krzewy sadzimy w miejscach odpoczynku. Rosa Chippendale Floribunda – hybrydowy widok herbaty – byłby odpowiedni w pobliżu altanki, pod oknami sypialni, w kwietniku lub przy wejściu do domu.

O Rose Eyes dla Ciebie: opis i cechy odmiany, pielęgnacji i uprawy

Jedną z pierwszych odmian róż, na które raz na zawsze pojawiają się ciepłe uczucia, jest piękna Róża po raz pierwszy, uzyskana po raz pierwszy przez Anglika Jamesa w procesie eksperymentalnego przekraczania.

Historia odmiany

Ta hybrydowa bylina wyhodowana w Wielkiej Brytanii w wyniku przekroczenia pięknej róży perskiej i perskiej hultemii, jest najbliższym krewnym pachnącej róży. Różnorodność róż hodowanych przez angielskiego hodowcę nadaje się do uprawy na rabatach i na rabatach. Gatunek należy do grupy Floribunda.

Charakterystyczny

Oczy dla Ciebie Róża to wieloletni krzew, który może dorastać do 130 cm wysokości i 70 cm szerokości. Pionowe pędy sadzonki mają kształt pionowy, każdy wyposażony w ostre ciernie. Brzeszczoty liści średniej wielkości, intensywnie zielone o słabym połysku.

Różany lód dla yu

Ayc daje jasne kwiaty frotte, w procesie uprawy istnieje kilka rodzajów odcieni. Maksymalna średnica pąka wynosi 10 cm, każdy z nich może pomieścić do 20 falistych płatków. Jasne kwiatostany zebrane na 5-7 pąkach o różnych średnicach. Nierozwiązane kwiatostany o delikatnym kremowym odcieniu, góra jest w kolorze różowym. Kwitnące róże zyskują lawendowe odcienie. Plantatorzy kwiatów, oprócz tego gatunku, często wybierają różę Blue Ice, ze względu na jej duże niebieskie kwiaty, które wyróżniają się na tle ogólnego tła.

Rose Aes dla yu jest atrakcyjny w ogrodzie ze swoim wyraźnym aromatem, podobnym do cytrusowego lub lawendowego oleju. Cieszy się długim kwitnieniem, począwszy od gorącego czerwca, aż do początku jesiennego chłodzenia.

Róża Aiz dla yu ma doskonałą zimową odporność, więc nadaje się do uprawy w środku Rosji. Może bezpiecznie wytrzymać temperatury tak niskie, jak -20 stopni. Roślina wieloletnia wymaga dodatkowego schronienia na zimę, jeśli znajduje się w regionie o surowym klimacie. Młode sadzonki mają zwiększoną odporność na choroby katastrofalne – mączniaka prawdziwego i czarną plamę. Jest to ogólny opis gatunków, które każdy ogrodnik musi zbadać.

Zwróć uwagę! Potężna róża woli rosnąć na preparatach gleby odżywczej z doskonałym dostępem do powietrza i wilgoci. Nie zaleca się umieszczania młodego drzewka na działce z przenikaniem bezpośredniego światła słonecznego. Zaleca się wprowadzanie preparatów odżywczych do ziemi raz na sezon. Wiosną i latem odbywa się sanitarny krzew przycinający.

Cechy agrotechniczne

Miejsce lądowania tej odmiany jest odpowiednio oświetlone, światło powinno być rozproszone. Brak oświetlenia ma kluczowe znaczenie dla hybrydy, ponieważ ma negatywny wpływ na jej kwitnienie. Wysokie położenie wód gruntowych i wiejący wiatr są niedopuszczalne dla tej wieloletniej. Piękno zaleca się sadzić obok bylin okrywowych, miniaturowych krzewów, na ich tle wyglądają jeszcze bardziej korzystnie.

Przed sadzeniem korzenie są skracane o 30 cm i umieszczane w kompozycji regulującej wzrost. Jeśli chodzi o czas sadzenia pozyskanych próbek, lepiej posadzić je wiosną, gdy gleba jest dobrze ogrzana.

Na notatce. Sadzenie sadzonek nie jest zabronione jesienią, tylko z sadzeniem nie należy opóźniać aż do początku zimnej pogody, lepiej zrobić to wczesną jesienią.

Piękne róże nie tolerują stagnacji wilgoci, więc muszą zapewnić wysokiej jakości podlewanie. Niezwykła róża Ice pho yu jest typowym chlebem wodnym, ale podczas umiarkowanie ciepłego lata wystarczy wysokiej jakości podlewanie raz w tygodniu. Objętość wody w tym przypadku nie powinna przekraczać 5 litrów na krzew. Jeśli wystąpi susza, do korzenia dodaje się 5 litrów wody co 3 dni.

Właściwa pielęgnacja pięknej róży jest gwarancją jej zdrowia i długowieczności. Kwiaciarnia na zimę usuwa wszystkie przestarzałe gałęzie, które mogą być szkodnikami. Również do usunięcia nevzrevshie i pobite pędy.

Wiosną krzewy róż Ecfu yu są cięte tak, że na pniach pozostaje 10 pąków. Działania te pozwalają uzyskać duże kwiatostany podczas kwitnienia gatunku. Latem hodowcy kwiatów ostrożnie ścinają spadające kwiaty, aby łodyga nie straciła siły na dojrzewanie owoców.

Metody hodowlane

Różę Ace można rozłożyć zwykłymi sadzonkami o długości do 20 cm, ponieważ pod pąkiem powstaje zgrabny krój. Powstałe sadzonki są dokładnie badane pod kątem widocznych uszkodzeń i chorób. Rzucają sadzonki na gazety, zwilżają je wodą, a następnie umieszczają w celu ukorzenienia w chłodnym miejscu, pożądany wynik pojawia się po 4 tygodniach.

Rozmnażanie sadzonek róż

Powstałe sadzonki są umieszczane na otwartym terenie, proces nie różni się od zwykłego. Posadzone dzieci są pokryte plastikową butelką, w końcu otrzymujemy rodzaj szklarni, w której sadzonki będą się aktywnie rozwijać do początku lata.

Jesienią byliny mogą być rozłożone przez gałęzie i ukorzenienie młodych pędów. Optymalny czas na tę procedurę to początek października, aby pierwsze korzenie uformowały się na pędach w ciągu miesiąca. W tym celu wykopuje się niewielki wykop w pobliżu buszu, o maksymalnej głębokości 15 cm, gdzie umieszczane są róże, tak aby środkowy wchodził do wykopu. Kleszcze z solidnego drutu wyginają ucieczkę na ziemię, od środka pędu usuwają wszystkie liście. Pogłębione pogłębienie posypać glebą. Następnej wiosny, zwykłe sadzonki są przesadzane do stałego miejsca, w zimie nie zapominają o pokryciu ich pozostałymi liśćmi.

Zalety i wady

Doświadczeni hodowcy wolą wybierać tę odmianę róż ze względu na następujące zalety:

Oryginalny odcień kwiatów;
Duże podwójne kwiaty, takie jak Pelargonium Ice Rose;
Nieostrożność w pielęgnacji, która jest również charakterystyczna dla odmiany niebieskiej;
Możliwość wytrzymywania temperatur tak niskich, jak -20 stopni;
Obfitość i czas trwania kwitnienia, jak w Pink Intuishn;
Zwiększona odporność na różne choroby.

Ta wyjątkowa różnorodność ma swoje wady, o których musi wiedzieć każda kwiaciarnia, która zdecydowała się ją uruchomić na stronie. Wśród nich warto zwrócić uwagę na szybkie latanie kwiatów, nieprzewidywalny kolor podczas uprawy, pąki mogą łatwo zanikać na słońcu.

Cechy uprawy i zasady pielęgnacji kłującego świerka

Jak wyhodować świerk na stronie

Wiecznie zielone drzewo, ciernisty świerk Glauka, dzięki swojej bezpretensjonalności i spektakularnemu wyglądowi, od dawna jest ulubieńcem ogrodników i projektantów krajobrazu. Drzewa iglaste tego gatunku znajdują szerokie zastosowanie przy dekorowaniu alejek parkowych, dekorowaniu skwerów przy budynkach miejskich oraz komponowaniu kompozycji artystycznych przy rabatach kwiatowych..

Opis i odmiany
Rosnące funkcje
- Wybór materiału do sadzenia
- Sadzenie sadzonek
- Metody reprodukcji
- Choroby i szkodniki
Opis i odmiany

Ojczyzną świerka Glauca jest Ameryka Północna, gdzie przez długi czas rósł wśród wysokich gór. W naszym kraju drzewo zostało wyhodowane przez hodowców w 1958 roku i stopniowo zyskało powszechne uznanie wśród miłośników flory. Dziś można go spotkać na ulicach każdego miasta, na wystawach botanicznych oraz w wielu ogrodach prywatnych domów..

Spruce Glauka należy do rodziny Pine. W warunkach naturalnych preferuje wzrost na terenach górskich, wzdłuż brzegów rzek i strumieni burzowych, na wilgotnej i pożywnej glebie. Dorosłe rośliny osiągają wysokość 35 metrów, średnica pnia sięga 130 cm, a żywotność kolczastego olbrzyma może przekraczać 450 lat.

Gęsta i bujna korona drzewa ma kształt piramidy. Na gałęziach ma ostre igły, pomalowane na zielono-niebiesko z perłową powłoką. Zachwycający odcień korony prezentuje się bardzo elegancko i przyciąga wzrok szlachetnym pięknem. Długość igieł nie przekracza 3 cm, w ciągu 1 roku młody pęd pokryty cierniami może dorastać do 25 cm długości i do 12 cm szerokości. Dojrzałe pąki są brązowe i dość duże – od 8 do 12 cm długości i 3 cm szerokości.

Niebieski świerk może stać się prawdziwą dekoracją ogrodową, a dzięki kompetentnemu połączeniu z innymi roślinami można uzyskać wspaniałą kompozycję, która z roku na rok będzie się poprawiać. Drzewo iglaste doskonale znosi silne mrozy, jest absolutnie mało wymagające w składzie gleby, uwielbia światło słoneczne i dobrze rośnie w cieniu, dlatego doskonale może istnieć na osobistych działkach położonych w każdych warunkach klimatycznych.

Znane są różne typy srebrzystej urody, które różnią się rozmiarem, odcieniem igieł i kształtem korony.. DO odmiany świerka Spiny Glauca obejmuje następujące rośliny:
1. Globoza. Mała kulista jodełka o bardzo dekoracyjnym wyglądzie. Drzewo karłowate rośnie dość wolno iw ciągu 20 lat osiąga wysokość zaledwie 1,5 metra. Igły iglaste tego świerku są pomalowane na niebiesko z szarym odcieniem, dzięki czemu drzewo wygląda bardzo efektownie w nasadzeniach grupowych i dlatego jest bardzo popularne wśród projektantów krajobrazu. Choinka mimo swoich miniaturowych rozmiarów jest dość mrozoodporna i mało wymagająca w pielęgnacji, więc jej uprawa nie jest trudna..
2. Konica. Jego wygląd bardzo przypomina zwykły świerk, ale ta odmiana ma skromniejszy rozmiar. Takie drzewo również należy do gatunku karłowatego, ale jego wielkość przekracza Globozę. Dorosła roślina może dorastać do 3,5 metra wysokości, a jej średnica korony wynosi zwykle około dwóch metrów. Charakterystyczną cechą Koniki są raczej miękkie igły w szarym odcieniu. Przez 1 rok młoda choinka może urosnąć 5-6 cm, drzewo dobrze się rozwija w warunkach ogrodowych i lepiej czuje się w cieniu niż w słońcu.
Każda odmiana jest idealna do dekoracji przestrzeni zewnętrznej. świerk niebieski. Wysocy i mali przedstawiciele gatunku wyglądają równie dobrze zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych i potrafią zachwycać swoim wdzięcznym blaskiem przez wiele lat.

Rosnące funkcje

Dzięki wyjątkowej kolorystyce i bujnej koronie drzewo iglaste doskonale wpisze się w każdy krajobraz. Najkorzystniej będzie wyglądać przy nasadzeniach średniej wielkości i wśród kwitnących krzewów. A także niebieskie choinki mogą służyć jako żywopłot i do ozdabiania ścieżek.

Piękno Pear Forest: opis odmiany i pielęgnacja drzew

Ciernisty świerk sadzi się oddzielnie od innych roślin. Niezależnie od pory roku, wiecznie zielone drzewo będzie się świetnie prezentować przy bramie głównej oraz przy ogrodzeniu na podwórku domu. Jego obecność pomoże wizualnie powiększyć przestrzeń osobistej fabuły..

Wybór materiału do sadzenia

Niebieskie piękno najlepiej rośnie w zacienionych miejscach, ale potrzebuje też pewnej ilości światła, najważniejsze jest to, że roślina jest chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Cierniste drzewo będzie potrzebowało lekkiej i gliniastej gleby do normalnego wzrostu i rozwoju. Świerk nie znosi dobrze stojącej wody, więc na pewno będzie wymagał drenażu. Nie można sadzić młodych roślin w ziemi, w której znajdują się wody gruntowe. Najlepszy czas na sadzenie to środek wiosny, więc małe choinki będą miały czas na dostosowanie się i wzmocnienie w nowym miejscu przed nadejściem chłodów.

Drzewo iglaste wyróżnia się wytrzymałością, równie dobrze czuje się na terenach suchych i zimnych, a także w miejscach o dużej wilgotności. Ale aby świerk był silny i zdrowy, przede wszystkim musisz wybrać sadzonkę wysokiej jakości.

Wybierając materiał do sadzenia, należy zwrócić uwagę na system korzeniowy – powinien być rozgałęziony, lekko wilgotny i mieć jasny kolor. Następnie powinieneś rozważyć koronę choinki. Jeśli wygląda na matową i opadającą, a igły mają żółty odcień, lepiej odmówić zakupu. Należy kupować tylko mocne drzewo o elastycznej i jasnej powierzchni. Wskazane jest, aby wybierać małe okazy, ponieważ takie sadzonki szybko dostosują się do nowych warunków wzrostu.

Czeremcha Maak, opis i charakterystyka

Sadzenie sadzonek

Musisz posadzić kłujący świerk w następujący sposób:
1. Najpierw musisz wykopać otwór do sadzenia o szerokości 50-60 cm i głębokości 65-70 cm.
2. Jeśli gleba jest dość gęsta lub woda gruntowa przepływa w pobliżu miejsca lądowania, wówczas w otworze należy umieścić drenaż z fragmentów ceramicznych lub małych kamyków. Jego grubość musi wynosić co najmniej 15 cm.
3. Następnie należy wylać niewielką warstwę gleby zmieszaną z próchnicą i torfem.
4. Następnie należy opuścić sadzonkę do otworu i przykryć ją ziemią, aby kołnierz korzeniowy był całkowicie zamknięty. Zaleca się wysypywanie piasku wokół posadzonego drzewa, ponieważ świerk nie lubi solidnej warstwy ziemi wokół pnia.
5. Teraz należy lekko ubić glebę, a sadzoną roślinę podlać 20 litrami wody. Następnie można ściółkować miejsce sadzenia za pomocą igieł torfowych lub świerkowych pobranych z lasu iglastego..
6. Po dniu należy ostrożnie poluzować glebę wokół choinki na głębokość co najmniej 5-6 cm i zacząć o nią odpowiednio dbać.
Podczas sadzenia grupowego odległość między sadzonkami powinna wynosić około 2 metry, w przeciwnym razie wyrośnięte drzewa w końcu będą ze sobą kolidować, co negatywnie wpłynie na ich rozwój.

Zasady opieki

O ciernistego świerka Glauka należy dbać w taki sam sposób, jak o przedstawicieli innych gatunków drzew iglastych. Ale w tym procesie istnieją pewne niuanse, na które należy zwrócić uwagę, uprawiając niebieskie piękno.

Terminowe podlewanie, a następnie poluzowanie gleby wokół rośliny powinno nastąpić dopiero w ciągu 2 lat po posadzeniu. Lepiej jest nawilżać glebę wieczorem 1 raz na 7 dni, używając 10 litrów wody na każde drzewo. Po podlaniu konieczne jest poluzowanie gleby w celu swobodnego przenikania tlenu do korzeni. Podczas tego zabiegu należy starać się nie uszkodzić młodych korzeni znajdujących się blisko powierzchni. W miarę wzrostu świerka takie manipulacje trzeba wykonywać coraz rzadziej, a po 6-7 latach drzewo nie będzie już wymagało dodatkowej opieki.

Schemat przycinania gruszek wiosną i jesienią dla początkujących

Zaleca się raz w roku karmić młode świerki nawozami mineralnymi. Aby gleba pozostawała wilgotna przez długi czas, a system korzeniowy był chroniony przed zimnem, glebę wokół podstawy pnia należy ściółkować torfem lub trocinami. Dojrzałe drzewa mogą się bez niego obejść i mogą rosnąć całkowicie niezależnie..

Świerk kłujący zwykle nie jest przycinany., jedynymi wyjątkami są te drzewa, które są sadzone jako żywopłot lub są częścią artystycznej kompozycji roślinnej. W innych przypadkach tę procedurę należy wykonywać tylko wtedy, gdy pojawiają się suche lub uszkodzone gałęzie, za pomocą ostrej piły.

Metody reprodukcji

Najłatwiejszym sposobem wyhodowania kłującego świerka jest gotowa sadzonka. Ale jest kilka innych sposobów na zdobycie nowej rośliny. Przed wyborem któregokolwiek z nich należy uważnie przeczytać procedurę, a następnie przystąpić do niej, biorąc pod uwagę niezbędne zalecenia.

Możesz rozmnażać drzewo iglaste za pomocą następujących metod:
1. Posiew. Aby w ten sposób wyhodować drzewo, musisz najpierw przygotować nasiona. Są w szyszkach i trzeba je zebrać wraz z nadejściem jesieni. Następnie nasiona należy dobrze wysuszyć, wysortować, wybrać najlepsze i pozostawić do przechowywania pod warstwą śniegu. Wysiew należy przeprowadzić wczesną wiosną. Wcześniej ziarna należy umyć w słabym roztworze manganu i posadzić w glebie szklarniowej na głębokość 3 cm Należy uważać, aby ziemia, na której znajdują się nasiona, nie wyschła. Pędy, które się pojawiły, muszą być uprawiane przez 2-3 lata, a następnie młode choinki można przesadzić na otwarty teren.
2. Sadzonki. Ta metoda pomaga zachować charakterystyczne cechy drzewa macierzystego. Aby uzyskać młody okaz, należy jesienią lub wiosną odciąć część gałęzi dorosłego świerka. Łodyga musi mieć co najmniej 12 cm, po czym należy umieścić gałąź w roztworze stymulującym tworzenie korzeni. Po 1-2 godzinach cięcie należy posadzić w doniczce z pożywną glebą, na dnie której powinien znajdować się drenaż. Następnie przykryj roślinę folią i pozostaw do pojawienia się korzeni. Następnie zaleca się przeszczepienie go do szklarni, a po 3-4 latach, gdy sadzonka dorośnie, można ją sadzić w ogrodzie.
3. Istnieje inna opcja hodowli świerka Glauka – to jest szczepienie. Tutaj, jako podkładkę, możesz wziąć dowolną choinkę i zaszczepić łodygę przeznaczoną do uprawy na jej gałęzi. Metoda jest bardzo czasochłonna, dość droga i dostępna tylko dla doświadczonych ogrodników, dlatego jest stosowana bardzo rzadko. Może jednak zagwarantować przeniesienie wszystkich dziedzicznych cech z pierwotnej rośliny..
Przycinanie gruszek jesienią: zasady i schemat przycinania drzewa

Choroby i szkodniki

Świerk kłujący jest dość odporny na choroby i ataki niebezpiecznych owadów. Ale niekorzystne warunki wzrostu lub niewłaściwa pielęgnacja mogą obniżyć odporność kłującej urody, wtedy istnieje możliwość, że zachoruje. Najczęściej na drzewo mogą wpływać takie dolegliwości i szkodniki:
1. Choroby grzybowe. Jest to dość ciężka infekcja, która objawia się żółknięciem igieł, a następnie ich odpadaniem i wysuszeniem gałęzi. W rezultacie roślina może całkowicie umrzeć. Aby wyleczyć choinkę, konieczne jest użycie fungicydów na bazie siarki i miedzi. Przed zastosowaniem leku dotknięte gałęzie należy usunąć i spalić..
2. Pająk. Jego obecność zdradza pojawienie się cienkiej pajęczyny na igłach świerkowych. Szkodnik odżywia się sokiem roślinnym, co negatywnie wpływa na stan igieł. W tym przypadku pomocne może być opryskiwanie preparatami roztoczobójczymi..
3. Pasożyty łodygowe. Takie owady znacznie psują korę świerka, gryząc w nim małe dziury, a następnie składając tam jaja. W takim przypadku leczenie należy rozpocząć natychmiast, stosując środki owadobójcze..
4. Mszyca. Małe szkodniki, które mogą przyklejać się do igieł w gęstej masie, co jest złe dla jego wyglądu i dobrego samopoczucia całego drzewa. Aby pozbyć się tego problemu, należy odciąć wszystkie uszkodzone gałęzie, a resztę potraktować wodą z mydłem..
Aby zapobiec chorobom, należy dbać o choinkę, okresowo ją sprawdzać i spryskiwać igły preparatami zawierającymi miedź 2 razy w roku.

Spruce Glauka to wspaniała opcja na wystrój każdej przestrzeni, która swoim artykułem i wielkością zawsze przyciągnie podziwiające spojrzenia wszystkich koneserów piękna.
Related posts: