O odmianie truskawek Arosa: opis, technika uprawy, pielęgnacja

Na gatunku w warunkach uwilgotnienia związanego z deszczową pogodą lub nadmiernym nawadnianiem może wystąpić mączniak prawdziwy. W walce z nim pomoże przetwarzanie fungicydów zawierających miedź.

Opis odmiany truskawka Elżbieta, sadzenie i pielęgnacja, odżywianie roślin

Truskawka “Elizabeth”, znana też jako “Królowa Elżbieta”, ma swoją nazwę z jakiegoś powodu. Odmiana ta została wyhodowana na brzegach mglistego Albionu ponad dwie dekady temu. Po krótkim czasie stał się ulubieńcem ogrodników w różnych częściach świata.

Opis odmiany

Naprawa wczesnej dojrzałej odmiany reprezentowana jest przez dość wysokie krzewy, których wyprostowane szypułki znajdują się na tym samym poziomie co zielone liściaste tablice. “Królowa Elżbieta” tworzy dużą liczbę wąsów, dzięki czemu pod koniec sezonu wegetacyjnego z kilku krzewów można uzyskać całe łóżko. Podczas okresów owocowania, z których są trzy – pod koniec wiosny, w środku lata, na początku jesieni – powstają błyszczące duże owoce o gęstym i pachnącym miąższu o delikatnym kolorze. Wczesne dojrzewanie czerwonych jagód, charakterystycznych dla kształtu truskawki, wynika z faktu, że pączkowanie występuje jesienią.

W 2001 roku, przypadkowo, zwykły rolnik wyhodował genetycznego następcę wyżej wymienionej odmiany, królową Elżbietę 2. Jest bardzo podobna do swojego “rodzica”, z kilkoma różnicami.

Zgodnie z opisem odmiany “Elizabeth 2” te niespójności są głównymi zaletami tej drugiej:

• wcześniejszy termin i długi czas owocowania;
• większe owoce;
• mocniejsze krzewy;
• lepsza odporność na choroby.

Uwaga! Maksymalna dopuszczalna waga jednego owocu przy ścisłym przestrzeganiu przepisów agrotechnicznych dotyczących uprawy osiąga 80 g.

Uprawa i pielęgnacja

Truskawki są integralną rośliną jagodową każdego ogrodu, ponieważ nie ma nic lepszego niż picie aromatycznych owoców już późną wiosną – wczesnym latem, kiedy organizm cierpi na brak witamin po długiej zimie. Aby umożliwić bogaty zbiór, konieczne jest właściwe podejście do kwestii uprawy roślin, w tym sadzenia i pielęgnacji.

Właściwe sadzenie roślin jest ważnym składnikiem formowania dużych i wysokiej jakości upraw.

Sadzenie w otwartym terenie składa się z kilku etapów:

1. Wybór lokalizacji. Dla “Królowej Elżbiety” wybrana jest słoneczna działka z żyzną glebą. Jeżeli skład gleby jest słaby, wówczas pod kopaniem, podczas którego usuwane są korzenie chwastów, superfosfat i humus będą stosowane w tempie 1 wiadra na 1 m2.
2. Definicja czasu. Lądowanie odbywa się pod koniec wiosny, kiedy minęło zagrożenie nawracającymi mrozami lub na początku jesieni.Drugi termin jest bardziej optymalny, ale niedopuszczalny w regionach o trudnych warunkach pogodowych.
3. Technologia sadzenia. W przygotowanym obszarze wykopano dziury w odległości 20 cm między roślinami i 60 cm między rzędami. Po tym, sadzonki umieszczone w zagłębieniach z wyprostowanymi korzeniami są zakopywane w glebie tak, że serce jest równe z powierzchnią gleby. Na koniec, okręgi blisko trzpienia są zagęszczane i podlewane, aby wyeliminować puste przestrzenie uformowane wokół korzeni.

W przypadku wykonywania lądowania dwustronnego odległość między rzędami zmniejsza się do 20 cm.

Top dressing, podlewanie i kontrola chwastów

Aby truskawka “Królowa Elżbieta” mogła wykorzystać swój potencjał, konieczne jest kompleksowe dbanie o kulturę.

Wśród ważnych wydarzeń wyróżnia się:

• nawożenie;
• organizacja systemu irygacyjnego;
• terminowe rozluźnienie;
• pielenie.

Podlewanie truskawek powinno być regularne, aby ziemia była stale mokra, ale bez stojącej wody w korzeniach. Najlepszą metodą nawadniania będzie nawadnianie kropelkowe, które jest najbardziej potrzebne w okresie ładowania owoców.

Po nawilżeniu łóżka są rozluźnione, odchwaszczane i mulczowane.Warstwa ściółki ochroni glebę przed pękaniem, co zmniejszy ilość spulchniania i nawadniania, a także zapobiegnie intensywnemu wzrostowi chwastów.

To jest interesujące: drożdżowe pokarmy roślinne – przepis

Ponieważ odmiana przynosi owoce w całym sezonie wegetacyjnym, należy bardziej szczegółowo rozważyć, jak karmić truskawki królowej Elżbiety.

• Po stopieniu się śniegu i zdjęciu pokrywy wyładowczej zalecane jest karmienie mocznikiem lub roztworem ptasich odchodów przygotowywanych na bazie wody w stosunku 1:10.
• Przez całą fazę owocowania podaje się pod krzewami połowę dawki potasu, od wskazanej na opakowaniu, tak aby kultura nie zaczęła “tuczyć” ze szkodą dla tworzenia się dużych owoców.

Nie zapomnij o transplantacji krzewów, która jest wymagana co 2 lata, aby utrzymać plony stabilnie wysokie i wysokiej jakości.

Ważnym punktem jest przygotowanie truskawek na zimę. Pomimo tego, że odmiana jest raczej odporna na zimno, w drugiej połowie jesieni sadzenie należy przykryć opadłymi liśćmi. W przypadku wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia silnych mrozów w przypadku braku pokrywy śnieżnej, stosowany jest bardziej niezawodny materiał pokrywający.

Hodowla truskawkowego wąsa

Remonstrantu truskawka z dużą liczbą wąsów mnoży się z ich pomocą. Technika ta odnosi się do metod wegetatywnych, które zachowują cechy odmianowe uprawy.

W takim przypadku należy wykonać pewne manipulacje:

1. Podczas wyrzucania szypułek z najpotężniejszego krzaka, wszystkie pąki są cięte.
2. Następnie wykopuje się rowki, po których przyszpilone są wąsy (nie więcej niż 4 od tulei).
3. Wszystkie inne procesy z rozetami są usuwane.
4. W przypadku pielęgnacji warstwowej, jak również w przypadku kopii rodzicielskiej.
5. Po utworzeniu nowych liści na gniazdach, które potwierdzają ukorzenienie, warstwy są rozdzielane i wyładowywane na przygotowanym miejscu.

Dzięki tej metodzie hodowli można uzyskać dużą ilość zdrowego materiału do sadzenia.

Charakterystyczne choroby i szkodniki: jak sobie z nimi radzić?

Na gatunku w warunkach uwilgotnienia związanego z deszczową pogodą lub nadmiernym nawadnianiem może wystąpić mączniak prawdziwy. W walce z nim pomoże przetwarzanie fungicydów zawierających miedź.

W przypadku zaburzonego płodozmianu i sadzenia truskawek po uprawach psiankowatych lub dyniowych na pędach mogą pojawiać się oznaki zarazy, którą należy również zwalczać za pomocą roztworów grzybobójczych.W następnym roku pożądane jest przeszczepienie roślin do innego miejsca.

Odmiana owadów “Elżbieta” nie jest atrakcyjna, dlatego z reguły nie zachodzi potrzeba zabiegów chemicznych. Czasami lądowanie może zostać zaatakowane przez ryjkowca, z którym popiół tytoniowy, zdeponowany na liściach, jest doskonały.

Zbiór i przechowywanie

Ze względu na jakość naprawy odmiany Queen Elizabeth, możliwe jest zbieranie truskawek przez cały sezon wegetacyjny, aw ciepłych regionach – do października. Gęste, soczyste jagody z aromatyczną miąższem doskonale przechowuje się w postaci zamrożonej, bez utraty kształtu, a także często stosuje się do przygotowania różnych preparatów. Świeże jagody mogą być przechowywane tylko w lodówce, ale maksymalnie do 7 dni bez utraty jakości handlowej.

Ze względu na gęstą strukturę owoc jest dobrze tolerowany w transporcie, a odmianę można uprawiać w celu dalszej sprzedaży w punktach sprzedaży detalicznej.

Jeśli ogrodnik jest gotowy zapewnić kompleksową opiekę nad rośliną, wówczas produktywna odmiana Queen Elizabeth będzie doskonałym wyborem.

O odmianie truskawek Arosa: opis, technika uprawy, pielęgnacja

Popularne i lubiane wśród ogrodników i ogrodników słodkie, pachnące truskawki. Istnieje wiele odmian tej cudownej jagody, sadzi się ją od południowych regionów do północnych regionów kraju. Aby uprawiać bogaty zbiór truskawek w ogrodzie, musisz zapoznać się z cechami odmianowymi. Wybierz odmianę, która najlepiej odpowiada warunkom klimatycznym miejsca zamieszkania. Biorąc pod uwagę, że różnorodność odmian jest uderzająca w swojej skali, jest to dość proste.

Bardzo dobra włoska odmiana średnio późna truskawka Arosa, uzyskana przez skrzyżowanie Marmalade i Chandler.

Uwaga! Odmiana została pierwotnie stworzona jako wysoce przenośna. Zaleca się uprawę w celach komercyjnych.

Arosa dojrzewa w połowie czerwca, ma duże, słodkie i soczyste owoce o smaku wina.

• wysoka wydajność;
• dobry smak;
• hodowane w celach komercyjnych;
• przenośny;
• odporny na zimno

Opis odmian

Odmiana została niedawno wyhodowana, ale zakorzeniła się już w ogrodnictwie amatorskim. Zwartość krzewu, dobra odporność na choroby i odporność na zimno umożliwiają uprawę różnorodności we wszystkich regionach kraju.

Uwaga! Niektórzy mieszkańcy lata nazywają tę odmianę truskawką Arosa – to nie jest poprawne. Nazwa katalogu zakładu w Rosji to truskawka Arosa.

Truskawki Arosa można sadzić zarówno wczesną wiosną, marcem – kwietniem, jak i jesienią. Jak każda inna roślina kochająca ciepło, kocha obszary dobrze rozgrzane przez słońce, bez cieniowania. Te truskawki nie są zalecane do sadzenia pod drzewami lub krzewami ogrodowymi. Odmiana nie lubi przeciągów, więc ogród musi być chroniony przed wiatrem. Występowanie wód gruntowych powinno być na głębokości co najmniej jednego metra.

Łóżko jest chronione przed wiatrem

Ten rodzaj truskawki uwielbia wilgoć, ale nasiąkanie wodą może prowadzić do spadku plonów (jagoda staje się płytka, a smak staje się kwaśny).

Szypułki znajdują się nad liśćmi, kwiaty są duże, kwitnie jednorazowo. Liście są jasnozielone z krawędziami skierowanymi w dół.

Owoce Arozy są zaokrąglone, podłużne, w formie muszelki, średnia waga wynosi 30–45 g. Wewnątrz truskawki jest jak szkarłatna róża, nasiona są lekko wciśnięte w miąższ, skórka jagody jest gładka i błyszcząca, bardzo soczysta. W odmianie truskawek Arosa jest kilka wąsów, więc nie ma problemów z usunięciem. Wręcz przeciwnie, ogrodnicy muszą próbować wykorzenić każdy wąs, aby zapewnić sobie materiał do sadzenia na następny sezon.

To ważne! Odmiana jest odporna na wiele chorób truskawek, nie jest podatna na siarkę i gnicie korzeni, jest odporna na wiele szkodników ogrodowych.

Agrotechnologia

Metoda hodowli jagód: sadzenie sadzonek wąsów wcześniej przygotowanych lub zakupionych w sklepie.

Odmiana preferuje glebę neutralną. Gdy zakwaszenie jest konieczne do przeprowadzenia wapnowania. Przed sadzeniem ziemia jest kopana i nawożona.

Ponieważ odmiana ma małe krzewy, sadzą w ogrodzie dwurzędowe rzędy, zachowując odległość:

• między krzakami 30 cm;
• między rzędami 30–45 cm;
• między łóżkami do 80 cm.

Gleba na łóżkach jest ściółkowana – wykorzystuje słomę, folię, agro-sploty. Chwasty pod ściółką nie rosną i wilgoć trwa dłużej. Zaleca się instalowanie i stosowanie nawadniania kroplowego.

Podczas wiosennego sadzenia łodygi kwiatów są usuwane, aby umożliwić rozwój systemu korzeniowego.

Jest to interesujące: wraz z Arosą truskawkowy Bounty cieszy się dobrym popytem wśród ogrodników, który ma podobne cechy: należy do odmian deserowych, wysokowydajnych, przenośnych.

Biorąc pod uwagę odmianę truskawki Arosa, zgodnie z opisem, można stwierdzić, że chociaż jest pochodzenia włoskiego, z powodzeniem zakorzenił się w klimacie rosyjskim i jest z powodzeniem stosowany zarówno na działkach ogrodowych, jak iw gospodarstwach rolniczych.

Katalpa na pniu – opis, odmiany, szczepienie, pielęgnacja, porady

Jeżeli poszukujemy pięknego i kwitnącego drzewa do naszego ogrodu, powinniśmy zwrócić uwagę na surmię bignoniową, która jest znana również jako katalpa na pniu. Jednak zanim ta duża katalpa na pniu znajdzie się w naszym ogrodzie, powinniśmy wiedzieć, czym charakteryzuje się ta roślina, jak powinny być posadzone sadzonki, jakie mają one wymagania, jak przebiega ich uprawa, ale także, jakie są ceny za sadzonki roślin i gdzie je kupić.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewkach ozdobnych.

Ogrodnik – gdzie szukać ofert?

Poniżej przedstawiamy ponad 13 000 sprawdzonych ogrodników w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:

Katalpa na pniu krok po kroku, czyli opis gatunku, najpiękniejsze odmiany, pielęgnacja oraz szczepienie i zastosowanie

Katalpa na pniu – czym charakteryzuje się kwitnąca i szczepiona surmia kulista

Surmia bignoniowa – Catalpa bignonioides, nazywana jest również katalpą zwyczajną, surmią zwyczajną, czy katalpą na pniu. Warto wiedzieć, że jest to roślina, która zalicza się do rodziny bignoniowatych – Bignoniaceae. Rośliny z tej rodziny mogą być pnączami, krzewami lub też drzewami tak jak właśnie szczepione na pniu katalpy kuliste.

Warto wiedzieć, że kwitnąca katalpa kulista pochodzi z południowo-wschodnich obszarów USA, a w naszym kraju spotykana jest jedynie jako roślina uprawna. Jest to duże drzewo, które może dorosnąć do około 15-20 m wysokości, choć bardziej znana odmiana kulista ‘Nana’, dorasta do około 4-7 m wysokości.

Drzewo to charakteryzuje się wyprostowanym i podłużnie bruzdowanym pniem, którego kora ma szare zabarwienie. Warto wspomnieć również o tym, że roślina wytwarza bardzo charakterystyczne owoce, które są w postaci cienkościennej, łuszczynowatej i długiej torebki, osiągającej do około 20-35 cm długości. Wewnątrz torebki znajdują się malutkie i owłosione nasiona.

Liście katalpy na pniu są duże, ponieważ osiągają nawet do 25 cm średnicy i mają one szerokojajowaty kształt. Możemy je poznać również po tym, że po roztarciu wydzielają dość nieprzyjemny zapach. Najbardziej dekoracyjnym elementem, dzięki któremu roślina zyskała tak dużą popularność, jest jej kwiat. Kwiaty surmii zwyczajnych pojawiają się od VII do VIII. Mają one z reguły białe zabarwienie, ale ich środek jest żółto i fioletowo plamisty. Pojedyncze kwiaty zebrane są w wiechowate kwiatostany.

Surmia bignoniowa szczepiona na pniu – jak uprawia się drzewo

Zanim kupimy sadzonkę tego drzewa, w pierwszej kolejności powinniśmy dowiedzieć się, jakie ma ono wymagania. Jest to bardzo istotne, ponieważ tylko prawidłowo dobrana gleba, nasłonecznienie, a także odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne są w stanie zapewnić nam to, że surmia będzie duża, a jej kwitnienie będzie okazałe. Zobaczmy więc, na co zwrócić uwagę podczas uprawy.

W pierwszej kolejności powinniśmy pamiętać o tym, że surmia bignoniowa to roślina, która najlepiej czuje się na nasłonecznionych lub ewentualnie lekko ocienionych stanowiskach, które będą osłonięte od silnego wiatru, który mógłby uszkodzić kwiaty rośliny. Dodatkowo powinniśmy także zadbać o to, by podłoże pod jej uprawę nie było zbyt wilgotne, ponieważ nie sprzyja to drewnieniu pędów i może powodować większe uszkodzenia w okresie mrozów. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o surmii wielkokwiatowej i żółtokwiatowej.

Zadbaj o swoje drzewa! Zobacz polecane produkty w promocyjnych cenach

Katalpa na pniu krok po kroku, czyli opis, odmiany, zastosowanie, szczepnie, uprawa i pielęgnacja

Jeśli chodzi o same zabiegi pielęgnacyjne i uprawę, katalpa na pniu nie jest wymagającą rośliną. Jednak pamiętać musimy o tym, by w pierwszych latach uprawy przed nadejściem zimy zabezpieczyć ją agrowłókniną oraz ściółką z kory sosnowej. Dodatkowo zaraz po posadzeniu musimy ją podlać i zastosować podpórkę, by pień się wzmocnił. Po kilku latach, kiedy pień już wystarczająco zdrewnieje, możemy usunąć podpórkę. Podlewanie rośliny będzie konieczne również w czasie upałów i suszy.

Surmia zwyczajna – jaka jest cena i gdzie kupić sadzonki

Jeśli decydujemy się na zakup sadzonek katalpy na pniu, z pewnością interesuje nas to, jaka jest ich cena. Musimy jednak pamiętać o tym, że ceny mogą być zróżnicowane i zależą od kilku czynników. Pierwszym czynnikiem, który ma znaczący wpływ na cenę, jest to, jak duża jest sadzonka naszego drzewka ogrodowego. Oczywiście im większa będzie sadzonka, tym większa będzie jej cena.

Możemy się również spotkać z różnymi cenami sadzonek, w zależności od tego, gdzie chcemy kupić rośliny i jaki jest ich producent. Pamiętajmy o tym, że inne ceny mogą być w sklepach internetowych, a inne w sklepach stacjonarnych. Z reguły jednak cena za sadzonkę surmii zwyczajnej wynosi około 20 zł, natomiast jeśli zdecydujemy się na zakup odmiany ‘Nana’, musimy wiedzieć, że jest to wtedy koszt w granicy około 50-70 zł.