O Tomato Brown sugar: opis i cechy odmiany, sadzenia i pielęgnacji

Поскольку форма густомахровых цветков пеларгонии Noel Gordon весьма напоминает розы, то растение можно отнести и к розобудным разновидностям. Кусты этой зональной пеларгонии отличаются компактностью и густым покрытием листвой.

Rosa Santana opis, pielęgnacja i cechy odmiany

Róża to królowa kwiatów. Forma wspinaczkowa, podobnie jak liana, jest prawdziwą cesarzową. Właśnie taki tytuł zasługuje na różę “Santana”, zdolną ozdobić swoją wspaniałością każdy rodzaj ogrodu i ukryć wszelkie niedociągnięcia krajobrazu, budynków, płotów.

Historia wyboru róż “Santana”

Gdyby nie niemiecki wielbiciel róży Matias Tantau, piękna “Santana”, którą można porównać z “milionowymi szkarłatnymi różami” z niegdyś słynnej piosenki, mogła nie osiedlić się w licznych ogrodach w prawie całej Europie i nie tylko. Urodziła się wiele lat po śmierci Tantau, ale pojawiła się dzięki staraniom hodowców firmy, którą założył na początku ubiegłego wieku.

Matthias był synem rolnika z miasta Uterzen. W młodości uczył się podstaw ogrodnictwa, po całym roku pracował w słynnym szkółce róż, Peterze Lambert. Po powrocie do domu postanowił otworzyć własną wylęgarnię wspaniałych kwiatów. Co zrobił w styczniu 1906 roku. A po nieco ponad dziesięciu latach zajął się hodowlą nowych odmian. Już w 1919 r. Zaprezentował swoje wykwintne “zwierzaki” na międzynarodowych wystawach.

Dziś mały żłobek to najbardziej znana firma Rosen Tantau. A nowe odmiany królowej ogrodów, a także ponad sto lat temu, wciąż “opuszczają” wszystkie zakątki świata.

Róża wspinaczkowa “Santana” – hybryda z klasy “Hybrydy z Cordesii” (Kordesii), wśród jej “przodków” – róży Maxa Grafa, pomarszczona i Vishurana wzrosła.Ten zachwycający produkt rąk hodowcy Rosen Tantau Hanson Jurgen Evenson został zarejestrowany w 1985 roku A teraz, przez ponad trzy dekady, ogrodnicy uznali, że jest to wielki sukces, aby mieć go przy sobie.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

“Santana” słusznie uznane za jedną z najpiękniejszych odmian róż pnących. Wśród jego głównych cech, do których zawdzięcza uniwersalną miłość, kwitnie od wiosny prawie do pierwszych mrozów i aksamitnych dużych (od 8 do 12 cm obwodu) kwiatów-kubków o bogatym szkarłatno-czerwonym odcieniu, które nie wyblakły przez długi czas.

Opis odmiany zawiera następujące cechy:

• odporność na choroby i szkodniki roślin;
• odporność na deszczową i chłodną pogodę;
• zdolność doskonale wytrzymać dość niską temperaturę zimą, chociaż czują się lepiej w łagodnym klimacie;
• liście są grube, błyszczące, soczyście zielone;
• bardzo rozgałęzione pędy nawet na ziemi, dzięki czemu Santana zawsze wygląda estetycznie;
• kwiaty z welurowymi jasnymi płatkami;
• zapach jest lekki i słodki;
• kwitnienie trwa długo, roślina jest całkowicie pokryta dużymi kwiatami;
• pąki nie są rozkwitane osobno, ale zgrupowane są w grupach od trzech do siedmiu, bardzo równomiernie na całym obszarze buszu;
• dorasta do 2,5 – 3 m wysokości i do 1,5 – 2 m szerokości;
• gałęzie są dość elastyczne i można je wykonywać bez rekwizytów.

Ta róża będzie wszędzie. Ale zwłaszcza na jasnym tle od niej nie odwracać wzroku.

Sadzenie w otwartym terenie

Jeśli taka piękna kobieta wpadnie w twoje ręce, będziesz musiał zapewnić jej komfortowe warunki, aby róża krzak spełniła oczekiwania. W jakim środowisku lokator curling będzie się czuł w domu?

1. Jednym z głównych wymagań jest wybór silnego “właściwego” drzewka. Powinien mieć dwa lub trzy zdrewniałe pędy, zdrowy kłącze i kora bez uszkodzeń.
2. Dzień przed sadzeniem młodej rośliny należy trzymać w wiadrze z wodą. Ponadto odkaż korzenie 3% roztworem siarczanu miedzi i usuń wszystkie liście.
3. Konieczne jest sadzenie w pewnym okresie.Jeśli jesienią – od połowy września do połowy października. Na wiosnę dobrze jest robić to od połowy kwietnia do dziesiątych maja.
4. Najlepszym miejscem na różę Santana jest obszernie oświetlony obszar z dobrym ruchem powietrza, ale bez przeciągu. Jeśli to jest południowa strona akcji – świetnie.
5. Drzewko ma wystarczającą powierzchnię 50 x 50 cm, a przede wszystkim nie zapomnij wlać wiadra próchnicy do dziury z góry i dobrze ją zwilżyć.
   Nie trzeba zakopywać korzeni głębiej niż 30 cm, chociaż ogrodnicy powinni dodać kolejne 2 lub 3 cm podczas sadzenia jesienią i grabić aż do pnia ziemi o wysokości 20 cm. Zapobiega to zamarzaniu korzeni w zimie.
6. Natychmiast przyciąć górę, pozostawiając bagażnik około 20 cm wysokości. Zapewni to aktywny rozwój i wzrost.

Krzew będzie wymagał najbardziej uważnej kontroli w pierwszym roku życia. Po tak dużej uwagi nie potrzebuje.

Agrotehnika uprawa i pielęgnacja

W drugim roku troska o “Santanę” zacznie zabierać znacznie mniej czasu. Jeśli podczas sadzenia wszystkie niuanse zostały wzięte pod uwagę, a ty opiekowałeś się rośliną zgodnie z wszystkimi zasadami, do tego czasu kwiaty będą już zachwycać pięknem i aromatem.

Różowy krzew będzie dość regularny przycinanie, podlewanie raz w tygodniu lub dziesięć dni i nawożenie. To, co dostarczył próchnowi, leżącemu w wylocie, zostało już wydane na dwa lata.

Dlatego z radością będzie “leczyć”:

• azotowe nawozy mineralne (mocznik, azotan amonu) bezpośrednio po przycięciu kwietnia;
• wiadro z kompostem u korzenia po tygodniu;
• roztwór kurzego obornika lub dziewanny (4-5 litrów) podczas tworzenia pąków;
• nawozy fosforowo-potasowe w lipcu;
• ciekłe substancje organiczne i “Kalimagnezii” na początku września.

Pomimo względnie wysokiej odporności na choroby, nie przeszkadza to wiedzieć, jakie dolegliwości wciąż można zauważyć i jak się im przeciwstawić.

1. Szyszki na korzeniach – oznaka raka bakterii. Dotknięte obszary są cięte, a zdrowe są dezynfekowane siarczanem miedzi.
2. Jeśli białe liście są widoczne na liściach i łodygach, oznacza to, że Twój zwierzak cierpi na mączniaka prawdziwego. Wynik – rozwija się słabo i słabo kwitnie. Tylko jedno wyjście – wyrwać krzak i spalić. Opryskiwanie gałęzi siarczanem miedzi w okresie, gdy pąki jeszcze się nie spuchły, pomoże zapobiec problemom u innych.
3. Czarne “plamy” na pędach i liściach – tzw. Czarna plama. Wszystkie chore liście muszą szybko łzawić i palić. Aby zapobiec takiemu zjawisku za pomocą fosforanów i potasów.

Przycinanie róż, przygotowanie do zimy

Opisane powyżej warunki pielęgnacji i pielęgnacji kwiatów są nieodzownymi czynnikami wpływającymi na dobre samopoczucie roślin. Jest jeszcze jedna rzecz, która jest ważna dla każdego członka rodziny Rosaceae, aw szczególności dla Santany, to jest przycinanie.

Bez jej kwitnącego piękna:

• będzie się gorszy;
• nie będzie w stanie wytrzymać choroby;
• da znacznie mniej kwiatów.

W wyniku tego, raz estetyczny krzew zamienia się w bezkształtne zarośla. To prawda, że ​​nawet bez czerwonych kwiatów, miseczek, również nie jest źle z powodu gęstych, błyszczących liści. Jednak takie piękno będzie niepełne. Ale w każdych warunkach młode pędy rozciągają się do 3,5 m rocznie, a kwiaty zapewniają równomierne rozłożenie oczu w krzakach.

Ponieważ Santana nieprzerwanie kwitnie prawie do późnej jesieni, trzeciego lub czwartego roku życia, zaczyna słabnąć i wymaga przycinania w specjalny sposób. Sztuką jest usunięcie nie tylko brzydkich gałązek i gałęzi, ale także odcięcie młodych pędów, które ze względu na swoją gęstość uniemożliwiają prawidłowe uformowanie róży. Ponadto, po trzech latach, główne pędy są eliminowane, z wyjątkiem kilku lat i siedmiu lub ośmiu kwitnących drzew.

Istnieje potrzeba rocznego przycinania w przededniu zimy. Podczas tej procedury pozbądź się najdłuższych gałęzi.

Ponadto przed zimowym świętem róże potrzebują:

• od końca sierpnia przestań puchnąć ziemi pod krzakiem;
• zmienić dodatek azotu do potażu;
• Pod koniec jesieni i pierwsze szrony, które należy usunąć z podpór, usunąć uszkodzone pędy i liście;
• związać gałęzie z linami w linie i położyć je na suchych liściach lub gałęziach drzew iglastych, przyciśniętych do ziemi za pomocą haków wykonanych z drewna lub metalu;
• aby zbudować powłokę, ale nie wcześniej, przed ustanowieniem odpornych mrozów do -50 ° C, w celu utwardzenia rośliny.

Możesz także zrobić “futro” z suchych opadłych liści lub “łapy” sosny jodłowej. Najważniejsze jest, aby ustawić tak, aby pod nimi była warstwa powietrza. Następnie “Santana” i nie zamarznie i nie zgnije.
Kolejny ważny warunek – wszystkie opisane procedury są przeprowadzane tylko przy suchej pogodzie.

Wykorzystanie odmian w projektowaniu krajobrazu

Kręcone “Santana” daje miejsce projektantom fantazji. Kontrast jego lśniących czerwonych kwiatów i gęstego zielonego listowia z lekkimi budynkami jest popularny. Poprzez wspinaczkowe gałęzie tworzą piramidy i girlandy, bogate łuki, które spotykają gości przy wejściu do ogrodu. Altanki zamieniają się w bajeczne mini-zamki pachnące kwiatowymi kolumnami.”Santana” pozwala ożywić ściany domu mieszkalnego i zrobić nierozpoznawalne ogrodzenie, aby zasłonić niezbyt atrakcyjny widok czegoś. Wymyślili inny ciekawy sposób dekoracji ogrodu: czasami jest on sadzony w pobliżu z jakiegoś dorosłego silnego drzewa. Wkrótce róża zaczyna się na nią błąkać, zmieniając jej wsparcie i tworząc prawdziwie magiczny widok.

O Tomato Brown sugar: opis i cechy odmiany, sadzenia i pielęgnacji

Odmiany cukru brązowego wyróżniają się niezwykłą ciemną barwą owoców i niezwykłymi właściwościami gastronomicznymi. Ta hybryda należy do segmentu ciemnych owoców. Kolor słodkich i aromatycznych pomidorów Czekolada bogata w cukier brązowy. Dojrzałe owoce mogą być przechowywane, używane do produkcji soków lub spożywane świeże. Pomidory klasy brązowego cukru mają pewne wymagania dotyczące opieki w procesie wzrostu, jak również tendencję do pewnych chorób.

Opis cech odmianowych

Cukier brązowy to wysokowydajny pomidor o późnym dojrzewaniu. Zaczyna owocować prawie 4 miesiące po pojawieniu się pierwszych kiełków. Bush w szklarniach osiąga wysokość 2 m, odnosi się do typu nieokreślonego. Na otwartym grzbiecie krzew zmniejsza się.

Cukier brązowy pomidorowy

Z jednej strony dojrzewa średnio 4 owoce.

Owoce są równomierne, bordowo-brązowawe, mają okrągły kształt. Jeden owoc waży około 130 g. Mięso jest soczyste, jest w nim niewiele nasion. Smak ma wyraźną słodycz. Błyszcząca powierzchnia skórki zapobiega procesowi pękania. Wysoka zawartość cukrów i składników odżywczych sprawia, że ​​pomidory Brązowy cukier nadają się do żywienia dietetycznego.

Zwróć uwagę! Około 7 kg pomidorów uzyskuje się z działki o powierzchni 1 m2, więc możemy powiedzieć, że wydajność odmiany jest doskonała.

Odmiany pomidorów Czarny cukier – rodzaj hodowli domowej, zalecany do uprawy w szklarniach ze szkła lub poliwęglanu, pod folią lub na otwartych grzbietach. Utrzymanie jakości owoców jest dobre, owoce nadają się do transportu. Oprócz wymienionych wcześniej metod stosowania w gotowaniu, z tych pomidorów odmianowych można wytwarzać sosy pomidorowe i puree ziemniaczane.

Zwróć uwagę! Istnieje odmiana o bardzo podobnej nazwie: pomidor z czarnego cukru, charakterystyka i opis odmiany są podobne do Brown, ale nie należy ich mylić.

Cukier czarny to także rodzaj pomidora cukrowego, który ogrodnicy uwielbiają za swój niepowtarzalny wygląd. Inną podobną hybrydą jest pomidor pieczonego cukru, cechy i opis tej odmiany są również podobne do omawianego brązu.

Jak uprawiać pomidory Brązowy cukier

Zaleca się sadzenie nasion na początku kwietnia. Zanurz się w stałym miejscu – na początku lata.

Do siewu konieczne jest utworzenie studni o średnicy 2 centymetrów. Po posadzeniu spryskać glebę wodą tuż powyżej temperatury pokojowej. Przed pojawieniem się pierwszych pędów wskazane jest przykrycie pojemnika folią i podniesienie go codziennie w celu wietrzenia.

To ważne! Zalecana temperatura pokojowa na etapie kiełkowania nasion wynosi 24 ° C.

Gdy pojawiają się pędy, temperaturę obniża się o 2 ° C. Młode pędy wymagają dobrego oświetlenia. Po pojawieniu się pierwszych arkuszy wybiera oddzielne garnki. Następnie przygotuj złożony nawóz w postaci płynnej.

Podlewanie odbywa się co 5 dni z miękką wodą o ciepłej temperaturze. Zaleca się utwardzanie sadzonek przez ostatni tydzień przed przesadzeniem na ziemię.

Przy lądowaniu na 1m2 dozwolone oznaczenie 3 krzaków. Przed sadzeniem do zagłębienia wprowadza się 1 łyżkę popiołu drzewnego lub nawozu mineralnego w postaci suchej. W sezonie krzewy są nawożone 4 razy. Sadzone rośliny muszą być przymocowane do kraty.

Jak radzić sobie ze szkodnikami i chorobami

Odmiana jest odporna na wirusy i infekcje grzybicze. Jednak okresowo konieczne jest przeprowadzenie koniecznego zapobiegania chorobom: rozpylanie roztworów z owadów szkodników, które żyją w określonej strefie klimatycznej.

Przy odpowiedniej opiece zbiory nie potrwają długo.

Знакомимся с сортами махровых пеларгоний по фото и описаниям

Современные сорта пеларгоний сложно сравнивать с кустиками «бабушкиных» гераней, чьи алые или розовые зонтики гордо красовались на подоконниках городских квартир, в палисадниках и на балконах. Притом, что растения не стали капризнее, цветоводам сегодня доступны сорта, радующие долгим цветением уже не простых, а густомахровых цветков, да и палитра соцветий необыкновенно широка. Об это свидетельствуют описания и фото сортов пеларгоний.

Пеларгония Pebbles

Махровые, с осветленным центром розово-малиновые цветки пеларгонии Pebbles кажутся еще крупнее, поскольку само растение не слишком велико и по праву относится к разряду миниатюрных.

Несмотря на появление новых сортов пеларгоний, фото этого пушистого, легко поддающегося формировке кустика неизменно привлекает внимание цветоводов, которые не разочаруются и при выращивании его на клумбе или подоконнике. Плотные шапки соцветий выглядят еще более объемными из-за светлой, почти белой обратной стороны лепестков.

Пеларгония Shelk Moira

Нежная карликовая пеларгония Shelk Moira – это первое официально признанное создание российских селекционеров. Автором эффектного растения с густомахровыми цветками необычного светло-лососевого оттенка и яркой изумрудной листвой является жительница Санкт-Петербурга Ирина Клеймова.

Соцветия этого сорта пеларгонии, как на фото, плотные, цветки густомахровые, с волнистыми, осветленными с тыльной стороны лепестками.

Пеларгония Brookside Fantasy

Еще одно махровое растение сорта Brookside Fantasy – это яркий представитель зональных пеларгоний. Компактные кустики с насыщенно зелеными, с хорошо заметной темной полосой листьями радуют соцветиями нежного розово-сиреневого оттенка.

На стадии, когда бутоны еще только открываются, ближе к центру лепестки имеют легкий зеленый отсвет, затем их обратная сторона приобретает розово–кремовую окраску, немного более светлую, чем все соцветие. Шапки цветов крупные, соизмеримые с соцветиями на стандартных кустах, хотя эта пеларгония – настоящая миниатюра.

Пеларгония Bold Carmine

Красно–малиновые цветки, как на фото, пеларгонии сорта Bold Carmine можно отнести к полумахровым или махровым. Само же растение – компактное, хорошо воспринимает подкормки и охотно выпускает удлиненные цветоносы с шапками карминных цветов.

Тыльная сторона лепестков у этого сорта отличается более светлой окраской. Листва яркая, с заметной концентрической полосой посередине листовой пластины.

Пеларгония Saxdalens Selma

Зональные пеларгонии Saxdalens Selma формируют крупный крепкий куст, выделяющийся не только мощными побегами, но и объемными красивыми соцветиями, состоящими из нежно-розовых цветков. Растения этого сорта прекрасно цветут и отзываются на уход. Куст небольшой, легко ветвящийся.

Многие цветоводы обращают внимание на необычное строение эффектных розовых цветков, более напоминающих розоцветные разновидности.

Пеларгония Mimi

Легкие, воздушные и весьма крупные соцветия этого сорта пеларгонии, как на фото, несложно узнать по удивительно красивому розово-лососевому оттенку цветков.

Но это не единственное достоинство сорта. Листва пеларгонии имеет золотисто-зеленый цвет. Кусты отливаются медленным ростом и компактностью.

Пеларгония le Pirat

Махровая плющелистная пеларгония le Pirat поражает обилием и пышностью соцветий. Цветки этого сорта имеют бархатную густо-красную расцветку и по форме, в начале цветения, очень напоминают распустившиеся розы.

Пеларгония отличается тем, что цветы долго не осыпаются, а растения можно использовать как ампельную культуру для украшения веранды или сада.

Пеларгония Noel Gordon

Поскольку форма густомахровых цветков пеларгонии Noel Gordon весьма напоминает розы, то растение можно отнести и к розобудным разновидностям. Кусты этой зональной пеларгонии отличаются компактностью и густым покрытием листвой.

Благодаря обилию крупных розовых, с волнистыми лепестками цветков плотные соцветия этого сорта очень декоративны и долго не осыпаются.

Пеларгония PAC Viva Maria

Имеющая немецкие корни пеларгония PAC Viva Maria, как и ее сородичи, обильно и долго цветет, при этом кусты очень компактные, а соцветия роскошны и крупны.

Цветы этого сорта, легко узнать среди массы других соцветий по белой окраске с ярким малиновым пятном у основания каждого лепестка. В результате простые или полумахровые цветки пеларгонии выгодно отличаются из общего ряда, а растения этого сорта достойны стать ценных экземпляром в коллекциях и знатоков вида, и новичков.

Пеларгония Powder Puff

Декоративность зональной пеларгонии Powder Puff достигается за счет очень плотных соцветий лососевого оттенка и красивых листьев с четко очерченной контрастной полосой.

Лепестки с обратной стороны светлее, чем сверху. Растения небольшого размера, что оценят цветоводы, в чьем распоряжении только комнатные подоконники.

Пеларгония Lake

Лососевая окраска волнистых лепестков пеларгонии Lake к краю становятся почти белыми, а цвет в полную силу проявляется лишь к центру махровых крупных цветков. Причем для более яркого цветения растения рекомендуют выставить на солнце, в тени краски заметно блекнут.

Само растение относится к стандартным зональным сортам и требует тщательной формировки. Листья этого сорта пеларгонии, как на фото, очень нарядны благодаря широкой контрастной кайме коричневато-зеленого оттенка.

Пеларгония Ludwigsburger Flair

Карликовая пеларгония Ludwigsburger Flair, охотно и обильно цветет, но чтобы растение было действительно похоже на миниатюрное, от цветовода потребуется тщательная работа при формировке куста.

Махровые красивые цветы этого сорта имеют розовую окраску, которая к центру становится ярче и становится почти белой или зеленоватой к гофрированному краю.

Пеларгония Mallorca

Шикарные, необыкновенные по форме цветки зональной пеларгонии Mallorca заставляют отнести этот сорт к кактусовидным. Особенность цветков – множество зубчатых, заостренных по краю лепестков, сочетающих в окраске красные, белые и зеленоватые полосы.

Растение компактно, легко и долго образует новые соцветия. Если куст находится на освещенном месте, растение сохраняет небольшие размеры, а в тени начинает вытягиваться до стандартных пеларгоний.

Пеларгония Dowepoint

Листья с аккуратной декоративной каймой и едва розовые цветки пеларгонии Dowepoint выделяют этот роскошный сорт из множества существующих сегодня махровых растений этого типа.

Кусты компактные, довольно приземистые, соцветия плотные и по сравнению с размерами растения – объемные.

Пеларгония Elmsett

Невероятно красивая карликовая пеларгония Elmsett относится к зональной разновидности. А увидевшие растение цветоводы влюбляются в яркие, с золотистым оттенком листья и махровые кремовые цветки, украшенные красными пятнами и прожилками.

Куст цвет долго и обильно, его форма очень аккуратная, поэтому растение без труда украсит любой подоконник.

Пеларгония Lara Harmony

Цветы зональной пеларгонии Lara Harmony при полном раскрытии невероятно похожи на настоящие розы, тем не менее, сорт относится к махровым. Размеры куста стандартные, листья с классической для вида окраской, цветки густомахровые, пышные, с эффектной розовой окраской, которая в нижней части венчика несколько слабее.

Пеларгония Norrland

Этот сорт пеларгонии, как на фото, можно отличить по крепким побегам, насыщенно зеленой листве, характерной для растений зональной разновидности и махровым пионовидным цветкам. Благодаря пышным соцветиям пеларгония Norrland хорошо знакома любителям этой культуры и заслужила искреннюю любовь цветоводов.

Чтобы добиться качественного цветения, растению требуется должный уход, обрезка и внимание. И в этом случае кусты обязательно порадуют розовыми густомахровыми соцветиями.

Пеларгония Passat

Очень декоративные махровые цветы пеларгонии Passat поражают светлым розовым оттенком гофрированных лепестков и плотностью, напоминая нежные пушистые помпоны. Сорт давно известен любителям пеларгоний и пользуется заслуженным вниманием и новичков, и давних приверженцев культуры.

Кусты этой зональной пеларгонии нуждаются в формировке, но при хорошем уходе долго и качественно цветут.

Пеларгония Granny Barter

Цветы пеларгонии Granny Barter по форме схожи с парадными бантами школьниц, настолько легки и нежны их лепестки.

Густомахровые венчики бело-розовой окраски образуют плотные соцветия, великолепно смотрящиеся на кустах стандартной высоты. Сорт зарекомендовал себя как безотказный и очень покладистый.

Пеларгония Ainsdale Duke

Крепкие мощные кусты пеларгонии этого сорта покрыты плотной листвой и роскошными соцветиями, состоящими из насыщенно красных махровых цветов. Листьям добавляет декоративности темная полоса по внешней стороне листовой пластины.

Пеларгония Ainsdale Duke очень торжественна и эффектна. Рядом с ним блекнут многие другие растения, что нужно учитывать при подборе коллекций сортов.

Пеларгония Bold Ann

Нежно-розовые очень привлекательные цветы пеларгонии Bold Ann неизменно привлекают внимание цветоводов к этому махровому сорту зональной разновидности.

Кусты пеларгонии аккуратны, соцветия долго не теряют красоты, а растение нетребовательно и охотно отвечает цветением на нетрудоемкий уход.

Пеларгония Bold Pixie

Зональная карликовая пеларгония Bold Pixie обязательно порадует цветоводов, любящих махровые цветы необычного для этой культуры малиново-розового оттенка.

На небольших кустах яркие соцветия выглядят вдвойне выигрышно, а, кроме этого, весомым преимуществом сорта является практически самостоятельная формировка куста.