Jabłoń Córka Papirovki: opis odmiany i cech uprawy, produktywności

Odmiana Shokoladnitsa jest dość młoda. Został wyhodowany w Instytucie Badawczym Federacji Rosyjskiej w 1996 roku przez skrzyżowanie wiśni Lyubskaya i towarów konsumpcyjnych Cherny. Przeczytaj więcej o jego cechach i cechach uprawy poniżej.

Karmel powtarzalny w malinach: opis odmiany, cechy i uprawa, czas dojrzewania i cechy charakterystyczne

Malinowy Karmel to wszechstronna roślina, charakteryzująca się wysokim poziomem wydajności. Odmiana jest bardzo popularna wśród ogrodników domowych, wielu uprawia ją na swoich działkach.

Kto i kiedy opracował odmianę?

Odmiana Karamelka była rozwijana od ponad 10 lat przez wielu rosyjskich hodowców. W efekcie jest to zasługą pracy badacza I. W. Shiblev ze szkółki „School Garden” opracował pachnącą uniwersalną odmianę Caramel. Został wpisany do Państwowego Rejestru w 2016 roku. Odmiana polecana do uprawy w całej Rosji.

Funkcje, zalety i wady

Odmiana malinowa Karmel jest bardzo popularna, ponieważ ma wiele pozytywnych właściwości. Roślina ma dość gęsty miąższ, dzięki czemu jej owoce łatwo znoszą transport i mogą długo utrzymywać wymagany poziom świeżości. A także kultura charakteryzuje się wysoką odpornością na mróz. Do zalet należy bezpośrednia struktura krzewów malin z gęstymi łodygami, dzięki czemu nie wymagają instalacji podstaw nośnych.

Wśród zalet odmiany Caramel i niewielkiej liczby ostrych kolców, które przeszkadzają w zbiorach. Jedną z głównych zalet jest niesamowity smak słodkich jagód. Odmiana Karamelka charakteryzuje się doskonałymi plonami, a także wysokim tempem tworzenia pędów. Roślina może wyprodukować 7-8 pędów zastępczych.

Odmiana Karamelka jest bardzo wygodna do przygotowania nasadzeń przemysłowych, ponieważ między poszczególnymi sadzonkami malin potrzebujesz pozostawić odstępy co najmniej 1 m. A także zaletę odmiany można uznać za jej bezpretensjonalność w pielęgnacji, silną odporność. Zbiór malin Karmel można zbierać za pomocą konwencjonalnego urządzenia mechanicznego. Skoki temperatury dla rośliny nie są straszne.

Malinowy Karmel ma wiele zalet, ale nie jest pozbawiony pewnych wad. Należą do nich słaba lub umiarkowana odporność roślin na suche warunki pogodowe. A także wadą jest późne dojrzewanie drugiej uprawy malin. Należy zauważyć, że rzeczywisty plon odmiany Karamelka jest często mniejszy niż deklarowany.

Wygląd krzewu

Variety Caramel to mocny krzew stojący prosto, średniej wielkości. Standardowa wysokość rośliny nie przekracza 150-170 cm. Na młodych pędach widoczny jest charakterystyczny nalot w postaci nalotu woskowego. Są owłosione blaszki liściowe, pomalowane na zielono. Pod koniec owocowania liście zmieniają się, stając się fioletowe.

Krzewy maliny karmelowej nie wymagają w sąsiedztwie dodatkowych roślin zapylających. Wynika to z faktu, że kwiaty odmiany są samopłodne. Ze względu na obecność silnych i mocnych pędów roślina nie musi być mocowana na konstrukcjach nośnych.

Wielkość blaszek liściowych malinowego karmelu jest średnia. Charakterystyczny jest kształt koniczyny ze spiczastą końcówką. Krzew wyróżnia się bardzo eleganckim i wyrazistym kwitnieniem, wytwarza duże śnieżnobiałe kwiaty w kwiatostanach racemose.

Silny krzew malinowy odmiany Caramel ma nalot w postaci kolców, ale jest ich niewiele i mają niewielkie rozmiary.

Jagody i ich smak

Dojrzałe maliny czerwone odmiany Caramel mają charakterystyczny stożkowaty kształt. Mają bardzo soczysty i gęsty miąższ o przyjemnym i raczej słodkim smaku. Jagody rozwijają się bardzo duże. Średnia waga jednej maliny to 6g, jednak można spotkać większe owoce, które ważą nawet 12g.

Aromat pysznych jagód jest wyjątkowo malinowy. Dojrzałe owoce należą do uniwersalnych, dzięki czemu można je stosować zarówno świeże, jak i w różnorodnych przetworach czy deserach.

Czas dojrzewania i wydajność

Dla odmiany malin Karamelka charakterystyczny jest średni czas dojrzewania. W zależności od regionu wzrostu owocowanie może rozpocząć się w okresie od końca lipca lub na początku sierpnia. Owocnikowanie może trwać do nadejścia mrozu.

Odmiana malinowa Caramel może pochwalić się doskonałymi plonami. W ciągu jednego sezonu z krzaka można zebrać do 5 kg dojrzałych i słodkich owoców. Jeśli chodzi o nasadzenia przemysłowe, to w tym przypadku można uzyskać do 20 ton jagód z 1 hektara.

Wymagania dotyczące lokalizacji i gleby

Odmianę malin Karmel najlepiej sadzić jesienią. Jeśli posadzisz roślinę na wiosnę, jest mało prawdopodobne, że będziesz w stanie osiągnąć bogate zbiory, ponieważ wszystkie siły krzewu zostaną wydane na jego pomyślne przetrwanie.

Doświadczeni ogrodnicy odradzają sadzenie malin karmelowych w miejscach, w których rosły pomidory, papryka lub truskawki. Wskazane jest, aby wybrać obszary, na których wcześniej uprawiano ogórki, cukinię lub rośliny strączkowe. Maliny Karmel można również posadzić razem z czerwonymi porzeczkami, jabłoniami czy wiśniami.

Na obszarach, gdzie występuje palące słońce i suchy klimat, kultura najlepiej rozwija się w półcieniu. W tym celu najlepiej nadaje się obszar położony wzdłuż ogrodzenia lub innego ogrodzenia.

Najlepsze rodzaje gleby na malinowy karmel to glina i czarna ziemia. Po 8-10 latach stężenie użytecznych składników w warstwie gleby nieuchronnie spada, dlatego bardzo ważne jest przeszczepienie krzewu malinowego w inne miejsce. Ponieważ krzewy malin Karamelka są małe, dopuszcza się pozostawienie między nimi odstępów co najmniej 0,7 m, a od innych odmian – co najmniej 1 m.

Opieka i uprawa

Posadzone rośliny na pewno będą wymagały odpowiedniej pielęgnacji. Malinowy Karmel będzie musiał zostać prawidłowo przycięty. Należy to zrobić jesienią u nasady, aby w następnym roku rozpoczęło się owocowanie na młodych pędach. Na samym początku sezonu letniego zaleca się usunięcie całego młodego przyrostu. Przycinanie w celach sanitarnych będzie wymagane przez cały sezon, aby krzaki nie wykazywały nadmiernego pogrubienia.

Karmel malinowy powinien być odpowiednio nawodniony. Roślina jest bardzo podatna na brak nawadniania, dlatego należy ją przeprowadzać regularnie. Na każdy krzak należy wylać około 10 litrów wody. Jeśli lato okazało się deszczowe, warto zmniejszyć ilość podlewania. Zastój nadmiaru wilgoci może mieć bardzo zły wpływ na smak owoców, a także prowadzić do różnych poważnych chorób.

Plon odmiany Caramel będzie zależeć od ilości składników odżywczych. Z tego powodu podczas kopania w sezonie wiosennym ogrodnicy muszą wytwarzać pożywne nawozy mineralne, siarczan potasu lub saletrę amonową. W pierwszych tygodniach sezonu letniego odpowiednie jest karmienie nitrofoską. Nieźle malinowy Karmel reaguje również na składniki organiczne. Idealne są odchody dziewanny, popiołu lub kurczaka.

zimotrwalosc

Odmiana Caramel wykazuje bardzo dobrą odporność na mróz. Dotyczy to jednak tylko tych regionów, które charakteryzują się śnieżnymi zimami. Na obszarach, na których pada mało śniegu lub nie pada wcale, wskazane jest przykrycie krzewów malin w celu bezpiecznego zimowania. Na takie imprezy idealne są specjalne agrowłókna, słoma lub ściółka.

Brak recenzji. Możesz napisać własną recenzję, aby pomóc innym czytelnikom.

Kategorie

• Opinia Męska
• Pielęgnacja Twarzy I Ciała
• Na świątecznym Stole
• Camping
• Napoje
• Rzemiosła I Zabawki Własnymi Rękami
• Recepty
• Przechowywanie Produktów
• Urodziny I Rocznice
• Zwierzęta
• Ferie
• Blogów
• Horoskopy I Zegar Anioła
• Podróż
• Diety
• Rootowanie Smartfona
• Piękno
• W Wielowymiarowej
• Połączenie
• Kalendarze Księżycowe
• Aromaterapia
• Domeny, Adresy Url I Ip
• Ogrodnictwo
• Porady Na Co Dzień
• Puste Na Zimę
• Autocraps
• Интерьер
• Studio Twórców Facebooka
• Sałatki
• Czystość I Porządek

Jabłoń Córka Papirovki: opis odmiany i cech uprawy, produktywności

Istnieje wiele odmian jabłoni. To drzewo owocowe jest reprezentowane zarówno przez wczesne, jak i późno dojrzałe odmiany. Wśród nich są także gatunki ciepłolubne i drzewa, bezpretensjonalne dla klimatu. W takim przypadku rozważona zostanie jabłoń krajowej selekcji Córka Papirovki. Drzewo charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem, przyjemnym słodko-kwaśnym smakiem owocu.

Jakie gatunki

Jabłonie odmiany Daughter Papirovka należą do wczesnych dojrzałych drzew owocowych i jagodowych. Zasadniczo ta różnorodność pospolitych roślin rośnie w centralnej Rosji, a mianowicie w europejskiej części kraju. Gatunek ten należy do wczesnych odmian, dlatego każdemu ogrodnikowi (miłośnikowi jabłek) zaleca się sadzenie co najmniej jednego drzewa na jego stronie, aby cieszyć się słodko-kwaśnym smakiem jabłek oraz obfitością składników odżywczych i witamin do połowy lata.

Opis klasy

Tutaj należy wziąć pod uwagę charakterystyczne cechy jabłoni córki Papirovki, a także cechy charakterystyczne dla owoców tej rośliny:

1. Średnio drzewa osiągają wysokość 7-8 metrów, po czym wstrzymują wzrost.
2. Korona tego gatunku jest gęsta, podczas gdy wszystkie gałęzie mają układ skierowany do góry.
3. Średnio waga owoców tej odmiany waha się od 80 do 100 gramów (więcej rozlanych jabłek jest mniej powszechne).
4. Same owoce mają kształt okrągły lub kanciasty (często występują owalne jabłka).
5. Dojrzałe owoce tej odmiany mają charakterystyczny żółto-zielony odcień skóry, a także gęsty miąższ i słodko-kwaśny smak.

Owoce tej odmiany dojrzewają wcześnie. Zazwyczaj plony można zbierać już w połowie lipca lub pod koniec. Zdrowa jabłoń ma dobrą wydajność.

Ta rasa jabłoni jest szeroko stosowana w Rosji, a zapotrzebowanie na wczesną odmianę występuje zarówno w regionach południowych, jak i północnych. Ze względu na wczesne dojrzewanie i obfite owocowanie ta odmiana jest również poszukiwana za granicą.

Historia wyboru

Ta rasa drzewa owocowego ma długie pochodzenie w rosyjskiej hodowli. Rozważ główne punkty historyczne:

• po raz pierwszy ta rasa jabłoni została wyhodowana w 1937 r. na stacji eksperymentalnej w Kuibyshev;
• podczas hodowli rasy agronomowie wykorzystali krzyżowanie dwóch odmian jabłoni: Anisa Aloy i Papirovki;
• Dzisiaj ten rodzaj jabłoni ma znaczenie regionalne w regionie Samara i Uljanowsk;
• autor, hodując to drzewo owocowe, otrzymał imię radziecki agronom (hodowca) Kedrow;
• rasa po raz pierwszy zaczęła przynosić owoce w 1947 roku, kiedy sadzonka przyniosła pierwsze jabłka.

Ta odmiana jabłoni znacznie przewyższyła krzyżowane odmiany pod względem odporności na mróz, a także produktywności i smaku, dlatego było na nią duże zapotrzebowanie.

Dzisiaj córka Papirovki jest szeroko stosowana jako produkt handlowy do produkcji soków, żywności dla niemowląt i wielu innych potraw.

Rosnące regiony

Ta odmiana w Rosji jest używana prawie w całym środkowym pasie, a także w regionach południowych i północnych. Rozważ główne regiony, w których uprawiane są odmiany jabłek Córek Papirovki:

• głównym miejscem wzrostu są regiony Samara, Orenburg i Uljanowsk (tutaj jabłonie są podzielone na strefy);
• ta rasa jabłoni jest szeroko stosowana w środkowej Wołdze, a także na Uralu;
• często gatunek ten jest uprawiany w regionach północnych (obwody leningradzki, nowogrodzki i pskowski).

Ponadto zastosowanie tej odmiany można znaleźć na terenie Wyżyny Valdai. W regionach północnych ta odmiana zapuściła korzenie, ponieważ jest odporna na niskie temperatury i mrozy.

Lepsza córka Papirovka rośnie i wydaje owoce w regionach południowych. Tutaj widoczne jest wczesne dojrzewanie, a ponadto zebrane owoce są duże.

Produktywność

Odmiana Córka Papirovki ma wysokie plony, dlatego jabłoń tej rasy jest często używana do celów komercyjnych. Rozważ główne wskaźniki wydajności drzewa owocowego:

• młode drzewo zaczyna wydawać owoce już w czwartym roku po posadzeniu w otwartym terenie;
• ta jabłoń wydaje owoce w połowie lub pod koniec lipca (w zimnych regionach owoce dojrzewają na początku lub w połowie sierpnia);
• średnio z jednego drzewa zbiera się około 50 kilogramów dojrzałych i smacznych jabłek (8–11 lat);
• owocowanie w regionach południowych może przekroczyć ten wskaźnik 2-3 razy (z jednego drzewa zbiera się do 150 kilogramów dojrzałych owoców).

Ten rodzaj jabłoni owocuje co roku. Dojrzałe owoce praktycznie nie spadają z drzewa, co ułatwia ich zrywanie. Maksymalne owocowanie występuje po 15 lub 16 latach.

Dojrzałe owoce są przechowywane w niewielkich ilościach. Z reguły jabłka leżą nie dłużej niż dwa tygodnie. Jeśli mówimy o przechowywaniu komercyjnym, owoce dojrzewają przez jeden miesiąc.

Choroby i szkodniki

Ta odmiana jest mniej podatna na choroby, w przeciwieństwie do swoich przodków. Rozważ główne cechy jabłoni:

1. Ta rasa ma średnią odporność na choroby i szkodniki.
2. Aby uniknąć chorób grzybiczych, musisz dbać o drzewo.
3. Jeśli drzewo jest chore, choroba rozprzestrzenia się szybko.
4. Możesz zapobiegać chorobom i atakom szkodników, jeśli regularnie spryskujesz jabłoń.

Do opryskiwania stosuje się produkty biologiczne, które są nieszkodliwe dla ludzi, ale nie pozwalają na rozwój choroby. Aby chronić roślinę przed owadami, jesienią pokrywa się ją bieleniem.

Pomimo wielkości owoców, ten rodzaj drzewa owocowego został uznany przez rosyjskich ogrodników za jego średnią odporność na szkodniki i choroby, dobry smak, a także wczesne i obfite owocowanie.

Cherry Shokoladnitsa: opis i cechy odmiany

Na większości domków letniskowych rosną wiśnie. Są piękne, dobrze rosną, stosunkowo bezpretensjonalnie się o nie troszczą, a przy zastosowaniu odpowiedniej techniki rolniczej dają obfite plony.

W tej recenzji postanowiliśmy opowiedzieć o takiej odmianie, jak Shokoladnitsa. Owoce tych drzew mają wysoki smak, zawierają całą gamę witamin i cennych substancji.

Odmiana Shokoladnitsa jest dość młoda. Został wyhodowany w Instytucie Badawczym Federacji Rosyjskiej w 1996 roku przez skrzyżowanie wiśni Lyubskaya i towarów konsumpcyjnych Cherny. Przeczytaj więcej o jego cechach i cechach uprawy poniżej.

Opis i cechy odmiany

Wiśnia Shokoladnitsa ma swoją nazwę nie ze względu na szczególne cechy smakowe, ale raczej z powodu bordowego odcienia owoców.

Rozważ główne cechy odmiany wiśni Shokoladnitsa:

1. Drzewo dorasta do 2,5 m wysokości, ma koronę o średniej gęstości, w kształcie odwróconej piramidy. Wierzchołek jest spiczasty, gałęzie unoszą się nad ziemią. Kultura jest krzaczasta. Kora ma brązowy odcień, pędy z charakterystycznym szarym nalotem rosną prosto. Liście są płaskie, owalne, nie błyszczące. Kwiatostan jest prosty, w kształcie parasola, zawiera 3 śnieżnobiałe kwiaty każdy. Kwitnie w pierwszej połowie maja.
2. Owocowanie odmiany obfite. Jagody są średniej wielkości, wizualnie podobne do wiśniowych. Kolor bordowy, prawie czekoladowy. Smak jest słodki, z wyraźną kwaskowatością. Miąższ bez problemu oddziela się od kamienia, ma zwartą strukturę. Sok jest szkarłatny, rubinowy. Zawartość cukru w ​​owocach wynosi 12%. Główny okres dojrzewania to druga połowa lipca. Co zrobić, jeśli wiśnia kwitnie, ale nie owocuje, przeczytaj ten artykuł.

Cechy:

Odmiana Shokoladnitsa została opracowana specjalnie dla regionu Centralnego Rosji. Drzewa są bezpretensjonalne w uprawie i pielęgnacji.

Dzięki zwartej koronie Chocolate Girl można sadzić nawet na bardzo małych obszarach.

Główne cechy wiśni Shokoladnitsa:

1. Zimotrwalosc jest dobra, więc wskaźniki plonów są stabilne o każdej porze roku. Jeśli wiosną temperatura powietrza była normalna, ale nastąpiły gwałtowne zmiany, możliwy jest niewielki spadek płodności.
2. Odporność na choroby jest przeciętna, w największym stopniu odmiana, podobnie jak inne owoce pestkowe, jest podatna na grzyby. Infekcja objawia się czerwonymi kropkami, wysuszeniem, zażółceniem liści. Monilozie często towarzyszy zmiana odcienia liści na brązowy, owoce zaczynają gnić, kruszyć się, a na korze tworzy się charakterystyczny szary nalot. Aby normalnie oprzeć się tym i innym patologiom, należy je uważnie pielęgnować, nie zapominając o profilaktyce.
3. Odmiana wiśni Shokoladnitsa jest samopłodna , więc nie potrzebuje zapylaczy. Jednak doświadczeni ogrodnicy uważają, że odmiany zapylające należy sadzić na miejscu, aby poprawić wskaźniki plonów. Najlepszymi zapylaczami dla Shokoladnitsa są Vladimirskaya, Lyubskaya, Studencheskaya, Shpanka, Turgenevskaya.
4. Termin dojrzewania, plon i przenośność – Shokoladnitsa należy do wczesnych odmian wiśni. Zaczyna owocować 3-4 lata po posadzeniu. Owoce dojrzewają w połowie lipca. Z jednego drzewa zbiera się 12-14 kg jagód. Transport jest normalny.

Rozwój

Do normalnego wzrostu Shokoladnitsa potrzebuje kompetentnej technologii rolniczej:

1. Warunki klimatyczne – miejsce powinno być niezawodnie chronione przed zimnymi wiatrami, wystarczająco ciepłe, słoneczne. Wysoka wilgotność dla krzewów jest szkodliwa – w miarę możliwości sadzenie odbywa się na wzgórzach, pagórkach lub w miejscach, gdzie woda gruntowa jest głęboka (2 m lub więcej, gdyż bliższe występowanie stwarza niekorzystne warunki do uprawy wiśni).
2. Gleby nadają się na lekko kwaśne, bogate w składniki pokarmowe, obojętne, żyzne. Skład mechaniczny – glina, glina piaszczysta, piasek. Jeśli gleba jest bardzo kwaśna, przed sadzeniem dodaj 5 kg mąki dolomitowej do dołka. Opcjonalnie dodaj wiadro piasku do otworu.
3. Roślin z sadzonkami wysokiej jakości, ponieważ słaby materiał do sadzenia może nie kiełkować. Należy je kupować w wyspecjalizowanych sklepach, szkółkach, preferować uformowane drzewa z rozwiniętym systemem korzeniowym. Podlewaj glebę w sposób ciągły – najpierw w pojemniku, a następnie w otworze. Dowiedz się, co możesz sadzić obok wiśni tutaj.

Aby uzyskać lepsze ukorzenienie, korzenie materiału do sadzenia są wstępnie traktowane Kornevinem i moczone.

Kolejność sadzenia drzew:

1. Otwory są zaznaczone w odległości 3-4 m od siebie (czasami wystarczy 2 m, ale nie powinno się robić mniej). Nie zapomnij o konieczności sadzenia zapylaczy na miejscu i weź to pod uwagę podczas planowania schematu sadzenia.
2. Zrób otwór o głębokości do 80 cm, szerokość może być nieco mniejsza.
3. Oddziel górną warstwę gleby, wymieszaj z kompostem, torfem, obornikiem (weź ściśle zgniły obornik) 1: 1. Usuń dolne gliniaste części gleby lub pozostaw na boku, aby utworzyć boki dołka. Często do dołka nakłada się nawozy potasowo-fosforowe – wystarczy 300 g.
4. Na dno otworu wlej kruszony kamień lub żwir – zapewnią wysokiej jakości drenaż.
5. Dobrze wymieszaj humus, mąkę dolomitową, mieszankę próchniczno-glebową, a następnie wypełnij otwór powstałą masą nieco ponad połowę, wbij kołkiem.
6. Uformuj gliniany kopiec, delikatnie rozłóż korzenie.
7. Zanurz sadzonkę w dołku i przykryj.

Przy tym pracę można uznać za zakończoną – pozostanie związanie sadzonki tak, aby rosła równomiernie i nie pękła, ubijanie gleby, tworzenie otworu nawadniającego Dodatkowo zaleca się ściółkowanie terenu wokół pnia torfem lub trocinami, aby zatrzymać wilgoć w korzeniach.

Opieka

Główne czynności do pielęgnacji wiśni Shokoladnitsa:

1. Podlewanie – powinno być wystarczające, ale nie nadmierne, susze są również szkodliwe dla drzewa. Glebę zwilżyć, gdy wysycha, a jeszcze lepiej zgodnie z harmonogramem prac. Do nawadniania wystarczą 3 wiadra wody, zaleca się obfite nakładanie płynu, ale rzadko. Odżywianie korzeni powinno być szczególnie aktywne podczas zawiązywania owoców. Przed zbiorem podlewanie jest zawieszone – w przeciwnym razie spadnie utrzymanie jakości i możliwości transportu jagód. Po podlaniu glebę ściółkuje się sianem, świeżą trawą. Podlewanie wiśni jest obowiązkowe przed nadejściem mrozów i po zbiorach.
2. Nawozy muszą być stosowane dla normalnego wzrostu Chocolate Girl. Odmiana uwielbia ptaki, krowie odchody, można stosować złożone nawozy mineralne. Sprowadzane są etapami – najpierw wiosną, następnie podczas aktywnego kwitnienia, w środku lata. Nie przesadzaj z rozluźnianiem – wystarczy przeciętne kopanie.
3. Cięcie wykonuje się wczesną wiosną, od drugiego roku życia (drzewo nie jest potrzebne w pierwszym roku). Głównym celem przycinania jest utrzymanie kształtu korony, eliminacja zgrubień, odcinanie połamanych, wierzchołków, przecinających się, nadmiaru i pogrubiania gałęzi. Pędy korzeni muszą zostać zniszczone natychmiast po uformowaniu. Skrawki okryć w celu ochrony przed infekcjami lakierem. Wybierz do przycinania ciepłą, słoneczną pogodę. Jak pozbyć się kiełków wiśni na stronie, przeczytaj tutaj.
4. Przygotowanie na zimę – pomimo dobrej zimotrwalości Shokoladnitsa jest izolowana podczas zimnej pogody. Do tych celów używa się nylonu, gałęzi świerkowych, gęstej tkaniny. Dodatkowo materiały te chronią sadzonki przed gryzoniami. Przed ociepleniem zaleca się cięcie gałęzi z dalszą obróbką cięć, ściółkowanie pni humusem. Po opadnięciu liści wiśnie są obficie podlewane. Dorosła Shokoladnitsa potrzebuje 15 litrów wody, sadzonka jest o jedną trzecią mniej.

Młode sadzonki czereśni i dorosłe drzewa należy izolować na zimę.

Plusy i minusy tej odmiany

Ważną zaletą tej odmiany jest samozapłodnienie. Jeśli chcesz, możesz sadzić zapylacze obok Shokoladnitsa lub używać go do zapylania odmian, takich jak Shubinka, Besseya i Radonezh, ale bez tego zbierzesz normalne plony. Kultura toleruje letnie susze, może długo rosnąć bez podlewania, dobrze znosi mrozy bez zamrażania pąków owocowych. Wskaźniki plonu są dobre, ale odporność na choroby grzybowe jest niska. Z tego powodu regularnie sprawdzaj koronę, usuwaj uszkodzone liście i gałęzie oraz przeprowadzaj profilaktyczne opryski za pomocą leków przeciwbakteryjnych. Czy można sadzić wiśnie na wiśniach ten link powie.

Wiśnia Shokoladnitsa zaczyna wcześnie owocować – zbiory można zbierać po posadzeniu przez 3-4 lata. Żywotność drzew nie jest maksymalna, ale imponująca – ogród będzie normalnie rósł przez około 20 lat.

Odmiana dobrze znosi suszę ze względu na rozwinięty system korzeniowy.

Na zimę wiśnie są zawijane w szmatkę w łodydze, ponieważ gryzonie bardzo je kochają. Ogólnie odmiana jest dobra, daje smaczne jagody i ma wysokie właściwości agrotechniczne. Dlaczego wiśnia wyschła po zimie, powie ten materiał.

Wideo

Film o odmianie wiśni Shokoldnitsa.

wnioski

1. Wiśnia Shokoladnitsa to ciekawa selekcja, owocna uprawa i po prostu ciekawa dekoracja ogrodu. Opieka jest potrzebna regularnie, ale minimalna.
2. Odmiana dobrze rośnie w regionach centralnych, wymaga schronienia na zimę.
3. Podstawowa pielęgnacja roślin obejmuje podlewanie, karmienie, mulczowanie, przycinanie.
4. Pamiętaj, aby wykonać prace przygotowawcze przed zimą, w przeciwnym razie drzewo może umrzeć lub gryzonie je zepsują.
5. Aby uzyskać lepsze ukorzenienie, użyj młodych dwuletnich sadzonek, nałóż nawóz do otworów.
6. Wczesna dojrzałość jest normalna – od momentu posadzenia trzeba odczekać 3-4 lata. Obecność zapylaczy na miejscu jest opcjonalna.