Miltonia: sadzenie i opieka nad orchideą w domu

Oficjalna medycyna zaleca przyjmowanie leków, takich jak gorzka nalewka lub gorzki ekstrakt z goryczki żółtej. W pożywieniu znajduje się również goryczka, która zwiększa apetyt. Tradycyjna medycyna często stosuje wodne preparaty goryczki, zarówno do użytku wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Na przykład wywar jest przepisywany zewnętrznie na pocenie się nóg; ropiejące rany posypuje się proszkiem równych części korzeni goryczki i rumianku; kompres łagodzący bóle mięśni i stawów jest wykonany z kleiku z podziemnych i naziemnych organów goryczki.

Orchidea: pielęgnacja i rozmnażanie. Jak dbać o storczyk pokoju

Teraz trudno spotkać osobę, która nie słyszałaby nic o storczykach. Jednak orchidea w pomieszczeniach bardzo różni się od dzikich odpowiedników. Niektóre storczyki rosną na wolności, w tropikalnych szerokościach geograficznych, na drzewach, na których pniach je wspierają. Na skałach rosną gatunki, a ich korzenie rosną w pęknięcia między kamieniami, gdzie gromadzą się wilgoć i humus. Ale najbardziej niezwykłe są gatunki prowadzące podziemny styl życia.

Istnieje wiele legend i mitów związanych z pochodzeniem storczyków. Na przykład plemiona Maorysów i Indianie Amazonii mocno wierzyli w jego boskie pochodzenie. Dla mieszkańców Ameryki Południowej biała orchidea to rodzaj polisy ubezpieczeniowej wysyłanej przez bogów. A niektórzy ludzie nadal wierzą, że w gęstych zaroślach dżungli są nawet drapieżne gatunki, które mogą nawet pożerać ludzi. Storczyki nadal nie są hodowane, ale istnieją okazy, które żywią się pająkami i innymi owadami, które przyciąga jaskrawy kolor lub zapach kwiatów.

Wszystko o pokoju

Kwiat ma swoją nazwę od greckiego słowa, co oznacza jajko. Jest bardzo kapryśnych przedstawicieli tej rodziny, ale w większości storczyki nie są szczególnie kapryśne, łatwo się nimi opiekuje, łatwo kwitną w domu.

W warunkach pokojowych storczyk potrzebuje raczej wilgotnego powietrza w pomieszczeniu. Kwiaty łatwo tolerują brak wilgoci. Ich korzenie są tak ułożone, że szybko wchłaniają wilgoć i mogą ją zachować przez długi czas. W przypadku storczyków, rozwijających się w warunkach otoczenia, obecność korzeni powietrznych jest nieodłączna. Nie są usuwane, z ich pomocą orchidea podnosi wilgoć z powietrza.

Pielęgnacja kwiatów w pomieszczeniach: orchidea

Chociaż tropik jest domem dla orchidei, dbanie o nie nie różni się zbytnio od troski o inne rośliny domowe. Nie wymaga drogich nawozów ani specjalnych garnków. Ale niektóre funkcje są nadal warte rozważenia. Storczyki w warunkach pokojowych preferują umieszczenie na wschodnich oknach, a także patrzenie na północny-wschód i północny-zachód. Jeśli nie jest możliwe stworzenie takich warunków dla niej, możesz po prostu przyciemnić, to znaczy stworzyć cień w miejscu, w którym planujesz posadzić kwiat.

Niektóre miejsca storczyki z tyłu pokoju, a następnie kolory wymagają dodatkowego oświetlenia. Tutaj może przyjść na ratunek lampy fluorescencyjne. W okresie rozwojowym, kryty kwiat orchidei wymaga długiego dnia światła, około 12-15 godzin. Bezpośrednie światło słoneczne na roślinie nie powinno spaść. Światło musi być rozproszone. W przeciwnym razie orchidea po prostu się spali. Aby odpowiedzieć na pytanie, jak dbać o storczyk pokojowy, powinieneś znać jego cechy w okresie kwitnienia. W czasie, gdy roślina aktywnie rośnie, zimą i latem, atmosfera wokół rośliny powinna być mokra. Przyczyni się to do regularnego opryskiwania liści. Powinien także obsługiwać korzenie powietrzne, jeśli takie istnieją. Kwiat nie powinien stać w przeciągu, ale cyrkulacja powietrza w pomieszczeniu powinna być dobra. Orchidea w sprzyjających warunkach może mieć okres kwitnienia do sześciu miesięcy. Optymalna temperatura pokojowa wynosi 20-23 ° C.

Bloom storczyki pokojowe

Orchidea charakteryzuje się długim i długim kwitnieniem, za które ją uwielbiają. Kwiaty są gęste i kwitną przez miesiąc, czasami dwa. Szypułki mają nawet dłuższy okres życia. Przy odpowiedniej pielęgnacji mogą kilkakrotnie rozgałęziać się i kwitnąć. Im starsza roślina, tym gęstsze będą jej kwiaty i tym więcej kwiatów pojawi się.

Twoje ulubione kwiaty w domu – orchidea? Jak dbać o jej rozkwitanie? Kwitnienie orchidei może rozpocząć się w dowolnym momencie, gdy warunki są dla niego najbardziej korzystne. Wszystko zaczyna się od złożenia pąka kolorów, który początkowo jest niewidoczny. Staje się zauważalny na wypadek, gdyby kwiat zaczął się rozwijać. Okres między początkiem nerki a wzrostem bezpośrednim może być dość długi. W celu rozwoju pąków kolorowych w łodygach kwiatowych konieczne jest przestrzeganie określonych warunków w zależności od odmiany storczyków:

– gwałtowne zmniejszenie podlewania;

– gwałtowne skrócenie czasu dziennego.

Należy jednak zauważyć, że jeśli kolec kwiatowy już weszła w fazę wzrostu, wówczas redukcja światła dziennego nie wpłynie na to.

Koniec kwitnienia: co dalej

Wielu jest zaniepokojonych kwestią, jak dbać o storczyk pokoju po kwitnieniu. Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że nie należy spieszyć się i przecinać szypułki, gdy tylko kwiaty zaczną wysychać. A po upadku wszystkich pąków należy obserwować szypułkę. Jeśli nie wyschnie, to prawdopodobieństwo pojawienia się nowych pąków na nim jest duże. Możesz go ciąć tylko wtedy, gdy zacznie żółknąć i wyschnie. Po przycięciu pozostaje kikut 2,5 centymetra. Żywe łodygi kwiatów są przycinane, aby skorygować kształt storczyka.

Rozmnażanie orchidei

Orchid houseplant jest tak piękny, że chcę mieć coraz więcej. I prędzej czy później pojawia się pytanie, w jaki sposób mnoży się kwiat i jak go właściwie wysiać. Hodowla domostw obejmuje następujące typy:

– Często na kwiatku widać “dzieciaki powietrzne”. Najczęściej pojawiają się na szypułkach. Trzeba poczekać na moment, w którym proces zyska swoje korzenie, a następnie posadzić go w ziemi dla niezależnego wzrostu. W ten sposób dendrobium i phalaenopsis rozmnażają się, gdy znajdą się w pomieszczeniu o wysokiej temperaturze i wystarczającej wilgotności.

– Rozmnażanie przez sadzonki jest odpowiednie dla phalaenopsis, vanda, askocentrum. Rdzeń takich storczyków ma jeden punkt wierzchołkowy wzrostu. Sadzonki mogą być pędem bocznym. Z wyblakłych kolorowych pędów możesz również zrobić łodygę. Łodygi są cięte na sadzonki o długości do 15 centymetrów, układane są na przygotowanej glebie, piasku lub mchu. Następnie naczynie przykryte folią. Każda łodyga powinna mieć co najmniej kilka węzłów z pąkami pachowymi.

Podobnie jak wiele kwiatów w pomieszczeniach, orchidea może się rozmnażać w podziale. Ale ta metoda jest odpowiednia tylko dla kilku przedstawicieli, na przykład Katlee, Lelia, Dendrobium, Miltonia. Różnią się tym, że mają kilka punktów wzrostu, z których każdy daje kiełek. Czas odpowiedni do podzielenia to wiosna. W tym okresie roślina lepiej się zapuści. W tym celu wyjmuje się go z garnka, oczyszcza z podłoża lub myje pod kranem ciepłą wodą. Oczyszczone kłącze przecina się nożem lub sekatorem, tak aby na każdym kawałku pozostało co najmniej kilka pseudobulw. Skrawki są koniecznie sproszkowane proszkiem węglowym.

Różnorodność gatunków orchidei

Podobnie jak wiele kwiatów w pomieszczeniach, storczyk ma wiele gatunków. Każda odmiana rośliny jest wyjątkowa. Również pod ich opieką istnieją pewne różnice, które każdy powinien znać, pragnąc cieszyć się pięknem tego kwiatu. Kryte gatunki storczyków mają takie:

– Katlea, najpopularniejszy przedstawiciel w domach. Kolor kwiatów może być szkarłatny, fioletowy, różowy, żółty. Średnica kwiatów jest duża (11-15 centymetrów). Potrzebuje dobrej wentylacji, minimalnej temperatury powietrza 15 ° i wystarczającej wilgotności.

– Vanda Orchid bardzo piękna, ale kapryśna roślina. Ma długie łodygi i duże kwiaty na nich. Aby zakwitnąć, musi zapewniać bardzo jasne oświetlenie i wysoką wilgotność. Ma przyjemny aromat. Dolna granica temperatury 14 °. Okres kwitnienia to jesień-zima.

– Likasta ma duży rozmiar, z powodu tego, co rzadko można zobaczyć w sprzedaży. Preferowana półcień. Temperatura uwielbia chłód i umiarkowanie. Kwiaty samotne, bardzo pachnące.

– Dendrobium ma bardzo zróżnicowaną wielkość. Ma długie, mięsiste łodygi. Kolory od białego do jaskrawoczerwonego.

– Miltonia ma różnobarwne aksamitne kwiaty. Nie lubi przeciągów. Temperatura zimą – 12-15 °, lato nie więcej niż 25 °.

Phalaenopsis w warunkach pokojowych

Phalaenosis jest również nazywany storczyki motylkowe. Ta wewnętrzna orchidea kwitnie dwa razy w roku. Czas kwitnienia od 2 miesięcy do 6 miesięcy. Wielkość kwiatów waha się od 2 do 15 centymetrów. Kolor jest bardzo zróżnicowany, są gatunki z paskami, plamkami i plamami. Pokój Storczyki Phalaenopsis kwitną częściej i chętniej na południowych oknach, naturalnie zacienione. Wymaga dokładnego podlewania raz w tygodniu. Musisz nawozić phalaenopsis kilka razy w miesiącu, możesz dodać go bezpośrednio do wody podczas podlewania. Ta odmiana orchidei nie ma okresu odpoczynku, co oznacza, że ​​może rosnąć w sposób ciągły, nawet w okresie kwitnienia. Aby kwiat zakwitł, można celowo spowolnić proces wzrostu. Wiosną należy umieścić go w chłodnym miejscu i zmniejszyć podlewanie. Różnica temperatur w pomieszczeniu w ciągu dnia i w nocy nie powinna przekraczać 5 °. Latem, w temperaturze 30-35 °, orchidea intensywnie wyrasta z liści, ale nie kwitnie.

Metody nawadniania

Dla w pełni zdrowej rośliny bardzo ważna jest jakość wody. Kryty orchidei preferuje miękką i średnio twardą wodę. Aby zmniejszyć twardość wody poprzez gotowanie. Warto zauważyć, że wiele storczyków w warunkach pokojowych ginie z powodu przelania. W przypadku storczyków suszenie korzeni jest koniecznością. Możesz podlewać storczyk na kilka sposobów.

Konewka. Cienki strumień, przechodzący przez całą powierzchnię garnka, aż woda zacznie gromadzić się na patelni. Z tego należy usunąć nadmiar. Poranne podlewanie jest optymalne dla storczyków, wtedy roślina będzie miała czas na wyschnięcie aż do wieczora. Podlewając kwiat należy unikać wody. Jeśli tak się stanie, to miejsce lepiej wyschnąć, na przykład serwetką.

Wlewamy przez zanurzenie. Aby to zrobić, upuść kwiat w pojemniku z wodą aż do nasycenia. Zajmuje to 30 sekund, po czym trzeba go spuścić i można go przywrócić na swoje miejsce.

Storczyki kąpielowe

Kwiat orchidei pokoju uwielbia pływać. Możesz wykonać tę procedurę kilka razy w miesiącu. Aby to zrobić, samą doniczkę umieszcza się w plastikowym worku i przywiązuje, a kwiaty i liście poddaje się delikatnemu naciskowi ciepłej wody. Opuszczamy roślinę w łazience, aby wyschła. Kąpiel jest bardziej korzystną procedurą niż rozpylanie. Czyści liście z kurzu i mikroorganizmów. Pamiętaj, że przez resztę wilgoci powinno być minimum. Ale na przykład gleba phalaenopsis, która nie ma okresu “hibernacji”, nie powinna wysychać zbyt wiele.

“Dom” dla storczyków

Orchid pot nie tylko pojemność, to także rekwizyt. W warunkach pokojowych orchidea dobrze czuje się w doniczce. Nadaje się do tych przezroczystych garnków z tworzywa sztucznego. To pozwala monitorować stan korzeni, aw przypadku phalaenopsis jest koniecznością, ponieważ jego korzenie biorą udział w fotosyntezie. Tworzywo sztuczne przyczynia się do dłuższego przechowywania wilgoci, sól nie gromadzi się na ścianach. Można wykonać dodatkowe otwory boczne, aby zapobiec przepełnieniu.

Gliny “domy” są dobre, ponieważ wpuszczają wilgoć i powietrze. Są bardziej schłodzone, co spodoba się bardziej odpornym na zimno gatunkom storczyków. Kolejną zaletą glinianego naczynia jest jego waga. Prawdopodobieństwo, że kwiat spadnie pod własnym ciężarem, jest małe. Wady tej doniczki obejmują chropowatość jej wewnętrznych ścian. Korzenie orchidei mogą do nich rosnąć, a później mogą pojawić się problemy podczas transplantacji.

Podłoże nie jest ziemią

Domowa orchidea, w przeciwieństwie do kwiatów, nawykowych dla nas, na ziemi nie zapuszcza korzeni. Jej korzenie potrzebują dużo powietrza. Podłoże składa się z komponentów, które mogą zapewnić roślinie wystarczającą ilość powietrza i wilgoci. Jednym z elementów podłoża jest kora. W Rosji najczęściej jest to kora sosnowa. Prawda kora dębu ma więcej składników odżywczych. Moss powinien być kolejnym składnikiem substratu. Możesz używać nie tylko żywych, ale także wysuszonych torfowców. Jest niezbędny przede wszystkim jako środek do gromadzenia wilgoci, a ponadto jest doskonałym źródłem składników odżywczych. Absorbuje również nadmiar soli. Jednak trzeba go wymienić dość często, jeśli był używany żywy.

Odpowiednie odżywianie, oświetlenie, nawilżanie i nawadnianie będą kluczem do zdrowej, pięknej rośliny, która zachwyci Ciebie i Twoich gości przez długi czas.

Miltonia: sadzenie i opieka nad orchideą w domu

Miltonia to bardzo piękna, jasno kwitnąca wieloletnia roślina z rodziny Orchid. Miltonia to bardzo kapryśny kwiat, który wymaga ciągłej staranności.

Miltonia: ogólny opis

Uważa się, że miltonia przybyła do nas z Ameryki Południowej. Nazywana jest orchideą „powietrzną”, ponieważ w naturze rośnie na drzewach lub innych roślinach, pobierając z nich niektóre składniki odżywcze i pobierając wilgoć z powietrza korzeniami powietrza.

Wiesz? Nazwa „miltonia” została nazwana na cześć E. Miltona, naukowca z Anglii, który interesował się orchideami i je zbierał.

W naturze istnieje wiele rodzajów miltonii storczyków, powstających w wyniku naturalnego mieszania. Ponadto hodowcy zajmują się sztuczną hybrydyzacją. Zdarza się, że jeden gatunek może mieć 5-6 storczyków-rodziców.

Liście miltonii mają kolor szaro-żółty, ale kwiaty są bardzo różne: czerwony, fioletowy, jasnoróżowy itd. Specyfiką kwiatów tej rośliny we wzorze na płatkach jest to, że przypominają skrzydła motyla.

Czego potrzebuje Miltonia dla sukcesu

Miltonia to wymagająca roślina. Dbanie o miltonię w domu może sprawić właścicielowi wiele kłopotów, ale kwiat będzie wdzięczny za piękne i pachnące kwiaty przez cały rok.

Ważne jest, aby zapewnić roślinie dobrą pożywną glebę, jasne, ale nie palące światło, regularne podlewanie, nawóz i wilgotne powietrze.

Wiesz? Rodzina Orchid jest rekordzistą królestwa warzyw w liczbie hybryd.

Oświetlenie

Miltonia uwielbia ciepło i rozproszone światło. Latem nie zaleca się umieszczania doniczki z rośliną na parapecie okna południowego, ponieważ palące słońce po prostu spala liście.

Jeśli nie ma innych opcji, musisz ją przeprojektować gazą, papierem lub roletami. Idealnym rozwiązaniem jest hodowanie miltonii w zachodnim lub wschodnim oknie lub po prostu na stojaku pośrodku pokoju lub na ścianie.

Ale tutaj trzeba podążać za światłem. Miltonia ciemnych liści będzie wskaźnikiem braku zasięgu.

Temperatura

W przypadku storczyków miltonia opieka domowa powinna zapewniać ciepło i brak zmian temperatury. Standardowa temperatura w mieszkaniu wynosi 20-23 ° C w ciągu dnia i 16-17 ° C w nocy – ten kapryśny kwiat jest w porządku, ale zimą nie należy umieszczać kwiatu w pobliżu grzejników lub innych grzejników, aby uniknąć przesuszenia rośliny.

To ważne! Miltonia lubi przewietrzyć pomieszczenie, ale nie należy dopuszczać do przeciągów.

Skompresowane, skręcone liście, młode pędy praktycznie nie pojawiają się w złym reżimie temperaturowym, a te, które już istnieją, powstrzymują ich wzrost. Jednak miltonia jest podatna na „pielęgnowanie”, tak jak inne rośliny. A to oznacza, że ​​nawet w przybliżonych warunkach kwiat często potrafi się dobrze dostosować.

Wilgotność powietrza

Fani domowych roślin powinni być świadomi, że kwiat taki jak miltonia wymaga wilgotności powietrza. Idealny poziom to 65-70%. W normalnych warunkach mieszkanie w mieście nie ma takiego poziomu wilgotności. Możesz naprawić sytuację za pomocą różnego rodzaju nawilżaczy – zarówno urządzeń elektrycznych, jak i urządzeń domowych.

Możesz zainstalować garnek z wodą obok garnka, który stopniowo wyparuje. Jeszcze lepiej – kup lub wyprodukuj najbardziej paletę z kratą do garnka. Woda jest wylewana na dno, garnek jest umieszczany na górze. Ważne jest, aby nie dopuścić, aby korzenie miltonii dotknęły wody.

To ważne! Wysoki poziom wilgotności powietrza wymaga wentylacji i wentylacji pomieszczenia.

Często stosuje się rozpylanie z butelki z rozpylaczem. Ale tutaj jest cecha: nie można rozbryzgować wody bezpośrednio na kwiatostany i liście.

Dobrze będzie spryskać go kwiatem, nawilżając powietrze.

Bezpośrednie uderzenie wody w roślinę może powodować plamy, a nawet generowanie szkodników.

Rodzaj gleby

Gleba dla tego brazylijskiego piękna powinna być luźna i umiarkowanie wilgotna. Kora doniczki jest często umieszczana na dnie doniczki jako drenaż.

Zaleca się, aby sama gleba była wykonana z torfowca, pokruszonej kory świerkowej, perlitu. Możesz również skorzystać ze zakupu specjalnej gleby do storczyków ze sklepu.

Miltonia jak dbać o zakup

Wybranie miltonii, pozostawienie po zakupie powinno rozpocząć się natychmiast, gdy tylko roślina wejdzie do domu. Wybierając odpowiednie miejsce do przechowywania, biorąc pod uwagę światło i temperaturę. Ważne jest również, aby wiedzieć, jak odbywa się podlewanie i nawożenie tego gatunku orchidei.

Kiedy przeszczepić miltonię

Podobnie jak w przypadku innych rodzajów storczyków, przeszczepów miltonii nie należy wykonywać często. Zwykle odbywa się to co 3-4 lata. Sygnał dla rośliny do przesadzania to korzenie wystające z doniczki.

Miltonia, choć nie przepada za przestronnymi doniczkami, powinna nadal być miejscem dla systemu korzeniowego.

Przed przesadzeniem miltonii powinieneś zdecydować się na glebę. Glebę można kupić w wyspecjalizowanym sklepie (na sprzedaż jest gotowa, bogata mieszanka niezbędnych elementów) lub można ją przygotować samodzielnie.

To ważne! Prosta „ziemna” ziemia nie nadaje się do sadzenia w niej miltonii. Możesz wziąć pokrojony mech, zmielony liść, posiekane korzenie paproci, torfowy grunt i nasycić glebę pod miltonią.

Lepiej jest przesadzić kwiat wiosną po rozkwitnięciu orchidei. Konieczne jest ostrożne usunięcie kwiatu z garnka (czasami trzeba przeciąć garnek, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego), strząsnąć starą glebę i, jeśli to konieczne, wyciąć nożyczkami suche i zgniłe korzenie.

Garnek lepiej jest wziąć plastik niż ceramikę, ponieważ lepiej trzyma wilgoć. Wypełniając go podłożem, nie musisz robić go zbyt gęstym, ziemia powinna być trochę luźna.

Punkt wzrostu miltonii powinien znajdować się na powierzchni, tuż pod bokami garnka. Gleba jest lekko zwilżona i pozostawiona w cieniu na kilka dni.

Jak podlać roślinę doniczkową

Jeśli chodzi o nawadnianie, gleba pod miltonią powinna być dobrze nawodniona. Stosowana jest miękka woda deszczowa lub oddzielona woda. W środowisku naturalnym roślina ta jest regularnie narażona na tropikalne opady deszczu, co oznacza, że ​​musisz stworzyć podobne warunki w domu.

Jednak w żadnym wypadku nie wolno dopuścić do zastoju wody w doniczce, w przeciwnym razie doprowadzi to do gnicia korzeni miltonii. Gleba powinna być zawsze luźna, garnek powinien być wyposażony w specjalne otwory na dole, a nawet na ścianach bocznych. Podlewanie odbywa się ciepłą wodą, mniej więcej raz na 4-5 dni. Woda z patelni powinna być regularnie nalewana.

To ważne! Najbardziej regularne podlewanie zbiega się z aktywnym etapem wzrostu miltonii – wiosną i latem. Zimą kwiat można podlewać znacznie rzadziej, ale nie pozostawia gruntów całkowicie suchych. Nie można wylewać wody bezpośrednio pod korzeń kwiatu. Należy dodać cienki strumień orchidei na wewnętrznej krawędzi garnka.

Miltonia nawozów i opatrunków

Miltonia, podobnie jak inne storczyki, potrzebuje karmienia i nawozu. Najlepiej byłoby kupić mieszankę nawozu storczykowego w specjalistycznym sklepie. Ale musisz go używać ostrożnie, zmniejszając proporcje wskazane na opakowaniu o połowę.

Top dressing powinien być regularny i wyważony, raz na 2-3 tygodnie będzie dość, jeśli jest to okres aktywnego wzrostu rośliny. Ale zimą, gdy miltonia odpoczywa, karmienie można tymczasowo zatrzymać.

Jak pomnożyć miltonię

Miltonia odpowiedni sposób rozmnażania wegetatywnego. Kiedy roślina utworzyła więcej niż 5-6 pseudobulw, możliwe jest już oddzielenie kiełków, na których znajdują się co najmniej 3 pseudobulwy, i pokropienie rozciętego miejsca kruszonym węglem, spróbuj wylądować w oddzielnym naczyniu.

Pożądane jest, aby robić to pod koniec lata, ale nie częściej niż raz na 3 lata. Miltonia oczywiście nie lubi takich podziałów, ponieważ im bardziej pseudobulla kwiatu, tym szybciej rośnie i zwalcza problemy zewnętrzne.

Główne choroby kwiatów i szkodniki

W przypadku miltonii ważne jest, aby wiedzieć, jak dbać o nią w tym okresie. Aby to zrobić, najpierw musisz określić przyczynę choroby.

• Jednym z nich może być zalanie gruntu. System korzeniowy zaczyna gnić, co może prowadzić do śmierci całej rośliny. W takim przypadku należy natychmiast usunąć miltonię z garnka, wyciąć wszystkie dotknięte części korzeni, potraktować sekcje węglem i przeszczepić w nowej, czystej sterylnej doniczce. Podlewanie na najbliższy okres powinno zostać ograniczone.
• Innym częstym problemem jest zasolenie substratu. Końce liści storczyka zaczynają wysychać, co oznacza, że ​​pilnie należy przełączyć na podlewanie garnka miękką, ciepłą wodą.
• Jeśli kwiat znajduje się w pomieszczeniu, w którym wilgotność jest zbyt niska lub występuje bezpośrednie uderzenie promieni słonecznych w orchideę, miltonia zmienia kolor na żółty. W związku z tym konieczne jest natychmiastowe skorygowanie wpływu zewnętrznego.
• Po zauważeniu czarnych plam na liściach powinieneś sprawdzić obecność różnych szkodników na odwrotnej stronie: mszyce, mączliki, przędziorków itp. Możesz je zniszczyć specjalnymi rozwiązaniami „Mospilan” lub „Bankol” (pamiętaj o przestrzeganiu instrukcji na opakowaniu).

Co zrobić, jeśli w sklepie „ma szczęście” kupić roślinę z uszkodzonymi korzeniami lub w wyniku pozostawienia zgnilizny korzeni? Jak zapisać miltonię? Jest to dość realistyczne, choć zajmie dużo czasu. Powinien być codziennie przez około 3-4 godziny moczyć roślinę w ciepłej wodzie (21 ° C). Oprócz wody co dwa tygodnie dodawaj stymulator wzrostu.

Aby cieszyć się rozkwitem miltonii, musisz włożyć dużo wysiłku. Niemniej jednak ten kwiat pozostaje dość popularny wśród fanów domowych doniczek. Ważne jest, aby zapomnieć o nawilżaniu gleby pod miltonią i nawożeniu jej na czas, a następnie cieszyć się jasnym kwitnieniem przez cały rok.

Goryczka: uprawa i pielęgnacja w ogrodzie, gatunki i odmiany

Goryczka (łac. Gentiana) to rodzaj półkrzewów, jednorocznych roślin zielnych i bylin z rodziny goryczki, liczący około czterystu gatunków, powszechnych w przyrodzie na całym świecie, ale najczęściej rośliny te występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej, na przykład na łąkach alpejskich i subalpejskich . Niektóre gatunki goryczki mogą rosnąć na wysokości 5500 metrów nad poziomem morza.
Jako skuteczny lek na choroby żołądka, goryczka była znana w starożytnym Egipcie. W starożytnym Rzymie roślina ta była stosowana w leczeniu konwulsji, siniaków i ukąszeń jadowitych zwierząt. W średniowieczu zioło goryczki stosowano na gruźlicę, biegunkę, gorączkę, dżumę i od robaków. Goryczka jest nadal bardzo ceniona przez uzdrowicieli w Karpatach, którzy używają jej do zwalczania chorób wątroby, pęcherzyka żółciowego i narządów trawiennych.
Łacińska nazwa, według Pliniusza Starszego, została nadana rodzajowi na cześć iliryjskiego króla Gentius, który leczył dżumę kłączem goryczki żółtej. Rosyjską nazwę nadano roślinom ze względu na gorzki smak liści i korzeni, które zawierają glikozydy.

Sadzenie i pielęgnacja goryczki

• Sadzenie: wysiew w otwartym terenie – pod koniec kwietnia lub pod koniec września.
• Kwitnienie: w zależności od gatunku – wiosną, latem lub jesienią.
• Oświetlenie: W przypadku gatunków kwitnących wiosną preferowane jest jasne rozproszone światło lub półcień, szczególnie po południu. Gatunki kwitnące jesienią preferują jasne światło słoneczne.
• Gleba: bardzo wilgotna.
• Podlewanie: regularne i obfite: gleba powinna być cały czas lekko wilgotna.
• Top dressing: nie jest potrzebny, wiosną wystarczy ściółkować teren torfem.
• Rozmnażanie: nasiona.
• Choroby: szara i podstawna zgnilizna, plamienie, rdza.
• Szkodniki: ślimaki, ślimaki nagie, mrówki, wciornastki, gąsienice i nicienie.
• Właściwości: goryczka to roślina lecznicza.

Roślina goryczki – opis

Na wysokości goryczka rośnie od 20 cm do półtora metra. Zwykle mają proste i krótkie łodygi, a gruby i skrócony korzeń goryczki ma procesy podobne do sznurka. Całe liście bezszypułkowe ułożone są w regularnej kolejności. Kwiaty goryczki są pięcio- lub czteroczłonowe, pojedyncze lub nieliczne. Zwykle mają barwę niebieską, niebieską lub fioletową, chociaż czasami można znaleźć gatunki o żółtych lub białych kwiatach. Korona kwiatu goryczki ma kształt dzwonu lub lejka, u niektórych roślin ma kształt talerza. Goryczka kwitnie w zależności od gatunku wiosną, latem lub jesienią. Owocem tego rodzaju jest torebka małży z małymi nasionami.

Na zdjęciu kwitnąca gryka niebieska

Sadzenie goryczki w otwartym terenie

Kiedy sadzić goryczkę w ziemi

Najczęstszą praktyką jest uprawa nasion goryczki. W otwartym terenie goryczkę wysiewa się pod koniec kwietnia lub pod koniec września. Nie jest pożądane, aby wysiewać gatunki goryczki kwitnące w maju lub wczesną jesienią na obszarach oświetlonych słońcem w południe, lepiej sadzić je w półcieniu lub na zachodnim zboczu.

Bardziej celowe jest uprawianie gatunków roślin kwitnących jesienią w pobliżu zbiorników wodnych, w których poziom wilgotności powietrza jest wysoki.

Jak sadzić i pielęgnować dzwony na zewnątrz

Jak sadzić goryczkę

Jeśli masz zamiar wysiać nasiona goryczki w glebie wiosną, najpierw należy je rozwarstwić przez 2-3 miesiące w temperaturze nie przekraczającej 7 ˚C przy dobrej wentylacji. Nasiona niektórych gatunków wystarczają do stratyfikacji w niskich temperaturach i przez miesiąc, ale materiał siewny gatunków alpejskich musi być stratyfikowany przez co najmniej 60-80 dni. Nasiona miesza się z granulowanym torfem lub drobnym piaskiem w stosunku 1: 3 przed umieszczeniem w pojemniku na warzywa w lodówce.

Jeśli wysiewasz nasiona goryczki przed zimą, nie musisz ich rozwarstwiać, ponieważ w miesiącach zimowych będą przetwarzane naturalnie w niskich temperaturach. Drobne nasiona są rozrzucone na powierzchni wyrównanej ziemi i tylko lekko dociskane do gleby, bez osadzania się w niej. Zaleca się posypanie dużych nasion ziemią na wierzchu.

Sadząc sadzonki wyhodowane przez sadzonki w domu lub zakupione w specjalistycznym sklepie na działce, umieść je w odległości 15-30 cm od siebie. Pamiętaj, aby po posadzeniu podlać teren. W jednym miejscu goryczka rośnie przez siedem lub więcej lat.

Pielęgnacja goryczki na świeżym powietrzu

Jak dbać o goryczkę

Jeśli wybrałeś odpowiednie miejsce na roślinę, sadzenie i pielęgnacja goryczki na zewnątrz nie sprawi Ci problemów. Po pojawieniu się pędów wystarczy je podlać, poluzować glebę wokół sadzonek i chwastów. Uprawiając goryczkę do dekoracji ogrodu, należy jak najszybciej usuwać suche kwiaty.

A jeśli, zgodnie z prognozami, spodziewana jest mroźna zima bez śniegu, na wszelki wypadek przykryj miejsce od zimna świerkowymi gałęziami.

Na zdjęciu: Jak kwitnie goryczka

Podlewanie i karmienie goryczki

Goryczka kochająca wilgoć wymaga, aby gleba na stanowisku była przez cały czas lekko wilgotna, dlatego podlewanie powinno być regularne i wystarczające. Jest to szczególnie ważne w okresach suszy, kiedy roślina składa pąki lub już otwiera kwiaty. Po podlaniu należy poluzować glebę wokół krzaków i usunąć chwasty. Aby to zrobić rzadziej, ściółkuj powierzchnię wokół roślin materiałem organicznym – trocinami, słomą, a jeszcze lepiej – torfem.

Instrukcje dotyczące pielęgnacji sadzenia i golenia od A do Z

Kwiat goryczki jest jedną z tych rzadkich roślin, które nie wymagają karmienia, a jeśli użyjesz torfu jako ściółki, kładąc go na miejscu wczesną wiosną i dodając do niego pokruszony wapień i mąkę rogową, to dla goryczki nie są wymagane żadne inne nawozy.

Choroby i szkodniki goryczki

Choroby goryczki i ich leczenie

Na zewnątrz gencjanie mogą zachorować na szarą lub podstawną zgniliznę, plamistość liści, rdzę i niektóre choroby wirusowe. Spośród wszystkich chorób grzybiczych szara zgnilizna jest najmniej podatna na zwalczanie, a choroby wirusowe są w zasadzie nieuleczalne.

Szara zgnilizna – tę chorobę można rozpoznać po szybko rosnących szaro-brązowych plamach, które pojawiają się w okresach wysokiej wilgotności. Wraz z rozwojem choroby na plamach tworzy się szara pleśń. Dotknięte obszary roślin należy natychmiast usunąć ostrym sterylnym narzędziem, chwytając zdrową tkankę, po czym rany należy leczyć roztworem fundazolu. Aby zapobiec rozwojowi szarej pleśni, stosuje się opryskiwanie lub opryskiwanie roślin fungicydami.

Najczęściej szara zgnilizna rozwija się w zbyt gęstych nasadzeniach, w których słabo krąży powietrze.

Na zdjęciu: Uprawa goryczki w ogrodzie

Plamienia mają również charakter grzybowy i pojawiają się na liściach rośliny w postaci małych żółtawobrązowych piętek z fioletową obwódką. Niszczą patogeny plamienia preparatami zawierającymi miedź, na przykład mieszaniną Bordeaux, siarczanem miedzi lub bardziej nowoczesnymi środkami grzybobójczymi.

Rdza jest wywoływana przez grzyby, które są bardzo odporne na chemikalia. Można dowiedzieć się, że gencjana została dotknięta tą konkretną chorobą przez ciemnobrązowe krosty utworzone na liściach rośliny, w których dojrzewają zarodniki grzyba. Dotknięte obszary roślin należy natychmiast usunąć i spalić, ale nigdy nie umieszczać w kompoście. Przy pierwszych oznakach rdzy potraktuj obszar roztworem grzybobójczym.

Zgnilizna podstawna najczęściej atakuje gatunki goryczki azjatyckiej, które kwitną jesienią: w wyniku rozwoju infekcji w warunkach wysokiej wilgotności w okresie siewu, podstawa zgnilizny łodygi u roślin. Umieść plastikową folię lub szklankę pod niewielkim kątem, aby chronić sadzonki przed kroplami kondensacji i zapobiec rozwojowi chorób. Jako skuteczny środek zapobiegawczy stosuje się odkurzanie podstawowej części goryczki Tsinebem.

Szkodniki goryczki i walka z nimi

Szkodniki goryczki mogą być denerwujące przez wciornastki, ślimaki, ślimaki, mrówki, gąsienice i nicienie.

Ślimaki i ślimaki zjadają liście i pąki goryczki, znacznie zmniejszając poziom jej dekoracyjnego efektu. Dobrze, jeśli na Twojej stronie mieszkają ich naturalni antagoniści – ropuchy i jeże. Ale jeśli tych zwierząt nie ma w twoim ogrodzie, będziesz musiał zastawić pułapki na mięczaki: rozłóż ziemniaki na pół w poprzek obszaru lub wkopuj puszki po samą szyję, wypełnione piwem lub sfermentowanym kompotem o jedną trzecią objętości.

Mrówki w okolicy goryczki są nie tyle szkodliwe, co irytujące, a gdy tylko skończy się Twoja cierpliwość, zastosuj przeciwko nim preparat owadobójczy, który można kupić w specjalistycznym sklepie.

Na zdjęciu: Jak uprawiać goryczkę w plenerze

Wciornastki to małe owady ssące, które rozmnażają się aktywniej w ciepłym sezonie. Żywią się sokiem komórkowym roślin, pozostawiając małe odbarwione plamki w ukąszeniu. Wciornastki są niszczone preparatami owadobójczymi.

Gąsienice są niebezpieczne dla młodych pędów i kiełkujących nasion. Walkę z nimi prowadzi się za pomocą środków owadobójczych, które kilkakrotnie traktują obszar goryczką w odstępach 10 dni.

Nicienie można wykryć tylko na podstawie ich destrukcyjnej aktywności: lekkiej deformacji wierzchołkowych liści, spowolnienia wzrostu i rozwoju rośliny, skrzywienia jej łodyg. Możesz pozbyć się szkodników, trzykrotnie traktując goryczkę specjalnym preparatem dla nicieni, który można kupić w pawilonie ogrodowym lub sklepie.

Rodzaje i odmiany goryczki

W ogrodnictwie ozdobnym rzadko stosuje się goryczki jednoroczne, a bardzo popularni są wieloletni przedstawiciele tego rodzaju. Oferujemy zapoznanie się z najpopularniejszymi gatunkami, odmianami i mieszańcami tej rośliny.

Goryczka bez łodygi (Gentiana acaulis)

Lub goryczka Koch (Ciminalis acaulis = Gentiana excisa = Gentiana kochiana) – w naturze ta zimotrwała bylina zielna występuje w górach zachodniej Europy. Ma łodygi o wysokości do 10 cm, owalne, wydłużone zielone liście, z którymi roślina styka się zimą, oraz duże, skierowane ku górze niebieskie lub niebieskie kwiaty do 5 cm długości, kwitnące od maja do czerwca. Gatunek ten ma gatunek alba o białych kwiatach.

Na zdjęciu: goryczka bez łodygi (Gentiana acaulis)

Goryczka Gurda (Gentiana asclepiadea)

Lub vatnik to bylina o wysokości do 80 cm ze spiczastymi podłużnymi owalnymi liśćmi o długości do 10 cm i prostymi szypułkami o wysokości do 5 cm, na których powstają 1-3 niebieskie lub ciemnoniebieskie, a czasem białe kwiaty.

Na zdjęciu: goryczka dyniowa (Gentiana asclepiadea)

Goryczka dahurska (Gentiana dahurica)

Gatunek pochodzi z Sajanów, Mongolii, Daurii i Tybetu. Jej łodygi osiągają do 40 cm wysokości, są proste lub wznoszą się. Liście podstawy, zwężone na obu końcach, mają kształt liniowo-lancetowaty. Liście łodyg mają krótką osłonkę, podczas gdy górne prawie jej nie ma. To goryczka niebieska: duże kwiaty znajdujące się w kątach górnych liści są pomalowane na intensywny ciemnoniebieski odcień. Goryczka dauryjska jest uprawiana od 1815 roku. Uprawiana jest zarówno do cięcia, jak i do pojemników.

Zdjęcia: goryczka dahurska (Gentiana dahurica)

Goryczka żółta (Gentiana lutea)

Rośnie dziko w Azji Mniejszej i Europie Środkowej, będąc jednym z najwyższych typów kultur: roślina może osiągnąć półtora metra wysokości. Ma korzeń palowy, dolne liście są duże, petiolate, owalno-eliptyczne, a łodygi są znacznie mniejsze. Liczne żółte kwiaty o długości do 2,5 cm tworzą się w kątach górnych liści i na wierzchołkach łodyg. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lata i trwa od półtora do dwóch miesięcy. W kulturze ten odporny na zimno gatunek, zimujący bez schronienia, od 1597 roku.

Na zdjęciu: goryczka żółta (Gentiana lutea)

Goryczka wielkokwiatowa (Gentiana macrophylla = Dasystephana macrophylla = Gentiana fetisowii = Tretorhiza macrophylla)

Ma rozległy obszar uprawy: Chiny, Mongolię, Daleki Wschód, Azję Środkową, Syberię Wschodnią i Zachodnią. Ma wyprostowane lub proste łodygi do 70 cm wysokości i 3-6 mm średnicy. Podstawy łodyg 2-8 cm owinięte włóknistymi pozostałościami starych liści.

Na zdjęciu: goryczka wielkokwiatowa (Gentiana macrophylla)

Goryczka płucna (Gentiana pneumonanthe)

Rośnie w Europie i Azji, ma wyprostowane nierozgałęzione, gęsto ulistnione łodygi do 65 cm wysokości, lancetowato-liniowe liście do 6 cm długości i do 6 mm szerokości, tworzy ciemnoniebieskie kwiaty z dzwonkowatym kielichem i rurkowatym obojczykiem na szczycie łodyg iw kątach liści trzepaczka.

Zdjęcie: goryczka płucna (Gentiana pneumonanthe)

Goryczka septemfida (Gentiana septemfida)

Rośnie dziko w Azji Mniejszej, Iranie, Krymie, europejskiej części Rosji i na Kaukazie. Roślina osiąga wysokość 30 cm, posiada liczne wzniesione lub wznoszące się łodygi pokryte lancetowatymi liśćmi oraz ciemnoniebieskie kwiaty do 4 cm długości, zebrane w główki. W kulturze goryczka jest siedmioczęściowa od 1804 roku.

Na zdjęciu: Gentiana septemfida

Oprócz opisanych gatunków, w kulturze można również znaleźć goryczki wiosenne, Delecluse (lub Clusi), Dinaric, Kolakovsky, chińskie dekorowane, wielkokwiatowe, orzęsione, mroźne, kropkowane, trójkolorowe, wąskolistne i szorstkie.

W ostatnim czasie dzięki pracy hodowców pojawiło się wiele odmian mieszańcowych goryczki, które odznaczają się dużą dekoracją. Spośród nich najciekawsze to:

• Goryczka Nikita – roślina o wielu średniej wielkości lazurowo-niebieskich kwiatach;
• Bernardi to roślina kwitnąca w sierpniu o częściowo rurkowatych ciemnoniebieskich kwiatach;
• Dark Blue to jesienna odmiana o jasnych ultramarynowych kwiatach ozdobionych ciemnymi paskami po wewnętrznej stronie płatków;
• Blue Emperor to odmiana karłowata o ultramarynowych kwiatach;
• Farorna to odmiana hybrydowa o bladoniebieskich kwiatach i kremowo-białej koronie;
• Gloriosa to szwajcarska odmiana o szeroko otwartych niebieskich kwiatach ze śnieżnobiałym gardłem;
• Elizabeth Brand to hybryda o wydłużonych lazurowych kwiatach i krótkich brązowawych łodygach.

Właściwości goryczki – szkoda i korzyść

Właściwości lecznicze goryczki

Większość gatunków goryczki ma właściwości lecznicze, dlatego roślina ta znajduje szerokie zastosowanie w praktyce medycznej. Przede wszystkim o właściwościach farmakologicznych tej kultury decyduje obecność w niej glikozydów, które pobudzają apetyt, poprawiają funkcjonowanie narządów trawiennych i działają przeciwskurczowo. Oprócz glikozydów korzeń goryczki zawiera alkaloidy, które pomagają tłumić skurcze i kaszel, obniżają gorączkę oraz działają przeciwzapalnie i uspokajająco. W korzeniach rośliny znaleziono również żywice i garbniki, związki aromatyczne, pektyny, inulinę, olej tłuszczowy, cukry i kwas askorbinowy. W korzeniowej części wielu gatunków goryczki znajdują się kwasy fenolokarboksylowe, które wzmacniają funkcję ewakuacyjną jelita.

Wskazania do stosowania preparatów z goryczki to:

• zaparcie,
• skaza,
• niedokrwistość,
• Achilia,
• bębnica,
• gruźlica,
• malaria,
• zgaga,
• dolegliwości gardła
• nowotwory
• i przewlekłe zapalenie wątroby.

Oficjalna medycyna zaleca przyjmowanie leków, takich jak gorzka nalewka lub gorzki ekstrakt z goryczki żółtej. W pożywieniu znajduje się również goryczka, która zwiększa apetyt. Tradycyjna medycyna często stosuje wodne preparaty goryczki, zarówno do użytku wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Na przykład wywar jest przepisywany zewnętrznie na pocenie się nóg; ropiejące rany posypuje się proszkiem równych części korzeni goryczki i rumianku; kompres łagodzący bóle mięśni i stawów jest wykonany z kleiku z podziemnych i naziemnych organów goryczki.

Na zdjęciu: goryczka to piękny i pożyteczny kwiat

Oferujemy kilka przepisów z goryczki, które pomogą Ci w trudnych chwilach.

Aby poprawić apetyt: 1 łyżkę suszonych korzeni goryczki zalać pełną szklanką wody i gotować na wolnym ogniu przez 10 minut, następnie ostudzić, przefiltrować i spożyć 20 g przed posiłkami.

W przypadku reumatyzmu i zapalenia stawów: 3 łyżki stołowe suchych surowców wlewa się do 700 ml wody, gotuje przez 15 minut, nalega przez 2 godziny, filtruje i bierze pół szklanki przed jedzeniem.

W przypadku gruźlicy płuc, malarii, spowolnionego trawienia, przewlekłej zgagi i zaparć: 50 g ziela wlać 500 ml wódki i przez tydzień nalegać w szczelnie zamkniętej butelce z ciemnego szkła w ciemnym chłodnym miejscu, następnie odcedzić i zażyć 30 kropli raz dziennie, rozcieńczony w 6 łyżkach wody.

Goryczka – przeciwwskazania

Preparaty roślinne są przeciwwskazane w okresie ciąży, indywidualnej nietolerancji goryczy, nadciśnienia, wrzodu żołądka i dwunastnicy. Dopuszczalna dzienna dawka nalewki alkoholowej z goryczki wynosi 35 kropli. Przedawkowanie może powodować objawy, takie jak zaczerwienienie twarzy, bóle głowy i zawroty głowy.