W którym kraju jest ojczyzną kaktusa rośliny domowej

Wiosną pędy przycina się w połowie długości. Gdyby się zdarzyło, że cała roślina zmarzła, trzeba wyciąć wszystkie pędy. Gdy zaczniemy roślinę podlewać i nawozić, powinna odbić z odrostów korzeniowych. Niestety u figi uprawianej w naszym klimacie w gruncie, owoce z reguły nie zdążą dojrzeć.

Od czego zaczyna się Ojczyzna? Tego dzieci uczą się z książek o symbolach państwowych Białorusi i Rosji

Tego dzieci uczą się z książek o symbolach państwowych Białorusi i Rosji

Białoruskie wydawnictwo “Paczatkowaja szkoła” wraz z rosyjskim wydawnictwem “Petrocentr” realizowały unikalny projekt — wydały zestaw dwóch pięknie zaprojektowanych książek dla przedszkolaków Państwa Związkowego “Herb, flaga, hymn”. W jednej z nich w przystępnej i zabawnej formie opowiada się o symbolach państwowych Republiki Białoruś, a w drugiej — o symbolach Federacji Rosyjskiej. Wydanie z sukcesem zostało przedstawione na XI Petersburgskich Międzynarodowych Targach Książki.

Fotografia: Natalya Dindilevich

— Jednym z głównych zadań było w prosty i przystępny sposób opowiedzieć, czym jest flaga, herb i hymn, dlaczego są one potrzebne — powiedział biorący udział w prezentacji Władimir Małyszew, dyrektor Domu Pisarzy Sankt Petersburga. — Często zdarza się, że na pewnej imprezie wykonują hymn, a nikt nie zna słów. Tymczasem w wielu krajach dzieci je znają od najmłodszych lat, co jest bardzo ważne. Na przykład, w Grecji przed rozpoczęciem zajęć dzieci stają na podwórku szkoły i podczas podnoszenia flagi śpiewają hymn państwowy. Niestety, nie mamy takiego. Dlatego powstała ta książka.

— Książka również opowiada o skojarzeniach, które pojawiają się u osób na wzmiankę o naszych krajach, czyli o symbolach narodowych — dodaje dyrektorka i redaktorka naczelna “Paczatkowej szkoły” Olga Wanina. — Dla Białorusi, na przykład, takimi symbolami są ciągnik “Belarus”, żubr, bocian. A dla Rosji — Kreml, brzoza, niedźwiedź.

Pedagodzy-metodyści, którzy pracowali nad publikacją, postarali się, aby młodym czytelnikom było ciekawie, aby książka angażowała w grę, a informacje postrzegały się z przyjemnością. Tu wiele różnych zadań, które pomagają rozwijać logikę, myślenie dziecka. Małe dzieci, na przykład, na obrazach mają odgadnąć, z jakiego kraju przyjechali goście w strojach narodowych. A to jest ciekawe i dorosłym: znaleźć wśród wzorców narodowego ornamentu białoruskiego wzorzec “wschodzącego słońca”. W rosyjskiej książce dzieciom zaproponowano obrysować punktami rysunek i pomalować — otrzyma się rosyjski epicki bohater. A jeszcze znaleźć na rysunku broń, z którą jest przedstawiony jeździec na herbie Rosji.

Album zawiera bardzo ważne zadanie: dziecko jest zaproszone, aby zrobić swoje drzewo genealogiczne. Oczywiście, w wykonanie będą zaangażowani rodzice, dziadkowie. Ile zabrzmi historii, ile starych zdjęć i listów zostaną znalezione w albumach i szufladach! Historia każdej poszczególnej rodziny — to część historii narodu. I dla dzieciaka otrzyma się żywy przykład: ono i jego bliscy są również częścią tej wielkiej historii.

Autorem tekstu rosyjskiej książki — pisarz Andriej Antonow. Na prezentacji projektu powiedział, że może to zostać początkiem całej serii, która zapoznałaby dzieci z historią i geografią Rosji i Białorusi, innych krajów WNP. Olga Wanina podziela opinię, że projekt powinien być kontynuowany, zwłaszcza wydawnictwo ma już doświadczenie z udanej współpracy ze Stałym Komitetem Państwa Związkowego. Na zamówienie Stałego Komitetu tutaj ukazały się przewodnik “Połock — Smoleńsk. Kamienie milowe wspólnego losu” z okazji 1150-lecia miast, zbiór “Koncepcja rozwoju społecznego Państwa Związkowego na lata 2011-2015 — nowym etapem budowania wspólnej przestrzeni społecznej”, album “Państwo Związkowe. Rozwój i perspektywy”. Wydawnictwo “Paczatkowaja szkoła” przejęło także organizację i prowadzenie projektu informacyjnego dla dzieci “Świat zawodów Państwa Związkowego”.

— Chciałabym wydać piękną, ekscytującą, przystosowaną do percepcji dzieci książkę o Państwie Związkowym — podzieliła się pomysłem dyrektorka wydawnictwa “Paczatkowaja szkoła”. — Nasze kraje produktywnie współpracują w różnych dziedzinach, i o tym trzeba opowiedzieć dzieciom.

W którym kraju jest ojczyzną kaktusa rośliny domowej

. Ich łodygi mają różne kształty. Większość ma ciernie. Wysokość roślin może osiągnąć zarówno 2-5 cm, jak i 10-12 m. Rodzina obejmuje 160 rodzajów i 3000 gatunków. Łodyga zawiera około 96% całej wilgoci kaktusa. Są jednymi z najłatwiejszych w uprawie. Ojczyzna kaktusa zależy od gatunku i pochodzenia.

Ojczyzna cierni

Kaktusy rosną w tropikach, sawannach, pustyniach i górach. Ojczyzną kaktusów domowych jest Ameryka Północna i Południowa. Różne gatunki rosną w Europie, w tropikach Afryki i na wyspie Madagaskar, ale kaktus domowy pochodzi z suchych regionów następujących stanów:

Najbardziej prymitywne gatunki należą do podrodziny Pereskieae, a dokładniej do plemienia Pereskieae. Rosną w tropikach Ameryki i południowej Brazylii. W Chile i Argentynie rosną plemiona Pereskiev – Maihuenieae. Gatunki z południowoamerykańskiego rodzaju Frailea i meksykańskiego rodzaju Astrophytum mają podobną budowę nasion, są oddalone od siebie o 2700 km.

Dystrybucja i rodzaje

Nawet na malowidłach naskalnych Azteków przedstawiano rośliny podobne do kaktusów, takie jak melokaktus, opuncja figowa i cereus. Naukowcy twierdzą, że istnieją od ponad 50 milionów lat. W tym czasie przystosowały się do klimatu. Na świecie nie znaleziono ani jednej rośliny, która mogłaby wegetować przez około 2 lata ze względu na swoją wilgoć. Najtrudniejszą adaptacją dla sukulentów jest pustynia o minimalnej wilgotności. Aby przetrwać w tych warunkach, porasta je mocna skorupa. Podczas fotosyntezy powstaje sok komórkowy, mający śluzowatą strukturę. Sok ten pomaga w utrzymaniu równowagi wodnej.

Rodzaje astrofitów, pielęgnacja koziorożców i innych kaktusów

Pojawiły się w krajach europejskich po podróżach Krzysztofa Kolumba. Ludzie używali ich jako pamiątek. W Rosji zaczęli uprawiać kaktusy w 1714 roku w Sankt Petersburgu. Pierwszymi w Rosji były opuncje figowe i cereus. Jaka jest ojczyzna kaktusów, wciąż nie jest znana, ponieważ żaden gatunek nie przetrwał w formie kopalnej..

Słowo „kaktus” zostało użyte przez naukowca Karla Linneusza, co oznaczało skrót od melocactus. Melokaktusy to wszystkie rośliny z cierniami i ostrymi igłami. Istnieje wiele rodzajów i odmian.

Najpopularniejszy:

1. Opuntia – ma bardzo ostre igły. Osiąga 30 cm wysokości.
2. Mammillaria jest popularna ze względu na łatwość pielęgnacji. Pokryta jest licznymi „miękkimi” kolcami. Mammillaria ma dużą liczbę „brodawek”, z których kwitną pąki kwiatowe.
3. Rebucia – odnosi się do kaktusów górskich. Łodyga jest kulista, całkowicie pokryta cierniami, kwitnie wiosną. Kwiaty tego gatunku są duże. W przeciwieństwie do innych nie toleruje przesuszonej gleby.
4. Cereus – w domu może dorastać do pół metra. Gatunek ten nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, a bez zimnego zimowania nie zakwitnie.
5. Echinopsis to bardzo popularny kaktus domowy. Odporna roślina odpowiednia dla początkujących.
6. Echinocactus to bardzo duży gatunek, rośnie wolno w domu i zwykle nie kwitnie.
7. Echinocerius jest bardzo kochający światło, kwiaty mogą rosnąć do rozmiarów przekraczających samą roślinę.
8. Coriphanta – kształt kulisty lub cylindryczny, kwitnie latem.
9. Fraileys – mają małą kulistą łodygę, duże kwiaty w porównaniu z łodygą. Zimą optymalna temperatura wynosi +12 stopni i minimalne podlewanie, ale latem należy zwiększyć podlewanie.
10. Wilcoxia to zwyczajna roślina przed kwitnieniem. Wczesną wiosną pokrywają ją duże kwiaty. Właściwa uprawa wymaga dużej ilości światła i świeżego powietrza.
11. Boże Narodzenie – kwitnie zimą, z tego powodu wymagane jest obfite podlewanie. Nie lubi bezpośredniego światła słonecznego, dlatego potrzebne jest rozproszone światło.
12. Strauss`s Cleistocactus – porośnięty dużą ilością cierni i białych włosków, wysokość może dochodzić do jednego metra. Całkiem kochająca słońce roślina, ale lepiej ją trochę ocieniać w południe.
13. Kaktus Lophophore – sok z tego kaktusa ma działanie lecznicze przy stosowaniu w małych ilościach. W centralnej części znajduje się otoczka, z której wychodzi wiele włosów, łączących się w gęsty pakiet.
14. Lubivia – została nazwana na cześć Boliwii, gdzie urodził się kaktus. Młoda roślina ma kulistą łodygę, ale z czasem rozciąga się. Łodyga jest słabo rozgałęziona, tworzy się na niej wiele dzieci. Dzięki temu na jednej łodydze rosną duże formacje poduszkowe – kolonie.

Zasady uprawy i opieki domowej dla Hawortii

Te popularne okazy rosną zarówno na wolności, jak i na parapecie hodowców kwiatów..

Klasyfikacja roślin

Sukulenty występują w różnych typach. Można je podzielić na cztery grupy:

1. Pereskivae z pełnymi liśćmi to coś pomiędzy cierniem a roślinami liściastymi.
2. Opuncja ma zredukowane liście i bardzo delikatne kolce.
3. Mauchiens znajdują się w Patagonii. Zewnętrznie są bardzo podobne do opuncji.
4. Kaktusy są najczęściej. Ta grupa obejmuje większość zwykłych sukulentów. Ich łodyga ma kulisty lub cylindryczny kształt, piękne kwiaty.

A także te grupy można rozłożyć na 9 podgrup:

1. Liściaste.
2. Liściasty.
3. Wydłużony lub świecznik.
4. Wielopniowe.
5. Kulisty.
6. Rumieniowaty.
7. Brodawkowy.
8. Koral.
9. Paloniform.

Każda podgrupa ma swoje własne cechy zarówno pod względem wyglądu, jak i treści.

Dlaczego sukulenty są przydatne?

Kaktusy są używane w wielu dziedzinach. Większość gatunków nadaje się do spożycia, jako pasza dla zwierząt. Jest też słynna niebieska agawa, z której robiona jest tequila..

Cereus jest używany jako materiał budowlany, z którego wykonane są ogrodzenia. Kaktusy są używane do produkcji szamponów, witamin, dezodorantów. Meble, ramy okienne, drzwi wykonane są z łodyg Pasakan heliantocereus.

Figa, figowiec pospolity – uprawa w Polsce. W gruncie czy doniczce?

Figa pospolita lub inaczej figowiec pospolity to roślina należąca do rodzaju Ficus, bliska krewna uprawianych w mieszkaniach fikusów. Spośród wszystkich uprawianych fig, to właśnie figa pospolita najlepiej się nadaje do uprawy w Polsce w gruncie. Oto jak wygląda uprawa figi w gruncie i w doniczce, czego potrzebuje figowiec pospolity, czy możemy doczekać się owoców figi i jak zdobyć jej sadzonki.

Figa, figowiec pospolity

Figa pospolita (Ficus carica) jest jednym z kilkuset gatunków należących do rodzaju figowców Ficus. Do uprawy w Polsce w gruncie predysponuje ją najlepsza mrozoodporność spośród wszystkich gatunków fig, a także fakt, że nie wymaga zapylania aby dać owoce. Figowiec pospolity(to inna i w zasadzie bardziej poprawna nazwa figi) może przybierać postać niewysokiego drzewa o luźnej koronie lub krzewu z licznymi odrostami korzeniowymi. Figowce te są dość długowieczne – mogą dożywać nawet 80-ciu lat. Liście figa pospolita ma duże, ciemnozielone, z wierzchu szorstkie, a od spodu omszone. Rośliny uprawiane w naszym klimacie tracą liście na zimę. W cieplejszym klimacie figi są jednak zimozielone.

Kwiaty figowca pospolitego pojawiają się wiosną. Wyglądem przypominają małe, zielone owoce. Owoce te rosną przybierając w miarę dojrzewania barwę fioletową. To co zwykliśmy nazywać owocem figi, jest niczym innym jak właśnie rozwiniętą osią kwiatostanu, która rozszerza się i zwija do środka, tworząc kieszeń z wąskim ujściem na zewnątrz. Kwiaty właściwe wyrastają wewnątrz tej kieszeni tworząc z czasem twarde pesteczki, które możemy wyczuć podczas jedzenia.

Dojrzałość figowego owocu można rozpoznać po tym, iż po jego zerwaniu wycieka z niego biały, lepki sok. Dojrzały owoc jest słodki i nieco mdławy. Niestety owoce źle się przechowują i źle znoszą transport, dlatego też w Polsce, gdzie uprawa fig nie jest rozpowszechniona, znamy je głównie w postaci suszonej. Suszone figi można przechowywać nawet do roku.

Uprawa figi w Polsce – w doniczce czy w gruncie?

Czy figi mogą zdobić nasze ogrody? Oczywiście, lecz mogą w nich przebywać raczej tylko sezonowo. Największym problemem w uprawie figi jest jej wrażliwość na niskie temperatury. Dlatego też zalecana jest uprawa figi w doniczce, którą na zimę można przenieść do zimnego pomieszczenia, zabezpieczonego przed mrozem.

Figa uprawiana w doniczce najczęściej przybiera formę krzewu i wymaga częstego przycinania, gdyż rośnie zbyt szybko. Doniczka powinna mieć średnicę w granicach 30 do 38 cm. Roślinie zapewnij stanowisko słoneczne i ciężką glebę z dodatkiem gliny. Gleba powinna mieć odczyn zasadowy, co możesz uzyskać poprzez wymieszanie ziemi ogrodowej z kredą lub wapnem magnezowym. Podłoże nie powinno być zbyt wilgotne, dlatego też roślinę podlewaj umiarkowanie (kolejnego podlania dokonaj dopiero gdy wierzchnia warstwa gleby przeschnie).

Figa pospolita – liście

Od maja do października konieczne jest nawożenie. Najlepiej zastosować nawóz wieloskładnikowy dla roślin doniczkowych, podając kolejne dawki nawozu co około 3 tygodnie.

W okresie letnim figowiec pospolity może być wystawiany na balkon lub do ogrodu. Jednak jesienią, przed nadejściem pierwszych przymrozków trzeba zabrać go do pomieszczenia zabezpieczonego przed mrozem. Teraz roślina wejdzie w stan spoczynku. W okresie tym przestanie rosnąć i straci liście. Należy jej zapewnić pomieszczenie jasne i chłodne, nie nawozimy i nie podlewamy. W połowie lutego roślinę przenosi się do pomieszczenia cieplejszego (temp. pokojowa, ustawia przy dobrze oświetlonym oknie i zaczyna regularnie podlewać. Gdy pojawią się pierwsze listki rozpoczynamy nawożenie.

Figa w doniczce co dwa lata powinna być przesadzona. Podczas przesadzania warto roślinie przyciąć nadmiernie wybujałe korzenie.

Przesadzanie roślin doniczkowych
Przesadzanie roślin doniczkowych jest jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych. Trzeba je zazwyczaj wykonywać co roku w przypadku roślin młodych, u starszych wystarczy raz na kilka lat. Jaki jest najlepszy termin na przesadzanie, do jakiej ziemi przesadzać rośliny doniczkowe, jak dobierać doniczki do przesadzania oraz jak wykonać samą czynność przesadzania aby nie uszkodzić rośliny. Więcej.

Całoroczna uprawa figi w gruncie

Jeżeli zdecydujemy się na uprawę figowca w gruncie, trzeba zapewnić roślinie miejsce słoneczne i osłonięte od wiatru, np. przy południowej ścianie budynku. Na zimę konieczna jest ochrona roślin przed mrozem i wiatrem. Zabezpieczamy dokładnie zarówno pędy jak i korzenie. Można użyć do tego mat słomianych, dobra jest też kora sosnowa.

Wiosną pędy przycina się w połowie długości. Gdyby się zdarzyło, że cała roślina zmarzła, trzeba wyciąć wszystkie pędy. Gdy zaczniemy roślinę podlewać i nawozić, powinna odbić z odrostów korzeniowych. Niestety u figi uprawianej w naszym klimacie w gruncie, owoce z reguły nie zdążą dojrzeć.

Figa – dojrzały owoc

Zbiór i wykorzystanie owoców figi

Owoce figi zbieramy, gdy są zupełnie dojrzałe, zwisają w dół, są delikatne i mają lekko spękaną skórkę. Najsmaczniejsze są spożywane na surowo, ale możesz je również ususzyć. Nadają się także na kompoty, dżemy i syropy. Uważa się, iż sok z fig działa wzmacniająco na serce i naczynia wieńcowe. Figi gotowane w mleku uśmierzają kaszel i ból gardła. Nasiona mają działanie łagodnie przeczyszczające.

Choroby i szkodniki

Figi uprawiane w doniczce mogą być atakowane przez szkodniki roślin doniczkowych takie jak przędziorki oraz mączliki. Szkodników tych pozbywamy się zmywając liście figi wodą zmieszaną z płynem do mycia naczyń.

Rozmnażanie figi

Dobrym sposobem rozmnażania figi są odkłady. W celu rozmnożenia przez odkłady w okresie wiosennym przygnij młode pędy figi do ziemi. Włóż dolne ich części do wyżłobionego rowka, a następnie rowek przysyp ziemią. Pęd się ukorzeni, jeżeli utrzymasz stalą wilgotność podłoża. Jesienią ukorzeniony pęd odetnij od rośliny matecznej i posadź w docelowym miejscu.

Figowca pospolitego można także rozmnażać przez sadzonki zdrewniałe z jednorocznych przyrostów. W tym celu jesienią, po opadnięciu liści, przytnij pędy na kilkuoczkowe sadzonki, a następnie włóż je do ziemi, przysypując całkowicie. Wiosną sadzonki można wyjąć i posadzić na miejsce docelowe.

Możesz też spróbować rozmnożenia figi przez jednoroczne sadzonki zielne. W tym przypadku w sierpniu lub we wrześniu ucina się 10 do 20 cm kawałki ulistnionych pędów i umieszczaje w skrzynce z perlitem lub piaskiem, zapewniając im wysoką wilgotność powietrza i dużo ciepła.

Pigwowiec – odmiany, uprawa, rozmnażanie
Pigwowiec to mrozoodporny krzew o ciernistych gałązkach, dorastający do około 2 m wysokości. Uprawiany jest dla przepięknych kwiatów, które pojawiają się na nim nieraz już od wczesnej wiosny, a także dla owoców, doskonałych na przetwory – konfitury i nalewki. Oto najlepsze gatunki i odmiany pigwowca do uprawy ogrodowej, jak sadzić i uprawiać krzew pigwowca oraz jak wyglądają i smakują owoce pigwowca. Więcej.

Truskawka pnąca
Wielkimi krokami zbliża się czas, kiedy to wszyscy miłośnicy świeżych truskawek będą mogli delektować się ich smakiem. Aby samodzielnie uprawiać truskawki nie trzeba mieć własnego ogrodu działkowego. Na balkony i tarasy przebojem wdziera się, doskonała do uprawy doniczkowej, truskawka pnąca – plenna i owocująca aż do późnej jesieni. Więcej.

Ciekawe rośliny egzotyczne
Bezkolczasty kaktus, z którego produkowano narkotyki, bambus, który urósł ponad 1 m w ciągu doby i owoce, które smakują jak lody. To tylko niektóre ciekawe rośliny egzotyczne, które przedstawiono na wystawie “Rośliny egzotyczne – prawdy i mity”. Zapraszamy na relację z wystawy, która odbyła się w łódzkiej palmiarni w ostatni weekend stycznia 2013. Więcej.

C. Brickell, Wielka Encyklopedia Ogrodnictwa, Muza SA, Warszawa 1994, s. 399 – 400, oraz K. Goller, Figa, Działkowiec, nr 1/2004, s. 32 – 33.