Actinidia na Syberii: uprawa i opieka nad rośliną, najlepsze odmiany kiwi, hodowla

Obejrzyj film o najbardziej bezpretensjonalnych, pięknych i mrozoodpornych bylinach.

Bezpretensjonalne byliny na Syberię

Wieloletnie rośliny ozdobne w ogrodzie ułatwiają pracę ogrodnika. Na południowym i środkowym pasie nie ma problemów z doborem gatunków i odmian. Byliny na Syberię są trudniejsze do odebrania. Nie każda roślina może wytrzymać surowe syberyjskie zimy, kiedy temperatura utrzymuje się poniżej 30 ° C przez tygodnie, a ziemia zamarza na ponad metr. Jeśli chcesz, możesz z łatwością wybrać bezpretensjonalne byliny na Syberię do zaprojektowania trzypoziomowego klasycznego ogrodu kwiatowego.

Sekrety pięknego kwietnika

Klomb stanie się cudowną ozdobą ogrodu, jeśli podczas jego tworzenia zostaną wybrane rośliny, które harmonijnie ze sobą współgrają. Wybierając byliny na Syberię, należy wziąć pod uwagę:

• okres kwitnienia;
• kolor i kształt kwiatów;
• wymagania roślin dotyczące składu gleby;
• stosunek do cienia, półcień, jasne słońce;
• częstotliwość podlewania.

Ogrodnik, wybierając wieloletnie kwiaty na Syberię, musi oszacować, ile czasu może poświęcić na pielęgnację klombu. Na przykład na następnym zdjęciu wybór bylin na Syberię, których pielęgnacja jest minimalna, mogą rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat, dobrze znoszą suszę i surowe zimy.

Więcej uwagi wymagają inne kwitnące byliny na Syberię. Delphinium, goździki, dzwonki, szałwia należy przesadzać co 2-3 lata, a latem wymagają regularnego podlewania, zapobiegania chorobom i zwalczania szkodników.

Istnieją rośliny ozdobne, których pielęgnacja zajmuje dużo czasu. Są to przede wszystkim bulwiaste (tulipany, mieczyki), wieloletnie dalie, chryzantemy, floks. Wszystkie wymagają szczególnej opieki i karmienia. Dla poznania wybór wieloletnich kwiatów na Syberię ze zdjęciami i nazwami.

Rośliny cebulowe na Syberię

Wybór bulwiastych bylin na Syberię ze zdjęciami i nazwami pomoże Ci wybrać rośliny na drugą warstwę klombu, których wysokość nie przekracza 50 cm.

Narcyz

Narcyz, pomimo zewnętrznej kruchości, jest bezpretensjonalny, z powodzeniem uprawiany jest na Syberii. Kwiat rozmnaża się przez nasiona i cebulki. Żonkile jako jedne z pierwszych ozdabiają ogród kwitnącymi kwiatami.

Bogate kwitnienie uzyskuje się, sadząc żonkile w miejscach nasłonecznionych. Kwiat może obejść się bez przesadzania przez 5 lat. Największe cebulki należy sadzić corocznie.

Każda gleba się nada. Aby przywrócić płodność, dodaj humus lub dojrzały kompost do klombu. Żonkile dobrze reagują na aplikację popiołu. Przed podlaniem musi spryskać ziemię wokół kwiatu.

Pamiętaj, aby karmić kwiat dwa razy w sezonie. Pierwszy raz z superfosfatem, azotanem potasu i mocznikiem podczas tworzenia pąków. Za drugim razem już wyblakłe rośliny nawozimy nitroammofosem.

Odmiany narcyzów dobrze zimują na Syberii:

• N. tubular („Brushine”, „Golden Harvest”, „Sentinel”).
• N. wielkoronny („Agakhon”, „Ice Folis”, „Curly”).
• N. Terry („Biały Lew”, „Teksas”, „Eudora”).

Lilie

Na półkuli północnej rośnie do 100 gatunków dzikich lilii. Na Syberii zapuściły korzenie następujące odmiany kulturowe:

• L. azjatycki.
• L. Tubular.
• L. Martagon.

Od wiosny do jesieni możesz sadzić i przeszczepiać lilie. Zarośnięte gniazda są dzielone co 3-4 lata. Tylko mieszańce Martagon tolerują cień, pozostałe odmiany preferują miejsca słoneczne i lekki półcień.

Lilie zimują tylko w obecności grubej warstwy śniegu. W obszarach, w których wieje śnieg, nie ma sensu ich sadzić. Każdy gatunek ma swoje własne preferencje dotyczące gleby:

• Azjaci potrzebują gleby neutralnej lub lekko kwaśnej;
• lilie rurkowe – lekko ziem alkalicznych;
• do hybryd Martagon – kwaśny.

Pielęgnacja polega na podlewaniu, kilku opatrunkach. Są przeprowadzane przed kwitnieniem. Ostatnie karmienie jest potrzebne roślinie podczas tworzenia pąków. Wyblakłe lilie nie są podlewane, łodygi są cięte na zimę. Roślina jest podatna na atak mszyc. Łatwo się go pozbyć. Zwykle kwiaciarnie używają z mszyc „Inta-Vir” lub „Actellik”.

Siatka tęczówki

Irys siatkowy to kwiat na kwietnik wiosenny z dużym marginesem mrozoodporności, co jest bardzo ważne dla Syberii. Kwitną wczesną wiosną małymi, pachnącymi kwiatami. Dobrze nawożona, lekka, przepuszczalna gleba jest odpowiednia dla byliny. Stagnacja wilgoci dla irysów jest śmiertelna.

Cebule sadzi się w klombie wczesną jesienią, na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. Możesz sadzić irysy wiosną, ale wtedy kwitnienie nastąpi dopiero po roku. Obfite podlewanie jest potrzebne tylko podczas pączkowania, latem zmniejsza się do raz w miesiącu. Irys łączy się w nasadzeniach z innymi roślinami bulwiastymi (cebulica, krokusy) oraz z większością bylin.

Byliny kwitnące przez całe lato

Dla początkujących kwiaciarni najlepszym wyborem byłyby byliny kwitnące przez całe lato na Syberii, zdjęcie i krótki opis ich głównych cech pomogą stworzyć plan sadzenia.

Floks

Floks to byliny na Syberię, kwitnące przez całe lato. W projektowaniu krajobrazu stosuje się różne rodzaje floksów:

• F. Subulate.
• F. Panicled.
• F. Stolonosny.

W surowym klimacie syberyjskim konieczne jest sadzenie byliny w miejscach, w których zimą utrzymuje się śnieg. Miejsce powinno być dobrze oświetlone słońcem, za wiatrem. Jesienią kwietnik z floksami należy przykryć opadłymi liśćmi, torfem lub kilkoma warstwami materiału okrywowego.

Na Syberię odpowiednie są odmiany floksa paniculata:

• Sukces.
• Koktajl sorbetowy.
• Alina.
• Tequila Sunrise.

Do uprawy floksów nadaje się każda gleba ogrodowa z warstwą humusu o grubości co najmniej 25 cm Bylina lepiej rośnie i kwitnie na glebie neutralnej. Przed sadzeniem klomb należy wypełnić nawozami mineralnymi bez chloru i popiołu.

Ostrzeżenie! Krzewy floksów są dzielone co 4 lata, w przeciwnym razie ulegają degeneracji.

Floks poważnie zubaża glebę, dlatego co roku do kwietnika należy dodawać kompost lub humus wraz z nawozami mineralnymi. Odmiany wczesne i średnio wczesne kwitnące sadzi się pod koniec sierpnia, byliny późno kwitnące najlepiej sadzić wiosną lub wrześniem.

Kwiaciarnie mają duży wybór wieloletnich floksów pod względem koloru i cech wzrostu. Do dekoracji ogrodu możesz użyć odmian:

• krawężniki (15-25 cm);
• średniej wielkości (70-90 cm);
• wysoki (100-150 cm).

W nasadzeniach mieszanych floksy łączy się z lekko agresywnymi bylinami: chabrem, dzwonkami, orlikami, goździkami.

Rada! Nie zaleca się sadzenia floksów w pobliżu żywicieli, liliowców, powojników, piwonii. Floks traci swój efekt dekoracyjny.

Floks rozmnaża się przez sadzonki (łodyga, liść), dzieląc krzew. W pielęgnacji głównym elementem jest podlewanie. Roślina wieloletnia podczas kwitnienia zużywa dużo wody. Przy niewystarczającej wilgotności gleby kwiaty stają się mniejsze, łodygi stają się cieńsze, roślina traci efekt dekoracyjny.

Ziele goździka

Krótko kwitnąca bylina jest używana do ogrodów skalnych i rabat kwiatowych. Jasne kwiaty są wspaniałą ozdobą każdego kwietnika. W jednym miejscu ziołowy goździk rośnie bez specjalnej opieki do 7 lat bez przeszczepu.

Wysokość łodyg 20 cm, kolor kwiatostanów odpowiedni do odmiany, można wybrać zarówno bladobiałe, jak i jaskrawoczerwone okazy. Ziele goździka jest wyjątkowo bezpretensjonalne, szybko zakorzenia się na każdej glebie, dobrze rozmnaża się przez samosiew.

Kwitnienie trwa prawie 1,5 miesiąca. Klomby obsadzone goździkami i polany ogrodowe porośnięte kwitnącymi bylinami wyglądają elegancko i zadbane. Ziele goździka rozmnaża się przez nasiona, sadzonki, krzewy dzielące.

Komentarz! Roślina nie jest odporna na wirusy i grzyby. Nie sadzi się ich obok tulipanów ze względu na ich podatność na te same infekcje.

Wieloletnie nasadzenia mogą być atakowane przez wciornastki i mszyce. W celu ochrony przed szkodnikami gleba jest poluzowana jesienią, chwasty są usuwane, a latem kwiaty są traktowane środkami owadobójczymi. Aby grzyb nie uderzył w kwiat, podczas sadzenia do otworów dodaje się ekspandowaną glinę.

Wysokie byliny

Ogród nie może obejść się bez wysokich bylin. To najbardziej wyraziste elementy projektowania krajobrazu. Z ich pomocą powstają różne kompozycje:

• zagospodarowanie przestrzenne ogrodu;
• stworzyć tło dla nisko rosnących roślin;
• udekoruj stawy, tworząc niezbędne akcenty;
• posadzone jako tasiemce przy wejściu do domu lub obok żywopłotu.

Eremurus

To gigantyczna i bardzo efektowna bylina o wysokości do 2 m. Pięknie kwitnąca roślina wieloletnia służy jako tasiemca do ozdabiania trawnika, włączania go do kompozycji grupowych i umieszczania w tle w ogrodach skalnych.

Dobrzy towarzysze dla eremurusa:

• bulwiaste byliny;
• brodata tęczówka;
• kwitnące jednoroczne;
• płatki.

Bylina rozmnaża się przez nasiona i sadzonki. Młode rośliny łatwo tolerują przesadzanie, u starych bylin kłącze jest ogromne, trudne do przeszczepu. Rozmnażanie przez podzielenie korzenia i przesadzanie młodych kwiatów odbywa się od 15 sierpnia do 15-20 września.

Bylina preferuje obszary słoneczne. Gleba potrzebuje umiarkowanie żyznej, przepuszczalnej. W glebie gliniastej musisz dodać:

• piasek;
• popiół;
• Limonka.

Eremurus kwitnie w czerwcu. Kwiatostany są ogromne, do 50 cm długości, ażurowe, jak ogromny języczek świecy. Długie, trójkątne liście ułożone są w piękne rozety. Po kwitnieniu następuje całkowite lub częściowe obumieranie części nadziemnej.

Pielęgnacja polega na odchwaszczaniu, podlewaniu i dwóch opatrunkach. W przypadku braku deszczu podlewanie należy wykonywać co najmniej 2 razy w tygodniu. Warstwa wierzchnia o grubości 20 cm musi być stale wilgotna.

Odmiany wieloletnie Eremurus nadające się do uprawy na Syberii:

• E. Ruyter Cleopatra;
• E. Ruyter OASE;
• E. Przedstawiciel.

Bylina Delphinium

Piękne piramidalne kwiatostany delphinium uderzają swoim pięknem. Niektóre gatunki kwitnących bylin łatwo tolerują syberyjskie przymrozki. Odmiany odporne na mróz występują w naturze na Syberii, w Mongolii oraz w górzystych regionach Europy Północnej.

Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa nieco krócej niż miesiąc. Szypułki osiągają wysokość od 0,5 do 1,5 m. Wzrost zależy od odmiany i rodzaju byliny. Ze względu na dużą popularność ogrodów skalnych wyhodowano niewymiarowe odmiany ostróżki, które służą do ozdabiania ogrodów skalnych.

Delphiniums są dobrze połączone w nasadzeniach grupowych z innymi bylinami:

Spektakularne kwitnienie ostróżki uzyskuje się sadząc w słonecznym, osłoniętym od wiatru zakątku ogrodu. Gleba potrzebuje żyznej, neutralnej. Przed sadzeniem wprowadza się do niego cały niezbędny zestaw nawozów organicznych i mineralnych.

Ważny! Brązowe plamy na liściach są objawem infekcji grzybiczej. Krzew należy traktować środkiem grzybobójczym.

Aby uzyskać dobre odżywianie, krzewy potrzebują wystarczającej powierzchni, znajdują się w odległości 70 cm od siebie. Dzięki silnemu systemowi korzeni dorosłe krzewy samodzielnie pobierają wilgoć, podlewania potrzebują tylko młode 1-2 letnie ostróżki.

Bylina jest karmiona wiosną, zawartość fosforu i potasu w nawozie powinna być wyższa niż azotu. Przy cienkiej warstwie śniegu byliny znoszą mrozy o temperaturze 20 ° C, jeśli pokrywa śnieżna jest duża do minus 45 ° C.

Odmiany mrozoodporne na Syberię:

• Motyl;
• Lawendowy obelisk;
• Morfeusz.

Wniosek

Pomimo surowego klimatu bez problemu można odebrać takie byliny do ogrodu na Syberii:

Obejrzyj film o najbardziej bezpretensjonalnych, pięknych i mrozoodpornych bylinach.

Actinidia na Syberii: uprawa i opieka nad rośliną, najlepsze odmiany kiwi, hodowla

Actinidia często występuje na Syberii; uprawa odbywa się według specjalnych metod. Jagody mają niepowtarzalny smak i są bogate w niezbędne minerały, w tym witaminę C. Zbiorów należy przechowywać bez uszczerbku dla wydajności.

Czy na Syberii można uprawiać actinidię?

Roślina słynie ze swojego smaku i atrakcyjnego wyglądu krzewu, który często wykorzystywany jest jako dekoracyjna dekoracja ogrodu. W regionach takich jak Syberia odpowiednie są odmiany odporne na mróz. Roślina jest termofilna, więc wielu uważa, że ​​na Syberii nie można uprawiać aktynidii. W lecie temperatura powietrza w regionach syberyjskich ogrzewa się do +27, więc uprawa plonów jest możliwa, jednak aby uzyskać plony, należy zachować ostrożność.

Odpowiednie odmiany

Jagody Actinidia są małe i smakują jak kiwi, mają wysoki poziom ochrony po zbiorach. Do uprawy na Syberii można stosować następujące odmiany:

1. Dr Shimanovsky. Hybryda ma atrakcyjny wygląd krzewu i jest często stosowana w ogrodach krajobrazowych. Krzew musi być sadzony w pobliżu ogrodzeń lub budynków, żółte jagody po dojrzewaniu spadają.
2. Adam. Wygląd kultury charakteryzuje się białymi i różowymi liśćmi wśród zielonego masywu. Liana szybko rośnie. Jagody są zielone w kształcie podłużnym.
3. Królowa ogrodu. Różni się wielkością owoców, które osiągają do 4 gramów. Krzewy dorastają do dwóch metrów. Gałęzie wloką się wzdłuż ogrodzenia.
4. Wafel Ta różnorodność kultur wyróżnia się właściwościami smakowymi owoców o wysokiej zawartości cukru. Owoc ma masę do 3, 5 grama. Krzewy są wysokie, czasem osiągają wysokość 5 metrów.
5. Ludzie. Ta odmiana ma brązowy kolor jagód i jest odporna na choroby, a także na nuty truskawkowe w smaku.
6. Mam nadzieję Odmiana wyróżnia się odpornością i wczesnym dojrzewaniem owoców.

Wybierając odmianę, należy wziąć pod uwagę rodzaj gleby, a zwłaszcza opiekę nad rośliną.

Cechy uprawy roślin w tym regionie

Region syberyjski wyróżnia się klimatem i glebą, dlatego podczas uprawy należy obserwować pewne cechy rozwoju rośliny i uzyskać niezbędną uprawę.

Wybór miejsca i skład gleby

Roślina należy do bylin, dlatego przy wyborze gleby należy wziąć pod uwagę wszystkie cechy, w przeciwnym razie actinidia może umrzeć.

Gleba musi spełniać następujące wymagania:

• neutralna kwasowość;
• preferowane są gliniaste żyzne gleby;
• ilość wilgoci jest umiarkowana, gromadzenie się płynu może prowadzić do gnicia w obszarze korzenia.

Wybierając miejsce, należy preferować słoneczne miejsce, głównie na wzgórzu. Ponieważ pędy krzaka wyglądają jak liany, konieczne jest zapewnienie ogrodzenia, wzdłuż którego gałęzie będą się zwijały w przyszłości. Krzew powinien mieć dużą ilość miejsca, nie nadaje się do sadzenia terenu z dużą liczbą drzew.

Kiedy sadzić

Actinidia wylądowała na Uralu w sezonie wiosennym. Jesienią kultura może nie zdążyć się wzmocnić przed pierwszymi przymrozkami. Wiosną lądowanie materiału do sadzenia odbywa się na początku maja, kiedy powietrze ogrzewa się.

Jeśli nadal występują niewielkie przymrozki, roślina może samodzielnie poradzić sobie bez szkody dla korzeni i pędów.

To jest ważne Aby uchronić sadzonkę przed możliwymi niskimi temperaturami, konieczne jest użycie plastikowej torby w ciągu pierwszych kilku tygodni po posadzeniu, która pokrywa kulturę w nocy.

Jak wybrać odpowiednią sadzonkę

Przy wyborze materiału do sadzenia należy wziąć pod uwagę następujące cechy:

• Korzenie kultury muszą być zamknięte, ponieważ podczas transportu bardzo często mogą zostać uszkodzone.
• Sadzonki nie powinny mieć pieczęci ani uszkodzeń.
• Wiek rękojeści nie powinien przekraczać 1 roku. Taki materiał do sadzenia szybko dostosowuje się do nowego miejsca wzrostu.
• Konieczne jest pozyskiwanie sadzonek w wyspecjalizowanych miejscach. Przy zakupie konieczne jest wyjaśnienie obecności zarówno sadzonek męskich, jak i żeńskich.

Sadzonki nie mogą być przechowywane przez długi czas. Dlatego po przejęciu zaleca się natychmiastowe posadzenie rośliny w glebie, w przeciwnym razie łodyga osłabnie.

Lądowanie

Podczas procesu lądowania należy przestrzegać następujących zasad:

• Miejsce lądowania wolne od roślinności. Wykop dziurę o głębokości 40 cm.
• Warstwa drenażowa jest układana na dnie otworu.
• Glebę usuniętą z otworu należy zmieszać w równych proporcjach z humusem, szklanką superfosfatu i 50 gramami nawozu potasowego.
• Jedna czwarta dołu wypełniona jest kompozycją składników odżywczych, tworząc kopiec.
• Skórka jest wolna od filmu, który zachowuje integralność grudki na korzeniach, a wolne procesy korzenia na pagórku są starannie wyprostowane. Pozostałą mieszaninę składników odżywczych wlewa się do dziury i ubija.
• W pobliżu łodygi zainstalowany jest słupek, który wspiera roślinę podczas wzrostu.
• Dziura jest podlewana dużą ilością ciepłej wody.

Podczas sadzenia roślin należy zachować odległość między studzienkami co najmniej 60 cm.

Subtelności Actinidia Care na Syberii

Często actinidia jest używana jako dekoracja, ale aby uzyskać plon, musisz przestrzegać zasad opieki nad rośliną.

Podlewanie

Roślina nie lubi nadmiernie wilgotnej gleby, co może prowadzić do chorób. Kultura jest zwilżana w razie potrzeby. Średnio podlewanie odbywa się co 3 dni. W miejscu sadzenia kultury konieczne jest wykonanie drenażu, aby spuścić nadmiar płynu.

Przycinanie

Przycinanie rozpoczyna się w drugim roku wzrostu. Przy pierwszym przycinaniu należy usunąć wszystkie kiełki, z wyjątkiem 2-3 mocnych winorośli. W następnym roku pozostało jeszcze kilka pędów, aby uformować krzak. Lewe pędy muszą być przywiązane do podpory, aby mogły się zawijać w kierunku pionowym.

Co roku konieczne jest usunięcie uszkodzonych gałęzi i górnej części winorośli dla kilku pąków. W trzecim roku wzrostu konieczne jest przerzedzenie krzewu, usunięcie połamanych gałęzi i skrócenie pędów, na których powstają owoce.

Gobelin

Aby aktynidia nie uszkodziły pędów i nie utworzyły krzaka, konieczne jest wykonanie specjalnego podparcia zwanego kratą. Możesz to zrobić zgodnie z następującym algorytmem:

• przygotować gałęzie o średnicy 1 cm w ilości 20-30 sztuk;
• kopać wymaganą liczbę oddziałów w tej samej odległości;
• wiązać gałęzie poziomo z zrootowanymi instancjami, w tej samej odległości tworząc sieć;
• w miejscach powstawania rombu konieczne jest dodatkowe przymocowanie drutu w celu wzmocnienia konstrukcji;
• wystające gałęzie są cięte i uzyskuje się sekcję;
• liczba takich sekcji zależy od liczby krzewów.

Krata może być wykonana z dowolnego materiału. Ten rodzaj wsparcia jest montowany w drugim roku rozwoju roślin.

To jest ważne Aby nie korzystać z cofki, kulturę można sadzić w pobliżu budynku, na którym uprzednio montowano siatkę z drutu.

Top dressing

Nawożenie odbywa się zgodnie z następującym schematem:

Rodzaj nawozu	Okres składania wniosków
Sól potasowa	Nakłada się go w kwietniu na ziemię (30 gramów na metr kwadratowy)
Nawóz fosforowy	Używany w maju
Popiół drzewny	Wykonane w środku lata
Superfosfat	Używany we wrześniu w wysokości 35 gramów na metr kwadratowy
Humus	Przed osłonięciem roślin na zimę

Terminowe karmienie pobudzi kulturę do rozwoju i formowania owoców.

Zwalczanie szkodników i chorób

Actinidia ma silną odporność na choroby, jednak mogą wystąpić następujące rodzaje problemów:

• Phyllosticosis – odnosi się do grzybowego typu choroby. Częściej wpływa na dorosłe typy kultury i objawia się w postaci plam na liściach i pniach. Aby wyeliminować chorobę, konieczne jest spryskiwanie płynem Bordeaux.
• Ramularioza – objawia się w postaci białych plam na liściach. Aby wyeliminować patologię, uszkodzone pędy są usuwane. Krzew jest traktowany płynem Bordeaux.
• Mączniak prawdziwy – przejawia się w postaci płytki na liściach. Do usunięcia konieczne jest spryskanie roztworem sody kalcynowanej.

Wśród szkodników, które mogą wystąpić na actinidii, należy wyróżnić:

• chrząszcz liść – uszkadza liście i młode pędy, w wyniku czego roślina usycha;
• owad – wpływa na pędy i owoce kultury.

Aby usunąć, możesz użyć płynu Bordeaux lub lekkiego roztworu siarczanu miedzi. W trudnych przypadkach konieczne jest stosowanie środków chemicznych przeciwko szkodnikom.

Kultura hodowlana

Rozmnażanie promieniowców odbywa się w następujący sposób:

1. Stosowanie warstwowania łukowego – odbywa się na wiosnę. Wybrano jedno młode pędy, które posypano glebą i pozostawiono do pojawienia się korzeni. Rok później proces jest oddzielany od krzewu macierzystego i przesadzany w nowe miejsce.
2. Sadzonki. Do reprodukcji konieczne jest odcięcie rocznego pędu i podzielenie go na kilka części. Każdy segment powinien mieć 3 nerki. Umieść sadzonki w wodzie. Następnie posadź w ziemi i przykryj folią lub szklanym słoikiem.
3. Nasiona Aby uzyskać sadzonki, musisz wziąć dojrzały owoc i zetrzeć go widelcem. Powstałą zawiesinę przemywa się dużą ilością wody, nasiona suszy się i przechowuje w woreczku na chusteczki do momentu posadzenia. Nasiona sadzi się w lutym, w tym celu stosuje się specjalne pojemniki na sadzonki.

Rozmnażanie przez sadzonki jest stosowaną metodą. Takie rośliny szybko dostosowują się do nowego miejsca i łatwiej tolerują choroby.

Zbiór Actinidii na Syberii

Czas zbioru plonów zależy od odmiany. Actinidia na Syberii dojrzewa na początku sierpnia, późne odmiany dojrzewają w połowie września. Jagody można zbierać wcześnie w celu dalszego przechowywania. Aby to zrobić, muszą być rozłożone cienką warstwą na parapecie i regularnie mieszane do dojrzewania ze wszystkich stron.

Uprawa na Syberii nie wymaga skomplikowanej opieki. Aby uzyskać plon, musisz wybrać odmiany, które wytrzymają niskie temperatury i dostosowują się do nagłych zmian temperatury. Jagody są używane do świeżej konsumpcji, a także do przygotowań do zimy.