Pelargonie – odmiany, uprawa, zimowanie
Pelargonii nie przechowujemy dłużej niż przez dwa sezony. Starsze rośliny należy wyrzucić, gdyż tracą one swoje walory ozdobne. Najlepiej kwitną rośliny w pierwszym roku po ukorzenieniu.
Najpiękniejsze odmiany pelargonii na pierwszy rzut oka
Wiele osób zna tylko pelargonie (które w rzeczywistości nazywa się pelargoniami) jako niestrudzenie kwitnące kwiaty balkonowe w kolorze czerwonym lub białym. W rzeczywistości rośliny są dostępne w bardzo szerokiej gamie, co tworzy urozmaicenie na balkonie w domu. Pelargonie kwitną w kolorze czerwonym, białym, różowym, fioletowym, liliowym, łososiowym, a nawet dwukolorowym. Istnieją również warianty o szczególnie efektownym ulistnieniu.
Pelargonium grandiflorum inspiruje szczególnie dużymi kwiatami
Pelargonium Zonale – Pelargonie rosnące w pionie
Rosnące pionowo gatunki pelargonii osiągają wysokość około 40 centymetrów i mają bardzo różnorodne kolory kwiatów i liści. Możesz także wybrać kwiaty podwójne, półpełne lub pojedyncze. Wybór szczególnie pięknych odmian można znaleźć w poniższej tabeli.
Pelargonium Peltatum – Wiszące Pelargonie
Popularne pelargonie wiszące o pędach przypominających bluszcz mogą osiągać nawet 150 centymetrów długości i inspirować szeroką gamą kolorów. Znowu kwiaty mogą być podwójne, półpełne lub pojedyncze. Gatunki te szczególnie dobrze radzą sobie w skrzynkach balkonowych lub wiszących koszach.
Pelargonium oderata – pachnące pelargonie
Pachnące pelargonie, które dorastają do 40 centymetrów wysokości, mają mniejsze, ale dwukolorowe kwiaty w porównaniu z Pelargonium Zonale, które również rośnie pionowo. Szczególnie uderzają jednak intensywnie pachnące liście, których aromat w zależności od odmiany przywodzi na myśl cytryny, róże, miętę, jabłka czy sosny. Wiele z tych odmian można wykorzystać w kuchni.
Pelargonium Grandiflorum – szlachetne pelargonie
Pelargonie szlachetne lub angielskie charakteryzują się szczególnie dużą i szczególnie dużą liczbą kwiatów, które w większości są dwukolorowe – m.in. H. z ciemniejszym okiem – są. Uprawia się je głównie jako rośliny doniczkowe, ale można je również trzymać na zewnątrz – pod warunkiem, że są chronione przed deszczem.
Pelargonium Crispum – Pelargonie motylkowe
Pelargonie motylkowe to małe siostry szlachetnych pelargonii. Charakteryzują się również ponadprzeciętną obfitością kwiatów i ciemniejszym okiem. Jednak pozostają one tylko około 20 do 30 centymetrów małe i rzadko można je zimować.
Pelgardini – pelargonie liściaste
Tak zwane pelargonie ozdobne liściaste mają raczej niepozorne kwiaty, ale liście bardzo wyraźnie zaznaczone. Odmiany te mają również tylko od 20 do 30 centymetrów wysokości.
Polecane odmiany pelargonii
W poniższej tabeli znajdziesz przegląd niektórych szczególnie pięknych pelargonii.
| odmiana pelargonii | nawyk wzrostu | kolor kwiatów |
|---|---|---|
| balkon czerwony | wiszące | czerwony |
| Ciemno czerwony | pionowo | ciemno czerwony |
| tonke | pionowo | ciemnofioletowo-czerwony |
| Elara | pionowo | jasny czerwony |
| Ognisty Merlot | pół wiszące | ciemno czerwony |
| Burgundia | pionowo | ciemno czerwony |
| Rozeta | pionowo | w kolorze łososiowym |
| Lady Ramona | pionowo | dwukolorowy różowy |
| balkon różowy | wiszące | dwukolorowy różowy |
| Katinka | pionowo | dwukolorowy jasnofioletowy |
| Quirin | pół wiszące | ciemnofioletowy |
| szokujący róż | wiszące | mocny róż |
| syrena | półwiszące | dwukolorowy czerwony i biały |
| kasandra | pionowo | biały |
| Ville de Drezno | wiszące | biały |
porady
Jeśli szukasz mocnych pelargonii balkonowych, wybierz odmiany stojące lub wiszące o pojedynczych kwiatach – są one zazwyczaj bardziej odporne na warunki atmosferyczne i deszcz niż warianty z podwójnymi lub półpełnymi kwiatami.
Pelargonie – odmiany, uprawa, zimowanie
Pelargonie (Pellargonium) są jednymi z najczęściej uprawianych roślin ozdobnych. Możemy je spotkać w wielu ogrodach, na balkonach i tarasach, a także zwisające z parapetów okiennych, gdzie pięknie kwitną od maja aż do jesieni. Na taką popularność tych roślin zapewne wpłynęły niewielkie wymagania uprawowe pelargonii, długi okres kwitnienia, a także różnorodne odmiany pelargonii, o różnej barwie kwiatów i liści. Poznaj sekrety uprawy pelargonii i zobacz co robić aby pelargonie kwitły długo i obficie!
Pelargonie to jedne z najpopularniejszych roślin kwitnących. Na fot. pelargonia rabatowa
Odmiany pelargonii. Które wybrać?
Pelargonie są wrażliwymi na mróz, trwałymi roślinami pochodzącymi z płd. Afryki. Szczególnie pięknie prezentują się pelargonie wielkokwiatowe (Pelargonium grandiflorum) tworzące z reguły jedną, nie rozgałęzioną łodygę z dużymi, ząbkowanymi liśćmi i różnobarwnymi, dużymi kwiatami zebranymi w baldachy. Kwiaty mogą osiągać średnicę nawet 5 cm. Niestety pelargonie wielkokwiatowe ze względu na wymagania cieplne muszą być uprawiane w pomieszczeniach. Jedynie latem można je wystawiać na balkony i tarasy.
Do uprawy w ogrodzie są natomiast przeznaczone pelargonie rabatowe (Pelargonium hortorum), o wzniesionym, krzaczastym pokroju i różnobarwnych kwiatach, zebranych w kopulaste baldachy. Jak ich nazwa wskazuje, są idealne na rabaty, ale dobrze rosną również w skrzynkach na balkonach i tarasach.
Kwiaty nie są jedyną ozdobą pelargonii. Hodowcy uzyskali również szereg ciekawych odmian pelargonii o kolorowych liściach. Są wśród nich zarówno pelargonie rabatowe (min. z grupy Pelgardinia) jak i pelargonie bluszczolistne (głównie z grup Exotica i Stellar).
Jakby tego było mało, do wyboru mamy także pelargonie o pachnących liściach. Rośliny z grupy określanej pelargonia pachnąca mają drobne, delikatne kwiaty o 5-ciu płatkach i pachnące liście, które jednak nie dorównują urodą innym pelargoniom. W tej grupie występują takie gatunki jak Pelargonium capitatum (liśćie o różanym zapachu), Pelargonium crispum (liście o cytrynowym zapachu i fioletowych kwiatach), czy Pelargonium x fragrans (liście pachnące gałką muszkatołową oraz białe kwiaty z czerwonymi żyłkami).
Do bardzo cennych pelargonii z tej grupy należy również zaliczyć wyhodowane w Holandii mosquito fighters. Ich silny zapach sprawia, że to świetne rośliny odstraszające komary, meszki i inne owady. Pelargonie o pachnących liściach poleca się przede wszystkim do kompozycji roślinnych w połączeniu z ziołami, oraz do sadzenia w zdobionych, drewnianych skrzynkach balkonowych lub w kamiennych misach, które wystawiane są na tarasy i do ogrodów typu patio.
Niestety te bardziej wyszukane odmiany pelargonii są w polskich sklepach ogrodniczych praktycznie nie osiągalne, dlatego też w niniejszym opracowaniu skupię się na uprawie tych najpopularniejszych – “zwykłych” pelargonii rabatowych i bluszczolistnych.
Warunki uprawy pelargonii
Sadzenie
Sadzonki pelargonii można kupić już pod koniec kwietnia. Radzę jednak wstrzymać się do około połowy maja, gdy będzie już pewne, iż roślinom nie zagrożą przymrozki. Pelargonie doskonale rosną w miejscach słonecznych ale radzą sobie również w miejscach nieco ocienionych. Pędy pelargonii bluszczolistnych są natomiast bardziej kruche, dlatego też lepiej nie uprawiać ich na balkonach na wyższych piętrach budynków, gdzie hulają silne wiatry. Pelargonie sadzimy do żyznej ziemi ogrodowej. Skrzynki balkonowe warto wypełnić specjalną ziemią dla roślin kwitnących lub specjalnym podłożem dla pelargonii. Na dnie skrzynek koniecznie umieśćmy warstwę drenażową z keramzytu, pokruszonych kawałków starych doniczek lub żwiru.
Sadzenie roślin balkonowych
Gdy nadejdzie ciepła wiosenna pogoda i minie ryzyko przymrozków, możemy zabrać się za sadzenie roślin balkonowych. Rozpoczynamy od wyboru właściwych roślin, które ładnie zaprezentują się na naszym balkonie, zakupu ziemi i przygotowania skrzynek do sadzenia roślin. Więcej.
Podlewanie
Rośliny te wymagają regularnego podlewania. Na lekkie przesuszenie odporne są pelargonie bluszczolistne. Pelargonie rabatowe natomiast od razu zareagują podwiędnięciem i zasychaniem brzegów liści. Dlatego przed posadzeniem pelargonii, dodaj do gleby hydrożel. Jest to tzw. doglebowy absorbent wody, czyli substancja magazynująca wodę. Dodanie do gleby hydrożelu pozwoli Ci zmniejszyć częstotliwość podlewania i zapobiegnie usychaniu roślin na balkonie.
Nawożenie
Od końca maja rozpoczynamy nawożenie pelargonii. Podlewamy nawozem płynnym w odstępach od jednego do dwóch tygodni. Nawóz powinien być bogaty w potas, co umożliwi pelargoniom bujne kwitnienie. Należy natomiast unikać nadmiaru azotu, gdyż powoduje on szybszy rozwój ulistnienia kosztem kwiatów. Przenawożenie azotem przy niedoborze potasu powoduje, że pelargonie nie mają kwiatów lub ich kwitnienie jest bardzo słabe. Z wyborem odpowiedniego nawozu nie powinno być jednak problemu, gdyż w handlu dostępne są specjalne nawozy przeznaczone dla pelargonii.
Nawóz do pelargonii. Jak i czym nawozić pelargonie?
Pelargonie są roślinami o dość dużych wymaganiach pokarmowych, a sposób nawożenia pelargonii ma ogromny wpływ na prawidłowy wzrost i kwitnienie tych roślin. Zobacz jaki nawóz do pelargonii wybrać oraz jak nawozić pelargonie aby zdrowo rosły oraz obficie i długo kwitły! Więcej.
Zimowanie pelargonii
Zimowanie pelargonii w warunkach domowych jest możliwe, choć niewiele osób się na to decyduje. Najczęściej po prostu nie wiemy jak przezimować pelargonie lub wydaje nam się to zbyt trudne. Często doskwiera też brak pomieszczenia, w którym roślinom możemy zapewnić odpowiednie warunki w czasie zimy.
Jesienią pelargonie mogą pozostawać na balkonach i tarasach dopóki temperatura nie spada poniżej 0°C. Warto je jednak zdjąć z balustrad i ustawić pod najcieplejszą ścianą. Bezwzględnie należy je przenieść do pomieszczeń przed 1 listopada. Pojemniki z roślinami przenosimy do pomieszczenia widnego o temp. około 6 do 8°C. Najlepsze są chłodne werandy i jasne klatki schodowe. Od biedy może być parapet przyokienny pod którym nie ma kaloryfera. Rośliny krótko przycinamy (na wysokości 5 do 5 cm). Takie cięcie wraz z ograniczeniem podlewania (uważajmy jednak aby roślin nie przesuszyć!) hamuje wzrost roślin i zmusza je do spoczynku, nawet jeżeli temp. otoczenia jest nieco wyższa od zalecanej.
Pelargonie w doniczkach ustawione na schodach. Na zimę zabieramy je do pomieszczenia
Pelargonie, które rosły na rabatach, lub których z innych powodów nie możemy przenieść z pojemnikami w których rosły, należy wykopać, otrząsnąć z ziemi i także krótko przyciąć. Następnie przesadzamy rośliny te do głębszych skrzynek (koniecznie z otworami odpływowymi na dnie), wypełnionych podłożem do wysiewu lab sadzonkowania. Podłoże takie musi być ubogie w składniki pokarmowe, aby nie pobudzało przechowywanych roślin do rozwoju. Rośliny muszą być umieszczone na tyle rzadko, aby się ze sobą nie stykały.
Uwaga! Przechowywane rośliny muszą być podlewane oszczędnie i zawsze “od dołu” (na podstawki pod doniczkami lub skrzynkami). Podlewanie “od góry” (bezpośrednio do gleby) może powodować gnicie roślin i sprzyja atakowaniu ich przez choroby grzybowe.
Po pewnym czasie pelargonie ponownie zaczną wypuszczać nowe pędy. Dlatego też w lutym lub marcu dokonujemy kolejnego przycięcia roślin. Odcięte kawałki pędów możemy wykorzystać jako sadzonki. Sadzonki pelargonii umieszczamy w doniczkach z wilgotną ziemią do wysiewu lub ukorzeniania (najlepsza jest mieszanka, której składniki to: ziemia liściowa, torf ogrodniczy i piasek) i umieszczamy w miejscu ciepłym i widnym. Same sadzonki warto również bezpośrednio przed posadzeniem zanurzyć w ukorzeniaczu. Doniczki możemy przykryć przezroczystą folią, stwarzając sadzonkom namiastkę warunków szklarniowych.
Po tygodniu rozpoczynamy regularne podlewanie roślin (raz na tydzień i oczywiście koniecznie “od dołu”). Gdy pelargonie się ukorzenią możemy przesadzić je do większych doniczek lub skrzynek w których będą uprawiane. Jeżeli rośliny wytworzą więcej niż po 5 pędów na jednej roślinie, nadmiar pędów odłamujemy (odłamane pędy możemy przeznaczyć na następne sadzonki).
Sadzonki pelargonii można pobierać od wczesnej wiosny aż do lata. Niektórzy twierdzą nawet, że późne lato jest wręcz najlepszym okresem na pobranie sadzonek pelargonii.
Sadzonki pelargonii – jak zrobić
Pelargonie to jedne z najpopularniejszych roślin uprawianych w skrzynkach na balkonach i tarasach. Obsypane kwiatami, stanowią ozdobę przez całe lato, aż do pierwszych jesiennych przymrozków. Aby pięknie kwitły i zdrowo rosły, warto co roku sadzić do skrzynek świeże sadzonki pelargonii. Zobacz jak zrobić sadzonki pelargonii, kiedy jest najlepszy termin na sadzonkowanie pelargonii oraz co jest do tego potrzebne. Więcej.
Pelargonii nie przechowujemy dłużej niż przez dwa sezony. Starsze rośliny należy wyrzucić, gdyż tracą one swoje walory ozdobne. Najlepiej kwitną rośliny w pierwszym roku po ukorzenieniu.
Choroby i szkodniki pelargonii
Rzadko pelargonie mogą być atakowane przez chorobę o podłożu bakteryjnym – zarazę bakteryjną (porażone rośliny powoli gniją i zamierają, na liściach widoczne są brązowe plamy – niestety wyleczenie jest w zasadzie niemożliwe i takie rośliny trzeba wyrzucić, a pozostałe potraktować fungicydem, takim jak np. Miedzian 50 WP). Zmorą miłośników pelargonii mogą natomiast stać się choroby grzybowe. Bardzo często może występować szara pleśń. Na liściach porażonych roślin pojawiają się wodniste plamy a z czasem również szarawy, mączysty nalot. Zapobiegać można unikając zbyt gęstego sadzenia roślin i zwilżania ich części nadziemnych. Porażone rośliny opryskujemy biopreparatem Biosept 33 SL lub ewentualnie silniejszymi preparatami – Bravo 500 SC lub Kaptan 50 WP.
Kolejną przypadłością, jaką należy wymienić jest rdza pelargonii. W wyniku ataku tej choroby na liściach tworzą się żółte okrągłe plamy, a na ich spodzie brązowe brodawki. Liście żółkną, brązowieją i opadają. Po zauważeniu objawów chorobowych rośliny opryskujemy preparatem Dithane NeoTec 75 WG lub Polyram 70 WG.
Do innych chorób, na jakie może być narażona uprawa pelargonii zalicza się jeszcze alternariozę, werticiliozę, oraz zgorzel zgnilakową.
Spośród szkodników atakujących pelargonie, najważniejsze to mszyce, mączliki i przędziorki.
Choroby pelargonii. Dlaczego pelargonie żółkną i usychają?
W wyniku ataku patogenów pelargonie żółkną i usychają, tracą kwiaty lub liście. Objawy te mogą świadczyć o ataku choroby grzybowej lub bakteryjnej ale czasem też po prostu są wynikiem błędów w pielęgnacji rośliny. Zobacz dlaczego pelargonie żółkną i usychają i jakie są najlepsze sposoby na zwalczanie chorób pelargonii! Więcej.
Kwiaty balkonowe zwisające
Kwiaty balkonowe zwisające, kwitnące przez całe lato, dodają naszym balkonom i tarasom szczególnego uroku. Mogą zwisać z balustrad oraz doniczek wiszących, z których ich pędy swobodnie opadają. Rośliny te zazwyczaj szybko się rozrastają i obficie kwitną, o ile zapewnimy im odpowiednie warunki uprawy. Zobacz jak dbać o kwiaty balkonowe zwisające oraz poznaj najpopularniejsze gatunki z tej grupy roślin. Więcej.
Fuksja – uprawa, pielęgnacja, zimowanie
Fuksja ogrodowa to piękna roślina ozdobna, ceniona za wspaniałe kwiaty. Można ją uprawiać w gruncie, jak i w pojemnikach na tarasach lub balkonach. Jak prawidłowo uprawiać fuksję, aby co roku kwitła? Na czym polega rozmnażanie fuksji i jak prawidłowo przezimować fuksję do następnej wiosny? Oto sekrety uprawy fuksji i najlepsze odmiany fuksji do uprawy na balkonie i w ogrodzie. Więcej.
Opracowano na podstawie: C. Brickell, Wielka Encyklopedia Ogrodnictwa, Muza SA, Warszawa 1994, s. 170 – 171; M. Schubert, R. Herwig, Mieszkamy wśród kwiatów, PWRiL, Warszawa 1986, s. 292 – 294; Pelargonie – dzieci słońca, Kwiaty, Nr 3/1992, s. 14 – 15; Mój Piękny Ogród – wydanie specjalne nr 1/2005 – Ochrona Roślin, s. 30 – 31; J. Przymęska, Pelargonie o ozdobnych i o pachnących liściach, Hasło Ogrodnicze, Nr 5/2003.
Historia pojawienia się geranium tulipanowego i cechy pielęgnacji roślin
Niesamowite rośliny pelargonii, na których zamiast bujnych parasoli pojawiają się kwiatostany, bardziej przypominające eleganckie bukiety małych półotwartych tulipanów, zostały po raz pierwszy zaprezentowane miłośnikom kultury w 1966 roku.
- 50 lat historii pelargonii tulipanowej
- Cechy pielęgnacji pelargonii tulipanowej
- Ciekawe o geranium – wideo
50 lat historii pelargonii tulipanowej
Stało się to w USA w szkółce rodziny Andrea, gdzie wyhodowano tulipanowiec geranium, nazwany tak od kształtu jego niezwykłych kwiatów.
Pierwsza odmiana pelargonii w historii, której kwiaty pozostają półotwarte przez cały okres kwitnienia, została nazwana Patricia Andrea. Amerykańscy hodowcy Robert i Ralph Andrea byli tak entuzjastami pozyskiwania pelargonii tulipanowych, że przez lata udało im się uzyskać kilka bardziej spektakularnych odmian. Niektóre z nich, podobnie jak pierwsza odmiana, nazwano na cześć kobiet bliskich hodowcom..
Europejscy hodowcy kwiatów zapoznali się z pelargoniami tulipanów na zdjęciu, zaledwie 20 lat po pojawieniu się pierwszych roślin. Jednocześnie kwiaty wzbudziły nie tylko autentyczne zainteresowanie, ale i wiele kontrowersji..
Uważa się, że pelargonie tulipanowe są trudne do selekcji, a wynika to z budowy kwiatu i małej dostępności pręcików i słupków. Dlatego w ciągu pół wieku na świecie pojawiło się nie więcej niż dwa tuziny odmian i hybryd tych niesamowitych roślin..
Jednak wśród specjalistów istnieje inne wytłumaczenie natury niezwykłego kształtu kwiatów. Być może ta odmiana pelargonii nie była sztucznie hodowana, ale była wynikiem naturalnej spontanicznej mutacji niektórych odmian pelargonii strefowej z prostymi płaskimi koronami. Nawet rzekomych przodków odmian tulipanów – starożytnych pelargonii wielkokwiatowych pozyskanych we Francji na przełomie XIX i XX wieku – nazwano sceptykami sukcesu szkółki rodziny Andrea..
Wszystkie obecnie istniejące odmiany pelargonii z kwiatami w postaci miniaturowych tulipanów są przedmiotem marzeń amatorskich hodowców kwiatów, którym nie są obojętne kwitnące rośliny ozdobne..
W tym przypadku rośliny znacznie się od siebie różnią. W podgrupie znajdują się zarówno okazy wysokie, których wysokość pędów sięga 70–80 cm, ale wśród pelargonii tulipanów są też prawdziwe hybrydy i odmiany karłowate. Zobacz też piękne zdjęcie kwiatu oleandry!
Rośliny różnią się tempem wzrostu, kolorem, kształtem, a nawet liczbą płatków korony. Średnio każdy kwiat zawiera od 6 do 9 płatków, które mogą być proste lub mieć kręcone postrzępione krawędzie. Wewnętrzna część centymetrowej obręczy jest zawsze jaśniejsza niż ta zwrócona na zewnątrz. Bujne bukiety-kwiatostany pelargonii tulipanów, jak na zdjęciu, składają się z 20-40 kwiatów. Czytać o tulipanowiec!
Zdjęcia pelargonii tulipanów zadziwiają różnorodnością kolorów i dekoracyjnością roślin o jasnych, kręconych liściach. Z roku na rok przybywa osób, które chcą zostać właścicielami takich roślin..
Cechy pielęgnacji pelargonii tulipanowej
Odchodząc, pelargonie tulipanów są prawie tak wybredne, jak ich krewni o regularnych kwiatach. Z należytą starannością chętnie kwitną, rosną i rozmnażają się. Do sadzenia roślin ozdobnych można użyć zarówno gotowej uniwersalnej mieszanki, jak i samodzielnie przygotować podłoże, mieszając glebę ogrodową w równych proporcjach, torf i niewielką ilość piasku, aby gleba była luźna.
Pelargonie boją się podlewania gleby i stagnacji wilgoci w niej, dlatego na dnie doniczki wylewa się potężną warstwę drenażową.
Sadzone rośliny nie powinny być pozbawione światła słonecznego przez cały rok. Tulipanowe pelargonie najlepiej czują się w jasnym, ale rozproszonym oświetleniu. Jeśli zadbasz podświetlenie krzewy, a zimą mogą pojawić się kwiatostany. W zacienionych miejscach pędy pelargonii tulipanów słabną, rozciągają się. Przy braku słońca liście stają się blade, niektóre pąki nie mogą się formować i otwierać.
W pokoju pelargonie nie wymagają specjalnych warunków przetrzymywania. Najważniejsze jest to, że latem powietrze ogrzewa się do 20-26 ° C, a atmosfera jest chłodniejsza o 5-7 ° C. Rośliny nie tolerują dobrze przeciągów, przed którymi lepiej chronić pelargonie tulipanowe. Nie nadaje się do kwitnienia suchym gorącym powietrzem pochodzącym z urządzeń grzewczych.
W ciepłym sezonie, kiedy zapotrzebowanie na wilgoć jest duże, pelargonie tulipanów podlewamy co drugi dzień, dzięki czemu woda nie stagnuje. Zimą podlewanie odbywa się znacznie rzadziej, ale w żadnym wypadku nie należy suszyć glinianej bryły pod kwiatem.
Opatrunek górny przeprowadza się od wiosny do jesieni za pomocą płynu złożone środki o niskiej zawartości azotu, w przeciwnym razie roślina da dużo liści, ale kwitnienie pelargonii nie będzie zachwycone
Podobnie jak inne odmiany kwitnących pelargonii, odmiany tulipanów wymagają przycinania i szczypania. Te operacje mają na celu:
- poprawić kształt buszu;
- powodować rozgałęziające się pędy;
- sprawiają, że kwiat tworzy więcej pąków kwiatowych.
Dzięki temu roślina wygląda bardziej dekoracyjnie i atrakcyjnie, a kwitnie znacznie wspanialej niż przed cięciem, które zostało uwzględnione w systematycznej pielęgnacji pelargonii tulipanowej..
Oprócz uszczypnięcia wierzchołków pędów konieczne jest usunięcie zanikających kwiatostanów oraz odcięcie przerośniętych, ogromnie wydłużających się pędów dorosłych.
Odcięte wierzchołki są doskonałym materiałem do sadzenia do hodowli. Ponieważ nasiona geranium tulipanowego, jak na zdjęciu, nie zawsze są łatwe do znalezienia, a ich kiełkowanie może powodować problemy dla początkujących miłośników kultury, sadzonki stały się najczęstszym sposobem na uzyskanie nowych roślin..
Sadzonki uzyskuje się wiosną lub po zakończeniu masowego kwitnienia – jesienią. Możesz ukorzenić pelargonie w zwykłej wodzie, na lekkim podłożu z torfu i piasku lub w roztworze stymulatora korzeni. Po pojawieniu się pierwszych korzeni cięcie sadzi się w ziemi i wystawia na światło okna.
Jedyną cechą geranium tulipana, którą może napotkać hodowca, jest wygląd pędów o regularnych kwiatach. W takim przypadku lepiej wyciąć taką łodygę pod podstawą. Podobne niespodzianki nie są wykluczone podczas uprawy roślin z sadzonek. Tendencja do spontanicznych mutacji sugeruje, że odmiana nie jest wystarczająco utrwalona, ale to nie umniejsza dekoracyjności i niesamowitej atrakcyjności miniaturowych „tulipanów”.