Ziemniaki Zhukovsky: opis odmiany, zdjęcia, recenzje

Klon palmowy – opadające jesienią czerwone liście również mają swój niezwykły urok

Klon palmowy – odmiany, uprawa, choroby

Klon palmowy to perła japońskich ogrodów. Swoim ciekawym wyglądem przykuwa wzrok i świetnie sprawdza się jako element reprezentacyjny w ogrodzie. Zobacz jakie odmiany klonu palmowego najlepiej sprawdzają się w ogrodach przydomowych i na działkach, jak wygląda uprawa klonu palmowego w naszym klimacie i które zabiegi pielęgnacyjne są najważniejsze, a także jak ustrzec to drzewko przed ewentualnymi chorobami klonu palmowego. Oto wszystko o tej pięknej roślinie!

Klon palmowy – pokrój

Klon palmowy (Acer palmatum) to ozdobne drzewo lub krzew zrzucający liście na zimę. Tworzy szeroką koronę, zbudowaną z cienkich gałęzi. Gatunek dorasta do 5 metrów wysokości przy podobnej szerokości. Jego liście są zielone, wachlarzowate, powcinane. Jesienią przebarwiają na wspaniałe złotoczerwone barwy. Szczególnie zaś cenione są odmiany klonu palmowego o liściach intensywnie czerwonych. Jeśli zapewnimy tej roślinie odpowiednie stanowisko, będzie doskonale rosła i zdobiła ogród przez długie lata. Klon palmowy świetnie komponuje się na tle krzewów, a przede wszystkim ciemnozielonych iglaków. Duże egzemplarze klonu palmowego stanowią zwykle dominantę kompozycji na rabacie.

Choć przez amatorów ogrodnictwa rośliny te są ze sobą często mylone, warto wiedzieć, że klon palmowy (Acer palmatum) to zupełnie inny gatunek niż klon japoński (Acer japonicum) oraz klon czerwony (Acer rubrum).

• Ogród w stylu japońskim – aranżacja, jak zaprojektować, zdjęcia
• Ogród chiński – charakterystyka, rośliny do ogrodu w stylu chińskim
• Klon pospolity, zwyczajny – opis, odmiany, uprawa

Klon palmowy – odmiany

Klon palmowy występuje w wielu odmianach. Różnią się one między sobą kolorem liści, wysokością oraz pokrojem. Poznaj najlepsze i łatwo dostępne w sprzedaży odmiany klonu palmowego, które sprawdzą się w Twoim ogrodzie!

Klon palmowy ‘Atropurpureum’ – to najbardziej znana i ceniona odmiana klonu palmowego, dorastająca do 3 metrów wysokości. Ma wachlarzowate, powcinane liście, intensywnie ciemnoczerwone, dzięki czemu w ogrodowej kompozycji wyraźnie odróżnia się od innych roślin. Niewielkie rozmiary predysponują klon palmowy ‘Atropurpureum’ do uprawy w małych ogrodach.

Klon palmowy ‘Bloodgood’ – to odmiana klonu palmowego dorastająca do 6 m wysokości o wyprostowanym pokroju. Kora jest ciemnoszara, liście zaś głęboko powcinane, ciemnopurpurowe.

Klon palmowy ‘Dissectum’ – zdecydowanie jedna z najwolniej rosnących odmian klonu palmowego, osiągająca 2 metry wysokości, o lekko przewieszającym pokroju. Liście są mocno powcinane, koloru zielonego, posiadają dodatkowo postrzępione brzegi. Jesienią przebarwiają się na jaskrawożółto.

Klon palmowy ‘Dissectum Nigrum’ – ciekawa odmiana klonu palmowego dorastająca do 1,5 m wysokości o brązowo czerwonych, mocno powcinanych liściach. Podobnie jak odmiana klonu ‘Dissectum’ ma lekko przewieszony pokrój.

Klon palmowy ‘Mikawa-yatsubusa‘ – niezwykle interesująca odmiana klonu palmowego dorastająca do 0,8 m wysokości. Krzew charakteryzuje się bardzo oryginalnym pokrojem dzięki gęsto układającym się liściom.

Klon palmowy ‘Orange Dream’ – dorasta do 4 metrów wysokości, a jego liście są powcinane i ostro zakończone. Wiosną mają intensywny pomarańczowy kolor, następnie przebarwiają się na żółto.

Klon palmowy ‘Sangokaku’ – to odmiana klonu palmowego o przebarwiających się zimą gałęziach na kolor kolarowoczerwony. W sezonie wegetacyjnym liście są żywo zielone, jesienią złocistożółte, z brzoskwiniowym odcieniem.

Klon palmowy – liście

Klon palmowy – uprawa

Klon palmowy ma duże wymagania co do stanowiska, ale jeśli zapewnimy mu odpowiednie miejsce długo będziemy zachwycać się widokiem tej niezwykle ciekawej rośliny. Uprawa klonu palmowego najlepiej udaje się na stanowiskach słonecznych do częściowo zacienionych. Najlepiej jeśli miejsce będzie osłonięte od wiatrów.

Klon palmowy będzie dobrze rósł na glebach wilgotnych, przepuszczalnych oraz lekko kwaśnych. Toleruje on lekki odczyn zasadowy, ale nie znosi gleb zlewnych i podmokłych. Nie jest również w pełni mrozoodporny, szczególnie jego młode egzemplarze. W związku z tym na zimę należy osłaniać je chochołami ze słomy, jutą lub agrowłókniną.

Ochrona roślin przed zimą, mrozem i wiatrem
Gdy nastają chłodniejsze dni i jesień zbliża się ku końcowi szczególnego znaczenia nabiera ochrona roślin ogrodowych przed zimą, mrozem i wiatrem. Zwłaszcza gdy uprawiamy rośliny wrażliwe na niskie temperatury. Niektóre rośliny uprawiane w pojemnikach będą wymagały ukrycia ich na okres zimy do zamkniętych pomieszczeń. Roślin sadzonych w gruncie nie możemy jednak przenieść. Jak zatem chronić je przed zimą, mrozem i mroźnym wiatrem. Więcej.

Większość odmian klonu palmowego nie toleruje bezpośredniego nasłonecznienia oraz długotrwałych suszy. W okresie wegetacji należy pamiętać o regularnym nawadnianiu. Jeśli na liściach klonu palmowego nie zaobserwujemy niepokojących zmian w postaci plam, skupisk zarodników czy nalotów grzybni, a brzegi liści w sposób znaczący zasychają, świadczyć to może o małej ilości wody w podłożu. Dlatego należy regularnie podlewać rośliny, szczególnie w okresie lata. W uprawie klonu palmowego bardzo ważne jest także ściółkowanie gleby wokół pnia. Taki zabieg uchroni tę płytko korzeniącą się roślinę przed suszą oraz przemarznięciem. Klon palmowy nie wymaga cięcia, jeśli będziemy robić to zbyt silnie możemy go trwale zniekształcić.

Klon palmowy – opadające jesienią czerwone liście również mają swój niezwykły urok

Klon palmowy – choroby

Werticilioza klonu palmowego – objawy tej groźnej choroby klonu palmowego można zaobserwować latem w postaci schnących liści. Pomiędzy nerwami tkanka blaszki liściowej żółknie, następnie brązowieje, a w konsekwencji liście opadają. Na przekroju poprzecznym pędu można zaobserwować zbrunatnienie zewnętrznych pierścieni. Do infekcji dochodzi poprzez rany na korzeniach. Zainfekowane mogą zostać także rośliny, które przemarzły lub doznały przesuszenia w okresie wegetacji. Walka z werticiliozą polega na unikaniu sadzenia klonu palmowego w miejscach, gdzie rosły chore rośliny. Jeśli zaś zaobserwujemy objawy choroby, pędy należy usunąć, a zarażone rośliny opryskać środkiem Topsin M 500 SC.

Mączniak prawdziwy klonu palmowego – mączniak prawdziwy jest chorobą klonu palmowego objawiającą się na wierzchu blaszki liściowej w postaci białego mączystego nalotu, na którym można dostrzec czarne drobne punkty zarodników grzyba. Po kilkunastu dniach nalot ciemnieje, zarodniki przenoszone są na sąsiednie rośliny. Grzyb zimuje na pędach lub w opadłych liściach, a wiosną dochodzi do kształtowania zarodników. Tej groźnej chorobie klonu palmowego sprzyjają częste opady deszczu oraz duże różnice wilgotności powietrza w dzień i w nocy. Zainfekowane rośliny należy opryskiwać 3-krotnie na przemian środkami ochrony roślin Discus 500 WG, Amistar 250 SC.

Mączniak prawdziwy i rzekomy – zwalczanie
Wśród chorób, jakie zagrażają roślinom w naszych ogrodach i domach, są takie, które atakują tylko wybraną grupę roślin, ale też i takie, które są bardzo uniwersalne – atakują rośliny wszelkiego rodzaju, bez względu na to, czy rosną w sadzie, warzywniaku, ogrodzie ozdobnym czy na tarasie lub w mieszkaniu. Do tej drugiej grupy chorób niewątpliwie można zaliczyć mączniaka. Oto jak go rozpoznać i skutecznie zwalczać. Więcej.

Papierowa plamistość liści klonu palmowego – objawy papierowej plamistości liści rozpoznamy po żółtobrązowych, okrągłych plamach z jaśniejszym środkiem pojawiających się na liściach klonu palmowego. Z czasem plamy mogą zlać się ze sobą. W miarę wzrostu, tkanki w liściu wykruszają się. Liście stają się chlorotyczne o zabarwieniu żółtozielonym, pokrywając się czarnymi piknidiami z zarodnikami grzyba. Pod wpływem wody, podczas deszczu lub podlewania piknidia otwierają się, a zarodniki zakażają sąsiednie rośliny. Walka z tą chorobą klonu palmowego polega na usuwaniu liści jesienią, a po zaobserwowaniu objawów wykonaniu naprzemiennie oprysku takimi preparatami jak Topsin M 500 SC czy Score 250 EC.

Antraknoza klonu palmowego – objawy antraknozy widoczne są wzdłuż głównych nerwów tkanki liścia klonu palmowego. Na początku przybierają barwę jasnozieloną, potem żółkną, brązowieją, a w konsekwencji zamierają. Na powierzchni liścia można dopatrzeć się również licznych okrągłych plamek otoczonych żółtą tkanką. Drobne czarne plamki to acerwulusy, przenoszone na sąsiednie rośliny w kropli wody lub przez owady. Opadłe liście należy usuwać i palić. Zainfekowane rośliny opryskiwać 2, 3-krotnie takimi preparatami jak: Topsin M 500, Polyran 70 WG.

mgr inż. Joanna Białowąs

• Klon szczepiony na pniu – odmiany, wymagania, cięcie
• Czerwony ogród – rośliny o czerwonych liściach, czerwone kwiaty i owoce
• Krzewy ozdobne szczepione na pniu
• Trzmielina oskrzydlona – uprawa, rozmnażanie, cena sadzonki

Opracowano na podstawie: Muras P., Katalog roślin, drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., s. 69; Bartels A., Wszystko o drzewach i krzewach – 1500 drzew i krzewów do ogrodu, Świat Książki, s. 47-49; Haberer M., 333 rośliny ogrodowe. Najpiękniejsze krzewy, byliny i kwiaty cięcie. Wydawnictwo RM, s. 19; Łabanowski G., Orlikowski L., Soika G., Wojdyła A., Pielęgnacja roślin ogrodowych. Choroby i szkodniki, s. 81 Fot. depositphotos.com oraz freeimages.com

Ziemniaki Zhukovsky: opis odmiany, zdjęcia, recenzje

Cechy i recenzje wczesnej odmiany ziemniaków Żukowskiego są znaczące, pozytywne, ale zdecydowanie powinieneś znać czas sadzenia i zbioru. Te czynniki bezpośrednio wpływają na smak warzyw.

W 1993 roku Żukowski wcześnie został wpisany do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej. Odmiana uważana jest za najlepszy wynik rosyjskiej selekcji. Pomysłodawca – FSBSI “VNII of Potato Farming nazwany na cześć A. G. Lorkha ”.

Opis odmiany Zhukovsky

Krzew pół-zwarty, średniej wysokości, z licznymi pędami silnie rozgałęzionymi. Liście są małe, ciemnozielone, rozcięte. Na powierzchni blaszki liściowej widoczne są żyłki reliefowe. Kwitnienie jest masowe, ale krótkotrwałe. Na końcu owoce nie powstają na szypułkach. Kwiatostany są gęste, małe. Płatki mają fioletowo-różowy kolor z białą obwódką wokół krawędzi.

Bulwy o prawidłowym owalno-okrągłym kształcie. Miej prezentację. Wielkość jest średniej wielkości, waga 100-150 g. Skórka jest gładka, różowa. Oczy są małe, płytkie, czerwone. Miąższ jest biały, słodkawy w smaku, nie ciemnieje podczas obróbki cieplnej. Ziemniak ma gęstą konsystencję.

Szacunkowa charakterystyka wczesnych ziemniaków Zhukovsky:

• zbywalność – 92%;
• bezpieczeństwo – 96%;
• zwiększona odporność na suszę i zimno;
• okres dojrzewania od momentu sadzenia do zbioru wynosi 60 dni;
• odporność na uszkodzenia mechaniczne;
• stabilny wysoki plon, do 15 bulw z krzewu.

Walory smakowe

Według wskaźników kulinarnych ziemniaki Żukowski są klasyfikowane jako A / B (sałata, uniwersalna). Bulwy są uważane za pełnoprawne źródła magnezu, potasu, wapnia i fosforu. Zawartość skrobi wynosi 12%. Najsmaczniejsze ziemniaki Żukowskiego są smażone lub pieczone. Lepiej nie robić tłuczonych ziemniaków z tej odmiany, według opinii wczesne ziemniaki Żukowskiego są dobre po ugotowaniu, zwłaszcza na etapie dojrzałości pęczkowej, czyli młode. Zawiera niewiele kalorii.

Plusy i minusy

Wybierając odmianę ziemniaka do swojego ogrodu, musisz określić jej mocne i słabe strony. Dla Żukowskiego wcześnie zalety to:

• przedłużone owocowanie;
• stabilna wydajność;
• wczesne dojrzewanie owoców;
• długi okres przechowywania;
• odporność na parch, raki ziemniaczane, nicienie;
• doskonałe walory handlowe;
• odporność na suszę.

Jeśli chodzi o wady, należy podkreślić: gnicie owoców związane z przedwczesnym zbiorem, średnie wskaźniki smaku, słabą odporność na zarazę.

Sadzenie i pielęgnacja sadzeniaków Żukowski

Wczesne ziemniaki Żukowskiego najlepiej sadzić w miejscach nasłonecznionych. Powinny być płaskie, co wykluczy możliwość nawet krótkotrwałej powodzi. Nie ma żadnych specjalnych wymagań dotyczących składu gleby. Jednak lepiej będzie rosnąć na glebach lekkich, żyznych, piaszczysto-gliniastych lub gliniastych. Wszakże ta gleba jest w stanie długo utrzymywać luźną strukturę, nie zakłócając dostępu tlenu do korzeni.

Wybór i przygotowanie miejsca lądowania

Miejsce w ogrodzie na ziemniaki Żukowskiego wykopuje się 2 razy w roku – jesienią i wiosną.

Zabieg przeprowadzany w zimne dni polega na pozbyciu się w glebie ewentualnych zakaźnych patogenów zimujących. W trakcie tego szorstkich brył nie trzeba rozbijać, pozwól im zamarznąć. Aby zwiększyć żyzność gleby, dodaje się obornik. Jest rozproszony po całym terytorium, dawka stosowania wynosi 5 kg na 1 m2. m. Przyczynia się to do powstania pożytecznej mikroflory w ogrodzie.

Procedura wiosenna jest bardziej powierzchowna. Kopanie wykonuje się, gdy warstwa wierzchnia wysycha, bryły ziemi, grudki, wyrównując podłoże. Maksymalna głębokość kopania wynosi 15 cm, przy czym usuwane są chwasty i larwy szkodników. Następnie można posypać powierzchnię gleby nawozami azotowymi.

Aby uzyskać stałe i obfite zbiory ziemniaków Żukowskiego, konieczne jest przestrzeganie prawidłowego płodozmianu. Optymalne jest sadzenie roślin po marchwi, burakach, ogórkach, kapuście. Nie zaleca się sadzenia ziemniaków Żukowskiego po bakłażanie, pomidorach, papryce. Ponieważ mają powszechne choroby i szkodniki.

Ponadto doświadczonym ogrodnikom nie zaleca się umieszczania ziemniaków Żukowskiego przez ponad dwa lata na tym samym terytorium, gleba wymaga odpoczynku.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Plon roślin zależy bezpośrednio od jakości sadzeniaków wczesnych Żukowski. Do sadzenia należy wybrać zdrowe, podłużne bulwy o wadze 100-150 g.

Z reguły kiełkujące ziemniaki pojawiają się 10-14 dni wcześniej. Dlatego konieczne jest przygotowanie materiału do sadzenia na miesiąc przed sadzeniem.

1. Przeprowadzają leczenie chorób i szkodników Maximem.
2. Ziemniaki Żukowskiego przenosi się do pomieszczenia o temperaturze + 10-13 ° C.
3. Korzenie układa się na stojakach lub w pudełkach w jednej warstwie.
4. Stale sprawdzają, zgniłe okazy są usuwane.
5. Ziemniaki są gotowe do sadzenia, jeśli kiełki mają 1 cm lub więcej.
6. Aby skrócić czas kiełkowania, można posadzić owoce w mieszance torfowej z okresowym spryskiwaniem wodą.

Aby zwiększyć kiełkowanie i zapewnić odporność, ziemniaki Żukowskiego należy przechowywać przez 7-10 dni w jasnym świetle, aż skórka zmieni kolor na zielony. Skiełkowaną roślinę okopową należy sadzić ręcznie, aby nie zerwać kiełków.

Zasady lądowania

Wczesne ziemniaki Żukowskiego sadzi się na otwartym terenie pod koniec kwietnia lub na początku maja, w zależności od regionu. Gleba musi być jeszcze wilgotna, aby łatwo przylegała do bagnetu łopaty w bryle i nie kruszyła się.

Dla tej odmiany odpowiedni jest standardowy schemat sadzenia – odległość między bulwami wynosi 25-30 cm, a rozstaw rzędów 60 cm. Głębokość wynosi 10 cm, jeśli w glebie jest dużo gliny, lepiej ją zmniejszyć. Sadząc w równych rzędach, możesz użyć sznurka. Dzięki temu w przyszłości będzie łatwiej dbać o kulturę.

Podlewanie i karmienie

Nie ma potrzeby podlewania ziemniaków Żukowskiego podczas wzrostu, jeśli są sadzone w wilgotnej glebie i regularnie pada. Jednak stan gleby musi być kontrolowany. W czasie upałów warstwa ściółki pomoże zatrzymać wilgoć w przejściach.

Z reguły ziemniaki Żukowskiego podlewa się wcześnie rano lub wieczorem. Lepiej nie wykonywać zabiegu podczas aktywnego słońca. Pierwsza procedura jest przeprowadzana po pojawieniu się sadzonek. Objętość płynu wynosi 2-2,5 litra pod krzakiem. Przy braku wilgoci w tym okresie rozwija się duża liczba rozłogów, a liczba bulw maleje.

Druga niezbędna procedura jest przeprowadzana podczas wczesnego pączkowania i kwitnienia ziemniaków Żukowskiego. Wystarczy wlać 4 litry wody pod krzak. Jeśli nie zostanie to zrobione, a roślinie zabraknie wody, bulwy będą małe.

Wczesne odmiany należy karmić nieco wcześniej niż inne.

1. Substancje zawierające azot dodaje się wiosną, podczas przygotowawczych prac ziemnych lub bezpośrednio do dołu sadzeniowego.
2. Podczas kwitnienia ziemniaki Żukowskiego potrzebują potasu. Na 10 litrów wody będziesz potrzebować pudełka zapałek siarczanu potasu. Opatrunek mineralny nakłada się po podlaniu lub deszczu. Wlej 1,5 litra użytecznego płynu pod krzak.
3. Najbardziej skutecznymi nawozami do ziemniaków Żukowskiego są materia organiczna, w szczególności odchody ptaków. Nie można go używać w czystej postaci. Dlatego nawóz organiczny rozcieńcza się wodą w stosunku odpowiednio 1:15. Na jedną roślinę wystarczy 1 litr. Taki opatrunek może chronić krzewy przed infekcjami grzybiczymi, ponieważ po zastosowaniu w glebie rozwijają się pożyteczne mikroorganizmy.
4. Po wyschnięciu wierzchołków karmienie jest już bezużyteczne.

Rozluźnienie i pielenie

Procedura poluzowania gleby odbywa się po deszczu lub podlewaniu. W długą wiosnę, gdy przez długi czas nie ma pędów, poluzowanie przyspiesza pojawienie się sadzonek. Proces ten pozytywnie wpływa na rozwój bulw. W celach profilaktycznych rozluźnienie pomaga uniknąć fusarium lub bakteryjnej zgnilizny, zarazy. Należy pamiętać, że głębokość spulchnienia powinna wynosić 3-5 cm.

Obowiązkową zasadą jest również regularne usuwanie chwastów z ogrodu za pomocą ziemniaków Żukowskiego. Ponieważ hamują wzrost bulw. Ponadto chwasty są nosicielami niebezpiecznych chorób.

Hilling

Przez cały sezon wegetacyjny zabieg przeprowadza się dwukrotnie. Po raz pierwszy, gdy kiełki ziemniaków, Żukowski będzie widoczny 10-15 cm od powierzchni ziemi. Hilling jest szczególnie ważny na obszarach, na których możliwe są przymrozki powrotne. Glebę należy ograbić tak, aby rośliny pozostały na wysokości 5 cm Zabieg powtórzyć po 2-3 tygodniach, jeśli gleba jest mokra. Jeśli nie, najpierw podlać.

Hilling ziemniaki Zhukovsky stymuluje terminowy rozwój i dojrzewanie bulw.

Choroby i szkodniki

Należy zauważyć, że wczesne ziemniaki żukowskie charakteryzują się wysoką odpornością na typowe choroby z rodziny Solanaceae:

• rak ziemniaka;
• nicienie;
• alternaria;
• czarny strup.

Jednak warzywo ma słabą odporność na groźną zarazę grzybową, zwaną także zgnilizną ziemniaka. W zapobieganiu i walce z tą dolegliwością poradzi sobie lek Fitosporin-M, płyn Bordeaux, siarczan miedzi. Przed sadzeniem ważne jest, aby uporządkować rośliny okopowe, oddzielając zdrowe od zakażonych. Taka procedura zmniejszy ryzyko zarazy. Problemu można również uniknąć, jeśli wierzchołki zostaną obcięte tydzień przed zbiorami.

Z reguły sadzonki ziemniaków są zagrożone przez stonkę ziemniaczaną i niedźwiedzia. Zwalczanie szkodników jest tradycyjne, polega na ręcznym zbieraniu chrząszczy lub obróbce krzewów środkami owadobójczymi. Uciekając przed niedźwiedziem, poluzowują glebę, a nagietek sadzi się wzdłuż krawędzi ogrodu.

Plon ziemniaków Żukowski

Kiedy ziemniaki Żukowskiego sadzi się na początku maja, pierwsze owoce uzyskuje się pod koniec czerwca. Główny plon zbierany jest nie wcześniej niż w połowie sierpnia. Przesunięcie terminów wpłynie negatywnie na smak roślin okopowych, a także może spowodować gnicie owoców z powodu nadmiernej wilgotności otoczenia. Liczba bulw handlowych w gnieździe wynosi średnio 10-15 sztuk.

Ziemniaki odmiany Żukowskiego mają swoją osobliwość: tuberyzacja występuje przez cały sezon wegetacyjny. Dlatego nie warto całkowicie wykopać krzaków, a jedynie zebrać z nich kilka bulw. Ta metoda jest odpowiednia dla luźnej gleby.

Przechowywanie

Opis wczesnej odmiany ziemniaków Żukowskiego i recenzje doświadczonych ogrodników pokrywają się w jednym – po zbiorach bulwy muszą zdecydowanie wyschnąć. Minimalny okres to 4 godziny. Po tym, jak rośliny okopowe są starannie sortowane i układane w pudełkach.

Do długotrwałego przechowywania zaleca się wybierać ciemne, suche, dobrze wentylowane pomieszczenia. Parametry temperatury w ciągu pierwszych 14 dni powinny mieścić się w granicach + 16-17 ° С. Po ustawieniu stałych wskaźników na poziomie + 2-5 ° С i wilgotności powietrza 80%.

Recenzje wczesnych ziemniaków Zhukovsky

Oleg Viktorovich, 43 lata, ziemniaki Biełgorod Żukowski posadzono na łóżkach pod folią sadzonek. Jednak po okresie kwitnienia nie nastąpiło. Próbowałem go wykopać, okazało się, że roślina okopowa ma stary wygląd. Skórka już nie rysuje, jest popękana. Owoce są ogromne. Smak jest wodnisty, zarówno smażony, jak i gotowany. Właśnie prześwietliłem ziemniaki, chociaż czekałem na kwitnienie. W rezultacie młode ziemniaki nigdy nie były próbowane. Ogólnie rzecz biorąc, wczesna odmiana Żukowskiego nie jest zła, polecam. Anna Alekseevna, 51 lat, Orzeł W tym roku wykopaliśmy ziemniaki Żukowskiego. Wszystko w jednym: równe, gładkie, różowe. Prezentacja jest doskonała. Też to lubię. Posmak słodkawy. Ale bardziej nadaje się do smażenia, ponieważ nie rozpada się. Odporność na zarazę zarazy jest słaba, chociaż wskazuje na to charakterystyka odmiany. Zobaczymy,jak to będzie kłamać. Chcemy wyjechać do lądowania, a potem rozmnażać.

Wniosek

Charakterystyka i recenzje wczesnej odmiany ziemniaków Żukowskiego będą interesujące nie tylko dla ogrodników. Roślina ta doskonale nadaje się do uprawy na skalę produkcyjną, ponieważ bez problemu znosi zbiór mechaniczny. Innym ważnym wskaźnikiem jest oczywiście odporność na większość chorób grzybiczych.