Angielskie róże Davida Austina: opis odmian z nazwiskami i zdjęciami
Augusta Luise ma pewne cechy przy wyborze miejsca lądowania i przygotowaniu gruntu, co wskazano w opisie. Różnorodność kocha światło, musisz wiedzieć, kiedy wybierasz miejsce. W okresie wegetacyjnym konieczne jest regularne przycinanie kwitnących kwiatostanów i nawożenie dla rozwoju.
Japoński Iris: opis, zdjęcia, najlepsze odmiany, sadzenie i pielęgnacja
Czy kiedykolwiek słyszałeś o japońskich irysów? W swojej ojczyźnie, „kwiat samurajów” uważany jest za tani w utrzymaniu i mrozoodporna, w wyniku czego otrzymała taką niezwykłą nazwę.
Osobliwością japońskich irysów
Japoński Iris nie jest kultura dla środowiska wodnego, a zatem potrzebuje podlewania tylko w okresie kwitnienia. Resztę czasu, ta kultura jest spokojnie tolerować suszę. To sprawia, że roślinie najlepsze „rezydent” obszarów podmiejskich. Jednak pomimo jego bezpretensjonalność wciąż warto zrozumieć niuanse sadzenia roślin oraz utrzymania, jeśli chcesz rozwijać zakład i sprawiają, że kwitną.
rośliny wygląd
Japońskie tęczówka jest interesujący przede wszystkim ze względu na duże kwiaty o średnicy do 14-25 centymetrów. Składa się z trzech zewnętrznych płatów oraz okwiatu, jak również niewielki udział krajowych. Liście roślin może osiągnąć rozmiary od 25 do 60 centymetrów. Ich barwa zmienia się od żółto-zielonego do ciemnozielonego.
Irysy (podane w artykule zdjęcia) dziko rośnie na podmokłych łąkach i skraju lasu w Chinach, Birmie i Japonii. Bardzo długi czas ze względu na jego wschodnim genezy zakładu było praktycznie nieznane w innych krajach. A teraz, wysiłki botaników z Rosji i Stanów Zjednoczonych stworzyła całą kolekcję japońskich irys, który ma około tysiąca gatunków. W arsenale są odmiany o różnych stopniach mrozu, różnym czasie kwitnienia, kolorowych kwiatów o różnych odcieniach. Wyhodowana w Stanach Zjednoczonych i Japonii, gatunki mniej hardy, a zatem mogą być uprawiane tylko w ciepłych regionach. Warunki nie kwitną lub odmiany ciepłolubne umiarkowanego klimatu, ani nie zamrażać.
W ojczyźnie japońskich tęczówki próbują wylądować w taki sposób, że oszałamiające piękno ogromne kwiaty można podziwiać z pewnej wysokości: na nizinach i na dawnych polach ryżowych. Ponieważ rośliny mało wody kochający, odporna na suszę, chociaż, że z taka metoda sadzenia jest o wiele łatwiejsze do utrzymania gleby wilgotne. Bardzo często na zdjęciach można zobaczyć, jak tęczówki mają rację w wodzie. Jednak to nie znaczy, że roślina może być uprawiana w ten sposób. Największą ilość wilgoci japońskich tęczówki wymaga podczas pąków zakładkę i kwitnie. Tylko w tych okresach, aby poprawić wygląd rośliny jest wypełniona wodą. Czasami nieświadomie amatorskie ogrodnicy starają się powtórzyć takie działania, które doprowadzą w końcu do rozpadu kłącza, które jest przeciwwskazane nadmiernej wilgoci.
Który lądowisko wybrać?
Jeśli chcesz umieścić na swojej stronie japońskich tęczówki, to najpierw trzeba wybrać odpowiednie miejsce. Obszar ten powinien być dobrze oświetlone. Tolerancyjny roślin stosuje się do lekkiego półcienia. Pod drzewami iw całości irysów cieniu rosną bardzo słabo i nie kwitną. Warto zwrócić uwagę na skład gleby. Dla roślin, a światło gliniastych, który ma odczyn lekko kwasowy. Przed sadzeniem, można nawozić glebę z kompostem umiarkowanie. Tęczówki absolutnie nie można tolerować nadmiar wapnia, w związku z czym nie zaleca się do roślin w ziemi, przy czym dodano wapno.
Jeśli masz twardą powierzchnię wody, a następnie podlewanie jest lepiej używać miękkiej deszcz. Wokół rośliny można zrobić mały otwór w ziemi w celu powstrzymania wilgoci podczas pory deszczowej. Ale w tym samym czasie po zakończeniu kwitnienia jest konieczne, aby zapewnić odprowadzanie nadmiaru wody, ponieważ w tym okresie jego nadmiar jest szkodliwy dla roślin.
Irysy (Zdjęcia są przedstawione w artykule) nie jest zalecany do repot więcej niż raz na pięć – siedem lat. Rośliny wyglądają świetnie w oddzielnych kompozycjach grupowych. Ale z drugiej strony mogą one zostać umieszczone w globeflowers środowiska, pierwiosnków, Gypsophila i derebennikov.
irysy sadzarki
Jeśli planujesz umieścić na japońską sekcji tęczówki, pierwszy należy wybrać odpowiednią różnorodność, która jest najbardziej przystosowany do wzrostu w danym obszarze. Teraz istnieje wielka różnorodność odmian, wśród których możemy wybrać opcję najbardziej akceptowalny.
Można repot roślinę wiosną (jest to dopuszczalne dla centralnej części Rosji), ale lepiej jest to zrobić po zakończeniu okresu kwitnienia, na przykład, w pierwszym tygodniu jesienią.
Sadzenie powinno odbywać się w następujący sposób:
- Przygotowanie materiału do sadzenia.
- Kłącze z liśćmi podzielonych na części.
- Przygotowano fossa w regionie co najmniej 35 cm od siebie. Jeśli popełnisz nasadzeń grupowych, odległość może być nieznacznie zmniejszona.
- Rośliny posadzone w ziemi pogłębione przez trzy – pięć centymetrów i posypać ziemię. Po tym, trzeba wlać toffi.
Zastosowanie opatrunków
Karmić rośliny powinny być dwa do trzech razy w roku. Ponadto warto pamiętać, że konieczne jest, aby nawóz w sezonie wegetacyjnym. Eksperci zalecają stosowanie w tym celu złożonych nawozów, ponieważ zawierają odpowiednią ilość minerałów. Rośliny również reaguje z roztworem dziewanny (10%). Japoński Iris ma pewną osobliwość.
On nie rosną poziomo, ale po prostu rośnie, tworząc kopiec. Więc to ma sens mierzwa glebę wokół rośliny i posypać. Taka opieka będzie okazją do rozwijania młodych korzeni. Bardzo często można zaobserwować żółknięcie liści irysów. W tym przypadku, instalacja powinna być odwadniany i opryskuje się chelat żelaza.
Przygotowania do zimy
Czy istnieje potrzeba, aby przygotować się do zimy Iris japonica? Sadzenia i pielęgnacji roślin nie są bardzo skomplikowane, jak widzieliście. I tu przychodzi zima, tęczówka musi być przygotowany do sezonu zimowego. Aby to zrobić, należy odciąć wszystkie liście tak, że tylko 10-15 centymetrów nad ziemią w lewo. Następnie korzenie i pokryte odżywczych portu pochvosmesi i suchych liści na szczycie. W tym schronie Iris musi hibernacji. Na wiosnę może być otwierane tylko w przypadku wystąpienia trwałego ciepła.
Większość odmian ciepłolubne sens w jesienią i wiosną okładki filmu. Schronisko może chronić roślinę tak długo, jak to zaczyna kolidować z rozwojem liści. Jeśli chcesz zobaczyć na swojej stronie kwitnący tęczówki, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej opieki i terminowego poprawnego podlewania. Tylko w ten sposób będzie można osiągnąć obfite kwitnienie.
Choroby i szkodniki
Sadząc jest możliwe, aby zapewnić drenaż. Pomoże to zapobiec stagnacji wody i zakwaszenie gleby. Nadmiar wilgoci może powodować gnicie, chociaż generalnie japońskich tęczówki nie jest przystosowana do nich.
Wśród owadów najbardziej uszkodzenie roślin może spowodować tylko wciornastków. Walka tych szkodników jest możliwe tylko za pomocą środków owadobójczych. Po upadku przycinania liści roślin najlepiej spalić, a tym samym niszczenia jaj. Liście powinny być odcięte od mrozu, ponieważ jest zbyt wcześnie upraw mogą być szkodliwe dla kwitną.
Rozmnażanie roślin
Tęczówki można rozmnażać przez podzielenie kłącza, które są całkowicie wyrównane. Podziel się nimi jest konieczne, aby każda część uczestniczyło kilka liści. W ten sposób liście jest obcięta (ich wysokość powinna być większa niż 10 centymetrów). Podzielonych części mają kilka dni suche, to możliwe plastry posypane węgiel.
Taka pielęgnacja zapobiegnie gnicie systemu korzeniowego. Gdy tylko korzenie suszy się i traktuje mogą być sadzone w ziemi. Posadzone drzewa powinny być dobrze podlewane. Po obkurczeniu górną część gleby mogą kłącza do tekstu. W związku z tym konieczne jest, aby wlać gleby.
propagacji nasion
W razie potrzeby, tęczówki można rozmnażać nawet nasiona. Aby zebrać je, trzeba zostawić po kilku kwiatostanów kwiatowych, które dojrzewają pudełka. Na jesieni nich będzie gotowy, aby usunąć nasiona, które są następnie obsianych w doniczkach. Do lądowania będzie musiał podłoża piasku. Garnki można umieścić całą zimę w nieogrzewanym szklarni. Nasiona kiełkują dopiero wraz z nadejściem wiosny, gdy jest ciepło. Sadzonki powinny pozostać w szklarni, aż się silniejszy, tylko wtedy mogą być przeszczepione na otwartym terenie.
sztuczne zapylanie
Główną cechą zakładu jest struktura jej kwiat. Dolna część okwiatu stoi lądowisko dla owadów. Pod ich ciężarem otwiera drogę do pylników. Owady zapylają rośliny nie mogą zebranych pyłek, jak piętno dojrzewa dopiero następnego dnia. Ale w tym samym czasie inny kwiat, który został obsypany pyłku i piętna rozchylone, Trzmiel pollinates dobrze. Jeżeli hodowca ma pragnienie, aby produkować sztuczne zapylanie, należy go usunąć pylniki z kwiatem (zakład macierzysty). Odbywa się to w pierwszym dniu kwitnienia, aby zapobiec niepożądanemu zapylenie. Na drugi dzień kwiatu ojca (tylko kwitnących) muszą podjąć pyłek szczotki i umieścić go na piętna rośliny macierzystej. W tym przypadku, zapylanie może być uznane za ważne.
Wybierając rośliny do zapylenia krzyżowego, należy pamiętać, że właściwości wysokiej jakości są przekazywane, zwykle za pośrednictwem linii matki. Ponadto, trzeba tylko przejść przez gatunki z tej samej liczbie płatków. Na przykład, rośliny o trzech płatkach nie mogą zapylać z sześcioma płatkami. W celu przeprowadzenia procesu należy wziąć pierwszy kwiat na łodydze, a wszyscy inni mają zostać usunięte.
Po zapyleniu, jajnika będą musiały zostać usunięte, pozostawiając tylko jeden. Takie środki są konieczne w celu zapewnienia, że roślina matka nie jest osłabiona. Jeśli strąki nasienne nie mają czasu, aby dojrzeć przed mrozem, odciąć łodygi kwiatów i umieścić w wazonie z wodą do pełnej dojrzałości.
Japońskie irysy: grade
Obecnie istnieje wiele odmian japońskich irysów. Oni wszyscy mają bardzo różne cechy. Wśród nich można odebrać tego gatunku, który najlepiej nadaje się do uprawy w danym obszarze.
Tęczówki japonica winorośli Raffles osiąga wysokość 80-120 cm. Roślina ma miecz w kształcie liści, zwężający się ku końcowi. Iris ma duże kwiaty purpurowo-fioletowe zabarwienie, którzy mieszkają trzy do pięciu dni. Odmiana ta jest niezwykle odporna na bacteriosis. Zakład powinien wydać tylko zimę w schronisku, albo może po prostu vymerznut. Bo to lepiej wybrać lądowania otwarte obszary słonecznie. gleba powinna być bogata w próchnicę, przepuszczalne dla dobrego rozwoju i wzrostu. Przy właściwej pielęgnacji roślin podoba liczne wina czerwonego podwójne kwiaty.
Nie mniej spektakularne są mieszkańcy tęczówek ogrodowych Cuyuna japoński kapary. Wolą dobrze oświetlonych działkach. Różnorodność kolorów odmiany sprawia, że dość popularne wśród fanów ogrodników.
Iris japonica Variegates innego członka rodziny z pięknymi dużymi kwiatami bzu i fioletowymi refleksami. Roślina osiąga wysokość 80-120 cm. Rośliny tej odmiany wolą bardzo słoneczne miejsca. Podobnie jak w innych japońskich irysów, Variegates preferuje dobrze odsączone gleby w próchnicę. Każdy kwiat ma 12 centymetrów średnicy i życie trzech do pięciu dni. Zakład nie jest podatny na bacteriosis.
Tęczówki japonica Momogasumi osiąga wysokość 75 cm. Kwiaty, rośliny mają jasny kolor różowy (do 17 centymetrów średnicy). Opieki i sadzenie odmiany nie różni się od innych odmian japońskich tęczówki.
Zalety i wady irysów
Dla wszystkich jego piękno, irysy japońskie mają niską odporność na mróz, który nie jest bardzo wygodne dla naszych regionów. Ponadto, sadzi kwiaty bezwonne.
Wśród zalet rośliny: odporność na różne choroby, dużej wielkości kwiatów i długi okres ich życia (3-5 dni).
Warto zauważyć, że w klasyfikacji japońskiej przedstawić oddzielną grupę o nazwie Higo. Liczba roślin, które obejmuje ponad 3000 pozycji. Wszystkie z nich posiadają bardzo duże kwiaty. Takie rośliny są przeznaczone do uprawy w pojemnikach. Mogą stać się ozdobą nie tylko ogrody, ale także w domu. Oczywiście, dla nich wymagają szczególnej opieki, jak również dla innego rodzaju japońskich tęczówki, ale mogą być najlepszą ozdobą domu.
Angielskie róże Davida Austina: opis odmian z nazwiskami i zdjęciami
Uruchomiony w 1998 roku. Średnica kwiatu sięga 12 cm, zakres kolorów waha się od bladego różu do brzoskwini. Jeden kwiat zawiera ponad 40 płatków.
Kwiatostany zbiera się w kilku kwiatach, które są odporne na deszcz. Podwójne kwiaty w kształcie miseczek mają bardzo silny aromat. Kwitnące odmiany powtarzające się, długie i obfite. Prosty krzew rośnie dość szybko. Wysokość dorosłej rośliny sięga 1, 5 m.
Rosnące w otwartym terenie Williama Morrisa róże wykazywały dobrą odporność na zmiany temperatury i wiele chorób, a także doskonałą adaptację do różnych miejsc klimatycznych. Odmiana wymaga regularnych opatrunków, sezonowego przycinania kwitnących kwiatostanów, a reszta kwiatów – bezpretensjonalnych róż i najlepszych odmian w porównaniu z innymi.
To ważne! Dzięki deszczowemu klimatowi mglistego Albionu, kwiaty angielskich odmian są lekkie i jednocześnie odporne na ząb. Dla normalnego rozwoju i życia wystarcza im 5 pełnych godzin słonecznych dziennie.
„Benjamin Britten”
Uruchomiony w 2001 roku. Nazwany na cześć angielskiego kompozytora Benjamina Brittena. Odmiany kwiatów są niezwykłe dla tego gatunku, ponieważ mają czerwony kolor z pomarańczowym odcieniem.
Pąki stopniowo otwierają się, tworząc kwiaty w kształcie kielicha o średnicy do 11 cm, są pojedyncze lub zbierane w małe kwiatostany.
Kwiaty są obdarzone ponad 50 płatkami każdy. Benjamin Britten ma silny aromat z nutami owocowymi i odrobiną wina, kwitnienie występuje kilka razy w roku. Róże Davida Austina tej odmiany wyrastają na rozgałęziony krzew o wysokości do 1, 3 mz dość cienkimi gałęziami, które są ze sobą splecione. Uprawa, pielęgnacja i odporność na choroby nie różnią się od innych odmian tego gatunku.
Przeczytaj także o uprawie innych odmian róż: „Floribunda” i „Double Delight”.
„James Gelway”
Uruchomiony w 1985 roku. Najbardziej imponującą cechą jest kształt kwiatów. Płatki tworzą kwiat o idealnym kształcie, podczas gdy zewnętrzne są lekko wygięte i nieco większe niż pozostałe. Duże kwiaty o średnicy do 10 cm mają ciepły różowy kolor pośrodku i jasnoróżowy na brzegach.
Pąki obdarzone grubymi podwójnymi kwiatami i wydzielają delikatny zapach olejku różanego. James Galway ma krzak z eleganckimi długimi gałęziami, na których praktycznie nie ma kolców. Jego wysokość może osiągnąć 1, 5 m wysokości. Odmiana jest odporna na choroby i kwitnie kilka razy w sezonie do późnej jesieni.
Pomaluj swój ogród, pomoże: wspinaczka, okrycie i róże w sprayu.
Crocus Rose
Wyhodowany w 2000 roku. Idealne kwiaty dla miłośników pastelowych kolorów. Pąki o niewielkich rozmiarach (do 10 cm) są kształtowane w kształcie, kwitnące prawie w całym krzewie i są pomalowane na biały lub blady odcień cytryny.
Kwiaty są zbierane w małe frędzle i obdarzone dość delikatnym zapachem. Crocus Rose to odmiana kwitnąca. Krzewy są sadzone w słonecznym miejscu. Ponadto potrzebują terminowego przycinania i karmienia.
Krzewy tej odmiany są raczej skarłowaciałe, wysokość dorosłej rośliny sięga 1, 2 m. Wspaniałą formę osiąga się dzięki łukowatym pędom. Austinowe róże tej odmiany są odporne na mróz i deszcz. Terminowe leczenie pomoże pozbyć się ewentualnych chorób.
Wiesz? Angielskie róże – stosunkowo nowy typ tych kwiatów, rolnik David Austin i jego przyjaciel Graham Thomas pomagali światu, gdy kwiat Constance Spry został wyprowadzony w 1961 r. I rozpoczął tę odmianę.
Złote Święto
Wyhodowany w 1992 roku. Dzięki swoim kolorom Golden Celebration Rose błyszczy złotem i świetnie wygląda nie tylko w ogrodzie, ale także w każdym bukiecie. View otrzymał ogromną liczbę nagród w różnych kategoriach.
Kwiaty dorastają do 16 cm średnicy. Bud powoli rozpuszcza się i pozwala cieszyć się różą przez długi czas w całej okazałości.
Kwiat ma okres kwitnienia, nadając ogrodowi świeży zapach. Pełne kwitnienie krzewów należy sadzić na pewnym wzgórzu przy obecności wystarczającej ilości światła. Wysokość krzewu może wynosić 1, 5 m. Podobnie jak poprzednie odmiany, te róże David Austin mają tę samą wysoką odporność na choroby i są najbardziej odporną na zimę odmianą.
Aby uzyskać dobry wzrost i piękne kwitnienie róż, musisz wiedzieć, kiedy sadzić (wiosną lub jesienią), co karmić, przycinać i przygotowywać do zimy.
„Augustus Louise”
Wyhodowany w 1999 roku w Niemczech. Ta angielska róża ogrodowa została stworzona na rocznicę Goethego i ma największą liczbę różnego rodzaju światowych nagród.
Duże kwiaty o dużych rozmiarach i nostalgicznym kształcie zmieniają kolory w zależności od warunków pogodowych, od wina różanego po szampana. Bud ma do 40 płatków. Ponownie kwitnący o silnym owocowym aromacie. Krzew może mieć różne rozmiary – od 70 cm do 1, 2 m wysokości. Jest obdarzony wysoką odpornością na mróz i choroby.
Augusta Luise ma pewne cechy przy wyborze miejsca lądowania i przygotowaniu gruntu, co wskazano w opisie. Różnorodność kocha światło, musisz wiedzieć, kiedy wybierasz miejsce. W okresie wegetacyjnym konieczne jest regularne przycinanie kwitnących kwiatostanów i nawożenie dla rozwoju.
To ważne! Angielskie odmiany potrzebują trochę potrząsania po deszczu, robi się to, aby pączki nie utrzymywały się, a szara pleśń nie tworzyła się. Po wykryciu zmiany chorobowej konieczne jest jak najszybsze usunięcie chorego obszaru do pierwszej rozwiniętej nerki.
„Graham Thomas”
Uruchomiony w 1983 roku. Angielskie róże tej odmiany są najbardziej popularne w kolorze i są jednym z najlepszych rodzajów Austin, który jest oznaczony przez Royal National Rose Society.
Jest to Graham Thomas, który ma czysty, bogaty żółty kolor, chociaż pąki mają różne kolory – od jasnożółtego po brzoskwiniowy, co czyni tę angielską różę niezwykle piękną. Kwiaty w kształcie przypominają kubki i jednocześnie pachną różą herbacianą. Te frotte o wielkości 10 cm są zbierane w pędzelku. Każdy pączek ma ponad 70 płatków, a pełne ujawnienie królowej kwiatów wydaje się jeszcze wspanialsze.
Krzewy o pięknym kształcie mają kolor przez całe lato. W zimnym klimacie pędy rosną do 1, 5 m, aw gorących krajach rozmiar może być dwa razy większy. Właściwa pielęgnacja polega na szybkim przycinaniu. Odmiana ma wysoką odporność na różne choroby.
Dowiedz się o zawiłościach uprawy herbaty, róż kanadyjskich, dzikiej róży (pomarszczonej róży) i malwy (łodygi róży).
„Pielgrzym”
Uruchomiony w 1991 roku. „Pielgrzym” to odmiana róż uzyskana przez skrzyżowanie Grahama Thomasa i Żółtego Guzika. Żółte centrum i białe zewnętrzne płatki idealnie połączone w kwiat, co w rezultacie tworzy iluzję blasku.
Kwiat ma średnicę 8 cm, płatki są idealnie złożone w pączek rozety, który od dawna ma kolor. Zapach przypomina aromat róży herbacianej i mirry. Krzewy są wyprostowane i bujne w wyglądzie, osiągają wysokość 1, 5 metra i są obdarzone mocnymi pędami i liśćmi o bogatym kolorze. Rose English „Pilgrim” ma odporność na mróz i choroby powyżej średniej.
Wiesz? Znaleziono szczątki kopalne i skamieniałości róż, wskazujące na ich wiek około 50 milionów lat. Uprawiana róża ma około 5000 lat, obecnie istnieje około 300 gatunków róż, około 30 000 odmian.
„Spirit of Freedom”
Wyhodowany w 2002 roku. Róża Ducha Wolności kwitnie pięknymi dużymi kwiatami, zebranymi w kubki o miękkim różowym kolorze, czasem z liliowym odcieniem.
Aromat róż zbiera silne nuty olejku różanego i nut cytrusowych i nie przechodzi przez kwitnienie.
Minusem tej odmiany jest to, że po deszczu pąki spadają i nigdy nie podnoszą się. Krzew może wzrosnąć do 2, 5 m i wymaga lekkiego przycinania. Kupując sadzonki róż tego gatunku, należy wziąć pod uwagę opis tej odmiany.
„Abraham Darby”
Uruchomiony w 1985 roku. Angielski park różany tej odmiany jest wyjątkowy, ponieważ jest hodowany podczas przekraczania nowoczesnych odmian. Pąki mają klasyczny kształt miseczki, miedziano-morelowy kolor w środku i różowe płatki wzdłuż krawędzi.
Kwiaty są duże, gęsto podwójne, do 15 cm średnicy, czasami płatki wysychają bezpośrednio na kwiatku, mogą być pojedyncze lub tworzyć małe kwiatostany. Kwitnienie rozpoczyna się wcześniej niż inne i przechodzi przez fale, które powtarzają się z pewną regularnością. Aromat jest mocny owocowy, z lekką nutą truskawkową.
Abraham Darby tworzy gęsty, zaokrąglony krzew, podczas kwitnienia jest pokryty kwiatami. Ze względu na wysokość odmiana jest używana jako róża wspinaczkowa lub jako żywopłot. Odporność na choroby i zmiany temperatury są wysokie.
To ważne! Aby przyciąć tylko ostre nożyce, tylko w tym przypadku pędy nie zostaną zranione. Cięcie wykonuje się pod kątem 45 stopni. Zaleca się nasmarować wycięte obszary boiskiem ogrodowym. Angielskie róże można znaleźć w każdym katalogu, a znając ich cechy, każdy będzie mógł wybrać odpowiedni bez żadnych problemów.