Hosty (funkie) – popularne odmiany, uprawa, pielęgnacja, porady
Większość odmian preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste. W nich najładniej wybarwiają się ich liście. Nie dotyczy to jednak wszystkich odmian. Zwłaszcza te bardziej barwne i pstrokate mogą potrzebować więcej słońca, by dobrze się przebarwić. Jednak nawet na słonecznym stanowisku należy pamiętać o wysokim poziomie wilgotności podłoża.
Opis i przeszczepianie alpejskich wieloletnich astry: pielęgnacja odmian niebieskich i różowych
Aster alpejski – jest również często nazywany aster Korzhinsky’ego lub fałszywy, a czasami są zdezorientowane i nazywane rumiankiem alpejskim.
Kwiaty naprawdę przypominają zwykły rocznik, ale na tym kończy się podobieństwo do klasycznego asteru. Reszta rośliny ma wiele interesujących cech.
Opis rośliny mówi, że wieloletni aster zielny dorasta do 35 cm wysokości, ale istnieją odmiany karłowate o wysokości zaledwie 10 cm, łodygi i odwrotnie jajowate liście o ciemnozielonym kolorze mogą być owłosione.
Kwiatostany to pojedyncze koszyczki na końcach wyprostowanych łodyg o średnicy do 5,5 cm. Kwitnie białymi, różowymi, liliowymi, fioletowymi kwiatami od czerwca do sierpnia. Wczesne odmiany kwitną w maju i kwitną do lipca, a późne dopiero w lipcu, ale nadal cieszą oko aż do samych mrozów. Nasiona o białej kępce powstają ze zwiędłych kwiatów, dojrzewających do września.
Na przykład! Aster alpinus należy do gatunków dwuliściennych i rodziny Asteraceae.
W kulturze wyhodowano różne odmiany, które mają jednego poprzednika, opisanego przez Carla Linnaeusa w 1753 r. W sumie znane są trzy dziko rosnące odmiany astry alpejskiego:
- Serpentimontanus (wąż) – wieloletnia roślina zielna wys. 8-10 cm, kwiaty średnicy 3,5-4 cm, różowo-fioletowe z żółtym rdzeniem, preferuje żwirowe i kamieniste zbocza w pobliżu rzek;
- Tolmatschevii (Tolmacheva) – różni się od Zmeinogorskaya jeszcze większym kwiatem całkowicie pomalowanym na żółty odcień;
- Vierhapperi to najwyższa odmiana o wysokości do 35 cm, kwitnie różowymi kwiatami od czerwca do lipca, występuje we wschodniej Syberii, na Alasce, w zachodniej Kanadzie, w Kolorado.
W swoim naturalnym środowisku aster alpejski występuje (wymieniona w regionalnych Czerwonych Księgach) oraz w Europie, a także w Azji, Chinach i Ameryce Północnej. Uprawę rozpoczęto w XVI wieku. Pokrycie gruntu dobrze komponuje się z wieloma rocznikami, ale w większości jest wykorzystywane do tworzenia ogrodów skalnych.
Popularne odmiany gatunków białych, niebieskich, różowych
Wymagany odcień można znaleźć zarówno wśród odmian wczesnych, jak i późnych. Wybór jest wystarczająco szeroki, a średnio każda odmiana kwitnie przez 35-40 dni.
Albus to biały półpełny aster z żółtym kędzierzawym rdzeniem, kwitnący od czerwca do lipca. Wysokość 15-20 cm Kwiaty do 4 cm średnicy. Preferuje półcień i umiarkowane podlewanie.
Happy End to dość wysoka odmiana i bardzo popularna, do 30 cm wysokości, kwitnąca od maja do czerwca o jasnoróżowych lub fioletowo-niebieskich kwiatach z żółtym środkiem (do 4 cm średnicy). Zieloni nie tracą swojego wyglądu nawet po nadejściu mrozów.
Goliath – odmiana zawdzięcza swoją nazwę bardzo dużym (do 6 cm średnicy) kwiatom, których odcień może wahać się od jasnoróżowego po wyrafinowany liliowo-niebieski (chabrowy). Krzewy do 20 cm wys. Kwitnienie trwa przez cały czerwiec.
Ruber – odmiana ma standardowe ulistnienie dla tego typu, kwiaty (do 4 cm średnicy) mają jasny szkarłatny kolor. Wczesne kwitnienie – obejmuje maj i czerwiec. Krzewy osiągają 30 cm wysokości i 50 cm szerokości.
Violetta to nowa odmiana hybrydowa, należąca do niebieskiej odmiany astry alpejskiej (niebieska). Kwitnie od maja do czerwca, bujnymi kwiatami chabrowo-niebieskimi (do 5 cm średnicy). Wysokość krzewów do 40 cm Nadaje się do cięcia.
Dunkle Schone jest idealny dla fanów fioletowych kolorów. Na krzakach do 30 cm wysokości kwitnie wiele kwiatów (do 5 cm średnicy) o bogatym fioletowym odcieniu. Liście podczas kiełkowania nasion są początkowo szare, a następnie stają się matowo zielone.
Wieloletni aster alpejski: wyrastający z nasion
Uprawa w ten sposób jest prosta, ale długa: czas oczekiwania na sadzonki wynosi od 3 do 4 tygodni, co należy wziąć pod uwagę przy planowaniu nasadzeń.
Głębokość systemu korzeniowego wynosi do 30 cm, więc pojemniki do uprawy w pojemnikach mają wysokość 35 cm (z marginesem na drenaż). W przypadku sadzonek odpowiednie są kubki o wysokości 10-15 cm.
Biorą żyzną glebę, dodając do niej w równych częściach humus, torf i piasek. Dodatkowo wprowadzana jest mąka dolomitowa (można ją zastąpić pokruszoną skorupką).
Siew przeprowadza się z pogłębieniem każdego nasionka o 1 cm, a glebę obficie podlewa się i przykrywa szkłem lub folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.
Sadzonki pojawiają się w temperaturze + 15-18 ° C. Pomiędzy nasionami wskazane jest natychmiastowe utrzymanie odległości 20 cm na otwartym polu oraz w pojemnikach, aby łatwo było nurkować.
Jeśli wybrano metodę sadzenia, siew przeprowadza się w lutym.
Wysiewa się je na otwartym terenie na początku maja lub nieco wcześniej w bardziej południowych regionach (terytoria Krasnodar i Stawropol). Jeśli opóźnisz siew, kwitnienie nastąpi dopiero w przyszłym roku.
Sadzonki nurkują na etapie 2-4 prawdziwych liści. Jeśli sadzonki pojawiły się w pierwszej połowie marca lub nawet wcześniej, konieczne jest dodatkowe oświetlenie (godziny dzienne – 10 godzin).
Podlewaj oszczędnie, gdy gleba dobrze wyschnie. 7-10 dni przed przesadzeniem na otwarty teren utwardzanie rozpoczyna się od pół godziny dziennie, stopniowo zwiększając się do 2-3 godzin.
Sadzonki sadzi się w ogrodzie kwiatowym, gdy zagrożenie mrozem, niezwykle destrukcyjnym dla młodych astry, minęło w 100%. Jeśli wiosna jest późna, możesz ją posadzić pod folią, która jest usuwana po tygodniu.
Ważny! Pierwsze zimowanie należy wykonać w schronisku!
W sprzedaży można łatwo znaleźć krzewy asteru alpejskiego w różnych kolorach, prezentowane w pojemnikach.
To doskonały materiał do sadzenia, który można kupić w dowolnym momencie od maja do września i od razu posadzić w stałym miejscu. Jest często wybierany, ponieważ uprawa sadzonek jest dość kłopotliwa.
Wysiew w otwartym terenie przeprowadza się na początku maja, zachowując 20 cm odstępu między poszczególnymi roślinami, a po wzejściu sadzonek podlewa się je tylko w razie potrzeby, ponieważ podlewanie jest dla nich destrukcyjne.
Jak rozmnaża się alpejski aster wieloletni
Aster alpejski łatwo rozmnaża się w sposób wegetatywny. Latem to sadzonki, a we wrześniu podzielone są 3-4-letnie krzewy.
Gdy tylko krzew osiągnie wiek 3-4 lat, można go wykopać we wrześniu lub maju, ostrożnie dzieląc go na 2-3 części, aby natychmiast sadzić w nowych miejscach. Zabieg jest bezwzględnie zalecany, ponieważ zarośnięty krzew zaczyna się starzeć, traci efekt dekoracyjny, a kwiaty stają się mniejsze.
Technika ta służy do hodowli elitarnych odmian.
Weź gałąź o długości 6-8 cm z 2 punktami wzrostu. Glebę miesza się z popiołem, piaskiem i torfem, a następnie wypełnia się pojemniki, w których sadzonki są ukorzenione (zakopane 4 cm). Termin formowania się korzeni wynosi 4 tygodnie, po czym natychmiast sadzi się je na stałe.
Przeszczep przeprowadza się w pojedynczych otworach do sadzenia, które wykopuje się w odległości 20 cm od siebie lub więcej. Korzenie są pokryte żyzną glebą, a następnie dobrze mulczują, aby nie musiały spulchniać gleby i często ją chwastować.
Jeśli wybierzesz uprawę w pojemniku na parapecie, należy przestrzegać kilku ważnych zasad. W przypadku tak zwanego rumianku alpejskiego uprawa, pielęgnacja i przeszczep w domu są dość proste.
Do kiełkowania nasion wystarczająca jest temperatura + 15-18 ° C (3-4 tygodnie). Jeśli temperatura jest wyższa, sadzonki pojawią się wcześniej. W temperaturze + 20-22 ° C roślina czuje się świetnie przez większość roku. Zimą w okresie spoczynku konieczne jest obniżenie w zakresie od 0 do + 10 ° C.
Ważny! Astra uwielbia rozproszone światło, toleruje półcień. W okresie kwitnienia wymagane jest bezpośrednie słońce.
Podlewaj doniczki tylko wtedy, gdy wierzchnia gleba wyschnie na głębokość 5-10 cm Zatoka jest śmiertelna dla systemu korzeniowego.
Zraszanie nie jest wymagane, ale generalnie krzewy reagują na nie pozytywnie, jeśli roślina znajduje się w pobliżu źródła świeżego powietrza (na balkonie lub przy otwartym oknie).
Dla astry optymalny jest normalny poziom wilgotności w pomieszczeniu (50-60%).
Gleba jest przygotowana żyzna i luźna. Koniecznie wprowadza się do niego elementy rozluźniające: piasek, małe kamyczki, a także torf. Astry potrzebują wapnia, aby je karmić, więc mąka dolomitowa lub pokruszone skorupki jaj są mieszane z glebą.
Złożony nawóz mineralny podaje się 1-2 razy w sezonie, ponieważ roślina jest rośliną wolno rosnącą i może uschnąć z nadmiaru nawozu.
Średnio każda odmiana kwitnie przez 30-45 dni.
Kwiatostan to kosz, w którym centralne kwiaty rurkowe mają krótkie żółte korony, a zewnętrzną warstwę tworzą długie kwiaty w kolorze różowym, białym, niebieskim, fioletowym. Niektóre hybrydy mogą mieć pełny kosz jednego odcienia.
Kształtem kwiatostan jest zwykle podobny do rumianku, w którym długie płatki mogą mieć prosty kształt, spiczasty, z falistą krawędzią.
Większość odmian dostępnych do darmowej sprzedaży kwitnie w maju-czerwcu, ale w szkółkach można spotkać inne kwitnące pod koniec lata.
Kiedy krzewy kwitną, znacznie wzrasta ich zużycie wody. Jeśli przez resztę czasu, przy wystarczającej ilości deszczu, sadzenia nie można w ogóle podlewać, to podczas kwitnienia konieczne jest podlewanie co tydzień. Suche kwiaty, jeśli nasiona nie są potrzebne, są usuwane, aby krzewy wyglądały piękniej.
Ogólnie rzecz biorąc, przy odpowiedniej technologii rolniczej aster alpejski nie sprawia kłopotów. Przyczyny potencjalnych problemów są dobrze znane.
Jeśli zielona część astry górskiej zacznie żółknąć, oznacza to, że roślina zaatakowała chorobę lub wysycha. Przeprowadza się profilaktyczne leczenie odpowiednim preparatem, zwiększa się podlewanie.
Ważny! Przędziorki i mszyce to główne szkodniki astry alpejskiej. Są leczeni lekiem „Akarin”, który ma szerokie spektrum działania.
Na krzakach często można dostrzec ślady mączniaka prawdziwego. Jego źródłem jest nadmiar azotu w glebie i wilgotna pogoda. Pomaga zmniejszenie podlewania i traktowanie Topazem, a jesienią krzewy spryskuje się roztworem siarczanu miedzi.
Niewiele kwiatów i blady wygląd wskazują na zagęszczone sadzenie. Przy nadmiarze wilgoci astry szybko więdną i giną. Jeśli miejsce sadzenia zostanie wybrane zbyt ciemne, pąki mogą w ogóle się nie tworzyć.
Aster alpejski to uwielbiana przez ogrodników wieloletnia, zróżnicowana pod względem odcieni i wielkości krzewów. Do każdego ogrodu możesz dobrać ciekawą odmianę!
Powiązane posty:
- Irysy syberyjskie: odmiany o kwiatach niebieskich, białych, niebieskich, żółtych, pełnych i fioletowych
- Sadzenie i pielęgnacja wieloletnich odmian asteru Virginskaya na otwartym polu
- O kwiatach fiołków alpejskich: fiołek górski, cyklamen europejski, dryakwa
Hosty (funkie) – popularne odmiany, uprawa, pielęgnacja, porady
Hosty czasami są nazywane królami cienistych ogrodów. Nic dziwnego, to jedne z niewielu roślin, które nawet w półcieniu czarują swoim wdziękiem. Chociaż są najbardziej znane jako rośliny ozdobne z liści, ich kwiat także jest wart uwagi. Funkia jest łatwa w uprawie, a liczne odmiany sprawiają się zdobywa coraz więcej miłośników. Co musisz wiedzieć o tych wyjątkowych kwiatach?
Jeśli planujesz uprawę tych wyjątkowych roślin w ogrodzie, sprawdź więcej informacji na temat funkii.
Ogrodnik – gdzie szukać ofert?
Poniżej przedstawiamy ponad 13 000 sprawdzonych ogrodników w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:
Hosty (funkie) – popularne odmiany, uprawa, pielęgnacja, porady
Hosty – wygląd i odmiany
Funkia to roślina ozdobna z liści. Wytwarza dość dużą, rozłożystą kępę liści odziomkowych, które układają się w różne kształty. Z rozety liści wyrastają wysokie, wzniesione łodygi, na szczycie których pojawiają się wiechowate kwiaty. Kwiat funkii może być biały, fioletowy lub niebieski.
Jest to tak popularna roślina, że hodowcy stworzyli wiele odmian, wyróżniających się kolorem i fakturą liści. Bardzo ładnie prezentuje się funkia biała. W zasadzie funkia biała ma bardzo jasnozielone liście, czasami ozdobione także ciemniejszą obwódką. Na uwagę zasługuje także funkia żółta, na przykład ‘Glod Standard’. Chociaż hosty najlepiej sprawdzają się w półcieniu, funkia żółta potrzebuje nasłonecznionego stanowiska, by przebarwić się na intensywny kolor. Sprawdź także nasze inspiracje na byliny ogrodowe.
Bardzo popularna jest hosta niebieska. Niektóre odmiany są niebiesko-zielone, inne prawie sine, ponieważ na niebieskich liściach pojawia się lekko szarawy nalot. Hosty o tym kolorze nie potrzebują szczególnej pielęgnacji ani opieki i dobrze czują się w cienistych miejscach. Na uwagę zasługuje zwłaszcza hosta niebieska ‘Blue Angel’ o bardzo intensywnym odcieniu, ładnie prezentuje się także biało-niebieska ‘Blue Ivory’.
Funkia w ogrodzie – stanowisko
Roślinę można uprawiać w ogrodzie lub w pojemnikach. Nie ma rozległego systemu korzeniowego, więc bardzo dobrze sprawdza się w doniczkach na tarasach lub balkonach. Najlepsze będą oczywiście zacienione miejsca. Z drugiej strony jednak hosty są na tyle odporne na chłód, że bez większego problemu dobrze sprawdzą się także w ogrodzie.
Uprawa w pojemnikach i uprawa gruntowa są w zasadzie takie same. Hosty świetnie dopasowują się do swoich siedlisk, dlatego nie mają większych wymagań. Jeśli jednak chcesz, by dobrze się rozwijały i pięknie kwitły, koniecznie posadź je na podłożu o lekko kwaśnym odczynie – pH około 6,0. Co istotne, funkie potrzebują lekkiej, żyznej gleby. Lubią mieć dość wilgotno, co jest istotne zwłaszcza w uprawie w pojemnikach – w nich podłoże szybciej się przesusza. A może zainteresuje cię także uprawa zawilca japońskiego?
Większość odmian preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste. W nich najładniej wybarwiają się ich liście. Nie dotyczy to jednak wszystkich odmian. Zwłaszcza te bardziej barwne i pstrokate mogą potrzebować więcej słońca, by dobrze się przebarwić. Jednak nawet na słonecznym stanowisku należy pamiętać o wysokim poziomie wilgotności podłoża.
Hosty uprawia się z rozsad. Wysadza je się w dość dużym oddaleniu, ponieważ są dość ekspansywne, a po kilku latach kępa może silnie się rozprzestrzenić. Funkie sadzi się je do ziemi wymieszanej z kompostem i niewielką ilością torfu. Dzięki temu podłoże będzie dłużej utrzymywało wilgoć. To jedne z najbardziej trwałych roślin ozdobnych w naszym klimacie. Niektóre egzemplarze porastające stare parki mają kilkadziesiąt lat. A może zainteresuje cię także uprawa funkii sinej?
Hosty (funkie) – popularne odmiany, uprawa, pielęgnacja, porady
Hosty łatwe w uprawie
Jedną z największych zalet hosty jest to, że jest bardzo łatwa w uprawie. Nie wymaga szczególnych zabiegów ani czasu przeznaczonego na pielęgnację. Rośliny w zasadzie nie potrzebują nawożenia, chociaż nieco lepiej rosną, jeśli wiosną zasili się je odpowiednim preparatem. Preferują nawóz wieloskładnikowy, o dużej zawartości minerałów. Zwróć uwagę, czy na liście składników są łatwo przyswajalne związki magnezu i fosforu, ponieważ są one potrzebne do prawidłowego wybarwiania się liści. Warto, by nawóz był przeznaczony do kwasolubnych roślin ozdobnych. Nawożąc zachowaj umiar – na funkie gorzej działa przenawożenie niż brak dokarmiania. Sprawdź także, co warto wiedzieć o uprawie złocienia.
Bardzo istotne jest także podlewanie. Funkie lubią mieć wilgotne podłoże, dlatego w czasie upałów można je nawadniać nawet dwa razy dziennie – rano i wieczorem. Szczególnie trzeba dbać o rośliny w doniczkach, które znacznie szybciej tracą wilgoć. Nawadniać należy wyłącznie korzenie, obficie polewając glebę wokół roślin. Nie powinno się spryskiwać ich liści, ponieważ to może prowadzić do rozwijania się chorób grzybowych i powodować oparzenia słoneczne na liściach.