Wszystko o arbuzie Syberyjskie światła: opis odmiany, uprawa na Syberii
Po wylądowaniu wyrośniętych sadzonek na otwartym terenie lub w szklarni dalsza opieka nad nimi odbywa się według następujących procedur:
Odmiany arbuzów
Każdy z nas kiedykolwiek pukał palcem arbuz i próbował określić stopień swojej dojrzałości. Ale zgadnij, jak to będzie smakowało, jest raczej trudne. Z grubsza w ten sam sposób, kupujemy nasiona arbuza, jeśli wcześniej nie czytamy informacji i opinii o niektórych rodzajach. Chodzi o najlepsze odmiany arbuzów zostaną omówione w tym artykule.
Holenderskie odmiany arbuzów
Najpierw rozpoczynamy odmiany holenderskie, które zdobyły miłość i szacunek wśród ogrodników.
- Spośród nich najbardziej popularny jest wciąż arbuz “Astrachań” . Dotyczy wczesnego i średniego okresu. Ta odmiana bardzo lubiła ogrodników dzięki bardzo słodkiej i soczystej miazdze. Można znaleźć odmianę arbuza “Astrachań” charakterystycznymi pasami ciemnozielonego klosza z tzw. Kolcami. Skórka jest bardzo gładka, średnia waga owoców osiąga około 5 kg.
- Wiele wczesnych odmian dojrzewających arbuzów ma bardzo podobny wygląd. Odmiana “Crimson suite” jest bardzo podobna do “Astrakhan”. Widać różnicę tylko w słońcu: skóra jest bardziej wylana. Ciało jest tak słodkie i delikatne.
- Jedną z najsłodszych odmian arbuzów tej firmy jest Sugar Toddler . Jest to odmiana bardzo wczesna, którą można zobaczyć na zewnątrz całkowicie ciemnozieloną skórką bez żył i wzorów. Ciało jest niewiarygodnie słodkie i lekko ziarniste.
- Popularna jest też odmiana “Krasen” . Rozpoznawalny ciemny kolor skórki z niewielką woskową powłoką nieznacznie różni się od zwykłej masy pasiastej. Wielkość owocu jest stosunkowo niewielka, a maksymalna waga rzadko osiąga 5 kg, ale miąższ jest bardzo słodki i soczysty.
- Jeśli chcesz zebrać skromne odmiany arbuzów, powinieneś zwrócić uwagę na “Borisfen” . Ma dobrą transportowalność i wysoką odporność na więdnięcie Fusarium. Ciało ma karminowo-czerwony odcień, charakteryzuje się miękkością i słodkim smakiem.
- Wśród wczesnych odmian arbuzów należy zwrócić uwagę na “Ogień” . Ten rodzaj arbuza w swoim czasie został wprowadzony do instytutu naukowo-badawczego iw pełni odpowiada zadeklarowanej charakterystyce: jeśli nasiona zostaną znalezione, są bardzo małe i miękkie, białe. Różnorodny arbuz beznasienny “Ogonek” ciemnozielony, prawie czarny, bez żył lub pasków. Jego skóra jest stosunkowo cienka, a miąższ raczej ciemno różowy. Owoce są zwykle małe i rzadko ważą więcej niż kilka kilogramów.
Niezwykłe odmiany arbuzów
Jeśli tylko smakowita papka jest dla ciebie zbyt łatwa, istnieją doskonałe odmiany z nietradycyjnymi owocami. Na przykład żółte odmiany arbuza nikogo nie zdziwi, chociaż w sprzedaży często nie można go znaleźć. Tak zwana “odmiana księżycowa” ma pulchnę jasnożółtego koloru, smakuje cytrynę. Chociaż na zewnątrz nie jest inaczej: ta sama zieleń na jasnym pasku. Wadą tej odmiany jest bardzo cienka skórka, co znacznie komplikuje jej transport.
W poszukiwaniu naprawdę niecodziennego smaku warto wybrać się do Tajlandii. Jest dużo arbuzów, ale radykalnie różnią się one od naszych. Jak ci się podoba ta odmiana o bogatej żółtej miazdze i niesamowicie słodkim smaku?
Istnieją również bardziej tradycyjne odmiany formy, miąższ jest również żółty, ale nie tak nasycony. Do smaku jest również słodki, ale bardziej przypomina syrop niż arbuz.
W Tajlandii są rodzaje z tradycyjnym czerwonym miąższem, ale mają żółtą skórę. Są bardziej jak duże melony. Ich smak praktycznie nie różni się od naszych odmian, ale cena jest o rząd wielkości wyższa.
A więc arbuz może być bardzo egzotycznym i niezwykłym deserem na naszym stole. I do wyhoduj to w swoim ogrodzie powinieneś kompetentnie podejść do wyboru odmian. W końcu wszystkie nasiona jakościowe zadeklarowane na opakowaniu odmiany zostaną pokazane tylko wtedy, gdy zaobserwuje się sprzęt agrotechniczny.
- ← Odmiany pszenicy
- Spathiphyllum – przeszczep →
Wszystko o arbuzie Syberyjskie światła: opis odmiany, uprawa na Syberii
Uważa się, że wielu warzyw, a także melonów i tykw nie można uprawiać w centralnej Rosji, w rejonie Moskwy, a także na Syberii i na Uralu. A czasem chcesz wyrwać arbuza z ogrodu i natychmiast poczuć słodki, smaczny owoc.
Dzięki wysiłkom hodowców uprawiano wiele warzyw i melonów, które można uprawiać nawet w chłodnym syberyjskim lecie. Takie kultury obejmują arbuz Syberyjski Ogni – kultura melonowa, stworzona specjalnie dla zimnych regionów Rosji. Główne pozytywne cechy odmiany, cechy uprawy, opis i cechy – wszystko to i wiele więcej zostanie omówione poniżej.
Historia odmian hodowlanych
Odmiana ta została wyhodowana przez hodowców roślin w Stacji Eksperymentu Warzyw Zachodniosyberyjskich Wszechrosyjskiego Instytutu Badań Naukowych Uprawy Warzyw. Arbuz Syberyjski Ogni został opracowany specjalnie do uprawy w różnych regionach Syberii i obszarów zrównanych z podobnymi warunkami klimatycznymi. Istnieją inne firmy hodowlane, które zajmują się uprawą warzyw i melonów (na przykład oddział w Nowosybirsku).
Nasiona świateł syberyjskich
Najważniejszą rzeczą, na której położono nacisk na odmiany hodowlane – dojrzewanie, aby owoce miały czas dojrzewania w warunkach krótkiego chłodnego lata, a ich walory smakowe były wystarczająco wysokie. A specjaliści zdołali wydobyć taką odmianę, którą niemal natychmiast rozpoznali miejscowi plantatorzy warzyw – ci, którzy posadzili ją raz na miejscu, a następnie co roku sadzili arbuzowe syberyjskie światła.
Przetestowano nową odmianę, aw 2003 r. Wprowadzono ją do rejestru państwowego i przeznaczono pod uprawę na Syberii.
Ale są też inne odmiany arbuzów na Syberię, są one uprawiane na otwartym polu równie skutecznie jak syberyjskie światła:
- Charleston Grey;
- SRD-2 Super Durnin;
- Photon;
- Ultra wcześnie;
- Olbrzym syberyjski i wiele innych odmian arbuzów do uprawy na Syberii.
Jakie inne odmiany arbuzów są uprawiane na Syberii: można sadzić różnorodne arbuzy Róża syberyjska, ma dobrą reputację z uprawy na Syberii, odmianę arbuza Kai f1.
Charakterystyka i cechy odmiany
Od lat, od momentu powstania, odmiana syberyjska Ogli stała się popularna wśród miłośników uprawy melonów w warunkach krótkiego lata syberyjskiego.
Arbuz Syberyjski Ogni jest odporny na zimną pogodę, należy do odmian wcześnie dojrzewających – 2, 5-3 miesiące mijają od momentu pojawienia się kiełków do momentu dojrzewania owoców. Inne pozytywne cechy tego arbuza to jego odporność na chwilowe obniżenie temperatury i suszę.
Odnotowano również wysoką odporność na fusarium i inne choroby zakaźne i grzybicze.
Ta roślina tykwowa jest przeznaczona do uprawy na otwartym terenie, a także w warunkach szklarniowych.
To ważne! Możliwe jest uprawianie różnorodności w zachodnich i wschodnich regionach Syberii.
Opis rośliny: krzewy są średniej długości, bata główna rośnie do 2, 3-2, 5 m. Liście są średniej wielkości, szaro-zielone, mocno rozcięte.
Główne cechy dojrzałych owoców: dojrzały arbuz ma szeroki kształt eliptyczny, gładki, waga waha się od 1 – 2, 5 kg. Na ciemnozielonym tle są paski czarnych i zielonych odcieni, które są słabe na głównym tle. Kora dojrzałych owoców jest cienka, ma grubość 0, 6-1, 6 cm, łatwo się wygina, a na złamaniu jest biała. Miąższ arbuza – bogaty czerwony, soczysty, bardzo słodki. Gatunki smakowe są doskonałe. Sucha masa wynosi 7, 4-7, 7%, ilość cukru wynosi 7, 2-7, 3%. Sok arbuzowy jest bardzo słodki, z charakterystycznym zapachem zawartym w tej kulturze melonowej.
Nasiona – podłużne, eliptyczne, nieco mniejsze niż średniej wielkości, bogate w czarny kolor, pokryte skórką.
Różnorodność doskonale przewozi i pokonuje duże odległości. Oświetlenie arbuzowe syberyjskie jest bardzo wydajne. Żniwa przez trzy tygodnie zachowuje swój towar i smak.
Cechy sadzenia i uprawy odmian
Rosnące arbuzy Pożary syberyjskie w otwartym terenie iw warunkach szklarniowych można prowadzić w następujący sposób:
- bez pestek;
- wstępnie rosnące sadzonki w domu z późniejszym sadzeniem sadzonek do stałego miejsca.
W przypadku metody uprawy tej odmiany bez siewek istnieje ryzyko, że nie będzie można czekać na zbiory w warunkach krótkiego sezonu zimowego w regionach syberyjskich. Dlatego hodowcy melonów wolą najpierw wyhodować silne silne sadzonki arbuzów w domu, a następnie przeszczepić je na stałe miejsce.
Aby uprawiać arbuzy przez sadzonki, konieczne jest przygotowanie pojemników do sadzenia i gleby. Aby posadzić nasiona w ziemi do sadzonek potrzebnych w trzeciej dekadzie kwietnia, w tym przypadku, sadzonki przed przesadzeniem łóżek nie mają czasu na wyrastanie.
Jak sadzić arbuzy w Omsku (Nowosybirsk, Barnauł itp.)? Należy zauważyć, że metoda sadzenia w regionach wschodniej i zachodniej Syberii jest taka sama – poprzez wstępną uprawę sadzonek. Faktem jest, że charakter warunków klimatycznych w tych regionach jest mniej więcej taki sam, dlatego nasiona należy sadzić najpierw w domu, a dopiero potem kiełki należy przesadzić do otwartej gleby.
To ważne! Podczas uprawy arbuzy nie zapomnij o podstawowych zasadach płodozmianu. W jednym miejscu odmiana Siberian Ogni może być uprawiana w ciągu 3-4 sezonów następnym razem. Najlepszymi dla niego poprzednikami są ziemniaki, fasola, groch, soja, każdy rodzaj kapusty.
Jesienią powinieneś zacząć gotować łóżka w szklarni lub ogrodzie warzywnym w celu uprawy tego melona. Aby to zrobić, kopnij rowy i ułóż je organiczne:
- łajno końskie lub krowie;
- humus;
- zgniły kompost
Jeśli z jesiennego nawozu nie zasadzono w łóżkach, należy go umieścić na wiosnę, zanim posadzone zostaną sadzonki arbuza. Ale w tym przypadku nawóz powinien być dobrze zgniły.
Nawet w czerwcu pogoda w regionach syberyjskich jest niestabilna, w glebie mogą występować przymrozki, dlatego sadzonki posadzone w otwartym terenie na noc powinny być pokryte polietylenem.
Doły do sadzenia arbuzów sadzonek wykopanych w odległości 1 m od siebie.
Po wylądowaniu wyrośniętych sadzonek na otwartym terenie lub w szklarni dalsza opieka nad nimi odbywa się według następujących procedur:
- podlewanie;
- rozluźnienie gleby;
- wprowadzenie opatrunków;
- mulczowanie;
- usuwanie chwastów.
Ten rodzaj arbuza nie wymaga częstego podlewania, wystarczy je podlewać raz na 6-7 dni, a 30 dni przed całkowitą dojrzałością uprawy, podlewanie jest całkowicie zatrzymane. Są one zastąpione przez wprowadzenie opatrunków „pod korzeniem”, które powinny zawierać potas i fosfor.
Arbuz jak każdy
Krzewy tej rośliny melonowej wymagają formowania: w tym celu nie więcej niż trzy najsilniejsze pędy pozostają na każdym z krzewów, na których dojrzewają rośliny. Wszystkie inne pasierbów muszą zostać usunięte.
Zalety i wady odmiany
Główne zalety tej odmiany to:
- wczesne dojrzewanie zbiorów (2, 5-3 miesiące od momentu pojawienia się do zbioru);
- piękna prezentacja i dobry smak dojrzałych owoców;
- wysoka odporność na okresowe zimne zaklęcia, jak również na suszę;
- arbuz jest odporny na większość chorób zakaźnych i grzybiczych, a także na fusarium;
- dojrzałe owoce doskonale przenoszą transport na duże odległości.
Ta odmiana nie ma praktycznie żadnych wad. W uprawie w szklarniach i na otwartym polu bicz tej uprawy melona powinien być związany z kratą. Eksperci zalecają stosowanie w tym celu metody wiązań wentylatora.