Herb Astrachania: Opis, historia, zdjęcia

Odmiana bardzo odpowiednia do uprawy na Uralu, ponieważ melony dojrzewają w ciągu 50 dni po wykiełkowaniu. Owoce są małe, ważą 700-900 g, ale są bardzo słodkie w smaku. Kopciuszek jest odporny na różne choroby i kaprysy pogody. Zachowują również swój smak przez kolejne 2-3 tygodnie po zbiorach.

Odmiany melona ze zdjęciami, nazwami i opisami, pomarańczowy, żółty, najsłodszy, okrągły, wczesny

Pomimo zwykłego postrzegania melona jako raczej egzotycznego gatunku owocu i być może warzywa deserowego, botanicy twierdzą, że to tylko fałszywa jagoda. Ponadto jego waga może wahać się od 150 g do 200 kg. Początkowo melon pochodzi z krajów azjatyckich, gdzie nadal uprawia się najbardziej aromatyczne i najsłodsze owoce. Ale od czasów starożytnych sytuacja zmieniła się dramatycznie, a odmiany melonów są bardzo zróżnicowane i są uprawiane wszędzie, nawet na obszarach, gdzie lato nie rozpieszcza szczególnym ciepłem i dużą ilością światła słonecznego.

Jakie są odmiany melona

Pomimo ogromnej różnorodności odmianowej melonów znane są tylko dwie główne grupy, do których można przypisać wszystkie obecnie istniejące rośliny tego rodzaju:

• kulturowe (klasyczne);
• egzotyczny.

Melony należące do drugiej grupy można nazwać jadalnymi tylko w pewnym momencie. Najczęściej są wykorzystywane przez hodowców do tworzenia nowych ciekawych odmian. Szczególnie interesujące są właściwości lecznicze niektórych z nich. Cieszą się także zainteresowaniem kolekcjonerów, dla których wartość rośliny jest bardziej rzadka niż właściwości odżywcze.

Dla większości ogrodników i letnich mieszkańców interesujące są odmiany kulturowe, które mogą być również bardzo zróżnicowane, zarówno pod względem wielkości, jak i kształtu, koloru, czasu dojrzewania i oczywiście smaku.

Obecnie wiele odmian różni się nie tylko regionem pochodzenia, ale nie wszystkie z nich można uprawiać równie dobrze na każdym obszarze. W Rosji w regionach ryzykownego rolnictwa wyhodowano specjalne odmiany melonów, które można z powodzeniem uprawiać na Uralu, a nawet na Syberii. To prawda, że ​​w przypadku uprawy melonów w tych regionach, oprócz wyboru odpowiedniej odmiany, istnieje również własna specyficzna technologia rolnicza. Najczęściej szklarnie lub tymczasowe wiaty foliowe służą do przedłużenia liczby ciepłych dni.

Najlepsze odmiany melona pod względem dojrzewania

W zależności od czasu dojrzewania melony dzieli się zwykle na wczesne, średnie i późne.

Wczesne dojrzałe

Jedna z najpopularniejszych i liczniejszych grup pod względem różnorodności odmianowej. Melony dojrzewają w ciągu zaledwie 60-70 dni sezonu wegetacyjnego od pojawienia się pierwszych pędów, a niektóre odmiany nawet wcześniej. W związku z tym owoce mogą mieć czas dojrzewania nawet w najkrótsze lato, zwłaszcza jeśli stosuje się metodę uprawy sadzonek.

Na ogół ta grupa odmian nie jest zbyt duża pod względem wielkości owoców, ale mogą być bardzo słodkie, z charakterystycznym aromatem melona. Produktywność wśród wczesnych odmian również nigdy nie jest rekordowa. Melony zwykle nie są przechowywane przez długi czas i nie można ich transportować przez długi czas. Ich celem jest delektowanie się pysznymi, soczystymi i aromatycznymi owocami prosto z krzaka na przełomie lipca i sierpnia. Wśród wczesnych odmian są takie, które zostały wyhodowane specjalnie do użytku w pomieszczeniach. Ale są tacy, którzy czują się równie dobrze zarówno pod filmem, jak i na otwartym terenie.

Titovka

Dość stara, ale nadal popularna odmiana wcześnie dojrzewająca (60-65 dni). Gęsta pomarańczowo-żółta skórka kryje pod spodem śnieżnobiały, kruchy miąższ cukrowy. Rośliny tworzą wiele długich sznurków, które mogą wymagać wsparcia przy uprawie szklarniowej. Wykazuje dobrą odporność na choroby. Na jednym krzaku można umieścić do 5-6 owoców. Ale aby były duże, do 4-5 kg, konieczne jest znormalizowanie ich liczby.

Wydma

Pomimo wczesnego dojrzewania owoców (60-72 dni), melony wyróżniają się doskonałym smakiem i aromatem. Mają średnią wagę 1,4-1,7 kg. Na pomarańczowym tle owalnych owoców tej odmiany melona widoczna jest solidna siatka. Dzięki soczystej, ale gęstej miazdze owoce są nawet dobrze przechowywane i można je transportować na krótkie odległości.

Polydor

Ten melon hybrydowy ma wiele zalet. Stosunkowo wczesny okres dojrzewania (65 dni) nie przeszkadza krzewom w dawaniu przyzwoitych plonów, które nie są źle zachowane i nadają się do przenoszenia na pewne odległości. Smak owoców żółto-pomarańczowego melona jest słodki i soczysty. Może być używany do jedzenia i do różnych wykrojów.

Garden Star (Silver Star)

Ta pozornie pospolita wczesna odmiana melona ma wyjątkowy wygląd. Owoce owalno-podłużne, ważące do 2 kg, wyróżniają się prawie białym kolorem z licznymi zielonkawymi plamkami, w tym w postaci gwiazd. Owoce dojrzewają w ciągu 63-68 dni i mają delikatny, lekko pikantny smak. Gdy melon dojrzewa, pociągnięcia nabierają jaśniejszego odcienia. To prawda, że ​​odmiana jest bardziej przystosowana do południowych warunków uprawy, uwielbia ciepło i nie toleruje dużych spadków temperatury.

Środek sezonu

Te melony również mają fanów. Dojrzewają zwykle późnym latem lub wczesną jesienią, czyli okres wegetacji 70-80 dni. Odmiany melona w połowie sezonu dają większe plony niż wczesne melony, mają gęstszy i słodszy miąższ i zwykle lepiej nadają się do transportu na duże odległości ze względu na twardą skórkę.

Lada

Jedna z najsłodszych i najbardziej atrakcyjnych dla konsumenta rosyjskich odmian melona, ​​wyhodowana na początku XXI wieku. Okrągłe, żółte owoce są odporne na pękanie i mają soczysty, delikatny i chrupiący miąższ.

Wydajność nie jest zła. Ponadto Lada jest odporna na szkodniki i choroby: mączniaka rzekomego i mączniaka prawdziwego.

Kazachka

Starą odmianę melona, ​​znaną od lat 60. ubiegłego wieku, pozyskali hodowcy z Rostowa nad Donem. Pod wieloma względami różni się przeciętnie. Owoce dojrzewają w ciągu 72-95 dni w zależności od warunków atmosferycznych. Liście są średniej wielkości z mocnymi cięciami. Owoce o twardej korze mają soczysty i gęsty, włóknisty miąższ. Odmiana dobrze przystosowana do przechowywania i transportu.

Augustyn

Ten melon hybrydowy jest pomysłem angielskich hodowców. Owoce o regularnym elipsoidalnym kształcie z wyraźną gęstą siatką dojrzewają 70-85 dni po wykiełkowaniu. Melony dobrze się trzymają, nie pękają i są odporne na oparzenia słoneczne. Dobry smak dobrze łączy się z wydajnością i przenośnością.

Późno

Późne odmiany melonów są zwykle najbardziej popularne ze względu na ich długi okres przydatności do spożycia, zwiększoną zawartość cukru i dobrą przenośność. Ale są uprawiane głównie w regionach południowych, ponieważ długi okres wegetacji, trwający ponad 90-100 dni, nie pozwala im w pełni dojrzeć w otwartym terenie średnich szerokości geograficznych. Jednak specjalni entuzjaści próbują je uprawiać w szklarniach. Niektóre odmiany mają zdolność doskonałego dojrzewania po zerwaniu w warunkach pokojowych.

Miód gigant

Ta prawdziwie wyjątkowa odmiana mimo dużych rozmiarów owoców i długiego okresu wegetacji, cieszy się zasłużoną miłością letnich mieszkańców środkowego pasa. Owoce mają kuszący aromat melona i dobrze dojrzewają w normalnym pomieszczeniu. Aby skrócić okres wegetacji, zaradni mieszkańcy lata często szczepią tę odmianę melona na dyni lub lagenariach, zwiększając tym samym jej odporność na brak światła i ciepła.

Zimowanie

Już sama nazwa odmiany mówi o doskonałych właściwościach jej owoców, które można zachować przez prawie cały okres zimowy (do 3-4 miesięcy po zbiorach). Melony są średniej wielkości dla późnych odmian – dorastają nie więcej niż 3 kg. Dojrzewają w 87-92 dni. Miąższ jest umiarkowanie słodki. Ma kremową strukturę, gęsty, raczej soczysty. Odmiana jest odporna na główne choroby melonów.

Torpeda

Odmiana wyróżnia się długim okresem dojrzewania (95-112 dni) i nietolerancją obfitych opadów pod koniec dojrzewania. Owoce mogą stać się wodniste i nie będą dobrze przechowywane. Ale nadal jest ceniony za doskonały smak, dobrą wydajność i duże rozmiary owoców, o wadze do 6-8 kg. Można go przechowywać do miesiąca po zbiorze, a zapach podczas przechowywania staje się jaśniejszy i bardziej nasycony.

Ananas

Ta odmiana pochodząca z Azji Środkowej (Ich-kzyl) jest wysoko ceniona w swojej ojczyźnie ze względu na wysoką zawartość cukru w ​​miąższu i atrakcyjny aromat dojrzałego ananasa. Owalne, regularne owoce osiągają 4 kg i dojrzewają w ciągu 90-100 dni. Ananasowy aromat melona był tak popularny wśród konsumentów, że kilka innych odmian podobnego typu zostało wyhodowanych przez hodowców w różnych krajach. Ale są one zwykle mniejsze i krótsze czasy dojrzewania.

Najlepsze odmiany melona do użytku na zewnątrz

Na otwartym terenie, nawet w centralnej Rosji, można uprawiać wiele odmian melonów. A przede wszystkim dotyczy to odmian wcześnie dojrzewających o małych owocach.

Americano z ananasa

Ten melon hybrydowy o wspomnianym już aromacie ananasa wyróżnia się bardzo małymi owocami, ważącymi zaledwie około 400 gi wczesnym okresem dojrzewania (około 70-75 dni). Ogorodnikov doceni także ich wysoką odporność na niskie temperatury, a nawet krótkotrwałe przymrozki oraz doskonałą wydajność. Miąższ jest bardzo soczysty, orzeźwiający, nawet lekko wodnisty.

Amerykański ananas

Pomimo bardzo podobnej nazwy owoce tej odmiany melona bardzo różnią się od poprzedniej. Mają owalny kształt, zielonkawy kolor z możliwym kremowym odcieniem i gęstą siateczkę na powierzchni skórki. Waga owoców może dochodzić do 2 kg. Odmiana ma również dobrą odporność na zimno. Okres dojrzewania jest dość wczesny, do 85 dni. Owoce mają soczysty i słodki miąższ, aromat ananasa i nie nadają się zbytnio do transportu.

Wczesne słodkie

Kolejna ciekawa odmiana melona outdoor o lekkim aromacie ananasa. Jasnożółte owoce o gładkiej powierzchni dojrzewają w ciągu 70-80 dni i mogą osiągnąć wagę 3 kg. Charakteryzuje się odpornością zarówno na choroby, jak i na niskie temperatury.

Rolnik zbiorowy

Jedna z najbardziej znanych, dobrze znanych średnio dojrzewających odmian melona. Małe owoce nadają się do transportu, ale nie różnią się czasem przechowywania. Jest kochana za względną bezpretensjonalność, soczysty miodowy smak i aromat melona.

Można go uprawiać wszędzie – od Syberii po regiony południowe.

Najlepsze odmiany melonów do szklarni

Niektóre odmiany melonów zostały specjalnie wyhodowane przez hodowców i są zalecane do uprawy w szklarniach lub pod osłonami z tworzywa sztucznego. W takich warunkach melony te są w stanie wykazać się najlepszymi wskaźnikami plonu i smaku.

smok

Ciekawa odmiana upraw melona firmy “Gavrish” o średnio późnych okresach dojrzewania z przyzwoitą wydajnością do 7,8 kg z 1 mkw. m. Melony są tak słodkie i soczyste, że można je spożywać nawet w stanie niedojrzałym. Owoce są wydłużone, lekko wężowate, z wzorem wielu jasnych kropek na zielonym tle. Aromat jest umiarkowanie wyrażony.

Irokezi

Bardzo popularna odmiana melona do szklarni tej samej firmy “Gavrish”. Melony mają niestandardowy wygląd. Pod grubą skórką pokrytą gęstą grubą siateczką znajduje się delikatny, rozpływający się w ustach miąższ pomarańczy. Rośliny wyróżniają się silnym wzrostem i długimi rzęsami, które w szklarni najlepiej zwinąć na kratach. Okresy dojrzewania są średnie, od 70 do 80 dni.

Komentarz! Po zbiorach lepiej schłodzić owoce do + 10-15 ° C. W takich warunkach są lepiej zachowane.

Babie lato

Hodowcy firmy Gavrish posiadają wiele odmian przeznaczonych do uprawy pod folią. Wśród nich średnio późna odmiana Indian Summer wyróżnia się plonem, cechami smakowymi i ciekawym wyglądem. Owoce są lekko prostopadłościenne i dojrzewają do końca września. Soczysty, delikatny maślany miąższ w jasnopomarańczowym kolorze przypomina nieco dyni. Średni aromat.

Canaria

Początkowo odmiana była hodowana na Wyspach Kanaryjskich, dlatego jest ciepłolubna. Ale później został przystosowany do rosyjskich warunków klimatycznych przez specjalistów z firmy rolniczej Sedek. Canaria ma bardzo wczesne okresy dojrzewania – 60-70 dni. Dlatego w warunkach szklarniowych można go uprawiać prawie przez cały rok. Owalne, jasnożółte owoce o jasnozielonym miąższu mają doskonały miodowy smak. Rosną na masę od 1,5 do 3 kg.

Odmiany melona do uprawy w różnych regionach

Nowoczesne odmiany melonów są w stanie dostosować się do różnych warunków pogodowych w regionach. Jednak dla udanej uprawy lepiej jest wybierać odmiany strefowe, które mogą wykazać najlepsze wyniki w danym regionie.

Dla regionu moskiewskiego

Wiele odmian melonów wczesnych, a nawet w połowie sezonu nadaje się do regionu moskiewskiego, który posadzony sadzonkami będzie miał czas, aby zadowolić letnich mieszkańców zbiorami zarówno na otwartym polu, jak i pod osłonami filmowymi.

Assol

Odmiana hybrydowa, wyhodowana przez hodowców z regionu moskiewskiego pod koniec XX wieku, nie straciła jeszcze na znaczeniu i popularności.

Pędy są energiczne. Owoce średniej wielkości (do 1 kg) mają kształt okrągło-owalny. Żółto-zielone segmenty skórki oddzielone są szaro-kremowymi paskami. Miąższ jest soczysty, słodki z aktywnym aromatem melona. Wydajność może osiągnąć 10 kg / m2 przy dobrej odporności na choroby. Owoce zachowują swój smak przez 8-10 dni.

Tamanskaya

Odmiana została wyhodowana przez hodowców Krasnodar na przełomie XIX i XX wieku. Okres zbiorów można przedłużyć o prawie miesiąc. Tak więc pierwsze owoce mogą dojrzeć w 53-58 dni po wykiełkowaniu. Ale inne są zbierane po 80-85 dniach sezonu wegetacyjnego. Owoce są średniej wielkości, gładkie, żółte o średniej wielkości oczek. Miąższ ma atrakcyjny kremowy odcień ze znaczną zawartością cukru i suchej masy.

Cud Yudo

Kolejna ciekawie wyglądająca odmiana od hodowców firmy Gavrish. Dojrzewanie jest dość wczesne, około 70 dni. Owoce są prawie kuliste, ważą do 2,5 kg, pokryte gęstą wzorzystą siatką. Melon nie jest przechowywany przez długi czas, lepiej go zjeść lub przetworzyć na pyszne kandyzowane owoce lub dżem. Ponadto miąższ jest słodki i soczysty.

Na środkowym pasie

Warunki pogodowe w centralnej Rosji niewiele różnią się od regionu moskiewskiego, z wyjątkiem szerokiego zakresu temperatur i warunków wilgotności, dlatego odmiany melonów w tym regionie są zróżnicowane.

Księżniczka Mary

Jeden z przedstawicieli nowej serii Hybrid Princess. Pomimo swojej młodości odmiana jest już popularna wśród ogrodników ze względu na odporność na choroby, dobre kiełkowanie nasion, bogate plony i doskonały smak melona. Owoce wyglądają jak szaro-zielone kulki średniej wielkości (do 1,5 kg) z jasno nasyconym pomarańczowym miąższem o smaku gałki muszkatołowej.

Raymond

Hybrydowa odmiana melona, ​​wyhodowana przez izraelskich hodowców, dobrze zakorzeniła się w centralnej Rosji i pod wieloma względami można ją bezpiecznie przypisać do najlepszych. Owoce dojrzewają w 70-75 dni, a wyróżniają się przyzwoitą wielkością, do 4,5 kg, gęstą skórką i dobrym smakiem. Produktywność i przenośność są również wysokie. Po zebraniu melony zachowują swoją świeżość i smak przez ponad 30 dni.

Złoty

Popularna, sprawdzona w czasie odmiana, której wiele nowych odmian hodowanych jest wciąż równych. Różni się w średnich okresach dojrzewania. Ale smak i aromat są tak wspaniałe, że porównywalne są nawet z azjatyckimi odmianami melona. Melony rosną małe, do 1 kg. Odmiana odporna na choroby i dobra w utrzymaniu do 3 tygodni w chłodnych warunkach.

Złoto Scytów

Odmiana, która może zadowolić z dobrych plonów, zarówno pod folią, jak i na otwartym terenie. Pomimo stosunkowo wczesnego okresu dojrzewania (70-80 dni po wykiełkowaniu) ma słodki i delikatny owocowy smak. Wykazuje odporność na choroby, zwłaszcza mączniaka prawdziwego.

Na Ural

Lato na Uralu może być jeszcze gorętsze i suchsze niż na środkowym pasie. Ale zawsze jest krótszy. Dlatego Ural ma sens, aby używać odmian melonów, które mają czas dojrzewania w krótkim czasie. Lub zastosuj osłony foliowe, aby przedłużyć sezon wegetacyjny.

Lesya

Odmiana melona w połowie sezonu, wpisana w 2007 r. Do Państwowego Rejestru Rosji dla regionu Ural. Owoce dojrzewają od 64 do 86 dni od momentu pełnego kiełkowania. Gładkie żółto-zielone melony mają owalny kształt i osiągają wagę do 2,6 kg. Miąższ ma dużą objętość, a gniazdo nasienne jest raczej małe. Odmiana jest odporna na brak wilgoci zarówno w glebie, jak iw powietrzu. Z powodzeniem jest również odporny na fusarium i mączniaka prawdziwego.

Kopciuszek

Odmiana bardzo odpowiednia do uprawy na Uralu, ponieważ melony dojrzewają w ciągu 50 dni po wykiełkowaniu. Owoce są małe, ważą 700-900 g, ale są bardzo słodkie w smaku. Kopciuszek jest odporny na różne choroby i kaprysy pogody. Zachowują również swój smak przez kolejne 2-3 tygodnie po zbiorach.

Temryuchanka

Pomimo średniego czasu dojrzewania owoców tej odmiany (70-95 dni), została ona wpisana w 2008 roku do Państwowego Rejestru Rosji dla Uralu. Uwaga! Zaletą odmiany Temryuchanka jest jej odporność na różne stresujące sytuacje. Melony charakteryzują się doskonałym smakiem, mają zaokrąglony kształt o ciemnożółtej skórce i jasnokremowej, delikatnej, rozpływającej się, soczystej miazdze. Ponadto są dobrze przechowywane i transportowane.

Na Syberię

Na Syberii lato też bywa upalne, ale wyjątkowo krótkie. Dlatego najczęściej melony na Syberii są uprawiane przez sadzonki i przy użyciu schronisk filmowych.

Lolita

Odmiana melona wyhodowana w 2005 roku w regionie Astrachania została z powodzeniem strefowana we wschodniej Syberii. Owoce dojrzewają w 66-75 dniach sezonu wegetacyjnego. Aromat nie jest mocny, ale smak całkiem przyzwoity: słodki, delikatny soczysty. Owoce mają kształt średniej wielkości kuli o wadze do 2 kg. Pod względem plonu Lolita przewyższa nawet kołchozę, której również udaje się dojrzeć w warunkach syberyjskich.

Ałtaj

Jedna z najstarszych odmian melona na Syberię, wyhodowana w latach 30.ubiegłego wieku. Ale w trudnych warunkach lokalnych nadal zachowywał swoje znaczenie. Melon ałtajski charakteryzuje się wczesną dojrzałością, dojrzewaniem w ciągu 65-75 dni. Oczywiście pojawiło się wiele odmian, które przewyższają go słodyczą. Ale owoce mają silny aromat melona i dobre wskaźniki wydajności. To prawda, że ​​są źle przechowywane. Dlatego lepiej jest jak najszybciej przetworzyć je na dżem lub kandyzowane owoce.

Bursztyn

Odmiana ta została wyhodowana przez hodowców specjalnie na trudne warunki klimatyczne i nie straciła, nadal jest jedną z trzech najlepszych odmian melona na Syberię. Oczywiście nie dojrzewa w najszybszym możliwym czasie. Melony są zwykle dojrzałe zaledwie 75-80 dni po wykiełkowaniu. Ale smak owocu jest nie do pochwały i godny posadzenia tego melona w twojej okolicy.

Najsłodsze odmiany melonów

Owoce tych odmian często zawierają 10% lub więcej cukru. Mogą konkurować z naturalnym miodem. Ale tutaj opisano wszystkie te same europejskie i rosyjskie odmiany. Ponieważ niewiele osób może konkurować ze słodyczą melonów z Azji Środkowej.

etiopczyk

Ten melon jest jedną z pięciu najsłodszych odmian. Owoce w fazie pełnej dojrzałości mają kolor żółto-pomarańczowy. Segmenty są wyraźnie widoczne na skórze, oddzielone szarawymi paskami. Melony mogą być dość duże, ważyć 3 kg. Oprócz miodowego posmaku jasnego pomarańczowego miąższu owoce mają silny aromat melona. Ale rośliny będą wykazywać swoje najlepsze cechy tylko w wysokich temperaturach wzrostu.

Karmel

Odmiana, uzyskana przez francuskich hodowców w 2006 roku, sama nazwa mówi o słodyczy jej owoców. Miąższ zajmuje większość owocu, komory nasienne są małe. Smak soczystego i delikatnego miąższu rozpływającego się w ustach o jasnokremowej barwie spodoba się każdemu smakoszowi. Ponadto melony mają silny aromat. Dojrzewanie następuje dość wcześnie, po 62-66 dniach wegetacji. Odmiana jest odporna na podlewanie i fusarium.

Księżniczka Anna

Najsłodszy melon spośród wszystkich „księżniczek”. Zawartość cukru sięga prawie 10%. Ale zalety tej odmiany też się nie kończą. Ta odmiana hybrydowa jest odporna na różne niekorzystne warunki pogodowe, choroby i charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem.

Odmiany melona według koloru owoców

Odmiany melona mogą również znacznie różnić się kolorem owoców.

Żółty

Prawdopodobnie najpopularniejszy jest żółty odcień.

Delano

Owoce średniej wielkości, owalne, mają atrakcyjny ciemnożółty kolor. Odmiana została wyhodowana w Holandii. Ma średnio wczesny okres dojrzewania: 63-77 dni.

Bajka

Klasyczny eliptyczny kształt melonów ma gładką żółtą skórkę z rzadką siateczką. Wyróżniają się wczesną dojrzałością, dojrzałością, słodkim i chrupiącym miąższem, odpornością na choroby.

Pomarańczowy

Pomarańczowy odcień również nie jest rzadkością wśród melonów.

El Dorado

Owoce średniej wielkości, kuliste, żółto-pomarańczowe z białym soczystym miąższem. Odmiana średnio wczesna, polecana do uprawy pod osłonami filmowymi. Smak dobry, aromat średni. Wydajność jest przyzwoita – do 7 kg na 1 m2. m.

Melba

Odmiana wyróżnia się jednym z najwcześniejszych okresów dojrzewania, pierwsze owoce mogą dojrzewać 30-40 dni po wykiełkowaniu. To prawda, że ​​są małe, ważą 600-700 g. Skórka jest jasnopomarańczowa z beżową siateczką. W smaku delikatny i słodki.

Zielony

Kolor zielony jest mniej typowy dla melonów, jednak takich odmian jest mnóstwo.

Don Kichot

Te zielone melony o gęstej skórce osiągają wagę do 5 kg. Skórka posiada wyraźną siateczkę. Dzięki grubej skórce owoce są doskonale przechowywane. W chłodnych warunkach zachowują smak nawet do 3 miesięcy.

Charente

Melony tej odmiany nie są zbyt duże. Ta odmiana melona jest reprezentowana przez małe szaro-zielone kulki z klinami oddzielonymi ciemnymi paskami. Miąższ koloru pomarańczowego jest bardzo słodki i soczysty. Ale odmiana, pochodząca z Francji, wyróżnia się odpornością na warunki wzrostu: ciepło, światło i wilgotność.

Leniwy sen

Ta odmiana jest niezwykła pod wieloma względami. Jeden z pierwszych jest w stanie dojrzeć w 50-55 dni. Wygląd małych (300-400 g) owoców przypomina prążkowane zielonkawe gruszki. Skórka jest tak cienka, że ​​prawie nie przeszkadza w jedzeniu owoców. Ale odmiana jest nieco kapryśna i uwielbia ciepło.

Biały

Białe melony wyglądają najbardziej atrakcyjnie, zwłaszcza jeśli są ozdobione paskami lub podzielone na segmenty.

Księżniczka Svetlana

Ciekawe porcjowane kulki o białym kolorze z chrupiącym pomarańczowym miąższem o doskonałym smaku – taka jest odmiana melona Princess Svetlana. Nie dojrzewają szybko – w 95-105 dni lepiej nadają się do uprawy pod filmem. Przechowywany przez około 2 tygodnie. Wydajność – do 6,5 kg / mkw.

Gałka muszkatołowa biała

Melony tej odmiany mają niezbyt tradycyjny wygląd – są prawie białe, okrągłe, zwykle małe, około 600-900 g, ale czasami osiągają 2 kg. Miąższ jest lekko zielonkawy. Najważniejsze jest, aby zbierać owoce na czas i nie pozwolić im przejrzeć. W przeciwnym razie soczysty miąższ staje się zbyt mdły. A owoce dojrzewają w ciągu zaledwie dwóch pełnych miesięcy. Rośliny wykazują niesamowitą elastyczność w przypadku nagłych zmian temperatury i tolerują nawet krótkotrwałe przymrozki.

Blondie

Pomimo nazwy białe tło małego owocu ozdobione jest zielonkawymi paskami, co sprawia, że ​​melony są jeszcze bardziej atrakcyjne. Pod cienką skórką znajduje się ciemnopomarańczowy słodki i soczysty miąższ, choć bez specjalnego aromatu.

Odmiana charakteryzuje się dobrą wydajnością i odpornością na choroby.

Najlepsze odmiany melona w kształcie owocu (okrągłe, podłużne, klinowate)

Melony mogą różnić się nie tylko kolorem skórki i miąższu, ale także mieć inny, w tym bardzo ciekawy kształt. Opisane powyżej odmiany są okrągłe, owalne, z wyraźnymi segmentami. Istnieje wiele melonów bananowych, które są tak wydłużone, że przypominają nieco owoce o tej samej nazwie.

Banan

Długość owoców tego melona osiąga 90 cm, hybryda ta jest wysoko ceniona za wczesny okres dojrzewania (62-68 dni), transport i doskonały smak z bananowym aromatem. To prawda, że ​​do pełnego dojrzewania potrzebuje wystarczającej ilości ciepła i światła.

Niezwykły

Nazwa tej odmiany hybrydowej mówi wiele. Wyraźna struktura zrazikowa z powodzeniem łączy się z brodawkowatą powierzchnią skórki. Waga jednego owocu może osiągnąć 3,5-4 kg. Wydajność jest średnio wysoka, do 5,2 kg / m2. m. Owoce dojrzewają dość wcześnie, 60-65 dni.

Najlepsze odmiany z Europy

Europejskie melony od dawna uprawiane są w rosyjskich ogrodach. I chociaż wiele z nich jest dość kapryśnych, możesz spróbować posadzić je przynajmniej w szklarni.

Kantalupa

Jedna z najbardziej znanych odmian w Europie i USA. Dzięki specjalnej trosce Papieża ten egzotyczny melon, pochodzący z Azji, stał się protoplastą wielu współczesnych odmian.

Amal

Uważana jest za jedną z najsmaczniejszych odmian europejskich, wyhodowaną przez francuskich hodowców, a nawet wpisaną w 2009 roku do Państwowego Rejestru Rosji. Miąższ perłowo-różowy jest tak soczysty i słodki, że idealnie nadaje się zarówno do świeżego spożycia, jak i do różnych półproduktów. Posiada silny aromat.

Bolo

Europejska odmiana melona, ​​która najbardziej przypomina arbuza. Gęsty, ale soczysty miąższ i świeży, słodki, ale nie mdły smak dopełniają to wrażenie.

Najlepsze odmiany z Azji Środkowej

Melony środkowoazjatyckie są słusznie uważane za najsmaczniejsze i najsłodsze. Na terenie Azji Środkowej występuje ponad 150 lokalnych odmian, a większość z nich jest mało znana w innych regionach, ponieważ nie wyróżnia się dobrą transportowalnością.

Khandalyak

Najwcześniejsze odmiany melonów, dojrzewające już wiosną. Są małe, mało wydajne i całkowicie nie nadają się do transportu. Ale jak na swój sezon, kiedy jest jeszcze niewiele innych owoców, są po prostu niezastąpione.

Buchara

Jeden z najsłodszych i najbardziej soczystych melonów na świecie, dojrzewający latem. Osiągają wagę 7-10 kg, ale są tak soczyste, że rzadko spotyka się je poza Azją Środkową. Przyciąga ich także gęsty aromat wanilii.

Pieszy

Ta odmiana nazywana jest również melonem Charjuy. Ze względu na niezrównany smak uważana jest za prawdziwą królową melonów. Swój prawdziwy smak zyskuje nie od razu, ale kilka dni, tygodni, a nawet miesięcy po zbiorach. Może być przechowywany przez długi czas i dobrze nadaje się do transportu. Owoce mogą wytrzymać temperaturę do + 43 ° С i dojrzewają 130-140 dni po masowych pędach.

Kassaba

To jedna z najbardziej oryginalnych odmian melonów z Azji Środkowej. Nazywa się je zimą nie tylko za bardzo późne okresy dojrzewania. Ale także dlatego, że ich prawdziwy smak przejawia się dopiero po długim przechowywaniu pod koniec zimy, na początku wiosny. Jesienią ich miąższ jest zielony, gęsty, twardy i całkowicie pozbawiony smaku. Dopiero znacznie później staje się soczysty i słodki.

Egzotyczne i oryginalne odmiany

Wśród egzotycznych odmian melonów większość odmian należy do tak zwanych podgatunków chińskich.

wietnamski

Owoce, atrakcyjne w wyglądzie, owalne, o masie nie większej niż 300 g. W kolorze naprzemiennie jasnopomarańczowe i czekoladowe paski. Miąższ jest dość melonowy: kremowy, miękki, delikatny. W smaku wyraźnie wyczuwalna jest kwaskowatość charakterystyczna dla ananasa.

Melotria

Te małe owoce, osiągające nie więcej niż 4 cm długości, nazywane są również szorstkimi lub mysimi melonami. Smak tych melonów jest orzeźwiający, bardziej przypomina ogórek. Ameryka Północna jest uważana za swoją ojczyznę. Tam jest często uprawiana jako roślina wieloletnia w pomieszczeniach.

Srebro (ogórek ormiański)

Ta odmiana wcale nie wygląda jak owoce melona znane wszystkim. Długość owoców może dochodzić do 70 cm i ważyć do 8 kg. Najczęściej jedzą niedojrzałe owoce, w których jest mało słodyczy, ale dobrze orzeźwiają w czasie upałów. Jedyne, co w tych owocach przypomina o przynależności do rodziny melonów, to wspaniały aromat, który trudno z niczym pomylić.

Kiwano

Egzotyczna odmiana pochodząca z kontynentu afrykańskiego nazywana jest również melonem rogatym. Zjadają soczysty rdzeń z nasionami, który po dojrzałości przypomina galaretkę o smaku ogórka, banana i melona jednocześnie. Owoce o masie około 300 g dobrze dojrzewają w pomieszczeniu. Są używane do różnych półfabrykatów i świeżych.

Jaki rodzaj melona jest najlepszy

Wśród najlepszych melonów chciałbym oczywiście od razu wymienić największy owoc odnotowany w Księdze Rekordów Guinnessa. Niestety nie odnotowano, do jakiej odmiany należy ten melon, ale został wyhodowany w USA w 1985 roku. Ważyła 118 kg przy długości 75 cm.

Najmniejszą odmianą jest melotria lub mysi melon, który może ważyć dosłownie kilka gramów.

Najsłodsza odmiana melona jest powszechnie uznawana za środkowoazjatyckiego Chardzhui, a jeśli mówimy o odmianach europejskich, owoce cappuccino mogą zawierać do 17% cukrów.

Pod względem kształtu najbardziej unikalnymi odmianami uprawnymi są Unusual i Lazy Dream. Cóż, Kiwano przewyższa wszystkich swoją egzotyką.

Wniosek

Znane dziś odmiany melona są oszałamiające w swojej różnorodności. Kto by pomyślał, że nieco ponad 100 lat temu melon był powszechnie uważany za podgatunek ogórka. W tej chwili ogrodnik ma w czym wybierać, zwłaszcza że nasiona nawet najbardziej egzotycznych odmian są dostępne dla każdego, kto jest nimi zainteresowany.

Herb Astrachania: Opis, historia, zdjęcia

Herb – to charakterystyczny znak, który przedstawia różne przedmioty i symbole, które wykonują określone znaczenie i scharakteryzować osobę, do której to godło należy do (może to być osoba, miasta, kraju, społeczeństwa lub organizacji).

W tym artykule rozważymy herb Astrachania: fotografia i opis jego historii, która sięga ponad pięciu wieków.

nowoczesny wygląd

Obecnie herb Astrachania wygląda następująco:

• podstawa – Francuski tarczy herbowej. To stanowi prostokąt z zaokrąglonymi dolnymi narożnikami i w środku małego ostrzenia w dolnej części. Górne i dolne obszary odpowiadają pionowo, jak 1: 1, oraz szerokość i wysokość odpowiada w 8: 9. Tarcza pole niebieski (czasem Azure) kolor;
• symbolizm – w górnej połowie tarczy w środku pokazuje złotą koronę specjalnego typu, podobnego do cesarskiej. Na okręgu ozdobione pięciu kształcie liścia zęby wysadzane perłami i kamieniami szlachetnymi, zwieńczony złotą władzy. Zgodnie z nim w drugiej połowie tarczy i środkowej krawędzi lewej stronie znajduje się srebrny miecz z uchwytem typu złoto szabla.

Jako taki, herb Astrachaniu został zatwierdzony 24.06.1993, podczas 15. sesji Rady Miasta Astrachań.

symbolizm

Korona przedstawiono na godła dołącza 1556, Empire na rosyjski astrachańskich Chanatem.

Nagi miecz – symbol tego, że rosyjscy generałowie usilnie chronić ojczyznę i zapobiec wroga w posiadaniu imperium. kierunek miecz wskazuje, które mogą pochodzić z boku zdobywców.

Pole kolor niebieski Tarcza pokazuje położenie regionu Astrachań w dolnym biegu Wołgi-matki.

historia

Astrachań herbu pochodzi z 16 wieku. Następnie miał dwie wersje:

• duży wilk obraz pieczęci królewskiej korony otoczone napisem „królestwo Druk Astrachań” (nie pojawia się nigdzie indziej);
• na wydruk miasto szable obraz pod koroną. Czubek miecza jest włączona w lewo.

W 1556 roku został zastąpiony przez Sabre mieczem.

W 17 wieku, ekran pojawi się ponownie miecz, ale zorientowane na prawo. Wariant ten został zatwierdzony i przedstawiony w książce państwowego „Titulyarnik” w 1672 roku.

W 1717 roku, nowy herb został zatwierdzony przez Astrachań: tarcza pojawił się miecz zamiast mieczy, jest on teraz graniczy herb na obwodzie bujnej winorośli w splocie z wstążka premii i tarcza górna została zwieńczona cesarskiej koronie.

Nowoczesne ramiona trzymane w sercu obrazu 18 wieku, ale dał lakoniczny: usunięto bujne winnice i cesarskiej korony na górze.

Uniwersalny i produktywny pomidor „Azhur”: charakterystyka i opis odmiany, zdjęcie

Wielu ogrodników przed rozpoczęciem sezonu zastanawia się, jak uzyskać duży plon. Istnieje wiele pomidorów, które mogą być idealne. Dzięki wysokiej wydajności i odporności na choroby pomidory Ażurowe F1 są prawdziwym prezentem dla ogrodników.

W naszym artykule z przyjemnością przedstawimy Ci cechy tej odmiany i cechy uprawy. A także podać pełny opis odmiany.

Pomidory Azhur: opis odmiany

Pomidorowy Azhur jest determinantą hybrydy, odnosi się do standardowych roślin. Na wysokości może osiągnąć 60-90 centymetrów, co oznacza, że ​​roślina jest średniej wielkości. Odporny na pękanie, wierzchołkową i zgniliznę korzeni, a także na zmiany warunków pogodowych. Przeznaczony do uprawy zarówno w otwartym terenie, jak iw szklarniach.

Czas pełnego dojrzewania owocu wynosi 100-110 dni, co daje powód, aby przypisać go hybrydom z wczesnych wczesnych lat. Po osiągnięciu dojrzałości odmianowej owoce mają jaskrawoczerwony kolor i zaokrąglony, lekko spłaszczony kształt.

Średnia waga płodu wynosi 240-280 gramów . W rzadkich przypadkach może osiągnąć 350-400, ale jest to raczej wyjątek. Owoce są bardzo mięsiste, o gęstej skórce, o przyjemnym ciekawym smaku i zapachu. Dojrzałe owoce zawierają do 5% suchej masy i średnio mają 4 komory.

W tabeli poniżej możesz porównać wagę owoców tej odmiany z innymi.

Nazwa klasy	Waga owoców
Ażurowe	240-280 gramów
Prezydent	250–300 gramów
Cottager	55-110 gramów
Klusha	90-150 gramów
Andromeda	70–300 gramów
Różowa dama	230-280 gramów
Guliwer	200–800 gramów
Bananowy czerwony	70 gramów
Nastenka	150-200 gramów
Olya la	150-180 gramów
De Barao	70-90 gramów

Charakterystyka

Ta hybryda została wyhodowana w Rosji przez naszych specjalistów do uprawy w warunkach szklarniowych w północnych regionach Rosji. W otwartym terenie na południu jest w stanie uzyskać bardzo dobry wynik plonu. Otrzymał rejestrację państwową jako uprawę warzyw w 2007 roku i natychmiast przykuł uwagę ogrodników.

W szklarniach ażurowe pomidory F1 można uprawiać w dowolnym regionie. W otwartym terenie nadaje się do uprawy na obszarach regionu Astrachania, terytorium Krasnodar oraz w centralnych regionach Rosji: Obwód Biełgorodski i Kursk. W regionach o bardziej surowym klimacie, takich jak południe Syberii, Daleki Wschód, Ural, uprawa jest możliwa wyłącznie w szklarniach.

Odmiana pomidorów Azhur jest odporna na ciepło i toleruje brak wilgoci. Pomidorowa hybryda Azhur F1 słynie z wszechstronności w użyciu. Jest to odmiana stołowa, jej małe owoce można wykorzystać do konserw. Te, które są większe, są idealne do świeżej konsumpcji. Z nich możesz również uzyskać wystarczającą ilość soku i koncentratu pomidorowego.

Odmiana pomidorowa Azhur wyróżnia się wysoką wydajnością, jest to jeden z powodów jej popularności wśród ogrodników. Krzew tworzy 3-4 szczotki na gałęzi, 5-6 owoców na każdym. Przy odpowiednim podejściu do biznesu i wystarczającym odżywianiu możesz uzyskać do 10-12 kilogramów pysznych owoców za 1 kwadrat. m

Możesz zapoznać się z plonem innych odmian pomidorów w poniższej tabeli:

Nazwa klasy	Produktywność
Ażurowe	10-12 kg na metr kwadratowy
Rosyjski rozmiar	7-8 kg na metr kwadratowy
Długi bramkarz	4-6 kg na krzak
Cud Podsinskoye	5-6 kg na metr kwadratowy
Amerykański prążkowany	5, 5 kg na krzak
Olbrzym De Barao	20-22 kg z krzaka
Prime	6-9 kg na metr kwadratowy
Na wpół duży	4 kg od krzaka
Czarna wiązka	6 kg z krzaka
Kostroma	4-5 kg ​​na krzak
Czerwona wiązka	10 kg od krzaka

Zdjęcie

Zobacz poniżej: pomidory Ażurowe zdjęcie

Zalety i wady

Zalety Azhur słusznie obejmują :

• dobra wydajność;
• wysoki smak;
• odporność na ciepło;
• odporność na wiele typowych chorób;
• uniwersalność w stosowaniu owoców.

Wśród niedociągnięć odnotowano występowanie trudności w pielęgnacji podczas wzrostu rośliny, a także zwiększone zapotrzebowanie na nawozy i regularne podlewanie.

Funkcje uprawy i przechowywania

Główną cechą tej odmiany jest jej bezpretensjonalność i zdolność do łatwego tolerowania ciepła i braku wilgoci. Po wyhodowaniu może potrzebować podwiązki. Wymaga regularnego spulchniania gleby i stosowania nawozów mineralnych. Wydajność jest wysoka . Dojrzałe owoce łatwo znoszą transport i długotrwałe przechowywanie.

Przeczytaj na naszej stronie internetowej: najczęstsze choroby pomidorów w szklarniach i sposoby radzenia sobie z nimi.

Które pomidory są odporne na większość chorób i są odporne na zarazę? Jakie metody ochrony przed phytophthora istnieją?

Choroby i szkodniki

Odporność na prawie wszystkie typowe choroby nie zwalnia z profilaktyki. Aby roślina była zdrowa, konieczne jest przestrzeganie reżimu podlewania i oświetlenia, w czasie, aby poluzować i nawozić ziemię. Spośród szkodników pomidory Ajur są najczęściej atakowane przez przędziorków i ślimaki.

Aby zwalczyć kleszcza, stosuje się silne mydło do wycierania części rośliny, które zostały zaatakowane przez owada, zmywając je i tworząc środowisko nieodpowiednie dla ich życia. Roślina nie ucierpi z tego powodu. Nie jest trudno poradzić sobie z ślimakami, jeśli się pojawią, musisz posypać popiół wokół krzaka wokół krzaka, a następnie dodać startą czerwoną paprykę, a następnie poluzować ziemię.

Nie ma specjalnych trudności w opiece nad Azhurem, nawet początkujący w tej kwestii mogą sobie z tym poradzić. Życzymy wspaniałych zbiorów i powodzenia w uprawie nowych gatunków!