Co to jest spray różany: opis, zdjęcie, popularne odmiany

Przy oznaczaniu klombów bierze się pod uwagę wymiary krzewu ozdobnego, wcięcia między otworami są wykonane co najmniej 2 m

Kanadyjskie odmiany róż parkowych Alexander Mackenzie (Alexander Mackenzie)

Rose Alexander Mackenzie to ozdobna roślina odmianowa. Zdobył miłość i popularność w wielu krajach. Kultura jest klasyfikowana jako typowy, odnawiający się gatunek parkowy. Dzięki staraniom kanadyjskich hodowców uzyskał doskonałe walory dekoracyjne, a jednocześnie jest bezpretensjonalny. Główną cechą odmianową jest dziki wzrost szerokości.

Historia hodowli

Rose Alexander Mackenzie została wyhodowana w Kanadzie w 1985 roku na polecenie Departamentu Rolnictwa. Za ojczyznę tej odmiany uważa się prowincję Ontario. Kultura została nazwana na cześć podróżnika, przyrodnika Aleksandra Mackenzie, który pod koniec XVIII wieku zbadał całe wybrzeże Pacyfiku. Do jej stworzenia użyto następujących odmian: Queen Elizabeth, Suzanne, Red Dawn.

Opis i charakterystyka kanadyjskiej róży parkowej Alexander Mackenzie

Jest to wysoki, potężny krzew, którego długość sięga 2 m, rzadkie okazy rozciągają się do 300 cm, ze względu na te cechy różę uważa się za półskręconą. Na szerokość krzew może dorastać do 1,5 m. Jego korona jest gęsta, bujna, rozłożysta. W okresie kwitnienia krzew róży wygląda szczególnie imponująco.

Pędy są wyprostowane, grube i opadające ku końcowi. Nie potrzebują wsparcia, z łatwością ozdobią każdą pionową strukturę.

Liście są duże, gładkie, błyszczące, charakterystyczne dla róży. Ich powierzchnia jest jak woskowata.

Pąki róży Alexander Mackenzie są jasnopurpurowe, małe, do 10 cm średnicy. Zbiera się je w duże pędzle po 10-15 sztuk.

Zewnętrzne płatki Alexandra Mackenziego mogą ciemnieć i wysychać po deszczu

Kwiaty są wydłużone, gęsto podwójne, bujne. Składają się z 20 lub 40 płatków. Świeżo kwitnące pąki są jasnopurpurowe, ciemnieją w miarę dojrzewania, w okresie więdnięcia mogą stać się ciemnoróżowe. Jeśli krzew ozdobny rośnie na otwartych przestrzeniach w bezpośrednim świetle słonecznym, pąki mogą blaknąć, stając się bladoróżowe, co nie psuje ich wyglądu.

W okresie pączkowania róża Alexander Mackenzie emanuje delikatnym jagodowym aromatem, przypominającym zapach truskawek lub malin.

Kwitnienie odmiany Alexander Mackenzie jest powtarzalne, ciągłe lub faliste, powtarzane dwa razy w sezonie. Po raz pierwszy krzew róży daje pąki na początku lipca, a następnie w sierpniu. Między tymi okresami na długich pędach pozostaje kilka jasnych kwiatostanów.

Odmiana odporna na niskie temperatury, zimą toleruje spadek do -35 ᵒС. Kultura nie cierpi na szkodliwe owady, nie jest podatna na choroby grzybowe. Późnym latem niektóre rośliny mogą cierpieć na czarną plamkę.

Róża Alexander Mackenzie jest wymagająca pod względem składu gleby, wykazuje dobre walory dekoracyjne na glebach bogatych w próchnicę z domieszką gliny. Ponadto ziemia powinna być lekka, oddychająca, lekko kwaśna. Wiosną uprawa wymaga przycinania.

Zalety i wady

Główną wadą tej odmiany jest dokładność do składu gleby. Ale tę negatywną cechę można przypisać jego cechom.

• wysokie walory dekoracyjne;
• renowacja;
• mrozoodporność, brak potrzeby zimowego schronienia;
• wszechstronność zakładu;
• odporność na szkodniki i choroby.

Również kultura łatwo i bezboleśnie toleruje ukorzenianie, szybko zapuszcza korzenie w nowym miejscu.

Metody reprodukcji

Różę parkową Alexander Mackenzie można rozmnażać trzema metodami: sadzonki, nakładanie warstw, dzielenie buszu.

W pierwszej metodzie stosuje się zdrewniałe pędy o grubości do 4 mm.

Sadzonki zbiera się jesienią, a sadzonki wczesną wiosną

Pod koniec zimy pęd dzieli się na części o długości 15 cm. Po ich natychmiastowym zanurzeniu w wodzie. Kilka dni później łodygę sadzi się w otwartym terenie pod słoikiem, regularnie podlewam aż do ukorzenienia.

Podział krzewu przeprowadza się pod koniec kwietnia przed pęknięciem pąków.

Do rozmnażania wybiera się dorosłe, zarośnięte okazy z silnym systemem korzeniowym.

Róża jest wykopywana, starając się zachować wszystkie podziemne procesy. Za pomocą ostrego sekatora krzew dzieli się na kilka części, każda z nich powinna mieć korzeń i kilka pędów. Z podziemnej części wycina się długie lub uszkodzone procesy. Pędy są skracane, pozostawiając 3 żywe pąki. Miejsca nacięć traktuje się smołą ogrodową, korzeń zanurza się w glinianej gadce. W otwartym terenie sadzi się młodą roślinę.

Odmiana różana Alexander Mackenzie jest wygodna do rozmnażania przez nakładanie warstw, ponieważ ma długie, elastyczne pędy.

Procedurę ukorzeniania przeprowadza się wiosną przed pęknięciem pąków

Teren wokół krzewu różanego jest nawożony, wykopywany. Wybierz elastyczny, dojrzały pęd, zrób na nim nacięcie na obwodzie w miejscu, w którym zetknie się z glebą. Pęd jest zgięty do ziemi, zapinany na zszywki. Miejsce cięcia jest lekko posypane ziemią zmieszaną z humusem.

Sadzenie i pielęgnacja róży Alexander Mackenzie

Miejsce do ukorzenienia wybiera się dobrze oświetlone, bez wód gruntowych, chronione przed przeciągami. Ta kultura preferuje pożywne, żyzne, lekko kwaśne gleby. Przed sadzeniem teren jest starannie wykopywany, wprowadzany jest torf i próchnica.

Wcześniej sadzonki róży Alexandra Mackenzie były trzymane w stymulatorze tworzenia korzeni przez 4 godziny.

1. Wykop dziurę o głębokości 0,5 m.
2. Na dno połóż keramzyt lub piasek cienką warstwą.
3. Wlać torf do drugiej warstwy.
4. Opuść sadzonkę do dołka, szyjka korzeniowa powinna znajdować się 3 cm poniżej poziomu gleby.
5. Przykryj kłącze ziemią, ubij.

Po posadzeniu roślina jest podlewana i mulczowana.

Przy oznaczaniu klombów bierze się pod uwagę wymiary krzewu ozdobnego, wcięcia między otworami są wykonane co najmniej 2 m

Podlewaj różę Aleksandra Mackenzie ciepłą, osiadłą wodą co najmniej 2 razy w tygodniu. Po nawadnianiu usuwa się chwasty, bada się krzewy.

Przycinanie róż Alexandra Mackenziego odbywa się 3 razy w roku: wiosną, latem, jesienią. Po zimie zamrożone pędy są usuwane, pozostałe skracane, pozostawiając na nich od 5 do 7 pąków. Latem przycina się długie gałęzie i usuwa wyblakłe pąki. Jesienią przeprowadza się zabieg sanitarny, usuwając suche, złamane, cienkie i długie pędy.

Gdy tylko Rose Alexander Mackenzie skończy 3 lata, zaczynają ją karmić. Na wiosnę stosuje się nawozy azotowe, latem nawozy potasowe i fosforowe. Po sierpniu nie dodaje się górnego opatrunku.

Szkodniki i choroby

Rose Alexander Mackenzie rzadko choruje. W zimne, deszczowe lata może cierpieć na czarną plamę. W takim przypadku stosuje się ogrodowe leki przeciwgrzybicze.

W wyniku pokonania czarnej plamki krzew róży intensywnie traci liście, zatrzymuje kwitnienie

W upalną i suchą pogodę zieloną część parku róży Alexander Mackenzie zostaje zaatakowany przez przędziorka. Dotknięte i opadłe liście są zbierane i niszczone. Roślinę traktuje się ogólnoustrojowymi insektycydami 3 razy w odstępie 7 dni.

Niewłaściwa i niewystarczająca pielęgnacja, nienormalne ciepło to główne przyczyny pojawienia się przędziorków na różach

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Rose Alexander Mackenzie jest uprawiana jako tasiemiec (pojedyncza roślina) lub w grupowych nasadzeniach krajobrazowych. Kulturę kwitnącą można wykorzystać jako kulturę wspinaczkową, dekorując mały łuk, altanę, ogrodzenie lub ścianę budynku. Proces pączkowania będzie trwał przez całe lato, krzew ożywi i ozdobi wiejską posiadłość, aleję miejską lub klomb.

To właśnie róża Alexandra Mackenzie jest często używana w projektach krajobrazu parkowego.

Wniosek

Róża Alexander Mackenzie to dobra roślina odmianowa, odporna na mróz, szkodniki i choroby.Może być uprawiana w centralnej Rosji i regionach północnych. Mimo wysokich walorów dekoracyjnych róża jest dość bezpretensjonalna, z jej eksplantacją poradzi sobie nawet początkująca kwiaciarnia. Roślina jest uniwersalna, można ją układać jako krzew lub w formie bocji, w połączeniu z dowolnymi uprawami ogrodowymi.

Recenzje ze zdjęciem o kanadyjskiej róży parkowej Alexander Mackenzie

Alina Vostrikova, 27 lat, Nowy Oskol

Podoba mi się kształt kwiatu, mam go zaokrąglony w formie kuli, przypomina małą piwonię. Pąki pozostają niezmienione przez długi czas, nie więdną. Nie bardzo lubię szkarłatny kolor, wydaje mi się, że to nie jest dla wszystkich. Zeszłego lata miałem do czynienia z faktem, że pąki były wiązane tylko na końcach pędów. Doświadczeni ludzie powiedzieli, że to z powodu braku składników odżywczych. W tym roku postaram się naprawić sytuację.

Elena Podgornaya, 35 lat, Iwanowo

Mam różę Alexander Mackenzie z jasnymi, szkarłatnymi pąkami, wygląda bardzo efektownie, zawsze wyróżnia się na klombie. Mój pupil rośnie bez problemów, nie wymaga specjalnej opieki. Wybrałem ją, ponieważ nie choruje i nie przyciąga szkodników. Nie zakrywam rośliny na zimę, na wiosnę szybko odchodzi i zaczyna zielone pędy. W środku lata możesz cieszyć się jasnymi, pachnącymi pąkami.

Co to jest spray różany: opis, zdjęcie, popularne odmiany

Ta grupa odmian została wyodrębniona z grupy floribunda, której odmiany są szeroko stosowane do dekoracji osobistych działek i są bardzo lubiane przez projektantów krajobrazu. Podział ten nastąpił niedawno, w drugiej połowie XX wieku. Rozważana grupa jest dość zróżnicowana i obejmuje zarówno skarłowaciałe krzewy należące do rodzaju róż granicznych, jak i roślin wyższych.

Charakterystyczną cechą róż „spray” są stosunkowo małe (do 7 cm średnicy) kwiaty, które kwitną w dużych ilościach na jednej gałęzi – może tam być ich kilkanaście. Rośliny z tej grupy mogą dorastać do 90 cm, ale częściej są zwartymi półmetrowymi krzewami, ozdobionymi kwiatostanami małych kwiatów.

Wiesz? Uprawa róży rozpoczęła się w starożytnym Rzymie, aw starożytnych źródłach rzymskich odnotowano opisy co najmniej 10 odmian tej rośliny.

Popularne odmiany

Hodowcy wywnioskowali wiele odmian róż „spray”, różniących się różnorodnością kolorów, wysokości i wielkości kwiatów. Niektóre popularne odmiany są opisane poniżej.

Dowiedz się więcej o odmianach róż, takich jak Dzień Glorii, Jubileusz księcia Monako, William Shakespeare, Mary Rose, Pierre de Ronsard, Sophia Loren, Bonika, New Dawn, „Chopin”, „Abraham Derby”, „Graham Thomas”, „Blue Perfume”, „Pink Intuition”, „Falstaff”, „Pierre de Ronsard”, a także Roz Kerio i Cordes.

„Tamango”

Odmiana ta wyróżnia się rozłożystymi krzewami, których wysokość nie przekracza 50 cm. Kwiaty są raczej duże, do 7, 5 cm średnicy. Mają bogaty czerwony kolor i wyraźny zapach. Roślina jest odporna na zimno i choroby zimowe, kwitnienie trwa do mrozu.

„Allegria”

Krzewy „Allegria” mogą osiągać wysokość 70 cm. Kwiaty są małe, do 5 cm średnicy, mają pomarańczowo-różowy kolor, zapach jest prawie nieobecny. Kwitnienie trwa przez cały sezon. „Allegria” charakteryzuje się zwiększoną odpornością na niskie temperatury i choroby.

„Snow-dance”

Wysokość krzewów „Snow-Densa” sięga 75 cm, kwiaty o średnicy do 5 cm mogą mieć biały lub delikatny zielonkawy kolor. Nie mają prawie zapachu. Roślina ta kwitnie nieprzerwanie od maja do jesiennych przymrozków. Podobnie jak wielu członków tej grupy „Śnieg” dobrze znosi przymrozki i jest odporny na choroby.

„Lydia”

Ta odmiana jest hodowana ostatnio w Holandii. Opis róży: wysokość krzewu nie przekracza 70 cm, kwiaty są różowe, od jasnych do nasyconych kolorów, ich średnica sięga 5 cm, zapach jest słaby, ale namacalny. Kwitnienie trwa przez cały sezon i charakteryzuje się obfitością. „ Lydia” jest odporna na mróz i choroby.

Wiesz? Największa na świecie róża rośnie w Stanach Zjednoczonych, w mieście Tombstone, które znajduje się w Arizonie. Jest to krzew o wysokości 2, 75 metra, o obwodzie podstawy około czterech metrów i powierzchni korony 740 metrów kwadratowych. m. W okresie kwitnienia kwitnie ponad 200 tysięcy małych kwiatów. Róża ta została posadzona w 1885 roku. Nazywa się „ Lady Banks ”.

Typhoon

Krzewy „Typhoon” osiągają wysokość 70 cm. Kwiaty są pomarańczowe, jasne, o średnicy 5 cm. Róża „Typhoon” kwitnie do późnej jesieni. Trochę podatny na choroby i zimno.

Połysk

Róże „Shine” były hodowane w USA w latach 70. i są uważane za jedne z najlepszych odmian żółtych róż. Wysokość krzewów nie przekracza pół metra, kwiaty mają zwykle 4 cm średnicy. Aromat ich wyraźnego. „Shine” kwitnie przez cały sezon. Odporność na zimno i choroby jest powyżej średniej.

Victoria

Odmiana ta charakteryzuje się obfitym kwitnieniem, na jednym pędzie może powstać nawet półtora kwiatu o średnicy do 5 cm, krzew osiąga 60 cm wysokości, kwiaty mają delikatny różowy kolor, ale ostatecznie blakną do koloru biało-różowego. „Victoria” dobrze znosi mróz i nie jest podatna na choroby.

Star and Stripes

Oryginalna nazwa tej odmiany róż to „Stars’n’Stripes” . Zwykle wysokość krzewów nie przekracza 50 cm, ale może przekroczyć ten limit. Kolce są prawie nieobecne. Kwiaty są małe, wpadające w ucho, z „pasiastym” kolorem – przeplatają się szkarłatne i białe paski i plamy. Średnica wynosi zwykle 2-3 cm, ale może osiągnąć 5 cm, aromat kwiatów jest słodki, wyraźny. „Stars’n’Stripes” kwitnie przez cały sezon.

To ważne! Odmiana „ Stars’n’Stripes ” dobrze znosi mróz, ale jego odporność na mączniaka prawdziwego jest niska.

Fire Flash

Wysokość krzewów „Fire Flush” osiąga 70 cm. Kwiaty są barwne, dwukolorowe, do 5 cm średnicy, łączą kolor czerwony i żółty, nie blakną na słońcu. Kwitnienie jest długie, aż do jesiennych przymrozków. „Fire Flash” jest bardzo odporny na choroby i zimno.

Król ognia

Roślina ta ma raczej wysokie krzewy, do 80 cm wysokości. Jego kwiaty są jaskrawoczerwone, średnica osiąga 6 cm, zapach jest ledwo widoczny. Kwitnie przez cały sezon. Ognisty Król jest odporny na choroby i zimno.

Cechy rosnącej grupy

Prawie wszystkie odmiany róż „rozpylają” bezpretensjonalnie, sadzenie i dbanie o nie nie jest trudne dla ogrodników. Aby wylądować, przygotowują jamę o wymiarach 40 na 40 cm, jej dno jest pokryte rozszerzoną gliną, aby zapewnić drenaż. Podczas sadzenia w dołku dodaje się kompost. Dla normalnego rozwoju roślin preferowana jest gleba lekka, lekko kwaśna.

Lądowanie jest pożądane dobrze oświetlone, ale lekko zacienione miejsca, chronione przed wiatrem. Najlepszy czas lądowania to początek maja. Podlewanie powinno być umiarkowane, ale regularne. Na zimę, przy całej odporności na mróz, pożądane jest pokrycie roślin liśćmi świerka. Wiosną, chore i wymarłe pędy są przycinane, w lecie – pędy, które rosną w buszu, jesienią – słabe pędy, które wyraźnie nie są w stanie wytrzymać ciężkiego zimna.

To ważne! Wiosną pożądane jest karmienie roślin nawozami azotowymi. Pod koniec kwitnienia ważne jest wytwarzanie nawozów fosforowo-potasowych.

Tak więc, jak widzieliśmy, róże „spray” wyróżniają się nie tylko doskonałym wyglądem, ale także bezpretensjonalnością, a także odpornością na choroby. Ta grupa odmian jest idealna do dekoracji bramek. Spektakularne kwiatostany tych krzewów świetnie wyglądają zarówno w bukietach, jak i rabatach.

Dowiedz się także, co robi 10 najczęściej popełnianych błędów przez ogrodników podczas uprawy róż