Najlepsze odmiany wiśni z nazwą i opisem

Kultura dobrze się zakorzenia i wymaga łatwej konserwacji. Nawet początkujący ogrodnik może wyhodować wiciokrzew. Kiedy istnieją jasne definicje z odmianą, sadzonka jest kupowana, zaczynają sadzić.

Wiciokrzew dla regionu Leningradu: odmiany i cechy uprawy

Sadzenie i pielęgnacja wiciokrzewu w regionie Leningradu praktycznie nie różni się od zabiegów przeprowadzanych w innych regionach. Są jednak drobne niuanse, które kojarzą się z chłodnym klimatem. Tutaj przede wszystkim należy odpowiednio dobrać odmiany dostosowane do warunków pogodowych.

Cechy uprawy wiciokrzewu w regionie Leningradu

Chłodny klimat regionu Leningradu nie przeszkadza ogrodnikom w udanej uprawie krzewów, które przynoszą smaczne i zdrowe jagody. Większość odmian wiciokrzewu jest mrozoodporna, bezproblemowo przeżywa i owocuje obficie w pasie północnym. Cechą techniki rolniczej jest właściwy wybór odmiany odpowiedniej do zimnego obszaru, prawidłowe sadzenie jagód i ich pielęgnacja.

Jagody w zimnym regionie Leningradu najlepiej sadzić po południowej stronie budynku

Aby wiciokrzew dobrze rósł w zimnym regionie Leningradu, lepiej sadzić go w miejscu o jasnym oświetleniu, gdzie słońce wpada w większą porę dnia. W najgorszym przypadku dozwolony jest półcień. Hodowca jagód nie lubi przeciągów, gliny i bagiennej gleby. W takich warunkach wiciokrzew zakorzeni się, ale roślina będzie słaba, nie przyniesie plonów.

Schemat lądowania dla regionu Leningradu jest standardowy. W rzędach między sadzonkami pozostaje rozpiętość 1,5-2 m. Rozstaw rzędów wynosi od 2 do 3 m. Przed sadzeniem miejsce jest oczyszczane z chwastów, wykopane, wyrównane. Otwory wykopuje się na głębokość do 50 cm, szerokość do 60 cm, wielkość zależy od systemu korzeniowego sadzonki. Korzeń rośliny jagodowej zainstalowanej w dołku pokryty jest mieszanką gleby przygotowaną z 50% gleby i 50% próchnicy. Podlewaj wiciokrzew trzema wiadrami wody. Kiedy ziemia się uspokoi, krąg pnia jest mulczowany suchym kompostem. Dalsza opieka przebiega zgodnie ze standardowym schematem. Krzew jest okresowo podlewany, odchwaszczane, gleba spulchniana i dokarmiona. Jesienią przygotuj się na zimowanie.

Ważny! Podczas sadzenia konieczne jest pogłębienie szyjki korzeniowej rośliny w ziemię o 3 cm.

Wiciokrzew lepiej się ukorzeni, jeśli sadzonka zostanie starannie posadzona grudką ziemi, bez naruszania systemu korzeniowego

Cechą uprawy jagód jest to, że rzadko są dotknięte powszechnymi chorobami w regionie Leningradu. Wynika to z chłodnego klimatu. Fakt ten potwierdza doktor nauk biologicznych F. Teterev. Ale w przypadku szkodników sytuacja jest poważniejsza. Ptaki uwielbiają wiciokrzew. Ptaki jedzą nie tylko jagody, ale także liście.

Kolejną cechą tej uprawy jest fakt, że skład chemiczny jagód uprawianych w różnych regionach jest bardzo różny. W regionie Leningradu wskaźnik cukru wynosi 4,4-7,3%. Indeks kwasowości wynosi 2-3,3%. Jagody są obficie nasycone witaminą C. Wskaźnik sięga 87%. Wymienionych substancji jest więcej niż w owocach wiciokrzewu uprawianego w Ałtaju, a nawet na Terytorium Nadmorskim.

Inny jest również wskaźnik wydajności. Wiciokrzew aktywnie owocuje na Dalekim Wschodzie. Pomimo naturalnych warunków hodowli, plony w chłodnym regionie Leningradu są 3-4 razy wyższe.

Najlepsze odmiany wiciokrzewu dla regionu Leningradu

Nie każda odmiana upraw jagodowych jest w stanie zapewnić dobre zbiory, jeśli klimat nie jest odpowiedni dla rośliny. Fakt ten należy wziąć pod uwagę przy zakupie sadzonek. Aby pomóc ogrodnikom, oferowany jest przegląd odmian wiciokrzewu dla regionu Leningradu ze zdjęciem, optymalnie dostosowanym do warunków północnego pasa.

Deser

Jagoda ma zwartą koronę. Wiciokrzew wyrzuca gałęzie o długości do 1,8 m, ale są one opuszczone na ziemię. Całkowita wysokość buszu nie przekracza 1 m. W regionie Leningradu w czerwcu oczekuje się dojrzałych jagód. Owoce są cylindryczne, wydłużone, ważą maksymalnie 1 g. Skórka jest niebieska z lekkim nalotem. Miąższ smakuje słodko z mocną kwaskowatością. Owoce nie dojrzewają polubownie, trudno oddzielić się od szypułki. Plon jednego krzewu osiąga 2,5 kg.

Zbiór wymaga bliskości zapylaczy

Ważny! Odmiana jest dobrze przystosowana do klimatu zimnego regionu Leningradu, toleruje suszę.

Pawłowskaja

Doskonała odmiana dla regionu Leningradu z plonem do 2 kg na roślinę. Czas dojrzewania plonu jest średni. Krzewy zwykle tworzą nie zagęszczoną koronę. Maksymalna wysokość to 1,4 m. Wiciokrzew owocuje słodko-kwaśnymi owocami koloru niebieskiego, ale jest to kolor blaszki. Sama skóra jest ciemnoniebieska i bardzo jędrna. Zboże można transportować.

Jagody mocno przylegają do szypułki, nie kruszą się samoistnie

Amfora

Krzewy wiciokrzewu rosną nisko. Pod względem dojrzewania odmiana jest uważana za średnią. Owoce mają kształt małych dzbanków. W słodko-kwaśnym smaku miąższu jest trochę goryczy. Waga owocu – do 1 g. Skórka pogrubiona, mocna, koloru niebieskiego z lekkim nalotem. Plon w regionie Leningradu z jednego krzewu sięga 2 kg. Dojrzewanie owoców przebiega przyjaźnie, ale nie kruszą się samoistnie.

Wiciokrzew w zimnym klimacie tego obszaru nie choruje, ale często obserwuje się inwazję mszyc lub roztoczy.

Tomiczka

Wiciokrzew tej odmiany w chłodnym regionie Leningradu rośnie w postaci małego krzewu. Liście są zielone z jasnym odcieniem. Na powierzchni blaszek liściowych występuje niewielka krawędź. Owoce o ciemnoniebieskiej skórce mają kształt kropli wody. Smak miąższu jest słodko-kwaśny o atrakcyjnym aromacie. Goryczka jest całkowicie nieobecna. Waga owocu to maksymalnie 0,9 g. Jeden krzew daje do 2,5 kg plonu.

Owoce dojrzewają szybko w warunkach regionu Leningradu

Fioletowy

Odmiana średnio późna wiciokrzew wyróżnia się cienką koroną o zgrabnym okrągłym kształcie. Krzewy rosną średniej wysokości – ok. 1,5 m. Gałęzie są mocne, pokryte ciemnozielonym ulistnieniem. Owoce dorastają do 1,1 g. Jagody są wydłużone, niektóre lekko wygięte. Skórka jasnoniebieska, cienka, ale jędrna. Smak miąższu jest słodko-kwaśny.

Plon z jednego krzewu osiąga 1,8 kg

Altówka

Wysoka odmiana w chłodnym regionie Leningradu rośnie krzew do 2 m. Korona wyróżnia się silnym pogrubieniem. Przypomina owalny kształt. Kolor jagód jest ciemnoniebieski z charakterystycznym jasnym nalotem. Owoce są wydłużone, waga sięga 1 g. Pod względem dojrzewania odmiana uważana jest za średnią. Zaletą jest wysoki plon, sięgający 4 kg jagód z jednego krzewu.

Charakterystyczną cechą jest brak obrzeży na powierzchni dużych liści

Morena

Doskonała wczesna odmiana dla regionu Leningradu. Krzewy rosną średniej wysokości z nie pogrubioną koroną. Jagody są duże, ważą około 1 g. Skórka jest niebieska, ale ze względu na jasny nalot jest bardziej niebieska. Kształt owocu wydłużony z widocznymi nierównościami. Miąższ jest pachnący. W smaku nie ma goryczki, tylko słodycz i kwasowość. Wydajność waha się od 1,5 do 1,9 kg.

Po dojrzeniu owoce nie kruszą się

Nimfa

Silnie wiciokrzew dorasta do 2,5 m wys. Jagody mają kolor niebieski. Owoce duże, owalne, lekko wydłużone. Masa osiąga 1,1 g. Miąższ ma przyjemnie słodki smak z jasnym aromatem. Nie ma goryczy. Dojrzewanie plonu rozpoczyna się w ostatniej dekadzie czerwca. Wskaźnik plonu jest wysoki – do 2 kg na roślinę.

Wiciokrzew nie zrzuca dojrzałych owoców

Wspólnota

Uważa się, że odmiana ma stare pochodzenie. Wysoki krzew. Gałęzie rozrastają się, mocne, zwisają. Całkowita wysokość krzewu do 2 m. Charakterystyczną cechą wiciokrzewu są duże jagody o wadze do 1,5 g. Miąższ ma słodko-kwaśny smak. Po zjedzeniu wyczuwalna jest gorycz. Wartość owocu tkwi w cienkiej skórce. Praktycznie nie jest wyczuwalny podczas żucia. Jeden krzew w warunkach regionu Leningradu jest w stanie przynieść 2,5 kg plonów.

Do czasu dojrzewania wiciokrzew uważany jest za wczesny

Leningradzki gigant

Pod nazwą odmiany można już określić jej strefę. Wysokie krzewy tworzą potężną koronę o średniej gęstości. Wysokość dorosłego wiciokrzewu sięga 2 m. Gałęzie rosną nawet bez załamań. Duże liście mają wydłużony kształt, na powierzchni występuje krawędź. Skórka ciemnoniebieska z jasnym nalotem, cienka, ale dość jędrna. W miąższu nie ma goryczy, wyczuwalna jest tylko kwasowość i słodycz. Z jednego krzewu w regionie Leningradu zbiera się do 5 kg plonów.

Masa jednej jagody sięga 4 g

Wymienione odmiany wiciokrzewu są odpowiednie dla północno-zachodniej części regionu Leningradu i innych obszarów o podobnym klimacie. Kultura jest dobrze przystosowana, daje stabilne zbiory z przyzwoitą opieką.

Sadzenie i pielęgnacja wiciokrzewu w regionie Leningradu

Kultura dobrze się zakorzenia i wymaga łatwej konserwacji. Nawet początkujący ogrodnik może wyhodować wiciokrzew. Kiedy istnieją jasne definicje z odmianą, sadzonka jest kupowana, zaczynają sadzić.

Mimo chłodnego klimatu regionu Leningradu, nie będzie tu trudno wyhodować wiciokrzew.

Ważny! Aby wiciokrzew przyniósł owoce, na stanowisku sadzi się co najmniej trzy różne odmiany.

Daty lądowania

Za optymalny czas sadzenia uważa się okres od sierpnia do listopada. W tym czasie wiciokrzew odpoczywa. Nie zaleca się sadzenia na wiosnę. Kultura budzi się wcześnie. Już w marcu widać obrzęk nerek. Jeśli nie masz czasu na sadzenie krzewu przed tym czasem, może zacząć boleć. Nastąpi trudna adaptacja do nowych warunków.

Wybór i przygotowanie lądowiska

Wybór miejsca jest trochę określony w osobliwości uprawy. Ponadto można zauważyć, że wiciokrzew dobrze rośnie na żyznej glebie piaszczysto-gliniastej. Kwasowość neutralna jest optymalna. Roślina nie lubi stojącej wody. Jeśli warstwy wód podziemnych leżą powyżej 1,5 m, wiciokrzew może się tu nie zakorzenić.

Zasady sadzenia wiciokrzewu w regionie Leningradu

Doły do ​​sadzenia roślin jagodowych wykopuje się w ciągu trzech tygodni. Na dole optymalne jest zorganizowanie drenażu. Mieszankę gleby do zasypywania wytwarza się zgodnie z powyższą metodą: równe części ziemi i próchnicy. Eksperci doradzają jednak inny skład. Dodaj 30 g superfosfatu i soli potasowej do wiadra próchnicy i czarnej ziemi.

Po posadzeniu sadzonka wymaga skrócenia gałęzi i obfitego podlewania

Na kilka godzin przed sadzeniem korzenie wiciokrzewu moczy się w wodzie z dodatkiem jakiegokolwiek stymulatora wzrostu. Sadzonkę umieszcza się w dołku z systemem korzeniowym na wytworzonym z gleby guzku. Po zaśnięciu wymagane jest obfite podlewanie i ściółkowanie pnia.

Podlewanie i karmienie

Nie będzie problemów z podlaniem wiciokrzewu. Wystarczy zrobić to pięć razy w sezonie. Jeśli lato jest gorące w regionie Leningradu, zwiększa się liczba nawadniań. Ciepłą wodę wlewa się bezpośrednio pod korzeń. Wiciokrzew uwielbia polewać koronę posypką, ale nie podczas kwitnienia. Podczas podlewania u nasady wystarczy wiadro wody.

Aby uzyskać dobre zbiory, opatrunek górny stosuje się przez cały sezon wegetacyjny.

Pierwsze karmienie odbywa się w trzecim roku od momentu posadzenia sadzonki. Wiosną krzew jest podlewany roztworem 2 łyżki. l. mocznik w wiadrze z wodą lub dodaj 10 kg zgniłej próchnicy. Wraz z pojawieniem się pąków i jagód krzew wylewa się wiadrem wody z rozpuszczonym 1 litrem wody. Jesienią jagoda jest karmiona po raz trzeci. Koło pnia pokryte jest mieszaniną 5 kg kompostu, 40 g superfosfatu z dodatkiem 100 g popiołu drzewnego.

Przycinanie

Pierwsze przycinanie odbywa się natychmiast po posadzeniu sadzonki. Od trzeciego roku życia zabieg stosuje się ostrożnie. Usuń cały wzrost korzeni, odetnij nadmiar gałęzi, które zagęszczają koronę. Pozostało tylko pięć silnych pędów. Przycinanie sanitarne odbywa się corocznie na wiosnę. Pozbądź się uszkodzonych, zmarzniętych i cienkich gałęzi. Ale główne przycinanie najlepiej wykonać jesienią. Wiosną wiciokrzew budzi się wcześnie i ten zabieg powoduje u niego uraz. Przycinanie przeciwstarzeniowe odbywa się co 7-10 lat. W tym celu stare gałęzie są stopniowo usuwane, a młode pędy pozostają do rozwoju.

W filmie więcej o przycinaniu jagód:

Zimowanie

W warunkach klimatycznych chłodnego regionu Leningradu kultura hibernuje bez schronienia. Jesienią wystarczy usunąć liście spod krzaków, nałożyć górny opatrunek i przyciąć. Dla niezawodności krąg pnia można pokryć ziemią, tworząc kopiec. Nasyp ochroni system korzeniowy podczas silnych mrozów.

Reprodukcja wiciokrzewu w regionie Leningradu

Jeśli na działce rośnie wiciokrzew u sąsiadów, nie trzeba gdzieś kupować sadzonek. Istnieje wiele sposobów na hodowanie jagód. Wystarczy wziąć sadzonki, nasiona od przyjaciół, poprosić ich o ułożenie warstw lub oddzielenie krzaka.

Rozmnażanie nasion uważane jest za trudne i niepopularne.

Aby wyhodować sadzonki z nasion, przygotowuje się mieszankę gleby. Wymieszaj dwie części humusu, ziemi i jedną część piasku. Mieszankę gleby wlewa się do pudełek, nasiona sadzi się na głębokość 1 cm, rośliny przykrywa się folią, kiełkuje jak zwykłe sadzonki.

Najprostszy sposób na rozmnażanie wiciokrzewu przez sadzonki

Zdrewniałe sadzonki do rozmnażania przycina się jesienią lub wczesną wiosną. Niezależnie od pory zbioru ukorzenienie odbywa się wiosną w ziemi. Przedmioty są wbijane w ziemię pod kątem tak, że jeden pączek pozostaje na powierzchni. Podlewaj regularnie, aby utrzymać stałą wilgotność.

Sadzonki zielone kiełkują w wodzie lub glebie. W drugiej wersji nad nasadzeniami zorganizowana jest szklarnia. Usuń go, gdy gałęzie się zakorzenią. Istnieje inna opcja stosowania sadzonek łączonych, w których jeden lub dwa pędy są zielone z boku, a dolna część jest zdrewniała, o długości około 2 cm Ta opcja hodowli jest praktykowana latem.

Warstwy pozwalają uzyskać mocne sadzonki

Aby uzyskać odwarstwienie, gałązki wiciokrzewu przygina się do ziemi, przykrywa ziemią i stale podlewa. Kiedy następuje ukorzenienie, rzęsa zostaje oddzielona od macierzystego krzewu. Sadzonka jest przesadzana jesienią w nowe miejsce.

Podział krzaka na roślinę jest bolesny

Metoda rozmnażania przez podział polega na wykopaniu całego 5-letniego krzewu wiciokrzewu. Oddziela się od niego kilka pędów z pełnoprawnymi korzeniami i sadzi w stałych miejscach wzrostu.

Choroby i szkodniki

Spośród chorób wiciokrzewu najczęściej występuje plamienie. Dolegliwość można poznać po plamach na liściach w kolorze czerwonym o różnych odcieniach. Wynika to z dużej wilgotności i silnego zagęszczenia.

Plamienie najczęściej obserwuje się w wiciokrzewach przy niewłaściwej pielęgnacji.

Z innych chorób rzadziej występują mączniak prawdziwy, czarny grzyb i gruźlica. Na gałęziach wiciokrzewu często pojawiają się mszyce, wiciokrzew i pochwa. Aby nie pozostać bez plonu, zaleca się profilaktyczne opryskiwanie lekami.

Wniosek

Sadzenie i pielęgnacja wiciokrzewu w regionie Leningradu to prosta procedura. Wymagane jest minimum pracy od ogrodnika. Za to kultura podziękuje ci pysznymi jagodami, które możesz po prostu zjeść, ugotować dżem, kompoty.

Najlepsze odmiany wiśni z nazwą i opisem

Czereśnia jest uważana za jagodę tradycyjnie uprawianą w południowych regionach. Przez długi czas drzewo nie rosło na środkowym pasie. Hodowcy stosunkowo niedawno rozpoczęli hodowlę odmian mrozoodpornych. Moja działka nie jest zbyt duża, ale mimo to zdecydowałem się posadzić ogrodową odmianę wiśni żółtej. Zbiory były przyjemne, jagody bardzo smaczne. W artykule można przeczytać o najlepszych odmianach wiśni z nazwą i opisem..

• podział na strefy;
• wydajność;
• odporność na choroby, szkodniki.

Kaukaski

Odmiana została wyhodowana na Kaukazie, czereśnia wyróżnia się szybkim wzrostem, średniej wielkości. W kwiatostanach są 2-3 kwiaty. Owoce mają przyjemny smak, wcześnie dojrzewają, jagody mają kolor czerwony.

• pierwsze zbiory – za 5 lat;
• wydajność – 60 kg;
• masa owoców – 6-6,5 g.

Zalety to odporność na powszechne choroby, długotrwałe przechowywanie, transport. Smak owoców zostaje zamrożony podczas obróbki cieplnej.

Satelita

Odmiana wiśni Sputnik powstała na Ukrainie w połowie ubiegłego wieku. Satelita wykazuje niezmiennie wysoką wydajność, jest odporny na zimno, transport.

• masa jagód – 14-16 g;
• dojrzewanie – 22-25 czerwca;
• wydajność – 60 kg.

Owoce można przechowywać w lodówce przez 2 tygodnie w temperaturze 3-4 stopni.

Ovstuzhenka

Odmiana Ovstuzhenka należy do kategorii wczesnego dojrzewania. Został wyhodowany przez rosyjskich hodowców, czereśnia jest przeznaczona do uprawy w regionie centralnym. Odmiana wykazuje sukces w uprawie w południowej części regionu Non-Black Earth. Kultura charakteryzuje się szybkim rozwojem, korona ma okrągły kształt. Czereśnia należy do odmian wcześnie dojrzewających, owoce dojrzewają w czerwcu.

• masa owoców – 4,2 g, maksymalnie 6-7 g;
• pierwsze zbiory po 4-5 latach;
• wydajność – 15-16, maksymalnie 30 kg.

Odmiana Ovtozhenka jest odporna na oparzenia, grzyby, niskie samozapylenie.

Tyutchevka

Samozapylona odmiana Tyutchevka jest idealna do uprawy w domkach letniskowych, dobrze sprawdza się w trudnych warunkach klimatycznych, nadaje się na środkowy pas. Drzewo ma średnią wysokość, na każdym kwiatostanie powstają 4 owoce.

• pierwsze zbiory – za 5 lat;
• masa jagód – 5 g, maksymalnie – 7,3 g.

Odmiana nie traci swoich właściwości podczas długotrwałego przechowywania i nadaje się do transportu. Czereśnia jest odporna na zimno, tylko młode drzewa potrzebują schronienia na zimę. Aby dostarczyć światło do innych gałęzi, konieczne jest przycinanie.

Fatezh

Fatezh był pierwotnie przeznaczony dla regionów południowych; ze względu na mrozoodporność odmianę zaczęto sadzić w centralnej części kraju, w tym w regionie moskiewskim. Czereśnia dobrze prezentuje się w trudnych warunkach klimatycznych, łączy w sobie wszystkie cechy upraw ozimych. Należy zauważyć, że uzyskanie dobrych zbiorów jest możliwe tylko wtedy, gdy przestrzegane są zasady uprawy odmiany..

• wysokość drzewa – 3 m, maksymalna – 5 m;
• pierwsze zbiory – za 4 lata;
• plon – u szczytu (w wieku 10 lat) 30 kg, maksymalnie 50 kg;
• masa jagód – 4-6 g.

Odmiana odporna na suszę, okres regeneracji po późnych przymrozkach może sięgać kilku lat.

Wielkoowocowe

Czereśnia nadaje się do uprawy w całej Rosji. Główną cechą jest szybki rozwój rośliny, co jest szczególnie zauważalne, gdy sadzi się kilka odmian jednocześnie.

• wysokość drzewa – 5 m;
• masa jagód – 12-14 g;
• pierwsze zbiory – po 3 g;
• wydajność -50 kg.

Wiśnie wielkoowocowe to odmiany średnio dojrzewające, zbiór owoców rozpoczyna się latem. Zaleca się sadzenie sadzonek wiosną, miejsce powinno być oddalone od zabudowań, innych drzew i osłonięte od wiatru. Odmiana jest mrozoodporna, gleba neutralna nadaje się do sadzenia.

Briańsk różowy

Odmiana została wyhodowana przez rosyjskich hodowców w części centralnej. Czereśnia należy do odmian późnych, kwiatostany składają się z 3 kwiatów. Jagody są przyjemne w smaku, mają różowy odcień.

• masa jagód – 4-5,5 g;
• pierwsze zbiory – za 5 lat;
• wydajność – 20 kg, maksymalnie – 30 kg.

Łzawienie jagód łodygą pomoże przedłużyć okres przydatności do spożycia, czas przechowywania w lodówce wynosi 1-2 tygodnie. Podczas ich przechowywania zaleca się umieszczać je na specjalnych tacach; przykrycie pomoże uniknąć wysuszenia..

Napoleon

Stosunkowo stara odmiana Napoleon staje się coraz bardziej rozpowszechniona nie tylko w regionach południowych, ale także w centralnej części Rosji. Główne zalety tej odmiany to doskonała jakość utrzymania, odporność na suszę i transport. Czereśnia należy do kategorii późnego dojrzewania, silny rozwój obserwuje się przed pierwszym zbiorem. Dojrzewanie przypada na połowę i koniec czerwca.

• wysokość – 6 m;
• pierwsze zbiory – za 4-5 lat;
• wydajność – 30 kg, w regionach południowych – 70 kg.

Odmiana odporna na mróz, przechowywanie, transport, grzyby, pękanie nawet w warunkach dużej wilgotności.

Piękno Kubana

Odmiana została wyhodowana na Kaukazie w połowie ubiegłego wieku, nadająca się do uprawy na Terytorium Krasnodarskim. Wysokość drzewa jest średnia, korona liściasta ma zaokrąglony kształt.

• masa owoców – 6,5-7,5 g;
• pierwsze zbiory – za 5-6 lat.

Odmiana odporna na mróz, suszę, deszczową pogodę.

Julia

Odmiana została wyhodowana w regionie Woroneża dla regionów Dolnej Wołgi i Czarnoziemu. Czereśnia należy do kategorii wczesnych odmian. Okres dojrzewania przypada na czerwiec i początek lipca, w dużej mierze zależy od zmian temperatury, pogody i innych czynników.

• wysokość drzewa wynosi 7 m, czasami 8 m;
• masa owoców – 5-6 g;
• wydajność – przez 8 lat do 25 kg, na 15 – 70-100 kg.

Miąższ owocu charakteryzuje się włóknistą konsystencją, dzięki swojej gęstości zapewniona jest odporność na transport. Dozowane podlewanie ma korzystny wpływ na wielkość i właściwości jagód. Odmiana należy do kategorii najbardziej mrozoodpornych.

Włożyłem

Odmiana uważana za jedną z najlepszych, przy odpowiedniej pielęgnacji dojrzewają pyszne aromatyczne jagody. Czereśnia charakteryzuje się zimotrwalością, wczesnym dojrzewaniem, przyjemnym smakiem. Owoc ma kształt serca, ciemnoczerwony kolor zmienia się w czarny w miarę dojrzewania.

• masa owoców – 5-9 g;
• wydajność – 50 kg.

W deszczowe lato istnieje ryzyko pękania owoców. Czereśnie wykorzystywane są do produkcji soków, napojów owocowych, można je również spożywać na świeżo. Proces owocowania rozpoczyna się 4-5 lat po posadzeniu sadzonki.

Dibera czarny

Odmiana została odkryta na Krymie w połowie XVIII wieku, czereśnia została wprowadzona do rejestru państwowego w latach czterdziestych ubiegłego wieku. Korona jest dość gęsta, długie pędy pokryte są brązowo-zieloną korą. Dojrzałe jagody są prawie czarne. Odmiana deserowa, czereśnia służy do wyrobu przetworów, dżemów, kompotów.

Zazdrosny

Odmiana pojawiła się stosunkowo niedawno, ale w tym czasie zyskała dużą popularność. Popyt wynika z doskonałych plonów, odporności na suszę i mróz, czereśnia nadaje się do uprawy w centralnej części Rosji. Drzewo wytrzymuje mrozy do -30 stopni, co umożliwia uprawę odmiany w trudnych warunkach klimatycznych.

Czereśnia uważana jest za odmianę średnio późną, okres od początku kwitnienia do zbioru wynosi 2,5 miesiąca. Słoneczna pogoda przyspiesza proces dojrzewania. Owocowanie rozpoczyna się w 5 roku, plon jest stabilny, wynosi 15-20 kg, dobra pielęgnacja pomoże zwiększyć go do 30 kg.

Włoski

Odmiana włoska jest poszukiwana w Rosji i innych krajach; klimat regionów centralnych, a także południa, jest idealny do uprawy. Owoce dojrzewają wystarczająco wcześnie. Do zbioru wymagane jest sadzenie drzew zapylających.

• wysokość drzewa – 3-4 m;
• waga płodu – 8 g;
• wydajność – 80 kg.

Kolor owocu bordowy, smak słodki. Włoch nadaje się do uprawy na skalę przemysłową. Odmiana odporna na choroby grzybowe.

Cordia

Odmiana jest poszukiwana przez dużych producentów ze względu na jej doskonałe właściwości konsumenckie, odporność na transport i stabilną wydajność. Późne kwitnienie pozwala uniknąć nawracających przymrozków. Cordia nadaje się do uprawy w południowych regionach Rosji. Masa jagód sięga 8-10 g, skórka owoców jest gęsta, kolor prawie czarny, miąższ soczysty.

Wniosek

1. Czereśnia jest rośliną ciepłolubną, ale niektóre odmiany nadają się do uprawy w surowym klimacie.
2. Wszystkie odmiany dzielą się na zapylane i samozapylające, nie ma wielu samozapylających. Sadzenie innych odmian wiśni w pobliżu pomoże uzyskać plon.
3. Jagody, w zależności od odmiany, dojrzewają w czerwcu-wrześniu, ważną rolę odgrywa przestrzeganie zasad pielęgnacji.

Choroby ogórków: opis chorób i ich leczenia

Jak wszystkie uprawy, ogórki są podatne na choroby, niezależnie od tego, gdzie są uprawiane. Jednak wiele chorób rozwija się głównie w szklarniach. Są to: askochitoza, cladosporium, zgnilizna korzeni, mozaika, mączniak prawdziwy, peronosporoza, fusarium i inne.

Sprzyjającymi temu czynnikami będą:

• wieloletnia gleba;
• słaba wentylacja i technologia rolnicza;
• nadmierna wilgoć;
• naruszenie systemu nawadniania.

Chorobom można zapobiegać, postępując zgodnie z zaleceniami agronomów:

• nie sadzić ogórków po uprawach cukinii;
• woda tylko ciepłą wodą i pod korzeniem rośliny;
• zwiąż krzaki na czas;
• dokładnie zdezynfekuj szklarnię przed i po zbiorach.

Choroby ogórków na otwartym polu

O ogórki łatwiej pielęgnować na otwartym polu, ale są też podatne na choroby, choć w mniejszym stopniu.

Tutaj rozwijają się choroby bakteryjne, na przykład bakterioza.

Ale otwarte i zamknięte ogórki mielone mogą być podatne na te same choroby.

Jak na przykład:

• Zgnilizna korzeni,
• Mozaika,
• Mączniak,
• Peronosporoza,
• Fusarium i inni.

Infekcje grzybicze i wirusowe mogą być spowodowane przez nietraktowane nasiona i glebę. Nosicielami chorób są owady, wiatr i deszcz.

Opis i leczenie chorób ogórków

Mączniak prawdziwy na ogórkach

Jest to powszechna choroba ogórków, podobnie jak innych upraw.

Górna część liścia zmienia kolor na biały. Następnie te obszary ciemnieją i obumierają. Na łodygach pojawiają się szare lub brązowe plamy. Stopniowo roślina słabnie, produkty dojrzewają przedwcześnie i tracą smak.

Powodem jest grzyb przenoszony przez nasiona. Niekorzystne warunki przyczyniają się do rozwoju choroby:

• nadmierna wilgoć;
• warcaby;
• gwałtowna zmiana temperatury;
• brak odpowiedniej opieki;
• nadmiar azotu.

• materiał siewny należy zdezynfekować;
• usunąć i zniszczyć dotknięte części rośliny;
• uprawy naprzemienne co 2 lata;
• nanieść roztwór koloidalnej siarki w ilości 30 g na wiadro;
• stosować fungicydy: Topaz, Tiovit Jet itp. zgodnie z instrukcją.

Zabieg powtórzyć po 10 dniach.

Peronosporoza ogórków

Inną nazwą choroby jest mączniak rzekomy.

Oznaki choroby :

Początkowo na górnej stronie liści tworzą się żółte plamy. Z biegiem czasu po przeciwnej stronie rozwija się puszysta fioletowa pleśń. Następnie plamy łączą się, a liść wysycha. Spowolnione wiązanie owoców, stają się niesmaczne.

Przyczyną choroby jest grzyb.

Rozwój choroby ułatwiają:

• brak ruchu powietrza w szklarni;
• nadmierna wilgoć;
• ostre skoki temperatury powietrza;
• stosowanie zimnej wody do nawadniania.

• w celu zapobiegania zaprawić nasiona Trichodermin;
• usuwać i niszczyć chore rośliny;
• używaj środków ludowych.

Na przykład: 10 ml. Rozpuść jod lub brylantową zieleń w 2 litrach mleka lub serwatki. Dobrze wymieszaj i spryskaj w czasie kwitnienia. Po kwitnieniu potraktuj rośliny jeszcze 2 razy w odstępach tygodniowych.

Zgnilizna korzeni

Inną nazwą choroby ogórków jest Fusarium.

Część korzeniowa i korzenie rośliny brązowieją. Od spodu rośliny liście szybko żółkną. Stopniowo kwiaty wysychają i opadają, łodygi zaczynają więdnąć. Rozluźnia się korzeń i kołnierz korzeniowy, łodygi są oddzielane od korzeni, a roślina umiera.

Przyczyną choroby jest grzyb.

Następujące czynniki przyczyniają się do choroby:

• sadzonki należy sadzić nie głębiej niż 1 cm;
• jego dolne liście znajdują się na wysokości 3 cm od poziomu gruntu;
• nie przesadzaj z nawożeniem i mulczowaniem;
• nawozy nie powinny zawierać chloru;
• wilgotność gleby na 85%, temperatura gleby 20-26 stopni powyżej zera.

Mozaika

Istnieje kilka odmian tej choroby ogórka. Najczęstsze typy to tytoń, pospolity, zielono nakrapiany i biały. Mozaika tytoniowa rzadko wpływa na ogórki.

Wczesne objawy pojawiają się na młodych roślinach w postaci wybielonych żył i pomarszczonych liści. Starsze rośliny mają wybielone liście. W miarę postępu infekcji stają się one poplamione, pokryte pęcherzami i zdeformowane. Ogórek jest gorzki i rozmoczony. Nasilenie objawów różni się w zależności od szczepu wirusa.

Przyczyną choroby jest wirus, który żyje w łodygach przez całą zimę.

• sadzić nasiona od zaufanych dostawców;
• zdezynfekować nasiona w 1% roztworze nadmanganianu potasu przez 50 minut.
• usunąć i zniszczyć zainfekowane sadzonki;
• przy wielu rosnących roślinach pożądane jest zrobienie tego samego;
• zdezynfekować instrument wybielaczem lub roztworem manganu.

Ascochitis ogórków

To choroba ogórków domowych. Objawy pojawiają się w momencie owocnikowania kultury.

Część arkusza jest wypełniona plamami. Tkanka płytki brązowieje, następnie żółknie i pokrywa się czarnymi kropkami. Na łodygach widoczne są owalne lub okrągłe plamki. Początkowo są wodniste, szaro-zielone, następnie ciemnieją i stopniowo stają się białe. Łodygi ogórków pękają, a na nich pojawiają się również czarne kropki. Owoce nabierają gotowanego wyglądu, mumifikują się i gniją.

Przyczyną choroby jest grzyb, który znajduje się w zainfekowanych nasionach.

• namoczyć nasiona w biologicznym pestycydzie, takim jak Trichoderma Veride;
• wlać lek do otworu podczas sadzenia;
• obserwować wymaganą temperaturę i wilgotność w szklarni;
• usunąć chore części roślin.

Rdza na liściach ogórka

Następujące choroby ogórków nazywane są rdzą:

• askochitoza,
• cladosporiosis,
• antraknoza,
• mączniak rzekomy.

Ślady antraknozy na liściach ogórka

Rozróżnienie tych chorób ogórków jest trudne ze względu na podobieństwo objawów.

Choroba zaczyna się od małych plamek na liściach. Z biegiem czasu ciemnieją, wysychają, pękają, tworząc dziury. Choroba dotyka również owoców ogórków.

Powodem jest grzyb.

• przestań podlewać przez co najmniej tydzień;
• używać fitosporyny do zapobiegania;
• na początkowym etapie można zastosować 1% mieszankę Bordeaux, tlenochlorek miedzi 0,4%;
• spryskać roztworem arceride w ilości 50 gramów substancji na 10 litrów wody.

Fusarium więdnięcie ogórka

Choroba fusarium lub zgnilizna korzeni, o której mówiliśmy powyżej, atakuje wszystkie części rośliny i objawia się następująco na łodygach rośliny.

Gnicie łodyg sadzonek rozpoczyna się na poziomie gleby. Następnie po jednej stronie łodygi pojawiają się brązowe zmiany. Stopniowo następuje przebarwienie jego tkanek wewnątrz.

Powodem jest grzyb, który rozprzestrzenia się w ciepłe i wilgotne dni.

Nicienie ogórkowe

Nicienie to mikroskopijne białe robaki żyjące w tkankach roślin. Jest bardzo plenna i niebezpieczna, ponieważ wysysa sok z rośliny. Na roślinie pojawiają się pęcherze, które zakłócają pobieranie składników odżywczych i wody. Trudno jest wykryć infekcję kultury na wczesnym etapie, ponieważ robak jest mikroskopijny, ma rozmiar 0,2 mm-1,2 mm. Przetrwa w temperaturach do -30 stopni.

Oznaki niewielkiego zgrubienia na korzeniach, wysychania rośliny.

Jedynym sposobem na pozbycie się szkodnika jest usunięcie i zniszczenie rośliny.

Ale możesz zmniejszyć jego populację. W momencie odpoczynku wykop bicze i zanurz je w wodzie, której temperatura nie jest niższa niż +50 stopni. Trzymaj w wodzie przez co najmniej 5 – 15 minut. Użyj cukru, aby przyciągnąć nicienie i owady, aby zabić szkodnika. Możesz również użyć środków chemicznych, takich jak Fitoverm i Aktofit, zgodnie z instrukcją.

Antraknoza ogórkowa

Brązowe, z grubsza zaokrąglone zmiany z żółtymi brzegami na ogonkach liściowych, łodygach lub owocach. Na odmianach odpornych na choroby może wyglądać jak opalenizna z zielonymi krawędziami. Stopniowo uszkodzenie wysycha, liście odpadają.

Przyczyną choroby jest grzyb.

Walka z chorobą:

• prawidłowy płodozmian;
• sadzenie odmian odpornych na choroby;
• używaj tylko certyfikowanych nasion.
• stosowanie fungicydów.

Oznaki choroby ogórka na liściach

Objawy wielu chorób są podobne, więc tylko specjalista może dokładnie określić, na co chorują ogórki. Poniżej znajdują się najczęstsze choroby ogórków ze zdjęciem, być może Twój przypadek jest również gdzieś przedstawiony.

Plamy na liściach ogórka

Ta choroba nazywa się Cercospora.

Początkowe objawy choroby pojawiają się na starszych liściach w postaci małych jasnobrązowych plamek. W miarę postępu choroby zmiany powiększają się i pokrywają duże obszary powierzchni liści. Uszkodzenia mogą mieć ciemną obwódkę. W środku stają się kruche i pękają.

Cercospora na liściach ogórka

Powodem jest grzyb.

Walka z chorobą:

• wykopać i spalić chore rośliny;
• jesienią zrób to samo z resztkami roślin.

Zwiędłe liście ogórka

Więdnięcie liści kultury występuje zarówno na terenie otwartym, jak i zamkniętym. Może to być zarówno sadzonka, jak i dorosła roślina.

• niewłaściwe podlewanie: brak, nadmiar wilgoci i użycie zimnej wody do nawadniania;
• brak lub nadmiar składników odżywczych: mało azotu i dużo potasu i fosforu;
• niewłaściwe miejsce do sadzenia roślin: nadmiar lub brak światła słonecznego;
• szkody spowodowane chorobami i szkodnikami;
• reakcja na chemikalia;
• ogórki nie lubią przebywać w pobliżu pomidorów.

Walka – eliminacja przyczyn problemu.

Liście ogórka wysychają

Oznaki problemu:

Po pierwsze, dolne lub górne liście są zwinięte. Krawędzie liścia żółkną, stopniowo wysychają i kruszą się.

Może się to wydarzyć w inny sposób. Cały talerz staje się białawy lub żółtawy. Lub pojawiają się oddzielne białe plamy, które rozprzestrzeniają się na całym arkuszu. To powoduje, że wysycha.

Powody i walka są podobne do poprzedniego problemu.

Często przyczyną więdnięcia i wysychania liści ogórka jest brak lub wręcz przeciwnie, nadmiar składników mineralnych. Zalecamy zapoznanie się z artykułem na temat karmienia ogórków , w którym bardziej szczegółowo poruszyliśmy ten temat.

Dlaczego liście ogórka gniją i żółkną

Może to być spowodowane przez Alternaria lub zgniliznę liści.

Oznaki choroby:

Pojawiają się drobne, żółto-brązowe plamki z żółtą lub zieloną obwódką, które najpierw tworzą się na najstarszych liściach. W miarę postępu choroby zmiany rozszerzają się i stają się dużymi nekrotycznymi plamami, często o koncentrycznym wzorze. Zmiany rosną razem, liście zaczynają się zwijać i ostatecznie obumierają.

Przyczyną choroby jest grzyb, który rozwija się w ciepłe i wilgotne dni.

Walka z chorobą:

• co 2 lata musisz naprzemiennie nasadzać;
• usuwać śmieci w odpowiednim czasie;
• podlewanie w tym przypadku nie powinno odbywać się na liściach;
• stosować fungicydy.

Choroby płodu

Co za choroba, gdy ogórki żółkną

Jedną z przyczyn żółknięcia owoców rośliny jest wirus mozaiki ogórka. Twoje ogórki są zarażone, jeśli zauważysz pomarszczone, uschnięte liście z plamami i plamami na owocach. Wahają się od bladobiałego do żółtego z miękką teksturą.

Pleśń na ogórkach

Może to być spowodowane chorobą białej zgnilizny, której inna nazwa to Sclerotinia. Przyczyny i sposoby radzenia sobie z tą chorobą znajdują się poniżej.

Pleśń jest również częścią objawów choroby mączniaka prawdziwego. Które zostało wspomniane powyżej.

Biała zgnilizna ogórków

Ta choroba zakaźna jest wywoływana przez grzyba torbacza Sclerotinia. Najczęściej rozwija się wczesną wiosną i jesienią. W tej chwili brakuje ciepła i nadmiaru wilgoci. Choroba rozwija się w temperaturze 12-16 stopni. Wpływa na wszystkie części rośliny. Dotknięta powierzchnia zaczyna zamoknąć i pokryta jest nalotem bawełny.

Zarodki ogórka gniją

Rozpad jajników ogórka jest związany z chorobą brązowej plamistości. Inną nazwą choroby jest Cladosporium.

Na zarodkach pojawiają się ciemne plamy. Wraz ze wzrostem płodu zwiększa się jego rozmiar. Ogórek pokryty błotnistym zielonym nalotem.

Przyczyną problemu mogą być również choroby ogórków – szara i biała zgnilizna.

Ogórki są grudkowate, co za choroba

Deformacji owocu sprzyjają wirusowe choroby roślin. Mogą to być mozaiki zielono-białe. Choroba może rozwinąć się po gwałtownym skoku temperatury do +30 stopni.

Liście rośliny marszczą się, zmniejsza się liczba żeńskich kwiatów i owoców. Jajniki rozwijają się wolniej, owoce są zdeformowane. Nabierają mozaiki i tracą smak.

Choroby łodygi ogórka

Łodygi ogórka gniją, co robić

Zgnilizna łodygi jest również nazywana askochitozą, wywoływaną przez grzyby. Nadużywanie nawozów i stosowanie zimnej wody do nawadniania przyczynia się do rozwoju choroby.

Choroba atakuje łodygi u nasady rośliny. Na łodydze pojawiają się ciemne obszary, a wkrótce wszystko ciemnieje. Ogórki przestają rosnąć, jajniki kruszą się, korzenie miękną, a roślina obumiera.

• przestań podlewać na tydzień;
• podlewać rośliny tylko ciepłą wodą;
• przestań karmić.

Inne sposoby radzenia sobie z chorobą opisano powyżej.

Choroba korzenia ogórka

Gniją korzenie ogórka

Zgnilizna korzeni jest wywoływana przez chorobę grzybiczą Fusarium. Objawy i zapobieganie chorobie opisano powyżej.

Szereg chorób również, jeśli nie jest leczone, przenosi się na korzenie, łodygi i owoce.

Wynik

Widzieliśmy, że choroby ogórków są różnorodne, walka z nimi nie zawsze kończy się sukcesem. Każdej chorobie lepiej zapobiegać niż leczyć. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki pomogą Ci uzyskać bogate zbiory.

Powiązane posty:

1. Choroby storczyków: ciemne plamy i inne rodzaje chorób roślin i ich leczenie – pocvetam.ru
2. O chorobach kaczek: opis chorób, objawów, metod leczenia, leków
3. Choroby i szkodniki nasturcji (jak sobie radzić, jak walczyć, aby się ich pozbyć)