Wybór najlepszych odmian kopru

Krzew koprowy Alligator jest kulturą o wysokiej wydajności. Rozetę liści podnosi się silnym wypełnieniem. Sprzątanie zieleni odbywa się półtora miesiąca po wykiełkowaniu. Okres gotowości do korzystania z parasoli na przyprawy wynosi 115 dni. W południowych regionach roślina ma czas na dojrzewanie nasion. Roślina wysoka, do 1,6 metra z potężną łodygą.Aligator ma silny aromat i daje do 20 gramów zieleni i do 60 podczas zbioru przypraw z jednej rośliny. Ta odmiana jest uwielbiana przez ogrodników za ich aromat i dużą ilość zielonej masy.

Gołąbki

Zapraszam po mój bardzo stary przepis na tradycyjne gołąbki z mięsa wieprzowego, bez dodatku ryżu. Gołąbki są delikatne, bez zbędnych składników oraz zasmażki. Można je szykować i z młodej i ze starej kapusty.

– przepis krok po kroku
– dużo porad oraz kilka wersji na dodatki
– polski obiad, który można szykować cały rok

Czas przygotowania: 1 godzina
Czas duszenia maksymalnie: 1 godzina 30 minut
Liczba porcji: około 17 sztuk

Kaloryczność kcal: 85 w 1 gołąbku

• 700 g mielonej łopatki wieprzowej
• główka kapusty – białej lub włoskiej
• 1,5 szklanki bulionu lub odlanego rosołu
• 1 średnia cebula – około 200 g
• łyżka oleju roślinnego
• 2 łyżki bułki tartej
• 2 łyżki przecieru pomidorowego lub koncentratu
• przyprawy: po płaskiej łyżeczce soli i pieprzu

Gołąbki

Szklanka ma u mnie pojemność 250 ml.
Warzywa ważone były przed ewentualnym obraniem/przygotowaniem.

Kalorie policzone zostały na podstawie użytych przeze mnie składników. Jest to więc orientacyjna ilość kalorii liczona na podstawie produktów, których użyłam w danym przepisie. Z podanej ilości składników otrzymasz około 17 gołąbków.

Przed szykowaniem gołąbków zachęcam też do przeczytania najpierw całego wpisu. W treści podaję bowiem dużo ciekawych porad dotyczących składników oraz ich zamienników. Być może zapragniesz użyć np. kapusty pekińskiej zamiast zwykłej białej lub dodać do farszu ryż. Na koniec opisuję również jak zrobić gołąbki z piekarnika.

Przepis na gołąbki

Potrzebujesz około 700 gramów mięsa wieprzowego. Według mnie najlepsza do gołąbków jest łopatka wieprzowa. Na gołąbki nada się również mieszanka karkówki z chudą szynką lub też biodrówka, którą gorąco polecam. Mięso zmiel w maszynce na średnich oczkach. Jeśli nie masz maszynki, to polecam zakup mięsa u rzeźnika z możliwością zmielenia mięsa na miejscu w sklepie.

Cebulę obierz i bardzo drobno poszatkuj. Zazwyczaj wybieram cebulę czosnkową lub zwykła białą, ale ta cukrowa też zbędzie dobra. Podsmażaj ją na oleju przez około 5 minut (lub trochę dłużej) i dodaj do miski ze zmielonym mięsem. Dodaj po płaskiej łyżeczce soli i pieprzu oraz dwie łyżki bułki tartej. Całość dobrze wymieszaj.

Porada: Aby przygotować gołąbki z ryżem w farszu należy ugotować wcześniej 50 gramów białego ryżu (po ugotowaniu wyjdzie Ci około 140 gramów ryżu). Ugotowany i odsączony ryż wymieszaj z masą mięsną z cebulką i przyprawami. Sprawdź smak farszu i w razie potrzeby dopraw go. Zamiast ryżu można też użyć kaszy jęczmiennej lub gryczanej.

Przygotuj duży, szeroki garnek. Wlej wody do 1/3 jego wysokości. Włącz palnik. Użyłam kapusty młodej, ale można też sięgnąć po kapustę starą lub kapustę pekińską. Liście kapusty można sparzyć na kilka sposobów. Ja proponuję najpierw usunąć nożem głąb. Należy wyciąć odwrotnie ułożony stożek z głąba. Wówczas łatwiej będzie zdejmować miękkie liście. Kapustę umieść we wrzącej już wodzie, dziurą po głąbie do dołu. Po dwóch minutach przekręć kapustę i poczekaj jeszcze 2-3 minut zanim zdejmiesz pierwsze liście. Zdejmuj po 2-3 liście. Zwijaj gołąbki i zdejmuj kolejne liście. (Z kapusty pekińskiej wystarczy zdjąć liście i zanurzyć je przez 2 minuty we wrzątku).

Każdy liść posiada po środku grubszy nerw. Należy go delikatnie usunąć (nie za głęboko, ponieważ jest ryzyko wypadania farszu). Można również obciąć wystające zgrubienie ostrym nożem.

Umieść w dłoni porcję farszu wielkości mandarynki. Lekko ją spłaszcz, wydłuż i przenieś na liść przy wyciętym nerwie. Złóż do środka boki liścia. Zwijaj ciasno gołąbka od grubszego nerwu, do krawędzi liścia na drugim jego końcu.

Zwiń tak partiami wszystkie gołąbki póki starczy Ci farszu. Wodę z garnka wylej. Na jego dnie ułóż kilka liści, które były już za małe do zwijania gołąbków. Układaj obok siebie gołąbki. Ułożysz zapewne 2-3 warstw. Jeśli boisz się, że liście kapusty umieszczone na dnie mogą się przypalić, to polecam wyłożyć tam wcześniej kilka plasterków słoniny.

Gołąbki zalej bulionem warzywnym lub drobiowym wymieszanym z przecierem pomidorowym. Przykryj garnek i gotuj je na małej mocy przez około 1,5 godziny (z kapustą włoską). Pod koniec duszenia możesz dać łyżkę siekanej natki pietruszki lub koperku.

Porada: Młoda kapusta oraz kapusta biała mogą się ugotować/zmięknąć znacznie szybkiej niż np. kapusta włoska. Młoda kapusta będzie miękka już po około 30 minutach. Stara kapusta po około 40-45 minutach.

Gołąbki podawaj od razu po ugotowaniu. Najlepiej smakują z ziemniakami z wody. Polej je delikatnym, rzadkim lekko pomidorowym rosołem i posyp dodatkowo świeżo siekanym koperkiem lub też natką pietruszki.

Porada: Gołąbki z piekarnika to wersja równie prosta w przygotowaniu. Gołąbki zawinięte w kapustę należy ułożyć jeden obok drugiego w dużym naczyniu żaroodpornym (wcześniej dno formy wyłóż kiściami kapusty, które porwały się lub były za małe do zawijania gołąbków). Gołąbki umieść na środkowej półce w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Ustaw opcję pieczenia góra/dół. Naczynie z gołąbkami przykryj i piecz przez 50 minut (lub dłużej, jeśli kapusta jest nadal za twarda). Po tym czasie zalej je sosem pomidorowym. Sos pomidorowy to np: 1 szklanka bulionu; 2 szklanki przecieru pomidorowego; 4 łyżki koncentratu; po łyżeczce soli i oregano oraz pół łyżeczki pieprzu. Gołąbki z sosem umieść ponownie w piekarniku i zapiekaj je już bez przykrycia przez około 20 minut lub dłużej (ta sama temperatura).

A poniżej zdjęcia pysznych gołąbków z dodatkiem doprawionego sosu/wywaru odlanego z ugotowanych gołąbków. Sos pomidorowy do gołąbków jest pyszny i sprawia, że gołąbki smakują jeszcze lepiej.

Średnia 4.8 / 5 ( 2172 głosów) Oceń!
Drukuj Przepis
Zapisz Przepis
Dodaj Notatkę
Dziękuję za wspólne gotowanie, Ania z AniaGotuje.pl
p.s. Nie zapomnij zrobić zdjęcia gotowej potrawy i dodać go w komentarzu pod przepisem ��
Link do przepisu: https://aniagotuje.pl/go/14128
Kliknij by udostępnić:

Zobacz podobne przepisy

Zostaw mi swój email, a 2 – 3 razy w miesiącu wyślę Ci moje ulubione przepisy.
Dodaj nowy komentarz

Gołąbki

Gołąbki, cabbage roll, to popularne danie nie tylko w Polsce. Jest przygotowywane w różnych wariantach w Europie Centralnej, na Bałkanach, w Egipcie czy też w Azji. Gołąbki w Europie przygotowywane są zazwyczaj z z wykorzystaniem wołowiny, wieprzowiny bądź jagnięciny samodzielnie bądź w połączeniu z ryżem czy kaszą. W Azji faszerowane są niekiedy owocami morza, tofu jak również grzybami. W Europie stosujemy białą kapustę, a w Azji często używa się kapusty pekińskiej. Mój przepis na gołąbki to chyba najbardziej tradycyjna i super prosta wersja. Tak jak już wcześniej napisałam, gołąbki szykować można nie tylko z mięsa wieprzowego, jednak na przestrzeni lat najpopularniejszym i najlepszym mięsem na gołąbki okazała się łopatka wieprzowa. Tak samo zresztą jak przy mielonych. Kotlety mielone również najlepsze wychodzą z łopatki wieprzowej. To mięso świetnie komponuje się z kapustą, pomidorami i podstawowymi przyprawami. Do tego jest idealnie jeśli chodzi o zawartość tłuszczu. Zatem moje gołąbki przepis zazwyczaj właśnie z łopatką, ponieważ kotlecik w kapuście nie będzie suchy.

Gołąbki przepisy

Przepis na gołąbki różni się w zależności od regionu tak samo jak różne są sosy, z którymi podajemy danie. W naszej części Europy gołąbki podaje się w sosie pomidorowym, ale spotyka się też z dodatkiem śmietany. W Skandynawii natomiast tradycyjnym dodatkiem jest dżemem borówkowy, który daje słodko cierpki posmak. Gotowe gołąbki przygotowujemy dusząc w garnku. W innych krajach spotyka się przygotowywanie na parze. W niektórych regionach Azji kapusta pekińska i bywa podawana oddzielnie i dopiero na talerzu zwijamy w nią farsz. U nas gołąbki są gotowane lub ewentualnie można też zrobić gołąbki z piekarnika. Ja zdecydowanie wolę wersję z garnka, ale te z piekarnika również opiszę. Różne są zatem przepisy na gołąbki, jednak zazwyczaj spotykam się z gołąbkami na wieprzowinie, zawijane w kapustą białą młodą lub starą lub ewentualnie w kapuście pekińskiej. Jeśli mogłabym wybierać, to zdecydowanie najbardziej smakują mi gołąbki z młodej kapusty. W naszym kraju zdecydowanie podaje się gołąbki w sosie pomidorowym w wersji bardziej skromnej, czyli tylko z symboliczną ilością sosu, lub też z znacznie większą ilością sosu, kiedy gołąbki dosłownie pływają w sosiku z pomidorów. Gdy szykuję przepis na gołąbki z młodej kapusty, to zazwyczaj daję mniej sosu pomidorowego i posypuję gołąbki natką pietruszki. Gdy szykuję gołąbki ze starej, białej kapusty to wówczas szykuję je z większą ilością sosu pomidorowego. Polecam też mój przepis zupa gołąbkowa. Z lubianych dań warto sprawdzić przepis na fasolkę po bretońsku – fasolka po bretońsku.

Przepis na gołąbki

Gołąbki tradycyjne w Polsce to danie półmięsne. Przygotowujemy je z wykorzystaniem białej kapusty nadziewane farszem z mięsa mielonego wieprzowego z dodatkiem ryżu bądź czasami kaszy gryczanej. Do tego często dodawane są grzyby oraz cebula plus przyprawy. Ja osobiście preferuję delikatne gołąbki mięsne przygotowywane bez dodatku ryżu i kaszy. Ale to kwestia indywidualna. I tutaj mam dylemat, ponieważ w naszych rodzinnych domach gołąbki albo miały ryż albo go nie miały i każdy chce zajadać inną wersję gołąbków. Postaram się zatem opisać obie wersje, ponieważ tak naprawdę, to tylko kwestia tego, czy do farszu mięsnego dodamy ugotowany i odsączony ryż, czy też nie dodamy go wcale. Złośliwi mówią, że dodatek ryżu to nie tradycja a coś co wynika z biedy, by wypełnić gołąbki tańszym produktem. Ja się z tym nie zgadzam. Owszem.. ma to sens, jednak gołąbki z ryżem są zwyczajnie super pyszne. Tak samo jest z przepisami świątecznymi. Kapusta z grzybami jest super, ale dla niektórych już kapusta z grochem to bieda.. Nie zgadzam się całkowicie. Równie dobrze można powiedzieć, że kapusta z grzybami to biedne danie, bo każdy sobie może nazbierać jesienią grzyby za darmo i ususzyć, prawda? 🙂 Co by nie było, uwielbiam obie wersje. Tak więc warto eksperymentować i spróbować różnych wariantów i składników w kuchni. Koniecznie sprawdź też jak smakują moje gołąbki bez zawijania, które możesz gotować w garnku lub zapiec w piekarniku.

Wybór najlepszych odmian kopru

Dill to jedna z najpopularniejszych pikantnych przypraw w kuchni. Bez parasola z koperkiem marynata straci swój smak, a sałatka bez koperkowego aromatu i igieł porozrzucanych po powierzchni nie będzie tak apetyczna. Dlatego koper jest używany przez cały rok w suchej i świeżej formie. Zwiększone zapotrzebowanie na świeżą zieleń stworzyło warunki do uzyskania wielu nowych odmian kopru, różniących się pod względem dojrzewania, barwy, struktury liści i wyglądu rośliny.

Cechy odmian kopru

Jeśli rozważymy rodzaj kopru, należy on do rodzaju parasola, jest spokrewniony z marchewką i selerem. Ma krewnego, dzikiego kopru lub pasternaku, który jest zjedzonym warzywem korzeniowym przypominającym marchewkę i pietruszkę.

W wyniku prac hodowlanych na rynku wiejskim przedstawiono odmiany trzech grup:

• o wczesnym okresie dojrzewania;
• odmiany sezonowe;
• późno dojrzewające, nie dające różnorodnych parasoli.

Dwuletnie odmiany kopru mogą rozwijać parasol z ciągłą uprawą przez cały rok, ale w krótkim lecie Rosji nie mogą produkować nasion na otwartym polu. To wyjaśnia wysoki koszt nasion hybrydowych.

Wczesne odmiany

Rosnąć zielenie wiosną może pochodzić z wczesnego kopru. Zazwyczaj są to strefy, które składają się z 4-6 liści i parasola. Należą do nich stare i nowo utworzone odmiany, których okres szycia wynosi 35-40 dni. Owoce aromatu koperkowego są stosowane w medycynie i gotowaniu.

Przeczytaj również: Zdjęcie i opis chorób kopru i ich kontroli

Wczesna odmiana dojrzała Kotwica

Nowa wczesna odmiana dojrzała Anker udaje się dać parasole i wystarczająco dużo zieleni. Jego wydajność wynosi 2-3 kg / m2, co nie jest złe dla różnych odmian wczesnego dojrzewania. Kotwicę można wysiać kilka razy, zbierając wystarczającą ilość młodych zielonych. Smak tej odmiany jest średniej intensywności.

Wczesna odmiana Redut

Odmiana o wyjątkowo silnym aromacie. Roślina ma niską, mocną podstawową rozetę.Liście są wypełnione woskową powłoką.Liść jest podłużny, segmenty długie. Parasol jest duży, wypukły. Wydajność z jednego kwadratu zieleni wynosi 1,2 kg, podczas zbierania produktów parasolowych do prawie trzech kilogramów. Bardzo potężna łodyga jest nie mniej pachnąca niż zielone talerze.

Dill Gribovskoy early

Najczęstsza wczesna odmiana, która hoduje samosiewkę i rośnie jak chwast. Po wykiełkowaniu roślina daje 4 liście i produkuje kosz z kwiatami w ciągu 70 dni. Wysokość łodyg wynosi około 80 cm, ta odmiana ma trochę zielonej aromatycznej przyprawy, ale już w lipcu opracowała już koszyki na nasiona, które są używane do gotowania podczas marynowania i solenia. Masa jednego egzemplarza kopru wynosi 12 gramów. Owoce pachnące koperkiem mogą być dojrzewane po 108 dniach.

Odmiany o średnim dojrzewaniu

Koper ma średni okres dojrzewania i charakteryzuje się dużą masą liści. Rozprzestrzeniaj rozety 6-10 liści, aby uzyskać większą wydajność zielonej masy. Dojrzewanie nasion w tym samym czasie wysiewu następuje tydzień później. Ich nasiona osiągają dojrzałość wosku, nadają się do gotowania. Te odmiany obejmują Lesnogorsky, Kibray, Patterns, Richelieu i inne.

Grade Richelieu

Odmiana Richelieu reprezentuje koperek o średniej dojrzałości. Koronkowe piękno liści jest trudne do opisania. Niebiesko-zielone igły są bardzo dekoracyjne. Kiedy szypułka zostaje wyrzucona, zieleń staje się najbardziej pachnąca. Ten rodzaj kopru, oprócz dużej ilości zieleni w sierpniu, daje dojrzałe nasiona, jeśli zostanie posiana w kwietniu. Richelieu ma duże nasiona, parasole o średnicy do 20 cm. Każdy kosz składa się z 20-50 prostych parasoli. Wysokość rośliny z parasolem wynosi ponad metr. Zielony plon do 1,3 kg na metr.

Przeczytaj również: Najczęstsze choroby porzeczek i metody ich leczenia

Dill Kibray

Dobrze znana odmiana Kibray o średniej dojrzałości od dawna cieszyła się miłością ogrodników. Szybko rosnąca zieleń pozwala uszczypnąć gałęzie w miesiąc po wykiełkowaniu. Liście są pachnące, uniesione, liście szybko rosną do 45 dni po wykiełkowaniu. Odmiana odmiana sprayu Kibray rozprzestrzenia się szeroko, więc odległość między roślinami powinna wynosić około 20 cm, a pomiędzy rzędami 30. Zieloni rosną stopniowo, a całkowita kolekcja może wynosić do sześciu kilogramów na kwadrat. Ta odmiana kopru jest odporna na choroby grzybowe i może być uprawiana na wilgotnych glebach. Gniazdko przyprawy jest gotowe w ciągu 72 dni.

Dill Ambrella

Odmianą Ambrella w środku sezonu jest roślina o wysokości do dwóch metrów podczas kwitnienia. Zieloni zaczynają czyścić po sześciu tygodniach od kiełkowania. W tym samym czasie zielenie zachowują swoje aromatyczne cechy podczas kwitnienia. Liście są duże, zielone, wydłużone w nici.Średnica parasola sięga prawie 20 cm, zbierając do 50 prostych koszy. Bardzo pachnące warzywa do 2, 3 kg na metr kwadratowy. Parasol został założony przez firmę rolniczą Gavrish, odnosi się do odmian koperku dla zieleni.

Późno dojrzewające odmiany kopru

Późnie dojrzewające odmiany kopru są uprawiane w celu wyprodukowania nadających się do spożycia warzyw. Nie mają czasu, aby dać parasol, w zasadzie te rośliny mają krzaczaste rozłożyste niskie rozety liści. Gotowanie na parze w późnych odmianach rozpoczyna się w siódmej dekadzie. Dlatego zielone są usuwane do minimum. Te odmiany obejmują, takie jak Alligator, Frost, Patterns.

Czytaj również: Niż karmić koperkiem, jeśli rośnie słabo

Dill Alligator

Krzew koprowy Alligator jest kulturą o wysokiej wydajności. Rozetę liści podnosi się silnym wypełnieniem. Sprzątanie zieleni odbywa się półtora miesiąca po wykiełkowaniu. Okres gotowości do korzystania z parasoli na przyprawy wynosi 115 dni. W południowych regionach roślina ma czas na dojrzewanie nasion. Roślina wysoka, do 1,6 metra z potężną łodygą.Aligator ma silny aromat i daje do 20 gramów zieleni i do 60 podczas zbioru przypraw z jednej rośliny. Ta odmiana jest uwielbiana przez ogrodników za ich aromat i dużą ilość zielonej masy.

Wzory kopru

Charakterystyczną cechą wzorów kopru natryskowego jest powolne kradzieże. Dlatego hodowla VNIISSOK o połowie późnego kopania jest bardzo produktywną odmianą.Bardzo pachnące duże liście wyrastają z dna i wokół pnia szypułki. Główne zbiory zielonej masy są przeprowadzane do dwóch miesięcy. Zielona masa jednej rośliny wynosi więcej niż 50, z koszem – 83 gramy. Wysokość łodygi sięga półtora metra. Odmiana jest odporna na choroby i ma wysoki procent suchej masy i witaminy C.

Mróz, średnia późna odmiana

Odmiana średnio późna. Arkusze są długie, szaro-zielone z domieszką wosku. Wysokość rośliny przy kwitnieniu 150-170 cm, duże parasole. Bardzo silny aromat we wszystkich częściach kopru, szczególnie w liściach podczas otwierania kosza. Dużo zieleni z jednego krzewu to 40 gramów. Całkowita waga towaru na metr kwadratowy wynosi 2,7 kg. Ta odmiana jest ceniona za obfitość ostrych zielonych. Uprawy są od kwietnia do sierpnia. Zaleca się stosowanie uprawy w zamrożonej formie.

Najlepsze odmiany koperku – wideo

Proste użycie insektycydu Eforia Ogrodnictwo

Zawartość artykuł: Opis Korzyści ze stosowania środka owadobójczego owadobójcze toksyczności przewodnik Eforie do zwalczania szkodników roślin – .

Zastosowanie insektycydu Nurell D Ogrodnictwo

Treść artykułu: Cel preparatu i forma uwalniania Jak to działa Zalety i wady Przygotowanie i stosowanie Zasady postępowania z środkami owadobójczymi – wideo .

Zbiory w twoim ogrodzie również zależą od przycięcia drzew owocowych. Ogrodnictwo

.C.TM.D.C.zbiory. Aby było dobrze owocowane i nie chore, potrzebujesz przycinania drzewek owocowych. Zrób to na wiosnę i jesień.Porozmawiajmy o wiosną. O sadzisz roślinę, zranisz go.

• Kody Błędów
• Filtry I Liczniki Wody
• Prace Instalacyjne
• No Cóż
• Projekt I Obliczenia
• Lampy I żarówki

• Krajobrazu
• Panele Słoneczne
• Aktualności
• Usterki
• Przegląd Towarów Z Chin
• Grzejniki Wodne I Kotły

Koper: rośnie na parapecie iw ogrodzie

Koper (łac. Anethum) to monotypiczny rodzaj jednorocznych roślin zielnych z rodziny Umbrella, reprezentowany przez gatunek koperkiem wonnym, czyli koprem ogrodowym. W naturze gatunek ten występuje w środkowych i południowo-zachodnich regionach Azji, w Himalajach i północnej Afryce, a w kulturze jest uprawiany na całym świecie. Podobnie jak jego względna pietruszka, koperek znany jest ludzkości od czasów starożytnego Egiptu, ale koper zaczął być stosowany jako przyprawa w Europie dopiero w XVI wieku.
Dziś ta bezpretensjonalna, odporna na zimno roślina jest poszukiwana w kuchni i medycynie.

Sadzenie i pielęgnacja kopru

• Sadzenie: wysiew nasion w otwartym terenie – wczesną wiosną, a następnie można je wysiewać co 2 tygodnie. Uprawiając koper w domu, można wysiewać nasiona w dowolnym momencie. Wysiew nasion kopru krzewiastego na sadzonki – w marcu sadzenie sadzonek w ziemi – za nieco ponad miesiąc.
• Oświetlenie: jasne słońce lub półcień.
• Gleba: luźna i dobrze nawożona obojętna gleba.
• Podlewanie: częste: w upale – dwa razy dziennie. Zużycie wody -20-30 l wody na metr kwadratowy.
• Nawóz pogłówny: przy uprawie w glebie wstępnie nawożonej nawóz pogłówny nie jest potrzebny, na ubogą glebę aplikuje się nawozy azotowe w postaci sfermentowanego naparu z pokrzywy. Jeśli jest zapotrzebowanie na potas i fosfor, dodaj je w ilości 10-15 g na m².
• Rozmnażanie: nasiona.
• Szkodniki: baldaszkowate, owady włoskie (pasiaste robaki), marchewkowe chrząszcze i muchy, melon, marchewka wierzbowa i mszyce marchewkowe.
• Choroby: czarna noga, mączniak prawdziwy, fuzarium, fomoza, cerkosporioza i rdza.

Roślina koperkowa – opis

Koperek ma silny korzenny zapach. Łodyga jest pojedyncza, prosta, osiąga wysokość od 40 do 150 cm, powierzchnia łodygi jest ciemnozielona i drobno bruzdowana. Liście jajowate rozcina się na trzy lub cztery części, zraziki ostatniego rzędu są podobne do włosia lub liniowo-nitkowate. Kwiaty z żółtymi płatkami zbierane są w parasolki o średnicy od 2 do 9 cm, które z kolei ułożone są w baldaszkowate kwiatostany o średnicy od 15 do 20 cm Owocem jest kropelka. Szeroko eliptyczne lub jajowate nasiona kopru osiągają 5 mm długości i 3,5 mm grubości. Ziele kopru kwitnie od czerwca do lipca, a owoce dojrzewają od lipca do września.

W artykule „Siew warzyw do sadzonek w lutym” pisaliśmy jak wyhodować koperek i pietruszkę na parapecie w postaci sadzonek, aw artykule „Siew warzyw do ziemi w marcu” opisaliśmy jak i kiedy siać koperek do ziemi, a także jak uprawiać koperek i pietruszka w otwartym polu. Dziś powiemy Ci bardziej szczegółowo, jak prawidłowo wyhodować koperek w domu, kiedy siać koperek w otwartym terenie, jak wyhodować koperek z nasion i jak należy dbać o koperek rosnący w ogrodzie.

Sadzenie kopru

Kiedy sadzić koper

Pierwszy wysiew kopru w otwartym terenie przeprowadza się wczesną wiosną, ale jeśli chcesz mieć zielony koperek na stole wiosną, latem i jesienią, najlepiej jest zastosować metodę uprawy taśmowej – nasiona wysiewać co 10-12 dni od wczesnej wiosny do końca sierpnia. Sadzenie kopru na wiosnę polega na przygotowaniu miejsca jesienią – do wykopania gleby na głębokość żyznej warstwy, ale lepiej jest stosować materię organiczną w postaci obornika nie pod koperkiem, ale pod jego poprzednikami, z których najlepsze są kapusta, buraki, ogórki i rośliny strączkowe.

Nie można sadzić kopru na obszarach, na których wcześniej rosły rośliny parasolowe – marchew, pietruszka, kminek, koper włoski i pasternak.

Najlepszymi sąsiadami koperku są kapusta i ogórki, a najgorsze są uprawy parasolowe. Koper i marchewka to niefortunna okolica, podobnie jak pietruszka i koperek. O wiele lepiej jest uprawiać koper i czosnek na tym samym obszarze. Koper i ziemniaki dobrze się ze sobą dogadują.

Wczesną wiosną, przed zasiewem nasion, glebę spulchnia się grabiami i na m² poletka nanosi się 15-20 g mocznika, 15-20 g soli potasowej i 20-30 g superfosfatu.

Jak sadzić koper

Przed siewem nasiona kopru podlewa się wodą na 3-4 godziny, kilkakrotnie zmieniając ją w celu wypłukania z nasion substancji spowalniających ich kiełkowanie. Następnie nasiona zanurza się na dwie godziny w mocnym roztworze nadmanganianu potasu, następnie myje, suszy i wysiewa do rowków o głębokości 2 cm, oddalonych od siebie o 15-20 cm. W bruździe nasiona układa się w odległości 1-2 cm i po uszczelnieniu nasion podlewa rośliny. Koper kiełkuje w temperaturze 5 ºC, a dla przyspieszenia wschodów sadzonek stanowisko przykrywa się agrospanem. Pierwsze pędy mogą pojawić się za tydzień do dwóch.

Rosnący koperek na parapecie

Siew koperku

Kiedy siać koper w domu? Tak, w każdej chwili – tę kulturę można uprawiać na parapecie przez cały rok. Jeśli jednak chcesz mieć zielony koperek w domu w środku zimy, musisz wiedzieć, która odmiana jest do tego odpowiednia. W domu najlepiej uprawiać tak wcześnie dojrzewające odmiany krzewów jak Gribovsky, Grenadier i Richelieu.

Nasiona poddaje się wstępnej obróbce jak przed siewem w otwartym terenie, po czym wysiewa się je na głębokość 1-2 cm w dużych pojemnikach z warstwą drenażową na dnie i mokrym podłożem z jednej części wermikompostu i dwóch części włókna kokosowego, po czym pojemniki przykrywa się szkłem lub folią i umieszcza do ciemnego miejsca. Nie zapomnij przewietrzyć upraw i usunąć kondensację ze szkła. Sadzonki pojawiają się za dwa tygodnie, po czym można zdjąć pokrywę, a pojemniki należy przenieść do światła.

Opieka nad koperkiem w domu

Gęsto porośnięte pędy są przerzedzone, ponieważ koperek nie toleruje ucisku. Optymalna odległość między sadzonkami to 2-3 cm Temperatura w pomieszczeniu nie powinna być zbyt wysoka, ponieważ sadzonki mogą się rozciągać. W pierwszym tygodniu po wykiełkowaniu wskazane jest obniżenie temperatury zawartości o kilka stopni. Aby to zrobić, możesz wynieść plony na izolowany balkon. Po tygodniu temperaturę podnosi się do 15-18 ºC – jest to optymalny wskaźnik pomyślnego rozwoju sadzonek kopru.

W czasie, gdy dni są krótsze niż noce, koperek w domu nie będzie mógł się rozwijać bez dodatkowego oświetlenia. Świetlówkę o mocy 40-80 W należy umieścić w odległości 60 cm od pojemnika z sadzonkami. Sadzonki uzupełnia się światłem od wczesnego rana przez 5-6 godzin.

Podlewanie kopru

Ponieważ koperek nie toleruje chloru, rośliny podlewa się wodą o temperaturze pokojowej lub nieco cieplejszej przez jeden dzień. Jeśli to możliwe, dobrze byłoby przepuścić wodę do nawadniania przez magnes lub użyć stopionej wody do nawilżenia gleby. Gleba powinna być cały czas luźna i ledwo wilgotna, nie można nadmiernie zwilżyć podłoża, aby sadzonki nie chorowały na „czarną nogę”.

Koper na parapecie uwielbia spryskiwać butelką z rozpylaczem, zwłaszcza jeśli skrzynka na sadzonki znajduje się w pobliżu urządzeń grzewczych, na przykład grzejnika centralnego ogrzewania.

Górny sos koperkowy

Dwa razy w miesiącu sadzonki są karmione roztworem złożonego nawozu mineralnego, na przykład Ideal lub Rainbow w słabym stężeniu. Unikaj przedawkowania, może zabić młode rośliny. Sadzonki należy wstępnie podlać, a po nawożeniu wskazane jest spryskanie sadzonek czystą wodą, aby zapobiec poparzeniom liści. Możesz przeprowadzić opatrunek na liście, jak mówią, na liściach, ale stężenie tych roztworów powinno być jeszcze słabsze.

Uprawa kopru w otwartym polu

Sadzenie kopru w ziemi

Powiedzieliśmy już, jak siać nasiona kopru w otwartym terenie, teraz powiemy ci, jak sadzi się sadzonki kopru w ziemi. Odmiany krzewów koperkowych najlepiej uprawiać na sadzonkach, zwłaszcza jeśli chcesz uzyskać wczesne zbiory. Koper wysiewa się na sadzonki w marcu, koperek uprawia się w szklarni lub na parapecie, a nieco ponad miesiąc później, gdy sadzonki rozwiną się 3-5 liści, w ogrodzie sadzi się koperek. Należy to zrobić w pochmurny dzień lub wieczorem, kiedy promienie słoneczne nie mogą zaszkodzić sadzonkom.

Aby w przyszłości uniknąć przerzedzania, sadzonki sadzi się w odległości 20-30 cm od siebie, zachowując rozstaw rzędów w tych samych granicach. Po wypełnieniu otworów gleba jest lekko ubita, sadzonki są podlewane, a następnie miejsce przykrywa się suchą ziemią. Rośliny należy przez kilka dni osłonić przed ostrym słońcem. Kiedy na krzakach zaczynają tworzyć się pędy kwiatowe, lepiej je usunąć, aby zwiększyć wzrost gałęzi bocznych.

Pielęgnacja koperku w ziemi

Koper w otwartym polu nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wszystko jest jak zwykle: przerzedzanie, podlewanie, spulchnianie gleby, pielenie i karmienie. Glebę na działce rozluźnia się na głębokość 5 cm, gdy tylko sadzonki się zakorzenią. Następne dwa rozluźnienie przeprowadza się w odstępie dwóch tygodni po podlaniu lub deszczu na głębokość 10-12 cm.

Pielenie jest bardzo ważne, dopóki rośliny nie są mocne. Gdy już zaczną działać, jest mało prawdopodobne, aby chwasty je uszkodziły, ale chociaż sadzonki są małe i delikatne, nie należy dawać chwastom ani jednej szansy na osiedlenie się w ogrodzie.

Podlewanie kopru

Koper należy często podlewać, w przeciwnym razie straci smak, żółknie, a nawet może stracić swoje właściwości lecznicze. W upalne dni podlewaj roślinę dwa razy dziennie. Jeśli to możliwe, zainstaluj automatyczny system nawadniania. Ilość wody na 1 m² przy jednym nawadnianiu wynosi 20-30 litrów.

Górny sos koperkowy

Koper potrzebuje nawozów azotowych, ale jednocześnie należy wziąć pod uwagę jego zdolność do kumulacji azotanów, dlatego jako top dressing najlepiej dodać napar z pokrzywy fermentowanej przez pięć dni. Środek ten, oprócz karmienia kopru azotem, pozbędzie się mszyc. Należy pamiętać, że stosowanie środków owadobójczych na koperku jest wysoce niepożądane, zwłaszcza później niż pół miesiąca przed zbiorem. W razie potrzeby można zastosować nawozy fosforowo-potasowe w ilości 10-15 g na m².

Jak i kiedy zbierać nasiona kopru

Kiedy nasiona wyschną, wyglądają jak brązowe płaskie krążki i łatwo je oddzielić od parasola, możesz zacząć je zbierać. Nasiona kopru zachowują zdolność kiełkowania przez 3-4 lata. Po zebraniu wskazane jest ich wysuszenie do całkowitego wyschnięcia.

Co sadzić po koperku

Po koperku na miejscu można uprawiać cebulę i czosnek, fasolę i groszek, ziemniaki i pomidory. Uprawy selera (parasolowego) nie powinny być uprawiane po koperku, ponieważ mają one wspólne choroby z koprem i te same owady im szkodzą. Wysiew kopru lub innego zboża z rodziny Seler po zbiorze kopru będzie możliwy dopiero po 4 lub 5 latach.

Szkodniki i choroby kopru

Choroby kopru

Koper jest rośliną dość odporną na choroby, ale może też mieć problemy. Zagrożeniem dla kopru są choroby czarnej nogi, mączniaka prawdziwego, fuzarium, fomozy, cerkosporozy i rdzy.

Czarna noga oddziałuje na szyjkę korzeni młodych roślin, po czym staje się czarna, miękka, cieńsza i gnije. Rośliny leżą i wysychają. Choroba pojawia się najczęściej w wyniku niewłaściwej pielęgnacji, a sprzyja jej nadmierne podlewanie, nagłe zmiany temperatury, zastój powietrza, niedostateczne oświetlenie lub rosnące w cieniu. Przy pierwszych oznakach choroby potraktuj rośliny roztworem Fundazolu.

Mączniak prawdziwy atakuje zmielone części kopru, spryskując je białawą powłoką. Stymuluje rozwój chorób cieplnych na tle wysokiej wilgotności. Walka z mączniakiem prawdziwym odbywa się poprzez obróbkę kopru z siarką koloidalną.

Peronosporoza, czyli mączniak rzekomy, rozwija się również na naziemnej części rośliny i wygląda jak chlorotyczne, stopniowo brązowe plamy, na spodzie których tworzy się brudny fiolet. Peronosporoza przy pierwszych oznakach choroby jest niszczona przez traktowanie roślin jednym procentem płynu Bordeaux lub tlenochlorkiem miedzi – 40 g na 10 litrów wody.

Fomoza objawia się brązowymi plamami na liściach, łodygach i parasolach, atakuje również korzeń kopru, malując go ciemnymi pasami w rzędach. Aby uniknąć zanieczyszczenia stanowiska przez fomoz, nasiona należy podgrzać w gorącej wodzie przez pół godziny przed siewem, następnie natychmiast zanurzyć w zimnej wodzie, a następnie wysuszyć do stanu luźnego. Chore rośliny spryskuje się jednoprocentowym płynem Bordeaux. Zabieg można przeprowadzić kilka razy w odstępie 10-12 dni, ale ostatnie opryskiwanie przeprowadza się nie później niż dwa tygodnie przed zbiorem. Przed przetworzeniem lub zjedzeniem dobrze opłucz koper.

Cerkosporoza wygląda jak brudne, żółtawobrązowe plamy o średnicy do 6 mm na łodygach i parasolach kopru, które ostatecznie blakną w środku, podczas gdy krawędzie pozostają ciemnobrązowe. Cerkosporozę należy traktować w taki sam sposób, jak w przypadku fomaozy.

Fusarium więdnięcie rozwija się u roślin w fazie rozwoju 3-4 liści: pojawiają się na nich chlorotyczne plamy i opadają. Nasiąkliwość gleby, przegrzanie gleby lub uszkodzenie korzeni podczas spulchniania przyczynia się do rozwoju choroby. Fusarium można wyleczyć tylko na wczesnym etapie rozwoju – w walce z nim stosuje się obróbkę kopru fungicydami. Jeśli choroba zadziała, chore okazy będą musiały zostać usunięte i spalone. Najlepszym sposobem ochrony kopru przed chorobą fusarium jest rotacja i uprawianie odpornych na choroby odmian kopru.

Rdza tworzy na początku lata żółto-brązowe poduszki na spodniej stronie ogonków, liści i łodyg. Zapobiegawczo nasiona należy przed siewem podgrzać w gorącej (50 ºC) wodzie, następnie natychmiast zanurzyć w zimnej wodzie i wysuszyć. Rośliny dotknięte grzybem traktuje się kilkakrotnie w odstępie 10-12 dni jednym procentem płynu Bordeaux. Ostatnie przetwarzanie przeprowadza się nie później niż 15 dni przed pobraniem kopru. Pamiętaj, aby dokładnie wypłukać zioła przed jedzeniem lub przetwarzaniem.

Szkodniki kopru

Najczęstszymi szkodnikami kopru są rolety parasolowe, robaki włoskie lub pasiaste, chrząszcze marchewkowe, muchy marchewkowe, melony, marchewka wierzbowa i mszyce marchwiowe.

Mucha marchewkowa uszkadza naziemną część kopru, po czym rośliny zaczynają opóźniać wzrost, ich liście najpierw stają się czerwono-fioletowe, a następnie żółkną i wysychają. Mucha może pojawić się na koperku ze względu na sąsiedztwo działki z grządką marchewkową, ponieważ to zapach marchewkowych wierzchołków mucha leci jak pszczoła do miodu. Aby zapobiec pojawianiu się szkodnika w okolicy koperkiem, wymieszaj pył tytoniowy na pół z piaskiem i posyp tę mieszankę glebą wzdłuż rzędów. Należy to zrobić 2-3 razy w sezonie. Zamiast mieszanki tytoniowo-piaskowej można użyć mieszanki piasku z ostrym mielonym pieprzem, proszkiem musztardowym, popiołem drzewnym lub suchym torfem. Jeśli nie udało Ci się zapobiec inwazji muszki marchwiowej, będziesz musiał potraktować koperek preparatem Vantex, Arrivo lub Karate Zeon nie później niż dwa tygodnie przed zbiorem.

Rolety parasolowe to małe robaki, które infekują wszystkie rośliny z rodziny Seler – zarówno uprawne, jak i dzikie. Wysysają sok z kwiatostanów, liści, pędów roślin, skazując na śmierć zieloną część kopru. Na obszarach zajętych przez niewidomych plon spada o 30-40%. Aby zniszczyć te błędy, potraktuj koperek Aktellik lub Fitoverm.

Włoskie robaki prowadzą odpowiednio taki sam styl życia, jak osoby niewidome od parasoli, a szkoda z nich jest mniej więcej taka sama. W ciągu jednego sezonu w ciepłym miejscu owady te mogą dać dwa pokolenia, ale robak może być niebezpieczny tylko wtedy, gdy jest go za dużo. W takich przypadkach zakłada się leczenie witryny za pomocą Fitoverm lub Aktellik.

Mszyce wszystkich trzech typów – marchewka, wierzba-marchewka i melon – wysysają soki ze zmielonych części kopru, co powoduje ich karłowate, zdeformowane, pomarszczone, żółkną i wysychają. Ale to nie jest najgorsza rzecz, jaka może się przytrafić roślinie, na której pasożytują mszyce. Co najgorsze, jest nosicielem infekcji bakteryjnych i wirusowych, na które nie ma lekarstwa. Najpierw mszyce zmywa się z kopru silnym strumieniem wody, po czym liście nawozi się nawozami potasowo-fosforowymi. Następnie jedną łyżkę mydła w płynie wlewa się do codziennej infuzji 3 kg popiołu drzewnego w 10 litrach wody, dokładnie miesza, filtruje i traktuje tym roztworem. Po tygodniu roztwór z kopru zmywa się wodą.

Odmiany kopru

Eksperci wyróżniają odmiany kopru po kształcie rozety, szerokości, długości i kształcie segmentów liści, kolorze oraz stopniu rozcięcia liści. Amatorom wygodniej jest skupić się na takim znaku, jak początek formowania się łodygi. Na tej podstawie wyróżnia się wczesne, środkowe i późne odmiany kopru.

Wczesne odmiany kopru obejmują takie

• Gribovsky to owocna odmiana, która jest mało wymagająca w pielęgnacji, którą można uprawiać zarówno na parapecie, jak i na otwartym polu. To pachnący koperek, który prawie nie jest podatny na choroby. Roślina osiąga wysokość 25 cm;
• Dalniy – Ta wysokowydajna i odporna na wyleganie odmiana jest uprawiana do jedzenia, zamrażania, suszenia, robienia pikli i marynat. Rozeta u roślin tej odmiany tworzy się 38-40 dni po wykiełkowaniu. Ich liście są zielone, ze słabym woskowym nalotem;
• Aurora to wydajna, odporna na choroby i szkodniki nowa odmiana, która dojrzewa w ciągu 25 dni. Ma gęstą rozetę, potężny krzew z blisko rozmieszczonymi międzywęźlami, soczyste i pachnące liście o jasnozielonym kolorze;
• Grenadier – Ta odmiana krzewu dojrzewa w 35-40 dni od momentu wykiełkowania nasion. Najbardziej pachnąca roślina jest w fazie rozwoju 3-4 liści;
• Parasolka to również jedna z nowych odmian, dojrzewająca pod względem dojrzewania z Gribovskim. Ta odmiana najlepiej rośnie w szklarni.

Popularne odmiany średnio dojrzewającego kopru

• Parasolka – odmiana o długich liściach i gęstych gałązkach, odpowiednia na świeżą żywność i jako przyprawa;
• Boreas to owocna i pachnąca odmiana krzewów o dużych zielonych liściach z niebieskawym odcieniem w częściowo uniesionych rozetach o wysokości do 36 cm, od momentu siewu do dojrzewania trwa od 40 do 60 dni, a nasiona dojrzewają w 65-105 dni;
• Richelieu to odmiana ozdobna i odporna na choroby, charakteryzująca się dużą rozetą i pachnącą, piękną niebieskawo-zieloną koronkową zielenią z długimi płatami. Najwięcej liści na łodydze występuje w fazie kwitnienia;
• Kibray to wysokowydajna odmiana odporna na mączniaka prawdziwego. Można go uprawiać zarówno na zewnątrz, jak iw szklarni. Od momentu pojawienia się sadzonek do dojrzewania zieleni mija nie więcej niż 45 dni, a do momentu dojrzewania nasion – około 70 dni. Liście roślin tej odmiany są delikatne, jasnozielone, pachnące i soczyste;
• Alligator to odmiana krzewu z liśćmi uniesionymi ponad ziemię, co jest bardzo wygodne w zbiorach. Możesz zbierać plony 42-45 dni po wykiełkowaniu, chociaż warzywa można odciąć wcześniej;
• Lesnogorodsky – cechą tej wysokowydajnej i odpornej na choroby odmiany jest to, że nawet jesienią, kiedy dojrzewają nasiona, liście pozostają zielone, duże i aromatyczne, z dużą zawartością witaminy C i prowitaminy A.

Najlepsze odmiany kopru późno dojrzewającego

• Salute to urodzajna odmiana krzewów o wysokości do 150 cm, o okresie dojrzewania 35-45 dni. Jej liście mają gęsty aromat, ciemnozielone z niebieskawym odcieniem, duże, ale delikatne, łodyga mocna, gęsto ulistniona. Ta odmiana jest szczególnie ceniona ze względu na szybki odrost liści po ścięciu i późne tworzenie się parasola;
• Buyan to odporna na choroby odmiana uprawiana na otwartym polu przez sadzonki. To soczysta roślina, której łodygi przez długi czas nie szorstkują, a pachnące zielone liście pokryte są mocną woskową powłoką;
• Hoarfrost to owocna odmiana uprawiana do świeżego spożycia, a także do mrożenia i konserwowania. Rozeta długich, silnie rozciętych, szarozielonych liści z woskowym nalotem, wzniesiony, silnie ulistniony krzew, duży parasol;
• Mischievous to owocna, aromatyczna odmiana o szaro-zielonych liściach pokrytych woskowym nalotem. Uprawiana jest głównie do świeżego spożycia, ale można jej używać do przygotowywania pikantnych dodatków do potraw;
• Kutuzovsky – dojrzałość tej odmiany występuje w 41-44 dni od momentu pojawienia się pędów. Liście roślin tej odmiany są pachnące, delikatne, duże, do 20 cm długości, jasnozielone, pocięte na nitkowate segmenty. Krzewy silnie liściaste. Odmiana uprawiana do zamrażania, suszenia, przyprawiania, marynat i marynat.

Właściwości kopru

Przydatne właściwości kopru

Koper to jedna z tych roślin, które jemy przez cały rok. Istotną rolę w takim rozpoznaniu wśród ludzkości odgrywają niezbędne dla organizmu substancje wchodzące w skład jej liści, takie jak kwas nikotynowy i askorbinowy, karoten, tiamina, ryboflawina, pektyny, flawonoidy, witaminy A, B2, B6, C, PP, a także potas, żelazo , fosfor i wapń. Owoc kopru zawiera wysokie stężenie oleju tłuszczowego, składającego się z kwasu palmowego, oleinowego i linolowego. Wszystkie części kopru zawierają olejek eteryczny o charakterystycznym roślinnym aromacie.

Sole żelaza i magnezu zawarte w liściach w łatwo przyswajalnej postaci mają właściwości wspomagające procesy hematopoezy, a olejek z kopru stymuluje tworzenie żółci i enzymów trawiennych, a także dezynfekuje układ moczowo-płciowy i pokarmowy człowieka.

W branży medycznej lek o nazwie Anetin pozyskiwany jest z kopru – pobudza pracę serca, sprzyja rozszerzaniu naczyń mięśnia sercowego i mózgu, co znacznie zwiększa ich odżywienie.

Korzyści z kopru dla matek karmiących są oczywiste – wspomaga laktację. Jest również przydatny w przypadku problemów z oddychaniem, nadciśnienia i zaburzeń widzenia. Leki z niej zawarte działają uspokajająco, moczopędnie, przeciwbólowo na wrzody dwunastnicy lub żołądka oraz przeciwskurczowe.

Z nasion kopru przygotowuje się napar poprawiający trawienie i pobudzający apetyt, łagodzący stany zapalne nerek i pomagający radzić sobie z bezsennością. Dwie łyżeczki nasion kopru wlewa się dwiema szklankami wrzącej wody, przykrywa i podaje przez 10 minut, po czym filtruje i wypija szklankę dziennie. Ten wlew jest skuteczny jako środek przeciwhemoroidalny i przeciwalergiczny, a także jako zewnętrzny środek gojący rany.

Popularny jest również proszek z nasion kopru, stosowany w celu wzmocnienia laktacji. Spożywa się w ilości 1 g trzy razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.

Napar z liści kopru jest z powodzeniem stosowany do likwidacji worków pod oczami, wystarczy zwilżyć w nim waciki i nakładać na oczy na 10 minut.

Olejek koperkowy jest skuteczny przy zapaleniu płuc i oskrzeli – sprzyja szybkiemu oddzielaniu śluzu od ścian oskrzeli.

Woda koperkowa eliminuje tworzenie się gazów u niemowląt. Aby przygotować wodę koperkową, należy rozpuścić jedną część olejku koperkowego w 1000 częściach wody. Ponadto woda z kopru włoskiego obniża ciśnienie krwi, spowalnia motorykę jelit, zwiększa wydalanie moczu i rozszerza naczynia krwionośne.

Koper – przeciwwskazania

Czy koperek jest szkodliwy? Jedzenie kopru nikomu nie zaszkodzi – ile koperku można zjeść do sałatki lub zupy? Ale leki z niej, które obniżają ciśnienie krwi, mogą powodować osłabienie, utratę siły, pogorszenie wzroku, a nawet omdlenia u pacjentów z niedociśnieniem. Preparatów koperkowych nie powinny stosować osoby z nietolerancją preparatu. Wskazane jest, aby kobiety ograniczyły spożycie kopru w okresie menstruacji i ciąży, ale nie należy całkowicie wykluczać tej zdrowej i smacznej przyprawy z diety.