Najlepsze odmiany kopru dla Kabardyno-Bałkarii: nazwa, zdjęcie i opis

Możesz również użyć metody sadzenia odmian o różnych okresach dojrzewania podczas siewu kukurydzy w odstępie 10-15 dni. Może to zapewnić nieprzerwane zbiory w czasie.

Kukurydza cukrowa: sadzenie, najlepsze odmiany, uprawa w polu

W całkowitej ilości produktów rolnych uprawianych na całym świecie kukurydza zajmuje trzecie miejsce, po głównych zbożach i ryżu. Karmi nie tylko ludzi, ale jest również jedną z głównych pasz dla zwierząt gospodarskich. Kukurydza cukrowa od dawna jest przedmiotem zainteresowania hodowców. Obecnie na świecie istnieje około 500 odmian różniących się dojrzewaniem, zawartością cukru i wydajnością.

Cechy słodkiej kukurydzy

Najważniejszą cechą wyróżniającą kukurydzę cukrową jest wysoka zawartość cukru w ​​kłosach, szczególna kruchość ziaren i minimalna zawartość skrobi.

Ale z wyglądu nie jest łatwo odróżnić słodką kukurydzę od innych, zwykle paszowych, odmian. Nawet na zdjęciu słodkiej kukurydzy nie zawsze można łatwo odróżnić od innych odmian. Chociaż nadal istnieją różnice i są one następujące:

• Nasiona kukurydzy cukrowej są na ogół niezbyt duże i zwykle jaśniejsze.
• Jeśli spróbujesz przegryźć suche ziarno kukurydzy, odmiana cukru ma słodszy smak i jest delikatniejsza.
• Uszy odmian cukru są zwykle bardziej zaokrąglone, przypominając beczkę z tępym końcem.
• Ziarna cukru można nawet zmiażdżyć między palcami, są dość zdolne do pęknięcia. Chociaż ziarna kukurydzy paszowej są bardzo twarde, trudno je przegryźć nawet zębami.
• Czas gotowania odmian cukru wynosi nie więcej niż 10 minut, a kukurydza pastewna pozostaje twarda nawet po 30 minutach obróbki cieplnej.

Dodatkowo należy mieć świadomość, że kukurydzy cukrowej nie należy przechowywać zbyt długo (dłużej niż miesiąc). Podczas długiego przechowywania cukier przekształca się w skrobię, w wyniku czego ziarna w znacznym stopniu tracą wartość odżywczą. Najlepiej jak najszybciej przetworzyć kukurydzę: zamrozić, czy można lub po prostu zjeść.

Najlepsze odmiany słodkiej kukurydzy

Pomimo dużej różnorodności odmian kukurydzy cukrowej, przy wyborze najbardziej odpowiedniej do użycia odmiany należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• Najlepsza odmiana to taka, która ma maksymalną odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne: suszę, nagłe zmiany temperatury, silne wiatry.
• Ważna jest również odporność odmian kukurydzy cukrowej na ataki pasożytów i patogenów różnych chorób.
• Plon odmiany nie powinien zależeć od czynników zewnętrznych, w tym pogody.
• Krótki okres wegetacji odmiany jest ważny na obszarach z krótkim latem dla pełnego dojrzewania uprawy.

Sportowiec

Doskonała, wysokowydajna, późno dojrzewająca odmiana kukurydzy cukrowej, opracowana na przełomie XIX i XX wieku na terytorium Krasnodaru. Uszy dojrzewają w 92-95 dni. Pędy osiągają wysokość 250 cm, ucho dolne uformowane jest około 80-90 cm od ziemi. Jego masa wynosi średnio 280-290 g, długość ok. 20 cm Ziarna są duże. Masa 1000 ziaren to około 250 g. Odmiana odporna na pleśń pęcherzową. Wydajność do 125 kg / ha. Smak ziaren jest doskonały, zarówno gotowany, jak i konserwowy.

Trofeum

Odmiana hybrydowa selekcji holenderskiej, wpisana do Państwowego Rejestru Rosji w 2008 roku. Różni się wysokim plonem, do 172 c / ha, a jednocześnie średnio wczesnym dojrzewaniem. Dorasta do 2 m wysokości, długość kolby 20-22 cm, masa 280 g. Ziarna żółto-pomarańczowe są drobne, o delikatnej skórce, mają dobry smak. 1000 ziaren waży około 140 g.

Premia

Jedna z najbardziej znanych i popularnych odmian hodowli holenderskiej, wpisana do Państwowego Rejestru Rosji w 2002 roku. Okres dojrzewania jest późny – około 90 dni. Rośliny nie są zbyt wysokie, do 160 cm, kolby są również średniej wielkości, około 19-20 cm długości, ważą 193 g. Ziarna są bardzo smaczne i słodkie.

Wydajność jest stabilna i wysoka, do 100 kg / ha.

mleko ptasie

Wyhodowana w 2014 roku wydajna odmiana kukurydzy cukrowej zyskuje z każdym rokiem popularność, zwłaszcza gdy jest uprawiana na własnych działkach. Rośliny średniej wysokości (185-195 cm) tworzą kolby o lekko stożkowatym kształcie, o wadze 250 gi długości do 20 cm.Ziarna mają bardzo delikatny i słodki smak, plon osiąga 1,4 kg / m2. m.

Nika 353

Nie nowa odmiana, wyhodowana w Kabardyno-Bałkarii w 1999 roku, charakteryzuje się średnim okresem dojrzewania (około 80 dni). Rośliny są wysokie, do 230 cm, tworzą kolby o długości 22 cm i wadze 260-280 g. Średniej wielkości ziarna (masa 1000 ziaren – 200 g) mają dobry smak.

Odmiana jest popularna ze względu na odporność na główne choroby: głownię pęcherzową i helminthosporium oraz przyzwoity plon, dochodzący do 110 c / ha.

Nektar lodowy

Późno dojrzewająca odmiana kukurydzy cukrowej wyróżnia się dość długimi kłosami (do 25 cm) i dużymi soczystymi białymi ziarnami zawierającymi maksymalnie możliwą ilość cukrów. To prawda, że ​​okres dojrzewania uszu wynosi 130 dni. Rośliny osiągają do 180 cm wysokości.

Wczesne odmiany kukurydzy cukrowej

Rosja jest przecież krajem dość północnym, dlatego dla większości regionów bardziej odpowiednie są wcześnie dojrzewające odmiany kukurydzy cukrowej, które są w stanie dojrzeć w ciągu 60-70 dni po wykiełkowaniu.

Legenda

Odmiana wyhodowana przez hodowców z Francji potrafi od razu zaskoczyć wieloma wspaniałymi cechami. Należy do jednej z najwcześniejszych odmian kukurydzy cukrowej, która w zaledwie 58-60 dni tworzy kolby dojrzałości mlecznej. Rośliny osiągają 180 cm wysokości, długość kłosów 18-21 cm Smak dużych żółto-pomarańczowych ziaren jest godny pochwały, nadają się do każdego przetwórstwa spożywczego. Wydajność jest również zaskakująca – od 1 mkw. m. można dostać do 1,8 kg. Dodatkowo Legend jest odporny na zgniliznę bakteryjną, różne formy rdzy.

Duch

Jedna z najpopularniejszych holenderskich odmian mieszańcowych, szczególnie uwielbiana przez rolników ze względu na stabilny plon, sympatyczny i równy okres dojrzewania, wczesną dojrzałość, odporność na niekorzystne warunki oraz słodycz ziaren. W rejonach północnych rośnie nawet przez sadzonki, chociaż ziarna dojrzewają już 2 miesiące po pojawieniu się pełnych pędów. Ponadto rośliny są małe (145-165 cm wysokości). Wydajność dochodzi do 93 kg / ha.

Smakosz

Kolejna odmiana słodkiej kukurydzy, która jest równie kochana zarówno przez zwykłych letnich mieszkańców, jak i zawodowych rolników. Ziarno dojrzewa wcześnie, do 70-75 dni. Jednocześnie kolby osiągają do 23 cm długości z dużymi delikatnymi żółto-pomarańczowymi ziarnami. Masa 1000 ziaren to 250 g. Plon zależy od warunków wzrostu i może wynosić od 65 do 128 kg / ha.

Dobrynya

Odmiana należy również do ulubionych letnich mieszkańców i ogrodników ze względu na bezpretensjonalną uprawę, odporność na choroby, a także przyjazne i szybkie kiełkowanie i dojrzewanie nasion. Po 2-2,5 miesiącach można już zbierać słodkie i delikatne ziarna mleka. Rośliny osiągają wysokość 170 cm, a kolby mają 25 cm długości.

Warunki uprawy kukurydzy cukrowej

Słodka kukurydza jest klasyfikowana jako roślina ciepłolubna, a także roślina odporna na ciepło. Minimalna temperatura, w której nasiona mogą zacząć kiełkować, wynosi + 5-7 ° C. Ale optymalne temperatury dla normalnego wzrostu i rozwoju roślin wynoszą + 24-28 ° C. Chociaż zbyt wysokie temperatury powietrza (powyżej + 33 ° C) są również niekorzystne, zwłaszcza w okresie kwitnienia kukurydzy. Mogą mieć niekorzystny wpływ na jakość zestawu uszu i ogólnie na plon. Ponadto, jeśli w okresie dojrzewania utrzymywane są zbyt wysokie temperatury, cukier zawarty w ziarnach może szybko przekształcić się w skrobię.

Kukurydza jest rośliną kochającą światło, potrzebuje co najmniej 12 godzin światła dziennego. Nie toleruje najmniejszego cieniowania, szczególnie na początku wzrostu. Dlatego ważne jest, aby zapewnić roślinom ochronę przed chwastami, które mogą blokować je przed słońcem. A bez wystarczającej ilości promieni słonecznych zbiory nie mogą w ogóle czekać.

Słodka kukurydza jest bardziej niż tolerancyjna na zawartość wilgoci w glebie, będąc rośliną odporną na suszę. Ale nie toleruje nadmiernej wilgoci, zwłaszcza jeśli rośnie na ciężkich, gliniastych glebach. Ale w okresie kwitnienia rośliny nadal potrzebują wystarczającej ilości wilgoci, więc podlewanie w tym czasie jest dla nich bardzo pożądane.

Różne zboża i rośliny strączkowe są dobrymi poprzednikami kukurydzy cukrowej na polach oraz roślin okopowych, pomidorów i melonów na podwórku.

Technologia uprawy kukurydzy cukrowej

Agrotechnologia uprawy kukurydzy cukrowej nie nastręcza szczególnych trudności i niewiele różni się od działań podejmowanych w celu uprawy konwencjonalnych odmian paszowych.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Aby zwiększyć kiełkowanie nasion i zapewnić ich ochronę przed chorobami, przed siewem zaleca się wykonanie następujących czynności:

• Nasiona są wybierane według odmian i rozmiarów i podgrzewane w materiałowych torebkach na słońcu przez 3-4 dni.
• Następnie umieszcza się je na pół godziny w różowym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie spłukuje ciepłą bieżącą wodą.
• Aby przyspieszyć wzrost nasion, należy je wykiełkować. Aby to zrobić, układa się je na wilgotnej gazie, składa w kilka warstw i trzyma w ciepłym miejscu przez kilka dni.
• Po pojawieniu się pierwszych sadzonek nasiona wysiewa się w przygotowanej glebie.

Przygotowanie miejsca lądowania

Aby uzyskać dobre plony kukurydzy cukrowej, gleba musi być żyzna. Kukurydza najlepiej rośnie na czarnej glebie. Ale każdą glebę można poprawić, dodając jesienią pewną ilość zgniłego obornika, kompostu lub próchnicy w celu kopania. Dodawane są również nawozy fosforowo-potasowe w ilości wskazanej na opakowaniu przez producenta.

Wiosną, przed sadzeniem, glebę należy poluzować, aby zapobiec tworzeniu się skorupy i usunąć zbyt duże grudki ziemi.

Wysiew kukurydzy jest konieczny, gdy ziemia rozgrzewa się na głębokości od 10 cm do + 10-12 ° С. Zwykle dzieje się to pod koniec kwietnia lub na początku maja w regionach południowych, aw drugiej połowie maja na środkowym pasie.

Schemat sadzenia kukurydzy cukrowej w otwartym terenie

Kukurydza może być wysiewana w rzędach, z odległością między roślinami 30-40 cm i rozstawem rzędów 60-70 cm, ale najczęściej przy uprawie kukurydzy cukrowej na polu wysiewa się ją metodą kwadratową, stosując schemat 60×70 cm lub nawet 70×70 cm.

Jak sadzić słodką kukurydzę

Głębokość siewu nasion zależy od struktury gleby. Na glinach wynosi 3-4 cm, na glebach lekkich piaszczysto-gliniastych – do 8-10 cm. Podczas siewu otwory rozlewa się wodą na głębokość co najmniej 10-15 cm. W przypadku wysiewu suchymi nasionami do dołka można włożyć 2-3 nasiona. Później rośliny są przerzedzane, pozostawiając po jednym najsilniejszym w każdym dołku.

Możesz również użyć metody sadzenia odmian o różnych okresach dojrzewania podczas siewu kukurydzy w odstępie 10-15 dni. Może to zapewnić nieprzerwane zbiory w czasie.

Ważny! Aby uniknąć nadmiernego zapylenia, odmiany cukru i pasz nie powinny być sadzone bliżej niż 300-400 m od siebie.

Top dressing i podlewanie słodkiej kukurydzy

Po pojawieniu się sadzonek zaleca się poluzowanie gleby między nimi i ponowne usunięcie wszystkich chwastów. Jeśli pogoda jest gorąca i sucha, wskazane jest wylewanie kukurydzy przynajmniej raz w tygodniu, wydając około 10 litrów wody na każdy metr bieżący.

Podlewanie jest szczególnie ważne podczas kwitnienia słodkiej kukurydzy.

Top dressing można rozpocząć, gdy sadzonki mają około sześciu liści. Kukurydza najlepiej reaguje na karmienie roztworem dziewanny (1:10) lub ptasich odchodów (1:20).

Drugie karmienie zwykle przeprowadza się za pomocą nawozów potasowych i fosforowych podczas kwitnienia i tworzenia kłosów.

Pożądane jest również wykonanie szczypania, to znaczy usunięcie nadmiaru pędów bocznych, które odbierają siłę roślinom, tworząc pełnoprawne kolby.

Choroby i szkodniki

Na kukurydzę mogą wpływać różne choroby grzybowe, szczególnie w warunkach nadmiernej wilgotności lub niskich temperatur. W profilaktyce stosuje się traktowanie sadzonek fungicydami. A chore rośliny podlegają obowiązkowemu spaleniu.

Uwaga! Owady zwykle nie szkodzą kukurydzy, o ile przestrzegana jest właściwa technika uprawy.

Zbiór i przechowywanie

Ważny jest zbiór kukurydzy cukrowej na etapie dojrzałości mleka. W przeciwnym razie później w kolbach może zacząć gromadzić się skrobia. Dojrzałość ziaren sprawdza się, naciskając je paznokciem. Kiedy pojawia się mleczny sok, rośliny są gotowe do zbioru. Ponadto włókna na kolbie powinny lekko ciemnieć.

Po zbiorach kukurydza cukrowa musi zostać jak najszybciej przetworzona. Dopuszcza się przechowywanie kolb mleka z liśćmi w temperaturze około 0 ° C nie dłużej niż 20-30 dni.

Uprawa kukurydzy cukrowej jako firma

W ciepłym klimacie uprawę kukurydzy można łatwo przekształcić w jeden z najbardziej dochodowych rodzajów działalności rolniczej. Według niektórych szacunków rentowność takiego biznesu może wynosić od 400 do 800%. Wiele zależy od tego, czy ziemia jest dzierżawiona, czy posiadana, a także od dostępności własnego sprzętu do obróbki ziemi i roślin w polu. Jeśli to wszystko jest już dostępne, uprawa kukurydzy może być naprawdę bardzo dochodową działalnością.

Wniosek

Kukurydza cukrowa to wdzięczna i dochodowa roślina, którą można uprawiać zarówno na własnym podwórku, jak i na polach jako niezależna firma. Wystarczy raz spróbować ją zasadzić, a ten zawód może zabrać na poważnie i na długi czas.

Koper na zieleni bez parasoli: nazwy najlepszych odmian, recenzje

Delikatna soczysta zieleń koperku służy jako przyprawa do potraw. Wraz z pojawieniem się kwiatostanów liście rośliny rosną szorstkie i stają się nieodpowiednie do jedzenia. Odmiany kopru zielonego bez parasoli zostały wyhodowane przez hodowców w celu przedłużenia stosowania tej pikantnej rośliny.

Czy są to odmiany kopru bez parasoli

Dill to roślina jednoroczna z rodziny parasolowej. Dojrzewające podwójne kwiatostany zawierają nasiona, które jesienią obsypane kiełkują w następnym roku. Koper bez parasoli nie będzie mógł się rozmnażać.

W ostatnich dziesięcioleciach opracowano wiele odmian z późnym tworzeniem łodyg. W tych roślinach parasole powstają znacznie później. Dlatego warzywa pozostają delikatne przez długi czas.

Najlepsze odmiany kopru dla zieleni

Przy wyborze nasion do zieleni lepiej jest dawać pierwszeństwo odmianom krzewów o późnym dojrzewaniu. Nadają się do uprawy w otwartej przestrzeni i szklarniach. Te odmiany kopru, które można ciąć kilka razy, jeśli stworzysz korzystne warunki.

Na otwartym terenie

Aby uzyskać świeże przyprawy do sałatek, wszystkie odmiany są odpowiednie: od wczesnego do późnego. Wybierając kilka rodzajów różnych okresów dojrzewania, możesz zapewnić sobie świeży koperek od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Lesnogorodsky

Jest to odmiana w połowie sezonu z bliskim powrotem plonu. Liście nie żółkną nawet po uformowaniu parasola. Dorosła roślina osiąga wysokość 1, 3 m. Jednak zbiór liści można zrobić, gdy krzew rośnie do 25-30 cm. m może zebrać do 2 kg przypraw. Koper jest bezpretensjonalny dla warunków i nadaje się do ponownego cięcia.

W otwartym terenie dobre zbiory dają odmiany Faced, Far, Redut, Umbrella.

Do szklarni i szklarni

Do uprawy w warunkach szklarniowych zaleca się wysokie odmiany o średnim i późnym dojrzewaniu. Używając ich możesz uprawiać koper, który po ponownym wzroście rośnie. Pozwala to uzyskać maksymalną wydajność zieleni, nawet na obszarach północnych.

Borey

Różnorodność późnej dojrzałości. Roślina dorasta do półtora metra w sezonie wystarczającą ilość zielonej masy. Długo żółknące liście są cechą tego wysokowydajnego Boreas.

Dukat

Wysoka odmiana późno dojrzewająca, polecana do uprawy w szklarniach. Powolne śledzenie pozwala uzyskać wysokie zyski. Liście można zbierać po 30 – 35 dniach po kiełkowaniu. Ze względu na szybki rozwój rozety rozetę można ciąć kilka razy w sezonie.

Koperek

Różnorodność selekcji holenderskiej różni się szczególnie późno. Uprawiane w szklarniach dają zwiększoną wydajność. Roślina jest wysoka. Zbiory mogą mieć miejsce w 28 – 30 dni po kiełkowaniu.

Popularne odmiany kopru do dojrzewania zieleni

Wybierając nasiona do sadzenia, konieczne jest określenie celu uprawy kultury. Jeśli koperek jest używany na świeżo w zieleni, najlepiej jest wysiać średnio późno lub późno. Pozwoli to uzyskać najwyższą wydajność pachnących liści.

Wczesne odmiany kopru na zieleni

Wczesne odmiany wyróżniają się szybkim tworzeniem parasola. W przypadku uprawy zieleni nie są one zbyt odpowiednie. W ciągu miesiąca po kiełkowaniu liście rosną grubsze. Małe rośliny są nieliczne liściaste. Dla maksymalnych korzyści zaleca się wysiać wczesne dojrzałe odmiany kopru w zieleni wczesną wiosną lub przed zimą.

Gourmet

Jest to wczesny koper dojrzewający z późnym tworzeniem łodygi. Gourmet liście są szczególnie pachnące i delikatne. Jego nasiona mogą kiełkować w temperaturze 5 stopni Celsjusza. W otwartym terenie Gourmet może tolerować lekkie mrozy. Ta odmiana jest zalecana do uprawy w regionach o zimnym klimacie.

Rośliny zielone nadają się do stosowania w świeżych i zachowują swoją jakość po zamrożeniu.

Grenadier

Od sadzenia do pierwszego zbioru trwa około 28 – 30 dni. Roślina osiąga pełną dojrzałość w 70 – 75 dni. Wysokie liście pozwalają zebrać dość wysoki plon zieleni przed zgrubieniem liści. Kompaktowe nisko rosnące krzewy (30 cm) nie wymagają specjalnej opieki. Wydajność waha się od 1, 5 kg na metr kwadratowy.

Koper bez parasoli o średniej dojrzałości

Rośliny o średnim okresie dojrzewania zaczynają formować parasol 40 – 45 dni po kiełkowaniu. Liczba korzennych liści na każdym buszu może dochodzić do 7 – 8 sztuk.

Wzory

Odmiana średnio późna z opóźnionym tworzeniem się łodyg. W fazie dojrzałości krzew osiąga wysokość około 140 cm, a wysokie liście pozwalają zebrać do 50 g liści z jednego krzewu. Aby zebrać zielenie, trwa 40 – 42 dni. Pełne dojrzewanie następuje w ciągu 3 miesięcy po kiełkowaniu. Ta odmiana jest słabo podatna na choroby.

Fluff

Nowa odmiana krzewów z późnym tworzeniem parasoli. Wysoka zawartość olejków eterycznych sprawia, że ​​zioła koperkowe są szczególnie pachnące. Ciemnozielone rozety o średniej wysokości pozostawiają liście miękkie przez długi czas. Zebrane warzywa nadają się do świeżego użytku i do zbioru zimowego. Kultura ma zwiększoną odporność na mączniaka prawdziwego i choroby grzybowe.

Kibray

Koper odmiany średniego krzewu bez parasoli, który swoją nazwę zawdzięcza miastu w Uzbekistanie. Zieloną kulturę można zebrać w miesiąc po kiełkowaniu.

Wskazówka! Jeśli pierwsze kwiatostany zostaną usunięte, wówczas rozwój zielonej masy będzie trwał. Większość odmian kopru o średniej późnej fazie krzewu nadaje się do wielokrotnego cięcia ze względu na prosty sposób przedłużenia okresu rozwoju.

Duże rozety soczystych liści o bogatym jasnozielonym kolorze do 40 cm wysokości do 30 g pachnącej zielonej masy z krzewu. Parasole powstają późno. Pełne dojrzewanie rośliny następuje w ciągu 2, 5 – 3 miesięcy od pojawienia się pędów. W przypadku mączniaka prawdziwego jest on nieco podatny.

Późno dojrzewające odmiany kopru bez parasoli

Najwyższy plon można uzyskać z roślin o późnym okresie dojrzewania, który osiąga 70 – 80 dni. Uprawiane w regionach środkowego pasma, parasole krzaczastego kopru, Amazon, Buyan pojawiają się w połowie sierpnia lub we wrześniu. W bardziej surowych warunkach klimatycznych koper nie tworzy parasola z powodu krótkiego ciepłego okresu.

Krzaczaste

Najbardziej bezpretensjonalna odmiana kopru, która nie rośnie w parasolu przez długi czas. Rozprzestrzenianie się ciemnozielonych rozet roślin może osiągać półtora metra wysokości. Kultura kultury łodygi później. Plon z krzewu wynosi 30 – 40 g. Zieloni zachowują swój kolor i miękkość przez długi czas, nadają się do świeżej konsumpcji prawie przez całe lato.

Roślina nie wymaga specjalnych warunków do uprawy. Jest mało podatny na grzyby i nadaje się do uprawy na otwartym terenie.

Pozdrów

Odmiana słynie z wysokiej wydajności. Zieloni mogą być oskubani w półtorej do dwóch miesięcy po kiełkowaniu. Półmetrowy krzew tworzy do 30 dużych rzeźbionych liści. Możesz zwiększyć wydajność, przekrawając koper włoski tej odmiany

Cechy uprawy

Koper to bezpretensjonalna kultura. Dla wielu ogrodników ta ostra roślina pojawia się na stanowiskach wczesną wiosną z siekierą. Proste nasiona nie wymagają opieki, ale dają niewielką wydajność. Możesz posilić się pachnącą zieloną przyprawą do sałatek i innych potraw, wysiewając hybrydy krzewów.

To ważne! Nie jest konieczne zbieranie nasion mieszańców, nawet z dobrze dojrzałymi roślinami. Następna generacja nie zapewni wystarczających zbiorów.

W przypadku odmian hybrydowych, które pojawiły się w ostatnich latach, wymagana jest zwiększona żyzność gleby i stworzenie korzystnych warunków.

1. Podczas siewu odmian krzewów konieczne jest nawożenie gleby kompostem lub zgniłym obornikiem.
2. Hybrydowe rośliny krzewów zajmują dużo miejsca w ogrodzie. Gdy pogrubione liście sadzenia szybko żółkną i stają się nieodpowiednie do zbierania.
3. Większość odmian wymaga światła.
4. Opieka hybrydowa polega na regularnym podlewaniu co najmniej 1 raz w tygodniu. I częściej w upalne dni.
5. Nie dopuść do zastoju wody w okolicy.
6. Aby zwiększyć plon, warto karmić rośliny tydzień po kiełkowaniu złożonym nawozem o wysokiej zawartości azotu.
7. Usunięcie rozwijających się szypułek pomoże zwiększyć wydajność zieleni w otwartym polu.
8. Odmiany hybrydowe są często narażone na mączniaka prawdziwego. Chemikalia nie mogą być używane do zwalczania grzybów.

Na południu iw regionach o klimacie umiarkowanym odmiany hybrydowe dają dobry plon zielonej masy na otwartym terenie. Na obszarach o zimnym klimacie, schroniska filmowe są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości zieleni na wiosnę.

Wniosek

Odmiany kopru zielonego bez parasoli należy wybierać w oparciu o warunki klimatyczne obszaru. Dla maksymalnej korzyści można użyć kilku rodzajów upraw o różnych okresach dojrzewania. Nie ma potrzeby uprawiania zieleni przez cały rok. Mrożone lub suche liście są dobrze przechowywane i zachowują wszystkie użyteczne właściwości.

Recenzje

Marina Viktorovna, 45 lat, region Saratowa W naszym rejonie koper nigdy nie był celowo sadzony. A wiosną musiał także posprzątać, aby nie przytłoczyć całego ogrodu. To prawda, zielenie szybko zmieniły kolor na żółty i szorstki. W zeszłym roku Kibray próbował siać. Czytałem recenzje. Mogę powiedzieć, że bardzo różni się od naszego „dzikusa”. Dzięki Kibrayowi przygotowałem wiele mrożonych zieleni na zimę. Jesienią, gdy łodygi kopru są potrzebne na pikle, pozostały zielone w moich krzakach. Ludmiła, 35 lat, Vologda. Nie wyobrażam sobie, jak można coś ugotować bez koperku. Zawsze mam go dużo. Siewam go w domku letniskowym. A na zimę trzymam mały garnek na parapecie. Lubiłem odmianę buszu Max. Liście nie twardnieją przez długi czas i dają wystarczająco duży plon. Próbowałem Dukat i Grenadier. Nie widziałem dużej różnicy. Wszystkie odmiany dobrze rosną w naszym regionie. Wydaje mi się, że troska o wielką kulturę nie wymaga. Najważniejsze, że odległość między krzakami była przyzwoita. W przeciwnym razie dolne liście szybko żółkną i giną.

Opis najlepszych odmian kopru: Kibray, Gribovsky, Abundant, Aurora

Koper to roślina jednoroczna, która uwielbia światło. Jest odporny na zimno, odporny na ujemne temperatury do -5 ° C. Uwielbia wilgoć, a jej brak zieleni traci soczystość.

Zakres jest dość obszerny: stosowany w świeżej, mrożonej i suszonej formie, popularny w konserwacji. Odmiany kopru są oddzielone charakterem rozety, kolorem, szerokością i długością liści. Początek procesu formowania łodygi jest najczystszym znakiem zakorzeniającym każdą odmianę. Zgodnie z tą charakterystyczną różnicą istnieją 3 rodzaje kopru: wczesne dojrzewanie, dojrzałe i późne dojrzewanie.

Charakterystyka i opis odmiany

Dill Kibray – odmiana krzewu w połowie sezonu. Słusznie włączone do 20 najlepszych najlepszych grzebieni kopru. Rozpoczyna się zbiór: dla zieleni – w 28-39 dni po kiełkowaniu, dla przypraw – przez 59-72 dni.

Opis kopru Kibray: roślina o stojącej, wysokiej rozłożonej rozetce, do 30-40 cm, z 10-12 dużymi, szerokimi, rozciętymi jasnozielonymi liśćmi pierzastymi. Mają lekko żółtawy odcień i ledwie zauważalną powłokę woskową. Trzpień jest trwały, rowkowany. Zieloni delikatne, soczyste. Kwiatostany są żółte. Ma silny korzenny, charakterystyczny smak kopru (przyjemna słodycz) i zapach. Używane do sałatek, sosów, zup, dań, nasion i parasoli są używane do konserwacji. Jest suszony, mrożony.

Odporny na zimno, łatwo toleruje wiosenne przymrozki.

Wydajność jest wysoka: dla zieleni – do 1, 3-3 kg na metr kwadratowy. metrów, dla przypraw – do 2, 7-6, 3 kg na metr kwadratowy. metr

Kibai z koperkiem

Zalecenia dotyczące zbierania:

• Gromadzenie objętościowe kopru do zamrażania lub suszenia jest realizowane, gdy roślina osiągnie 30-35 cm wysokości;
• W 55-60 dniu rozpoczyna się zbiór przypraw;
• Nasiona są gotowe do zbioru po tym, jak parasole stają się szare i twardnieją.

Agrotechnologia

Rosnący koper nie wymaga specjalnej wiedzy i umiejętności. Na przykład, zgodnie z opisem kopru Gribovsky, odmiana ta rośnie jak chwasty na działkach daczy. Kibray nie jest wyjątkiem. Może rosnąć sama, bez specjalnego sadzenia i pielęgnacji, ale tylko pielęgnacja i właściwa uprawa będą okazją do uzyskania maksymalnej ilości bujnych i pachnących krzewów tej przyprawy.

Czas lądowania

Nasiona kopru spokojnie tolerują mróz, więc można je sadzić wczesną wiosną, dosłownie bezpośrednio po ostatnim śniegu z ogrodu. Jest wysiewany wiele razy (co 15 dni) w okresie wiosenno-letnim i przed zimą.

Nasiona kopru można sadzić wiosną

Wybór nasion

Nasiona zbierane są ze zdrowych, w pełni dojrzałych roślin. Z jednego krzewu są 5-8 g. Nasiona mają wyraźny zapach kopru, nierzetelne, stare nasiona tracą tę właściwość. Wysokiej jakości ziarna – w dotyku mokre i chłodne.

Uwaga! Koper ma jeden niuans – olejki eteryczne w powłoce nasion zapobiegają otwarciu nasion. W przeciążonych nasionach ta funkcja jest nieobecna.

Dlatego przydatne jest przygotowanie nasion do sadzenia:

1. Włóż nasiona w gazę i mocz w ciepłej wodzie przez 3 dni. W tym czasie zmieniamy wodę kilka razy dziennie. Te manipulacje pomagają pozbyć się tłustej warstwy na powierzchni;
2. Wyciągamy je z wody i kładziemy na wilgotnej gazie. Przykryj ściereczką i wyjmij na 4 dni. Systematycznie nawilżaj. Najlepiej, gdy pojawią się pierwsze pędy;
3. Zdejmujemy szmatkę, suszymy nasiona na świeżym powietrzu przez 30 minut i sadzimy je na otwartym terenie.

Gleba i działka

Koper nie jest wybredny pod względem rodzaju gleby i warunków klimatycznych, rośnie bez problemów zarówno w umiarkowanych kontynentalnych przedmieściach, jak i na północy Rosji. Jedyną rzeczą – rośliny, które nie są pozbawione ciepła i światła słonecznego, wyglądają bardziej zdrowo i soczysto.

Koper preferuje żyzną, luźną glebę, która dobrze pochłania wilgoć. Nie toleruje kwaśnego środowiska, kocha gleby w neutralnej reakcji. Niepożądane jest uprawianie go na ciężkim podłożu. Korzystnie reaguje na glebę bogatą w próchnicę i nawozy azotowe. Wczesną wiosną rozpoczyna się uprawa – kopanie do głębokości 20 cm, wyrównanie za pomocą grabi. Najbardziej optymalne będzie przygotowanie łóżka jesienią.

Przed sadzeniem stosuje się humus i nawozy mineralne. Po czym powierzchnia jest starannie wyrównana. Rowki są formowane w odstępach 15–20 cm, do głębokości 2 cm. Ziemia jest zwilżona, nasiona są rozmieszczone w odstępie krokowym 1, 5–2 cm i sproszkowane luźną ziemią.

Wypełniony luźną ziemią

Miejsce uprawy kopru powinno być dobrze oświetlone, koper powoli rośnie w zacienionych miejscach, zaczyna kwitnąć szybciej i ma słaby zapach. Pożądani poprzednicy: fasola, pomidory, ogórki i kapusta.

Siew zimowy

Procedura sadzenia w tym przypadku praktycznie nie różni się od zwykłego lądowania, jedynej rzeczy, którą trzeba posadzić w głębokiej jesieni. Wiosną pędy będą kiełkować natychmiast po ustaleniu dla nich optymalnej temperatury. Jest to najbardziej skuteczny sposób na uzyskanie wczesnego zbioru kopru.

Wpływ sąsiadów w ogrodzie

Koper jest dość wrażliwy na otaczające go rośliny. Nie zaleca się bliskości marchwi, kminku i pietruszki. Dobrze pasuje do wielu ziemniaków, cebuli, czosnku, kapusty i ogórków.

Troska

Dbanie o koper na otwartym terenie jest proste, musisz:

1. Regularne podlewanie, lepsze nawadnianie kropelkowe;
2. Łóżka pielące z chwastów;
3. Systematycznie rozluźniaj glebę;
4. Karmić w razie potrzeby (powolny rozwój, żółte liście.

Karmienie ziemi najlepiej zrobić jesienią. Żółte liście i wczesne kwitnienie wskazują na brak azotu.

To ważne! Zabrania się kopru z popiołem – powoduje to powolny wzrost pędów i zaczerwienienie zieleni.

Uwaga! Koper można uprawiać nawet w domu na parapecie, o każdej porze roku, zimą i latem, jesienią i wiosną – przez cały rok można uzyskać świeże pachnące zielenie bez wychodzenia z domu.

Rosnący koperek na parapecie

Sposób „subwindow” pozwoli Ci w każdej chwili zjeść na świeżym koperku.

Do tego będziesz potrzebował:

1. Nasiona;
2. Pojemność dla zieleni (doniczka, plastikowe pudełko) z otworami na dole;
3. Przygotowana gleba;
4. Niewola do pokrycia (dla szybkiego kiełkowania);
5. Mała siatkowa konewka lub pistolet natryskowy.

Procedura wysiewu nasion jest dość prosta – posypujemy nasiona do gleby (jakbyśmy solili coś, jest to możliwe w rzędach, tak wygodnie), a następnie posypujemy je ziemią. Spryskaj wodą, przykryj folią i załóż parapet.

W komfortowych warunkach nasiona kiełkują w ciągu 5-8 dni. Po pojawieniu się pierwszych kiełków należy otworzyć film i wyjąć pojemnik z koperkiem na balkonie.

Choroby i szkodniki

Najczęstszą chorobą wszelkiego rodzaju kopru jest mączniak prawdziwy. Dill Kibray jest jednym z niewielu, którzy mają doskonałą odporność na ten problem. Ta funkcja umożliwia uprawę kopru, nawet na mokrej glebie.

Ważne, aby wiedzieć! Preparatów chemicznych do obróbki kopru nie należy stosować do zwalczania szkodników lub chorób. Najważniejsze jest przestrzeganie środków zapobiegawczych: prawidłowy płodozmian, pełne wykorzystanie zielonej masy po zbiorach i głębokie kopanie gleby

Zalety i wady

Dill Kibray ma wiele zalet. Nie ma praktycznie żadnych wad.

Plusy:

• Liściasty;
• Wysoka masa każdego pojedynczego krzewu;
• Długi okres zbierania świeżych warzyw;
• Przez długi czas zachowuje świeży wygląd, pozostaje soczysty i zielony;
• Wysoka jakość handlowa;
• Odporny na odporność na mączniaka prawdziwego;
• Doskonały smak i zapach;
• Wszechstronność zastosowania w przygotowywaniu potraw i wytrawianiu;
• Możliwość uprawy w domu, w szklarni i na zewnątrz;
• Odporny na zimno;
• Wysoka zawartość olejków eterycznych;
• Zastosowanie w medycynie, jako leczenie i profilaktyka różnych chorób.

Koper jest najcenniejszym magazynem składników odżywczych, zawiera witaminy: C, A, B2, B6, PP, P, sole mineralne wapnia, żelaza, potasu, fosforu i magnezu, a także tiaminę, pektyny, węglowodany i ryboflawinę.

Minus – dojrzewanie. Jeśli mówimy o dojrzałości, to w tym względzie Kibray wyprzedza: koper Gribovsky (gribovskiy) i koper Aurora. Zgodnie z opisem odmiany koper Aurora daje zielenie już 25-30 dni po kiełkowaniu. W zależności od ilości zielonej masy najlepiej jest wybrać liście kopru. Oprócz dużej ilości zielonej masy koper liściasty charakteryzuje się prostą uprawą, która nie wymaga specjalnej opieki.

Kibray – zdecydowanie dobry koper pod wieloma względami. Do uprawy w klimacie umiarkowanym kontynentalnym (centralna Rosja, Syberia), oprócz Kibraya, można rozważyć koper uralski i obfity koper.

Dill – najpopularniejsza roślina ogrodowa. Stuprocentową gwarancję można powiedzieć, że żadna działka nie obejdzie się bez tej pachnącej zieleni. Bezpretensjonalny, szybko rosnący, przez cały rok jedzony.