Wczesne odmiany jabłoni: nazwa, opis i zdjęcie
– Praktycznie wszystkie odmiany jabłek zaczynają śpiewać wraz z nadejściem jesieni.
Zapomniane odmiany jabłek
Zachwycają smakiem, nęcą jędrną skórką – do łask wracają stare odmiany jabłek. Antonówki, kosztele, szare renety czy sztetyny są niezrównane w polskiej kuchni. Do czego można je wykorzystać?
Tekst: Małgorzata Milian-Lewicka
Zdjęcie główne: Zuza Rożek
Opublikowano: 23 Września 2020
Ten artykuł przeczytasz w mniej niż 13 minut!
Stare odmiany kojarzą się z tradycyjnymi wiejskimi sadami. Ich nazwy przywołują wspomnienia z dzieciństwa, kiedy babcie i mamy przygotowywały pulchne racuchy, obficie posypane cukrem pudrem, lub delikatnie kwaskową szarlotkę, a do obiadu podawano aromatyczny kompot ze świeżych lub suszonych owoców. Do każdego z tych dań wybierano konkretną odmianę jabłek, których smak mógł korzystnie wpłynąć na ostateczny efekt albo całkowicie go zepsuć. Jednak w ostatnich latach przestaliśmy nie tylko zwracać uwagę na różne odmiany tych owoców, ale również rozróżniać ich smaki. Na sklepowych półkach dominują amerykańskie gatunki, takie jak lobo, jonagold, idared, gala, które wypierają stare polskie jabłka. Dziś, gdy coraz większą wagę przykładamy do pochodzenia produktów spożywczych, rodzime odmiany wracają do łask, a co za tym idzie – do naszych kuchni i spiżarń. Skąd to wzmożone zainteresowanie dawnymi odmianami?
Jabłka pochodzące z ekologicznych lub przydomowych upraw mają więcej walorów odżywczych
Tradycyjne odmiany charakteryzują się przede wszystkim wyższą odpornością na trudne warunki klimatyczne i choroby, co rekompensuje naprzemienne owocowanie. Jak udowodnili naukowcy ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, odznaczają się również bardziej intensywnym, zróżnicowanym smakiem oraz aromatem w porównaniu z łatwiej dostępnymi odmianami. Ponadto jabłka pochodzące z ekologicznych lub przydomowych upraw mają więcej walorów odżywczych – zawierają więcej witaminy C oraz polifenoli. Dodatkowo większość z nich, o ile zapewni się im odpowiednie warunki, z powodzeniem można przechowywać przez całą zimę.
Antonówki – odmiana jabłek doskonała do soków i przetworów
Nieregularne w kształcie, z początku jasnozielone, z czasem zmieniają odcień na żółty lub delikatnie się zarumieniają – antonówki pojawiają się na straganach wraz z początkiem jesieni. Są twarde i kwaskowate w smaku, a ich gładka skórka przyciąga wyraźnie wyczuwalnym aromatem landrynek. Z tego względu wykorzystywane są przede wszystkim do produkcji soków o charakterystycznym winnym smaku, który znacznie różni się od słodkich odmian deserowych. Antonówki można również zjadać na surowo, ale w tej wersji nie znajdują one zbyt wielu miłośników. Znacznie lepiej sprawdzają się jako dodatek do ciast oraz przetworów, ze względu na dużą zawartość pektyn.
fot. Maciek Niemojewski
Szczególnie polecane są do pieczenia szarlotki. W XIX wieku odmianę tę do „szarlotki z jabłek w kruchym cieście” polecała w „Uniwersalnej książce kucharskiej” Maria Monatowa. Doskonale pasują również do wszelkich musów, marmolad, chutneyów i dżemów. Z antonówki można także wytwarzać wina zwane jabłecznikami oraz octy. Co więcej, ta odmiana jabłek nadaje się nie tylko do suszenia, ale też do…kiszenia. Miłośnicy tradycyjnych przepisów mogą je wykorzystać również do sera jabłkowego, czyli litewskiego przysmaku przypominającego nieco naszą marmoladę. Tę kleistą masę owocową uzyskuje się w trakcie długotrwałego smażenia owoców z cukrem lub miodem. Przepis na ser jabłkowy można znaleźć już w dziewiętnastowiecznym „Praktycznym kucharzu warszawskim”, w „Ilustrowanym kucharzu krakowskim” czy „Kucharce litewskiej”.
Kosztele – gatunki jabłek najlepsze na surowo
Kosztele, nazywane dawniej kosztylkami lub wierzbówką zimową, to najstarsza rodzima odmiana jabłek. W sadach dojrzewają w drugiej połowie września i na początku października. Im dłużej leżakują po zbiorze, tym więcej mają słodyczy – najlepsze są na przełomie listopada i grudnia. Przed wiekami jabłonie tej odmiany rosły w ogrodach wilanowskiego pałacu – kosztele uwielbiali ponoć zarówno królowa Marysieńka, jak i król Jan III Sobieski. Co więcej, według legendy to właśnie jemu zawdzięczamy ich nazwę. Zaskoczony małą ilością owoców z jabłoni władca miał zapytać: „Kosz tylko?”.
Z antonówki można także wytwarzać wina zwane jabłecznikami oraz octy
Do czego wykorzystać kosztele? Jabłka z tej odmiany są soczyste, słodkie i kruche. Z tego względu te niewielkie owoce, wyróżniające się żółtą lub żółtozieloną skórką, można jeść na surowo albo przeznaczyć do suszenia. Przygotujemy z nich na przykład zaostrzające apetyt czipsy jabłkowe. Kosztele można także wykorzystać do przygotowania soków, choć dobrze jest go połączyć z sokami z innych, nieco kwaśniejszych i bardziej soczystych owoców, jak rabarbar czy wiśnia. Dobrze sprawdzą się w racuchach, smażone w cieście naleśnikowym czy jako składnik ciekawych sałatek. Niestety, ze względu na delikatny miąższ, który może się rozpaść podczas gotowania czy pieczenia, kosztele nie nadają się do przetworów i szarlotki.
Sztetyny – jabłka najlepsze do kompotów i pieczenia
Sztetyna zielona oraz jej żółta, zimowa odmiana rodzi duże, lekko spłaszczone owoce o twardej, matowej skórce. Nazwa wywodzi się od niemieckiej nazwy Szczecina, dokąd jabłka zostały sprowadzone około XVII wieku z Czech. Zbiór rozpoczyna się przeważnie w połowie października i to właśnie wtedy należy ich szukać w starych wiejskich sadach czy na targowiskach. Kwaskowate w smaku, soczyste, twarde i z zielonkawym, luźnym miąższem, często są porównywane do renety szarej lub antonówki, stąd z powodzeniem mogą je zastępować. Sztetyny spożywane na surowo nie są zbyt smaczne, lepiej wykorzystać je do pieczenia i gotowania.
Ich winny smak, jeśli wierzyć starym książkom kucharskim, sprawdzi się nie tylko w szarlotce, ale też w innych deserach czy daniach wytrawnych. Lucyna Ćwierczakiewiczowa w „356 obiadach” poleca wykorzystać sztetyny do kompotu i przyprawić je cynamonem i winem. Z kolei Maria Monatowa przygotowywała z nich galarety jabłkowe, które mają „śliczny kolor złota dukatowego”. Jabłka te warto wykorzystać również do podawanych na zimno dań z rybami. Doskonale sprawdzą się w paście ze śledzi z kaparami lub sałatce z sardelami i octem. Dzięki winnemu miąższowi nadają się także do przetworów, które z dodatkiem tych owoców z pewnością nie będą mdłe.
fot. Maciek Niemojewski
Pod niezbyt zachęcającą wierzchnią warstwą kryje się charakterystyczny winny, kwaśno-słodki smak
Renety szare – idealna odmiana jabłek do szarlotek
Dojrzewające pod koniec września jabłka szarej renety odznaczają się okrągłym kształtem, twardym i zielonym miąższem oraz żółtordzawą, szorstką skórką. Pod niezbyt zachęcającą wierzchnią warstwą kryje się charakterystyczny winny, kwaśno-słodki smak. Tuż po zebraniu szara reneta jest dość kwaśna. Dopiero po dłuższym leżakowaniu nabiera słodyczy, mniej więcej w grudniu lub styczniu. Renety są nazywane „jabłkami królowej”, gdyż ich oryginalna, francuska nazwa pochodzi od słowa reine, czyli królowa. Według legendy szarlotką z renety mieli się zajadać Maria Antonina i Ludwik XVI.
Jak wykorzystać w kuchni owoce szarej renety? Oczywiście do szarlotki. Wielu nie wyobraża sobie jej bez charakterystycznego kwaśnego smaku, z którego słynie ta odmiana jabłek. Z powodzeniem można je stosować do przetworów, na przykład konfitur i dżemów, lub przygotować z nich świeżo wyciskane soki. W „Kucharzu polskim” Marii Śleżańskiej znajdziemy na przykład przepis na marmoladę jabłkową z dodatkiem skórki cytryny. Szare renety sprawdzą się także jako farsz pieczonej kaczki oraz w sałatkach – zwłaszcza rybnych. Warto wykorzystać te owoce do typowo wytrawnych dań. Na przykład do zupy dyniowo-jabłkowej czy kremu pietruszkowo-jabłkowego. Z pewnością zasmakują również w wersji deserowej – pieczone z miodem i orzechami lub uprażone i schowane do słoiczka z myślą o mroźnej zimie. Z kolei w „Kucharce litewskiej” Wincentyna Zawadzka radzi, by wykorzystać je do idealnych sorbetów jabłkowych.
#Jabłonki
Na jesień jabłka są najlepsze! Jeśli chcecie spróbować różnych, mniej znanych odmian to wrzesień i październik są najlepszymi momentami na eksperymentowanie. Doskonale o tym wiedzą założyciele Fundacji State of Poland, którzy prowadzą akcję #Jabłonki. Jej celem jest nie tylko promocja polskich jabłek i mnogości ich odmian, ale także w kreatywny sposób zachęcenie do odkrycia kultury sadowniczej w Polsce i przypomnienia przepięknych miejsc, w których wśród jabłoni możemy odpoczywać, bawić się i poznawać jabłkowe sekrety.
Dodaj do ‘Polubionych’
Chcemy wiedzieć co lubisz
Wiesz, że im więcej lajkujesz, tym fajniejsze treści ci serwujemy?
Wczesne odmiany jabłoni: nazwa, opis i zdjęcie
Ta jabłoń jest produktem hodowli krajowej, jest liderem popularności wśród upraw ogrodniczych o wczesnym owocowaniu. Wysoka mrozoodporność i odporność na choroby umożliwiają jej uprawę w całej . Wypełnienie białe to średniej wielkości drzewo o piramidalnej koronie, zaczyna owocować po 4-5 latach. Jabłka są okrągłe, żółtawobiałe. Miąższ gruboziarnisty, soczysty, lekko kwaśny w smaku. Okres przydatności do spożycia jest raczej krótki, nie dłuższy niż 3 tygodnie. Nadzienie białe jest podatne na okresowe plony, w roku produkcyjnym z jednego 10-letniego drzewa można zebrać do 200 kg jabłek.
Dobrze wiedzieć: Jak szczepione są jabłonie
Składanie
Ta wcześnie dojrzewająca odmiana pozyskiwana jest w wyniku naturalnego zapylenia, znana jest w krajach bałtyckich od ponad 100 lat. Jabłonie są odporne na zimę, mają cienką piramidalną koronę, która z wiekiem staje się nieco zaokrąglona. Wysokość drzew wynosi 4-6 m, ale na dobrej czarnej glebie jabłoń może osiągnąć 10 m. Papirovka nie różni się wysoką wydajnością: w wieku 10-12 lat drzewo przynosi 20-30 kg jabłek, w okresie największego owocowania – do 60-70 kg. Przeciętna waga jabłka to 80-100 g, barwa jasnozielona, cechą charakterystyczną jest pionowy cienki szew na skórce, jabłka smakują słodko, z lekką kwaskowatością, soczyste, miąższ przejrzałych owoców staje się mączny.
Blisko
Odmiana ta jest najwcześniej dojrzała, jej owoce można degustować w drugiej połowie czerwca, czyli kilka tygodni wcześniej niż białe nadzienie. Drzewo ma średnią wysokość i zaokrągloną koronę. Jabłka są czerwone o wadze do 150 g, stożkowate, miąższ drobnoziarnisty, biały, soczysty. Close zaczyna owocować za 5-6 lat, dając wysokie stabilne plony. Roślina charakteryzuje się średnią zimotrwalością i dobrą odpornością na choroby.
Melba
Ta odmiana stołu została wyhodowana w Kanadzie, nazwana na cześć australijskiej piosenkarki Nellie Melba. Mimo to średnio odporna Melba jest bardzo popularna w nasadzeniach komercyjnych. Ma zdolność, rzadką dla wczesnych jabłek, do długotrwałego przechowywania i transportu. Zebranie lekko niedojrzałego owocu pozwala na kilkumiesięczne przechowywanie go w lodówce. Wysokość drzewa około 4 metry, korona okrągła, lekko wydłużona. Jabłka są duże, ważą 120 – 150 g, lekko spłaszczone, koloru żółtozielonego z wąskimi czerwonymi paskami. Miąższ jest biały, o zapachu cukierków i słodko-kwaśnym smaku.
Quinty
Ta roślina owocowa została wyhodowana przez kanadyjskich hodowców ze skrzyżowania odmian Melba i Crimson Beauty. Do jego zalet, oprócz wczesnej dojrzałości, należy wysoki plon, tolerancja na suszę i dobra transportowalność, do wad słaba zimotrwalosc i niska odporność na parch. Jabłonie Quinti są średniej wielkości, z szeroką, zaokrągloną koroną. Owoce o masie do 180 g są żółte, różowe lub szkarłatne, pokryte woskowym nalotem. Miąższ ma kremowy kolor, słodko-kwaśny smak i oryginalny przyjemny zapach. Wydajność dorosłego drzewa do 120 kg.
Pierwsze fajerwerki
Wyhodowany przez zapylanie jabłoni Kitayka mieszanką odmian Papirovka, Grushovka i Record Michurin. Jabłoń „Perviy salute” jest zimotrwała, wytrzymuje temperatury do minus 35 stopni, ma średnią odporność na parch. Posiada zaokrągloną, średnio pogrubiającą koronę. Owoce podłużne, żółtozielone, z malinowymi prążkami, miąższ słodko-kwaśny, orzeźwiający. Wiek początku owocowania wynosi 4 lata, plon jest wysoki, do 100 kg na drzewo.
Korobovka
Jeden z bardzo popularnych gatunków wczesnych jabłoni, odmiana ludowa Korobovka lub Medunichka należy do mrozoodpornych, owocujących i długowiecznych roślin ogrodniczych. Na wysokości ta jabłoń może osiągnąć 6 m, jej korona jest piramidalna, a na starych drzewach wiechowata. Owoce o masie nie większej niż 50 g są okrągłe, jasnozielone z czerwonymi paskami. Miąższ jest żółtawy, kruchy, soczysty, ma doskonały słodki smak i świeży aromat. Ta roślina ogrodowa jest średnio odporna na szkodniki i patogeny, w tym parch. Wyjątkiem jest ćma dorszowa: jeśli z nią nie walczysz, może zniszczyć znaczną część słodkich owoców Korobkowki.
Williams Pride
Wczesna jabłoń Williams Pride powstała ze skrzyżowania odmian Welsey, Melba, Jonathan, Starr, Rum Beauty i innych popularnych odmian. Zgromadził i pomnożył wszystkie ich zalety: wysoką wydajność, odporność na warunki atmosferyczne, odporność na choroby. Wady ekspertów obejmują przedłużony okres dojrzewania i krótki okres trwałości. Williams Pride to średniej wielkości drzewo z szeroką koroną. Owoce kuliste, fioletowe, ze srebrzystym odcieniem, barwa, średnia masa 150 – 160 g, słodko-kwaśny smak, typowy dla jabłek letnich.
Airlie Geneva
Odmianę uzyskano w USA ze skrzyżowania Quinti i Julired.
Hybryda jest wyposażona w szeroką, mocną koronę i może dorastać do 5 metrów. Airlie Geneva zapewnia wysoką wydajność: jedno drzewo może wyprodukować do 130 kg jabłek w sezonie. Indeks zimotrwałości jest średni, odmiana nie wytrzymuje temperatur poniżej minus 20. Jest niestabilny na parch, praktycznie nie podatny na inne choroby. Owoce są zielonkawe z czerwonymi bokami. Miąższ jest soczysty, słodko-kwaśny. Okres przechowywania jabłek wynosi nie więcej niż 2 tygodnie, a transport owoców jest niski.
Wczesna gruszka
Ta hybryda Papirovka i Grushovka Moskovskaya nazywa się Spasovka, Skorospelka, Petrushka. Pod względem wielkości owoców, plonów i odporności na choroby przewyższa oboje rodziców. Wadą wczesnej gruszki jest cykliczność owocowania. Jabłonie tej odmiany są zwykle bardzo silne i wysokie. Kształt jabłek jest powtarzalny, okrągły-płaski. Dojrzałe cytrynowożółte owoce z wąskimi czerwonymi paskami. Miąższ jest żółtawy, o smaku miodu, ma soczystą strukturę.
Złoty wczesny chiński
Jedna z najpopularniejszych odmian Michurin, skrzyżowanie Kitayka i White Naliva. To drzewo z rozłożystą koroną w kształcie miotły i małymi bursztynowo-żółtymi owocami umieszczonymi na końcach gałęzi wygląda bardzo pięknie. Jabłka dojrzewają w środku lata i mają przyjemny aromat oraz doskonały orzeźwiający smak. Odmiana jest dość odporna na zimę, owocuje wcześnie, 3-4 lata po posadzeniu, ale plon jest niewielki i praktycznie nie ma odporności na parch.
Wspaniale
Hodowcy Ural stworzyli doskonałą jabłoń karłowatą. Ta wcześnie dojrzewająca, odporna na zimę, mało wymagająca odmiana może być uprawiana praktycznie w całej . Osobną zaletą „Wonderful” jest minimalne ukształtowanie korony i łatwość zbierania owoców. Wzrost drzew dochodzi do 1,5 m, korona szeroka, rozłożysta, gałęzie zwisają prawie do ziemi. Owoce mają słodki smak, drobnoziarnisty miąższ bogaty w sok i słaby przyjemny aromat. Ponieważ system korzeniowy drzewa jest płytki, jabłonie wymagają podlewania.
Srebrne kopyto
Kulturę uzyskano poprzez skrzyżowanie odmian Rainbow i Snezhinka. Jabłonie „Srebrne kopytki” są wcześnie dojrzewające, dość zimotrwałe, bezpretensjonalne na warunki atmosferyczne, odporne na suszę. Wysokość drzewa wynosi 3 – 4 metry. Jabłka mają aromatyczny i bogaty słodko-kwaśny smak, miąższ jest ziarnisty, jędrny, soczysty. Wydajność dorosłego drzewa do 160 kg, owoce zachowują swoją prezentację do 2 miesięcy. Wady: wpływa na niego zgnilizna i parch owoców, przy przedwczesnym przycinaniu owoce stają się mniejsze.
cukierek
Odmiana wczesna dojrzewająca stworzona na bazie Papirovka i Korobovka. Jabłoń „Candy” ma średnią wysokość i zaokrągloną, bardzo gęstą koronę, dlatego wymaga częstego kształtowania i regulacji przycinania. Doskonale znosi niskie temperatury, nie jest podatna na choroby grzybowe, zaczyna owocować już w 2-3 roku życia. Owoce o masie 120-140 g, okrągłe, zielone z rumieńcem. Jabłka te wyróżniają się wspaniałym aromatem i słodkim, „cukierkowym” smakiem.
Większość wczesnych odmian jabłek ma krótki okres przydatności do spożycia, nawet w lodówce nie dłużej niż 2 tygodnie. Dlatego pierwsze jabłka są spożywane na świeżo, używane jako nadzienie do ciast, robione z nich koktajle i smoothie lub przetwarzane na soki, kompoty, puree ziemniaczane, dżemy.
Powiązane posty:
- Wczesne (wczesne dojrzewanie) odmiany ziemniaków: opis i zdjęcie
- Wczesne i późne odmiany kalafiora: zdjęcie z nazwą
- Choroby jabłoni: nazwa, opis zdjęcia i leczenie
Opis odmian jabłek dla regionu Leningradu
Zapach jabłkowy, płynny, uprawiany niezależnie, zawsze cieszy serce prawdziwego ogrodnika.
Szczególnie jest to kosztowne, gdy klimat może wywołać nieprzyjemną niespodziankę, ale umiejętność człowieka, który uprawia swój ogród z miłością i odpowiedni dobór odmian, jest w stanie pokonać wszystko.
Klimat w regionie Leningradu jest fajny.
Dlatego też rosyjscy hodowcy wydali odporne na mróz odmiany jabłek, które charakteryzują się szybkim dojrzewaniem jabłek i są obdarzone takimi właściwościami jak samoobrona przed szkodnikami i chorobami.
Najlepsze i smaczne odmiany jabłek
Opis odmian
Najlepsze odmiany dobrze rosnące w trudnych warunkach klimatycznych w regionie Leningradu to:
Antey – zimowa odmiana białoruska. Jabłonie rosną średniej wielkości, rzadka korona o kształcie piramidy. Odmiana Antey należy do szybko przyprawiających odmian, daje stabilne i wysokie plony oraz dobrze znosi zimę. Dojrzałe jabłka mają duży stożkowaty kształt, ich skórka jest żółto-zielona z ciemnoczerwonym kolorem prawie w całym jabłku. Okres przechowywania owoców wynosi 6 miesięcy. Odmiana jest odporna na różne choroby.
Odmiana jabłek Aelita jest przyprawiana na początku jesieni. Waga jabłka wynosi 130 gramów, kolor jest żółty z jasnym czerwonym kolorem. Jabłka są soczyste, aromatyczne, smakują słodko i kwaśnie. Już od września można zbierać, okres trwałości jest mały, około dwóch miesięcy. Po raz pierwszy zaczynają śpiewać owoce już od 4-5 lat po posadzeniu sadzonek. Głównymi cechami są mrozoodporność, wysokie plony, towar i smak na wysokości.
Auksis – ta odmiana jest hodowana przez litewskich hodowców. Gęstość korony drzewa jest średnia, a kształt jest okrągły. Jabłka są jasnożółte średniej wielkości. Miąższ owocu jest żółty, soczysty, smakuje słodko-kwaśnie i bardzo pachnie. Zaczynają śpiewać we wrześniu i pozostają do stycznia. Owocowanie zaczyna się od 4 lat. Odmiana Auxis to odmiana skoroplodny, odporna na mróz i taką chorobę jak parch, przynosi wysokie plony.
Odmiana zimowa „Przyjaźń” charakteryzuje się dużymi okrągłymi owocami, lekko żebrowanymi, skórka jest zielonkawo-żółta, smakuje słodko i kwaśnie. Miąższ jabłek jest gęsty i zielono-biały. Zbiór rozpoczyna się pod koniec września, a owoce są przechowywane do wiosny. Jest owocny, odporny na strupy odporne na zimno.
Drzewo gwiezdne jest średniej wielkości, z szeroką piramidalną koroną drzewa. Miąższ jabłek jest słodko-kwaśny, soczysty. Kształt owocu jest okrągły, są żółte, niezbyt duże. Zaczynają śpiewać we wrześniu, zachowując swój wygląd do marca. Łatwo znosi ostre zimy, średnie plony.
Jesienna odmiana „Chosen” cieszy nas dużymi owocami, waga jednego jabłka to około 280 gramów. Mają zielonożółtą skórkę, lekko żebrowaną, korona drzew jest rzadka, rozłożysta. Wewnątrz jabłko jest białe, delikatne, słodko-kwaśne. Rozpocznij dojrzewanie z nadejściem jesieni, ale mają mały okres trwałości, aż do listopada. „Wybrany” daje dobre plony, różni się od innych odmian o doskonałych walorach handlowych i odporności na parcha, ostre zimy nie pasują.
Odmiana „Rennet Chernenko” charakteryzuje się silnie rosnącym drzewem o szerokiej piramidalnej koronie. Waga jednego jabłka wynosi 125 gramów, skórka jest zielonkawo-żółta. Soczysta, gęsta miazga. Jabłka zaczynają śpiewać na początku października, mam długi okres trwałości prawie do kwietnia, po raz pierwszy owoce od 6-7 lat. Zbiory są zbierane co roku, „Rennet Chernenko” skoroplodny i zimowy-hardy.
Estońska odmiana zimowa Tellisaare cieszy nas owocami o bladożółtym miąższu, gęstym, słodko-kwaśnym do smaku, skórka jabłek jest złocistożółta. Waga jednego jabłka wynosi 80 gramów. Zaczynają śpiewać pod koniec września, mają długi okres trwałości prawie do maja.
Odmiana American Welshi uważana jest za świetną odmianę stołu. Drzewo ma okrągłą, grubą koronę. Waga jednego dojrzałego jabłka wynosi około 110 gramów, średniej wielkości. Owoce są gładkie, zielone, pachnące, mają doskonały słodko-kwaśny smak. Jabłoń zaczyna śpiewać we wrześniu, a zebrane owoce są dobrze zachowane do wiosny. Odmiana odporna na strup i lekkie przymrozki. Pierwszy raz zaczyna przynosić owoce od drugiego roku.
Owoce
Owoce jabłek są zwykle duże, waga jednego jabłka może osiągnąć prawie 280 gramów (odmiana „Wybrana”). Kolor skóry zmienia się w zależności od odmiany, zielonkawo-żółty, zielony, bladożółty. Miąższ jest zwykle gęsty, jabłka są bardzo pachnące, smak jest słodki i kwaśny.
Ciekawe jest również czytanie jesiennych odmian jabłek
Drzewo
Jabłonie wyróżniają się gęstą koroną o szerokim kształcie piramidy, silnymi drzewami, prawie wszystkie odmiany są odporne na silne mrozy i zimno. Niektóre odmiany dają plony w drugim roku po posadzeniu.
Cnoty
– Odporność na takie choroby jak parch.
– Długotrwałe przechowywanie owoców po zerwaniu ich z drzewa.
– Praktycznie wszystkie odmiany są odporne na zimę.
– Wysoka stabilna wydajność.
– Szybkie dojrzewanie jabłek.
Wady
-Niektóre odmiany pojawiają się od 6 lat po posadzeniu.
-Mały okres trwałości owoców w odmianie „Chosen”.
– Praktycznie wszystkie odmiany jabłek zaczynają śpiewać wraz z nadejściem jesieni.
Funkcje opieki
Dbanie o jabłka rosnące w regionie Leningradu obejmuje czyszczenie suchych liści, jabłek leżących na ziemi, wybielanie pni drzew i kopanie gleby, a także środki zapobiegawcze w celu zwalczania chorób i szkodników. Aby chronić jabłonie przed oparzeniami słonecznymi i nagłymi wahaniami w okresie od jesieni do wiosny, są bielone lub wiązane gałązkami świerkowymi, malinami lub gałązkami słonecznika. Młode drzewa są pokryte.
Przycinanie
Wielu ogrodników martwi się pytaniem, czy naprawdę ważne i konieczne jest przycinanie drzew owocowych?
Zalety plusów:
– Jabłka rosną duże i soczyste.
– Dla przyciętych drzew łatwiej jest dbać o zbiory i wygodniej je zbierać.
-Na młodych gałęziach rośnie więcej jabłek niż na wieloletnich gałęziach, jeśli nie zostaną usunięte na czas, plon zaczyna spadać
Przycinanie młodych jabłoni najlepiej wykonywać co roku, jesienią i wiosną. Wiosną usuń gałęzie, które zostały zamrożone przez zimę, i oczywiście, aby zwiększyć plon jabłek i uformować prawidłową koronę drzewa.
Wiosenne przycinanie drzew najlepiej zrobić przed pojawieniem się pąków i początkiem przepływu soku. W okresie jesiennym zgniłe gałęzie są cięte, łamane i niszczone przez szkodniki. Powinien zacząć się po opadnięciu liści, bardzo ważne jest, aby mieć czas przed pierwszymi mrozami.
Każdego roku młode jabłonie odcinają pojedyncze pędy i usuwają cienkie gałęzie. Przycinanie wykonywane stale i z umiarem. W końcu, jeśli przesadzisz, ryzyko uszkodzenia drzew wzrasta. Ale jeśli wycinasz gałęzie rzadko i nietrwale – rośnie słabe i pogrubione drzewo.
Ze względu na przycinanie gałęzi i pędów jabłoni uformowała prawidłową koronę. Najpopularniejszym i najłatwiejszym w formowaniu korony jest taklowiec – rzadka forma, która składa się z 5-6 gałęzi i pnia. Jego wysokość wynosi około 50 cm, przede wszystkim korona jest uformowana, konieczne jest pozostawienie 3 gałęzi. W drugim roku utwórz 2 kolejne oddziały.
Kiedy jabłoń zaczyna nam się podobać ciągłymi, doskonałymi plonami około 6–7 lat, ogrodnicy przycinają centralnego dyrygenta (znajduje się on wyżej od lokalizacji gałęzi szkieletu). Aby stworzyć siłę i wytrzymałość korony, konieczne jest podporządkowanie gałęzi drugiego i trzeciego rzędu.
Główną zasadą przy przycinaniu gałęzi jest to, co jest konieczne, aby liczba starych gałęzi i młodych pędów była taka sama, tj. Aby zachować równowagę między nimi. To z kolei daje gwarancję wysokiej wydajności.
Nawozy
Ilość nawozu stosowanego do gleby zależy od jej stanu i płodności. Kompost, próchnica – to nawóz organiczny, który należy stosować jesienią, podczas kopania gleby. Wiosną nawóz organiczny mulczuje ziemię. Jest to świetny sposób na zachowanie wilgoci w glebie, spowalnia wzrost trawy i chwastów, a pożyteczne i odżywcze po deszczowych dniach są wymywane, a zatem płynne podkorowe są nieistotne.
Podlewanie
Jabłonie po posadzeniu należy podlać w ilości 2-3 wiader wody. Po suchym lecie dodaj kolejne podlewanie, ale konieczne jest podlewanie z umiarem. W regionie Leningradu wystarczy podlewanie po posadzeniu, ponieważ panuje tam klimat o dużej wilgotności. Po całkowitym wchłonięciu wody do ziemi, otwór wokół drzewa musi zostać ściśnięty. Nadmiar wilgoci niekorzystnie wpływa na dojrzewanie drewna.
Zima
Mrozy w zimie są niebezpieczne dla jabłoni, w tym mają szkodliwy wpływ na system korzeniowy i dolną część pnia. Aby uniknąć wpływu mrozu, zaleca się pokrycie otworu wokół drzewa materiałami ściółkowymi. Torf jest idealny do tego, a myszy go nie lubią, a gryzonie tam nie mieszkają.
Jabłonie przed zimowaniem muszą zalać wystarczającą ilością wody. W końcu od dawna wiadomo, że mróz jest doskonale tolerowany przez drzewa, które mają wystarczająco dużo wilgoci w lecie. Ale wszystko powinno być z umiarem, konieczne jest uwzględnienie klimatu w regionie Leningradu, a jest on już nieco mokry. Ogrodnicy zalecają sadzenie musztardy lub facelii pod drzewami, biorą na siebie trochę nadmiaru wilgoci.
Jabłonie są osłonięte, aby chronić korzenie przed mrozem, ale jest to dalekie od przypadku. Po pierwsze, jabłonie muszą być chronione, aby chronić je przed myszami, królikami i innymi gryzoniami, które zjadają młodą korę drzew. Również owijanie jabłoni pomaga chronić przed zimnymi wiatrami mrozu, które osuszają korę, oraz przed nadmiernym nasłonecznieniem, mogą powodować oparzenia kory.
Można stwierdzić, że schronienie jabłek na zimę jest jednym z głównych działań, które należy wykonywać każdej jesieni, przed początkiem zimnej pogody. Przygotuj sad jabłkowy na początek zimowego chłodu z wyprzedzeniem.
Funkcje lądowania
Gleba w regionie Leningradu jest bardzo uboga w składniki odżywcze. W tym regionie przeważa glina, żyzna warstwa gleby jest równa 15-20 centymetrom, aw regionach północnych występują piaski ze żwirem lub torfowiska. Te ostatnie są lepsze niż piaski, ponieważ gleba na torfowiskach jest kwaśna, a jej warstwa jest dość głęboka.
Przed sadzeniem jabłoni sad jest oczyszczany z wieloletnich chwastów. Wraz z kopaniem ziemi stosuje się nawozy, oczywiście lepiej, nawóz organiczny, to jest kompost, który zawiera materię organiczną lub gnijący obornik. Dodawane są także nawozy mineralne wzbogacające glebę w składniki odżywcze i poprawiające jej jakość, takie jak superfosfaty, azot i nawozy potasowe.
Nie można skrócić korzeni sadzonek bezpośrednio przed sadzeniem, ponieważ są one w stanie dostarczyć drzewom najbardziej niezbędnych składników odżywczych. Tylko złamane i zamrożone korzenie zostaną usunięte.
Sadzonki, które wyschły niemy, są moczone w wodzie przez dwa dni, pomarszczona kora jest wypoziomowana, a następnie są pchane przez płynną glinę.
Ponieważ gleba w Regionie Leningradzkim jest gliniasta, tj. Jest słaba, wykop jest sadzony do 60 cm na 80 cm, aby zapewnić odpowiednie odżywienie systemu korzeniowego. Warstwy dołu, górna i dolna, umieszczone w różnych kierunkach, a następnie w dole lądowania, najpierw zasypiają dolną warstwę, a następnie górę. Dno studzienki jest pokryte humusem lub torfem, dodaje się popiół drzewny i superfosfaty. Drewniany kołek jest wbity w środek dołu.
Jabłoń jest obniżana do pożądanej głębokości, delikatnie korzeń prostujemy, a następnie zasypiamy z ziemią zmieszaną z próchnicą. W celu gęstego wypełnienia otworu wypełniona ziemia jest wybita. Posadzone drzewa są przywiązane do kołka i podlewane, około 4 wiader wody na drzewo. Następnym krokiem jest mulczowanie gleby obornikiem, torfem, słomą przed rozpoczęciem szyjki korzeniowej.
Daty lądowania
Odmiany jabłoni rosnących w regionie Leningradu najlepiej sadzić jesienią w okresie spoczynku, przed wystąpieniem silnych mrozów lub na wiosnę, i trzeba być na czas przed przerwaniem pąków. Jednak wciąż najlepszy czas to listopad-grudzień.
W tym artykule mówimy o zupełnie różnych odmianach jabłoni, o różnych smakach i terminach dojrzewania. Widząc taką różnorodność, każdy może wybrać ten, który najlepiej odpowiada ich preferencjom i potrzebom. Niewątpliwie każdy ogrodnik ma swoje letnie sekrety, zdobywane przez pot i modzele. Mamy nadzieję, że nasz artykuł będzie niewielki, ale przyczyni się do tego skarbonki wiedzy i doświadczenia. Powodzenia dla przyjaciół ogrodnika!