O ziemniakach Labella: opis odmiany nasion, cechy charakterystyczne, technologia rolnicza

Łagodne rodzaje melona, co do zasady, podłużne, z cienką skórą. Żebro jest praktycznie nieobecne.

Rosa Red Intuishn opis, pielęgnacja i charakterystyka odmiany

Ten niesamowity kwiat zasługuje na szczegółowy opis i wymaga starannej pielęgnacji. Rosa Red Intuin wygrywa w serce z jej pracowitością. Ciągle kwitnie w upale i cieple, podczas letnich deszczów, nie tracąc piękna jasnych, dużych kwiatów.

Opis i cechy charakterystyczne odmiany

Róża herbaciana Hybrid Red Intuishn pojawił się pod koniec stulecia we Francji w szkółce Delbar. Nie stracił swojej popularności w drugiej dekadzie ze względu na niezwykle piękny kolor i kształt kwiatów.

Ta odmiana jest odporna na mróz i choroby. Wysokość buszu wynosi około 120 cm, a kształt podwójnych kwiatów, umieszczonych pojedynczo na szypułkach, to kielich.

Kolor płatków “tygrys” w kolorach czerwonym i różowym, średnica każdego kwiatu wynosi od 10 do 12 cm.

Aromat nie rzucający się w oczy, lekki. Kwitnienie jest długie i obfite.

Sadzenie w otwartym terenie

W sierpniu róże pojemnikowe są aktywnie sadzone do połowy września. W tym czasie rośliny zapuszczają korzenie, a następnie z powodzeniem zimą. Na wiosnę sadzonki są sadzone w kwietniu lub maju (wszystko zależy od regionu zamieszkania), kiedy ustala się stabilna, ciepła pogoda.

Opis procesu lądowania:

1. Sadzonki z otwartym systemem korzeniowym, pożądane jest namaczanie przed sadzeniem przez dzień w wodzie z dodatkiem humainu sodu, Kornevin lub innego stymulatora wzrostu korzeni.
2. Miejsce na różę wybiera się na słońce, bez stagnacji wilgoci w glebie.
3. Studnia do sadzenia może być wykonana zgodnie z rozmiarem systemu korzeniowego, jeśli ziemia na tym obszarze jest żyzna. Gdy gleba jest uboga w składniki odżywcze, powstaje duża dziura o wymiarach 60 do 60 cm, w celu ułożenia w niej zgniłej materii organicznej przeplatanej z podłożem.
4. Korzenie sadzonek są skracane o 1 cm, co pozwala na stworzenie rozległego systemu korzeniowego. Na korzeniu korzenie powinny być w jasnym kolorze.
5. Miejsce szczepienia podczas sadzenia powinno zostać pogłębione o 5-10 cm, co pomoże różowieniu sadzić własne korzenie.
6. Korzenie w otworze wyprostowały się, posypane ziemią na wierzchu i nawodnione roztworem tworzącym korzenie, w którym nasączona była sadzonka. Na szczycie studni wylewa się więcej suchej ziemi.

Nowo posadzone róże pokrywają spunbond od słońca, aktywnie je podlewają, powinny mieć dobry system korzeniowy. Aby stymulować wzrost rozpylany na arkuszu Appin.

Red Intuish Rose Care

Łatwy w uprawie ten kwiat nie może być nazwany. Pielęgnacja czerwonych róż Intuish obejmuje podlewanie, karmienie, przycinanie, zwalczanie szkodników i chorób oraz schronisko zimowe. Pierwsze nawozy azotowe stosuje się w kwietniu, natychmiast po usunięciu zimowego schronienia.Przed kwitnieniem rośliny karmione są złożonym nawozem dla róż.

Podczas kwitnienia nawóz nie jest konieczny. Kwiaty z tego szybko znikną.

Głównym celem sierpnia jest przygotowanie roślin do dobrego zimowania.

Opis pielęgnacji róż na koniec lata:

1. Zatrzymaj wszystkie suplementy azotu od 20 lipca.
2. Od 15 sierpnia zaczynają wprowadzać nawozy fosforowo-potasowe i magnezowo-potasowe. Przyczynią się do dojrzewania pędów i przygotowania róż na zimę.
3. W sierpniu szypułki nie są przycinane, aby zatrzymać wzrost nowych pędów, które w zimie zamarzną i staną się źródłem infekcji grzybiczych.
4. W dojrzałych pędach szczypta końcówki, aby roślina mogła gromadzić składniki odżywcze.

Od połowy września róże zaczynają usuwać dolne liście i przestają poluzowywać glebę pod krzakami. Doświadczeni ogrodnicy nie powinni ciąć róż przed hibernacją, aby nie otworzyć drogi dla różnych infekcji. Wytnij tylko gałęzie, które są chore, złamane lub znokautowane z ogólnej kryjówki. Odetnij wszystkie kwiaty i pąki.

Najpopularniejszym materiałem do ochrony róż jest świerk lub iglasty. Nie jest pożądane używanie ziemi, piasku, trocin do takich celów – dobrze pochłaniają wilgoć, a róże pod nimi są wyrzucane.W przypadku wysokich krzewów zainstalowana jest rama, nad którą naprężona jest spunbond. Końce schronu są uchylone w celu zapewnienia wentylacji i są całkowicie zamknięte tylko wtedy, gdy nadchodzi zimna, gdy temperatura powietrza jest niższa niż -5.

Metody hodowlane

Hybrydowe róże herbaciane rozmnażane przez szczepienie, sadzonki, dzielenie krzewu.

Opis najprostszego sposobu rozmnażania przez sadzonki pomoże samodzielnie wyhodować pędy rzadkiej odmiany:

1. Pnij pędy do sadzonek w lipcu. Muszą być w pełni dojrzałe, o grubości nie przekraczającej 1 cm.
2. Na ostrym runaway kolce są usuwane.
3. Każda łodyga musi mieć co najmniej dwa pąki. Dolny arkusz jest usuwany, góra jest przecinana o połowę, aby zmniejszyć obszar odparowania wilgoci.
4. Wbij sadzonki w podłoże. Do tych celów lepiej jest użyć neutralnego torfu zmieszanego z piaskiem. Dolną nerkę należy zakopać w glebie.
5. Nawilżanie sadzonek z butelki z rozpylaczem, przykryj paczką i umieść w jasnym miejscu, chroniąc przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
6. W razie potrzeby podlać sadzonki.
7. Gdy sadzonki zakorzenią się, paczka zostanie usunięta.

Dla lepszego tworzenia korzeni, przed sadzeniem, dolna część sadzonek może być traktowana stymulatorem tworzenia korzeni.

Walka z chorobami i szkodnikami

Obowiązkowym wydarzeniem dla pielęgnacji róży jest jej regularna kontrola, podczas której można zauważyć szkodniki owadów lub początek choroby. Od szkodników używać środków owadobójczych. Choroby grzybicze można wyleczyć za pomocą fungicydów. Miejsca wirusowe są nieuleczalne, doświadczeni ogrodnicy powinni wykopać zainfekowane rośliny i spalić.

Typowe choroby grzybowe róż to:

• mączniak prawdziwy;
• czarna plama;
• rdza.

Silnie dotknięte liście i pędy są pocięte i spalone. Do leczenia stosuje się fungicydy (Scor, Topaz). Odmiana Red Intuishn odporna na mączniaka prawdziwego i czarną plamę, ale w czasie deszczu zapobiegająca infekcjom nie boli.

W celu zapobiegania chorobom grzybowym na wiosnę, intensywne przycinanie odbywa się, jesienią, wszystkie upadłe i ścięte liście są usuwane spod krzaka. Odporność na choroby zwiększa się poprzez podawanie nawozów potasowych i fosforanowych.

Przed schronieniem na zimę liście są wycinane z krzaków, traktowane jakimkolwiek lekiem zawierającym miedź, jeśli były to szkodniki spryskane środkiem owadobójczym lub owadobójczym.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Opis róży Red Intuishn pozwala zrozumieć, co czyni ją atrakcyjną w jednym sadzeniu lub mixborder.

Tworzy piękny akcent, zwraca uwagę na jasne kolory kwiatów.

Nie jest pożądane sadzenie kilku krzewów tej odmiany w pobliżu rabaty. Kolor łączy się w monochromatyczną jasną plamę, traci się indywidualność róży. Aby lepiej zobaczyć niezwykły kolor płatków, Red Intuishn jest umieszczony na pierwszym planie, obok ścieżek ogrodowych, pergoli lub wejścia do domu.

O ziemniakach Labella: opis odmiany nasion, cechy charakterystyczne, technologia rolnicza

Ziemniaki są uprawiane przez wielu ogrodników i ogrodników. Wielu z nich woli Labella lub labella. Wynika to z wysokiej wydajności, zachowania jakości oraz doskonałych właściwości kulinarnych i smakowych.

Historia stworzenia

Ziemniaki Labella to rozwój niemieckich hodowców. odmianę ziemniaka dopuszczono do uprawy od 2011 roku. Właśnie wtedy został wpisany do rejestru państwowego i polecono go do sadzenia w regionach Centralnej, Centralnej Czarnej Ziemi, Wołgo-Wiatki, Kaukazu Północnego i Dalekiego Wschodu. Należy zauważyć, że do tej pory geografia sadzenia tej odmiany ziemniaka znacznie się rozszerzyła. Obecnie ziemniaki można zobaczyć prawie we wszystkich obszarach.

Charakterystyka odmiany

Ziemniak odmiany Libella to niezbyt wysoki i zwarty krzew o wyprostowanych łodygach. W okresie wegetacji kultura nie rozprasza pędów. Liście są ciemnozielone. Nie są wystarczająco duże, faliste na brzegach.

Odmiana ziemniaka Lobelia kwitnie fioletowymi kwiatami z ledwo zauważalnym odcieniem różowawego koloru.

Zgodnie z opisem odmiany system korzeniowy ziemniaka Anabel jest dość dobrze rozwinięty. Z jednego krzewu można uzyskać około 15 równych bulw. Wszystkie bulwy są dość duże. Ich waga waha się od 80 do 100 gramów.

Ciemnoczerwone oczy ziemniaka Libella znajdują się na powierzchni. Same ziemniaki są na ogół gładkie, z cienką różowawo-czerwoną skórką. Miąższ owocu jest gęsty, jasnożółty.

Uwaga! Podczas gotowania ziemniaki nie ciemnieją, nie zmieniają kształtu i nie kruszą się. W rezultacie jest szeroko stosowany w dziedzinie kulinarnej.

Labella jest zwykle sadzona na żyznej glebie. Przed sadzeniem bulwy muszą kiełkować bezbłędnie. Aby to zrobić, usuń nasiona ze sklepu na około miesiąc przed sadzeniem.

Konieczne jest sadzenie tej odmiany ziemniaków w odległości około 70 centymetrów, a odległość między otworami powinna wynosić około 30 centymetrów.

Bulwy należy ostrożnie rozłożyć na dołkach, uważając, aby nie złamać cienkich pędów. Jeśli obszar do sadzenia jest stosunkowo niewielki, to dodatkowo do dołka należy wrzucić gościa popiołu drzewnego.

Jeśli przestudiujesz opis odmiany ziemniaka Labella, możesz dowiedzieć się, że kultura nie różni się kapryśną opieką. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie czynności agrotechniczne sprowadzają się do spulchniania, pęcznienia, odchwaszczania i przetwarzania szkodliwych owadów i szkodników.

Rozwolnienie

Już po krótkim czasie od posadzenia ziemniaków Lobelia zaczynają pojawiać się chwasty. Nie trzeba czekać, aż będą miały czas, aby urosnąć i wzmocnić się. Spulchnianie niezawodnie pozbędzie się niepożądanej roślinności. Ponadto ta procedura wzbogaci glebę w tlen.

Ważny! Nie jest konieczne zbyt głębokie spulchnianie gleby, aby zapobiec uszkodzeniu systemu korzeniowego.

Podlewanie

Ziemniaki Labella dzięki swoim właściwościom wyróżniają się wysokim wskaźnikiem odporności na suszę, dlatego podlewanie rośliny jest wymagane wyłącznie w porze suchej. W takim przypadku pod każdy krzak należy wlać od 12 do 15 litrów wody.

Hilling

Jeśli chodzi o hilling, jest to jeden z najważniejszych środków agrotechnicznych, które należy wykonać podczas uprawy ziemniaków. Wynika to z faktu, że dodatkowa ilość gleby znacząco przyczynia się do wzrostu podziemnych pędów kultury, na których następuje tworzenie się bulw.

Ziemniaki odmiany Labella należy spryskiwać dwa razy w sezonie. Pierwsze hilling jest konieczne, gdy pędy osiągną wysokość od 15 do 20 cm, a drugie – kilka tygodni po pierwszym. Ważne jest, aby mieć czas na dokończenie manipulacji, zanim wierzchołki ziemniaków zamkną się nad rzędami.

Karmić

Jak każda inna uprawa, ziemniaki wymagają karmienia. Obecność wystarczającej ilości składników odżywczych w glebie jest jednym z ważnych warunków utrzymania jakości i smaku plonu po dojrzewaniu na wysokości.

Niektórzy ogrodnicy namaczają materiał do sadzenia w moczniku. Aby to zrobić, 1 łyżkę nawozu rozcieńcza się w wiadrze z wodą. Drugie nawożenie rośliny wymagane jest już w okresie tworzenia pąków. Tym razem używają siarczanu potasu i popiołu drzewnego (również rozcieńczonego w wodzie).

Podczas masowego kwitnienia wymagany jest ostatni opatrunek. Procedura jest konieczna, aby bulwy uformowały się szybciej. Na tym etapie do nawożenia odmiany Labella używa się materii organicznej: obornika kurzego, krowiego łajna czy sfermentowanej trawy.

Zwalczanie chorób i szkodników

Główną cechą i niesamowitą właściwością odmiany Labella jest jej wysoka odporność na rozwój większości chorób i pasożytów. Ale ponieważ kilka różnych odmian ziemniaków jest często sadzonych w ramach jednego miejsca sadzenia, wśród nich mogą być te, które mają słabą odporność, dlatego nadal konieczne są pewne środki zapobiegawcze.

Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki choroby sadzonek, konieczne jest stosowanie herbicydów. W takim przypadku krzewy potraktowane herbicydami trzeba będzie wykopać przed innymi, a wierzchołki spalić.

Ważny! Ziemniaki z peklowanych krzewów nie mogą być używane jako nasiona.

Jeśli sytuacja z chorobami w ogóle nie jest zbyt ponura, ogrodnicy będą musieli walczyć ze szkodliwymi owadami. Chrząszcz zatrzaskowy (wireworm), a raczej jego larwy, a także stonka ziemniaczana, mogą szkodzić młodym chrząszczom widłowym.

W walce z pierwszym pomoże popiół drzewny, który należy posypać każdym krzakiem. W przypadku stonki ziemniaczanej trzeba ciężko pracować – owady i ich larwy zbierane są ręcznie.

Zalety i wady odmiany

Jak każda inna odmiana ziemniaków, Labella ma zarówno zalety, jak i wady. Wśród zalet są następujące:

wysoka wydajność (do 300 kg na sto metrów kwadratowych); wysokie walory smakowe i wszechstronność zastosowania; doskonała jakość przechowywania (wskaźnik konserwacji wynosi nie mniej niż 98%, w zależności od warunków przechowywania);

Odmiana ma tylko jedną wadę – ma niską mrozoodporność. Wystarczy małe zamrożenie, aby ziemniaki zostały poważnie uszkodzone. W związku z tym odmianę zaleca się ostrożnie sadzić w regionach niestabilnych pod względem pogodowym i klimatycznym.

Powiązane posty:

1. O ziemniakach Rosalind: opis odmiany nasion, cechy charakterystyczne, technologia rolnicza
2. O ziemniakach Juvel: opis odmiany nasion, cechy charakterystyczne, technologia rolnicza
3. O ziemniakach Krepysh: opis odmiany nasion, cechy charakterystyczne, technologia rolnicza

Odmiany i rodzaje melonów: zdjęcie i opis

Istniejące typy melonów, uprawiane w różnych krajach, są uderzające w ich różnorodność. Ich owoce różnią się kształtem, wielkością, smakiem, ale bez wyjątku rośliny te preferują słoneczny i ciepły klimat.

Krótki opis

Melon – przedstawiciel rodziny Dynia, fałszywe jagody, kultura melona. To roczna roślina z długim, pełzającym łodygiem. Liście są jednoczęściowe, płazowo-płaskowe, złożone z pięciu płatów. Do ośmiu dużych pachnących jagód można dać jeden melon. Rodzaj owoców w każdej z odmian jest różny i może mieć kształt okrągły, cylindryczny i spłaszczony. Pulpa ma kolor zielony, żółty lub pomarańczowy.

Trochę historii

Uprawa melonów angażowała się w starożytny Egipt. Pierwsza wzmianka o tym znajduje się w Biblii. Uważa się, że miejscem narodzin tej kultury melonowej są Indie Północne. Stąd rozprzestrzenianie się tego na zachód i na wschód. W Europie tylko w XV wieku zaczęły uprawiać niektóre rodzaje melonów. W Rosji po raz pierwszy pojawiły się trochę później i zostały przywiezione najpierw do regionu Dolna Wołga.

Przydatne właściwości

Melon jest bardzo popularny ze względu na fakt, że zawiera on wiele ważnych składników dla człowieka: żelaza, cytrynowy, jabłkowy i bursztynowy, witaminy A, P, C. Zawiera także inozynę, która pomaga oczyścić ciało i pomaga wzmocnić korzeni włosów. Najczęściej aromatyczny melon jest używany świeży, ale jest wiele przepisów na wytwarzanie smacznego dżemu i marynaty. Często, aby stworzyć prawdziwy arcydzieł kulinarnych, dodaje się do mięsa.

Jakikolwiek melon korzystny wpływ na wzmocnienie odporności i układu nerwowego, pomóż poradzić sobie z problemem bezsenności. Ze względu na niską zawartość kalorii ten fałszywy jagód może być zawarty w prawie każdej diety. Stymuluje oczyszczanie ciała żużla i pomaga dobrze skoordynowanej pracy jelit.

Melony – rodzaje i odmiany

Zdjęcie tych niesamowitych owoców jest uderzające w różnorodności. Ogromna liczba istniejących odmian dzieli się na 3 grupy – kantalupa, siatka i gładkie skórki.

Pierwsze obejmują żebrowane melony z głębokimi wąskimi rowkami na powierzchni i mające kształt oblaty. Słodkie ciało jest bogate w pomarańczowy. Długość owocu wynosi 20-25 cm. Nie nadaje się do długotrwałego przechowywania.

Retikulowane melony zwykle mają regularny kształt sferyczny. Łuki słabo wyrażają się. Jego nazwa pochodzi ze względu na powierzchnię owoców, pokrytą szarą siatką. Miąższ może być pomarańczowy, lub zielony lub biały, w zależności od odmiany.

Łagodne rodzaje melona, co do zasady, podłużne, z cienką skórą. Żebro jest praktycznie nieobecne.

Wybór różnorodności

Jeśli chcesz posadzić melon w swojej witrynie, pamiętaj, że roślina ta jest bardzo termofiliczna, a dojrzewanie jej owoców następuje w temperaturze nie niższej niż 30 ° C. Dla środkowej strefy Rosji, gdzie lato jest nieprzewidywalne, ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę w zależności od warunków roślinności. Na przykład, niektóre rodzaje późno dojrzewających melonów zajmują do 120 dni dojrzewania owoców.

Główne klasy

Są to najpopularniejsze rodzaje melona. Lista jest dość duża, ale częściej w naszych warunkach klimatycznych można znaleźć następujące odmiany:

• Alushta. Owoce melonów są duże, do jednego i pół kilograma, żółto-pomarańczowe w kolorze. Miazga jest soczysta. Czas dojrzewania wynosi do 70 dni, a owocowość jest bardzo wysoka.
• Gerrimus. Wczesną dojrzewającą odmianę odznacza się dobrym plonem, owoce nie są duże, gładkie, jasno szare, o soczystym pomarańczowym ciele słodkim. Zakład doskonale dostosowuje się do warunków naturalnych.
• Ogórek ormiański lub srebrzysty. Różni się w wyjątkową formę. Gotowe do spożycia młode owoce o charakterystycznym zapachu, osiągające kilogram masy. Melon doskonale radzi sobie ze spadkiem temperatury i jest odporny na dużą liczbę chorób.
• Pracownik zbiorowy. Bardzo popularna odmiana ze względu na wyjątkowe właściwości smakowe. Waga jasno pomarańczowego owocu o okrągłym kształcie nie przekracza 1 kg. Miazga jest pachnąca, słodka, zaskakująco delikatna.
• Musky. Prawdziwym małym w świecie melonów. Owoce mają kształt okrągły lub lekko spłaszczony, o wyraźnych smugach. Miąższ jest pachnący i słodki, pomarańczowy lub jasnożółty.

Odmiany dojrzewające

• Milenium. Owoc ma okrągły kształt, lekko spłaszczony. Pulpa jest bardzo słodka, biała. Powinien być uprawiany zarówno w warunkach cieplarnianych, jak iw szklarniach oraz na otwartym gruncie.
• Księżniczka Anna. Wczesna dojrzewająca hybryda, gotowa do zapiekania w ciągu dwóch miesięcy. Wyróżnia się silnymi, silnymi krzewami. Owoc jest atrakcyjny wizualnie, ma owalny kształt, średni ciężar wynosi około 2 kg. Skóra ma mleko-białe, miąższ jest miękki pomarańczowy, o smaku miodu, soczysty. Roślina jest bardzo bezpretensjonalna, może przynosić owoce i na otwartym gruncie, jest dość prosta.
• Aikido. Hybryda pojawiła się niedawno, ale zyskała już popularność dzięki odporności na choroby. Owoce są żółto-brązowe, żyły, mięso ma białe, zielone, duże ilości cukru.
• Wyspy Kanaryjskie. Ta hybryda ma bardzo wczesne okresy dojrzewania wynoszące nie więcej niż 70 dni (zazwyczaj 60). Krzew jest dość łatwy do mylenia z ogórkiem, dzięki długim pędy, przypomina winorośli. Owoce o owalnym kształcie o wadze od 1,5 do 3 kg, gładkie, pozbawione żył, pokryte lekkim przebarwieniem, żółte słoneczko. Mają świeże pieczywo z zielonego mięsa o charakterystycznym smaku miodu. Warstwa jadalna jest dość duża i osiąga 7 cm. Odmiana ta jest bardzo odporna na większość chorób charakterystycznych dla kultury: fuzarioza, żurawia, mączniaka. Kocha światło i ciepło, więc jeśli noc jest bardzo zimna, zaleca się przykryć łóżko filmem. Ogólnie rzecz biorąc, jest bardzo wrażliwa na ciepło i ciepło melona.

Gatunki i odmiany hodowane w Rosji reprezentują Natal’ina. Owoce tego melona są okrągłe, czyste, żółte, skóra jest cienka, białe ciało z lekkim odcieniem zieleni, średniej grubości, soczyste i słodkie. Niezmiernie transportowany, może być przechowywany przez długi czas. Wielu ogrodników to znajomy cytrynowo-żółty melon pochodzący z regionu Krasnodar. Rozróżnia się owoce lekko spłaszczonego kształtu, odcień cytryny (stąd nazwa), pokryte małymi kropkami. Ciężar nie przekracza zwykle 1,5 kg. Miazga jest stała, ma charakterystyczny smak wanilii.

Średnie dojrzałe odmiany

Ałtaj. Okres dojrzewania wynosi do 80 dni. Owoc jest owalny, jasnożółty, około 1 kg, z soczystą pulą.

Wczesne słodkie. Kształt owocu jest zbliżony do sferycznej, lekko wydłużonej, ważącej do 3 kg, jasnożółtej i gładkiej. Miąższ jest żółto-kremowy, słodki, aromatyczny i zaskakująco smaczny. Bush i kwiaty są podobne do ogórka. Odmiany doskonale radzą sobie z chorobą przeciwbólową i mączniakiem, odpornym na zimno i bezpretensjonalnie. Aby uzyskać inteligentne zbiory, lepiej jest rosnąć w szklarni, ale na otwartych terenach otwarta gleba jest również odpowiednia.

Assol. Owoce o owalnym kształcie, pełne żółtego koloru o szarych pasach. Masa jest soczysta, pachnąca, przetargu żółtawy odcień. Odmiana została specjalnie stworzona do uprawy w prywatnych gospodarstwach rolnych i prywatnych działkach. Ma bardzo wysoki wskaźnik plonu.

Złoto. Owoc jest owalny, jasnożółty, z pasami. Ciało jest bardzo soczyste. Charakterystyczną odmianą jest duża zawartość witamin. On doskonale radzi sobie z chorobami, rośnie dobrze na otwartej ziemi, ale preferuje warunki cieplarniane.

Blondynka. Czas pojawienia się owoców wynosi 80-90 dni po sadzeniu. Owoce są bardzo duże, lekko spłaszczone, okrągłe, małe. Bardzo soczysta pachnąca miąższ o niesamowitym smaku. Gdy owoce są gotowe do zbioru, sygnalizują to poprzez pojawienie się specyficznego smaku i zmianę koloru na beżowy.

Wszystkie powyższe rodzaje melonów z dobrą troską dają dobre zbiory nie tylko na południu, ale także w środkowych szerokościach geograficznych.

Późne klasy

Jeden z tych melonów ma odpowiednią nazwę – Zimovka. Różnorodność jest bardzo trudna do wyhodowania na szerokościach pasa środkowego, ale na południu robi się dobrze. Właściciel jasnych owoców ma żółtawo zielony kolor, pokryty siatką. Ciało jest delikatne, zielone. Melon może być przechowywany przez długi czas i jest idealny do transportu.

Ananas to odmiana wymagająca dojrzewania co najmniej 95 dni. Wyróżnia się owalnymi owocami z pestką, która smakuje jak ananas.

Torpeda – te melony mają szczególny wydłużony kształt. Żółta skóra pokryta jest małą siateczką. Ma wysoką odporność na choroby i susze.

Stopnie obcokrajowców

Niektórzy plantatorzy również uprawiają różnego rodzaju melony za granicę (jeden z nich można zobaczyć poniżej).

Charente pochodzi z Francji, ta niezwykła odmiana wyróżnia małe, okrągłe owoce o niezwykłych właściwościach smakowych. Kolor jest miękki żółty, blisko białego.

Ozhen jest gościem z Izraela: kształt jest okrągły lub lekko owalny, o gładkiej powierzchni, z dużą ilością żył, zielono-żółtym tonem. Różni się ona od pachnącej mięsistej pulpy o zielonym kolorze przetargu.

Handalyak to uzbecki melon, który smakuje bardzo podobnie do gruszki. Małe rozmiary, cienka skóra i zielonkawe ciało.

Kochanie. Ojczyzna odmian to Maroko, jej cechy: wydłużony kształt płodu, brak żył, pomarańczowo-zielony kolor skórki, miąższ miąższu, soczysta, blado żółta lub z czerwonawym zabarwieniem.

Kassaba. Pochodził z Turcji, różni się niemal poprawną okrągłą formą. Owoce pojawiają się późno, bliżej zimy. Miazga jest soczysta, ale niemal całkowicie pozbawiona smaku.

Prawie wszystkie odmiany i rodzaje melonów, ze zdjęciami i opisami można znaleźć w tym artykule, mają swoje zalety dla uprawy w centralnym pasie Rosji. Lepiej jednak są hybrydy wczesne dojrzewanie, odporne zarówno na wahania pogody, jak i na większość chorób.