Stokrotki kwiaty – sadzenie, uprawa i pielęgnacja stokrotek

Stokrotki w postaci sadzonek w ogrodzie sadzi się w kwietniu, gdy minie ryzyko przymrozków, ale przy domowej uprawie doniczkowej można zacząć już w marcu. Nasiona z kolei wysiewa się znacznie później, bo dopiero w czerwcu – wymagana do kiełkowania temperatura powietrza wynosi bowiem aż 21 stopni C. Siejemy bezpośrednio do gleby, licząc się jednak z faktem, że rośliny zakwitną dopiero wiosną kolejnego roku. Siewki należy w międzyczasie rozsadzić na pożądane stanowiska.

Stokrotka – uprawa i odporność

Stokrotka nadaje się do uprawy w gruncie oraz donicach. Na rabatach kwiatowych jest zwykle uprawiana jako kwiat dwuletni, a w pojemnikach jako roślina jednoroczna (z kupionej rozsady).

Jako byliny stokrotki uprawia się w ogrodach w stylu naturalnym oraz trawnikach typy łąka.

Wysokość: 10-30 cm

Szerokość: 10-20 cm

Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)

Uwaga! Jeśli wiosna jest ciepła, stokrotki zakwitają w drugiej połowie kwietnia (IV). W sprzedaży są także stokrotki pędzone, które kwitną już w marcu (IV).

Kwiaty: białe, różowe, czerwone i wielokolorowe; pojedyncze oraz pełne

Stokrotka ma kwiaty o średnicy 1-5 cm. Najmniejsze są stokrotki dzikie, nazywane łąkowymi. Największe są kwiaty stokrotek szlachetnych odmian ogrodowych.

Zapach: niewyczuwalny

Liście: zielone

Zastosowanie: niskie rabaty i dywany kwiatowe, skrzynki balkonowe, niskie obwódki, ogrody letniskowe, bukieciki, trawniki typu łąka, wianki komunijne i ślubne; roślina lecznicza i dodatek do dań

Do wykorzystania w kuchni nadają się stokrotki botaniczne (dzikie). Kwiaty i liście dodaje się np. do sałatek. Korzonki można marynować.

Substancje zawarte w stokrotkach mają łagodne działanie lecznicze. Stosowane są m.in. do leczenia ran, owrzodzeń podudzi, kaszlu, ukąszeń owadów.

Stanowisko: słoneczne i półcień

Gleba: przeciętna lub żyzna; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 6,5-7,5)

Stokrotka jest niewybredna co do ziemi. Dobrze sobie radzi na trawnikach.

Podlewanie: umiarkowane

Stokrotka lubi lekko wilgotną ziemię. Jeśli ma za sucho, podsycha, ale potrafi przetrwać.

Nawożenie: 3-4 razy w sezonie nawozem do roślin kwitnących.

Nie zasila się stokrotek na nawożonych trawnikach.

Rozmnażanie: nasiona i podział kęp

Stokrotki z nasion można rozmnażać na 2 sposoby:

• Rozsada – nasiona wysiewa się do skrzynek lub doniczek w czerwcu i lipcu (VI-VII). Na miejsca stałe wysadza się w sierpniu (VIII).

• Siew do gruntu – w czerwcu lub lipcu (VI-VII) od razu do gruntu.

Uwaga! Stokrotki uprawiane z nasion zakwitają w następnym roku. Stokrotki łatwo rozsiewają się same.

Przez podział rozmnaża się starsze, rozrośnięte egzemplarze.

Cięcie: nie ma potrzeby

Stokrotka nadaje się na małe bukieciki do wazonów oraz na wianki.

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Na zimę część nadziemna stokrotki zamiera. Stokrotka zimuje pod ziemią.

Stokrotki na rabatach można delikatnie okryć np. gałązkami świerkowymi.

Choroby i szkodniki: odporna

Stokrotka rośnie zdrowo. Nie sprawia problemów.

Ciekawe odmiany stokrotek

• Ave – kwiaty białe, pełne
• Gracja – kwiaty czerwone, pełne
• Maria – kwiaty różowe, pełne

Warto wiedzieć

• Stokrotka to kwiat dziewcząt. Kojarzący się z prostotą i naturalnością. W krajach anglosaskich istnieje imię Daisy, czyli Stokrotka.

Internetowy sklep ogrodniczy

Stokrotki kwiaty – sadzenie, uprawa i pielęgnacja stokrotek

Stokrotki to kwiaty o historii liczącej sobie ponad 4 tysiące lat! Źródła historyczne wskazują, że stokrotki uprawiane były one w egipskich ogrodach świątynnych jako cenna roślina lecznicza. Także w średniowieczu niepozorne koszyczkowe kwiaty uważane były za źródło zdrowia – angielski król Henryk VIII ponoć codziennie konsumował stokrotki, aby ulżyć sobie w dolegliwościach żołądkowych i dnie moczanowej!

Dzikie stokrotki; źródło: shutterstock

1. Stokrotki – wymagania glebowe
2. Sadzenie i uprawa stokrotek
3. Podlewanie i nawożenie stokrotek
4. Rozmnażanie stokrotek
5. Ochrona stokrotek
6. Stokrotki w domu i ogrodzie

Dziś mało kto upatruje w stokrotkach surowca zielarskiego – cenimy sobie głównie ich wesołą, optymistyczną dekoracyjność, kojarzącą się z wiosną i początkiem lata. Pokrywające łąki w stanie dzikim kojarzą się z romantycznością i od wieków wykorzystywane są do plecenia wianków oraz… wróżb. Słynna wyliczanka „kocha, nie kocha…” to w oryginalne nic innego jak obrywanie płatków ze stokrotki!

Pod względem botanicznym stokrotki pospolite (Bellis perennis) należą do rodziny astrowatych i najczęściej dorastają wysokości zaledwie 15 cm. Pochodzą bezpośrednio z Europy, ale występują dziko również w Azji i Ameryce Północnej. Wokół trzonu lekko owłosionych łodyżek rozwijają się owalne, niewielkie liście o ciemnozielonej barwie, tworzące estetyczną rozetę. W środowisku naturalnym ich kwiaty są nie do pomylenia – drobne, z żółtymi środkami i białymi lub biało-różowym płatkami, które otwierają się między kwietniem a czerwcem i potrafią przetrwać czasem nawet do listopada lub grudnia, w zależności od pogody. Owe kwiaty zapylane są zwykle przez motyle lub muchówki. Na potrzeby ogrodowe wyhodowano także odmiany bardziej szlachetne, o oryginalnych kształtach kwiatostanów, także o większym rozmiarze, i intensywnym nasyceniu barwy. Nie wszyscy wiedzą na przykład, że znana z kwiaciarni, elegancka gerbera jest bardzo bliską krewną pospolitej stokrotki!

Stokrotki – wymagania glebowe

Jak się łatwo domyślić, obserwując dziko rosnące stokrotki, drobne kwiaty nie mają wielkich wymagań uprawowych. Owszem, w donicy trzeba zapewnić im dobrze przepuszczalne podłoże (najlepiej uniwersalny substrat doniczkowy), ale w ogrodzie poradzą się bez problemu na każdej glebie piaszczystej lub lekko gliniastej, pod warunkiem, że nie ma ona skłonności do nadmiernego wysychania ani nie jest podmokła. Idealnie, powodzi się im w pełnym słońcu, ale częściowe zacienienie również nie jest problemem. Stokrotki można sadzić także na stanowiskach wyeksponowanych na wiatr i deszcz – rośliny są bardzo odporne i nie ulegają łatwo zniszczeniu.

Sadzenie i uprawa stokrotek

Stokrotki w postaci sadzonek w ogrodzie sadzi się w kwietniu, gdy minie ryzyko przymrozków, ale przy domowej uprawie doniczkowej można zacząć już w marcu. Nasiona z kolei wysiewa się znacznie później, bo dopiero w czerwcu – wymagana do kiełkowania temperatura powietrza wynosi bowiem aż 21 stopni C. Siejemy bezpośrednio do gleby, licząc się jednak z faktem, że rośliny zakwitną dopiero wiosną kolejnego roku. Siewki należy w międzyczasie rozsadzić na pożądane stanowiska.

Szlachetne odmiany stokrotek o większych kwiatach warto regularnie oczyszczać z przekwitłych kwiatostanów, bowiem wydłuża to okres kwitnienia, a jednocześnie zapobiega spontanicznemu rozsiewowi. W czasie bardzo upalnego lata warto więdnące stokrotki przyciąć radykalnie, mniej więcej w połowie łodyżki, a odrosną one silniejsze.

Jeśli zajdzie potrzeba przesadzania stokrotek, należy wykopać je wraz z całym systemem korzeniowym, który, o dziwo, sięga dość nisko w głąb podłoża. Po przeniesieniu na docelowe miejsce trzeba upewnić się, że jama jest dostatecznie głęboka – stokrotki potrzebują mieć korzenie schowane w ziemi.

Ogrodowe stokrotki wielkokwiatowe; źródło: shutterstock

Podlewanie i nawożenie stokrotek

Stokrotki to rośliny, które nie znoszą sucha i upałów. W związku z tym podlewanie należy dostosować do panujących wokół warunków atmosferycznych. Wiosną rośliny zwykle dobrze radzą sobie same, ale im cieplejsza temperatura powietrza, tym częściej sprawdzajmy czy gleba nie jest wyschnięta. Stokrotki należy bezwzględnie podlać, jeśli gleba na głębokości ok. 7 cm nie jest wilgotna. Częściej oczywiście nawadniamy kwiaty hodowane w doniczkach, ale i tak poleca się poczekać zawsze aż górne 3-5 cm podłoża będą suche.

Nawożenie jest wysoce wskazane, zwłaszcza w uprawie doniczkowej. Wystarczą jednak 2-3 dawki wieloskładnikowego nawozu w ciągu roku, który na zagonie można również zastąpić dojrzałym kompostem. Pierwszą dawkę podajemy zawsze wczesną wiosną, a kolejne w regularnych odstępach do końca lata. Jesienią nie nawozimy wcale.

Rozmnażanie stokrotek

Stokrotki mają imponujące tempo samoistnego rozmnażania, które częściej przeraża ogrodników niż zachwyca. Rozpylane przez wiatr nasionka przyjmują się bowiem praktycznie wszędzie, nawet na warstwie kory mulczującej. Gęstość dywanu tworzonego przez stokrotki ma jednak swoje naturalne ograniczenia i w pewnym momencie dochodzi do punktu stagnacji. To idealny moment, aby przerzedzić nieco strukturę, przysparzając się zdrowiu i kwitnieniu stokrotek, a jednocześnie rozpropagować uprawę w innym miejscu ogrodu lub w skrzynce.

Wczesną wiosną lub po przekwitnięciu kwiatów wykopujemy więc z podłoża całe kępy stokrotek, wraz z jak największą częścią systemu korzeniowego, a następnie dzielimy na mniejsze kawałki i sadzimy w docelowych stanowiskach. Przy rozmnażaniu warto pamiętać, że stokrotki mają skłonność do samodzielnego krzyżowania się, więc sadząc różne odmiany blisko siebie, możemy doczekać się nowych wariacji kolorystycznych.

Ochrona stokrotek

Stokrotki dobrze radzą sobie same, bez jakichkolwiek środków ochrony. Wyjątkiem są wysiane danego lata siewki, które na zimę warto zakryć gałęziami świerkowymi. Stokrotki hodowane w skrzynkach i donicach mogą pozostać na balkonach, ale należy zabezpieczyć donice warstwą materiału izolacyjnego. Jeśli mamy taką możliwość, doniczkowe okazy można również na zimę zakopać na ogrodowej rabacie.

Paradoksalnie, znacznie częściej ogrodnicy pytają jak bronić się przed stokrotkami. Jest to bowiem gatunek inwazyjny, który ma skłonność do porastania całego zagonu. Oprócz wspomnianego już usuwania przekwitłych kwiatów, warto również wykopywać całe stokrotki z korzeniami z miejsc niepożądanych, uważając, aby nie pozostawić żadnych resztek, z których roślina mogłaby odrosnąć. Na stokrotki rozpowszechnione w trawie pomaga natomiast regularne nawożenie trawnika.

Ekologia.pl poleca

Wielobarwna kompozycja ze stokrotek, fot. shutterstock

Stokrotki w domu i ogrodzie

Stokrotki w ogrodzie służą przede wszystkim do obsadzania skrajów zagonu i doskonale komponują się z innymi wiosennym kwiatami o niewysokim wzroście, np. karłowymi narcyzami czy niezapominajkami. Sadzi się je również na wielobarwnych klombach oraz w donicach zdobiących taras czy balkon. Wyższe odmiany sprawdzają się doskonale również jako urocze kwiaty cięte. Bardzo ciekawą propozycją jest dodanie nasion stokrotki do mieszanki trawnikowej, co pozwala uzyskać prawdziwą łąkę wokół domu. Stokrotkom nie przeszkadza przy tym wcale koszenie trawy – zawsze z wigorem odrastają.

Pospolite stokrotki to wreszcie także jeden z cenionych kwiatów jadalnych, które dodaje się do kanapek, zup czy sałatek. Nie tylko zyskujemy tym sposobem dodatkową nutę smakową (lekko kwaśną) i piękną ozdobę talerza, ale także wsparcie zdrowotne. Zielarze polecają bowiem świeże i suszone kwiaty stokrotek przy problemach żołądkowych, kaszlu oraz bólach reumatycznych.

Zaproszenie stokrotek do ogrodu wymaga nieco ostrożności, ale jeśli nie przeszkadza ci pewna doza naturalnej spontaniczności, idealnie pasująca zwłaszcza do rustykalnych aranżacji zielonych, na pewno nie będziesz rozczarowany. Poza pospolitymi białymi kwiatkami, które wyglądają sielsko i romantycznie, warto polecić również bardziej eleganckie odmiany, doskonale prezentujące się w donicach. Dużą popularnością cieszą się zwłaszcza stokrotki „Pomponette” o kulistych koszyczkach odmieniających się przez kilkanaście kolorów, w tym także zestawienia dwubarwne. Poza tym imponująco prezentują się także kuliste ciemnoczerwone stokrotki „Ruby Red” o igiełkowatych płatkach. Na koniec warto wspomnieć jeszcze o stokrotce afrykańskiej, która zdobywa sobie coraz większą popularność w uprawie balkonowej, chociaż z botanicznego punktu widzenia stokrotką de facto nie jest. Niemniej jednak, należąc również do rodziny astrowatych, zachwyca regularnym pokrojem dużych koszyczków kwiatowych, odmieniając się przez intrygujące odcienie, m.in. fuksji, pomarańczy czy fioletu!