Ziemniaki queen anna: produktywne i zrównoważone
Termin sadzenia dla czosnku jarego trwa od połowy marca do połowy kwietnia. Najlepiej jeśli do sadzenia przystąpimy możliwie jak najwcześniej, kiedy tylko ziemia odmarznie i osuszy się z nadmiaru wody. Zaś czosnku ozimego od połowy października do połowy listopada. Pamiętajmy przy tym, że musimy to zrobić tak, aby zdążył się jeszcze ukorzenić przed zamarznięciem ziemi. Nie możemy zrobić tego zbyt wcześnie ponieważ wtedy może zbytnio się rozwinąć i przymarzać podczas niskich temperatur. Przy prawidłowym wysadzeniu, możemy liczyć na większe plony niż w przypadku sadzenia odmiany jarej.
Czosnek
Jest popularnym warzywem posiadającym niesamowite i intensywne walory smakowe. Jest niezwykle aromatyczny, dzięki czemu bardzo często stosujemy go w kuchni jako przyprawę. Znany jest również jako roślina lecznicza, posiadająca szereg właściwości, korzystnie wpływających na nasze zdrowie, także działających bakteriobójczo. Właśnie z tych powodów powinniśmy rozważyć jego uprawę również w swoim ogrodzie.
Uprawa czosnku w ogrodzie
W naszych warunkach klimatycznych uprawiamy czosnek pospolity i bez przeszkód możemy uprawiać zarówno odmiany jare – sadzone wiosną jak i ozime – sadzone jesienią, gdyż jest to roślina odporna na działanie niskich temperatur. Jest rośliną jednoroczną. Do właściwego rozwoju potrzebuje dużo słońca, jednak poradzi sobie również w półcieniu. Jest to roślina charakteryzująca się słabo rozwiniętym systemem korzeniowym, sięgającym do 20-30 cm w głąb gleby i rozrośniętym w promieniu około 10 cm. To powoduje, że ma duże wymagania glebowe jak i również wodne. Potrzebuje gleby wilgotnej, bogatej w próchnicę oraz składniki pokarmowe.
Zalecenia dotyczące uprawy
- stanowisko – słoneczne,
- rodzaj gleby – średnia (piaszczysto-gliniasta),
- wilgotność gleby – średnia,
- pH gleby – obojętne od 6,5 do 7,
Zmianowanie
Warzywo to wymaga odpowiedniego zmianowania i nie należy go sadzić rok po roku w tym samym miejscu oraz na stanowiskach zajmowanych wcześniej przez warzywa cebulowe. Istnieje wtedy zagrożenie rozwoju typowych chorób i szkodników dla tego typu warzyw. Nie powinniśmy również uprawiać go po warzywach absorbujących z podłoża dużo składników pokarmowych. Odpowiednim przedplonem dla czosnku są fasola, ogórki lub pomidory.
Uprawa współrzędna
W uprawie współrzędnej jest warzywem o szerokim zastosowaniu, gdyż zapobiega on chorobom wywoływanym przez grzyby pasożytnicze. Ze względu na intensywny, charakterystyczny zapach odstrasza szkodniki, takie jak mszyce czy myszy. Może być z powodzeniem uprawiany w sąsiedztwie warzyw: marchwi, ogórka, pomidora, truskawek, buraka ćwikłowego oraz sałaty. Natomiast nie zalecane jest sąsiedztwo warzyw strączkowych: fasola tyczna oraz karłowa, groch oraz kapustnych takich jak: kapusty, kalafior, brokuł oraz kalarepa. Możemy go także uprawiać pod krzewami oraz drzewami owocowymi, a także w sąsiedztwie kwiatów: róż, lilii czy tulipanów.
Sadzenie i pielęgnacja
Do sadzenia powinniśmy wybierać rodzime odmiany, gdyż są one najlepiej przystosowane do naszych warunków klimatycznych, a do tego posiadają dużo lepszy smak oraz aromat. Najpopularniejsze Polskie odmiany ozime do sadzenia jesiennego to: Arkus, Harnaś, Mega, Zawrat, Huzar a odmiany do sadzenia wiosennego to Jarus, Cyryl oraz Jankiel.
Polski czosnek Harnaś
kliknij aby powiększyć
Z dostępnego nam materiału wybierajmy duże zdrowe, nieuszkodzone główki. Jest to ważne, gdyż zapobiega przenoszeniu różnego rodzaju chorób grzybowych i wirusowych. Przeciwko nicieniom i chorobom grzybowym należy moczyć ząbki w roztworze, któregoś z zalecanych preparatów grzybobójczych.
Ząbki wsadzamy do gleby w odległości 10-15 cm od siebie (w zależności od wielkości ząbków, im większe tym rzadziej), na głębokość 5 cm w przypadku odmiany jarej i 10 cm w przypadku odmiany ozimej, pionowo piętką w dół. Po czym w koło delikatnie ubijamy ziemię. Pomiędzy rzędami powinna być zachowana odległość 20-25 cm.
Termin sadzenia dla czosnku jarego trwa od połowy marca do połowy kwietnia. Najlepiej jeśli do sadzenia przystąpimy możliwie jak najwcześniej, kiedy tylko ziemia odmarznie i osuszy się z nadmiaru wody. Zaś czosnku ozimego od połowy października do połowy listopada. Pamiętajmy przy tym, że musimy to zrobić tak, aby zdążył się jeszcze ukorzenić przed zamarznięciem ziemi. Nie możemy zrobić tego zbyt wcześnie ponieważ wtedy może zbytnio się rozwinąć i przymarzać podczas niskich temperatur. Przy prawidłowym wysadzeniu, możemy liczyć na większe plony niż w przypadku sadzenia odmiany jarej.
Zalecenia przy sadzeniu czosnku:
- termin sadzenia: odmiany jare (od połowy marca do połowy kwietnia), odmiany ozime (od połowy października do połowy listopada),
- odstęp w rzędzie: 10-15 cm.,
- odstęp między rzędami: 20-25 cm.,
- głębokość sadzenia: odmiany jare 5 cm, odmiany ozime 10 cm.
Zalecenia przy pielęgnacji czosnku:
- spulchnianie gleby – robimy to za pomocą wideł, którymi nakłuwamy ziemię delikatnie ją podnosząc,
- ściółkowanie gleby – jako materiału do ściółkowania możemy użyć foli, włókniny oraz różnych materiałów organicznych w postaci: rozdrobnionej słomy, podsuszonej trawy, kory z drzew liściastych również przekompostowanej lub w połowie dojrzałego kompostu,
- ochrona przed chwastami, chorobami i szkodnikami – zabiegami mechanicznymi, wykorzystując różnego rodzaju narzędzia do pielenia oraz chemicznymi zgodnie z programem ochrony roślin,
- nawadnianie gleby – wymaga regularnego podlewania, szczególnie podczas formowania się oraz wzrostu główek, przy dłuższym okresie bezdeszczowym, należy wtedy kontrolować wilgotność gleby,
- usuwanie pędów kwiatostanowych – przyczynia się do znacznego zwiększenia plonów około 30%,
Nawożenie
Do nawożenia czosnku możemy stosować zarówno nawozy organiczne, takie jak kompost, nawozy zielone, obornik w przypadku którego czosnek sadzimy w drugim roku po nim lub biohumus, który jest naturalnym produktem od dżdżownic kalifornijskich, jak i nawozy mineralne. W przypadku nawozów mineralnych, należy wziąć pod uwagę to, że czosnek jest rośliną częściowo tolerującą chlorki. Dlatego należy dobierać takie produkty, które są ubogie w chlorki lub nie zawierają ich w ogóle. Tutaj polecanym nawozem jest Azofoska nie zawierająca w swoim składzie chlorków. Jeśli jednak jesteśmy zmuszeni do zastosowania nawozu z dużą ilością chlorów to możemy to zrobić, ale tylko przedsiewnie (przed rozpoczęciem wegetacji) po to aby większość chlorków zawartych w nawozie została wymyta do głębszych warstw gleby. Wtedy nie będą one dostępne dla korzeni podczas wegetacji.
Zbiór oraz przechowywanie
Dla czosnku jarego terminem zbioru jest zwykle wrzesień. Jego dojrzałość objawia się żółknięciem i zasychaniem liści. Dla czosnku ozimego jest to lipiec. Jego dojrzałość rozpoznamy po tym, jak w ponad 50% roślin złamie się szczypior. Niestety nie możemy ze zbiorem czekać zbyt długo, gdyż po jakimś czasie może nastąpić pękanie łusek. Wtedy główki rozpadną się na pojedyncze ząbki, które mogą zacząć się ukorzeniać i nie będą nadawać się do przechowania.
Dobrym narzędziem używanym do wykopania czosnku są widły. Podważamy go wtedy nimi i wyciągamy ręcznie. Na zbiór powinniśmy wybrać pogodny dzień, gdyż po zbiorze powinniśmy go osuszyć na słońcu i oczyścić, a jego korzenie obciąć. Potem możemy go zapleść w piękne warkocze, które będą pełniły w naszym domu wspaniały element dekoracyjny. Jeśli nie planujemy plecenia warkoczy to jego szczypior przycinamy na długość 2-4 cm.
Podczas dłuższego przechowywania musimy zapewnić mu odpowiednie warunki. Najdłużej ok. 10 miesięcy będzie się przechowywał w wentylowanym, chłodnym i ciemnym pomieszczeniu, w którym wilgotność jest na poziomie 65-70% i temperaturze wynoszącej od 0 do 1 stopnia C. Przechowując w takich warunkach możemy wykorzystać go jako materiał siewny.
Choroby i szkodniki
Czosnek narażony jest na różnego rodzaju choroby grzybowe, wirusowe oraz szkodniki. Aby im przeciwdziałać należy przestrzegać zasad zmianowania, sadzić zdrowe i nieuszkodzone ząbki oraz zaprawiać je przed sadzeniem różnymi preparatami grzybobójczymi. Do zwalczania szkodników możemy wykorzystywać różnego rodzaju preparaty naturalne oraz chemiczne. Pamiętajmy przy tym, aby stosować się do zaleceń programu ochrony warzyw. Do najczęściej występujących chorób i szkodników czosnku należą:
- czarna zgnilizna
- niebieska zgnilizna
- biała zgnilizna
- fusaryjna zgnilizna
- różowa zgnilizna korzeni
- helmintosporioza
- rdza
- chwościk
- bakterioza
- zielona zgnilizna
- niszczyk zjadliwy
- błotniszka czosnkówka
- śmietka cebulanka
- udnica cebulówka
- wciornastki
- wgryzka szczypiorka
- rozkruszek
- rolnice
- drutowce
- nicienie
- poskrzypka cebulowa
Ziemniaki queen anna: produktywne i zrównoważone
Każdy hodowca warzyw marzy o uzyskaniu wczesnej odmiany ziemniaka, która jest genetycznie chroniona przed wirusami i drobnoustrojami chorobotwórczymi, a także jest łatwa w uprawie na naszych szerokościach geograficznych i zapewnia różnorodne smaczne warzywa korzeniowe. Niemieckim hodowcom udało się przełożyć te życzenia na rzeczywistość, którzy po długich staraniach i eksperymentach zaprezentowali światu nową odmianę ziemniaka „Queen Anna”. Na czym polega nowość, jakie zalety i wady charakteryzują się oraz jakie warunki są potrzebne do wyhodowania bulw w Twoim ogrodzie – o tym wszystkim dowiesz się dalej.
- Szczegółowy opis odmiany
- Ucieczki
- Owoc
- Miejsce lądowania
- wymagająca gleba
- Optymalne wyczucie czasu
- Przygotowanie materiału do sadzenia
- Schemat lądowania
Szczegółowy opis odmiany
Ziemniaki “Queen Anna” wyróżniają się obiecującym opisem odmiany i licznymi pozytywnymi opiniami klientów. Krótko mówiąc, można go opisać jako wszechstronne, bardzo produktywne dzieło niemieckich botaników z gładkimi, a nawet żółtymi bulwami wczesnego dojrzewania. Ale to tylko niewielka część wyświetlania pełnego obrazu, więc zagłębmy się w szczegóły..
Czy wiedziałeś? Najdroższe bulwy ziemniaka na świecie należą do odmiany La Bonnotte, uprawianej przez tubylców z wyspy Noirmoutier. Za kilogram roślin okopowych trzeba będzie zapłacić około 500-600 euro.
Ucieczki
Szczyty odmiany ziemniaka Queen Anna można wyróżnić za pomocą następujących cech:
- Pędy są bardzo krzaczaste i wyróżniają się rozprzestrzenianiem.
- Ogólnie krzew jest prosty lub częściowo wyprostowany, mały.
- Liście są duże, ciemnozielone, lekko owłosione, nie różnią się kształtem i zmarszczkami od innych odmian.
- Kwiatostany są duże z białymi płatkami, gęsto pokrywają pędy.
Sprawdź te rodzaje ziemniaków: „Luck”, „Irbitsky”, „Gala” i „Kiwi”.
Owoc
Możesz cieszyć się dojrzałymi bulwami „Queen Anne” już 80 dni po posadzeniu. Ich charakterystyczną cechą jest gęsta żółta skórka o gładkiej strukturze z małymi powierzchownymi oczkami. Z tej okazji w recenzjach wiele gospodyń domowych mówi o wygodzie czyszczenia roślin okopowych i przetwarzania.
Zewnętrznie ziemniak ma kształt wydłużonego owalu. Masa jednej średniej wielkości bulwy waha się od 84 do 150 g. Niektóre okazy osiągają długość powyżej 10 cm. Eksperci ds. Jakości handlowej szacują owoce na 94%. Wewnątrz znajduje się żółty stały miąższ zawierający 14 do 16 procent skrobi. Ma dobry smak, nie kipi i nie ciemnieje podczas gotowania.
Ważny! Aby uchronić korzenie ziemniaka przed ciemami, wybierz wczesne odmiany do sadzenia. Ich owoce dojrzewają, zanim uaktywnią się gąsienice i motyle..
„Królowa Anna” – odmiana wysokowydajna: z reguły w jednym buszu rozwija się do 16 owoców, az 1 hektara można zebrać do 457 centów. Bulwy są łatwe do czyszczenia, dobrze transportowane i nadają się do długotrwałego przechowywania. Ich jakość utrzymania szacuje się na 92%. Producenci surowców są często sprzedawani wiosną jako młode rośliny okopowe.
Roślina jest wysoce odporna na raka, parch i wirusy. Słabo wytrzymuje zarazę, ale wczesne dojrzewanie owoców chroni krzewy przed chorobami.
Rosnące funkcje
Uprawa odmiany niemieckiej nie różni się od standardowej, znanej ogrodnikom w klimacie umiarkowanym. Jedynym zastrzeżeniem jest zapotrzebowanie na wilgoć w suchych regionach południowych. Ważne jest również, aby wybrać odpowiednie miejsce na ogródek ziemniaczany i nie przegapić czasu sadzenia.
Miejsce lądowania
Wybór miejsca na ziemniaki dowolnej odmiany wymaga uwzględnienia płodozmianu – wszystkie rośliny psiankowate i papryka są złymi poprzednikami roślin okopowych. Nie możesz sadzić go corocznie na tym samym obszarze. W takim przypadku plon zostanie znacznie zmniejszony przez owady, mikroorganizmy i grzybnię grzybową pasożytującą w glebie. W przypadkach, gdy nie ma innego łóżka i nie można zmienić nasadzeń, musisz nawozić ziemię zielonym nawozem. W tym celu jesienią miejsce zasiewa się gorczycą białą, a gdy sadzonki dorosną, są osadzane w ziemi podczas orki w ogrodzie.
Czy wiedziałeś? To ziemniaki odmiany “Queen Anna”, które uprawia prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka w swojej rezydencji “Drozdy”.
Agronomowie uważają ogórki, kapustę i rośliny strączkowe za najlepsze prekursory ziemniaków. Dodatkowo teren powinien być dobrze doświetlony na otwartym terenie wolnym od zabudowań i drzew, a także zimnych i wilgotnych nizin. Wybierając miejsce, należy wziąć pod uwagę lokalizację wód gruntowych. Jeśli są zbyt blisko powierzchni, wskazane może być sadzenie w wysokich redlinach. A w przypadku suchych terenów przed sadzeniem będziesz musiał wykonać specjalne okopy..
Wymagająca gleba
Komfortowy wzrost ziemniaków zapewni torf, czarnuszka, glina piaszczysta i glina. Najważniejsze, że podłoże jest lekkie i luźne. Dla plonów roślin okopowych liczy się skład chemiczny gleby. Dlatego troskliwi hodowcy warzyw po zbiorze nawożą ogród, w którym w następnym roku planują posadzić królową Annę obornikiem i popiołem. To najlepsza karma dla bulw. Będziesz potrzebował 10 kg kompostu lub obornika i 1 litr popiołu drzewnego na metr kwadratowy. Dodatkowo można poprawić skład podłoża mączką magnezowo-dolomitową w ilości 10 g na metr kwadratowy.
Ważny! Nigdy nie sadzić bulw ziemniaka w zimnej, mokrej glebie. W takim środowisku nasiona po prostu zgniją, a próbki, które przeżyją, dadzą sadzonki dotknięte chorobami..
Pamiętaj, aby przetestować miejsce pod kątem kwasowości gleby, ponieważ ziemniaki słabo reagują na środowisko kwaśne i zasadowe. Idealne dla niego jest pH 5,1-6,0. Potem na miejscu szaleje mlecze, matka i macocha oraz trawa pszeniczna.
Zasady lądowania królowej Anny
„Królowa Anna” zyskała szacunek ogrodników również za łatwość uprawy. Wiele odmian jest cenionych za wysoką wydajność, która jest możliwa nawet przy elementarnym sadzeniu i pielęgnacji..
Optymalne wyczucie czasu
Zakopywanie korzeni zbyt wcześnie może spowodować całkowity brak kiełkowania lub siedzenie przez długi czas bez żadnych oznak życia. Zbyt późne sadzenie wpłynie również negatywnie na stan wierzchołków i przyszłych owoców. Dlatego ważne jest, aby nie przegapić odpowiedniego czasu. W przypadku wczesnych odmian ziemniaka optymalny czas to trzecia dekada od kwietnia do połowy maja. Niektórzy mieszkańcy lata kierują się liśćmi brzozy i zaczynają sadzić, gdy kwitną.
Nie należy lekceważyć warunków klimatycznych i pogodowych. Podłoże powinno być dobrze rozgrzane. Doświadczeni ogrodnicy pod “Korolevą Anną” przez jakiś czas wstępnie zakrywają fabułę filmem.
Czy wiedziałeś? Aby Francuzi przestali bać się bulw ziemniaka i zaczęli je uprawiać, miejscowy agronom Antoine-Auguste Parmentier zastosował psychologiczne sztuczki. Siał rośliny okopowe na swoich polach i wyznaczał im strażników na cały dzień, a nocą dostęp do tajemniczych krzaków był wolny. Wielu nie potrafiło poradzić sobie z ciekawością, która ich rozdzierała i weszło do ogrodu szanowanej osoby we wsi. W rezultacie z czasem ziemniaki zaczęły rosnąć daleko poza wsią..
Idealnie do sadzenia nadaje się zimna pogoda, a ziemia rozgrzewa się na 10-centymetrowej głębokości do 10 ° С.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Aby zapewnić przyjazne i mocne pędy ziemniaków, konieczne jest wcześniejsze przygotowanie nasion. Tydzień przed sadzeniem jest starannie sortowany, odrzucając pogryzione, zepsute i małe próbki. Nie pozostawiaj również bulw z cienkimi podłużnymi pędami do ukorzeniania..
Plastikowe torby z korzeniami nasion są wystawiane na działanie słońca, aby je rozgrzać i wykiełkować. Nie przykrywaj ziemniaków ze strachu, że zazielenią się w bezpośrednim świetle ultrafioletowym. Taka metamorfoza jest nawet na lepsze, ponieważ salonina utworzona w owocach jest toksyczna, odstrasza szkodniki i patogeny oraz sprzyja lepszemu kiełkowaniu.
Schemat lądowania
Biorąc pod uwagę plon “Królowej Anny” podczas sadzenia bulw należy zwrócić uwagę na odległość między nimi. Zaleca się wycofać co najmniej 20 cm, lepiej pogłębić ziemniaki w bruzdach, ale niektórzy hodowcy warzyw wolą sadzić je w szachownicę.
Ważny! Aby rośliny okopowe pomyślnie rozwijały się na ziemniakach, należy usunąć kwiaty z wierzchołków.
Jak zadbać o odmianę
Dbanie o grządkę ziemniaczaną polega głównie na regularnym odchwaszczaniu, spulchnianiu gleby i terminowym sadzeniu krzewów. Uprawy chwastów nie powinny szaleć na miejscu, odbierając odżywianie i siłę potrzebnym roślinom. Odmiana Koroleva Anna dobrze reaguje na nawozy potasowe. Można je nakładać razem z opatrunkami złożonymi z minerałów.
Jeśli pojawiające się sadzonki są zagrożone zbliżającymi się mrozami, przykrywają nocą łóżko ogrodowe polietylenem lub posypują je wierzchołkami, palą. W regionach o parnym lecie gleba jest nawilżana do poziomu 40-50 cm. W czasie upałów na każdy metr kwadratowy działki w tygodniowych odstępach należy wlać do 400 litrów wody..
Krzewy, które osiągnęły 15 centymetrów wysokości, podlegają hillingowi. Jeśli procedura zostanie opóźniona, wydajność zmniejszy się z powodu uszkodzonych rozłogów. Ponadto wszystkie prace w tym kierunku wykonywane są wyłącznie na mokrym podłożu (po nawadnianiu lub deszczu). W suchych regionach południowych takie manipulacje nie są zalecane, ponieważ grożą poważnym uszkodzeniem systemu korzeniowego roślin..
Ważny! Nie zaleca się prześwietlania dojrzałych bulw wczesnych odmian w ziemi, w przeciwnym razie zaczną kiełkować.
Choroby i szkodniki
W warunkach rażącego naruszenia zasad uprawy i przechowywania ziemniaków w ogrodzie roślina jest narażona na wiele chorób. Wszelkiego rodzaju zgnilizna, plamienie, grzybnia, zaraza, rak i parch są szczególnie niebezpieczne. Cechą „Królowej Anny” jest wysoka odporność na te patogeny. Ale w celu zapobiegania rozmnażaniu się patogenów ważna jest pielęgnacja gleby, fitooczyszczenie zarażonych krzewów i spryskanie roślin preparatami „Ridomil Gold”, „Charivnyk”. Zaleca się zaprawienie bulw przed sadzeniem środkami chemicznymi „Maxim” lub „Prestige”.
Aby zapobiec kradzieży zbiorów przez stonki, larwy, ćmy ziemniaczane i niedźwiedzie, należy wcześniej zdezynfekować krzaki lekami: Bankol, Na miejscu, Antizhuk, Aktara, Bi-58 New, Decis. Wskazane jest również usuwanie chwastów i poluzowanie gleby w ogrodzie na czas, aby nie stwarzać sprzyjających warunków dla szkodliwych owadów.
Jeśli nie chcesz ponosić znacznych strat w plonie, naucz się radzić sobie ze szkodnikami ziemniaka.
Zalety i wady odmiany
- wysoka wydajność;
- odporność na typowe powszechne choroby korzeni;
- cechy towarowe i smakowe bulw;
- dobra przenośność i utrzymanie jakości plonu;
- wczesne dojrzewanie.
Czy wiedziałeś? Pierwszym warzywem uprawianym w kosmosie są ziemniaki. Stało się to w 1995 roku.
Odmiana ma kilka wad. Chciałabym, aby „Królowa Anna” była bardziej przystosowana do susz i bardziej odporna na zarazę. Chociaż praktycznie nie było przypadków chorób u przedstawicieli tej odmiany.
Teraz jest oczywiste, dlaczego tworzenie niemieckich hodowców jest preferowane nie tylko przez miejscowych rolników, ale także przez drobnych właścicieli ziemskich w Europie i byłym Związku Radzieckim. Dla ogrodników, którzy marzą o uzyskaniu wysokiej jakości plonów z małej działki, „Queen Anna” to prawdziwe odkrycie.
Liliowiec Anna Schiach: opis odmiany, cechy charakterystyczne, agrotechnika sadzenia i uprawy
Ogród w okresie letnim tonie w potoku barw. W tym bogactwie pamiętajmy także o liliowcach, które doczekały się wielu odmian i zachwycają wszechstronnością i zróżnicowaniem. Wyjątkowe piękno liliowców, połączone ze szczególną wytrzymałością i odpornością na niekorzystne warunki sprawia że miłośników tych roślin wciąż przybywa, a ogrody zyskują coraz piękniejsze oblicze.
Liliowce to byliny wyrastające z kłączy, zaliczane są do rodziny liliowatych (Liliaceae). Mimo, że obejmują one liczne gatunki, w ogrodach uprawia się najczęściej wielokrotne mieszańce, określane jako liliowce ogrodowe – Hemerocallis x hybrida.
Nazwa łacińska liliowców, Hemerocallis, odnosi się do cechy charakterystycznej tych roślin, którą jest krótkowieczność kwiatów. Każdy pojedynczy kwiat żyje zaledwie jeden dzień. Dzięki temu, że liliowce wytwarzają dużo kwiatów, kwitnieniem możemy cieszyć się o wiele dłużej niż jeden dzień.
Z gatunków liliowców na uwagę zasługuje m.in.:
Liliowiec rdzawy – Hemerocallis fulva;
Liliowiec mniejszy – Hemerocallis minor;
Liliowiec Middendorffa – Hemerocallis middendorffii;
Liliowiec żółty – Hemerocallis flava.Wspomniane gatunki liliowców, były bardzo popularne w ogrodach, obecnie są coraz rzadsze, ale nie można odebrać im dekoracyjności, dlatego obok zróżnicowanych mieszańców pamiętajmy także o wspomnianych gatunkach.
Pozostałe gatunki:
Liliowiec pomarańczowy – Hemerocallis aurantiaca
Liliowiec Thunberga – Hemerocallis thunbergii
Liliowiec cytrynowy – Hemerocallis citrinaNaturalne siedliska liliowców występują na kontynencie europejskim i azjatyckim.
Liliowce
Kilka uwag o budowie
Liliowce mogą sięgać nawet powyżej metra wysokości. Część podziemna byliny, to kłącze z mięsistymi korzeniami, natomiast część nadziemna to równowąskie liście oraz sztywne pędy kwiatostanowe, zakończone barwnymi kwiatostanami. Ilość kwiatów na jednym pędzie może sięgać nawet kilkudziesięciu, zależnie od odmiany.
Dekoracyjność liliowców
Dekoracyjność liliowców wynika z ich długowieczności, łatwej uprawy oraz dużej zmienności gatunkowej i odmianowej. Należy podkreślić, że największe zróżnicowanie tyczy się mieszańców. To właśnie do liliowców ogrodowych zaliczymy kilkadziesiąt tysięcy odmian, choć warto wybierać sprawdzone odmiany, zwłaszcza, że obecnie w sprzedaży znajdują się odmiany bardziej kapryśne. Liliowce można nabyć o kwiatach w odcieniach m.in. bieli, czerwieni, brązu, różu, purpury, a także wielobarwne. Poza tym odmiany różnią się wysokością, okresem kwitnienia (wczesne, średniowczesne oraz późne), kształtem kwiatów (pojedyncze, pełne, trójkątne, duże, drobne, pajęcze, a także o falowanych płatkach).
Liliowce
Charakterystyka wybranych gatunków
Liliowiec rdzawy – dawniej gatunek królował w ogrodach, obecnie wyparty przez zróżnicowane mieszańce. Jego wysokość podczas kwitnienia może sięgać nawet 120 cm. Latem na pędach ukazują się dekoracyjne, rdzawe kwiaty. Liliowiec niewybredny, bardzo łatwy w uprawie, poradzi sobie na większości stanowisk. Możemy go nabyć w wielu odmianach.
Liliowiec żółty – gatunek coraz bardziej zapomniany, a przy tym bardzo dekoracyjny. Jego wielką zaletą są żółte i pachnące kwiaty, które ukazują się już w maju, a więc dużo wcześniej niż odmiany mieszańców. Odmiana doskonała do naturalistycznych założeń, dodatkowo daje samosiew.
Liliowiec mniejszy – gatunek będący przykładem niskiego liliowca, którego wysokość sięga do około 30 – 40 cm. Jego dekoracyjność wynika z żółtych kwiatostanów, pojawiających się już w maju. czytaj dalej.