Press "Enter" to skip to content

Lilak – odmiany, sadzenie, uprawa, cięcie

Проявляется на листьях бурыми расплывчатыми пятнами, которые увеличиваются, засыхают и трескаются. Некрозная ткань выпадает. При повышенной влажности на пораженных листьях развивается дымчато-серое спороношение, в котором формируются мелкие склероции. При сильном заражении поражаются молодые побеги, которые буреют и засыхают. Инфекция сохраняется в растительных остатках и коре.

Сирень обыкновенная «Олимпиада Колесникова»

Сирень «Олимпиада Колесникова»

Куст высотой до 3 м, сжатопирамидальный. Бутоны фиолетово-пурпурные. Цветы нежно-лилово-розовые, махровые, диаметром до 2,5 см. Соцветие узкопирамидальное, до 25 см длиной. Цветение эффектное, обильное.

Высокодекоративный оригинальный сорт, выведенный известным советским селекционером Л.А. Колесниковым. Назван в честь супруги Леонида Алексеевича. Выделяется пышными соцветиями, состоящими из махровых цветов, со смело закрученными лепестками.

Привитая
Мы прививаем сирень на сирень обыкновенную, что делает эти сорта более зимостойкими. Обязательным условием выращивания привитой сирени является регулярное удаление поросли от подвоя. Если этого не делать, то через 2-3 года она может совсем подавить культурное растение.

Использование

Сирень наиболее популярна среди декоративных кустарников. Благодаря своей зимостойкости, неприхотливости, изумительной красоте и приятному аромату – она с давних времен пользуется большой любовью, как у опытных садоводов, так и у начинающих! Ее называют «символом русской усадьбы».

Весьма привлекательны живые изгороди из сирени, но для их формирования необходимо подобрать участок, где будет достаточно места, чтобы живописные красавицы могли проявить себя в полной мере. Зеленые изгороди из сирени гармонично смотрятся на границе участка и являются композиционным фоном для внутреннего озеленения.

К зелени сирени можно добавить вьющиеся растения с яркими цветами. Например, клематисы, жимолость. Компаньонами для сирени могут стать кустарники с незелеными и пестрыми листьями: барбарис, дерен, бересклет, пузыреплодник, спирея. Либо крупные травянистые многолетники – пионы, лилейник, флоксы, астры, хосты. Высаживают сирень вдоль дорожек, у беседок, в палисадниках, у подъезда многоэтажного дома. Хорошо переносит городской загазованный воздух, пыль, поэтому широко применяется в озеленении городских парков, скверов, аллей. Высаживают одиночно и небольшими группами на газоне.

Сирень используется как почвозащитное растение на склонах, предотвращая размывание почвы.

Агротехника

Уход за сиренью

Сирень не любит чрезмерного увлажнения, в засушливые периоды необходим полив по мере подсыхания грунта, по 2 ведра воды на куст. Это касается молодых растений, взрослым кустам частые поливы могут навредить.

Удобрения начинают вносить с третьего года после посадки, 2-3 раза за сезон.

При обрезке соблюдают несколько основных правил:
• Инструмент должен быть острым.
• Стебли укорачивают до здоровой ткани (древесина белая).
• Обрезать нужно на внешнюю почку, чтобы побеги не перекрещивались.
• Все отмершие, слабые, больные побеги обрезают до основания на кольцо и сжигают.
• Если из почки отрастают несколько побегов, их удаляют, оставляя только один.
• Срезы делают ровными и гладкими, не допуская расщепления пеньков;
• Срезы замазывают садовым варом.

Сирень предпочитает солнечные открытые места, допустима легкая полутень во второй половине дня.

Щитовка яблоневая запятовидная

Посадка сирени

Дата посадки

Весна: с I декады апреля по II декаду мая

Осень: со II декады сентября по II декаду октября

Сроки посадки зависят от региона и погодных условий

Состав грунта для посадки

На дно ямы укладывают хороший дренажный слой толщиной 20 см, для этого подойдет щебень, керамзит либо битый кирпич. Затем в яму насыпают питательную почвосмесь: верхний слой грунта, вынутый из ямы и перегной либо компост в соотношении 1:1, древесная зола 200-300 г и 20-30 г суперфосфата. На образовавшемся холмике устанавливают саженец, аккуратно расправляя корни, так чтобы корневая шейка у привитых растений находилась на 3-4 см выше уровня земли. У корнесобственных саженцев корневую шейку располагают на уровне земли либо заглубляют на 2-3 см. Яму засыпают грунтом, притаптывают землю вокруг растения, проливают водой. После полива землю вокруг саженца мульчируют хорошо перепревшим перегноем.

Размер посадочной ямы
Место посадки

Для посадки выбирают место освещенное солнцем большую часть дня, укрытое от сквозняков, с залеганием грунтовых вод не менее 1,5 м от поверхности.

Требуемая почва

Почва должна быть плодородной, рыхлой, с хорошим дренажем и показателями кислотности, близкими к нейтральным.

Удобрения для сирени

Этап 1

В конце апреля
Удобряют сирень органикой, например, раствор коровяка в пропорциях 1:10. Либо мочевина 30 г/10 л воды на одно взрослое растение.

Этап 2

В период бутонизации
Проводят подкормку раствором золы (200г) в 10 л воды. Расход 10 л раствора на одно взрослое растение.

Этап 3

После цветения, в июле
Проводят подкормку фосфорно-калийными удобрениями: калийная соль – 20-25 г; суперфосфат – 30 г на 10 л воды. Расход раствора 10 л на одно взрослое растение. Такая подкормка проводится раз в 3 года.

Болезни и вредители сирени

Серая гниль
Щитовка яблоневая запятовидная
Сиреневая моль-пестрянка

серая гниль сирень

Проявляется на листьях бурыми расплывчатыми пятнами, которые увеличиваются, засыхают и трескаются. Некрозная ткань выпадает. При повышенной влажности на пораженных листьях развивается дымчато-серое спороношение, в котором формируются мелкие склероции. При сильном заражении поражаются молодые побеги, которые буреют и засыхают. Инфекция сохраняется в растительных остатках и коре.

Механические и агрономические средства борьбы:

Сбор и уничтожение растительных остатков, пораженных побегов, листьев, цветов. Рыхление почвы в прикустовой зоне. Регулярная санитарная, прореживающая обрезка, исключая загущения посадок, снижение влажности воздуха – полив под корень.

Химические средства борьбы:

Опрыскивание 3 раза за сезон препаратами: Абига-Пик, ХОМ, Скор, Максим, Топсин-М, Строби, Фитоспорин – по инструкции на упаковке.

Обрезка и укрытие на зиму сирени

Обрезку производят в весеннее время, до того, как начнётся сокодвижение, и до набухания почек. Удаляют травмированные, повреждённые морозом или болезнью побеги. Также удаляют растущие внутрь куста побеги, слабые, которые не способны образовать цветочных бутонов. Кроме того удаляют всю корневую поросль. На второй год после посадки начинают формировку кроны сирени. Для этого выбирают 5–7 крепких равноудалённых друг от друга ветвей, остальные вырезают. На следующий год оставленные скелетные ветви обрезают так, чтобы на одной скелетной ветви осталось не больше восьми здоровых почек, это поможет избежать перегруженности растения во время цветения. В последующие годы регулярно проводят санитарную обрезку, заодно удаляя веточки, выбивающиеся из заданной формы. При формировании штамба при высадке саженца обрезают все боковые побеги, оставляя только основной ствол. По достижении растением нужной высоты штамба его верхушку прищипывают. Начинает формироваться крона. Для того, чтобы крона была аккуратной, из образовавшихся после прищипывания побегов оставляют только 3–4 самых сильных, направленных в разные стороны. В последующие годы крону прореживают, срезая все появившиеся боковые побеги, и обязательно удаляют поросль. Молодые растения обязательно следует на зиму прикрыть сухим торфом и лапником. Взрослые кусты сирени на зиму укрывать не надо.

Lilak – odmiany, sadzenie, uprawa, cięcie

Lilak, roślina z rodziny oliwkowatych, to piękny krzew ozdobny lub niewielkie drzewo o intensywnie pachnących kwiatach, zebranych w wiechy. W Azji oraz w południowo-wschodniej Europie występuje około 30 gatunków tej chętnie uprawianej rośliny, która przypomina krzew bzu, z którym bywa mylona. Popularnym gatunkiem jest Syringa vulgaris – lilak pospolity oraz jego liczne odmiany. Nieskomplikowana uprawa i pielęgnacja sprawiają, że ten efektowny krzew spotykany jest często w polskich ogrodach.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o krzewach ogrodowych.

Ogrodnik – gdzie szukać ofert?

Poniżej przedstawiamy ponad 13 000 sprawdzonych ogrodników w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:

Lilak pospolity w czasie kwitnienia, z łaciny syringa vulgaris jako interesujący krzew ozdobny do ogrodu, a także wymagania i sadzenie

Syringa vulgaris – krzew ozdobny w naszym ogrodzie

Lilak pospolity wywodzi się z południowej Europy. Dorodny krzew może osiągnąć nawet 6 m wysokości. Lilak wyróżnia się wyprostowanym pokrojem i solidnym pniem. Wydaje liczne odrośla. Na początku maja pojawiają się intensywnie pachnące kwiaty, przybierające fioletowy kolor. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i lekko zacienionych. Uszlachetnianie rośliny umożliwiło powstanie ponad 900 odmian – o kwiatach pojedynczych i pełnokwiatowych, zróżnicowanych kolorystycznie. Spotykane są odmiany o kwiatach białych, różowych, niebieskich, fioletowych, czerwonych i żółtych. Ich uprawa udaje się na żyznej glebie, zasilanej nawozami.

Lilak pospolity nie wymaga częstego cięcia. Najlepszym sposobem jest odcinanie przekwitłych kwiatostanów, wraz z dłuższym odcinkiem łodygi. Uzyskanie formy na pniu wymaga formowania. Najlepszym rozwiązaniem jest cięcie redukcyjne, polegające na odcięciu wszystkich odgałęzień nad ziemią. Kiedy pojawią się nowe pędy, należy zostawić pęd najsilniejszy, sukcesywnie pozbywając się odrostów i pędów bocznych. Lilak na pniu będzie gotowy po 2-3 latach formowania. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł na temat bzu w ogrodzie.

Atrakcyjny krzew można sadzić pojedynczo lub grupowo. Lilak wielkolistny nadaje się do nasadzeń z roślinami grubolistnymi, takimi jak jaśminowce, derenie czy kaliny. Lilak drobnolistny tworzy piękne kompozycje z forsycjami, tawułami lub złotokapami. Krzew ozdobny odporny jest na zanieczyszczenia powietrza, więc często zdobi ogrody i przestrzenie publiczne w miastach oraz w okręgach przemysłowych. Nie jest atakowany przez gryzonie. Wspaniale pachnące kwiaty nadają się do upiększenia naszych mieszkań, bowiem lilak z powodzeniem stosowany jest na kwiat cięty.

Lilak pospolity – ciekawe odmiany

Lilak ‘Krasawica Moskwy’ – znany również pod handlową nazwą BEAUTY OF MOSCOW, wyróżnia się różowymi pełnymi kwiatami, ujętymi w gęste, wiechy, o długości do 25 cm. Kwitnie w maju. W handlu dostępne są krzewy oraz okazy na pniu w formie atrakcyjnych drzewek. Lilak ‘Krasawica Moskwy’ dorasta do 3 m wysokości. Roślina odporna jest na mróz. Wymaga żyznego słonecznego stanowiska o umiarkowanej wilgotności gleby i obojętnym lub lekko zasadowym odczynie pH. Ozdobą odmiany są także ciemnozielone skórzaste liście. Ukwiecone pędy nadają się na kwiat cięty. Atrakcyjne odmiany, wybarwione na różowo to również ciemnoróżowa ‘General Pershing’ oraz czysto różowa ‘Ester Stanley’.

Lilak pospolity ‘Andenken an Ludwig Spath’ – należy do odmiany wielkokwiatowej, o pojedynczych ciemnopurpurowo-czerwonych kwiatach, ujętych w długie wiechy, o długości 30 cm. Roślina dostępna jest w formie krzewu, o wyprostowanym pokroju oraz jako atrakcyjne drzewko. Cięcie odmładzające, przeprowadzane co parę lat, pozwoli krzewom zachować pokrój, nadać im pożądaną wysokość i pobudzić do rozkrzewiania się. Ukwiecone pędy nadają się do zastosowania na kwiat cięty. Do odmiany czerwonej należą piękne odmiany, takie jak ‘Congo’, ‘Massena’, ‘Charles Joly’ oraz wielkokwiatowa ‘Madame Florent Stepman’.

Lilak pospolity KINDY ROSE ‘Gaby’ – osiąga docelowo 6 m wysokości. Ozdobą odmiany są spiczaste jasnozielone liście oraz fioletowopurpurowe, mocno pachnące półpełne kwiaty, ujęte w wiechy. Kwitnie w kwietniu i w maju. Lilak dobrze rośnie w warunkach miejskich, na żyznych i słonecznych stanowiskach. Pędy z kwiatami są wspaniałą ozdobą mieszkania. Wspaniały fioletowy kolor, o zróżnicowanym nasyceniu, mają również odmiany: ‘Condorcet’ – krzew o obfitych wiechach i pełnych kwiatach, wielkokwiatowy ‘Michel Buchner’ oraz ‘President Louber’ – lilak o pełnych kwiatach. A może zainteresuje cię także ten artykuł o czarnym bzie?

Inne odmiany o efektownym wybarwieniu:

‘Ambassadeur’ – kwiaty tej odmiany są pojedyncze, barwy niebieskiej, z białym oczkiem. Występują w szerokich i okazałych wiechach.

– ‘Candeur’ – to lilak wczesny, o pojedynczych kwiatach. Atrakcyjne białe odmiany tworzą również:

‘Jan van Tol’, ‘Marie Legraye’, ‘Vestale’, ‘Ellen Willmott’ oraz ‘Madame Lemoine’

– ‘Primrose’ – oryginalnie wybarwione niewielkie kwiaty ujęte są w gęste wiechy.

Lilak pospolity w czasie kwitnienia, z łaciny Syringa vulgaris jako interesujący krzew ozdobny do ogrodu, sadzenie i pielęgnacja

Lilak – najciekawsze gatunki

Lilak Meyera – Syringa meyeri

Jest gatunkiem karłowym, często zdobiącym niewielkie przydomowe ogrody. Roślina dobrze znosi cięcie, więc możemy nadać jej ładny półkulisty pokrój i ograniczyć wzrost do około 1 m. Od maja do czerwca lilak Meyera kwitnie, wytwarzając drobne kwiaty, ujęte w kwiatostany – fioletowe, różowe lub białe – w zależności od odmiany. Kwiaty lilaka, podobnie jak krzew bzu, wydzielają delikatny, ale bardzo przyjemny i wyraźny zapach. Ozdobą gatunku są również jasnozielone niewielkie listki, o sercowatym kształcie.

Syringa meyeri należy do roślin łatwych w uprawie. Najlepiej służy krzewom słoneczne stanowisko oraz żyzne podłoże, o odczynie pH 6-7. Po kilku latach uprawy lilak nawozimy, stosując nawozy wieloskładnikowe, przeznaczone dla kwitnących krzewów. krzewy Mayera są odporne na niskie temperatury, nie musimy zabezpieczać ich na zimę. Bezproblemowo możemy uprawiać ten gatunek w miejskich warunkach. Lilak Meyera i jego odmiany znajdują zastosowanie w nasadzeniach pojedynczych oraz grupowych – na niskie żywopłoty lub do ozdoby skalników. Zdobi również tarasy i balkony, sprawdzając się w uprawie pojemnikowej. Ukwiecone pędy upiększają mieszkania.

Lilak Meyera ‘Palibin’

Atrakcyjną odmianą jest lilak Meyera ‘Palibin’. Atrakcyjny krzew liściasty w maju i w czerwcu obsypany jest jasnofioletowymi drobnymi kwiatami, ujętymi w wiechy i wydzielającymi przyjemny słodkawy zapach. Ozdobą lilaka są także ciemnozielone sercowate liście. Lilak ‘Palibin’ dorasta do około 1,2 m wysokości. Preferuje słoneczne stanowiska, o żyznych glebach, umiarkowanie wilgotnych. Nadaje się do uprawy na rabatach jako efektowny soliter oraz do nasadzeń grupowych. Pięknie prezentuje się w donicach – na tarasach i balkonach. Przekwitłe kwiatostany należy obciąć oraz przyciąć pędy, co pobudzi lilak ‘Palibin’ do rozkrzewiania się. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły i krzewach ozdobnych.

Zadbaj o krzewy w ogrodzie! Polecane produkty w niskich cenach

Lilak josiki, lilak węgierski – Syringa josikaea

To efektowny krzew, wywodzący się ze wschodnich obszarów Karpat, z okolic Siedmiogrodu. Dorasta do 4 m wysokości, nie tworząc odrostów. Młode pędy są sztywne, wyprostowane, boczne rozchylają się na boki. Pojedyncze kwiaty zebrane są w duże, czasami rozkrzewione kwiatostany, osiągające 20 cm długości. Pojawiają się w maju i kwitną do połowy czerwca. Intensywny zapach oraz liliowofioletowe kwiaty sprawiają, że lilak węgierski przypomina krzew bzu. Dekoracyjne eliptyczne liście są matowo-zielone, na spodzie omszone i jaśniejsze. Osiągają długość do 10 cm. Lilak josiki jest odporny na niskie temperatury i łatwy w uprawie. Znajduje szerokie zastosowanie.

Lilak wczesny – Syringa oblata

Gatunek lilaka, osiągający do 3,5 m wysokości jako krzew oraz do 5 m – jako dekoracyjne drzewo. Swoją nazwę lilak wczesny zawdzięcza wcześnie pojawiającym się kwiatom – od kwietnia do czerwca. Mocno pachnące kwiaty, wybarwione na liliowo i fioletowo, ujęte są w duże wiechy. Liście jesienią, zanim opadną, zdobią krzew czerwonawym ubarwieniem. Syringa oblata jest rośliną popularnie uprawianą w Chinach. W stanie dzikim rośnie przy drogach, wzdłuż strumieni i w lasach. Uprawa w polskich warunkach wymaga przepuszczalnej gleby, o średniej wilgotności oraz słonecznych stanowisk, o lekko kwaśnym odczynie pH. Wiosenne przymrozki zagrażają wczesnemu pojawianiu się kwiatów, dlatego w ogrodzie sadzimy krzewy lilaka w miejscach zacisznych, osłoniętych przed zimnymi podmuchami wiatru. Szybkie obcięcie przekwitłych kwiatostanów, pobudzi roślinę do obfitego kwitnienia w przyszłym roku. Część nazwy oblatus, czyli ‘spłaszczony’ odnosi się do zaokrąglonych liści, spłaszczonych na końcach. Liście podatne są na choroby grzybowe, głównie wywołane przez mączniaka oraz na plamistość liści. Roślinę mogą zaatakować szkodniki, takie jak mszyce i gąsienice.

Lilak chiński – Syringa chinensis

Krzewy tego mieszańca, pochodzącego od lilaka perskiego i lilaka pospolitego, dorastają do 4 m wysokości. Lilak chiński jest gęstszy i delikatniejszy od Syringa vulgaris. Gałęzie efektownie wyginają się, w maju pokrywając się pachnącymi, różowoliliowymi kwiatami, ujętymi w liczne wiechy. Ten gatunek lilaka zaliczany jest do jednego z najpiękniejszych krzewów ozdobnych, ze względu na efektowny pokrój i obfitość kwiatów. Roślina jest łatwa w uprawie. Nie tworzy odrośli i owoców. Ozdobą są także lancetowate drobne liście. Efektowną odmianą, o białych kwiatach z fioletowym poblaskiem jest lilak chiński ‘Alba’.

Zobacz również

Ciekawe odmiany lilaka - lilak japoński, amurski, na pniu

Ciekawe odmiany lilaka – lilak japoński, amurski, na pniu

Lilak palibin, japoński, na pniu - sadzenie, uprawa, pielęgnacja

Lilak palibin, japoński, na pniu – sadzenie, uprawa, pielęgnacja

Liliowiec rdzawy - opis, występowanie, uprawa, rozmnażanie

Kwiaty ogrodowe
Liliowiec rdzawy – opis, występowanie, uprawa, rozmnażanie

Lilak japoński – Syringa reticulata

Lilak japoński występuje również pod nazwą lilak amurski i lilak żyłkowany. Krzew ozdobny, osiągający do 5 m wysokości, kwitnie najpóźniej ze wszystkich gatunków syringa, dekorując roślinę od czerwca do połowy lipca. Białe kwiaty, o przyjemnym zapachu, ujęte są w 30 cm wiechy. Lilak amurski wymaga nasadzenia na słonecznych i żyznych stanowiskach, o odczynie pH obojętnym i lekko zasadowym. Roślina odporna jest na niskie temperatury, okresowe susze i zanieczyszczenia powietrza. Cięcie pędów przeprowadza się po zakończeniu kwitnienia. Przycinanie starszych pedów, co 3-4 lata, pozwoli na prześwietlenie lilaków, co umożliwi krzewom obfite kwitnienie. Lilak japoński pięknie prezentuje się w szpalerach oraz w nasadzeniach pojedynczych i grupowych.