Morning glory lub Farbitis: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Ponieważ na naszych szerokościach geograficznych uprawia się w zasadzie wszystkie rodzaje powoju jako rośliny jednoroczne, nie stosuje się wobec nich metod rozmnażania wegetatywnego. Wyjątkiem jest powój ze słodkich ziemniaków, który można uprawiać jako uprawę wewnętrzną.

Gardening 101: Morning Glory

Morning Glory, Ipomoea, “Back-to-School Vine”

Morning glory, with its heart-shaped leaves and delicate trumpet-shaped blooms, is such a familiar plant that it is easy to forget how useful and stunning it can be in the garden. Beyond that, it is almost effortless to grow and, except for the possibility of annoying reseeding (more on that later), it is pretty much trouble-free.

Morning glories (Ipomoea) are at their most glorious in September, earning them the nickname back-to-school vines (an added bonus: They don’t need an alarm clock to wake early).

Is a morning glory the best flowering vine for your garden? Read on to find out.

Above: Morning glory is in its glory in September. See more in It’s High Season in Grace Kennedy’s Garden. Photograph by Meredith Heuer.

I’m considering a morning glory vine for a trouble spot in the back of my narrow little Brooklyn garden where a hulking, plastic, self-watering planter squats in front of a precariously leaning stockade fence. My dream has been to install a vigorous flowering vine in the planter with the hope that the vine would climb up a trellis and make its way onto the fence, thereby transforming this unattractive spot into a bower of loveliness.

But various vines have expired in the planter, which seemed to cast a murderous spell on anything placed inside of it until this year. After adjustments to the soil and tweaking the self-watering apparatus, I had luck with a the moonflower vine picked up from a neighborhood shop. Like an answer to a fervent prayer, this lovely climber has sprawled over the fence. Every day when it blooms at dusk, it perfumes the air with its luminous white blooms. But next year the situation could be so much better—if I also add a morning glory vine. I could have nonstop flowers, with the morning glory folding up for the day just as when the moonflower starts blooming. Above: A riot of morning glory vines and nasturtiums keep company in chef Alice Waters’s garden in Berkeley, California. See more in Californians at Home: Intimate Portraits by Leslie Williamson.

Some varieties of Ipomoea, a family of 500 or so species that includes the sweet potato, are perennials, but morning glories are most often cultivated as annuals.

The image that often comes to mind at the thought of a morning glory is a bright blue flower. But Ipomoea blooms come in a wide variety of other colors, including lavender, pink, red, and white. Ipomoea tricolor ‘Heavenly Blue’, thought by many to be the iconic and most popular variety, is a classic heirloom that produces sky blue flowers with white centers. Ipomoea nil ‘Scarlett O’Hara’ has distinctive red flowers and is particularly attractive to hummingbirds. I. alba ‘Giant White’ has fragrant white blooms which are 5 inches across and appear at dusk. Above: I. alba. Photograph by Jebulon via Wikimedia.

Cheat Sheet

• This fast-growing vine (which will grow up to 15 feet in a season) likes a slender support to twine around. It is excellent at concealing ugly fences and other eyesores. It will cover arbors and pergolas and decorate vertical objects such as lampposts and mailbox poles by growing up a cord or chain. You can even use it as a ground cover.
• Ipomoea can be grown as a house plant on a wire or a string lattice in front of a sunny window, where it will flower abundantly all year.
• Morning glory attracts hummingbirds and butterflies, but is also unfortunately appealing to deer, rabbits, and ground hogs.
• Since it can be slow to flower, start morning glory from seed indoors if you are in an area with a short growing season. Biodegradable pots, which minimize possible damage to roots because they can be placed directly in the ground, are recommended; morning glory does not like to be transplanted.
• Morning glory seeds have a hard outer coating and need help to germinate. Chip or rub them with an emery board or sandpaper and then soak in warm water for 12 to 24 hours to soften the seed coat and promote growth.

Another word on morning glory seeds: some varieties of this plant produce seeds that contain a substance known as lysergic acid amide (LSA), which is a hallucinogen similar in its effects to LSD. Morning glory seeds were used in Aztec rituals because of their psychoactive properties. Experts caution that large amounts of the seeds, which are known to be highly toxic, would have to be ingested in order to produce mind-altering results. Above: A pink morning glory vine flowers near the river in Blue Hole Park in Georgetown, Texas. Photograph by Anne Worner via Flickr.

Keep It Alive

• Morning glory vines are not fussy about soil but prefer dirt that drains well and is not too acidic. Keep the soil moist but not soggy.
• Avoid rich soil and fertilizers with a lot of nitrogen, or you’ll end up with lush foliage and few flowers.
• Avoid planting morning glory where strong winds are likely to tangle and damage delicate stems.
• Morning glories bloom most abundantly in full sun but appreciate some shade in tropical climates.
• Ipomoea likes “cool feet,” so add a layer of mulch over the roots.
• This plant generally likes hot weather and can withstand drought but won’t flourish in extreme heat.

If there is a downside to planting morning glory, it can be its tendency to self seed, often over-zealously. My friend Ellen Reznick, who has a meticulously curated plot in a community garden, is fiercely opposed to this plant. A neighbor in the garden once planted a morning glory vine and, although that was years ago, Ellen claims that every spring she is still plagued by numerous unwanted morning glory “volunteers” trying to invade her space. Above: Photograph by Matthew Williams.

Gardening experts acknowledge that re-seeding can be a problem. In fact, purple morning glory (Ipomoea purpurea), has escaped from gardens and naturalized abundantly all across the U.S.; other species are also considered invasive in some areas. To avoid turning your plant into a pest, deadhead spent flowers after they bloom to prevent the formation of seed pods. Clearing away the entire plant after it has been killed by frost is also recommended. Treat it like you would a noxious weed. Don’t put it in the compost. Bag it up and remove it from the garden.

• Rethinking Jasmine: The Perfect Vase for a Fragrant Flowering Vine
• How to Garden Like a Frenchwoman: 10 Ideas to Steal from a Paris Balcony
• Rethinking Honeysuckle: Casual Vines for Charming Arrangements

You need to login or register to view and manage your bookmarks.

Morning glory lub Farbitis: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Opis rośliny porannej, jak sadzić i hodować farbitis na osobistej działce, zalecenia dotyczące rozmnażania, jak radzić sobie ze szkodnikami i chorobami, uwagi dla hodowców kwiatów, gatunki.

Ipomoea (Ipomoea) jest klasyfikowana przez botaników jako należąca do rodziny Convolvulaceae i rodzaju flory kwitnącej. Zwyczajowo uprawia się tylko około 25 odmian farbitis. Rodzimy obszar naturalnego rozmieszczenia przypada na ziemie Ameryki i Afryki Południowej, na obszarach o klimacie tropikalnym. Jednak dziś ta bardzo dekoracyjna roślina występuje w różnych regionach planety, nie tylko w tropikach, ale także w klimacie subtropikalnym.

Nazwisko rodowe	Powój
Koło życia	Roczna lub wieloletnia
Cechy wzrostu	Rośliny zielne, winorośle, krzewy lub małe drzewa
Reprodukcja	Nasiona lub wegetatywny
Okres lądowania na otwartym terenie	Koniec maja lub początek lata
Schemat wysiadania	Zostaw 20-25 cm między sadzonkami
Podłoże	Lekki, wapienny, gliniasty
Kwasowość gleby, pH	6, 5-7 (neutralny) lub 7-8 (lekko alkaliczny)
Oświetlenie	Kierunek południowo-wschodni lub wschodni, możliwe cieniowanie
Wskaźniki wilgotności	Podlewanie jest regularne i obfite, suszenie gleby jest zabronione
Specjalne wymagania	Łatwy w pielęgnacji
Wysokość rośliny	2,5-8 m²
Kolor kwiatów	Biały, niebieski, cyjan, czerwony, różowy, magenta, fioletowy, może być dwukolorowy;
Rodzaj kwiatów, kwiatostany	Pojedyncze kwiaty
Czas kwitnienia	Od maja do października
Czas dekoracyjny	Wiosna jesień
Miejsce złożenia wniosku	Kształtowanie werand, tworzenie żywopłotów, łuków lub pergoli
Strefa USDA	4–9

Naukową nazwę nadano roślinie ze względu na budowę systemu korzeniowego, który w swoich zarysach przypominał robaki. Dlatego termin „Ipomoea” pochodzi z połączenia greckich słów „ips” i „homoios”, które zostały przetłumaczone odpowiednio jako „robak” i „podobny”. Nierzadko słyszy się przestarzałe nazwy, takie jak Pharbitis, Calonyction lub Quamoclit. Istnieją również bardziej romantyczne imiona, takie jak kwiat księżycowy. Ale niektóre źródła anglojęzyczne wspominają w szczególności o gatunku Ipomoea violacea, nazywając go Morning glory lub Morning Radiance. Ludzie słyszą czułe imię – powój.

W rodzaju Ipomoea występują zarówno jednoroczne, jak i byliny. Forma ich wzrostu może być zielna, liany, krzewiasta lub drzewiasta (niewielkich rozmiarów). Ale większość gatunków ma wygląd pnący winorośli zielnych. Wśród gatunków farbitis znajdują się również cenne rośliny pokarmowe: Ipomoea batatas (lepiej znana jako bataty) oraz Ipomoea wodna, zwana szpinakiem wodnym.

W naturze pędy powoju mogą mieć długość od 5 do 8 metrów, gdy są uprawiane w ogrodzie lub szklarni. Przy prawidłowym doborze warunków uprawy roślina może rozciągnąć pędy do wysokości 2,5–3 m. Gdy gałązki są młode, mają kolor zielony lub purpurowy. Jednak z biegiem czasu mogą nawet zdrewniać i brązowieć. Podobnie jak wiele lian, wierzchołki pędów mają właściwość przylegania do odpowiednich występów na podporze i pędzenia wzdłuż nich. Na gałęziach rozwijają się blaszki liściowe o kształcie sercowatym lub ażurowym. Kolor ich bogatej, ciemnozielonej kolorystyki.

Proces kwitnienia w powojniku trwa od początku letnich dni do pierwszych przymrozków. Kwitnie dużo pąków, korona przypomina w zarysach mały gramofon. Kwiaty niektórych odmian podczas kwitnienia wydzielają lekki, delikatny aromat. Życie kwiatu jest bardzo krótkie. Każdego dnia otwierają się nowe pąki, które zaczynają zanikać do godzin wieczornych. Ponieważ wiele z nich zostaje ujawnionych, powstaje wrażenie gwałtownego kwitnienia. Kolor korony może być zróżnicowany, występują odcienie czerwieni, różu, błękitu, błękitu i fioletu, a rdzeń i krawędź często mają kontrastowy odcień. Po otwarciu średnica kwiatu może osiągnąć 5–8 cm, ale zdarzają się okazy, w których korona otwiera się do 20 cm średnicy.

Ciekawą cechą jest to, że w pochmurny dzień i o zachodzie słońca kwiaty zaczynają się zamykać. Wiele tropikalnych kwiatów, które są wrażliwe na brak światła słonecznego, ma tę samą właściwość. Po zapyleniu dojrzewają nasiona, które nie tracą zdolności kiełkowania przez okres 4 lat.

Roślina jest dość bezpretensjonalna i przyciąga hodowców kwiatów pędami, liśćmi, a zwłaszcza kwitnieniem. Mimo tropikalnego pochodzenia doskonale nadaje się jako roślina jednoroczna na naszych szerokościach geograficznych przed pierwszymi przymrozkami.

Sadzenie i pielęgnacja porannej chwały na osobistej działce

1. Wskazówki dotyczące wyboru miejsca lądowania. Jak każda roślina tropikalna, powój preferuje ciepło i światło, dlatego zaleca się, aby do uprawy wybrać orientację południową, południowo-wschodnią lub południowo-zachodnią. Ponieważ jednak pąki często otwierają się od godzin porannych do pory obiadowej, eksperci zalecają wybór południowo-wschodniej lub wschodniej lokalizacji klombu. Morning glory może dobrze tolerować lekkie cieniowanie. Jeśli poziom oświetlenia jest niewystarczający, będzie to stymulować wzrost liści, jednak w tym przypadku kwitnienie staje się rzadkie. Wymagane jest zapewnienie ochrony przed wiatrem i przeciągami, dlatego lepiej wybrać miejsce chronione ścianą lub inną konstrukcją, ale nie na wzgórzu. Ważne jest, aby w miejscu sadzenia powoju w glebie nie było stagnacji wilgoci po deszczach lub podlewaniu, w przeciwnym razie system korzeniowy szybko gnije.
2. Podkładowy gdy uprawa ranna nie odgrywa dużej roli, może dostosować się do każdej mieszanki gleby, ale lepiej, aby gleba była lekka i wapienna. Jeśli podłoże jest bardzo gęste i ciężkie, miesza się z nim piasek rzeczny i wapno gaszone. Gliny mogą być świetne. Zaleca się, aby kwasowość gleby była obojętna (pH 6,5–7) lub lekko zasadowa (pH 7–8).
3. Sadzenie Ipomoea. Zasadniczo gotowe sadzonki lub ukorzenione warstwy sadzi się na otwartym terenie. Najlepszy czas to późna wiosna lub początek czerwca. Grunt musi być przygotowany: wykopany na głębokość 10 cm, zmieszany z superfosfatem i zwilżony. Zaleca się pozostawienie odległości między sadzonkami w granicach 20–25 cm Ze względu na kruchość systemu korzeniowego lepiej jest zastosować metodę przeładunku, gdy pojemnik do sadzenia jest cięty, a ziemna kula nie zapada się i jest zainstalowana w tej formie w wykopanym dole.
4. Szczególne wymagania dotyczące opieki. Ponieważ świnia ma wysokie tempo wzrostu, natychmiast po posadzeniu zaleca się zapewnienie podpory, po której łodygi winorośli będą „wspinać się” w górę. Gdy tylko wysokość sadzonki zbliży się do 25 cm, potrzebuje już podparcia, co dodatkowo pobudzi wzrost. Jako podporę można użyć siatki siatkowej, siatek i kratownic przeznaczonych do tych celów, wszelkiego rodzaju łuków i pergoli. Dobrym rozwiązaniem byłoby umieszczenie łodyg farbitis na budynkach przydomowych (słupy, altany) lub ścianach szopy, mogą one ukryć ściany domów i zasadzić drzewa na werandach. Po podlaniu lub opadach zaleca się delikatne i płytkie rozluźnienie gleby, aby nie stała się skorupą, ponieważ zatrzyma to wilgoć i powietrze.
5. Podlewanie. Ipomoea jest rośliną wilgotną, szczególnie w okresie wzrostu masy liściastej i zawiązywania pąków (pierwsze kilka miesięcy od momentu posadzenia). W tym czasie gleba powinna być często i obficie nawilżana, a gleba zawsze wilgotna. Podlewanie jest niedopuszczalne i nie zaleca się zasypywania podłoża, w przeciwnym razie doprowadzi to do zepsucia systemu korzeniowego. Jeśli wilgoć porannej w tym okresie nie wystarczy, gałęzie przestaną rosnąć, pąki otworzą się nieco wcześniej, więc czas kwitnienia zostanie skrócony. Jeśli gleba jest zbyt sucha, roślina zrzuci kwiaty i nierozwinięte pąki. Kiedy kwiaty farbitis są w pełnym rozkwicie, można je rzadziej podlewać. Górna warstwa gleby będzie stanowić punkt odniesienia – gdy tylko wyschnie, konieczne jest zwilżenie. W takim przypadku ważne jest, aby gleba nie wysychała. Jeśli jest gorąco, podłoże pod krzewami winorośli należy ściółkować, aby dłużej utrzymać w nim wilgoć. Zrębki mogą pełnić funkcję ściółki.
6. Nawozy dla powoju. W trosce o powój konieczne jest dodatkowe nawożenie, które będzie kluczem do powstania i ujawnienia dużej liczby pąków oraz zdrowego wzrostu winorośli. Po raz pierwszy nawozy na powój będą potrzebne w okresie wzrostu zielonej masy. Takie opatrunki powinny być bogate w azot, ale ważne jest, aby zachować tutaj równowagę, ponieważ przy nadmiarze azotu będzie dużo liści i mało kwiatów. Najlepszym wyborem może być Kemira Universal lub Fertika: Wiosna do ogrodu. Drugi górny opatrunek powinien być kompozycją z obecnością fosforu, który należy dodać, zanim pąki zaczną kwitnąć. Po raz trzeci nawozi się farbitis, aby wesprzeć jego kwitnienie – gdy proces jest w pełnym rozkwicie, odpowiednie do tego są związki fosforowo-potasowe, na przykład „Pan Tsvet”. Możesz używać produktów zarówno w postaci płynnej, rozcieńczanej wodą do nawadniania, jak i granulowanej. Granulki są rozsypywane w strefie blisko łodygi krzewu, a następnie gleba jest rozluźniona, a następnie przeprowadzane jest podlewanie. Niektórzy hodowcy przeprowadzają cotygodniowe opatrunki zgodnie z okresem wegetacji winorośli, ale istnieją odmiany, które mogą obejść się bez nawożenia, na przykład Ipomoea nil.
7. Wskazówki dotyczące stosowania w krajobrazie porannej chwały. Ponieważ w naszych szerokościach geograficznych przyjęło się uprawiać roślinę jako ozdobny ogródek letni, ściany, kolumny i inne budynki domostw zdobią pnące pędy. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli chodzi o ogrodnictwo wertykalne, powój jest jednym z najbardziej odpowiednich kandydatów do tej roli. Łuki, pergole i ogrodzenia można bardzo pięknie oplatać pędami o kręconych liściach i jasnymi kwiatami. Ale nie tylko piękno przyciąga dekoracyjną farbitis, ale także fakt, że jej liście tworzą wspaniały cień w gorące letnie dni. Ale jeśli chcesz marzyć, możesz posadzić roślinę jako tasiemca w centralnej części ogrodu kwiatowego na podporze, wykorzystać powój jako roślinę ampeliczną, sadząc ją w wiszącym koszu. Następnie zaleca się posadzenie 3-4 egzemplarzy w doniczce. Róże pnące, powojniki lub nasturcje są uważane za najlepszych sąsiadów w klombach, ale kwiaty księżycowe doskonale radzą sobie bez innych przedstawicieli pobliskiej flory.

Zalecenia hodowlane Ipomoea

Ranna chwała rośnie

Aby uzyskać nową powój, możesz użyć zarówno metod nasiennych, jak i wegetatywnych. Te ostatnie obejmują: sadzonki, ukorzenienie bulw lub sadzonek.

Metoda hodowli nasion

obejmuje zarówno wysiew materiału siewnego bezpośrednio na grządkę, jak i pozyskiwanie sadzonek powojnika (sadzonek). Wybór metody będzie bezpośrednio zależał od rodzaju farbitis:

• Szybko rośnie z małymi kwiatami (np. Ipomoea purpurea) można wysiewać od razu na przygotowane miejsce w ogrodzie. Do lipca takie winorośle z powodzeniem utworzą wystarczającą ilość liści i kwitnienia.
• Gatunki o dużych kwiatach (na przykład Ipomoea nil), mają raczej niskie tempo wzrostu. Jeśli nasiona zostaną zasiane bezpośrednio na otwartym terenie, ich kwiaty otworzą się późno, ale zdarza się, że powstaje bardzo niewiele pąków lub w ogóle nie dochodzi do kwitnienia.

Ważny!!

Jeśli siew nasion powoju odbywa się w centralnej Rosji lub w bardziej północnych regionach, to przy deszczowym i zimnym lecie kwitnienie zawsze będzie spóźnione, zaleca się tutaj zastosowanie metody rozmnażania sadzonek.

Przed siewem zawsze wykonuje się skaryfikację – uszkadza się łupinę nasion, aby ułatwić kiełkowanie. Aby to zrobić, umieść nasiona w gorącej wodzie na 24 godziny (temperatura około 50 stopni), aż pęcznieją. Jeśli w tym czasie niektóre nasiona nie napuchną, należy je ostrożnie nakłuć igłą i ponownie zanurzyć w wodzie na jeden dzień. Możesz umieścić nasiona między dwoma arkuszami papieru ściernego i lekko je pocierać. Zwykle daje to zawsze pozytywny wynik.

Jeśli masz szczęście mieszkać w ciepłym klimacie, to wiosną, gdy tylko będziesz pewien, że poranne przymrozki nie powrócą, a średnia dzienna temperatura osiągnęła 10 stopni, możesz przygotować glebę do sadzenia farbitis:

1. Obszar, w którym będzie rósł powój, należy wykopać na głębokość co najmniej 10 cm, następnie dodać do niego nawóz fosforowy (na przykład superfosfat) i lekko przykryć wierzchni opatrunek.
2. Przeprowadzana jest obowiązkowa skaryfikacja inokulum.
3. Przygotowywana jest dziura, w której umieszcza się kilka nasion. Są zakopywane na głębokości 1–2 cm, między otworami pozostaje odległość około 20–25 cm Podlewanie odbywa się tak, aby gleba stała się umiarkowanie wilgotna.
4. Jeśli temperatura utrzyma się w okolicach 17 stopni, sadzonki pojawią się po 10-14 dniach. Ze wszystkich pozostało kilku najsilniejszych.
5. Po rozwinięciu się 4-5 prawdziwych blaszek liściowych na sadzonkach powoju, wykonuje się uszczypnięcie wierzchołków pędów w celu stymulowania rozgałęzień.

Aby wyhodować sadzonki porannej chwały, wykonaj następujące czynności:

1. Wysiew nasion przeprowadza się z nadejściem marca, w skrajnych przypadkach nie później niż na początku kwietnia.
2. Ponieważ system korzeniowy powoju ma kształt pręta, przesadzanie nawet młodych sadzonek nie jest zalecane, dlatego należy używać oddzielnych doniczek wykonanych z torfu lub tabletek torfowych.
3. Gleba do sadzenia to torfowo-piaskowa lub gotowa mieszanka gleby do sadzonek kwiatowych. Nasiona zakopuje się w podłożu na 2-3 cm, w każdej doniczce umieszcza się 2-3 kawałki. Następnie uprawy są podlewane, a pojemniki przykrywane są plastikową torbą.
4. Doniczki z przyszłymi sadzonkami umieszcza się w ciepłym miejscu, w którym wskaźniki ciepła nie będą niższe niż 18 stopni przy dobrym oświetleniu. Zwykle pierwsze pędy pojawiają się po 10 dniach. Kiedy wszystkie nasiona wykiełkują, schronienie jest usuwane. Podczas kiełkowania można zastosować fitolampy, aby zrekompensować brak oświetlenia wieczorem lub rano.
5. Ponieważ sadzonki powoju rosną bardzo szybko, gałązki należy przykleić obok nich jako podporę, ponieważ do czasu sadzenia pędy rośliny mogą osiągnąć 2-4 metry długości. Aby zmniejszyć wysokość takich podpór, możesz rozciągnąć liny poziomo i pozwolić, aby biegły wzdłuż nich gałęzie farbitis, a po przeszczepieniu ich na otwarty teren umieść je pionowo.
6. Późną wiosną lub wczesnym latem sadzonki można przenieść na stałe miejsce w ogrodzie.

Ponieważ na naszych szerokościach geograficznych uprawia się w zasadzie wszystkie rodzaje powoju jako rośliny jednoroczne, nie stosuje się wobec nich metod rozmnażania wegetatywnego. Wyjątkiem jest powój ze słodkich ziemniaków, który można uprawiać jako uprawę wewnętrzną.

Jak radzić sobie ze szkodnikami i chorobami porannej chwały?

Poranna chwała w rozkwicie

Roślina wyróżnia się ogólną odpornością na choroby, ale mogą pojawić się problemy z powodu naruszenia technologii rolniczej. Powój nie toleruje podmokłego podłoża, a następnie atakują go grzybice: mączniak prawdziwy, rdza, różnorodna zgnilizna, biały obrzęk i wiele innych. W tym samym czasie liście i łodygi nabierają białawego, brązowo-rdzawego nalotu lub zaczynają więdnąć i gnić. W takim przypadku zaleca się traktowanie nasadzeń powoju za pomocą fungicydów. Wśród nich prym wiodą Topaz, Skor czy Strobi. Istnieje wiele innych leków o podobnym spektrum działania. Przetwarzanie musi odbywać się przy pogodzie, gdy nie ma deszczu ani wiatru.

Wśród szkodliwych owadów, które mogą zaszkodzić powojnikowi, są przędziorki i mszyce. Aby zwalczyć szkodniki, musisz spryskać preparatami owadobójczymi, na przykład Aktara, Fitoverm lub Fufun, Bi-52. Zabieg powtarza się dwukrotnie po dwóch tygodniach w celu usunięcia wyklutych owadów i ich jaj.

Uwagi na temat kwiatu porannej chwały

Ipomoea kwiat

Chociaż powój jest dość delikatną rośliną, nie należy zapominać o jego toksyczności. Roślinę należy sadzić w miejscach, w których nie ma dostępu do zwierząt domowych lub małych dzieci. Tylko kilka odmian nadaje się do uprawy w pomieszczeniach.

Istnieją typy używane do produkcji leków przez uzdrowicieli ludowych, ale oficjalna medycyna ich nie rozpoznaje.

Gatunki Ipomoea

Na zdjęciu fiolet Ipomoea

Purpurowy powój (Ipomoea purpurea)

to najbardziej fioletowa odmiana wśród kwiaciarni. Jest to roczna roślina podobna do liany o wysokim tempie wzrostu, której pędy mogą osiągnąć 5 metrów długości. Podczas kwitnienia powstają małe kwiaty. Siedlisko naturalne występuje na obszarach o klimacie tropikalnym. Blaszki liściowe mają kształt sercowaty lub lancetowaty, na łodygach i liściach występuje pokwitanie. Korona kwiatu ma kształt lejka. Kolory są dość zróżnicowane, mogą pojawiać się wariacje koloru niebieskiego, jaskrawoczerwonego, fioletowego, niebieskiego lub różowawego. Średnica kwiatu wynosi około 5 cm, struktura może być prosta lub podwójna. Rozpoznawane są główne odmiany na dziś: Venice blue, Grand Pa, Beauty Moscow, Scarlet O’hara, Gypsy girl, Mauro, Crimson Rambler (Crimson Rambler).

Na zdjęciu Ipomoea tricolor

Ipomea tricolor (Ipomea tricolor)

nieco podobna do poprzedniej odmiany, ale jej kwiaty są większe, a liście i łodygi mają gładką powierzchnię. Specyficzna nazwa pochodzi od tego, że podczas swojego istnienia kwiat trzykrotnie zmienia kolor. W stanie pąka mają głęboki fioletowo-czerwony odcień, a gdy kwiat kwitnie, zmienia kolor na niebieski lub jasnoniebieski. W procesie więdnięcia płatki nabierają jasnofioletowego koloru. W naszych warunkach zwyczajowo rośnie ranna chwała jako roślina jednoroczna. Najpopularniejsze odmiany to: Giselle, Latający spodek, Blue Star.

Na zdjęciu bluszcz Ipomoea

Bluszcz Ipomoea (Ipomoea hederacea)

może występować pod nazwami Pharbitis hederacea, Morning glory zero (Ipomoea zero), Ipomoea z białym obramowaniem lub Japońska poranna chwała … Gatunek ten pochodzi z ziem japońskich, gdzie hoduje się dużą liczbę jego odmian. Ważną różnicą między kwiatami jest śnieżnobiała granica wzdłuż krawędzi gwiaździstej korony. Płatki są nakrapiane zmarszczkami, kolor może zawierać wzory białych plamek, plamek i smug. Najbardziej uderzającymi przedstawicielami są następujące odmiany: Scarlet O’hara – ale w przeciwieństwie do purpurowego powoju nie ma białawego rdzenia; Czekolada (czekolada); Pikoti, o różnych kolorach; Gwiazda Poranna i Błękitna Błogość.

Na zdjęciu słodki ziemniak Ipomoea

Poranny słodki ziemniak (Ipomaea batatas)

Ta odmiana nie jest podobna do wszystkich opisanych wcześniej. Jej bulwy mogą być używane do celów spożywczych, ponieważ mają słodki smak, nieco podobny do ziemniaka. Najczęściej roślina nazywana jest „słodkim ziemniakiem”. Istnieją ozdobne odmiany liściaste, które potrafią zadziwić bardzo różnorodnymi odcieniami kwiatów, dlatego zyskały popularność wśród hodowców kwiatów.

Długość pędów dochodzi do 1–2 m. Liście mają różnorodne formy: sercowate, pięciopłatowe i silne lub niezbyt rozwarstwione. Kolor blaszek liściowych jest również bardzo piękny, gdzie obecne są odcienie zielonkawo-żółte, bordowe lub brązowo-fioletowe. Istnieją również odmiany o barwnym kolorze liści. Kwiaty tworzą się w kątach liści, gdzie rosną pojedynczo, kilka pąków razem. Kolor Corolla może być biały, żółty, fioletowy lub różowy.