Jodła Blue Magic: opis odmiany, cechy charakterystyczne, cechy sadzenia i uprawy

Drzewo należy do gatunków jednopiennych, które mają narządy generatywne zarówno męskie (kłoski żółtego koloru z pyłkiem), jak i żeńskie (szyszki koloru ciemnofioletowego). W męskich ciałach jodły syberyjskiej na ziarnach pyłku znajdują się dwie unoszące się w powietrzu poduszki powietrzne, dzięki czemu przenoszenie pyłku na duże odległości. Generatywne narządy kobiece znajdują się na pędach ubiegłorocznych, guzki są skierowane pionowo w górę. W kątach łusek, które są ułożone w porządku spiralnym, zalążki znajdują się parami. Kiedy nasiona dojrzewają, szyszki nabierają jasnobrązowego odcienia i zwiększają swoją objętość, osiągając długość 7–9 cm. Od września do października szyszki jodły syberyjskiej zaczynają się kruszyć, wraz z nasionami, na których łuski są obsypane, a na gałęziach pozostają tylko stożki. Jest to charakterystyczna cecha jodły w stosunku do pozostałych drzew iglastych.

Jodła drewniana

Jodła (po łacinie – Abies) to rodzaj nagonasiennych, które należą do sosnowej rodziny. Charakterystyczne cechy jodły to szyszki, które rosną na szczycie drzewa i rozpadają się zanim spadną na ziemię, a także płaskie igły.

• 1 Wybór strony dla udanego wzrostu
• 2 Wybór i sadzenie sadzonki
• 3 Jak sadzić jodłę (opis procesu)
• 4 Opieka
• 5 Przygotowanie do zimy. Pracuj jesienią
• 6 Choroby i możliwe szkodniki
• 7 Powielanie
• 8 Obejrzyj wideo: Piąta Klepka Cyklinowanie parkietu jodła prosta

Wybór strony dla udanego wzrostu

Jodła jest raczej mało wymagającym drzewem. Zbyt młode rośliny nie mogą tolerować obfitych promieni słonecznych, przez co miejsce zroszenia sadzonek powinno być zacienione. Dla skutecznego ustanowienia i uprawy jodła w ogrodzie, kraju, lub w każdym innym miejscu, trzeba dbać o jakość gleby (gleba powinna być żyzna) i zrobić dobry drenaż. Idealnie, roślina bardzo dobrze czuje się w pobliżu stawów.

Aby przeszczepić dorosłe drzewa, już podążamy za jasną dzielnicą. Drzewo doskonale toleruje wietrzną pogodę, dzięki potężnemu systemowi korzeniowemu, który wnika głęboko w ziemię.

Wybór i sadzenie sadzonki

W momencie sadzenia sadzonka powinna mieć co najmniej cztery lata. Jeśli sadzisz więcej młodych sadzonek drzew, istnieje duże prawdopodobieństwo, że po prostu nie mogą się przyzwyczaić.Obecnie jod można zamówić w Internecie, zakupić w specjalnych żłobkach lub na rynku. W momencie sprzedaży system korzeniowy sadzonki musi znajdować się w specjalnym pojemniku. Wybierając sadzonkę do sadzenia, należy zwrócić uwagę na kolor igieł – w zdrowej roślinie musi mieć nasycony zielony kolor. Jeśli na drzewie są miejsca z pożółkłymi igłami, lepiej ich nie kupować.

Sadzenie i przesadzanie drzewa zaleca się wiosną lub jesienią, w pochmurną lub deszczową pogodę.

Jak sadzić jodłę (opis procesu)

Jak opisano powyżej, najlepszym okresem do sadzenia jodły jest jesień lub wiosna. Przede wszystkim musisz przygotować miejsce lądowania (w kraju, na działce itp.). Biorąc pod uwagę średnicę systemu korzeniowego, konieczne jest wykopanie odpowiedniego dołu. Dwa wiadra wody wlewają się do otworu do lądowania. Po wchłonięciu wody do gruntu należy usunąć warstwę gleby z dna studzienki, w przybliżeniu z połowy bagnetu bagnetowego. Zamiast oczyszczonej kuli gleby, wypełnia się warstwę z cegły lub żwiru (o wysokości około 5 centymetrów), która pełni rolę drenażu.

Po przeprowadzeniu tych manipulacji do studzienki należy wprowadzić żyzną mieszankę, gdzieś w połowie wykopanego dołu. Do przygotowanej gleby dodaje się 200 gramów nitrofosu i 10 kilogramów trocin. 2 tygodnie po przygotowaniu studni możliwe jest zasadzenie w niej przyszłego drzewa. Korzenie sadzonek muszą być wyprostowane, wolna przestrzeń wypełniona jest ziemią, zagłębienie jest zagęszczane i podlewane.

Jeżeli sadzi się kilka drzew w tym samym czasie, odległość pomiędzy sadzonkami nie powinna być mniejsza niż 3 metry. Sadzenie jodeł w celu utworzenia alei kilku okazów – odległość pomiędzy otworami do lądowania jest nie mniejsza niż 4 metry. Od prawidłowego ułożenia drzew zależeć będzie ich przyszły rozwój, ponieważ obecność niezbędnej przestrzeni zapewnia przelanie wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Opieka

Opieka nad jodłami nie wymaga dużego wysiłku, ale aby wyhodować piękne drzewo w twojej daczy lub działce, musisz przestrzegać kilku prostych zasad. Pielęgnacja młodych sadzonek polega na regularnym podlewaniu, rozluźnieniu gleby, odchwaszczaniu chwastów i stosowaniu nawozów organicznych.

Podlewanie. Jodła nie lubi nadmiaru wilgoci, z powodu której wiele gatunków tego drzewa może sobie poradzić z naturalnym opadem. Na przykład, niektóre odmiany tego drzewa iglastego wymagają regularnego nawilżania, należy je podlewać około 2-4 razy w ciągu roku. W przypadku pojedynczego drzewa wystarczy wylać 2 wiadra wody.

Po każdym wlewie wody konieczne jest poluzowanie gleby na głębokość 10 centymetrów, aby zapewnić normalny przepływ powietrza do korzeni. Aby gleba nie wykazywała pęknięć przed wysychaniem, można owinąć ziemię wokół pnia torfem lub trocinami. Nie zaleca się stosowania okruchów dekoracyjnych, ze względu na ich negatywny wpływ na prawidłowy rozwój sadzonki.

Najlepszy sos.Młode sadzonki, które rosną tylko 1 rok lub 2, nie wymagają dodatkowego nawożenia, ponieważ są sadzone na wystarczająco odżywczej glebie. Najlepszą opatrunek najlepiej przeprowadzać na wiosnę, przy pomocy nawozów mineralnych, przynosząc koło około 100-120 gramów nawozu.

Przycinanie.Jodła Krohn jest bardzo wrażliwa na nagłe zmiany warunków pogodowych, w wyniku czego drzewo jest uszkodzone i zwiędłe gałęzie.Przeprowadzanie przycinania drzewa zaleca się wczesną wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków. Podczas przycinania usuwa się wszystkie suche, chore, a także gałęzie, które wystają w różnych kierunkach. Takie działania pomagają stworzyć zwartą koronę.

Transplantacja.W przeciwieństwie do wielu innych gatunków roślin, jodła ma szczególny stopień przeżycia i łatwo przenosi proces przeszczepu. Aby przeszczep zakończył się sukcesem, wszystko musi zostać wykonane szybko i poprawnie, szczególnie w systemie korzeniowym.

Proces przesadzania młodego drzewa jest bardzo prosty. Na początek trzeba odgarnąć ziemię wokół koła z pnia, odległość od drzewa do linii koła powinna wynosić 30 centymetrów. Następnie łopata jest zakopana pod krzywym kręgiem, aby można było dotknąć rośliny od dołu. W rezultacie jodła jest usuwana razem z korzeniem. Jeśli ta procedura zostanie przeprowadzona prawidłowo, ziemna śpiączka nie spadnie, a drzewo łatwo zapuści korzenie w nowym miejscu.

Przeszczep dorosłego drzewa jest nieco bardziej skomplikowany niż ten przeprowadzony przez młody okaz. Ziemia musi być przebita przez rok przed przeszczepem (aby uszkodzone korzenie miały czas na odzyskanie), a odległość nie powinna wynosić 30 centymetrów, ale około 50 centymetrów.Bardzo trudno jest przeszczepić wieloletnie drzewo, ponieważ konieczne jest wyciągnięcie dość masywnej gliniastej grudki z korzeniami. Biorąc pod uwagę takie warunki, przynajmniej 2-3 osoby muszą zostać przeszczepione. Głównym warunkiem dobrego wyniku przeszczepu jest bezpieczeństwo śpiączki ziemskiej.

Przygotowanie do zimy. Pracuj jesienią

Aby jodła mogła pomyślnie zimować, konieczne jest rozpoczęcie przygotowań jesienią. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest pokrycie kulą tułowia ziemi lapnikiem. Dorosłe osobniki nie wymagają schronienia. Kiedy mróz zbliża się do końca, a pogoda staje się bardziej słoneczna i gorąca, konieczne jest pokrycie korony z promieni słonecznych materiałem innym niż materiał.

Choroby i możliwe szkodniki

Ten gatunek igieł jest bardzo odporny na działanie choroby, ale w niektórych przypadkach może wystąpić utrata ozdobności korony. Podobny obraz jest często obserwowany pod wpływem szkodnika (świerkowo-jodłowego Hermesa) – gatunku mszycy. Negatywnie wpływają na koronę drzewa, z powodu tego, co staje się żółte. Aby przeprowadzić zniszczenie hermes może być wiele narkotyków, na przykład “Antio”, “Rogor”. Okres aktywności samic mszyc rozpoczyna się na wiosnę i właśnie w tym okresie zaleca się przeprowadzenie zabiegu.

Pojawienie się żółknięcia na igle można powiedzieć o porażce rdzy drzewnej – choroby grzybiczej, która rozpoczyna się młodymi pędami jodły i trafia do zdrewniałych gałęzi. Aby zwalczyć tę chorobę, należy przyciąć wszystkie dotknięte obszary drzewa i otworzyć ranę, aby leczyć za pomocą var. W walce z rdzą 2-procentowy roztwór płynu Bordeaux okazał się dobrze ugruntowany.

Powielanie

Wielu ogrodników interesuje się uprawą jodły, na prywatnej działce lub w kraju na własną rękę? Drzewo można sadzić za pomocą dwóch metod: za pomocą nasion (metoda odpowiednia dla jodły gatunku) i przy użyciu rozmnażania wegetatywnego (bardziej odpowiednia metoda dla gatunków ozdobnych).

Rozmnażanie za pomocą nasion. Zbieranie nasion najlepiej jest na początku okresu szyszek dojrzewania. Ze względu na to, że szyszki rosną na szczycie drzewa, uzyskanie ich nie jest bardzo prostym zadaniem. Ale jeśli wciąż udało ci się zgrać niedojrzały stożek, najpierw musisz go osuszyć, a dopiero potem wyodrębnić nasiona. Możesz przechowywać je na dolnej półce w lodówce, aby mogły przejść przez rozwarstwienie. Najlepiej wysiewać nasiona jesienią, ale jest to możliwe na wiosnę.Nasiona muszą być zanurzone w glebie na głębokość 2 cm, a następnie przykryć folią miejsca wyładunku (po procesie wzrostu nastąpiło szybciej).

Około trzeciego tygodnia wzrostu powinny pojawić się pierwsze pędy. Folię usuwa się i wykonuje się pierwsze podlewanie. Podczas kiełkowania małych pęczków należy obserwować tempo wzrostu, usuwać chwasty w czasie i poluzować glebę. Młode sadzonki są bardzo wrażliwe na mróz, więc na zimę pokrywają się z lapnikiem.

Rozmnażanie wegetatywne (za pomocą rozmnażania sadzonek).Aby pomyślnie zakończyć proces ukorzeniania, należy przygotować jednoroczną łodygę z wierzchołka drzewa, z jedną nerką o długości 5 centymetrów. Musi być koniecznie z “piętą”, ponieważ powinna być zerwana, a nie odcięta przez sekator. Należy wyciąć cięcie ostrym ruchem.

Aby uzyskać bardziej udane sadzonki, najlepiej poczekać na pochmurną pogodę. Odłamanie gałęzi zalecane jest od połowy korony, najlepiej od strony północnej. Przed zasadzeniem w glebie zanurza się go w 2% roztworze nadmanganianu potasu na 5-6 godzin. Do sadzenia przygotowuje się wcześniej mieszaninę ziemi liści, próchnicy i piasku (w równych proporcjach), trzonek umieszcza się w tej mieszaninie i przykrywa słojem.Po pewnym czasie, musimy podnieść słoik do cięcia powietrza i czystego kondensatu z bankami, jak ukorzenianie bardzo długi proces i mech mogą pojawić się na powierzchni ziemi.

Bez względu na to, jak szybko zakorzeni się proces ukorzeniania, zaleca się ogrzewanie dolne. W pierwszym roku uprawy, na dole sadzonek powinny być utworzone białe kropki podniesiony, korzenie zaczynają się pojawiać dopiero w drugim roku.

Jodła syberyjska: zdjęcia i uprawa

Jodła syberyjska – wiecznie zielona sosna, która doskonale nadaje się do ogrodu ogrodowego lub podmiejskiego. Roślina ma wiele zalet w swojej zawartości, z których jedną jest zdolność do wzrostu i rozwoju zarówno w oświetlonych, jak i zacienionych obszarach. Oprócz oczywistego znaczenia dekoracyjnego jodła syberyjska ma dużą wartość praktyczną. Sok drzewny służy do uzyskiwania cennego ekstraktu o bogatym składzie chemicznym.

Opis jodły syberyjskiej

Zgodnie z opisem i zdjęciami jodła syberyjska jest wiecznie zielonym drzewem iglastym o wąskim kształcie stożka korony, który odróżnia go od świerka. Kora rośliny jest cienka, jasnoszara, prążkowana na dnie pnia i gładka w koronie. Igły jodły syberyjskiej są dość grube, dlatego też drzewo nie toleruje niskiej wilgotności powietrza, szczególnie w okresie wczesnej wiosny. Dlatego najlepszym miejscem do wzrostu roślin będzie obszar o wysokim poziomie wilgoci (w warunkach naturalnych roślinę można najczęściej znaleźć w górnej części zachodnich zboczy gór).

System korzeni jodły syberyjskiej ma raczej niski poziom odporności na zimno, co znacznie ogranicza ruch drzewa do części północnych. Ze względu na cienkie, krótkie korzenie roślina wymaga wysokiego poziomu płodności i wilgotności gleby. Niemożliwe jest spotkanie z nim w okolicy suchej i bagnistej ziemi.

Kultura nie toleruje silnych wiatrów, wynika to z dwóch powodów:

• Naturalnym siedliskiem jodły syberyjskiej są zamknięte lasy, w których wiatry występują rzadko;
• Wąska korona drzewa na szczycie nie powoduje prawie żadnego oporu dla wiatru.

Jodła syberyjska ma raczej niską, ale jednolitą – prawie do końca życia – stopę wzrostu. Drzewo charakteryzuje się wąską stożkową koroną ze spiczastym wierzchołkiem, choć czasami występują rośliny z dwoma wierzchołkami.

Jak wygląda jodła syberyjska?

Jodła syberyjska jest wiecznie zieloną wielkością ziarna o imponującym rozmiarze: drzewo dorosłe może osiągnąć wysokość do 25-30 m. W górnej części łodygi rośliny ma kształt cylindryczny, a bliżej dna łodygi można zaobserwować jej użebrowanie. Średnica pnia wynosi około 45 – 55 cm, jodła syberyjska ma raczej cienkie gałęzie, które w warunkach swobodnych, pojedynczych nasadzeń, mogą pochylić się prawie do powierzchni ziemi.

Pień drzewa pokryty jest gładką i cienką korą w kolorze ciemnoszarym z guzkami i rowkami wypełnionymi balsamem jodłowym lub pachnącym przezroczystym sokiem. Powierzchnia nerek tej efedryny jest całkowicie pokryta łuskami, ściśle przylegającymi do siebie, a także ochronną warstwą żywicy. Igły roślinne są płaskie, ciemnozielone z charakterystycznym aromatem. Zwykle długość igieł wynosi nie więcej niż 3 cm, a na dole widać białawe paski z powłoką woskową. Po wygaśnięciu igieł na gałęziach pozostają płaskie blizny.

Gdzie rośnie jodła syberyjska?

W warunkach naturalnych jodła syberyjska rośnie z północnej Europy na Syberię (gdzie uważana jest za jedną z głównych upraw leśnych). Drzewo można również znaleźć na Półwyspie Skandynawskim, w Północnej Mongolii i Mandżurii (Chiny). Najczęściej efedryna występuje na obszarach lasów mieszanych, rzadziej występuje jako gatunek tworzący las. Na terytorium Rosji jodła syberyjska rośnie prawie w całym regionie Irkucka, jednak roślina rozprzestrzenia się bardzo nierównomiernie: powodem tego są wysokie wymagania dotyczące warunków uprawy.

Jak rośnie jodła syberyjska

Kwiaty jodły syberyjskiej w maju.

Drzewo należy do gatunków jednopiennych, które mają narządy generatywne zarówno męskie (kłoski żółtego koloru z pyłkiem), jak i żeńskie (szyszki koloru ciemnofioletowego). W męskich ciałach jodły syberyjskiej na ziarnach pyłku znajdują się dwie unoszące się w powietrzu poduszki powietrzne, dzięki czemu przenoszenie pyłku na duże odległości. Generatywne narządy kobiece znajdują się na pędach ubiegłorocznych, guzki są skierowane pionowo w górę. W kątach łusek, które są ułożone w porządku spiralnym, zalążki znajdują się parami. Kiedy nasiona dojrzewają, szyszki nabierają jasnobrązowego odcienia i zwiększają swoją objętość, osiągając długość 7–9 cm. Od września do października szyszki jodły syberyjskiej zaczynają się kruszyć, wraz z nasionami, na których łuski są obsypane, a na gałęziach pozostają tylko stożki. Jest to charakterystyczna cecha jodły w stosunku do pozostałych drzew iglastych.

Ile żyje syberyjska jodła

W warunkach naturalnych średnia żywotność jodły syberyjskiej wynosi do 300 lat, aw warunkach utrzymania drzew na działce ogrodowej – 150 – 170 lat. Sadzonki drzew mają niskie tempo wzrostu, osiągając nie więcej niż 10–15 cm wysokości w ciągu pierwszych 5 lat życia. Następnie tempo nieznacznie wzrasta, choć roczny wzrost pozostaje tak mały. Pod tym względem drzewo należy do wolno rosnących gatunków.

Wartość jodły syberyjskiej w przyrodzie

Jodła syberyjska odgrywa znaczącą rolę w środowisku naturalnym: młode drzewa służą jako osłona dla wielu ssaków, a także jako miejsce lęgowe dla ptaków. Igły rośliny karmią również jelenie i łosie zimą, a niektóre gatunki ptaków i ssaków wykorzystują je do jedzenia przez cały rok.

Odmiany jodły syberyjskiej

Wśród dekoracyjnych form jodły syberyjskiej, osiągających nie więcej niż 8 m wysokości, są przedstawiciele o niebieskim, barwnym i srebrnym kolorze igieł:

• Fir Glauca (Glauca) to wiecznie zielona roślina iglasta z koroną o stożkowym kształcie. W wieku dorosłym kultura osiąga około 5 m wysokości i jest wykorzystywana do tworzenia pojedynczych nasadzeń w kompozycjach krajobrazowych;
• Fir Variegata to wiecznie zielone drzewo, które osiąga 6 metrów wysokości w wieku dorosłym. Charakteryzuje się różnobarwnymi igłami z żółtymi plamami;
• Jodła Elegans (Elegans) – izolowana jako najbardziej elegancka forma igły dzięki wyjątkowemu srebrnemu kolorowi igieł. Drzewo charakteryzuje się również wysokim poziomem cienia i tolerancji na mróz.

Właściwości lecznicze jodły syberyjskiej

Oprócz właściwości dekoracyjnych jodła syberyjska znana jest ze swoich korzyści dla zdrowia ludzkiego, dlatego często jest wykorzystywana do celów leczniczych. Jako leczniczy surowiec używaj pąków, igieł, młodych gałęzi i kory drzewa. Igły rośliny zawierają kwas askorbinowy, alkohol i olejek eteryczny.

1. Wlew wody z drzew iglastych ma działanie przeciwzapalne, moczopędne, oczyszczające krew i działa przeciwbólowo. Jest stosowany jako środek na reumatyzm, bóle i przeziębienia.
2. Kora drzewa ma właściwości ściągające, jest używana zewnętrznie przeciwko oparzeniom i nowotworom.
3. Nerki w świeżej i parzonej formie są stosowane do chorego zęba z silnym bólem zęba.
4. Igła żywiczna służy do otrzymywania terpentyny, która jest stosowana jako zewnętrzny czynnik drażniący.
5. Środki wytwarzane z igieł jodłowych mają działanie lecznicze przy pozbywaniu się oparzeń, a także przy krzywicy i niedokrwistości. Zwiększają proces tworzenia krwi, zwiększają krzepliwość krwi, nie niszczą zawartych w niej białek, a także aktywują metabolizm węglowodanów.
6. Świeże gałęzie roślin mają bardzo wysoką fitontsidnost. Będąc w pokoju, są w stanie całkowicie oczyścić powietrze i uczynić go prawie sterylnym. To ważne! Profesor Vishnevsky wprowadził do medycyny balsam leczniczy otrzymywany z soku z jodły syberyjskiej.
7. Odwar oparty na korze drzewa jest pobierany do wewnątrz z hałasem i bólami głowy, a napar z gałęzi jest używany jako ogólny tonik podczas przeziębienia.
8. Olej jodłowy, który jest produktem suchej destylacji syberyjskich jodełek, jest stosowany w leczeniu zapalenia mięśni i rwy kulszowej. Kamfora, jako produkt olejku eterycznego z jodły syberyjskiej, jako środek stymulujący ośrodkowy układ nerwowy, poprawia również funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Buliony i nalewki z gałęzi efedryny stosuje się również do zaburzeń w funkcjonowaniu ośrodków rdzenia przedłużonego i serca, a także w przypadku zatrucia środkami odurzającymi, tabletkami nasennymi lub środkami przeciwbólowymi. Proszek iglasty i wywary z igieł i kory rośliny stymulują aktywność serca, a także mają tendencję do zwężania naczyń krwionośnych.

Uwaga! Stosowanie olejku eterycznego z syberyjskiego drzewa ma przeciwwskazania dla osób uczulonych na igły sosnowe.

Zastosowanie jodły syberyjskiej

Praktyczne zastosowanie jodły syberyjskiej jest zróżnicowane i wynika z właściwości żywic i eteru obecnych w roślinie.

• Zastosowanie w optyce. Jodła syberyjska służy do zbierania balsamu jodłowego. Otrzymywany jest z „meduzy” (miejsc, w których przechowywane są smoła i olejki eteryczne). Balsam jest przezroczysty, bezbarwny i ognioodporny, podobnie jak właściwości szkła optycznego. Służy do klejenia elementów w systemach optycznych;
• W medycynie. Z puszystych gałęzi lub „nóg” jodły syberyjskiej otrzymuje się olejek eteryczny, który jest stosowany w medycynie do produkcji kamfory;
• Zastosowanie jodły syberyjskiej w kosmetologii. Sprawdzony efekt olejku jodłowego do leczenia chorób skóry. Kosmetolodzy zalecają stosowanie oleju jodłowego u osób ze skłonnością do tłuszczu i różnymi trądzikami i wysypkami skórnymi. Jako część produktu zawiera kwas askorbinowy, który ma ogromne korzyści dla starzenia się skóry. Ponadto narzędzie pomaga aktywować procesy metaboliczne skóry, przyczyniając się do powstawania nowych komórek i zwiększonej produkcji kolagenu. Po użyciu produktów z dodatkiem jodły skóra staje się gładka, promienna i zadbana;
• Wykorzystanie jodły syberyjskiej w aromaterapii. Olejek jodłowy ma zimny, świeży aromat sosny, który dobrze komponuje się z bergamotą, sosną, goździkami, cytryną, a także cyprysem i jałowcem. Eksperci zalecają wdychanie zapachu jodły, aby osiągnąć całkowity relaks, pozbycie się nerwowości i stresu. Zapach iglasty pomaga dopasować tło emocjonalne i osiągnąć harmonię z ciałem.
• Zastosowanie przemysłowe. Drewno celulozowe z długimi włóknami bez kanałów żywicznych służy do otrzymywania celulozy, papieru, materiałów budowlanych itp.

Sadzenie i pielęgnacja jodły syberyjskiej

Jodła syberyjska ma wiele unikalnych cech dekoracyjnych. Jednak wybierając drzewo do sadzenia na działce ogrodowej, ważne jest, aby zwrócić uwagę na kilka niuansów utrzymania roślin: działkę, podlewanie i karmienie, przycinanie drzewa i jego przygotowanie do okresu zimowego.

Przygotowanie sadzonek i obszaru sadzenia

Eksperci zalecają sadzenie jodły syberyjskiej z dala od miasta i autostrad: drzewo jest dość wrażliwe na poziom zanieczyszczenia powietrza, a sadzenie na zagazowanych i zakurzonych obszarach może prowadzić do utraty dekoracyjnych właściwości rośliny. Wybierając miejsce do sadzenia drzew iglastych, należy kierować się następującymi zaleceniami:

1. Miejsce wzrostu jodły syberyjskiej określa się, w zależności od celu wykorzystania drzewa: do stworzenia żywopłotu lub pojedynczego sadzenia.
2. Jodła syberyjska należy do uniwersalnych roślin, które mogą rozwijać się równie dobrze zarówno w miejscach zacienionych, jak i oświetlonych (jednak młode sadzonki najlepiej czują się w półcieniu).
3. Przy wyborze miejsca do sadzenia stawu uwzględnia się również skład gleby, ponieważ przyszły typ systemu korzeniowego drzewa zależy od tego czynnika. Na suchej glebie o niskim poziomie płodności jodła ma skłonność do tworzenia silnego kłącza. Na luźnej i wilgotnej ziemi system korzeniowy rośliny tworzy się bardziej powierzchownie: takie miejsce wymaga ochrony przed silnymi wiatrami.

Najlepszą ziemią do sadzenia drzewa będzie ziemia:

• umiarkowanie wilgotny i gliniasty;
• bogaty w próchnicę, a także w skład wapna – przyczynia się do dobrego rozwoju jodły syberyjskiej.

Aby określić czas sadzenia, należy zwrócić uwagę na wiek sadzonek jodły syberyjskiej: zakupiony w pojemnikach, dopuszczony do sadzenia przez cały okres wiosenny i jesienny. Jeśli wiek drzewa wynosi od 5 do 10 lat, lepiej zasadzić go w okresie wczesnej wiosny, kiedy w końcu zacznie się rozmrażać śnieg (marzec-kwiecień) lub we wrześniu, kiedy ziemia jeszcze się nie ochłodzi. Najlepiej posadzić drzewo iglaste w pochmurny deszczowy dzień. Nie jest trudno kupić drzewko jodły syberyjskiej – jest to dość powszechna roślina ozdobna w Europie i Rosji. Najlepszym miejscem do zakupu będzie przedszkole lub specjalistyczny sklep.

To ważne! Kupując sadzonkę, musisz dokładnie ją zbadać pod kątem oznak choroby, uszkodzeń mechanicznych lub innych wad. Jeśli młoda roślina jest sprzedawana w pojemniku, należy zwrócić szczególną uwagę na kontrolę gleby: powinna być wilgotna i czysta.

Zasady lądowania

Główne cechy ozdobne jodły znajdują się w jej wydłużonej, przypominającej kolumnę koronie. Dlatego podczas sadzenia bardzo ważne jest wstępne zaplanowanie kompozycji, aby podkreślić główną ozdobną jakość drzewa. Najpopularniejsze opcje sadzenia to:

1. Aleja Taka kompozycja jodły wygląda spektakularnie w każdym miejscu, ważne jest tylko uwzględnienie obszaru terytorium. Rośliny sadzi się w odległości 4 – 5 metrów od siebie.
2. Lądowanie w szachownicę. Drzewa mają kwadraty co 3 metry.
3. Lądowanie grupowe: w tym przypadku konieczne jest zachowanie odległości od 2 do 3 metrów między hvoynikiem.
4. Pojedyncze lądowanie. W takiej kompozycji efedryna będzie doskonale połączona z brzozą, świerkiem, jałowcem i klonem.

Przygotowanie do lądowania powinno rozpocząć się 7 – 14 dni przed sadzeniem drzewa. Jego wielkość zależy od wielkości systemu korzeniowego.

Konieczne jest wylewanie wody na studzienkę (2 – 3 wiadra). Jeśli wody powierzchniowe są ściśle zlokalizowane w glebie, takie miejsce sadzenia musi być chronione warstwą drenażową z gruzu lub rozbitej cegły, która jest ułożona na dnie dołu.

Po tym konieczne jest pogłębienie, aby wypełnić do połowy mieszaniną składników odżywczych. Aby to zrobić, musisz wymieszać humus, glinę, torf i piasek w stosunku 3: 2: 1: 1 i dodać 10 kg trocin i 250 – 300 g nitrofoski. Jodła syberyjska preferuje gleby wapienne, dlatego niektórzy ogrodnicy zalecają dodanie do mieszanki gleby 200-250 g wapna. Po napełnieniu wykopu mieszaniną należy pozwolić na zaparzanie przez 14 dni, a następnie wylądować:

1. Konieczne jest zbudowanie małego kopca w środku dołu i zainstalowanie sadzonki, starannie prostując jej korzenie.
2. Napełnij sadzonkę ziemią, starając się nie zakopać jej szyi.
3. Po posadzeniu młoda jodła potrzebuje obfitego podlewania i ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
4. Po podlewaniu zaleca się mulczowanie koła pnia drzewa. Ważne jest, aby ściółka nie przylegała ściśle do szyjki korzenia.

Podlewanie i karmienie

Jodła syberyjska jest gatunkiem odpornym na suszę, więc nie wymaga częstego sztucznego nawadniania: roślina będzie miała wystarczającą ilość naturalnych opadów do normalnego wzrostu i rozwoju. Jest to ogromna zaleta drzew iglastych do sadzenia w ogrodach i innych drzew iglastych. Roślina nie toleruje również nadmiernej wilgoci. Aby zachować prawidłowy wygląd jodły syberyjskiej, niezwykle ważne jest okresowe usuwanie chwastów i okresowe rozluźnienie gleby w pobliżu drzewa.

Jeśli zagłębienie zostało przygotowane zgodnie ze wszystkimi zaleceniami, jodła syberyjska nie będzie potrzebować dodatkowego karmienia przez kolejne 2 do 3 lat. Drzewo jest wystarczająco dużo tych nawozów odżywczych, które były używane podczas jego sadzenia. Dla dorosłej rośliny pasuje do każdego kompleksu nawozów.

Mulczowanie i obluzowywanie

Jodła syberyjska słabo reaguje na wszelkie podmokłe wody. W przypadku młodych sadzonek konieczne jest poluzowanie kontroli chwastów i ściśnięcie gleby 25 do 30 cm głębokości. W przypadku ściółki stosuje się trociny, wióry i torf z warstwą 5–8 cm w pobliżu pni drzew. Wiosną należy usunąć suche gałęzie i, jeśli to konieczne, uformować koronę drzewa.

Przycinanie

Jodła syberyjska praktycznie nie wymaga przycinania, ponieważ nawet w środowisku naturalnym korona rośliny wygląda dość imponująco. Wiosną można usunąć suche lub uszkodzone pędy lub dostosować kształt korony, jeśli jest taka potrzeba. Cięcie drzewa należy wykonać za pomocą ostrych nożyczek ogrodowych. Pędy roślin można skrócić o ponad jedną trzecią.

Przygotowania do zimy

Jodła syberyjska uprawiana w Europie i Rosji ma dość wysoki poziom mrozoodporności. Jednak młode sadzonki w pierwszym roku wzrostu potrzebują schronienia na zimę przy pomocy świerkowych gałęzi, aby uniknąć uszkodzeń spowodowanych ciężkim śniegiem i późnymi wiosennymi przymrozkami. Wraz z wiekiem wzrasta poziom mrozoodporności rośliny i znika potrzeba schronienia w pobliżu pni drzew.

Możesz dowiedzieć się więcej informacji na temat jodły syberyjskiej, użytecznych właściwości drewna i zasad dbania o nią z filmu:

Cechy uprawy jodły syberyjskiej w doniczce

Jodła syberyjska, uprawiana w doniczce lub pojemniku, wygląda dość imponująco, ale utrzymanie rośliny wymaga przestrzegania pewnych zasad. Aby zadbać o drzewo, najlepiej jest kupić specjalny stojak na kółkach, aby uprościć jego ruch z miejsca na miejsce w obrębie lokalu.

Jeśli sadzonka została zakupiona zimą, przed przesadzeniem do doniczki ważne jest, aby przyzwyczaić się do nowych warunków. W początkowej fazie przyzwyczajenia warunki w pomieszczeniu nie powinny różnić się od warunków w sklepie, dlatego temperatura w pomieszczeniu powinna być obniżona. Po adaptacji jodła syberyjska powinna zostać przeniesiona na stałe miejsce.

W przyszłości czapka nie będzie już musiała zmieniać temperatury powietrza.

To ważne! Szczególną uwagę należy zwrócić na dobrą paletę i jakość odwadniania – jodła syberyjska preferuje wilgotną glebę, ale jest słabo znoszona przez stagnację wilgoci (korzenie drzewa zaczynają gnić).

Rozmnażanie jodły syberyjskiej

Rozmnażanie jodły syberyjskiej można wykonać na dwa sposoby: przez cięcie przeszczepem, jak również metodą nasienną.

Reprodukcja jodły syberyjskiej metodą cięcia

Drzewo może rozmnażać się niezależnie: gałęzie rośliny pochylają się do samej powierzchni ziemi i mogą się w niej zakorzenić. Sadzonki można również przygotować z wyprzedzeniem:

1. Przygotuj je najlepiej wiosną, przed przepływem soków.
2. Optymalna długość pojedynczej łodygi powinna wynosić od 5 do 7 cm, najlepiej wybrać młode pędy. Łodyga powinna mieć „piętę” i jeden pączek na górze.
3. Do zbierania sadzonek jodły syberyjskiej najlepiej jest oderwać i ostrym szarpnięciem, aby pozostało trochę kory i drewna: eksperci nie zalecają używania noża lub nożyczek.
4. Sadzonki do dezynfekcji powinny być umieszczone w roztworze manganu.
5. Następnie należy przygotować odpowiedni pojemnik do ich ukorzenienia i wypełnić go mieszanką próchnicy, piasku i ziemi liściastej.
6. Po posadzeniu zakryć sadzonki filmem, aby stworzyć komfortowe warunki do ich ukorzenienia.
7. Ważne jest, aby monitorować temperaturę w pomieszczeniu: powinna być wyższa niż w pomieszczeniu. Sadzonki można umieścić na parapecie obok akumulatora. Konieczne jest również zapewnienie roślinom wystarczającej ilości światła, unikając bezpośredniego światła słonecznego.
8. Warto zauważyć, że proces uprawy jodły syberyjskiej w warunkach pokojowych wymaga dużo czasu i wysiłku. Sadzonki zaczynają się zakorzeniać w drugim roku. W tym okresie rośliny muszą być stale przewiewane, nawadniane i przeprowadzane na ulicy.

Reprodukcja jodły syberyjskiej z nasionami

Metoda nasion do hodowli jodły syberyjskiej jest stosowana niezwykle rzadko, ponieważ przyszłe drzewa nie będą przenosić cech rośliny macierzystej.

Możesz kupić nasiona jodły syberyjskiej w specjalnym sklepie lub odebrać je samodzielnie. Ważne jest, aby pamiętać takie niuanse:

1. Szyszki jodły są dość wysokie.
2. Nie możesz przegapić momentu dojrzewania, ponieważ nasiona mają tendencję do natychmiastowego rozpraszania się. Szyszki należy wyrywać niedojrzałe do końca, trochę wysuszyć, a następnie usunąć nasiona.
3. Nasiona efedryny należy rozwarstwiać. Aby to zrobić, są one umieszczane w lodówce lub innym miejscu o niskiej temperaturze i wysokim poziomie wilgotności: pozostają tam do wysiewu.
4. Sadzenie nasion w otwartym terenie jest najlepsze w kwietniu. Aby to zrobić, musisz przygotować miejsce do lądowania: oczyść je z chwastów, poluzuj i dodaj niewielką ilość piasku. Po wysianiu nasion na głębokość około 2 cm i przykryć glebą.
5. Nasiona sadzone nie wymagają podlewania, ale muszą być pokryte od góry folią, aby skorupa nie pojawiła się na powierzchni gleby, co zapobiegnie dalszemu kiełkowaniu nasion.
6. Pierwsze pędy jodły syberyjskiej pojawiają się po 21 – 28 dniach. W tym okresie roślina musi być często podlewana i zapewniać, że chwasty nie pojawią się na działce. Należy uważać, aby poluzować glebę, aby uniknąć uszkodzenia wciąż słabego systemu korzeniowego drzewa.
7. Jodła syberyjska rośnie dość wolno: w czwartym roku życia wysokość drzewa nie przekroczy 30 cm, z czasem tempo wzrostu wzrośnie.

Choroby i szkodniki jodły syberyjskiej

Jedną z najczęstszych chorób jodły syberyjskiej, jodły, jest rodzaj mszycy. Wygląda na śnieżnobiałe pokwitanie na spodzie igieł. Leczenie drzewa odbywa się w kwietniu przy użyciu roboczego roztworu leku Antio lub Rogor (w stosunku 20 g do 10 l wody).

Często formy ozdobne jodły syberyjskiej uderzają w rdzę: charakterystyczne dla choroby są czerwonawe plamy na igłach i pęcznienie w okolicy pędów. Aby szybko pozbyć się choroby, dotknięte gałęzie i igły muszą zostać pocięte i spalone, a obszary przycinania powinny być rozmazane boiskiem ogrodowym. Korona jodły musi być również spryskana mieszaniną Bordeaux (200 g preparatu na 10 litrów wody).

Ciekawostki o jodle syberyjskiej

1. Charakterystyczną cechą jodły syberyjskiej jest to, że jej igły nie odpadają nawet po wysuszeniu. Dlatego gałęzie drzew są używane do tworzenia wieńców bożonarodzeniowych.
2. Jodła syberyjska może być łatwo odróżniona od igieł świerkowych: są płaskie i miękkie w dotyku, tępe i przypominają zewnętrznie płaskie liście, które nie kłują ani nie drapią skóry.
3. Igły roślinne znajdują się na gałęziach po obu stronach, dzięki czemu mają płaski kształt.
4. Jodła syberyjska ma silny, ale przyjemny aromat, a nie zapach jedzenia.
5. Ze względu na fakt, że gałęzie jodły nie są obsypane wodą, są one używane do tworzenia mioteł wannowych.
6. Dojrzewanie szyszek drzewa trwa całe lato i tylko bliżej zimy odpada, uwalniając nasiona.
7. Szyszki jodły syberyjskiej, w przeciwieństwie do innych drzew iglastych, rosną pionowo.
8. W Rosji jodła syberyjska jest wymieniona w Czerwonej Księdze regionu Archangielska.

Wniosek

Jodła syberyjska to wiecznie zielona roślina iglasta, która zyskuje popularność wśród projektantów krajobrazu. Drzewo ma wyjątkowe walory dekoracyjne i wiele użytecznych właściwości, dzięki czemu może być wykorzystywane do celów domowych i medycznych. Przed zakupem drzewa ważne jest zapoznanie się z zasadami konserwacji roślin i uwzględnienie wszystkich niuansów związanych z jego pielęgnacją: wymagania dotyczące sadzenia gleby, oświetlenia i zanieczyszczenia powietrza.

Recenzje jodły syberyjskiej

Valeria, 31 lat, Moskwa Mój mąż i ja od dawna wybraliśmy dla naszego ogrodu odpowiednie wiecznie zielone drzewo i wybraliśmy jodłę syberyjską, która sięga nie więcej niż 30 m wysokości (co było bardzo ważne dla naszego małego ogrodu). Nasza strona nie wyróżniała się nadmiarem oświetlenia, dlatego naszą uwagę zwrócił kanister tolerujący cień. Doskonale pasuje do naszego skromnego projektu ogrodu i cieszy oko przez ponad rok. Byliśmy bardzo zadowoleni z naszej decyzji. Ilya, 42, Omsk W zeszłym roku moja rodzina i ja postanowiliśmy nieco udoskonalić naszą stronę na daczy i zaczęliśmy od sadzenia jodły syberyjskiej, najpierw czytając wszystkie zalecenia dotyczące jej konserwacji. Drzewo przerosło wszelkie oczekiwania – piękne, praktycznie nie wymaga żadnej opieki i cieszy się niesamowitym aromatem. W przyszłym roku planujemy dodać więcej sadzonek do witryny.

Jodła koreańska: zdjęcie i opis, sadzenie i pielęgnacja, strzyżenie

Jodła koreańska (Abies koreana) to wiecznie zielona roślina z rodziny sosnowców. W środowisku naturalnym na Półwyspie Koreańskim rosną drzewa iglaste w lasach mieszanych i jodłowych. Odmiana uprawiana jako roślina ozdobna od 1907 roku.

Wiecznie zielone piękno – wspaniała dekoracja okolicy, parku, ulic i placów miasta

Pełny opis jodły koreańskiej

Jodła koreańska to niezwykle piękne drzewo. Wiele odmian roślin ma swoje własne cechy (kolor i wielkość igieł, kształt korony), ale charakteryzują się wspólnymi cechami:

• mocny, dobrze pogłębiony system korzeniowy;
• rozwalona, ​​stożkowata korona;
• kora jest gładka, jasnoszara, z grubymi brązowo-czerwonymi pęknięciami w miarę wzrostu drzewa;
• pędy są żółtawe, fioletowe w miarę wzrostu;
• wierzchołkowe pąki są żywiczne, zaokrąglone;
• szyszki są cylindryczne;
• długość szyszek do 7 cm;
• średnica szyszek do 3 cm;
• kolor szyszek jest zielony, gdy dojrzewa, fioletowy, fioletowy;
• bujne, gęste igły;
• kolor igieł jest od srebrnego, niebieskiego do intensywnego, ciemnozielonego;
• igły są zakrzywione, płaskie, pozbawione kolców, miękkie w dotyku;
• długość igieł do 15 mm;
• szerokość igieł do 2,5 mm.

Szyszki powstają na szczycie korony drzewa, począwszy od 8-10 roku życia, rosną pionowo w górę. Po dojrzewaniu otwierają się, nasiona są uwalniane. Cechą charakterystyczną jest wyjątkowy odcień igieł, które od spodu są zabarwione jaśniejszym tonem lub podłużnymi paskami.

W słońcu wydaje się, że igły koreańskiej jodły migoczą

Wielkość i wysokość dorosłej jodły koreańskiej

W naturze jodła koreańska imponuje rozmiarem:

• wysokość dorosłego drzewa do 15-20 m;
• średnica pnia do 1 m;
• szerokość korony do 0,8 m.

Wśród nowoczesnych odmian ozdobnych wyróżnia się okazy karłowate (do 40 cm wysokości) i średniej wielkości (powyżej 1 m wysokości).

Ważny! Jodły są długowieczne, niektóre okazy osiągają wiek 150 lat W naturze żyją 300-letnie okazy jodły koreańskiej

Tempo wzrostu

Jodła koreańska rośnie bardzo wolno – nie więcej niż 3-5 cm rocznie. Z drugiej strony łodyga rozwija się intensywnie. Przez pierwsze 10-15 lat życia drzewo iglaste rośnie w wolnym tempie. 15-letnia jodła koreańska jest uważana za dojrzałą, a jej tempo wzrostu wzrasta do 30-50 cm rocznie.

Aby wyhodować piękną roślinę ozdobną na miejscu, należy uzbroić się w cierpliwość

Gdzie rośnie jodła koreańska

W swoim naturalnym środowisku jodła koreańska rośnie obok brzozy, sosny, świerku. Ojczyzną rośliny są południowe regiony Półwyspu Koreańskiego, wyspa Jeju. Drzewo preferuje gleby skaliste, sięgające 1850 m n.p.m. Sto lat temu jodła koreańska została sprowadzona do europejskiej części kontynentu.

Ze względu na bezpretensjonalność w różnych warunkach klimatycznych wiecznie zielone drzewo rośnie w całej Europie

Koreańskie odmiany jodły

Obecnie znana jest duża liczba ozdobnych odmian jodły koreańskiej. Na szczególną uwagę zasługuje wiele odmian hodowanych sztucznie. Dekorując terytorium, projektanci krajobrazu na całym świecie z powodzeniem wykorzystują najlepsze okazy. Główne typy i odmiany jodły koreańskiej przedstawione na zdjęciu pomogą stworzyć ogólne wrażenie pięknej, wiecznie zielonej rośliny.

Jodła koreańska molly

Opis koreańskiej jodły Molly:

• korona jest stożkowa;
• wysokość korony do 7 m;
• szerokość korony do 3m;
• szyszki o ciemnofioletowym odcieniu;
• długość szyszek do 5 cm;
• płaskie igły, gęsto położone;
• kolor igieł w górnej części korony jest jasnozielony;
• kolor igieł na dolnych gałęziach jest srebrzystobiały, jasnoniebieski;
• tempo wzrostu drzew do 6-7 cm rocznie.

Korean Fir Diamond

Zimozielony diament jodły koreańskiej to doskonała dekoracyjna odmiana karła o bogatym aromacie drzew iglastych i następujących cechach:

• system korzeniowy jest zwarty, dobrze rozwinięty;
• wysokość korony do 60 cm;
• średnica korony do 80 cm;
• kora jest gładka, szara, bez fałd i bruzd;
• kształt korony jest spłaszczony, kulisty lub półkulisty (w rzadkich przypadkach piramidalny lub stożkowy);
• tempo wzrostu do 4 cm rocznie;
• igły wygięte na brzegach, miękkie, krótkie, gęsto i mocno osadzone;
• długość igieł do 2 cm;
• kolor górnej części igieł od jasnozielonego do ciemnozielonego;
• kolor dolnej części igieł jest srebrny;
• stożki ustawione pionowo, w kształcie świecy;
• kolor szyszek młodej rośliny od liliowego do niebiesko-zielonego;
• kolor pąków dorosłej rośliny jest ciemnobrązowy.

Odmiana Brilliant jest idealna do uprawy w doniczkach, doniczkach, doniczkach ze względu na kompaktowe rozmiary systemu korzeniowego. Odmiana dekoracyjna karła preferuje obszary jasne lub lekko zacienione, bezwietrzne. Gleba do uprawy roślin iglastych jest lekko kwaśna, dobrze przepuszczalna. Kultura ozdobna dobrze znosi mrozy do – 29 ⁰С.

Uwaga! Żywotność karłowatej jodły koreańskiej Brilliant wynosi 300-400 lat. Przez pierwsze kilka lat sadzonki brylantowej jodły koreańskiej najlepiej uprawiać w szklarni.

Jodła koreańska Silberlocke

Piękne, wiecznie zielone drzewo wyhodowane przez niemieckich hodowców pod koniec lat 80. ubiegłego wieku objęte jest opisem koreańskiej jodły Silberlocke (Silberlock). W tej odmianie nie ma kanałów żywicznych, a enzym tworzy się na powierzchni gałęzi. Roślina ma następujące cechy:

• wysokość korony do 2-5 m;
• korona jest idealnie symetryczna, piramidalna, bujna;
• tułów jest gruby u podstawy, stopniowo rozszerzający się w kierunku wierzchołka;
• kierunek wzrostu gałęzi jest w górę;
• kolor kory młodych drzew jest szary;
• kolor kory dojrzałych drzew jest ciemnobrązowy z charakterystycznymi pęknięciami;
• tempo wzrostu do 12 cm rocznie;
• kolor górnej części igieł jest ciemnozielony;
• kolor dolnej części igieł jest jasnozielony;
• skręcony kształt igieł;
• cytrynowy aromat igieł;
• długość szyszek do 6 cm;
• średnica szyszek do 3 cm;
• szyszki mają kolor fioletowy.

Szyszki powstają tylko na siedmioletnich drzewach. Odmiana Silberlok charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością, żaroodpornością i odpornością na suszę.

Ważny! Do hodowli nadają się gleby obojętne, lekko kwaśne, zasolone, zasadowe, gliniaste. Roślina boleśnie reaguje na przebywanie w cieniu i nadmiernie wilgotnej glebie ze słabym drenażem. Żywotność jodły koreańskiej Silberlock wynosi około 50 lat.

Korean Fir Kohouts Ice Breaker

Lodołamacz Kohouta to najbardziej ekstrawagancki członek rodziny Pine. Słynny niemiecki naukowiec Jörg Kohoutem wyhodował tę odmianę, dlatego roślina nosi jego imię. Dosłowne tłumaczenie nazwy koreańskiej odmiany jodły Icebreaker brzmi jak „Icebreaker Kohouta”. Zewnętrzny zarys dorosłego drzewa Kohouts Icebreaker przypomina małą kulkę pokrytą odłamkami lodu. Kultura wiecznie zielona charakteryzuje się następującymi cechami:

• wysokość drzewa do 50-80 cm;
• średnica korony drzewa 1,2 m;
• średnica pnia 5 cm;
• pędy krótkie, gęsto rozmieszczone;
• kora młodych drzew jest jasnobrązowa;
• kora dojrzałych drzew jest ciemnobrązowa z szarym odcieniem;
• igły w kształcie półksiężyca, wygięte w górę, krótkie, miękkie w dotyku, z tępymi końcami;
• spodnia strona igieł jest biała;
• górna strona igieł jest srebrzysto-niebieska;
• długość igieł do 2 cm;
• stożki walec czeski, w kształcie świecy, ku górze;
• długość szyszek do 6 cm;
• średnica szyszek do 3 cm.

Korean Fir Blue Magic

Jodła koreańska Blue Magic to jedna z nowych popularnych odmian, wywodząca się z nasion Blauer Pfiff. Roślina ozdobna ma następujące właściwości:

• wysokość drzewa do 2 m;
• średnica korony od 1,5 m do 2 m;
• kształt korony ma kształt poduszki, w niektórych przypadkach w kształcie stożka;
• kolor igieł na drzewie posadzonym w słonecznym miejscu jest srebrno-niebieski;
• kolor igieł na drzewie zasadzonym w cieniu jest niebiesko-zielony.

Odmiana ozdobna Blue Magic dobrze znosi mroźne zimy, preferuje dobrze przepuszczalną, umiarkowanie wilgotną glebę żyzną (lekko lub średnio kwaśną).

Dwarf Blue Magic idealnie nadaje się do ozdabiania ogrodów, zjeżdżalni alpejskich, w nasadzeniach grupowych oraz jako tasiemca

Tundra jodły koreańskiej

Odmiana karłowata Tundra (Tundra) to bezpretensjonalna, mrozoodporna i zimotrwała roślina, która charakteryzuje się następującymi właściwościami:

• poduszka korona;
• wysokość korony do 40 cm;
• średnica korony do 60 cm;
• kolor kory jest czerwono-brązowy;
• igły są krótkie, miękkie, błyszczące;
• kolor igieł na górnej stronie jest jasnozielony;
• kolor igieł na spodzie jest srebrzysty;
• stożki są cylindryczne z dużymi kroplami żywicy;
• szyszki mają kolor fioletowy, fioletowy;
• długość szyszek do 7 cm.

Odmiana Tundra jest odporna na zimę, bezpretensjonalna. Roślina jest wrażliwa na niedostateczną wilgotność, słabo rośnie na glebach piaszczystych.

Tempo wzrostu odmiany Tundra jest bardzo powolne, w wieku 10 lat drzewo osiąga długość około 30 cm, a zimą kolor igieł tundry zmienia swój kolor.

Miniaturowa jodła koreańska Tundra nie wymaga przycinania, wygląda efektownie w pojemnikach, pudełkach i innych pojemnikach

Korean Fir Compact

Jodła koreańska odmiany Compacta (Compacta) to piękna roślina zimozielona, ​​która charakteryzuje się następującymi cechami:

• wysokość drzewa od 0,8 m do 2 m;
• średnica korony od 1,5 m do 3 m;
• igły są miękkie, krótkie;
• kolor górnej części igieł jest ciemnozielony;
• kolor dolnej części igieł jest srebrno-niebieski;
• kolor młodych pędów jest jasnozielony;
• długość szyszek do 15 cm;
• kolor pąków zmienia się z zielonego na fioletowy, a następnie na brązowy.

Odmiana Kompakta należy do gatunków zimotrwałych i mrozoodpornych.

Ważny! W przypadku jodły koreańskiej Compact konieczne jest wybranie obszarów dobrze osuszonych, lekko zacienionych, ponieważ kultura ozdobna nie toleruje oparzeń słonecznych. Odmiana Kompakta rośnie bardzo wolno, średni wzrost w ciągu roku wynosi około 7 cm

Korean Fir Bonsai Blue

Odmiana Bonsai Blue to wyjątkowy przedstawiciel rodziny Pine. W pierwszych latach życia karłowate drzewo rośnie tylko wszerz, tworząc asymetryczną powierzchnię. Osiem lat później pojawia się wierzchołek pędu, a w wieku dziesięciu lat roślina osiąga 50 centymetrów wysokości. Ponadto średnica korony wynosi około jednego metra. Evergreen Bonsai Blue charakteryzuje się następującymi cechami:

• wysokość dorosłego drzewa do 3 m;
• igły są miękkie, płaskie;
• kolor igieł jest niebiesko-zielony.

Jodła koreańska Oberon

Odmiana karłowata Oberon (Oberon) ma następujące cechy:

• korona w kształcie stożka;
• wysokość drzewa do 40 cm;
• średnica korony do 60 cm;
• kolor igieł jest błyszczący, jasnozielony;
• igły są krótkie, małe, z zawiniętymi krawędziami;
• stojące stożki z gęstymi, żywicznymi łuskami.

Dobrze wilgotna, pożywna gleba jest odpowiednia dla koreańskiej mrozoodpornej odmiany jodły Oberon. Początkowo roślina będzie najbardziej wygodna w małym półcieniu.

Przyrost jodły karłowatej Oberon wynosi około 7 cm rocznie

Korean Fir Silver

Sortuj Silver – jodła koreańska z niebieskimi szyszkami. Karłowaty przedstawiciel rodziny Pine wyróżnia się następującymi cechami:

• kształt korony jest stożkowy, gęsty;
• wysokość dorosłego drzewa do 6 m;
• średnica dolnej części korony do 1,5 m;
• igły są krótkie;
• długość igieł do 2 cm;
• kolor igieł na górnej stronie jest niebiesko-zielony;
• kolor igieł na spodzie jest srebrzysty;
• szyszki są liczne, cylindryczne;
• długość szyszek do 7 cm;
• kolor pąków zmienia się z zielonego na fioletowy, a następnie czerwony.

Silver Show

Silver Show to sztucznie wyhodowana roślina ozdobna z macierzystej odmiany Silberlock. W tłumaczeniu z angielskiego nazwa brzmi jak „srebrny pokaz”. Wiecznie zielone drzewo ma następujące właściwości:

• korona o odpowiednim kształcie, wąsko stożkowata, gęsta;
• wysokość dorosłego drzewa wynosi od 5 m do 10 m;
• szerokość korony od 1,5 m do 4 m;
• igły skręcone, kręcone;
• kolor igieł od spodu jest srebrzysty;
• szyszki są liczne, wyprostowane;
• szyszki mają kolor fioletowy.

Roczny wzrost koreańskiej odmiany jodły Silver Show wynosi średnio do 15 cm rocznie.

Na Silver Show idealny jest chłodny klimat. Roślina nie toleruje miejsc wietrznych i suchych lat. Odpowiednia dla odmiany jest pożywna, lekka, gliniasta gleba, umiarkowane podlewanie, zraszanie korony, nawożenie związkami zawierającymi miedź. Silver Show należy sadzić w nasłonecznionych miejscach ogrodu lub w lekkim półcieniu.

W słoneczne dni skręcone igły migoczą i wydaje się, że białe płatki śniegu leżą na gałęziach Silver Show

Srebrna Gwiazda

Odmiana Silver Star to spektakularny przedstawiciel rodziny Pine. Roślina ozdobna posiada następujące cechy:

• korona o nieregularnym stożkowym kształcie;
• wysokość drzewa do 1 m;
• średnica korony do 0,8 m;
• kolor górnej części igieł jest jasnozielony;
• kolor dolnej części igieł jest srebrny lub biały.

Do sadzonek Silver Star wybieraj słoneczne lub lekko zacienione miejsca w ogrodzie. Roślina preferuje gleby gliniaste, bielicowo-piaszczyste i gliniaste.

Roczny wzrost drzewa Silver Star wynosi około 10 cm

Cesarz niebieski

Korean Blue Emperor to odmiana karła o następujących cechach:

• korona w kształcie poduszki, pełzająca, o nieregularnym kształcie;
• wysokość drzewa do 1,5 m;
• szerokość korony do 1,5 m;
• kora młodych roślin jest gładka, jasnoszara;
• kora dorosłych roślin jest czerwono-brązowa z charakterystycznymi rowkami;
• igły krótkie, lekko zaokrąglone na końcach, miękkie w dotyku;
• kolor górnej części igieł jest srebrzystoniebieski;
• kolor dolnej części igieł oznaczony dwoma szerokimi białymi paskami;
• pąki są bruzdowane, żółte, a następnie fioletowe;
• młode pędy są jasnozielone;
• stożki wydłużone, ułożone pionowo, z wygiętymi łuskami;
• długość szyszek do 7 cm;
• szyszki mają kolor niebieski, fioletowy lub fioletowy.

Korean Blue Fir Blue Emperor to wyjątkowa roślina, której igły przypominają kształtem małe liście.

W przypadku karła Blue Emperor odpowiednie są obszary w półcieniu lub na słońcu. Sadzonki zimozielone należy sadzić na pożywnej, dobrze przepuszczalnej glebie. Odmiana nie toleruje stojącej wilgoci, suszy.

Odmiana Blue Emperor nie charakteryzuje się obecnością jednego wyraźnego pnia (pęd centralny)

Zielony dywan

Koreańska odmiana wiecznie zielonej jodły Green Carpet to wyjątkowa roślina wyhodowana w Holandii w 1985 roku. Nazwa przetłumaczona na język rosyjski brzmi jak „zielony dywan”. Piękna odmiana płożąca o charakterystycznych właściwościach:

• system korzeniowy jest powierzchowny;
• poduszka korona;
• wysokość drzewa do 50 cm;
• szerokość korony do 1,5 m;
• pędy są twarde, krótkie;
• igły są krótkie, o błyszczącej powierzchni;
• kolor górnej powierzchni igieł jest zielony;
• kolor dolnej powierzchni igieł jest białawy;
• kolor szyszek jest zielony, fioletowy, potem brązowy.

Green Carpet najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych lub w półcieniu. Żyzna, kwaśna, lekko zasadowa, dobrze przepuszczalna gleba jest odpowiednia dla sadzonek Green Carpet.

Roczny przyrost odmiany Green Carpet dochodzi do 7 cm rocznie

Wybierz

Koreański wiecznie zielony Select Select to wyśmienita, wolno rosnąca roślina. Kulturę dekoracyjną charakteryzują następujące cechy:

• korona jest symetryczna, szeroko stożkowa;
• wysokość drzewa do 4 m;
• igły są miękkie, lekko kręcone, krótkie, błyszczące;
• kolor górnej części igieł jest ciemnozielony;
• kolor dolnej części igieł jest biały;
• długość szyszek do 4 cm;
• szyszki są fioletowe.

Odmiana karłowa Select najlepiej rośnie na glebach żyznych, dobrze oświetlonych. Wybrane sadzonki można sadzić na glebach piaszczysto-gliniastych, gliniastych, żyznych, osuszonych.

Koreańska odmiana jodły Select jest uważana za mrozoodporną

Tajga

Ozdobna odmiana jodły koreańskiej Taiga (Taiga) to wyjątkowa roślina ozdobna charakteryzująca się następującymi właściwościami:

• korona jest półkulista, pełzająca;
• wysokość drzewa do 0,8 m;
• średnica korony do 0,6 m;
• igły są krótkie;
• kolor górnej części igieł jest ciemnozielony;
• kolor dolnej części igieł jest szary.

Jodła karłowata tajga preferuje pełne słońce lub półcień. Dla rośliny odpowiednia jest żyzna gleba z dobrym drenażem, umiarkowane podlewanie.

Jodła miniaturowa Tajga w wieku dziesięciu lat osiąga wysokość do 30 cm, średnicę korony – do 60 cm

Karłowate odmiany jodły koreańskiej

Odmiany karłowate jodły koreańskiej na zdjęciu iw opisie to rośliny ozdobne, których wysokość krzewów sięga 60-80 cm.

Następujące odmiany są uważane za najbardziej popularne i poszukiwane przez projektantów krajobrazu:

• Diament (Diament), którego wysokość korony sięga 60 cm;
• Ice Breaker (Kohout’s Icebreaker), wysokość korony do 80 cm;
• Tundra (Tundra), wysokość korony do 40 cm;
• Oberon, wysokość korony do 40 cm;
• Zielony dywan, wysokość korony do 50 cm;
• Taiga (Taiga), wysokość korony do 80 cm.

Jodła koreańska w donicy to idealne rozwiązanie do dekoracji balkonów, werand, terenów osiedlowych oraz małych form architektonicznych.

Pomimo dużych rozmiarów na karłowatych drzewach zawsze jest dużo szyszek.

Koreańskie odmiany jodły dla regionu moskiewskiego

Zgodnie ze zdjęciem i opisem koreańskiej odmiany jodły następujące odmiany są idealne do uprawy w warunkach klimatycznych centralnej Rosji i regionu moskiewskiego:

• Diament;
• Tundra;
• Oberon;
• Bonsai Blue (Bonsai Blue).

Większość wymienionych odmian należy do czwartej strefy klimatycznej. Odmiany ozdobne są idealne do uprawy na środkowym pasie. Rośliny z tej grupy należą do upraw zimowych i mrozoodpornych, wytrzymują temperatury do – 29 ⁰С.

Niektóre odporne na zimę odmiany koreańskiej jodły wiecznie zielonej, nadające się do uprawy w regionie moskiewskim, wymagają zimowego schronienia

Jodła koreańska w projektowaniu krajobrazu

Wielostronne odmiany jodły koreańskiej są szeroko stosowane do dekoracji lokalnego obszaru. Drzewa doskonale komponują się z innymi roślinami, krzewami ozdobnymi, kwiatami wieloletnimi i rocznymi, trawami.

Cóż, koreańska jodła zimozielona sąsiaduje z tują, świerkiem, sosną, modrzewiem, klonem. Kultura dekoracyjna jest wykorzystywana do różnych celów:

• jako zielony płot;
• jako element ogrodu skalnego lub zjeżdżalni alpejskiej;
• do dekoracji strefy rekreacyjnej.

Jak rozmnażać jodłę koreańską

Jodłę, jak każdą roślinę iglastą, można rozmnażać na dwa główne sposoby:

Rozmnażanie nasion jest odpowiednie do hodowli nowych odmian. Wegetatywne polega na szczepieniu i nawarstwianiu.

Reprodukcja sadzonek jodły koreańskiej

Koreańskie odmiany jodły zimozielonej są z powodzeniem rozmnażane przez sadzonki. Materiał do sadzenia zbierany jest z cztero- lub ośmioletnich roślin. Optymalna wielkość sadzonek to 10-25 cm Na gałąź, którą trzeba przyciąć, aby uformować sadzonki, wystarczy jeden żywotny pączek. Sadzenie jodły koreańskiej wiosny to najwłaściwszy czas na rozmnażanie wegetatywne. Etapy pracy:

• zbieranie sadzonek;
• zapewnienie odpowiednich warunków przechowywania w specjalnym podłożu;
• ukorzenianie sadzonek;
• przenoszenie sadzonek na otwartym terenie.

Jak wyhodować koreańską jodłę z nasion

Z dojrzałych szyszek wiecznie zielonej jodły koreańskiej można przygotować nasiona. Uprawa sadzonek rośliny ozdobnej z nasion odbywa się etapami:

• nasiona są wyjęte z szyszek, wysuszone;
• kiełkowanie nasion rozpoczyna się w marcu;
• dezynfekcja nasion w roztworze nadmanganianu potasu;
• mycie i moczenie nasion przez jeden dzień, aż całkowicie puchną;
• umieszczanie nasion w wilgotnym środowisku (mokry piasek);
• rozwarstwienie nasion w lodówce przez jeden miesiąc;
• sadzenie nasion w pojemniku do kiełkowania w kwietniu;
• pielęgnacja sadzonek (nawożenie, podlewanie, spulchnianie);
• przenoszenie czteroletnich sadzonek na otwarty teren.

Warstwy

Powielanie kultury ozdobnej przez nakładanie warstw pozwala całkowicie zachować cechy odmianowe. Wiosną gałęzie są zginane do ziemi, zakopane, a góra jest podniesiona. Punkty zginania gałęzi są mocowane obciążeniem. Okres przeżycia sadzonek wynosi od jednego do dwóch lat. Po ostatecznym ukorzenieniu gałąź macierzysta jest oddzielana od młodej sadzonki.

W okresie ukorzeniania warstwy wymagają intensywnego podlewania.

W domu pielęgnacja jodły koreańskiej

Dbanie o koreańską jodłę ozdobną wymaga przestrzegania podstawowych wymagań techniki rolniczej:

• terminowe i wystarczające podlewanie;
• optymalne karmienie;
• przycinanie i strzyżenie;
• przygotowanie do zimy;
• walczyć z chorobami i szkodnikami.

Sadzenie i pielęgnacja jodły koreańskiej

Odpowiednio dobrane miejsce na roślinę, przestrzeganie podstawowych pojęć i algorytm sadzenia to klucz do zdrowego i pięknego drzewa. Późniejsza pielęgnacja i uprawa jodły koreańskiej zgodnie ze wszystkimi zasadami techniki rolniczej pozwala uzyskać doskonałe okazy na miejscu.

wyczucie czasu

Agrotechnologia uprawy wiecznie zielonej jodły koreańskiej wymaga przestrzegania dat sadzenia. Roślinę ozdobną można sadzić na zewnątrz wiosną lub latem. Takie okazy wymagają odpowiedniego podlewania, a jeśli nie są przestrzegane pewne standardy rolnicze, najczęściej giną.

Najlepszą porą na przeniesienie sadzonek na otwarty teren jest wczesna jesień. Przed nadejściem zimy materiał nasadzeniowy stopniowo się zakorzeni, a niskie jesienne temperatury i wysoka wilgotność w tej porze roku przyczynią się do głębszego zaszczepienia.

Zgodność z prawidłowym terminem przesadzania jodły na miejscu zwiększy wykwintną kolekcję drzew iglastych w ogrodzie

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Wielu uważa wiecznie zieloną jodłę koreańską za bezpretensjonalnego przedstawiciela rodziny Pine. Szczegółowe badanie może ujawnić pewne „preferencje” rośliny ozdobnej w miejscu sadzenia:

• wilgotna gleba bez stojącej wody;
• dobry system drenażowy;
• gliniasta gleba;
• wystarczająca ilość nawozów.

Algorytm lądowania

Pit należy przygotować na dwa tygodnie przed sadzeniem. Jego wymiary to 60x60x60 cm.W przygotowanym zagłębieniu wlewa się 2-3 wiadra wody, aż do całkowitego wchłonięcia. Dno jest wykopane, wypełnione gruzem lub łamaną cegłą o grubości 5-6 cm, a dół jest do połowy wypełniony żyzną mieszanką następujących składników:

• część torfu;
• część piasku;
• dwie części gliny;
• trzy części humusu;
• 10 kg trocin;
• 200-300 g nitrofosforanu.

Po dwóch tygodniach, po osadzeniu się mieszanki gleby w dole do sadzenia, sadzonka jest umieszczana na środku dołka, korzenie prostuje się, a dołek wypełnia się po brzegi przygotowaną pożywką.

Miejsce sadzenia jest obficie podlewane. Aby wyhodować ozdobną aleję jodłową, należy zachować odległość między otworami do sadzenia – 4-5 m.

Rozstaw sadzenia między sadzonkami dla grup luźnych wynosi 3-3,5 m, dla grup gęstych – 2,5 m.

Uprawa jodły koreańskiej

W porównaniu z innymi drzewami iglastymi koreańska jodła ozdobna łatwo dostosowuje się po przeniesieniu na zewnątrz. Po ostatecznym ukorzenieniu młode sadzonki wymagają odpowiedniej pielęgnacji.

Harmonogram pojenia i karmienia

Jodła jest nawadniana w przypadku suchego lata. Odmiany kochające wilgoć wymagają nawadniania 2-3 razy w sezonie letnim. Pozostałe gatunki nie tolerują podlewania, mają wystarczającą ilość naturalnych opadów.

Jodła jest karmiona 2-3 lata po posadzeniu. Złożone nawozy dla drzew iglastych aplikuje się wiosną na krąg pnia dojrzałych drzew.

Na jedno drzewo koreańskiej jodły dekoracyjnej wystarczy 15-20 litrów wody na jedno podlewanie

Spulchnianie i mulczowanie

Po każdym podlewaniu widoczne jest spulchnianie gleby wokół przestrzeni przy łodydze wiecznie zielonej jodły koreańskiej. Należy to zrobić na głębokość 10-15 cm W trakcie zabiegu konieczne jest całkowite usunięcie chwastów.

W przypadku młodych sadzonek konieczne jest mulczowanie. W tym celu stosuje się wióry, torf, trociny z warstwą do 8-10 cm.

Ściółka powinna znajdować się blisko szyjki korzenia drzewa

Zasady cięcia jodły koreańskiej

W przypadku niektórych odmian koreańskiej jodły dekoracyjnej potrzebna jest fryzura. Przycinanie odbywa się wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków. Za pomocą nożyc ogrodowych usuwa się suche, uszkodzone gałęzie, w razie potrzeby tworzy się korona. Wiosenna coroczna fryzura polega na usunięciu nie więcej niż 1/3 długości gałęzi.

W większości odmian jodły wiecznie zielona korona koreańska nie wymaga formowania

Przycinanie blatów z jodły koreańskiej

Eksperci i doświadczeni ogrodnicy zalecają, aby nigdy nie odcinać wierzchołków koreańskiej jodły ozdobnej. Takie manipulacje mogą prowadzić do śmierci rośliny. Wynika to z faktu, że podczas odcinania wierzchołka zachwiana zostaje naturalna równowaga między systemem korzeniowym a zieloną masą.

Przygotowanie jodły koreańskiej na zimę

Większość odmian koreańskiej jodły ozdobnej jest w stanie wytrzymać spadek temperatury powietrza do -39 ⁰С. Do zimowego schronienia młodych sadzonek można użyć świerkowych gałęzi świerkowych, które całkowicie zakrywają kłącze i koronę.

Tylko młode osobniki wymagają ochrony na okres mrozu

Choroby i szkodniki jodły koreańskiej

Niewłaściwa opieka może wywołać manifestację patogenów chorób grzybiczych i bakteryjnych:

1. Rdza to groźna choroba grzybicza. Pomarańczowe bąbelki na igłach to oznaki zarodników. Zielona masa wysycha i obumiera z czasem, roślina stopniowo obumiera.
   Aby zwalczyć rdzę, korona i drewno są traktowane nowoczesnymi fungicydami (Skor, Raek)
2. Brown Schütte to choroba grzybicza wywoływana przez grzyba Herpotrichia guniperi. Najczęściej zarodniki zaczynają się rozwijać pod pokrywą śnieżną. Wiosną na igłach pojawia się cień z grubym, czarnym lub brązowym nalotem.
   Preparaty Profit, Acrobat, Ordan pomogą pozbyć się brązowego wątku na ozdobnej jodle koreańskiej
3. Bakteryjna puchlina jest wywoływana przez bakterie z rodzaju Erwinia. Mikroflora chorobotwórcza zmienia kolor igieł. Igły żółkną, brązowieją, a następnie szare. Roślina stopniowo zanika i wysycha.
   Nie ma jeszcze sposobów radzenia sobie z puchliną bakteryjną, dlatego dotknięte okazy należy usunąć z ogrodu
4. Zgnilizna atakuje jodłę w wyniku ekspozycji na różnego rodzaju grzyby. Najczęściej odmiany ozdobne chorują na barwną, białą włóknistą, białą zgniliznę bieli. Mikroflora chorobotwórcza infekuje system korzeniowy, pień, gałęzie drzew, igły i szyszki.
   Opryski fungicydami pomogą zapobiegać rozprzestrzenianiu się grzybów chorobotwórczych (Champion, Fundazol)

Wśród szkodników szczególnie niebezpieczne dla koreańskiej jodły ozdobnej są:

1. Przędziorki są najczęstszymi szkodnikami. Ich obecność widać po białej cienkiej sieci. Na igłach pojawiają się żółte plamy, igły się kruszą.
   Kompleksowe preparaty o działaniu roztoczobójczym (Cezar, Nurel-D) pomogą pozbyć się jodły przędziorków
2. Pochwy szkodzą drzewom iglastym. Igły, na których osiada szkodnik, blakną i kruszą się. Drzewa tracą swój dekoracyjny urok.
   Aby zwalczyć owady łuskowe, użyj leku Aktara
3. Liścia niszczą młode pędy jodły. Na zaatakowanych roślinach pojawiają się zniszczone punkty wzrostu i gniazda pająków.
   Gąsienice motyli rolek liściowych można zniszczyć preparatami chemicznymi Karbofos, Fufanon

Wniosek

Jodła koreańska, jak większość roślin iglastych, swoją obecnością zdobi nie tylko okolicę, park czy ulice miasta. Ozdobny zimozielony jest niezbędny do naturalnej poprawy ekologii. Z igieł i szyszek drzewa wydzielają się fitoncydy, które oczyszczają powietrze z wirusów, trujących substancji i szkodliwych owadów. To naturalny środek na astmę. Ponadto odmiany karłowate i średniej wielkości zyskały uznanie i popularność wśród współczesnych projektantów krajobrazu.

Recenzje jodły koreańskiej

Elena Vladimirovna Petrukhina, 38 lat, Oryol Pięć lat temu wraz z mężem kupiliśmy w szkółce kilka koreańskich krzewów jodłowych. Wybraliśmy odmiany karłowate Taiga i Tundra. Pomimo tego, że drzewa rosną bardzo wolno, żywopłot jest bardzo piękny. Jodła nie wymaga częstego podlewania, aw ciągu ostatnich dwóch lat została zapłodniona tylko dwukrotnie. Nie zaobserwowano żadnych szkodników ani chorób. W pierwszych dwóch latach okrywaliśmy je świerkowymi gałęziami na zimę, ale nie robiliśmy tego w ostatnie zimy, ponieważ Taiga i Tundra są odmianami odpornymi na zimę, które nadają się do uprawy w centralnej Rosji. Egor Efimov, 62 lata, Ramenskoye Dużo czytałem o koreańskich odmianach jodły. Szkółka pomogła wybrać najlepsze do uprawy w regionie moskiewskim. Kupiłem kilka sadzonek odmiany Silver Show i miałem rację. Wszyscy się zakorzenili, posadzili we wrześniu, a jesień okazała się bardzo deszczowa.Wiosną zaczęły się wszystkie moje młode drzewka. Polecam każdemu tę odmianę.