O wiśni Ashinskaya: opis i cechy odmiany, pielęgnacji i uprawy

• kształt jagód można zmieniać;
• smak jagód jest nieco cierpki;
• owoce mogą mieć różny odcień (od jasnoczerwonego do głębokiej czerwieni);
• kość wyostrzona po obu stronach, co może prowadzić do przecięć w jamie ustnej;
• wchodzi w owocowanie 2 – 3 lata wcześniej;
• odporny na silne mrozy;
• średnia długość życia jest o 15-20 lat mniejsza;
• wchodzi w okres kwitnienia 30 – 35 dni wcześniej;
• wielkość liści jest nieco większa niż w przypadku pokrewnych roślin.

Werbena cytrynowa – tajniki uprawy, pielęgnacja i zastosowanie

Werbena cytrynowa (Aloysia citrodora) jest krewną naszej rodzimej werbeny pospolitej. Pochodzi z regionów Chile i Urugwaju, gdzie występuje w stanie dzikim. Ten gatunek krzewu z rodziny werbenowatych został przywieziony do Europy pod koniec XVII wieku przez hiszpańskich żeglarzy. Hiszpańska historia tej rośliny tkwi w niej do dzisiaj za sprawą nazwy botanicznej, która odnosi się do żony króla Hiszpanii Carlosa IV.

Jak wygląda i kiedy kwitnie werbena cytrynowa?

Werbena cytrynowa początkowo bardzo popularna w ogrodach, obecnie jest uprawiana głównie we Francji i częściowo w Hiszpanii. Ceniona jest głównie za swój mocny aromat cytrynowy, roztaczany przez liście po potarciu. Rośnie jako wieloletni półkrzew, osiągając wysokość do dwóch metrów. W naszym regionie geograficznym dorasta do 120 cm. Jest tylko warunkowo odporna na zimę i znosi jedynie mróz od -5°C do -8°C.

Liście są z reguły jasnozielone, na krawędzi lekko piłkowane, lancetowate i nieowłosione. Długość blaszki liściowej waha się od 3 cm do 10 cm, podczas gdy szerokość może być od 0,5 cm do 3 cm. Na liściach znajdują się małe punkciki, które zawierają olejki eteryczne, wydzielające charakterystyczny aromat po roztarciu. Jeśli werbena cytrynowa będzie przebywała jesienią i zimą w zbyt chłodnych warunkach, zrzuci wtedy wszystkie liście.

Okres kwitnienia werbeny cytrynowej przypada na połowę lipca do końca września. W tym czasie tworzą się filigranowe białe (czasem z liliowym odcieniem) kwiaty. Każdy kwiat werbeny cytrynowej składa się z czterech białych płatków i żółtych pręcików. Płatki wyraźnie wyrastają z rurki kwiatowej i tworzą wierzchołkowe wiechy o długości 10-15 cm.

Uprawa i pielęgnacja werbeny cytrynowej

Werbena cytrynowa jest ulubionym dodatkiem w wielu kuchniach oraz efektowną rośliną ozdobną – stąd rosnące zainteresowanie jej uprawą. Ze względu na południowoamerykańskie pochodzenie tej werbeny, konieczne jest zachowanie pewnych warunków.

• Stanowisko – na stanowisko dla werbeny cytrynowej nadają się miejsca w pełni nasłonecznione, chociaż półcień też może być tolerowany. Jako substrat może służyć dobrze przepuszczalna, próchniczna, raczej mało żyzna i lekko wilgotna gleba. W przypadku zbitej i gliniastej ziemi zaleca się zastosowanie domieszki piasku i żwiru. Pozwoli to na uniknięcie zastoju wody w strefie korzeni.
• Wysiew – uprawa werbeny cytrynowej z nasion jest możliwa, jednak wymaga sporej cierpliwości. Do optymalnego kiełkowania potrzebna jest temperatura ok. 20°C. Najbardziej odpowiednim terminem wysiewu nasion w domu jest luty i marzec. Werbena cytrynowa do kiełkowania potrzebuje światła, dlatego nasiona powinny być tylko lekko wciśnięte w podłoże, aby nie hamować kiełkowania. Skrzynki powinny stać w jasnym miejscu, jednak w miarę możliwości nie w pełnym słońcu. Zdecydowanie prostsza jest uprawa werbeny z sadzonek pędowych albo świeżych sadzonek ze sklepu ogrodniczego. Do uprawy werbeny cytrynowej dobrze jest wziąć dużą doniczkę, którą można czas zimowania przenieść do domu.
• Zimowanie – werbena cytrynowa znosi jedynie niewielkie spadki temperatury poniżej zera i musi spędzać zimę w pomieszczeniu. Optymalna temperatura do zimowania to 10-16°C. W pewnych warunkach możliwe jest zimowanie werbeny na otwartej przestrzeni, przy czym musi być dokładnie okryta, a szczególnie obszar bryły korzeniowej. Może się zdarzyć, że w okresie zimowania krzew zgubi część liści albo i wszystkie. W następnym sezonie powinny się w pełni rozwinąć na nowo.
• Podlewanie – przy podlewaniu należy zwracać uwagę, aby werbena cytrynowa stale miała lekko wilgotne podłoże. Nadmiernego podlewania należy jednak unikać, jako że zastój wody powoduje choroby rośliny. Krótkotrwałe przesuszenie jest w stanie znieść, jednak podłoże nie powinno nigdy całkowicie wysychać.
• Nawożenie – jeśli roślina jest uprawiana w doniczce albo pojemniku, musi być regularnie zaopatrywana w składniki pokarmowe. Dobrze nadają się nawozy organiczne albo mineralne o przedłużonym działaniu.
• Zbiory – zbiór liści z werbeny cytrynowej może się odbywać przez cały rok, jednak zawsze powinno się zrywać tylko niewielkie ich ilości. Jeśli na przykład po cięciu krzewu znajdzie się do dyspozycji większa ilość liści, można je ususzyć; swój aromat prawie w całości zachowują przez 6-12 miesięcy.

Zastosowanie werbeny cytrynowej

Werbena cytrynowa znajduje w wielu europejskich krajach szerokie zastosowanie. Jej aromatyczne liście wchodzą w skład wielu przepisów. Znajduje zastosowanie również jako roślina lecznicza.

Werbena cytrynowa w kuchni

Werbena jest doskonałym ziołem przyprawowym i jest w kuchni stosowana do wielu potraw. Ceniona jest przede wszystkim w kuchni francuskiej jako dodatek aromatyczny. W zasadzie daje się użyć do tych samych potraw co melisa cytrynowa.

Liście dodaje się do różnych deserów, jak ciasta, galaretki, konfitury i wypieki. Przyjemny aromat cytryny nadaje potrawom szczególnej nuty zapachowej. Liście werbeny nadają się też doskonale do owocowych deserów jogurtowych.

Możliwe jest zastosowanie liści werbeny cytrynowej do głównych potraw. Na przykład doskonale smakują dania z grzybów, drobiu, ryb albo owoców morza z dodatkiem kilku liści w trakcie przygotowywania.

Latem werbena cytrynowa może nadawać delikatny aromat napojom orzeźwiającym.

Werbena cytrynowa jako zioło lecznicze

Wśród mieszkańców Ameryki Południowej werbena cytrynowa jest znanym od dawna lekarstwem na różne dolegliwości układu pokarmowego, systemu nerwowego albo lekkich chorobach psychicznych. Posiada działanie:

• przeciwutleniające,
• przeciwbólowe,
• przeciwbakteryjne,
• przeciwgorączkowe, rozluźniające
• moczopędne.

Badania naukowe potwierdziły efekt wzmacniający systemu nerwowego jak również łagodzący wpływ na układ pokarmowy substancji czynnych zawartych w liściach werbeny cytrynowej.

O wiśni Ashinskaya: opis i cechy odmiany, pielęgnacji i uprawy

Wiśnia jest niezwykle popularna wśród mieszkańców lata, ponieważ dzięki swoim jagodom można gotować wiele potraw i napojów. Ponadto wśród składników tworzących owoc jest kwas elagowy, który zapobiega rozwojowi komórek nowotworowych. Jedną z hybryd łączących najlepsze cechy odmian macierzystych jest wiśnia Ashinskaya.

Ashinskaya Cherry: opis odmiany

Ta leśno-stepowa roślina, która ma zdolność osiedlania się w regionach o klimacie kontynentalnym. Wiśniowy step Ashinsky dobrze hoduje swoje pędy. Wygląda jak krótki krzew do 1, 5 m. Jego cienkie pędy są lekko uniesione, pokryte eliptycznymi liśćmi.

Ciemnoczerwone jagody średniej wielkości mają kwaśno-cierpki smak. Wewnątrz owocu znajduje się mała, ostra kość na obu końcach.

Drzewo kwitnie w połowie kwietnia białymi lub beżowymi kwiatami, które zbiera się w 3 – 4 szt. w kwiatostanie fałszywy parasol. Długość szypułki nie przekracza 24 mm.

Drzewo odnosi się do wczesnej dojrzałości. Pierwsze owoce można uzyskać przez 2 – 3 lata po posadzeniu sadzonek. Wiśnia Ashinskaya ma wysoki poziom mrozoodporności, odporny na temperatury do – 45 stopni. Żywotność drzewa waha się od 20 do 26 lat.

Zwróć uwagę! Wiśnie piramidalne stepowe mogą mieć kilka oddzielnych pni rozciągających się od korzenia lub pnia. Przyczynia się to do tego, że drzewo jest w stanie tworzyć dość grube zarośla.

Wiśnie piramidy stepowej mają pewne różnice w stosunku do zwykłych wiśni i czereśni. Do najbardziej znaczących należą:

• kształt jagód można zmieniać;
• smak jagód jest nieco cierpki;
• owoce mogą mieć różny odcień (od jasnoczerwonego do głębokiej czerwieni);
• kość wyostrzona po obu stronach, co może prowadzić do przecięć w jamie ustnej;
• wchodzi w owocowanie 2 – 3 lata wcześniej;
• odporny na silne mrozy;
• średnia długość życia jest o 15-20 lat mniejsza;
• wchodzi w okres kwitnienia 30 – 35 dni wcześniej;
• wielkość liści jest nieco większa niż w przypadku pokrewnych roślin.

Wśród cech wyróżniających tę odmianę wiśni można wyróżnić jej odporność na choroby i uszkodzenia szkodników. Te cechy odmiany określają jej popularność wśród ogrodników.

Cechy uprawy i opieki

Propaguj Ashinskaya cherry na kilka sposobów.

Kamień kostny

Aby uzyskać sadzonkę, kamień umieszcza się w mokrym piasku, który jest zawinięty w plastikową torbę. W tej formie kość jest przechowywana do jesieni. Taki okres odpoczynku jest jednym z głównych warunków szybkiego kiełkowania nasion. W celu kiełkowania umieszcza się go w wodzie na 5-7 dni.

To ważne! Woda musi być zmieniana każdego dnia.

Następnie kamień jest przenoszony do mieszaniny trocin i piasku w równych ilościach. W tej formie kamień jest zawarty w piwnicy, aż się obróci. Z reguły trwa to 2-3 miesiące. Doświadczeni ogrodnicy zalecają hartowanie popękanej kości. W tym celu umieszcza się go na lodzie w lodówce lub na śniegu.

Następnie kamień jest ponownie umieszczany w podłożu z trocin i piasku. Aby uniknąć wysuszenia podłoża, należy go kilkakrotnie zwilżyć. Wraz z nadejściem wiosny nasiona są sadzone na otwartym terenie, wcześniej przygotowane.

Ta metoda hodowli jest dość pracochłonna i czasochłonna. Dlatego jest używany bardzo rzadko.

Własny root

Zasadniczo materiał uzyskuje się z pędów, które wyrastają z dorosłego krzewu. Oddziela się go od dorosłego drzewa jesienią (wrzesień – październik) lub wiosną (przed kwitnieniem pąków).

To ważne! Jeśli procesy są rozdzielone jesienią, muszą być przechowywane w piasku w okresie zimowym. W tym celu lepiej jest korzystać z piwnicy.

Konieczne jest wycofanie się z dorosłej łodygi o 20 – 30 cm, a jeśli nie ma takiej możliwości, proces można hodować w domu na nawożonym łóżku.

Podczas sadzenia sadzonek odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 10 – 15 cm i są one sadzone pod niewielkim kątem.

Szczepienia

Wraz z rozwojem dużej liczby sadzonek muszą się rozrzedzić. Szczepienie najlepiej wykonywać podczas aktywnego ruchu soku (wiosna lub lato). Jeśli szczepienie przeprowadza się wiosną, lepiej jest je obrócić (za korą lub w cięciu z boku pnia).

To ważne! Do szczepienia wybiera się przeszczep, na którym znajdują się 3 do 4 zdrowych pąków.

Wytnij go lepiej jesienią, przed początkiem mrozu. Zaleca się, aby łodygi cięte były przechowywane w lodówce aż do wiosny.

Zdrowa i mocna sadzonka ma jasny bordowy pień, jest solidna w podstawie. Optymalna długość sadzonki sięga 35 – 40 cm.

To jest ważne . Sadzonka zaleca się ciąć wcześnie rano, przed wschodem słońca.

Po cięciu sadzonka jest umieszczana w wodzie na 25-30 cm, zaleca się dodanie stymulatora wzrostu. Przyczynia się to do szybkiego rozwoju korzenia. W tym rozwiązaniu sadzonka zawiera 24 godziny.

Po dniu drzewko jest gotowe do sadzenia w ziemi. Dla tego krucha, piaszczysta i żyzna gleba będzie odpowiednia, która musi być przygotowana z wyprzedzeniem. Sadzonka jest umieszczana w otworze, którego głębokość nie przekracza 30 cm, konieczne jest wylanie mieszaniny piasku i torfu na dno otworu. Po posadzeniu glebę wokół sadzonki należy podlać ciepłą wodą.

Dopóki sadzonka nie zakorzeni się i nie osiągnie wymaganej wysokości, należy ją przykryć folią.

Około 15-20 dni silny system korzeniowy pojawia się na drzewkach. Po tym film można już usunąć.

Troska

Wiśnia Ashinskaya wymaga podlewania, karmienia i przerzedzania krzewu:

• Podlewanie Konieczne jest przeprowadzenie, gdy gleba wysycha w obszarze korzenia. Dopóki krzak jest jeszcze młody, zaleca się spryskiwanie. W tym celu lepiej jest używać ciepłej i czystej wody. Krzew dorosły należy podlewać 3-4 razy w sezonie. W pewnym momencie pod drzewem wylewa się od 3 do 5 wiader wody.
• Przerzedzenie. Ta procedura nie tylko zwiększa wydajność drzewa, ale także upraszcza proces zbioru. Konieczne jest usunięcie pędów bocznych, które wyrastają z korzenia lub pnia. Ponadto usuwane są pędy, które zakłócają kształt buszu.
• Top dressing. Stosowany głównie kompleks nawozów mineralnych i organicznych. Podczas sezonu zaleca się karmienie 2 razy.

Dzięki przestrzeganiu powyższych warunków uprawy wiśni Ashinskaya, można uzyskać dobre zbiory jagód przez wiele lat.

Tworząc krzak

Aby zwiększyć wydajność krzewu, należy przycinać. Istnieje kilka rodzajów tej procedury:

• Odmładzanie Stare i suche gałęzie, które zakłócają normalny wzrost młodych pędów, są usuwane. Ten rodzaj przycinania zaleca się co 4-5 lat.
• Formatywny. Ta metoda służy do nadania krzewowi pożądanego kształtu. Boczne gałęzie są cięte na 60 – 85 cm, od 3 do 5 dorosłych gałęzi pozostaje, które wyrastają z pnia.
• Sanitarne. Wykonywany jest jesienią lub wiosną. To usuwa złamane lub chore gałęzie.

Terminowe przycinanie wiśni jest jednym z warunków dobrego zbioru.

Szkodniki i choroby

Mimo że wiśnia Ashinskaya jest odporna na choroby, konieczne jest podjęcie środków zapobiegawczych. Aby zapobiec rozwojowi chorób wiśniowego sadu, doświadczonym ogrodnikom zaleca się przestrzeganie następujących zasad:

• Każdej jesieni starannie oczyść opadłe liście. W przeciwnym razie możliwe jest, że patogenne mikroorganizmy, grzyby i bakterie będą się w nich rozwijać z czasem.
• Wraz z nadejściem wiosny wybielaj dolne gałęzie i główny pień. Aby to zrobić, możesz użyć roztworu wapna. Ta manipulacja zapobiegnie nie tylko rozwojowi chorób, ale także rozprzestrzenianiu się mchu na pniu, który jest substratem dla rozwoju szkodników.

Choroby i szkodniki

Po cięciu lub przycinaniu, wszystkie wycięte obszary muszą być traktowane specjalnym środkiem antyseptycznym, smołą lub zwykłą farbą.

Aby zapobiegać, warto spryskać krzak specjalnymi substancjami chemicznymi, które zapobiegają rozwojowi takich chorób, jak perforowane plamienie lub kokcomikoza.

Przestrzeganie tych prostych zasad pozwoli zachować zdrowie wiśniowego sadu.