Jak sadzić hiacynt w ziemi

Aby skrócić czas trwania tych etapów, należy podnieść temperaturę przechowywania żarówek. Tak więc, aby skrócić pierwszy etap o 7 dni, w pierwszym tygodniu należy zwiększyć temperaturę przechowywania do +30 stopni.

Hiacynt: opis i odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Hiacynt to popularna roślina ogrodowa, którą można znaleźć wszędzie. Istnieje wiele odmian i odmian hiacyntu, które mają różne cechy strukturalne i odcienie. Jakie są zasady pielęgnacji rośliny, jak sadzić hiacynty, gdy kwitną? Poszukaj odpowiedzi na te i inne pytania w tym artykule.

Funkcje

Hiacynt to wieloletni bulwiasty kwiat. Wygląda bardzo pięknie zarówno sam, jak iw bukiecie. Należy od razu zauważyć, że nie ma rocznych hiacyntów. Jego cebulka ma dość gęstą strukturę, tworzą ją specjalne mięsiste dolne liście. Odwieczna łodyga kwitnie.

Korzeń hiacyntu nie jest trujący. Po zakończeniu okresu kwitnienia łodyga kwitnienia i znajdujące się na niej liście wysychają. W tym samym czasie w rogu najwyższego zielonego liścia tworzy się pączek, który stopniowo rośnie, zamieniając się w żarówkę, która zakwitnie w przyszłym roku.

Kwiaty hiacyntu są zgrupowane na szczycie łodygi w formie pędzla. Ich okwiat ma kształt lejka w kształcie dzwonu. Owoc hiacyntu to kapsułka, która składa się z 3 gniazd z nasionami.

Rodzaje i odmiany, ich odcienie

Dziś botanicy mają kilkadziesiąt odmian hiacyntów. Tak więc w naturze można znaleźć gatunki fioletowe, liliowe, niebieskie, białe, żółte, niebieskie, różowe, czarne, a także orientalne, polne, dzikie, leśne i wiele innych. W naszym artykule przyjrzymy się kilku najpopularniejszym gatunkom i odmianom.

• „Jean Bose” (lub „Jan Bose”) to kochający światło, jasnoczerwony kwiat, który może mieć do 30 centymetrów długości.

• „Woodstock” to wielkokwiatowa roślina ogrodowa o fioletowym odcieniu.

• “Gypsy Queen” to pomarańczowa roślina o niskim poziomie zimotrwałości.

• „Cygańskie księżniczki”. Ten żółty hiacynt kwitnie wiosną.

• “Anna Lisa” to roślina bzu dorastająca do 20 centymetrów wysokości.

• Pink Pearl to różowy kwiat często używany do dekoracji ogrodów kwiatowych.

• “Delft Blue” (lub “Delft Blue”) to roślina o pięknym niebieskim odcieniu, popularna na całym świecie.

• Miss Saigon to różowo-liliowy hiacynt, który kwitnie w kwietniu.

• Miasto Haarlem to roślina o żółtych kwiatach, którą sadzi się w październiku lub listopadzie.

• „Splendid Cornelia” – jedna z najbardziej znanych odmian o różowo-liliowym odcieniu.

• “Wurbak” to czerwony hiacynt o silnym aromacie.

• Blue Jacket to wczesna odmiana o niebieskich kwiatach.

W ten sposób mogliśmy upewnić się, że istnieje duża liczba odmian kolorystycznych hiacyntów . Dlatego każdy ogrodnik może wybrać odmianę, która będzie odpowiadać jego specyficznym preferencjom.

• warunki zatrzymania;
• okres lądowania;
• podlewanie;
• zapłodnienie;
• warunki temperaturowe itp.

Okres kwitnienia może przypadać na wiosnę, zimę, jesień lub lato. Czas kwitnienia sięga 45-60 dni.

Wybór miejsca

Aby zasadzone hiacynty aktywnie rosły i rozwijały się, musisz najpierw znaleźć optymalne miejsce do ich sadzenia. Tak więc miejsce musi otrzymywać wystarczającą ilość światła dziennego, ale jednocześnie musi być również chronione przed wiatrem i przeciągami. Jeśli wierzyć zaleceniom doświadczonych ogrodników, najlepszym miejscem do sadzenia hiacyntów będzie obszar obok innych krzewów i drzew. Niemniej jednak warto upewnić się, że nawet taka strona w pełni spełnia wszystkie wymagania.

Pożądane jest, aby miejsce lądowania było płaskie, ale miało niewielkie nachylenie . Takie właściwości zapewnią odpływ nadmiaru cieczy (co jest szczególnie ważne wiosną, gdy topnieje śnieg, a także w okresach obfitych jesiennych deszczy). Pamiętaj, że nadmiar wilgoci w glebie, na której rośnie hiacynt, może prowadzić do różnych negatywnych konsekwencji, w tym do śmierci cebulek. Jeśli obszar, w którym planujesz sadzić hiacynt, znajduje się blisko wód gruntowych, ważne jest, aby upewnić się, że biegnie na głębokości co najmniej 0,5 metra.

Przyda się również osuszenie lub wyposażenie tak zwanych grzbietów masowych.

Warunki wzrostu

Jeśli zdecydujesz się uprawiać hiacynty w domu lub na wsi, powinieneś zapoznać się ze wszystkimi zasadami, których należy przestrzegać podczas ich uprawy. Hiacynty mają specjalne wymagania dotyczące oświetlenia, temperatury otoczenia i gleby.

Oświetlenie

Hiacynt to roślina kochająca światło. Należy jednak pamiętać, że w niektórych okresach (na przykład w okresie wegetacji) kwiat należy trzymać w cieniu. Na przykład świeżo posadzone cebulki należy przechowywać w ciemności przez 6-8 tygodni. Następnie następuje stopniowy i powolny wzrost ilości światła. Jednocześnie kwiat należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

70 dni po zejściu ze statku można wyjąć hiacynt w półcieniu. Po pojawieniu się i rozwinięciu pąków hiacynt jest wyjmowany na kilka godzin dziennie w jasno oświetlonym miejscu.

Po kwitnieniu ważne jest również, aby roślina była umieszczona w miejscu z dala od bezpośredniego światła słonecznego.

Temperatura

Aby roślina weszła w fazę kwitnienia, konieczne jest zorganizowanie dla niej tak zwanej chłodnej stratyfikacji. Cebule roślinne należy przechowywać w temperaturze około +5 stopni Celsjusza. W takich warunkach są przechowywane do pojawienia się kiełków. Następnie kwiat można przenieść w cieplejsze miejsce.

Gdy pędy rośliny osiągną wysokość 2 centymetrów, kwiat można przenieść do pomieszczenia, w którym temperatura zbliża się do 10-12 stopni Celsjusza. Po wyrzuceniu strzały kwiatowej hiacynt można przechowywać w temperaturze pokojowej.

Można zatem stwierdzić, że hiacynt rozwija się lepiej w chłodnych warunkach niż w upale.Wzrost temperatury może prowadzić do różnego rodzaju negatywnych konsekwencji, w tym do powstania brzydkiego luźnego kwiatostanu.

Wymagania glebowe

Hiacynty to rośliny wymagające dobrej jakości gleby. Gleba musi przepuszczać wodę i zawierać wystarczającą ilość składników odżywczych. Jednocześnie należy pamiętać, że nie zaleca się dodawania świeżego lub słabo rozłożonego obornika do gleby dla hiacyntów.

Jeśli obszar, na którym rosną kwiaty, to gleba gliniasta, absolutnie zaleca się dodanie do niej piasku rzecznego i torfu. Gleby kwaśne negatywnie wpłyną na wzrost i rozwój rośliny. Aby uniknąć możliwych negatywnych konsekwencji, należy je kredować.

Minimalny dopuszczalny poziom pH to 6,5 jednostki.

Jak sadzić?

Sadzenie hiacyntów w ziemi odbywa się zwykle nie wcześniej niż w październiku. Ale przed sadzeniem roślin ważne jest, aby zadbać o wstępne przygotowanie gleby. Wszystkie czynności przygotowawcze należy przeprowadzić na 2 miesiące przed sadzeniem bezpośrednim, czyli w sierpniu. Jeśli ten wymóg zostanie zaniedbany, naturalny osad gleby może spowodować pęknięcie korzenia rośliny.

Glebę dla hiacyntów należy uprawiać na głębokość co najmniej 40 centymetrów. Podczas kopania do gleby wprowadzane są składniki, takie jak próchnica lub obornik, które są perepilem. Substancje te wprowadza się w proporcji 10-15 kilogramów na 1 metr kwadratowy. Do gruntu należy również dodać nawozy torfowe i mineralne (w ilości 60-80 gramów na 1 metr kwadratowy), superfosfat, siarczan potasu (można zamienić na popiół drzewny) i magnez (można zamienić na mączkę dolomitową).

Jeśli podniosłeś piaszczysty kawałek gleby do sadzenia hiacyntów, musisz go nasycić nawozami potasowymi i magnezowymi 1,5 razy więcej niż powinno.Również w trakcie rozwoju roślin (wczesną jesienią) zaleca się wprowadzanie do gleby mieszanin azotu w formie pogłównego nawozu.

Podczas sadzenia hiacyntów niektórzy ogrodnicy zalecają wybieranie średniej wielkości cebulek, odrzucając zbyt duże lub zbyt małe okazy. Zaleca się, aby każda żarówka była zakopana 15 centymetrów w ziemi. Jednocześnie na dno otworu należy wysypać niewielki piasek rzeczny (całkowita grubość warstwy nie powinna przekraczać 5 centymetrów). Zaleca się lekko docisnąć cebulę do piasku, posypać na wierzchu niewielką ilością tego samego piasku, a następnie przykryć przygotowaną mieszanką gleby. Zabieg ten ma za zadanie zapobiegać gniciu dna cebul, a także zabezpiecza roślinę przed wszelkiego rodzaju infekcjami oraz usprawnia drenaż.

Jeśli zastosujesz się do wszystkich zasad sadzenia, to już wkrótce w Twoim ogrodzie pojawi się purpurowy, różowy lub biały kwietnik, który przyciągnie uwagę wszystkich sąsiadów i przechodniów, a także zachwyci domowników.

Jak dbać?

Aby samodzielnie hodować hiacynty w domu, ważne jest przestrzeganie zaleceń specjalistów i zasad techniki rolniczej.

Podlewanie

Sadząc kwiaty, należy upewnić się, że gleba jest wystarczająco wilgotna, ale jednocześnie nie jest wilgotna. W takim przypadku gleba musi być wystarczająco obficie podlewana (tak, aby górna warstwa była mokra). Pomiędzy podlewaniami konieczne jest wyschnięcie gleby. Hiacynty potrzebują podczas kwitnienia zwiększonej ilości wilgoci. Gdy roślina zakwitnie, można zmniejszyć intensywność podlewania, ale jednocześnie należy nadal obserwować ich regularność.

Po obumarciu liści kwiatu podlewanie należy całkowicie zatrzymać. W tym momencie cebulki należy przechowywać w całkowicie suchej glebie. Jeśli trzymasz hiacynty w doniczce, możesz je podlać za pomocą tacki ociekowej.

Top dressing

Do karmienia hiacyntów można stosować karmienie na sucho lub w płynie (rozpuszczone w wodzie). Jeśli wolisz używać tego pierwszego, to przed procesem bezpośredniego karmienia konieczne jest dobre nawilżenie gleby.

Po raz pierwszy zaleca się dodanie nawozów na samym początku wzrostu kwiatów. W takim przypadku zaleca się stosowanie 20-25 gramów azotanu i 15-20 gramów superfosfatu na 1 metr kwadratowy sadzenia. Następne karmienie należy przeprowadzić w momencie tworzenia pąków, powinno składać się z 30-35 gramów superfosfatu i 15-20 gramów siarczanu potasu. Trzeci opatrunek górny występuje zwykle pod koniec kwitnienia, tym razem dodaje się 30-35 gramów superfosfatu i 30-35 gramów siarczanu potasu.

Dodatkowo hiacynty można nawozić tzw. Mikroelementami, po wprowadzeniu których konieczne jest spulchnienie gleby.

Transfer

Hiacynt można przesadzić do destylacji w dowolnym momencie. W tym celu dno pojemnika musi być pokryte warstwą drenażu. Następnie umieszcza się w nim kilka żarówek. Ważne jest, aby ustawić je w taki sposób, aby wystawały z ziemi. Ziemię wokół żarówki należy trochę ubić.

Podczas przesadzania ważne jest, aby zachować odległość między roślinami wynoszącą co najmniej 2,5 centymetra. Piasek rzeczny najczęściej pełni rolę wierzchniej warstwy, która pomaga glebie pozbyć się nadmiaru wilgoci. Przeszczepione hiacynty należy przechowywać w chłodnym i zaciemnionym pomieszczeniu w ciasnej doniczce, aż pojawi się nowy kiełek.

Destylacja

Aby wyhodować hiacynty do destylacji, należy je hodować w pojemnikach o wielkości co najmniej 9x9x10 centymetrów . W standardowych doniczkach o średnicy 12-25 centymetrów można posadzić 3 rośliny. Jednocześnie nie zaleca się sadzenia roślin w pobliżu, jeśli należą do różnych odmian.

Jeśli na korzeniu matki są dzieci, należy je oddzielić, ponieważ pobiorą zapasy składników odżywczych z cebulek. Zaleca się pogłębienie rośliny o 2/3 wysokości. Ważne jest, aby w każdych warunkach wierzchołek rośliny pozostał na powierzchni – to ochroni kwiat przed gniciem.

Ponadto hiacynt należy podlać 0,2% roztworem azotanu wapnia, który pomoże wzmocnić szypułki. Aby rosnąć, roślina musi znajdować się w ciemnym miejscu w temperaturze +9 stopni Celsjusza. W takim przypadku bardzo ważne jest, aby podłoże nie wysychało.

Jeśli w pomieszczeniu, w którym trzymana jest roślina, wilgotność jest na poziomie 90-95%, to wystarczy wykonać tylko 1 podlewanie na całą zimę (podlega późnej destylacji). Przy wczesnej destylacji roślina może całkowicie obejść się bez podlewania.

Sprawdź stożek liścia, aby określić, jak roślina jest gotowa do umieszczenia. Jeśli rozszerzenie stożka liścia wynosi co najmniej 10 centymetrów, a kwiatostan można wyczuć u podstawy, roślina jest gotowa.

Metody reprodukcji

Jeśli dla Ciebie głównym zadaniem hodowli hiacyntów jest hodowla nowych gatunków i odmian, to w tym przypadku zaleca się stosowanie metody nasiennej. Aby rozmnażać hiacynt z nasionami, należy je wysiewać jesienią (optymalnie pod koniec września). Nasiona wysiewa się w przygotowanych pojemnikach z glebą. W takim przypadku mieszanka gleby powinna składać się z próchnicy, ziemi liściastej i piasku (idealne proporcje – 2: 1: 1).

Nowo wyhodowane kwiaty nie będą wyglądać jak ich rodzice. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę fakt, że zakwitną one dopiero po 5 latach. Przez pierwsze kilka lat zaleca się sadzenie nasion w zimnej szklarni.

Należy również zwrócić uwagę na fakt, że hiacynty mogą rozmnażać się naturalnie bez jakiejkolwiek interwencji człowieka. Jednak reprodukcja ta jest raczej powolna. Każdego roku jedna osoba dorosła może wyprodukować 1 lub 2 cebulki potomne („niemowlęta”). Jeśli takie cebulki potomne łatwo odrywają się od matki, można je hodować osobno jako niezależne rośliny. W przeciwnym razie osobniki córki rosną razem z matkami.

Jeśli mówimy o hodowli hiacyntów na dużą skalę (na przykład w ogrodnictwie przemysłowym), to należy zauważyć, że w tym przypadku nie stosuje się metody rozmnażania naturalnego. W warunkach przemysłowych stosuje się metody sztuczne. Odbywa się to w celu przyspieszenia procesu rozmnażania, a tym samym zwiększenia liczby uzyskanych nowych cebul.

Należy również pamiętać, że przed przystąpieniem do sztucznej uprawy hiacyntów należy zadbać o wstępną obróbkę cebul. Najczęściej do tych celów stosuje się 1% roztwór nadmanganianu potasu.

Po takiej obróbce chemicznej cebulki należy wysuszyć w ciągu 48 godzin w temperaturze nie niższej niż +20 stopni.

Przechowywanie żarówek

Czas przechowywania cebul hiacyntowych uważany jest za jeden z najbardziej krytycznych okresów. Przede wszystkim wynika to z faktu, że właśnie w tym momencie we wnętrzu cebulki zachodzą najważniejsze procesy związane z formowaniem się kwiatostanu. W zależności od tego, na jakim etapie formowania się kwiatostanu znajduje się bulwa, zmieniają się również wymagane do tego warunki środowiskowe.

Hiacynty mają bardzo wysokie wymagania temperaturowe. Tak więc natychmiast po wykopaniu cebul hiacyntowych należy je ostrożnie i dokładnie wysuszyć. Ta procedura jest zalecana przez co najmniej 5 dni w temperaturze +20 stopni. Do suszenia najlepiej jest użyć zaciemnionego, ale jednocześnie dobrze i regularnie wentylowanego miejsca. Same cebulki należy oczyścić z gleby i korzeni, a także pogrupować według wielkości każdego okazu.

Obrane i posortowane cebulki należy ostrożnie umieszczać w pudełkach. Należy jednak pamiętać, że nie można ich układać w więcej niż 2 warstwy . Podczas przeprowadzania tego procesu nie zaleca się również oddzielania małej cebuli córki. Jeśli nie ma ich zbyt wiele, zamiast pudełek do przechowywania można użyć zwykłych toreb papierowych. Dla wygody można je podpisać lub ponumerować.

Sama procedura przechowywania cebul hiacyntowych składa się z 2 głównych etapów. Pierwsza polega na przechowywaniu cebul w podwyższonych temperaturach, a druga jest często nazywana wstępnym sadzeniem. Pierwszy etap przechowywania powinien trwać co najmniej 2 miesiące i odbywać się w ściśle określonym reżimie temperaturowym – w temperaturze + 25-26 stopni. Etap przed sadzeniem trwa 2 razy krócej (tylko 30 dni) i odbywa się w temperaturze +17 stopni. Ważne jest również przestrzeganie optymalnych wskaźników wilgotności, ponieważ zbyt suche powietrze może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji.

Aby skrócić czas trwania tych etapów, należy podnieść temperaturę przechowywania żarówek. Tak więc, aby skrócić pierwszy etap o 7 dni, w pierwszym tygodniu należy zwiększyć temperaturę przechowywania do +30 stopni.

Dlatego całkowity czas przechowywania cebulek powinien wynosić około 95 dni.Jednocześnie przed bezpośrednim posadzeniem rośliny zaleca się przechowywanie cebul w chłodniejszych warunkach, które będą jak najbliżej temperatury powietrza na zewnątrz.

Aby sadzić hiacynty w otwartej glebie na początku grudnia, należy same wykopać cebulki w lipcu.

Należy pamiętać, że podczas przechowywania w cebulkach hiacyntowych może tworzyć się duża liczba „córek”. W swojej strukturze te ostatnie są bardzo kruche i dlatego łatwo się łamią. W związku z tym podczas lądowania szczególnie konieczne jest obchodzenie się z takimi okazami ze szczególną ostrożnością.

Aby prawidłowo posadzić żarówkę macierzystą razem z cebulkami córkami, należy zmniejszyć o połowę głębokość otworów sadzonki. Ponadto konieczne jest przeprowadzenie procedury mulczowania. Ponadto warstwa ściółki powinna być wystarczająco gruba i gęsta. Córki rosną przez co najmniej 4 lata.

Jeśli sam chcesz spowodować powstanie takich cebulek córek, natychmiast po wykopaniu cebulek matki wytrzyj ich dno i ostrożnie usuń wszystkie resztki korzeni.

Choroby i szkodniki

W przypadku, gdy rośliny rosną w warunkach otwartych, hiacynty są w niewielkim stopniu narażone na takie negatywne czynniki, jak choroby i szkodniki. Z drugiej strony istnieje duże prawdopodobieństwo porażenia kwiatów w szklarni i forsowania. Ponadto istnieje szereg czynników ryzyka, które najczęściej prowadzą do chorób hiacyntów. Wśród nich są następujące punkty.

• Zakup zanieczyszczonego surowca. Aby tego uniknąć, ważne jest, aby kupować rośliny tylko od zaufanych sprzedawców, którzy mają dobrą reputację i cieszą się zaufaniem dużej liczby kupujących. Ponadto ważne jest, aby dokładnie sprawdzić materiał przy zakupie. Jeśli jesteś początkującym ogrodnikiem, możesz skorzystać z porady specjalisty.
• Lądowanie na złym gruncie. Sadzenie jest najważniejszym procesem, od którego zależy dalszy wzrost i rozwój kwiatów. Dlatego w żadnym wypadku nie można ignorować zaleceń specjalistów, wręcz przeciwnie – należy ich ściśle przestrzegać, unikając najmniejszych odchyleń. Zabrania się sadzenia hiacyntów na obszarach, na których wcześniej rosły inne rośliny bulwiaste lub okopowe.
• Niewłaściwe karmienie. Istnieje wiele substancji, które są przeciwwskazane do stosowania jako nawóz dla hiacyntów. Należą do nich świeży obornik.
• Sadzenie wszystkich cebul. W okresie wegetacyjnym, po kopaniu, podczas przechowywania, a także przed bezpośrednim sadzeniem należy koniecznie wykonać tzw. Próbkę cebul, odrzucając cały materiał niskiej jakości.
• Ignorowanie środków zapobiegawczych. Prowadzenie działań zapobiegawczych jest obowiązkową częścią pielęgnacji roślin. Środki zapobiegawcze, które należy podjąć w przypadku hiacyntów, obejmują na przykład opatrunek cebulowy.

W przypadku, gdy stwierdzisz, że hiacynty zaczęły spóźniać się pod względem wzrostu, ich szypułki mają nienaturalny wadliwy kształt, pojawiły się żółte lub więdnące obszary, musisz natychmiast rozpocząć traktowanie rośliny pod kątem szkodników. Jeśli choroba dotknęła tylko kilka kwiatów z dużej populacji, zaleca się natychmiastowe wykopanie i zniszczenie dotkniętych nią roślin. Resztę zdrowych hiacyntów należy leczyć preparatami fosforowymi.

Jedną z najpopularniejszych dolegliwości, która najczęściej dotyka hiacyntów, jest żółta zgnilizna bakteryjna . Jego wpływ na roślinę polega na tym, że kwiat zaczyna obumierać z powodu tworzenia się grubej warstwy śluzu na cebulce, który ma ostry i nieprzyjemny zapach. Ten śluz stopniowo niszczy cebulkę rośliny.

Ponadto możesz napotkać tak powszechne zjawisko, jak utrata kwiatostanów hiacyntu . Wynika to z faktu, że ciśnienie w systemie korzeniowym rośliny znacznie wzrasta. Najczęściej zjawisko to wiąże się z nadmiernym podlewaniem, zbyt wczesnym sadzeniem lub przechowywaniem cebulek w nieodpowiednich warunkach. Jeśli masz do czynienia z rzadką chorobą hiacyntów i nie wiesz, co robić, najlepiej wykopać zainfekowany kwiat, aby choroba nie rozprzestrzeniła się na zdrowe pędy.

Rada

Hiacynty mogą być używane do ozdabiania obszarów w kształtowaniu krajobrazu. Możesz tworzyć z nich niezależne kompozycje (na przykład łącząc kwiaty o różnych odcieniach) lub uzupełniać innymi kolorami. Hiacynty będą doskonałym dodatkiem do klombu, ozdobią altanę na całym obwodzie. Można je również wysadzać przy wejściu do domu lub wzdłuż ścieżek.

Powiązane posty:

Jak sadzić hiacynt w ziemi

Sadzenie i pielęgnacja hiacyntów na otwartym polu nie wymaga specjalnej wiedzy, ale należy przestrzegać pewnych zasad dla prawidłowego wzrostu i rozwoju. To i wiele więcej zostanie omówionych w tym artykule.

Kiedy sadzić hiacynty na zewnątrz

Hiacynt to zioło do użytku na zewnątrz. Jesień to najlepszy czas na sadzenie rośliny, ale niektórzy ogrodnicy zalecają sadzenie wiosną. Silne mrozy w okresie zimowym mają szkodliwy wpływ na cebulki, co może spowodować obumarcie kwiatu.

Podczas sadzenia hiacyntów wiosną temperatura w ciągu dnia powinna wynosić 10-15 stopni. Najlepszy czas na sadzenie to marzec – kwiecień, kiedy nocne przymrozki stają się rzadkie.

Zaleca się sadzenie hiacyntów jesienią, przed pierwszymi chłodami. Większość ogrodników uważa wrzesień – październik za najbardziej optymalny okres sadzenia roślin.

Jak uprawiać hiacynty na zewnątrz

Hiacynt to roślina ciepłolubna. Jego rodowym domem są gorące kraje, w których rzadko występują mrozy. Dlatego podczas lądowania należy zwrócić szczególną uwagę na wybór odpowiedniego miejsca. W Internecie jest wiele zdjęć, które wyraźnie pokazują uprawę hiacyntów na otwartym polu.

Najpierw powinna być równa powierzchnia, bez różnych dołów i utwardzonej ziemi. Po drugie, miejsce to powinno znajdować się bezpośrednio przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Hiacynty nie tolerują silnych podmuchów wiatru i nadmiernego podlewania gleby, ponieważ ich cebulki nie są chronione specjalną skórą. Z roku na rok konieczna jest zmiana miejsca sadzenia, aby uniknąć skażenia rośliny.

Ważny! Zabrania się sadzenia hiacyntów razem z tulipanami, żonkilami i innymi roślinami bulwiastymi. Mogą się nie zakorzenić.

Przygotowanie miejsca lądowania

Aby ta roślina cieszyła się kwitnieniem, musisz zadbać o miejsce sadzenia. Gleba powinna być luźna, wykluczona jest obecność kamieni i innych zanieczyszczeń. Bezpośrednio przed sadzeniem należy wykopać ziemię i zrobić małe dołki o głębokości 45 cm Dla lepszego kiełkowania roślin podłoże należy dodatkowo nawozić.

Aby nawozić glebę, do dołków dodaje się kompozycję zawierającą:

• 200 g wapienia;
• 150 g popiołu drzewnego;
• 70 g superfosfatu;
• 10 g siarczanu magnezu.

Jak sadzić hiacynty wiosną

Sadzenie hiacyntów na otwartym terenie wiosną rozpoczyna się wraz z nadejściem ciepłej pogody i wykluczeniem nocnych przymrozków. Warto pamiętać, że sadząc cebulki w glebie, temperatura powinna wynosić 10 – 12 stopni.

Odległość między żarówkami powinna wynosić 10 – 15 cm. Nie należy wykonywać otworów dalej ani bliżej niż wymagana odległość. Po zejściu ze statku należy monitorować temperaturę. Jeśli w nocy możliwe są przymrozki, otwory przykrywa się folią, która zatrzyma ciepło i zapobiegnie zamieraniu roślin.

Jak przeszczepić hiacynt po zakupie do ziemi

Przesadzanie hiacyntów na otwarty teren nie zajmuje dużo czasu. Roślina łatwo toleruje zmiany klimatyczne. Bezpośrednio przed sadzeniem musisz zadbać o karmienie ziemi. Wielu ogrodników uważa zgniłe liście z dodatkiem torfu za doskonały nawóz.

Przeważnie hiacynty sprzedawane są w postaci cebul, ale w okresie wiosennym można kupić gotową roślinę. Po zakupie należy ostrożnie wyjąć kwiatek z doniczki, nie dotykając korzeni, i posadzić go w przygotowanych wcześniej dołkach. Na początku kwiat zaczyna dostosowywać się do nowego siedliska, dlatego szczególnie ważne jest regularne podlewanie i karmienie. Po kilku dniach hiacynt zostanie całkowicie zaakceptowany i rozpocznie się aktywny wzrost.

Sadzenie hiacyntów w doniczce wiosną

Kwiat rośnie nie tylko na otwartym polu, ale także w domu. Szczególnie ważne jest, aby wybrać odpowiednią doniczkę i sprawdzić żarówki. Doniczka powinna być o 5 cm większa od samej żarówki, aby miała wystarczająco dużo miejsca do wzrostu i rozmnażania.

Wysiew rośliny odbywa się w kilku etapach:

1. Na dnie garnka umieszczona jest warstwa keramzytu.
2. Posyp niewielką warstwą ziemi.
3. Posyp warstwę piasku na ziemi o grubości około 1 cm.
4. Cebulę układamy na warstwie piasku, a pozostałą powierzchnię przykrywamy ziemią.
5. Wlej zimną wodę, użyź.
6. Aktywny wzrost odbywa się w chłodnym pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza 10 stopni Celsjusza.

Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina będzie zachwycać kwitnieniem przez bardzo długi czas.

Pielęgnacja hiacyntów zewnętrznych

Hiacynt nie wymaga kompleksowej pielęgnacji i uprawy w otwartym polu. Ale aby zachować urodę i zdrowie, musisz spełnić określone wymagania. Po ustaniu mrozu należy zdjąć folię i rozpocząć aktywne karmienie.

Przed zimą żarówki należy wykopać z ziemi. Ze względu na brak ochronnej skóry po prostu nie będą w stanie przezimować, nawet jeśli nie ma silnego mrozu. Wyjątkiem są południowe regiony Rosji, gdzie zimą występują bardzo lekkie mrozy.

Jak karmić hiacynty wiosną

Podczas uprawy hiacyntów w otwartym polu wymagane jest ulepszone i wysokiej jakości karmienie. W wyspecjalizowanych sklepach sprzedawane są gotowe opakowania nawozów, zawierające wszystkie niezbędne do wzrostu witaminy i minerały. Ale takie nawozy można przygotować w domu bez kupowania dodatkowych środków.

Zepsute liście są uważane za doskonały naturalny nawóz. Zawiera wiele składników odżywczych niezbędnych do rozwoju hiacyntu.

Popiół drzewny może pomóc w zwalczaniu szkodników i chorób.

Ogrodnikom zaleca się karmienie roślin roztworem azotanu przed kwitnieniem. Wpłynie korzystnie na wzrost, ochroni przed najczęstszymi chorobami.

Ponowne karmienie należy przeprowadzać, gdy pąki są jajnikami. Aby przygotować nawóz, potrzebujesz roztworu zawierającego:

• 25 g chlorku potasu;
• 35 g superfosfatu;

Woda jest pobierana w zależności od powierzchni i liczby roślin. Roztwór spryskuje się sam kwiat i nawy boczne. Po każdym karmieniu wymagane jest obfite podlewanie.

Tryb nawadniania

Podlewanie hiacyntów jest konieczne co dwa dni, pod warunkiem, że na zewnątrz nie jest zbyt gorąco. Najlepiej robić to rano lub wieczorem, aby wilgoć miała czas na nasycenie gleby. Zabrania się podlewania bardzo zimną wodą, aby można było zamrozić korzenie.

Nie zapominaj, że nadmierne podlewanie jest surowo zabronione. Przy nadmiarze wilgoci korzenie zaczynają gnić, a hiacynt całkowicie umiera.

Jak hiacynty rozmnażają się na otwartym polu

Istnieje kilka sposobów rozmnażania tej rośliny. Każdy z nich ma swoje wady i zalety i jest stosowany w zależności od regionu zamieszkania i wieku żarówek. W wieku 5 lat na hiacyntach zaczynają pojawiać się „dzieci”, które można sadzić również w przyszłym roku. Ale nie musisz czekać tak długo.

Powielanie według wagi. Aby to zrobić, musisz wziąć tylko duże bulwy, od 6 cm, należy je podzielić na 4 części i ostrożnie odciąć łuski znajdujące się w obszarze korzenia. Przenosi się je do miski, w której należy wcześniej umieścić popiół i piasek. Opakowanie jest szczelnie zapakowane i umieszczone w ciemnym miejscu na 2 miesiące. Temperatura przechowywania nie powinna przekraczać 18 stopni Celsjusza.

Rozmnażanie przez liście. Konieczne jest przycinanie liści tylko w okresie tworzenia pąków. W innym czasie sadzonki po prostu nie zostaną zaakceptowane. Ścięte liście umieszcza się w dowolnej szklance wody lub w specjalnym produkcie, aż pojawią się pierwsze korzenie. Opakowanie szczelnie przykrywa się folią i umieszcza w ciemnym miejscu na 1,5 miesiąca. Po określonym czasie zaczną pojawiać się bulwiaste pąki, które można sadzić na otwartym terenie.

Okres kwitnienia hiacyntu na zewnątrz

Kwitnienie hiacyntu następuje wczesną wiosną, kiedy śnieg już się stopił i nadeszły ciepłe dni. Niebieskie odmiany kwitną jako pierwsze, następnie stare itd. Ich okres kwitnienia jest bardzo krótki – tylko 14 dni, a nawet krócej, wszystko zależy od odmiany. Wszystkie odmiany kwitną raz w roku. To albo początek wiosny, albo koniec.

Choroby i szkodniki

Choroby i szkodniki dotykają wszystkie rośliny, a hiacynt nie jest wyjątkiem.

Żółta zgnilizna. Ta choroba jest najbardziej zaraźliwa ze wszystkich. Wpływa całkowicie na kwiat: od samych korzeni po pąki. Aby uniknąć zakażenia innych roślin, należy jak najszybciej pozbyć się pacjenta.

Zgnilizna korzeni. Najczęściej występuje z powodu nadmiernego podlewania. Klęska zaczyna się od korzeni i dociera do samych kwiatów. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, kwiat umrze.

Wireworms. W przypadku większości roślin i upraw dużym problemem są drutowce. Całkowicie zjadają cebulę i resztki łodygi.

Roztocze korzeniowe. Jest najpowszechniejszym szkodnikiem ze wszystkich. Kleszcze wnikają w środek cebulki, składają tam jaja, powodując śmierć hiacyntu.

Przygotowanie do zimy

Najkorzystniejszy okres do kopania to koniec października lub początek listopada, przed nadejściem mrozów. Na zimę bulwy wykopuje się z ziemi i umieszcza w chłodnym pomieszczeniu do wiosny. Na ziemi należy ułożyć niewielką warstwę liści lub piasku, aby cebulki otrzymywały składniki odżywcze i nie zamarzały. Temperatura w pomieszczeniu powinna mieścić się w granicach 10-15 stopni Celsjusza.

Wniosek

Sadzenie i pielęgnacja hiacyntów na otwartym polu jest całkowicie prostym zadaniem, jeśli podchodzisz do niego tak odpowiedzialnie, jak to możliwe, a co najważniejsze – z zainteresowaniem. Hiacynty to piękne kwiaty kwitnące wiosną i nadające każdemu swoje piękno. Przy odpowiedniej pielęgnacji zachwycą ludzi na długie lata.