Uprawa groszku cukrowego

słodki groszek obawia się ataku niektórych chorób grzybowych, gnicia spowodowanego stagnacją wody, mszyc i wełnowców, pasożytów zwierzęcych, które kolonizują łodygi i kwiaty, które są jeszcze w pączkach. Najbardziej delikatne pędy są głodne ślimaków i ślimaków.

Groszek cukrowy – odmiany, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie

Słodki groszek cukrowy to jedno z najsmaczniejszych warzyw. Kiedyś zajadali się nim królowe, dziś jest dostępny dla wszystkich. W dodatku roślina nie jest szczególnie trudna w uprawie i dobrze plonuje w przydomowych ogródkach. Jakie warunki powinno się jej zapewnić? Jak ją wykorzystywać w kuchni?

Groszek cukrowy to gatunek, którego strąki można jeść na surowo i w całości. Jest dodatkiem do potraw lub pełnoprawną przekąską. Warzywo ma szerokie zastosowanie w kuchni. Jego wymagania uprawowe są niewielkie.

Popularne odmiany groszku cukrowego:

• ‘Hrabia’ – to polska odmiana cukrowa charakteryzująca się obfitym plonowaniem;
• ‘Premium’ – odmiana bardzo wczesna, która plonuje już po 60 dniach od wysiewu; tworzy duże strąki;
• ‘Bajka’ – odmiana wyróżnia się smakiem: słodkim i delikatnym. Dorodnie plonuje.
• ‘Oregon Sugar Pod’ – odmiana o słabszym wzroście. Wytwarza strąki o lekko słodkim smaku;
• ‘Iłówiecki’ – odmiana o słabym wzroście; tworzy drobne strąki;
• ‘Baron’- odmiana wczesna o bardzo słabym wzroście (ok. 50 cm wysokości);

Przeczytaj także:

Podstawowe wymagania i uprawa grochu cukrowego

Groszek to roślina klimatu umiarkowanego świetnie przystosowana do uprawy w Polsce. Optymalna temperatura wzrostu i rozwoju wynosi 13-18°C. Znosi przymrozki. Siew powinien być wczesny – wiosną, gdy ziemia rozmarznie. Najczęściej przypada to na marzec, pracy nie powinno się wykonywać później niż do pierwszej połowy kwietnia. Temperatura powietrza ma oscylować w granicach 7°C.

Nasiona wysiewa się punktowo co 4-5 cm w rzędzie. Odległość między rzędami powinna wynosić 20-30 cm (więcej dla odmian silnie rozrastających się). Na glebach ciężkich głębokość sadzenia wynosi 2-3 cm, na ciężkich około 4 cm. Groszek cukrowy wschodzi po około 10 dniach (w zależności od przebiegu pogody).

Stanowisko uprawy groszku cukrowego powinno być słoneczne (roślina ma duże wymagania świetlne) o osłonięte od wiatru. Warzywo optymalnie rozwija się w średnio żyznej, w miarę lekkiej i przepuszczalnej glebie o pH 6-7,5. Zaleca się go uprawiać w trzecim roku po oborniku. Podłoże przed sadzeniem warto wzbogacić kompostem (2-5kg/10 m 2 ). Groch ma również duże wymagania wodne (nieco mniejsze do momentu wykształcenia kwiatów).

Pielęgnacja i zbiory grochu cukrowego

Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych w uprawie groszku cukrowego należy regularne odchwaszczanie i nawadnianie. Nie można dopuścić do przerastania groszku roślinami niepożądanymi. Nawadnianie powinno być regularne, w okresie bezdeszczowej pogody. Nie można dopuszczać do przesuszenia upraw. To nie tylko opóźnia wzrost i rozwój, ale sprawia, że strąki są bardziej łykowate i mniej smaczne. Najbardziej newralgiczny okres (największe zapotrzebowanie na wodę) to faza zawiązywania strąków.

Do nawożenia groszku cukrowego optymalne są nawozy organiczne. Groch cukrowy ma małe zapotrzebowanie na azot (wiąże go z atmosfery przy użyciu bakterii korzeniowych), natomiast warto dostarczyć mu innych makro- i mikroelementów.

Wysokie odmiany wymagają podpórek (łatwo owijają się wokół nich). W przypadku uprawy balkonowej trzeba pamiętać, aby dostarczyć warzywu wystarczająco pojemnych donic lub skrzyń (przynajmniej 10 litrów).

Zbiory groszku cukrowego są możliwe średnio po 60-80 dniach od wysiewu, u odmian późnych po 100 dniach. Strąki sprawdza się około dwa tygodnie po pojawieniu się kwiatostanów. Powinny być nabrzmiałe, ale nie mogą jeszcze tracić intensywnego zielonego koloru. Zbyt późno zebrane tracą swoje walory smakowe, stają się twardsze.

Zastosowanie groszku – w ogrodzie i kuchni

Groszek cukrowy nie ma większego zastosowania dekoracyjnego, to typowa roślina użytkowa. Można co najwyżej puścić go na kratownicy przy ścianie, ogrodzeniu lub balkonie – stworzy gęstą, zieloną ścianę.

Natomiast jest to cenny gatunek jadalny. To bogate źródło białka i węglowodanów. Ponadto zawiera witaminy A, E, C, K, witaminy z grupy B, antyoksydanty i sole mineralne (żelazo, magnezu, potas, fosfor, mangan, molibden i selen). Ma cenne właściwości zdrowotne. Spożywania smacznego groszku powinni unikać jedynie cukrzycy. Warzywo jest wykorzystywane jako składników zup i kremów oraz dodatek do sosów oraz sałatek. Można go także stosować jako farsz do pierogów i nadzienie do risotto. W kuchni japońskiej stosuje się go w formie prażonej z dodatkiem chrzanu.

Warzywa na balkon – pomidory

Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.

Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.

Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.

Uprawa groszku cukrowego

słodki groszek, Lathyrus zapachowy, lub też pachnący groszek trawiasty to roślina pochodzenia europejskiego uprawiana w ogrodach jako roślina pnąca lub krzewiasta do celów ozdobnych.

Charakterystyka groszku pachnącego – Lathyrus odoratus

zapach grochuo, nazwa naukowa, Lathyrus zapachowy, to roślina pnąca, która podobnie jak groszek pospolity należy do rodziny Fabaceae (rośliny strączkowe). Pochodzi z niemal całej Europy i zachodniej Azji i rośnie spontanicznie na obrzeżach wiejskich, pagórkowatych i górskich ścieżek, na polach zbożowych, wzdłuż brzegów cieków wodnych i na pastwiskach.

Groszek to roślina pnąca o cylindrycznych, cienkich i zielonych pędach o długości około 2 metrów, pokrytych bardzo dekoracyjnymi liśćmi, które mogą zniknąć w najzimniejszych miesiącach roku.

odchodzi złożone z dwóch jasnozielonych listków, pierzaste, z całym marginesem i skórzastą konsystencją.

TEN kwiaty pachnące i motylkowate zebrane w białe, różowe, czerwone, żółte i fioletowe grona. Zapylane są przez owady i odwiedzane głównie przez motyle.

Kwitnienie groszku

Kwitnie wiosną i latem, od maja do września.

Uprawa groszku cukrowego

Narażenie

Groszek lubi miejsca nasłonecznione, ale dobrze rozwija się również w miejscach półcienistych. W regionach o bardzo gorącym lecie najlepiej sadzić ją systemem korzeniowym w cieniu, ponieważ uwielbia stale wilgotną glebę …

Ziemia

Lathyrus uwielbia luźną glebę, bogatą w materię organiczną i dobrze osuszoną. bogaty, sypki i bardzo dobrze odsączony, możliwie dobrze obrobiony i wzbogacony nawozem organicznym; rośliny samoistnie sieją samoistnie, ale znacznie lepiej rosną, jeśli są uprawiane co roku w różnych częściach ogrodu. W celu uzyskania bardziej zwartej roślinności i rozgałęzienia się rośliny zaleca się jej przykrycie, gdy wyrośnie 2-3 pary liści.Gleby miękkie, luźne i dobrze przepuszczalne.

Może Cię zainteresować: Uprawa grochu i pielęgnacja

Podlewanie

Jest to roślina, którą należy regularnie podlewać przez cały okres wegetacji, szczególnie latem, uważając, aby gleba nie wyschła całkowicie. W okresie jesienno-zimowym nawadnianie należy ograniczyć do niezbędnego minimum, jeśli groszek jest uprawiany jako roślina dwuletnia.

Zapłodnienie

Groszek pachnący, jak wszystkie rośliny strączkowe, ma korzenie zdolne do wychwytywania i wykorzystywania azotu atmosferycznego, dlatego nie jest konieczne nawożenie go przez cały sezon. Dla roślin kwitnących wystarczą 1-2 wiosenne podania płynnego nawozu, co 10-15 dni, które należy wymieszać z wodą do podlewania. Alternatywnie można co 3 miesiące rozsiewać na ziemi nawóz granulowany o powolnym uwalnianiu.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Rozmnażanie groszku

Rozmnażanie następuje przez nasiona.

Wysiew groszku

Aby ułatwić kiełkowanie, nasiona należy namoczyć w wodzie na kilka godzin przed ich wysiewem. Chociaż można je wysiewać w rozsadnikach w lutym, gdyż roślina ta nie lubi przesadzania, warto wysiewać je bezpośrednio w ich stałym domu, w marcu lub kwietniu lub w październiku-listopadzie. Siew należy zatem wykonać z uwzględnieniem warunków środowiskowych danego miejsca.

Tam jesienny siew pozwala uzyskać wykształcone już rośliny grochu oraz pachnące i obfite kwitnienie od początku lata do początku jesieni. W takim przypadku nasiona muszą kiełkować w środowisku o stałej temperaturze nie mniejszej niż 12 ° C.

Tam wiosenny siew, jest to powszechnie praktykowane w szczególnie sztywnych regionach północnych.

W obu okresach nasiona należy umieszczać na głębokość pół centymetra w porowatym podłożu, takim jak torf lub w klasycznej glebie nasiennej. Po wysiewie wolną powierzchnię gleby pokrywa się wermikulitem, aby zapewnić dobre napowietrzenie, a dla odpowiedniego stopnia wilgotności należy przeprowadzać częste opryskiwanie opryskiwaczem.

Po kiełkowaniu, gdy sadzonki groszku mają co najmniej dwa prawdziwe liście, należy je przykryć i zaopatrzyć w rozgałęziony patyk o wysokości co najmniej 15 cm.

Przycinanie

Robisz jeden Byczy wierzchołek najmocniejszych gałązek sprzyjający wypuszczaniu pędów bocznych; łodygi z uschniętymi kwiatami są stopniowo przycinane.

Choroby i pasożyty groszku cukrowego

słodki groszek obawia się ataku niektórych chorób grzybowych, gnicia spowodowanego stagnacją wody, mszyc i wełnowców, pasożytów zwierzęcych, które kolonizują łodygi i kwiaty, które są jeszcze w pączkach. Najbardziej delikatne pędy są głodne ślimaków i ślimaków.

Kuracje i zabiegi

Aby odstraszyć ślimaki i ślimaki, ułóż wokół stóp rośliny groszku, pułapki na piwo lub przynętę lub popiół drzewny.

Aby powstrzymać szkodniki przed i po kwitnieniu, należy przeprowadzać zabiegi z użyciem określonych produktów, fungicydów i pestycydów.

Odmiana lub gatunek Lathyrus

Istnieje wiele odmian jednorocznych i wieloletnich, wszystkie bardzo dekoracyjne.

Lathyrus vernus

Odwieczny gatunek zielny zwany cicerchia primaticcia. Wytwarza krzewy o zielonych ozdobnych liściach. Wiosną obfituje w różowe, białe, żółte i niebieskie kwiaty.

Lathyrus aureus

Tworzy gęsty krzew o jasnozielonych liściach liściastych, ze złotopomarańczowymi kwiatami pojawiającymi się wczesnym latem.

Lathyrus venetus

Znana jako wenecka cicerchia, jest spontanicznym gatunkiem rozpowszechnionym w wielu regionach Włoch. Kwitnie obficie purpurowo od kwietnia do maja.

Lathyrus laxiflorus

Bardzo wytrzymała dzika odmiana odpowiednia do ogrodów skalnych. Rodzi fioletowe i lawendowe kwiaty.

Lathyrus pubescens

Gatunek liściasty o zielonym ulistnieniu i niebieskich lub lawendowych kwiatach. powinien być uprawiany w pełnym słońcu.

Lathyrus nerwowyvo

Jest to zielne i wieloletnie pnącze o wydatnych, żyłkowatych, skórzastych, szarozielonych liściach, które kończą się wąsami. Latem wytwarza pachnące niebieskofioletowe kwiaty zebrane w małe grupy na długich pędach.

Lathyrus latifolius

Jest to pnąca bylina o uskrzydlonych pędach i liściach złożonych z owalnych, niebieskawych listków.

Od maja do lipca wytwarza karminoworóżowe kwiaty. Uwielbia nasłonecznione miejsca i idealnie nadaje się do ozdabiania ogrodzeń i krat.

Istnieją również odmiany hybrydowe, takie jak: Łukowaty Lathyrus i Lathyrus „Hrabina Spencer” .

Zastosowania

Rośliny groszku są szeroko stosowane w ogrodnictwie jako wspinanie się lub opadanie w celu pokrycia ścian ogrodzenia i stworzenia granic kwiatowych tła. W doniczkach uprawia się je do ozdabiania balkonów i tarasów wraz z roślinami róż. Kwiaty są wykorzystywane komercyjnie do produkcji perfum, a także cięte w mieszane kompozycje kwiatowe.

Ciekawość

Groszek pachnący, Lathyrus odoratus, wydaje się pochodzić z Sycylii około 1700 roku, a od 1900 roku jest używany jako roślina ozdobna we wszystkich europejskich ogrodach, zwłaszcza w angielskich.