Cechy uprawy i pielęgnacji kwaśnego kwaśnego w domu
Powszechność – to cecha państwa odnosząca się do powszechności zasad prawnych w państwie, które obejmuje w równym stopniu wszystkie osoby przebywające na terytorium tego państwa.
Sasanka zwyczajna
Sasanka zwyczajna (Pulsatilla vulgaris) to bylina z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), występująca na stanowiskach naturalnych w całej Europie. W Polsce jest bardzo rzadka – przez niektórych została uznana nawet za wymarłą! W ogrodach jest jednak bardzo popularna.
Sasanka zwyczajna to niewielka roślina o kępiastym pokroju. Jej rozwój rozpoczyna się wczesną wiosną, kiedy tylko pogoda staje się sprzyjająca. Początkowo z ziemi wychodzą młode, srebrzyście owłosione pędy, zwieńczone silnie owłosionym pąkiem kwiatowym, a zaraz po nich rozwijają się pierzaste, zielono-szare, filcowo owłosione liście, tworzące niewielką kępę.
W zależności od rejonu Polski sasanka zwyczajna kwitnie w marcu lub kwietniu. Początkowo mają dzwonkowaty kształt, jednak w krótkim czasie ich duże, barwne, z zewnątrz jedwabiście owłosione płatki (zwykle jest ich 6-7) rozkładają się talerzowato na boki , ukazując wypełniony mnóstwem żółtych pręcików środek. Kiedy przekwitają, przekształcają się w duże, pierzaste, puszyste owocostany i nadal pozostają bardzo dekoracyjne.
Latem roślina traci owłosienie, a jej liście stają się gładkie i błyszczące. Tworzą też znacznie bardziej okazałą kępę niż w czasie kwitnienia. Sasanka zasusza je jesienią, spędzając zimę pod ziemią, w postaci rozgałęzionego, grubego kłącza.
Wymagania i uprawa
Sasanka zwyczajna to roślina wytrzymała, zdrowa i łatwa w uprawie, ale tylko wtedy, gdy ma zapewnione odpowiednie warunki. Potrzebuje przepuszczalnej, lekkiej, piaszczystej, najlepiej wapiennej gleby o zasadowym odczynie pH oraz jasnego, słonecznego lub lekko półcienistego stanowiska.
Nie toleruje zalania i cienia, ale dobrze znosi suszę. Jest też dostatecznie mrozoodporna, dlatego nie wymaga zimowego okrycia. Doskonale rozmnaża się także przez wysiew nasion (siew w VI na rozsadnik, potomstwo może nie zachować cech rośliny matecznej) lub podział starszych egzemplarzy.
Podział roślin stosuje się jednak nie tylko w celu ich rozmnożenia, ale też odmłodzenia, gdyż sasanka jest krótkowieczną byliną. Po kilku latach traci ładny pokrój i atrakcyjny wygląd oraz słabiej kwitnie, dlatego co 4-5 lat należy ją wykopać, podzielić i posadzić na nowym stanowisku.
Zastosowanie
Sasanka zwyczajna to urokliwa roślina, będąca doskonałą ozdobą każdej wiosennej rabaty. Ze względu na swoje niewielkie wymagania siedliskowe, znakomicie sprawdzi się też w ogrodach skalnych i żwirowych.
Inne odmiany
W ogrodach znacznie bardziej popularne od czystego gatunku są jego odmiany mieszańcowe, określane jako sasanka ogrodowa (Pulsatilla x hybrida). Niektóre z nich mogą powtarzać kwitnienie. Do ciekawszych odmian należą:
- ‘Rubra’ – dorasta do ok. 40-50 cm., kwiaty intensywnie czerwone, odmiana może powtarzać kwitnienie (IX-X)
- ‘Alba’ – ok. 20-40 cm., kwiaty duże, czysto białe
- ‘Pink Shades’ – wysokość ok. 20-50 cm., kwiaty duże, różowe
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde
Cechy uprawy i pielęgnacji kwaśnego kwaśnego w domu
Oxalis, czyli kapusta królicza, jest popularnym ziołem zarówno wśród doświadczonych, jak i początkujących ogrodników. Ma piękne fioletowe liście i białe pąki kwiatowe o pachnącym zapachu. Dbanie o kwaśny w domu jest proste, wystarczy przestrzegać kilku podstawowych zasad.
- Opis i odmiany
- Zasady pielęgnacji roślin w domu
- Technologia nawadniania
- Przesadzanie i selekcja gleby
Opis i odmiany
Roślina wewnętrzna to mały kwiat, często osiągający nie więcej niż 6 cali. Ma liście o różnych odcieniach, a delikatne kwiatostany kwitną jesienią, zimą i wiosną. Liście mają kształt koniczyny, dlatego wielu uważa, że przynosi szczęście. Składają się w nocy i ponownie otwierają w słońcu.
Rośliny są często określane jako „fioletowe koniczyny”. Ich historia sięga św. Patryka, który trzymał podobny kwiat i użył trzech liści, aby wyjaśnić Irlandczykom koncepcję Trójcy Świętej. Mówi, że trzy liście reprezentują ojca, syna i Ducha Świętego. Dzień św. Patryka obchodzony jest w dniu jego śmierci. Ten dzień jest obchodzony jako symbol kwaśnego odrodzenia. Jednak nie pochodzi on z Irlandii, ale z Brazylii.
Trójkątny szczawik ma następujące charakterystyczne cechy:
- Ma zdolność światłolubną, co oznacza otwieranie i zamykanie nie tylko kwiatostanów, ale także liści, czując światło słoneczne. W nocy starannie złożony trójkątny szczawik wygląda jak skupisko małych fioletowych motyli, które następnie otwierają się szeroko na poranne światło. Aby skorzystać z jego niezwykłego zabarwienia, szczególnie skuteczne są doniczki wykonane ze srebra lub szarego koloru;
- Rośliny długowieczne często stają się „reliktami roślin” przekazywanymi z pokolenia na pokolenie w rodzinie;
- Ponieważ są łatwe w uprawie, często są wręczane jako prezenty;
- Idealny dla początkujących ogrodników.
Liście są trujące dla zwierząt domowych i nie należy ich umieszczać na podłodze. Pełen wdzięku i elegancki szczawik o ładnych liściach pozostaje zwarty, gdy jest trzymany w doniczce, co czyni go idealnym kwiatem do uprawy w domu.
Jest uprawiany zarówno w domu, jak i na zewnątrz..
Opis But damski dla dzieci klasy 2
Naukowcy identyfikują około 800 odmian szczawików. Najbardziej popularny:
- Zwyczajny. Mały kwiat z jasnozielonymi liśćmi i białymi kwiatostanami. Istnieje różnorodność odcieni różu. Może być uprawiana na zewnątrz.
- Rozhkovaya. Charakteryzuje się bordowymi liśćmi ozdobionymi żółtymi pąkami kwiatowymi. Jest dość mrozoodporna, więc można ją uprawiać w ogrodzie kwiatowym. Jednak tam szybko rośnie i zamienia się w chwast.
- Trójkątny. Istnieją mieszanki z fioletowymi, różowymi i śnieżnobiałymi kwiatostanami z ciemnofioletowymi liśćmi.
- Czerwony. W porównaniu z innymi ma dość wysoki wzrost, który sięga do 50 cm, liście mają lekkie włochate u podstawy, a kwiatostany mają czerwony lub różowy odcień.
Wszystkie kwaśne mieszanki mają bezpretensjonalny charakter, z którym poradzą sobie nawet początkujący..
Zasady pielęgnacji roślin w domu
Opieka nad szczawikami w domu nie wymaga dużego wysiłku, wystarczy znać okres odpoczynku. Kiedy liście obumierają, potrzebuje czasu na odpoczynek w ciemnym miejscu. Opieka obejmuje ograniczone podlewanie i retencję nawozu. Okres hibernacji trwa od kilku tygodni do trzech miesięcy w zależności od odmiany i warunków.
Technologia nawadniania
Kiedy pędy pojawiają się jesienią, musisz zacząć podlewać. W okresie wzrostu gleba powinna pozostać lekko wilgotna. Podlewaj dwa do trzech razy w miesiącu, pozwalając glebie wyschnąć między podlewaniami. Można nawozić po podlaniu zbilansowanym produktem.
Najczęściej rośliny kupuje się z liśćmi kwitnącymi, a czasem z pąkami kwiatowymi. Istnieje wiele odmian szczawika, ale odmiany egzotyczne w pomieszczeniach zapewniają lepsze kwitnienie.
Piękne wieloletnie kwiaty do ogrodu i do domków letniskowych
Trójkątne cebulki wiśni wyglądają jak małe niedojrzałe pąki. Muszą być sadzone o cal od siebie. Podlewaj co dwa tygodnie, aż pojawią się kiełki. Około 6 tygodni po posadzeniu kwiaty zaczną się pojawiać, stając się bujnymi. Podlewanie co tydzień powinno być lekkie. Zbyt dużo wody spowoduje powrót rośliny do stanu spoczynku..
Funkcje pielęgnacyjne:
- Temperatura w ciepłym sezonie wynosi od 20 do 25 stopni. Rozpylanie rano i wieczorem.
- Temperatura w zimnych porach roku wynosi od 13 do 20 stopni. Dodatkowe opryskiwanie nie jest wymagane.
- W okresach gorących konieczne jest częste podlewanie w razie potrzeby.
- Jesienią przestań podlewać i opryskiwać liście.
- Oxalis rośnie szybko, dlatego konieczne jest strzyżenie raz w miesiącu, odcinając nadmiar liści.
Należy zauważyć, że szczawik znika od czasu do czasu i staje się martwą rośliną. Ponieważ zdarza się to zwykle co 2-7 lat w okresie letnim, gdy roślina jest w pomieszczeniu, wydaje się to poważnym problemem. Nie musisz wyrzucać kwiatu. Przestań podlewać i pozwól glebie całkowicie wyschnąć. Odłóż na bok, a po kilku tygodniach zobaczysz nowe liście. Od tego momentu możesz wznowić podlewanie i wkrótce fioletowy kwiat znów będzie bujny.
Przesadzanie i selekcja gleby
Instrukcje krok po kroku dotyczące przeszczepu są następujące:
- Przesadzanie należy rozpocząć od wyboru doniczki. Powinien być obszerny, o 5 cm szerszy niż wcześniej, aby można było sadzić kilka cebulek jednocześnie. W ten sposób rozmiar pojemnika można wykorzystać do regulacji blasku krzewu. Idealną opcją jest garnek ceramiczny, który przepuszcza wilgoć i zatrzymuje wilgoć..
- Dno doniczki wypełnione jest warstwą drenażową, która odprowadza nadmiar wody.
- Możesz wybrać dowolną glebę: kup glebę w specjalnym sklepie lub wymieszaj torf, piasek i ziemię ogrodową.
- Konieczne jest przeszczepienie kawałkiem ziemi ze starej gleby. Aby to zrobić, nie musisz podlewać kwiatu przez jakiś czas, aby ziemia wyschła i zamarzła..
Kwiat Diascia – sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie
Nie można przesadzać kwiatu w okresie spoczynku, który trwa od jednego do trzech miesięcy. Zaprzestanie kwitnienia i gnicie liści są uważane za oznaki ożywienia rośliny. Znakiem wyjścia ze stanu uśpienia jest pojawienie się nowych pędów i liści. W spoczynku musisz trzymać garnek w ciemnym miejscu w temperaturze od 10 do 15 stopni. W tym okresie podlewanie i przenoszenie rośliny jest zabronione..
Uprawa na zewnątrz
Miniaturowa roślina nadaje się do uprawy na wolnym powietrzu bez zwracania uwagi, chociaż w chłodniejszych miesiącach może być potrzebna niewielka pomoc.
Gleba powinna być wilgotna i dobrze przepuszczalna, ale nigdy nie przemoczona ani wodnista. Możesz poprawić jakość gleby, wykopując przed sadzeniem trochę zgniłego obornika lub kompostu. Oxalis każdego dnia potrzebuje kilku godzin światła słonecznego. W upalne dni liście mogą więdnąć, ale wieczorem zwykle odbijają się, gdy temperatura spada. Odmiany kwiatów o ciemniejszych liściach potrzebują więcej światła słonecznego..
Kwiat ma różną tolerancję na warunki atmosferyczne, ale większość z nich nie przetrwa mrozów. Jednym ze sposobów dbania o kwaśne rośliny zimą jest sadzenie ich w doniczce, zanim spadnie temperatura zamarzania jesienią, a następnie przeniesienie do domu..
Przechowywać w chłodnym, nieogrzewanym pomieszczeniu (wolnym od mrozu).
Wiosną możesz przenieść rośliny w dobrze oświetlone miejsce, wznowić podlewanie, a następnie wrócić na ulicę, gdy minie cały mroźny chłód. Alternatywnie możesz wykopać żarówki i przechowywać je do wiosny. Musisz dokładnie usunąć nadmiar brudu i umieścić go w tekturowym pudełku w domu, aż liście wyschną. Przenieś cebulki do garnka wypełnionego mchem torfowym lub trocinami i przechowuj w chłodnym, ciemnym miejscu.
Cechy państwa – WOS
Terminem tym jako pierwszy posłużył się w 1576 roku Jean Bodin dla opisania prawa monarchy do samodzielnego i wyłącznego sprawowania władzy wykonawczej i ustawodawczej. Od tego czasu rozumienie terminu uległo swoistej ewolucji. I tak ostatecznie dzisiaj.
Powszechność – to cecha państwa odnosząca się do powszechności zasad prawnych w państwie, które obejmuje w równym stopniu wszystkie osoby przebywające na terytorium tego państwa.
Przymusowość państwa polega na tym, że osoby znajdujące się na jego obszarze obowiązkowo podlegają prawom, zasadom i normom w nim ustanowionym.
Najkrócej władzą można nazwać „zdolność do wydawania i egzekwowania decyzji”. W przypadku państwa najważniejsza jest władza państwowa.
Ludność – to ludzie przebywający stosunkowo stale na terytorium określonego kraju i podlegający jego jurysdykcji.
Kolejną zasadniczą cechą państwa jest posiadanie przez niego określonego terytorium, które formalnie wyznacza granice państwa.