Press "Enter" to skip to content

Yemalin „Taiberry”: opis i cechy odmiany, zasady sadzenia i pielęgnacji

Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, są pąki i korzenie. U podstawy wiosny powinny znajdować się co najmniej trzy pąki. Dają nowe oddziały w przyszłym roku. System korzeniowy musi być zdrowy, bez oznak gnicia lub infekcji pasożytami. Musisz zwracać uwagę na liczbę pędów, elastyczność korzeni, ich wilgotność i gęstość. Nie powinny być ospałe i suche.

Afrykański fiołek – kwiat o spektakularnym wyglądzie przez cały rok. Jak go pielęgnować?

Fiołki afrykańskie, czyli tak zwane sępolie, to kwiaty domowe cieszące się ogromną popularnością. To zasługa między innymi całorocznego kwitnienia, ale też tego, że występują w wielu odmianach. Każdy może zatem wybrać wariant, który będzie mu najbardziej odpowiadać.

Fiołek afrykański najlepiej ukorzenia się w okresie od marca do czerwca lub w sierpniu. Fot.123RF.com

  • Fiołek afrykański – charakterystyka i wygląd
  • Fiołek afrykański – odmiany
  • Fiołek afrykański – uprawa w domowych warunkach
  • Fiołek afrykański – podlewanie
  • Nowo powstające kwiaty – fiołki i ich rozmnażanie
  • Przesadzanie sępolii

Fiołek afrykański – charakterystyka i wygląd

Fiołek afrykański (łac. Saintpaulia ionantha), inaczej sępolia fiołkowa, to pięknie i obficie kwitnąca roślina pochodząca – jak sama nazwa wskazuje – z obszaru Afryki. Konkretnie: z regionów południowo-wschodnich. Została odkryta pod koniec XIX wieku w niemieckiej kolonii Czarnego Lądu.

Pojedyncze i pełne kwiaty mają średnią wielkość i występują w wielu odcieniach, mogą być również wielobarwne. Liście są lekko owłosione; zielone albo purpurowozielone.

Wspomniane fiołki doniczkowe – bo są to rośliny przeznaczone do hodowania w domach i mieszkaniach – kwitną przez cały rok. To ich cecha wyróżniająca. Najwięcej kwiatów pojawia się wiosną oraz w okolicach września.

Wśród fiołków afrykańskich znaleźć można i takie, które będą zaledwie kilkucentymetrowymi miniaturami, o takie o rozległych, postrzępionych płatkach. Na rynku występują ponadto warianty z nietuzinkowym kształtem liści, ale też płatki karbowane. Fiołki afrykańskie rosną raczej powoli. Pędy rośliny po mniej więcej kilku latach uprawy ogałacają się z dolnych liści. Często obok głównej rozety pojawiają się boczne, które w niedługim czasie również pokrywają się kwiatami.

Fiołki doniczkowe bardzo dobrze rosną przy rozproszonym świetle. Fot.123RF.com

Fiołek afrykański – odmiany

Kwiaty, w zależności od odmiany, mogą przyjmować następujące barwy:

  • niebieski,
  • fioletowy,
  • różowy,
  • biały.

Warto również wspomnieć o licznych odmianach wielobarwnych, o bardzo oryginalnych połączeniach kolorów. Barwy mogą się wzajemnie przenikać, na przykład na obrzeżach kwiatów.

Przykładowe odmiany to:

  • fiołek afrykański niebieski Blue,
  • fiołek afrykański niebieski Zoja,
  • afrykański fiołek biały Kazuko,
  • fiołek wielobarwny Rokoko.

Oczywiście to nie wszystkie możliwe wersje. Jest ich znacznie więcej, dlatego warto rozglądać się za najlepszym wariantem kolorystycznym do swojego wnętrza.

Fiołek alpejski. Fot.123RF.com

Fiołek afrykański – uprawa w domowych warunkach

Jakich warunków wymaga fiołek afrykański? Uprawa tej rośliny doniczkowej nie jest zbyt trudna, ale dość specyficzna. Wymaga między innymi zdolności obserwacji.

Przede wszystkim trzeba pamiętać o odpowiednim stanowisku. Specjaliści radzą, by umieszczać kwiat blisko wschodniego okna, bo silne promienie słońca korzystnie wpłyną na zawiązywanie pąków. Jeśli nie masz takiej możliwości, to północne okno także będzie dobrym miejscem wzrostu.

Podłoże dla fiołka afrykańskiego powinno być lekkie i średnio żyzne. W zupełności wystarczy ziemia ogrodnicza z dodatkiem torfu i ewentualnie piasku.

Fiołki doniczkowe bardzo dobrze rosną przy rozproszonym świetle. Dlatego szczególnie zimą trzeba je ustawiać blisko okna, pamiętając jednak o tym, by otwór był na tyle szczelny, że nie będzie przepuszczał mroźnych podmuchów.

Nie obawiaj się też stawiania blisko kaloryfera w sezonie grzewczym. Wspomniana roślina nieźle znosi zarówno ciepłe powietrze, jak i niską wilgotność, tak charakterystyczną dla zimowych miesięcy w mieszkaniach.

Skoro mowa o temperaturze, to afrykańskie fiołki w doniczce będą bardzo bujnie zakwitać w przedziale od 18 do 22 stopni Celsjusza, ewentualnie w wyższej. Natomiast jeśli spadnie ona poniżej 10 stopni, roślina obumrze. Podobnie będzie wówczas, jeśli w pomieszczeniach jest bardzo wilgotno. Dlatego tego typu kwiaty polecane są raczej osobom ciepłolubnym, które preferują wyższe temperatury we wnętrzach.

Fiołki doniczkowe – zachwycają każdego

Fiołki afrykańskie są uznawane za jedne z najbardziej urodziwych roślin pokojowych. Nic zatem dziwnego, że występują dość popularnie jako fiołki doniczkowe. Niezależnie od pory roku, przyciągają one wzrok wszystkich domowników i gości, zachwycając kryzą aksamitnych liści i pięknie wybarwionymi kwiatami.

Szczególnie pięknie prezentują się różne odmiany zgrupowane w jednym miejscu. Pamiętaj jednak o ważnej zasadzie: jedna doniczka dla jednego fiołka.

Najczęściej nieodpowiednia pielęgnacja doprowadza do gnicia liści. Fot. 123RF/PICSEL

Fiołek afrykański – podlewanie

Sępolia fiołkowa wymaga podlewania dopiero wówczas, gdy zauważysz, że powierzchnia ziemi jest sucha. Jeśli tak będzie, to nie sięgaj od razu po konewkę i nie lej wody bezpośrednio na podłoże. Zamiast tego, nalej odrobinę na podstawkę wyłożoną wcześniej wilgotnym keramzytem, nie przesadzając z ilością.

Unikaj zbyt zimnej wody – powinna mieć temperaturę pokojową lub nawet nieco wyższą. Jeśli boisz się, że fiołek będzie mieć tego surowca za mało lub za dużo, zastosuj prostą zasadę: podlewaj mało, ale regularnie. Zwracaj też uwagę na to, by nie moczyć liści, szczególnie gdy są nagrzane przez promienie słońca. W innym przypadku musisz się liczyć z mało estetycznymi białymi plamami.

Skoro już mowa o liściach, nie myj ich ani nie przecieraj, jeśli nie ma takiej potrzeby. Nie musisz również zraszać fiołka afrykańskiego – roślina nie przepada za tym zabiegiem. Konsekwencją tego może być brązowienie i opadanie liści.

Nowo powstające kwiaty – fiołki i ich rozmnażanie

Wiele osób – co zrozumiałe – pragnie rozmnażać swoje domowe kwiaty. Fiołki afrykańskie jak najbardziej się do tego nadają. Łatwo je ukorzenić z sadzonek liściowych.

W tym celu musisz uciąć średniej wielkości liść (najlepiej taki dość dorodny), a następnie zasadź go w ziemi na głębokość około 2 lub 3 centymetrów. Zaledwie po dziesięciu tygodniach powinny już pojawić się młode liście. Taka nowa sadzonka zakwita po około pół roku od posadzenia. Warto wiedzieć, że opisywany fiołek najlepiej ukorzenia się w okresie od marca do czerwca lub w sierpniu.

Przesadzanie sępolii

Fiołka afrykańskiego należy raz na jakiś czas przesadzać. To konieczne wówczas, gdy zauważysz, że korzenie zaczynają wydostawać się przez otwory w spodzie doniczki. Zwykle ma to miejsce raz na dwa lata. Zasada jest więc podobna, jak w przypadku każdej innej rośliny doniczkowej.

Kiedy jest na to dobry moment? Najlepszą porą jest wczesna wiosna. Przy przesadzaniu, pamiętaj o tym, by zapewnić roślinie najlepsze możliwe warunki do dalszego wzrostu. Zadbaj o glebę o kwaśnym odczynie. Nowa doniczka powinna być większa o zaledwie kilka centymetrów od dotychczasowej. Jeśli będzie zbyt duża, to nie będzie do dobrze służyć sępolii. Ta bowiem najlepiej czuje się w nawet lekko przyciasnej osłonce.

Afrykański fiołek – kwiat o spektakularnym wyglądzie przez cały rok

Fiołek afrykański to roślina prezentująca się zjawiskowo przez cały rok. W okresie największego kwitnienia kwiatów jest niemal tyle, że trudno dostrzec jakiekolwiek liście. A nawet jeśli akurat nie kwitnie, to regularnie ułożone i grube liście same w sobie stanowią efektowną ozdobę.

Tak piękny wygląd, połączony z dość intuicyjnymi zasadami uprawy, sprawia, że fiołek afrykański sprawdzi się jako pierwsza w życiu roślina do pielęgnacji. To na takim „materiale do nauki” można również przeprowadzić domowe lekcje ogrodnictwa dla najmłodszych.

Yemalin „Taiberry”: opis i cechy odmiany, zasady sadzenia i pielęgnacji

Hybryda jeżyn i malin została przypadkowo wyhodowana przez Jamesa Harveya Logana w Santa Cruz w Kalifornii w 1881 roku. Początkowo hodowca chciał przejść przez różne odmiany jeżyny, aby uzyskać atrakcyjny wygląd od hybrydy i wysłać jagodę na sprzedaż. Ze względu na fakt, że odmiany jeżyny rosły obok regularnych czerwonych malin, następowało zapylenie krzyżowe.

Odmiana Tyberry została wyhodowana w Szkocji przez DL Jenningsa w 1962 roku w wyniku wyboru malin Molling Juel i Blackberry Aurora. Hybryda otrzymała swoją nazwę na cześć szkockiej rzeki Tai. Od 1981 roku jagoda została wystawiona na sprzedaż.

Cechy, zalety i wady odmiany

Yezmelinu Taiberry jest łatwy do nauczenia się z opisu, ale zalety i wady różnorodności, którą niewielu zna.

Lista zalet:

  1. Wysoka wydajność. Możesz otrzymać do 10 kg jagód z dorosłego krzewu;
  2. Bezpretensjonalność dla jakości gleby;
  3. Zimotrwalosc;
  4. Brak cierni na łodygach;
  5. Odporność na choroby;
  6. Smak jagód przypomina maliny i ma słodki aromat;
  7. Codzienne jagody są duże (do 6, 5 g na 4 cm);
  8. Dobra przenośność.
  1. Podczas omijania etalina ciemnieje i staje się zbyt miękka;
  2. W wieku sześciu lat co trzecia daje bardzo małą liczbę potomstwa.

Wiesz? Możesz zrobić syrop i dżem, dżem i mus, galaretkę i różne desery z dzbanka.

Jak wybrać zdrowe sadzonki przy zakupie

Rosnące sadzonki nie są tak trudne do uprawy, a pielęgnacja krzewów nie wymaga dużego wysiłku. Przede wszystkim musisz wybrać odpowiednie sadzonki do sadzenia.

Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, są pąki i korzenie. U podstawy wiosny powinny znajdować się co najmniej trzy pąki. Dają nowe oddziały w przyszłym roku. System korzeniowy musi być zdrowy, bez oznak gnicia lub infekcji pasożytami. Musisz zwracać uwagę na liczbę pędów, elastyczność korzeni, ich wilgotność i gęstość. Nie powinny być ospałe i suche.

Po zbadaniu korzeni i pąków zwróć uwagę na łodygi. Na młodej sadzonce powinien być jeden lub więcej uformowanych pędów, co pokazuje gotowość łodygi do aktywnego wzrostu. Nie zapominaj o opakowaniu, w którym sadzonka jest owinięta. Młoda roślina nie powinna być z polietylenu, ponieważ może umrzeć z powodu nasiąkania wodą. Lepiej jest wziąć roślinę owiniętą w naturalną tkaninę.

To ważne! Nie kupuj bujnych i dużych sadzonek, nie korzeni dobrze. Po zakupie, jeśli zdecydujesz się nie sadzić sadzonki na raz, musisz owinąć korzenie wilgotną szmatką. Nie zaleca się utrzymywania ich w tej formie przez długi czas, ponieważ system korzeniowy może zacząć gnić.

Zasady sadzenia sadzonki sadzonek

Uprawa drzewek jest jak uprawianie zwykłych malin. W kolejnych rozdziałach dowiesz się wszystkiego o sadzeniu agrotechniki.

Wybór i przygotowanie odpowiedniego miejsca na stronie

Przy wyborze miejsca do sadzenia drzew ważne jest, aby wiedzieć, że roślina nie lubi wiatrów północnych. Lepiej więc zorganizować młode drzewko pod słońcem.

Miejsce powinno być nie tylko słoneczne, ale także mieć drenaż. Albo płaski, albo z lekkim odchyleniem. Cotygodniowe nasiona nie powinny być sadzone w wilgotnych lub mokradłach.

Możesz sadzić hybrydę jesienią i wiosną, jak maliny. Jesienią konieczne jest przygotowanie gleby do sadzenia w ciągu 1, 5 miesiąca.

Na metr kwadratowy będziesz potrzebować superfosfatu (70 g), obornika (25 kg) i siarczanu potasu (50 g).

Jeśli sadzisz wiosnę na glinie lub piaszczystej glebie ciężkiej, musisz dodać więcej obornika do glinianej mieszanki, a piaskowanie na glebach torfowych, czyli około czterech wiader piasku na metr kwadratowy wlewa się do gleby. Wiosną konieczne jest wymieszanie górnej warstwy gleby z nawozami. Przez kilka tygodni kopać dziury i składać górną warstwę oddzielnie od dołu.

Jeśli nie masz możliwości wcześniejszego przygotowania gleby, możesz wlać mieszaninę do studni: kompost (10 kg); popiół drzewny (400 g); siarczan potasu (50 g); granulowany superfosfat (100 g).

Proces i schemat sadzenia sadzonek

Przechodzimy do najważniejszego – procesu lądowania.

Dla siebie musisz zdecydować, jak będziesz uprawiać maliny w ogrodzie. Istnieje kilka opcji: metoda bush i taśma.

Dzięki metodzie tulei należy sadzić każdą sprężynę w odległości 1, 2 metra między krzakami w rzędzie i 1, 8 metra między rzędami.

Za pomocą metody taśmowej należy uformować pasek z łodyg sprężyny na szerokości taśmy do 45 cm Odległość między sadzonkami powinna wynosić 40 cm, a między taśmami 2 metry. Obszar, w którym będą rosły sadzonki, należy oznaczyć kołkami, a następnie kopać rowy o szerokości 55 cm i głębokości 40 cm. Wlać przygotowaną mieszankę glinianą do studzienek. Podczas sadzenia sadzonek nie zapomnij wyprostować korzeni w różnych kierunkach i potrząśnij sadzonką tak, aby ziemia wypełniała wszystkie puste przestrzenie między korzeniami.

Po posadzeniu wiosnę można nawozić podwójnym superfosfatem.

Zasady sezonowej opieki nad latem „Tiberri”

Teraz, gdy krzew jagodowy został pomyślnie posadzony, konieczne jest zapewnienie właściwej pielęgnacji wiosny.

Codzienna ochrona przed szkodnikami i chorobami

Pomimo faktu, że Yemalin jest odporny na choroby, jest on dotknięty przez takie pasożyty jak mszyce malinowe i łodygi gallitsa. Malina łodygowa gallitsa wygląda jak komar i osiada na dorosłych roślinach podczas kwitnienia. Samice muszki leżały larwy u podstawy pąków lub w dolnej części pędów. Żywią się także łodygami.

Bardzo łatwo jest stwierdzić, że twoje codzienne drzewa są uszkodzone przez muszki żółciowe. Na pędach i łodygach pojawiają się wybrzuszenia w miejscach karmienia. Kora na nich pęka, a roślina pozostaje w tyle w rozwoju.

Musisz z nimi walczyć w następujący sposób. Jesienią lub wczesną wiosną należy dokładnie obejrzeć pędy i odciąć uszkodzone obszary wraz z gallami. Następnie spal je, aby zapobiec ponownemu zakażeniu.

Malinowa mszyca żywi się sokiem liści drzewek i szczególnie boli w suchych latach. Ezemalina jest karłowata, a liście są zdeformowane. Kwiatostany wysychają. Możesz je znaleźć od spodu arkusza.

W sezonie wegetacyjnym konieczne jest niszczenie mszyc przy pomocy entomofagów. Są to biedronki lub złote oczy. Chemikalia wchodzą tylko przed pęknięciem pąków, kwitnieniem i po zbiorach. Możesz zastosować roztwór nitrafenu przed pęknięciem pąka (30 g na 10 l wody). Przed kwitnieniem stosuje się 10% roztwór karbofosu (70 g na 10 l wody).

Wiesz? Jedzenie winogron i jeżyn uważano za magiczny czyn, który poprawia pamięć i sprzyja koncentracji.

Podlewanie i mulczowanie gleby

Oprócz ochrony przed szkodnikami i chorobami, musisz wiedzieć, jak właściwie dbać o każdą wiosnę. Roślina nie lubi suszy i suszenia górnej warstwy gleby. Dlatego należy je podlewać wiosną i wczesnym latem. Przy suchej pogodzie należy wylewać co najmniej trzy wiadra wody pod krzakami tygodniowo. Konieczne jest podlewanie rośliny wieczorem, aby w nocy woda przedostała się do strefy systemu korzeniowego.

Również podczas uprawy drzew konieczne jest mulczowanie gleby pod nasadzeniami. Zatrzymuje wilgoć w strefie korzeniowej i hamuje wzrost chwastów. W zimie mulczowanie zatrzymuje ciepło w glebie.

Możliwe jest mulczowanie warstwą zgniłych trocin, liści, słomy, torfu, chwastów i siana do wysokości co najmniej 10 cm.

Kontrola chwastów

Najczęściej chwasty rosną obok krzaków. I możesz się ich pozbyć na dwa sposoby: ręcznie lub przy pomocy chemikaliów.

Ręcznie metoda jest dość prosta. Musisz usunąć wszystkie chwasty, a następnie przedrzeć się przez ziemię obok malin, aby usunąć pozostałe korzenie z chwastów i spowolnić je.

Zapłodnienie

W systemie nawozów malinowych to nawóz przedsiewny decyduje o wszystkim. Jesienią trzeba wykonać 3, 5 kwintali superfosfatu lub 2, 5 cytatu siarczanu potasu na 1 hektar. Wiosną stosuje się 2, 5 t azotanu amonu na hektar.

Przed sadzeniem musisz zrobić nawozy organiczne.

Ważne jest, aby wiedzieć, że gdy brakuje magnezu, stare liście żółkną od środka do krawędzi i często odpadają. W tym przypadku zaleca się stosowanie dolomitu, ponieważ zmniejsza kwasowość. Przynieś to jesienią.

Z niedoborem boru w wiosennych pąkach spadają i nie powstają pędy boczne, a emealin nie rodzi owoców. Bor znajduje się w oborniku, więc jeśli roślina jest „głodna”, należy regularnie dodawać obornik wiosną.

To ważne! Emealin jest wrażliwy na nadmiar chloru w glebie.

Podwiązka na kratce

Zwracamy się teraz do tego, jak zawiązać sprężynę i dlaczego powinno to być zrobione.

Pędy przymocowane do kraty nie są uszkadzane przez wiatry zimowe, rzadko chorują i przynoszą duże żniwa. Najczęściej stosowane były pojedyncze kraty w postaci dwumetrowych podpór. Jest instalowany w odległości trzech metrów, pomiędzy którymi rozciągają się 2-3 rzędy prostego drutu stalowego. Każda ucieka z każdej sprężyny przywiązanej do przewodu oddzielnie.

Ponieważ emalin jest pełzającym krzewem, oferujemy ci ukośną kratę. Dołącz łodygi do każdego bieguna na wysokości 1, 2 m na poprzecznej poprzeczce o długości do pół metra. Na jego końcu musisz związać dwa przewody. Następnie pędy owocujące rosną i nie przeszkadzają w zbiorze jagód.

To ważne! Zbieraj jagody ostrożnie, ponieważ młode łodygi łatwo i łatwo pękają.

Przycinanie i kształtowanie buszu

Niezwykle ważne jest kadrowanie wiosennych drzew. Ma to na celu zapewnienie, że roślina otrzymuje wystarczającą ilość światła, odżywianie i wilgoć.

Podwyższone pędy roślin rosną na wiosnę. Pąki, które na nich powstają, nie są takie same w rozwoju, aw następnym roku pojawiają się z nich boczne gałęzie, na których nie zawsze tworzą się kwiaty.

Cięcie odbywa się po zbiorach. Musisz wyciąć wszystkie dwuletnie łodygi na samej powierzchni ziemi, nie pozostawiając konopi. Również potomstwo korzeni musi zostać usunięte – nie są potrzebne do reprodukcji.

Podczas sadzenia pasma należy przyciąć sprężynę tak, aby na 1 m rzędu pozostało 35 uformowanych pędów.

Przechodzimy do tego, jak i kiedy zacząć przycinać wiosenne drzewo. W drugim roku życia roślina jest przycinana na początku lata, zaczynając od słabych pędów, które wyrosły z rzędu. Zostaw około 10 pędów na roślinie.

Gdy tylko etalina zakończy owocowanie, musisz wyciąć stare łodygi na ziemię i zostawić silne i zdrowe młode pędy.

Wiesz? Malina – zapis zawartości żelaza. Pomaga zrekompensować kobietom miesięczną utratę krwi.

Przygotowania do zimy

Przy uprawie jagód bardzo ważne jest przygotowanie zimowych upraw na zimę.

Roślina uważana jest za odporną na zimę, jednak ze względu na nadmiar azotu odporność na mróz jest znacznie zmniejszona. Dlatego należy przygotować wiosnę do zimowania.

Musisz go zgiąć jesienią i, w zależności od pogody, upewnij się, że malina jest pokryta śniegiem. Powinieneś także zaopatrzyć roślinę w powietrze, aw przypadku tworzenia się skorupy lodowej przekłuć ją. Pod śnieżnym płaszczem maliny z powodzeniem przetrwają zimę, a zające go nie zjedzą.

Jeśli związałeś maliny na kratce, to na zimę należy ją usunąć z wierzchu i zaizolować trocinami, słomą, torfem, gałęziami i innymi materiałami. Jeśli zima była śnieżna, mulczowanie można pominąć.

Z naszego artykułu nauczyłeś się wszystkich cech agrotechniki tej rośliny, dzięki czemu możesz bezpiecznie zacząć hodować niezwykłe cudowne jagody.

Fiołek LE-Eugenia: cechy i charakterystyka odmiany, zasady uprawy i pielęgnacji

Główne zagrożenie dla fiołka stanowi jego przelanie, ponieważ już po pierwszym razie jest zagrożony obumarciem. Roślinkę można ratować poprzez wyciągnięcie jej z doniczki i podsuszanie korzeni. Brązowe korzenie i liście należy usunąć. Rany po nacięciach można zasypać węglem sproszkowanym. Proces podsuszania przeprowadzamy przez 1−3 dni. Fiołka sadzimy w nowej ziemi i dbamy o niego, stosując się do wymagań. Lepiej już, aby roślina była przesuszona niż przelana, ponieważ łatwiej ją wtedy odratować – wyrzucamy stare podłoże, a korzenie sępolii zanurzamy w wodzie do uzyskania turgoru (sztywności) liści, a następnie sadzimy do nowej doniczki. Pojawiające się punkty, skazy i plamy na liściach spowodowane są zbyt nasłonecznionym stanowiskiem lub zbyt niską temperaturą. Należy wtedy zmienić miejsce, w którym uprawiamy roślinę. Jeżeli sępolia nie kwitnie, warto zastanowić się czy warunki w jakich ją uprawiamy są odpowiednie i czy jest właściwie pielęgnowana.

Fiołek afrykański (Sępolia)

Sępolię mogą zaatakować pędziorki (czerwone pajączki), wełnowce lub mączniak prawdziwy. W przypadku pierwszych szkodników liście fiołka stają się brązowe, suche i nadmiernie mechate, czasem pojawia się na nich pajęczynka. Wełnowce zaś powodują zwiotczenie i oklapnięcie liści lub też pojawienie się białych kłaczków w miejscu stykania się ogonka z blaszką liściową oraz kosmatych plamek na liściach. Na górnej powierzchni liści fiołka zaatakowanego przez mączniaka pojawia się biały, sypki puder. W przypadku wystąpienia wyżej wymienionych objawów roślina musi zostać odseparowana i opryskana specjalnymi preparatami.

Wszelkie niedogodności fiołek afrykański komunikuje poprzez stan liści, dlatego nie należy bagatelizować pojawiających się na nich plam, znamion, przebarwień, dziurek, a także uważnie obserwować ich kształt i fakturę.

Fiołek afrykański (Sępolia)

Warto wiedzieć, że…

Sępolia dobrze znosi sąsiedztwo innych roślin, dlatego może być sadzona w skrzynkach kwiatowych mających tworzyć wielogatunkowe kompozycje. Należy jednak pamiętać, aby rośliny te miały podobne wymagania pielęgnacyjne. Fiołek afrykański można też sadzić w ogrodach skalnych, na rabatach jednogatunkowych lub bylinowych.

Fiołek afrykański (Sępolia)