Złote kopuły powtarzające się w malinach: opis odmiany, cechy i uprawa, czas dojrzewania i cechy charakterystyczne
Należy zauważyć, że uhonorowany naukowiec I. W. Kazakow jest właścicielem wielu odmian, które zdobyły uznanie w wielu krajach. Poświęciwszy całe życie pracy z odmianami malin, hodowca skoncentrował się na hodowli roślin o krótkim okresie wegetacji. A Golden Domes nie jest wyjątkiem, więc odmiana jest aktywnie uprawiana nie tylko na południu, ale także w środkowej Rosji.
Odmiana ziemniaków odmiany Karatop
Karatop ziemniaczany jest łatwy do nauczenia na podstawie opisu odmiany. Gładka skórka, która charakteryzuje się niewielką szorstkością, przyciąga wzrok. Skórka jest przyjemnym żółtym odcieniem. Odmiana charakteryzuje się jasnożółtym kolorem miąższu o strukturze średnioziarnistej. Ziemniaki wyróżniają się małymi roślinami okopowymi, których kształt jest okrągły-owalny lub owalny. Ilość skrobi waha się między 10-15%.
Umiarkowany klimat jest najlepszym warunkiem uzyskania wysokich plonów. Ziemniaki dobrze zakorzeniły się na glebach ukraińskich i rosyjskich. Terminowe sadzenie i odpowiednia pielęgnacja są gwarancją bogatych zbiorów i doskonałego smaku.
Ten rodzaj ziemniaka znany jest z wczesnej dojrzałości. Jak mówią eksperci, już 50 dnia od sadzenia można cieszyć się żniwami, które zapowiadają się bogato. Przedsiębiorcy lubią karatop, ponieważ charakteryzuje się doskonałą produktywnością. Już 45 dnia po posadzeniu, czyli podczas pierwszego kopania, możesz zebrać 35 ton z 1 ha. Ostatni etap dojrzewania cieszy się jeszcze większą wydajnością – do 52 ton.
Karatop nie toleruje suszy. W przypadku braku naturalnego źródła wilgoci warto zapewnić pełne sztuczne nawadnianie. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku suszy bulwy rozwijają się wolniej, w wyniku czego zbiory będą później. Istnieje ryzyko złych zbiorów. Ziemniaki są szczególnie mało wymagające dla rodzaju gleby. Wyjątkiem jest ciężki rozkład wielkości cząstek gleby. Uprawa ziemniaków na takiej glebie wymaga dodatkowych warunków związanych z odżywianiem i opieką.
Świetna różnorodność stołów
Karatop to odmiana stołowa ziemniaków, która jest popularna w użytku domowym i jest szeroko stosowana do celów przemysłowych. Jest to doskonała opcja do długotrwałego przechowywania, wskaźnik utrzymania wynosi 97%. Nadaje się do kiełkowania i uprawy, nie tylko na otwartym terenie, ale także pod folią.
Jeśli mówimy o smaku, oceniając odmianę w pięciostopniowej skali, wniosek agronomów wynosi 4,7 punktu. Ziemniak jest dobrze ugotowany, nadaje się do mrożenia, służy do robienia chrupiących frytek, soczystych tłuczonych ziemniaków itp. Dobra opcja dla miłośników doskonałego smaku. Opinie klientów na temat tej odmiany są tylko pozytywne.
Odmiana Karatop jest odporna na uszkodzenia mechaniczne i choroby. W przypadku uderzenia mechanicznego uszkodzenie będzie prawie niezauważalne. Jeśli chodzi o choroby, ziemniaki są odporne na wirusy Y i A, nicienie, raka ziemniaka, zarazy wierzchołków i plamienia gruczołowego. Ale odporność ziemniaków na zarazę późną.
Jeśli mówimy o wskaźnikach zewnętrznych, to krzak ziemniaka ma średnią wysokość. Wysoka prędkość rozwoju jest charakterystyczną cechą odmiany. Rodzaj rośliny jest częściowo wyprostowany. Znany jest słaby kolor antocyjanu w łodydze, który może być całkowicie nieobecny. Liście średniej wielkości, pośrednie. Wierzchołki są pomalowane na zielony odcień, na krawędzi liścia – łagodna fala. Podczas kwitnienia obserwuje się niewielką liczbę śnieżnobiałych kwiatów. Jeden krzew tworzy do 25 roślin okopowych średniej wielkości.
Karatop ziemniaczany został doceniony przez agronomów i ogrodników ze względu na jego wczesną dojrzałość, wysoką smakowitość i odporność na wiele chorób. Pozytywne recenzje zadowolonych klientów potwierdzają doskonałe cechy odmiany.
Złote kopuły powtarzające się w malinach: opis odmiany, cechy i uprawa, czas dojrzewania i cechy charakterystyczne
Znana odmiana Golden Domes od dawna jest uwielbiana przez ogrodników ze względu na wyśmienity smak jagód, kolor moreli i bezpretensjonalność w pielęgnacji. Ale aby uzyskać dobre plony, należy wziąć pod uwagę pewne zasady techniki rolniczej i inne niuanse.
Kto i kiedy opracował odmianę?
Variety Golden Domes jest wynikiem prac selekcyjnych hodowców Ogólnorosyjskiego Instytutu Selekcyjno-Technologicznego Ogrodnictwa z siedzibą w obwodzie briańskim. W rozwoju rozważanej kultury hodowcy-genetyka I. W. Kazakow, S. N. Evdokimenko, V. L. Kułagina.
Należy zauważyć, że uhonorowany naukowiec I. W. Kazakow jest właścicielem wielu odmian, które zdobyły uznanie w wielu krajach. Poświęciwszy całe życie pracy z odmianami malin, hodowca skoncentrował się na hodowli roślin o krótkim okresie wegetacji. A Golden Domes nie jest wyjątkiem, więc odmiana jest aktywnie uprawiana nie tylko na południu, ale także w środkowej Rosji.
Odmiana została pomyślnie przetestowana na początku XXI wieku, a już w 2005 roku została wpisana do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej. Polecana do uprawy w rejonach Centralnego Regionu Nieczarnoziemskiego.
Funkcje, zalety i wady
Kultura otrzymała swoją nazwę od kopulastego kształtu owocu i złocisto-bursztynowego koloru. Golden Domes to powtarzająca się odmiana z wieloma zaletami:
- owoce duże;
- doskonałe wskaźniki utrzymania jakości i przenośności;
- silna odporność;
- odporność krzewów na długotrwałą suszę;
- owoce hipoalergiczne, dzięki czemu można je stosować w okresie ciąży i laktacji, a także u osób ze skłonnością do alergii.
Wśród niedociągnięć można zauważyć niezbyt wysoką mrozoodporność, co oznacza brak możliwości uprawy Złotych Kopuł w regionach północnych.
Wygląd krzewu
Odmiana charakteryzuje się rozłożystymi krzewami średniej wielkości. Na wysokości maliny dorastają do 1,3-1,5 metra. Kultura wytwarza opadające pędy, które jednocześnie dobrze się rozgałęziają. Kolce na pędach znajdują się na całej długości, raczej twarde.
Liście są pomalowane na bogaty szmaragdowy kolor. W strukturze są pomarszczone, z lekkim pokwitaniem, nie podatne na skręcanie.
Jagody i ich smak
Owoce dość duże mają kulisty kształt, podobny do kopuły. Średnie wielkości wahają się między 3,7-4 g, ale są też jagody osiągające 6 g. Łodyga jest krótka, jagody łatwo zbiera się z krzaka. Struktura owocu jest gęsta, nie rozpada się w dłoniach na osobne fragmenty, co często jest charakterystyczne dla innych odmian malin.
Kolorystyka – od miodowo-żółtej do bogatych odcieni bursztynu. W pełni dojrzałe jagody nabierają różowego „rumieńca”, charakterystycznego dla koloru dojrzałych moreli.
Smak owoców oceniany jest jako słodki z łagodnymi nutami kwaskowymi. Po uzgodnieniu odmiana jest uniwersalna. Maliny Golden Dome można spożywać na świeżo, dodawane do letnich sałatek owocowych i lodów. W gotowaniu dżemy i dżemy są wytwarzane z jagód. Owoce można zamrozić, aby zimą gotować kompoty witaminowe lub użyć jagód jako nadzienia do ciast.
Czas dojrzewania i wydajność
Malinowy Golden Domes późno dojrzewający, ale ponieważ odmiana jest powtarzalna, można zbierać od pierwszych dni sierpnia do pierwszych listopadowych przymrozków.
Plonowanie jest na wysokim poziomie. Przy odpowiednim wyborze miejsca lądowania i przestrzeganiu techniki rolniczej można zebrać 1,7-2 kg owoców z jednego krzewu. Na skalę przemysłową z jednego hektara uzyskuje się średnio 10-12 ton.
Wymagania dotyczące lokalizacji i gleby
Aby co roku uzyskiwać obfite zbiory złocisto-różowych jagód, należy początkowo poważnie podejść do wyboru miejsca do sadzenia odmiany Golden Domes. Obszar pod malinami powinien być dobrze oświetlony przez słońce przez cały dzień, to znaczy znajdować się po południowej lub południowo-zachodniej stronie działki. Miejsca w cieniu drzew lub przy ścianach budynków nie nadają się do lądowania.
Rzędy krzewów położone są ściśle z północy na południe, co zapewnia równomierne nagrzewanie roślin promieniami słonecznymi.
Jeśli chodzi o glebę, tutaj przede wszystkim należy zwrócić uwagę na kwasowość gleby – powinna wynosić 5-6,5 pH. Zbyt zakwaszona ziemia zostaje doprowadzona do pożądanego poziomu poprzez dodanie wapna gaszonego, popiołu drzewnego lub pokruszonej kredy. Popiół jest uważany za najlepszy środek odtleniający, ponieważ będzie również doskonałym nawozem o wysokiej zawartości potasu, wapnia i fosforu.
Opieka i uprawa
Grzbiety do sadzenia krzewów malin są przygotowywane na 14 dni przed proponowanym wydarzeniem, dodając do wykopu przyzwoitą ilość materii organicznej. Może to być zgniły obornik lub rozcieńczone ptasie odchody.
Głębokość wykopu powinna wynosić co najmniej pół metra, ponieważ na ułożenie drenażu należy pozostawić 20 cm.
Jako warstwę drenażową wykorzystuje się duże kawałki łamanych cegieł, tłuczeń kamienny i fragmenty gałęzi o średniej grubości. Ta ostatnia opcja, według ogrodników, nasyca korzenie rośliny przydatnymi składnikami odżywczymi, gdy gnije.
Przygotowanie sadzonek do sadzenia to:
- w moczeniu systemu korzeniowego w celu prawidłowego odżywienia korzeni wodą, przy czym wskazane jest dodanie do płynu kilku kryształków nadmanganianu potasu lub szklanki popiołu drzewnego;
- w sadzonkach przycinających pozostawiając 4-6 pąków.
Podczas sadzenia malin należy upewnić się, że nerki znajdują się nad powierzchnią gleby. Korzenie są starannie prostowane na ziemi, a następnie przykrywane ziemią. Koło pnia powinno być dobrze ubite i rozlane 20 litrów ciepłej wody.
Procedury pielęgnacyjne mają swoje własne cechy. Tak więc kultura, o której mowa, wymaga podlewania. Mimo, że roślina dobrze znosi suszę, na regularne stosowanie płynu odpowiada zwiększonym plonem i słodyczą owoców. Z tego powodu uprawę tę można sadzić w miejscach o płytkiej wodzie gruntowej.
Podlewanie odbywa się co dwa tygodnie, przynosząc co najmniej 30 litrów wody pod każdy krzak. Po nawodnieniu usuwa się chwasty i rozluźnia glebę.
Opatrunki górne zaczynają być dodawane do płynu do nawadniania tylko przez 2-3 lata życia rośliny, ponieważ wszystkie niezbędne elementy zostały wprowadzone do dołu podczas sadzenia. Podwiązkę wykonuje się, gdy gałęzie osiągają długość 80 cm. Pozwoli to promieniom słonecznym oświetlić wszystkie pędy, zwiększyć cyrkulację powietrza i chronić gałęzie przed łamaniem.
Przycinanie odbywa się dwa razy w sezonie:
- jesienią usuwane są 2-letnie pędy owocujące;
- na wiosnę wymagane jest cięcie sanitarne.
zimotrwalosc
W regionach południowych maliny Golden Dome nie potrzebują schronienia. Przy uprawie na środkowym pasie krzewy są ściółkowane grubą warstwą trocin lub suchych liści, pokrytych płótnem lub agrowłóknem.
Brak recenzji. Możesz napisać własną recenzję, aby pomóc innym czytelnikom.
Kategorie
- Opinia Męska
- Pielęgnacja Twarzy I Ciała
- Na świątecznym Stole
- Camping
- Napoje
- Rzemiosła I Zabawki Własnymi Rękami
- Recepty
- Przechowywanie Produktów
- Urodziny I Rocznice
- Zwierzęta
- Ferie
- Blogów
- Horoskopy I Zegar Anioła
- Podróż
- Diety
- Rootowanie Smartfona
- Piękno
- W Wielowymiarowej
- Połączenie
- Kalendarze Księżycowe
- Aromaterapia
- Domeny, Adresy Url I Ip
- Ogrodnictwo
- Porady Na Co Dzień
- Puste Na Zimę
- Autocraps
- Интерьер
- Studio Twórców Facebooka
- Sałatki
- Czystość I Porządek
Gruszka Augustus Rosa – charakterystyka i cechy odmiany
Niska, mrozoodporna i wysoko plenna gruszka Rosyjska rosiczka, wyhodowana przez hodowlę na początku XXI wieku, bardzo szybko zyskała miłość i popularność wśród ogrodników. Gatunek ten nadaje się zarówno do produkcji przemysłowej, jak i do uprawy na działkach prywatnych.
Gruszka Augustus Dew – charakterystyczny
Przy opisywaniu odmian gruszek rosy Augusta mogą podkreślać następujące cechy:
- wysoka zimotrwalosc;
- umiejętność wytrzymania suszy;
- bezpretensjonalność w opiece;
- zwiększona, stabilna wydajność;
- odporność na choroby;
- przyjemny słodko-kwaśny smak, soczystość i aromat owoców;
- szybki rozwój drzewa, wczesne dojrzewanie.
Sierpniowa rosa należy do odmian letnich, wyhodowanych na bazie skrzyżowania szybko rosnącej australijskiej, szybko rosnącej gruszki “Triumph Pakgam” i odpornej na choroby “Tenderness” odpornej na choroby. Wysokość drzew tej odmiany jest niewielka, korona o średnim pogrubieniu, owoce o gładkiej, różowawej skórze po jednej stronie, o wadze od 100 do 200 gramów.
Gruszka sierpowa – plon
Najbardziej doświadczeni ogrodnicy, dający opis gruszki sierpowej rosy, wśród jej niezaprzeczalnych zalet to zdolność do przynoszenia wysokich plonów, które rosną wraz z wiekiem drzewa. Nawet początkowe zbiory wynoszą od 15 do 20 kg, pod warunkiem przestrzegania zasad sadzenia i pielęgnacji, a co za tym idzie – ich potężnego rozwoju. Największy plon tej odmiany może przynieść, jeśli w sąsiedztwie z nim sadzić odmiany samorożnych, w tym samym czasie kwitnienia.
Gruszka Augustus – wysokość drzewa
Odmiana gruszki Rosa Avgustovskaya jest krótka, nie przekracza trzech metrów, ale jednocześnie szybko rośnie, posiada potężne, zakrzywione gałęzie. Aktywny wzrost drzewa wymaga ciągłego przycinania, co pozwala dostosować jego wielkość i wydajność. Po raz pierwszy zabieg przycinania odbywa się po posadzeniu sadzonek, skracając gałęzie o 30%. Dzięki niewielkiej wysokości gruszka Augustus jest często uprawiana zarówno na małych działkach gospodarstwa domowego, jak i na dużych plantacjach ogrodniczych.
Kiedy rosa Augusta zaczyna przynosić owoce?
Podając charakterystykę gruszki Augustus Dew, nie można przeoczyć takiej jakości jak przedwczesność. Drzewa tej odmiany zaczynają ustępować przez 3-4 lata po posadzeniu. Odmiana jest wysoce produktywna, regularnie owocuje, zwłaszcza jeśli drzewo jest sadzone obok naturalnego zapylacza. Owocowanie rozpoczyna się od połowy sierpnia i trwa do połowy września, w zależności od klimatu, wielkość plonu osiąga dwieście centów na hektar.
Sadzenie gruszy rosy sierpniowej
Sadzonki gruszy Sadzonka rosa powinna być sadzona w ciepłej glebie, zrób to wczesną jesienią lub późną wiosną. Wybierając miejsce do sadzenia sadzonek, należy wziąć pod uwagę szereg czynników, które są niezbędne do rozwoju tej odmiany i wykonać niektóre działania agrotechniczne:
- miejsce powinno być dobrze oświetlone, dostępne dla promieni słońca, bezwietrznie;
- gleba wybiera gliniastą lub piaszczysto-czarnoziemową, o dobrym systemie drenażowym, lepiej na wzgórzu, ponieważ odmiana gruszy Augustowa nie toleruje stagnacji wód gruntowych;
- do sadzenia, zakup 1-2 letnich sadzonek z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym;
- w otworze o głębokości 50-70 cm zastosuj nawóz (humus koński, potas, saletra), jeśli gleba jest kwaśna, zneutralizuj ją wapieniem;
- zanurzaj korzenie siewki w małym mówcy składającym się z gliny, próchnicy i superfosfatu, a następnie wyprostuj je i ostrożnie umieść drzewo w otworze, tak aby karkówka znajdowała się 6-7 cm nad ziemią;
- po włożeniu sadzonki do gruntu, lekko ją dociśnij, połóż kołek obok, do którego zawiązujesz drzewo;
- Podczas sadzenia kilku sadzonek w pobliżu, pozostaw co najmniej 4 metry między nimi.
Odmiana gruszki Avgustovskaya Dew – Care
Ich dalszy rozwój i owocowanie zależy od właściwej pielęgnacji sadzonek, ułatwiają to terminowe i dobrze prowadzone zabiegi agrotechniczne, które składają się z następujących procedur:
- Podlewanie Przy średnich opadach dojrzałe drzewa są podlewane raz w tygodniu, w lipcu, sierpniu – częściej pod koniec sierpnia zatrzymuje się podlewanie. W suchych latach iw pierwszym roku po zejściu z lądu należy nawilżać glebę 3-5 razy w miesiącu.
- Najlepszy sos. Liczba opatrunków produkowanych w zależności od składu gleby, należy pamiętać, że nadmiar nawozu, jak również jego brak, może prowadzić do śmierci drzewa. Na glebach nadających się do odmiany rosy Augustus, górny opatrunek można zrobić raz na dwa lata, a na mniej odpowiednich – raz w roku.
- Przytnij. Obowiązkowa procedura, od której zależy wzrost i ukształtowanie korony, ma na celu utrzymanie dobrego stanu sanitarnego gruszy. Podczas przycinania uszkodzone i wysuszone gałęzie są usuwane, a te, które mocno zagęszczają koronę. Tworząc drugi poziom gałęzi, które tworzą szkielet drzewa, pędy są skracane o jedną czwartą.
Wady odmiany obejmują jej niski poziom samozapylenia, dlatego w celu zwiększenia ilości plonów, dla sierpowej rosy, gruszek, odmiana “W pamięci Jakowlewa” została uznana za najlepszy zapylacz. Drzewa polecane do odmian zapylania powinny być sadzone obok, to zapewni nie tylko największy plon, ale także najlepszą jakość owoców, będą większe, słodsze i bardziej soczyste.
Gruszka Augustus Rosa – choroby i szkodniki
Opis odmiany gruszki rosy Augustów wskazuje na możliwość wystąpienia choroby drzew o różnych, charakterystycznych dla niej cechach, choroby i ataki szkodników, rozważ główne:
- Czarny rak Manifestacje w postaci pęknięć i ran pojawiają się na korze, a na owocach powstają czerwone kropki. Odciąć dotknięte miejsca na pniu, usunąć chore owoce i liście, traktować miejsca cięcia siarczanem miedzi.
- Mączna rosa. Pozbądź się dotkniętych liści i kwiatów, rozcieńczyć koloidalną siarką i podlać tym drzewem.
- Zgnilizna owoców Owoce więdną i upadają. Drzewo jest traktowane “Oxis”, po kwitnieniu.
- Inwazja owadów. Suszenie liści jest możliwe, później i wszystkie drzewa. Wiosną należy spryskać “Nitrafen”, “Agravertin” lub “Kinmiks”.
- ← Gruszka “Rosiczka Avgustovskaya” – opis odmiany
- Gruszka “Księżna” – opis odmiany →