Uprawa dalii z nasion do sadzonek: cechy sadzenia i pielęgnacji

Odmiana Żukowskaja jest odporna na suszę, a dorosłe drzewo prawie nie wymaga podlewania, z wyjątkiem niektórych okresów:

Opis i charakterystyka wiśni Zhukovskaya

Odmiana wiśni Zhukovskaya jest bardzo popularna wśród letnich mieszkańców i ogrodników. Jest ceniony za bezpretensjonalną opiekę i produktywność. Ale nadal musisz znać niektóre cechy uprawy tej odmiany, aby uzyskać oczekiwany plon.

Historia odmian hodowlanych

Rozwój odmiany prowadzili pracownicy Ogólnorosyjskiego Instytutu Genetyki i Hodowli im. Michurina – Zhukov S.V. i Kharitonova E.N. Starali się stworzyć odporną na zimno, odporną na choroby, owocną odmianę wiśni. W 1947 roku pozwolono rosnąć wiśni Żukowskiej.

Regiony zagospodarowania przestrzennego tej odmiany to Central, Central Black Earth, Nizhnevolzhsky, Srednevolzhsky.

Charakterystyka odmiany

Drzewo jest średniej wielkości o zwartej koronie. Owoce są ciemnoczerwone, o wadze 3,5-4,0 g. Miąższ jagód Żukowskiej jest soczysty, o słodko-kwaśnym smaku, bardziej wiśniowy.

Zimotrwalosc. Cherry Zhukovskaya jest dobrze przystosowana do cech klimatycznych środkowej strefy Federacji Rosyjskiej. Odmiana charakteryzuje się średnią zimotrwalością, dlatego w rejonie centralnym drzewo dobrze znosi zimę, aw północnej części Federacji Rosyjskiej istnieje ryzyko przemarznięcia pąków wiśni.

Odporność na choroby i szkodniki. Cherry Zhukovskaya nie jest bardzo podatna na większość chorób związanych z wiśniami. Odmiana odporna na kokomikozę, plamistość pierścieniową.

Zapylanie. Odmiana wiśni Zhukovskaya jest samozapłodna. Oznacza to, że wiśnie będą dawać obfite plony tylko wtedy, gdy obok nich będą drzewa zapylające. Należą do nich następujące odmiany wiśni:

• Lyubskaya;
• Vladimirskaya;
• Griot Ostheimsky;
• Apukhtinskaya;
• Młodość.

Dojrzewanie i produktywność jagód. Drzewo zaczyna owocować w wieku 4 lat, a maksymalny plon osiąga po 10 latach. Jeśli chodzi o czas zbiorów, wiśnia Zhukovskaya w regionach centralnych dojrzewa w połowie lipca. Plon odmiany jest niestabilny. W złym sezonie, nawet przy odpowiedniej pielęgnacji, drzewo wyda nie więcej niż 4 kg owoców. Ale w sprzyjających warunkach pogodowych można uzyskać do 12 kg jagód.

Obszar zastosowań. Jagody trzeba zbierać w pełni dojrzałe, wtedy można je zastosować uniwersalnie: można je stosować na świeżo lub na przetwory i desery.

Zalety i wady odmiany

Główne zalety tej odmiany to:

• mało wymagający dla techniki rolniczej;
• wydajność;
• dobra tolerancja na jagody zbierane mechanicznie, co umożliwia uprawę wiśni w warunkach przemysłowych.

• bezpłodność;
• duży rozmiar kości;
• prawdopodobieństwo zamarznięcia nerek na wiosnę.

Funkcje lądowania

Pomimo swojej bezpretensjonalności Żukowskaja wymaga przestrzegania pewnych zasad podczas lądowania. Zapewni to dobry wzrost i rozwój drzewa, a następnie doskonałe owocowanie.

Daty sadzenia drzewek

W przypadku odmiany Zhukovskaya sadzenie jest dopuszczalne zarówno wiosną, jak i jesienią, ale z zastrzeżeniem:

• Na Central Lane jesienne sadzenie przeprowadza się nie później niż w połowie października. Więc sadzonka zakorzeni się dobrze przed nadejściem mrozu i zimuje bez problemów.
• Wiosenne sadzenie wiśni w regionach centralnych odbywa się od początku do połowy kwietnia. Zwykle do tego czasu śnieg całkowicie topi się, a ziemia ma czas na rozgrzanie. Po tym okresie w drzewach owocowych rozpoczyna się przepływ soków. Sadzonki wiśni Zhukovskaya po posadzeniu w późniejszym terminie słabną i dają słabe zbiory.
• W regionach południowych o krótkich, łagodnych zimach bardziej odpowiednie jest sadzenie jesienią. Zhukovskaya można sadzić do połowy listopada. Powietrze jest jeszcze ciepłe, ziemia jest wystarczająco wilgotna i niezamarznięta, więc sadzonka łatwo się przystosowuje.

Wybór i przygotowanie miejsca

W przypadku wiśni Żukowskiej należy wybrać obszar dobrze oświetlony przez słońce, ale zamknięty od wiatru. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodych sadzonek, które mogą ulec uszkodzeniu podczas wietrznej pogody.

Wybierz miejsce zgodnie z następującymi zaleceniami:

Występowanie wód gruntowych nie powinno znajdować się wyżej niż 1,5 m od powierzchni ziemi. Niziny i tereny podmokłe nie są odpowiednie.

Ciężką glebę gliniastą można ulepszyć – na każdy metr kwadratowy wprowadza się 20 kg torfu i piasku. m. Aby zmniejszyć poziom kwasowości, użyj wapna gaszonego (300 g na 1 m2).

Po określeniu miejsca lądowania konieczne jest przygotowanie dołu. W przypadku sadzenia wiosennego lepiej jest to zrobić jesienią. Tak więc w okresie zimowym nawóz gnije i nasyca glebę mikroelementami. Jeśli sadzenie planowane jest jesienią, przygotuj otwór wczesnym latem.

Plan działań związanych z przygotowaniem siedzenia przedstawia się następująco:

1. Wykop dołek o parametrach: szerokość – 80 cm, głębokość – 50 cm Przestrzeń ta jest niezbędna do wygodnego umieszczenia korzeni.
2. Wbij kołek nieco dalej od środka dołu, na którym następnie spocznie sadzonka.
3. Weź 1/2 ziemi, którą dostałeś podczas kopania dziury, dodaj do niej wiadro próchnicy, 2 łyżki. popiół drzewny i po 250 g superfosfatu i siarczanu potasu. Mieszankę gleby dokładnie wymieszać, wlać do dołu i zalać wodą (10 l).
4. Przykryj dół, na przykład arkuszem łupków i poczekaj do sadzenia.

W tym czasie gleba uzyska pożądaną strukturę i odpowiednią gęstość oraz zostanie nasycona substancjami odżywczymi. Jeśli dół nie został przygotowany w określonym czasie, zrób to co najmniej 3 tygodnie przed sadzeniem.

Jak wybrać i przygotować materiał do sadzenia?

Ponieważ na zewnątrz Żukowskaja jest łatwa do pomylenia z wiśniami, musisz kupić sadzonki w wyspecjalizowanych sklepach lub w szkółce.

Następujące znaki pomogą Ci wybrać zdrowy materiał do sadzenia:

• Sadzonka powinna mieć 1-2 lata. Na tym etapie drzewo ma już silny system korzeniowy z maksymalnymi wskaźnikami przeżycia.
• Tułów jest prosty, nie zakrzywiony, bez narostów, pęknięć i innych uszkodzeń. Kora jest gładka i elastyczna.

Przed sadzeniem musisz odpowiednio przygotować sadzonkę. Aby to zrobić, zanurz korzenie drzewa w wodzie z Kornevinem na 6 godzin.

Sadzenie wiśni

Gdy dół będzie całkowicie gotowy, przystąp do sadzenia:

1. Zdejmij pokrywę z dołu.
2. Poluzuj mieszankę gleby na dnie dołu i uformuj wzgórze pośrodku.
3. Sadzonkę z korzeniami posadzić na wzgórzu i rozłożyć na powierzchni nasypu. Należy pamiętać, że kołnierz korzeniowy powinien znajdować się 5 cm nad poziomem gruntu.
4. Przykryj korzenie mieszanką gleby i ubij. Po opadnięciu ziemi wypełnij glebę, całkowicie wypełniając otwór.
5. Uformuj wodopój wokół drzewa i wlej 20 litrów ciepłej wody.
6. Gdy płyn zostanie wchłonięty, ściółkuj otwór torfem, trocinami lub suchą trawą.

Jeśli nie sadziłeś sadzonki jesienią, wykop ją przed wiosną. Znajdź obszar, w którym prawie nie ma światła słonecznego, aby pokrywa śnieżna utrzymywała się jak najdłużej:

1. Zrób dołek o głębokości 40 cm i długości sadzonki.
2. Ułóż sadzonkę pod kątem z koroną skierowaną na południe.
3. Przykryj korzenie i połowę pnia ziemią i wodą. Jeśli w regionie jest mało śniegu, przykryj sadzonki świerkowymi gałęziami.

Pielęgnacja wiśni Zhukovskaya

Aby sadzonka miała przetrwanie i dobry rozwój, za pierwszym razem wymaga opieki. Będzie to miało bezpośredni wpływ na przyszłe owocowanie drzewa.

Top dressing

Jeśli wszystkie zalecane nawozy zostały zastosowane podczas sadzenia, kolejne 2 lata karmienia nie będą potrzebne. Następnie drzewo należy nawozić 3 razy w roku, począwszy od połowy wiosny do końca lata, według następującego schematu:

1. Na przełomie kwietnia i maja przed kwitnieniem przygotuj kompozycję mocznika z siarczanem potasu (po 2 łyżki każdej substancji), rozpuszczając je w 10 litrach wody. Po podlaniu dodaj około 30 litrów przygotowanego produktu pod pień.
2. Na początku lipca, kiedy dojrzewają owoce, po podlaniu pod każde drzewo dodać 25 litrów roztworu nitrofoski. Jest przygotowywany w proporcji 3 łyżki. l. substancji na 10 litrów wody.
3. W sierpniu, kiedy zbierane są zbiory, w wilgotnej glebie, pod każde drzewo dodać 35 litrów mieszaniny siarczanu potasu i superfosfatu (2 łyżki na 10 litrów wody). Możesz zastąpić nawozy chemiczne popiołem po 1,5 kg na każdą wiśnię.

Funkcje karmienia wiśni Zhukovskaya:

• Jesienią nie używaj nawozów azotowych. Superfosfat ze związkami potasu wpływa korzystnie na rozwój wiśni. Przyprowadź je jesienią, ponieważ długo się rozpadają. Po stopieniu się śniegu na wiosnę nawóz całkowicie się rozpuści.
• Nawozić corocznie, jeśli teren jest ubogi w glebę z przewagą piasku. Bogata gleba prawie nie wymaga nawożenia.
• Zmniejszyć poziom kwasowości gleby pod wiśniami nawozami wapiennymi zgodnie z instrukcją (co 5 lat). Pomoże to zapobiec wypadaniu kwiatów i jajników.

Podlewanie

W przypadku dorosłego drzewa brak wilgoci nie jest straszny. Ale w suche lato, aby jagody były soczyste i duże, wiśnie należy podlewać 2-3 razy w miesiącu.

Odmiana Żukowskaja jest odporna na suszę, a dorosłe drzewo prawie nie wymaga podlewania, z wyjątkiem niektórych okresów:

• 1 tydzień przed kwitnieniem;
• pod koniec kwitnienia;
• wraz z początkiem dojrzewania owoców;
• po zebraniu zbiorów.

W przypadku młodych sadzonek wymagana jest specjalna częstotliwość podlewania 3-4 razy w miesiącu po 20 litrów na każde drzewo. Przy częstych deszczach zmniejsz ilość podlewania: w podmokłej glebie system korzeniowy może zacząć gnić.

Do nawadniania wykop okrągły rów 40-50 cm od pnia. Wlej 20-30 litrów wody, koncentrując się na wielkości drzewa.

Pielęgnacja gleby

Problem wiśni Zhukovskaya polega na ciągłym wzroście pędów korzeni. Pobiera z głównego pnia pierwiastki śladowe niezbędne do rozwoju korony i zbiorów. Dotyczy to również chwastów, które mogą powodować rozwój chorób i ataki owadów. Regularne pielenie kręgu blisko pnia i niszczenie przerostu wyeliminuje te problemy.

Glebę należy mulczować wokół pnia, posypując ją po odchwaszczeniu warstwą trocin, torfu lub słomy o grubości ok. 5 cm, co pozwoli uniknąć utraty wilgoci i znacznie ograniczy wzrost nowych chwastów.

Przycinanie i modelowanie korony

Dla prawidłowego rozwoju i dobrego owocowania wiśni konieczne jest przycinanie, które utworzy bujną koronę. Odmianę Żukowską zaleca się formować według typu rzadkiego. Odbywa się to w następujący sposób:

1. Nierozgałęzioną sadzonkę przyciąć około 60 cm nad pąkiem. Reszta pąków da aktywnie rozwijające się pędy.
2. Jeśli sadzonka ma boczne rozgałęzienia, wybierz 3 największe, które utworzą warstwę szkieletową. Gałęzie należy umieścić wokół pnia pod kątem 45 ° do niego.
3. Prowadnica – gałąź centralna – skraca się o prawie 20 cm, pędy szkieletowe – o jedną czwartą długości. Pozostałe gałęzie pokrój w pierścień.
4. Usuń gałęzie poniżej 45-50 cm długości pnia, aby prawidłowo uformować łodygi.
5. Aby pień gęstniał szybciej, uszczypnij pędy łodygi, które wyrosły latem.
6. Ułóż następny poziom 60 cm wyżej niż dolny.

Na każdym poziomie powinny pozostać 2-3 gałęzie. Gdy korona jest w pełni ukształtowana, na pniu pojawi się 5-8 grubych, mocnych gałęzi.

W przypadku dojrzałych wiśni wystarczające jest cięcie przerzedzające. Usuwa nierówne, konkurujące i chore gałęzie. Pomoże to poprawić oddychalność i oświetlenie, co będzie miało pozytywny wpływ na wydajność.

Jesienią wykonaj przycinanie sanitarne, aby usunąć uszkodzone gałęzie.

Przygotowanie do zimy

Wiśnia Zhukovskaya jest średnio odporna na mróz. Dlatego ważne jest, aby prawidłowo przeprowadziła działania izolacyjne, zwłaszcza jeśli chodzi o młode sadzonki.

Mróz może uszkodzić i uszkodzić drewno, a korzenie mogą cierpieć z powodu braku śniegu.

Każdy materiał, który przepuszcza powietrze, nadaje się do ogrzania młodego drzewa. Może to być płótno, gruba tkanina lub słoma. Muszą być owinięte wokół pnia i gałęzi szkieletowych. Strefa korzeni jest ściółka w celu izolacji.

W przypadku starszego drzewa wystarczą prostsze środki. Wlej obornik do koła pnia warstwą 10-15 cm (można zastąpić humusem). Razem z opadającym śniegiem niezawodnie ochroni korzenie przed mrozem.

Choroby i szkodniki

Pomimo odporności na plamistość obrączkowania i kokomikozę powszechną dla wiśni, odmiana Żukowskaja jest dotknięta innymi chorobami niebezpiecznymi dla owoców pestkowych:

• Oparzenie monilialne. Występuje na skutek długotrwałej wilgoci i objawia się przesychaniem pędów z pąkami, pęknięciami żywicy w korze oraz deformacją owoców.
  W celu leczenia dotknięte gałęzie są usuwane. Pęknięcia i nacięcia są rozmazane lakierem ogrodowym. Do leczenia stosuje się roztwór Horusa (3 g substancji na 10 litrów wody).
• Parch. Objawia się brązowymi plamami na blaszkach liściowych, z czasem owoce pękają, deformują się i tracą smak.
  Do leczenia parcha stosuje się Nitrofen (200 g na 10 litrów wody). Opryskiwanie przeprowadza się wczesną wiosną.
• Choroba Clasterosporium. Jest to choroba grzybicza, w której na powierzchni blaszek liściowych, pędów i kwiatów pojawiają się ciemnobrązowe kropki, dotknięte tkanki wysychają i odpadają, a owoce nie dojrzewają. Zabieg przeprowadza się dwukrotnie, spryskując 5% roztworem witriolu przed pęknięciem pąków i po opadnięciu liści.
• Wiśniowy wołek. Owad odżywia się nerkami, gdy zaczynają puchnąć. Samice składają jaja w jajnikach, a larwy, które z nich wychodzą, niszczą owoce.
  W celu leczenia drzewo opryskuje się Karbofosem (70 g substancji rozpuszcza się w 10 litrach wody).
• Ćma pędów wiśni. To owad, którego gąsienice uszkadzają drzewo, jedząc liście, pąki i kwiaty, pozostawiając na uszkodzonych obszarach lekką pajęczynę.
  Aby zniszczyć jaja i larwy, drzewo jest traktowane DNOC zgodnie z instrukcją, zanim pąki zaczną kwitnąć. Po obrzęku pąków przeprowadza się opryskiwanie Metaphosem lub Karbofosem, aby pozbyć się gąsienic.

Zbiór i przechowywanie

Dojrzewanie owoców następuje pod koniec lipca, od 20 lipca i następuje niemal jednocześnie. Jeśli lato było zimne i deszczowe, termin może się zmienić.

Zbieraj jagody przy suchej pogodzie. Oderwij je razem z sadzonkami i od razu posortuj, wysyłając mocne całe owoce do przechowywania, a zmięte – natychmiast do przetworzenia.

Do konserwacji wiśni Żukowskiej lepiej jest używać pojemników lub innych pojemników, w których można układać jagody w warstwie do 5 cm.Wilgotność 85% i temperatura + 8 . + 10 ° C zapewnią przechowywanie owoców przez 2 tygodnie.

Popularnym sposobem przechowywania wiśni jest głębokie mrożenie. W tej formie jagody można przechowywać przez cały rok.

Ogrodnicy od dawna doceniają wiśnię Zhukovskaya za jej zalety: smak, korzyści, łatwość pielęgnacji i wysoką wydajność. Jagody tego drzewa są nie tylko świetne do zbioru, ale także pomagają organizmowi zwiększyć odporność.

Uprawa dalii z nasion do sadzonek: cechy sadzenia i pielęgnacji

Dalie to najpopularniejsze rośliny długo kwitnące w uprawie kwiatów. Kwitną w czerwcu i cieszą oko aż do pierwszych przymrozków. Cenione są za różnorodność kształtów, kolorystykę i łatwość pielęgnacji. Luksusowe kwiaty będą godną ozdobą każdego ogrodu. Początkujących odstraszają niektóre subtelności związane z przygotowaniami do zimy i przechowywaniem bulw do wiosny. Uprawa dalii do sadzonek z nasion pomoże rozwiązać problem. Metoda jest dopuszczalna w przypadku upraw jednorocznych.

• opis i odmiany
  • rodzaje i odmiany
  • opieka
  • lądowanie w otwartym terenie

  Opis i odmiany

  Dalie to byliny zielne bulwiaste należące do rodziny astrowatych lub astrowatych. Istnieje około 35 gatunków pochodzących z Ameryki Środkowej, Peru i Chile. Odmiany D.variabilis są szeroko rozpowszechnione w uprawie ogrodowej w surowym rosyjskim klimacie. Jest to kwitnąca bylina z bulwiastym kłączem. To w nim gromadzi się większość składników odżywczych. Nie zimuje na zewnątrz.

  Ma wyprostowane, rozgałęzione łodygi wysokości 40–250 cm, u podstawy zdrewniałe, puste w międzywęźlach. Element rozrodczy obejmuje pęd naziemny z kwiatostanami i wegetatywny – szyjkę korzeniową. Corocznie w przededniu zimy, część rozrodcza obumiera po kwitnieniu, a część wegetatywna żyje do 3 lat. W dolnych kątach liści tworzą się pąki, które dają początek pędom bieżącego roku. Te z kolei tworzą nowe bulwy korzeniowe. Korzenie spichrzowe są żywotne przez około 5 lat.

  Dalia pozostawia przeciwne ułożenie, nieparzysto pierzaste, owłosione. Częściej zielone, czasem brązowe. Kwiaty są duże, o średnicy 5-30 cm, o różnych konfiguracjach i kolorach. W centrum są rurkowate biseksualne kwiaty w kolorze żółtym lub brązowym. Dzięki selekcji uzyskano wiele odmian z czystymi kwiatostanami trzciny, dzięki czemu są one gęstsze i obszerniejsze..

  Rodzaje i odmiany

  W zależności od zamierzonego celu odmianę do sadzenia dobiera się indywidualnie. Tak więc do projektowania granic i balkonów, złożonych kompozycji i kształtowania krajobrazu używają niewymiarowych przedstawicieli. Do nasadzeń pojedynczych wybiera się odmiany o dużych kwiatach i obfitym kwitnieniu..

  Zgodnie z klasyfikacją międzynarodową wszystkie dalie są podzielone na grupy. Listę i charakterystykę każdego z nich podano w tabeli:

  Widok	Opis	Wzrost (cm	Popularne odmiany
  Prosty (jeden wiersz)	Krzewy do 50 cm wys. Kwiaty są płaskie, jednorzędowe płatki, rdzeń składa się z wielu rurkowatych żółtych kwiatów. 5-10 cm średnicy, są średniej wysokości, karłowate i wysokie	20–55	Funny Guys, Minion, Irene van der Tsvet, Collerette, Cupido
  Piwonia	Rośliny o kwiatach półpełnych, średnicy 12–20 cm. Zawiera kilka rzędów płatków z rurkowatymi żółtymi kwiatami w środku	60-120	Danko, Aurora Barrage, Eternal Flame, Red Tunic, Chic En Rouge, Rote Funke
  Anemoid	Kwiaty są podobne do ukwiałów, tylko podwójne. Kwiatostany zbiera się z 2-3 rzędów płaskich płatków, środek – z różnych jasnożółtych kwiatów rurkowych	30–55	Boogie Woogie, Jive, Gamelan, Lambada, Inka, Take Off, Toto, Polka, Figaro, Monarch
  Kołnierz	Dalie składają się z rzędów płatków o różnej długości – górny jest krótszy niż dolny. Odcienie kolorów mogą się różnić. Średnica kwiatów 6-10 cm	45–70	La Gioconda, Heart of Danko, Night Butterly, Granato, Gadi
  Kulisty	Wyglądają jak bujne kulki w różnych kolorach o średnicy 6–20 cm	40-150	Golden, Kenora, Evelyn, White Astaire, La Bayadere, Rotbal
  Nymphae	Wyglądają jak lotosy lub lilie wodne. Kwiaty są piękne, o regularnym kształcie, średnicy 6–20 cm	65-130	Twinney, Stella G., Moray Susan, Rapallo, Stella, Kens Flame
  Pompon	Rośliny o kulistych kwiatostanach, z płaskim wierzchołkiem, o średnicy 3-10 cm, podobne do gontów	50-120	Buntling, Rocco, Lipoma, Snowflake, Viking, Golden, Glow
  Kaktus	Dalia typu frotte z gęstymi, płasko okrągłymi, dużymi kwiatostanami. Składają się z płatków skręconych w rurki, najeżonych w różnych kierunkach. Średnica 8-35 cm	20-200	Black Wizard, Bergers Record, Zanobia, Favourite, Star Elite, Suga Diamond, Show & Tell
  Półkaktus	Odmiana pośrednia pomiędzy kaktusami a daliami ozdobnymi. Wychwyciliśmy z nich najlepsze cechy. Kwiatostany frotte, płatki skręcone do połowy długości, w przekroju 7-30 cm	30-200	Alfred Si, Vicky, Wooton Impact, Tom Yano, Peipes Pink, Iceland Dynasty, Light Accord
  Dekoracyjny	Najpopularniejszy typ ze względu na różnorodność kształtów i kolorów kwiatostanów. Kwiaty są duże, obszerne, zawierają wiele skręconych płatków wygiętych w kierunku łodygi.	90-155	Caballero, Kontrast, Lavender Perfection, Lady Darlene, Lilac Time, Mystery Day, New Orange, Dahlia Optics Illusion, Orange Duo, Ottos Tril, Painted Lady, Pink Atraction, Grand Prix, Duo Peach and Cream, Red Empire, Rip Sitty, Seatty , Stripped Emory Pauls, Tyler James, Fire, Hitwave, Holland Festival, Parple Pearl, Proion
  Chryzantema	Kwiaty pełne, przypominające chryzantemy, o średnicy 6-25 cm	23-200	Etiuda, Ozyrys, Mefistofeles, Akita, Izolda, Telewizja, Vancouver

  Dalie jednoroczne pochodzą od gatunku Dablia Variabilis, który nadaje się do uprawy na rabatach ogrodowych iw domu. Roślina nie jest wysoka, nie więcej niż 50 cm Do sadzenia na sadzonkach zaleca się zakup odmian nisko rosnących, lepiej kiełkują z nasion. Dodatkowym atutem takich okazów jest wcześniejsze kwitnienie w porównaniu z innymi odmianami dalii i innych upraw. I to następuje 60 dni po siewie. Popularne są mieszanki odmianowe. Następnie za jednym razem uzyskuje się te same rośliny wzrostowe na tym samym grzbiecie, ale w różnych kolorach. Nazywa się je również daliami mieszanymi..

  Uprawa dalii z nasion

  Nasiona są najczęściej rozmnażane przez odmiany niedojrzałe (Merry guys, Rainbow, Figaro, Dandy) o niewielkim wzroście. Kwitną w ciągu 1–1,5 miesiąca po posadzeniu. Dalie mają jedną cechę, im są wyższe, tym później kwitną..

  Uprawa z nasion jest w rzeczywistości prostą procedurą, która nie wymaga specjalnych umiejętności w zakresie technologii rolniczej. Dlatego większość ogrodników jest skłonna do opcji sadzenia. Jeśli sadzisz dalie bezpośrednio w otwartym terenie, zgodnie ze standardowym harmonogramem (pod koniec maja), kwiaty kwitną tylko w sierpniu.

  Jeśli celem jest uprawa dalii przez jeden sezon, siew przeprowadza się na początku kwietnia. Każdy mobilny kontener jest odpowiedni, czy to pudełka, czy kontenery. Jesienią przygotowuje się mieszankę gleby, na którą składają się: ziemia darniowa, piasek i próchnica. Jest przesiewany, kalcynowany w temperaturze 100–120 ° C i dezynfekowany roztworem manganu. Wypełnij pudełka, dodaj perlit i torf, obficie nawilżaj.

  Sadzenie nasion dalii jest proste ze względu na duże rozmiary. Są rozmieszczone na powierzchni gleby w odległości 3-4 cm od siebie. Posypać ziemią, lekko ubić i przykryć szkłem lub folią. Optymalna temperatura dla udanego kiełkowania to 26–27 ° C. Aby uniknąć nieporozumień między odmianami, instalowane są podpisane tablice.

  Opieka

  Dalsza opieka jest elementarna. Przewodnik krok po kroku wygląda następująco:

  • Sadzonki są monitorowane przez pierwsze 8-10 dni, regularnie opryskiwane, wentylowane i usuwane nagromadzony kondensat.
  • Wraz z pierwszymi kiełkami pojemniki są przenoszone w dobrze oświetlone miejsce. Może być sztucznie oświetlony lampami. Cień wywołuje silne rozciąganie sadzonek, co jest niepożądane.
  • Gdy tylko pojawią się pierwsze 2-3 mocne liście, wykonuje się kilof. Umieść dalie prawidłowo w małych papierowych lub torfowych kubeczkach z otworami drenażowymi na dole. Wtedy po przeszczepieniu na stałe korzenie nie ucierpią..

  Glebę do sadzenia dalii pobiera się w takim samym składzie, jak podczas sadzenia. Na 1–2 tygodnie przed planowanym wydarzeniem zostaje poddany upałowi, a dosłownie przed wprowadzeniem się dezynfekowany gorącym roztworem manganu. W przyszłości ważne jest regularne podlewanie, ale bez stagnacji. Wilgoć wywołuje rozwój chorób grzybiczych.

  Lądowanie w otwartym terenie

  W połowie maja sadzonki są już dość mocne, więc pod koniec miesiąca można je sadzić na otwartym terenie. Trzeba czekać na stabilną, ciepłą pogodę, bez nawracających nocnych przymrozków. Po pierwsze, młody wzrost jest utwardzony. 2-3 tygodnie przed sadzeniem wyjmij na balkon lub do szklarni. Zacznij od 5-10 minut, codziennie zwiększając ekspozycję na słońce. W tym samym czasie temperatura w pomieszczeniu jest obniżana, przybliżając ją do temperatury zewnętrznej.

  Sadzonki sadzone w doniczkach torfowych wygodnie jest sadzić bezpośrednio w nich. W przeciwnym razie gleba jest wcześniej obficie nawilżona, aby ułatwić jej wydobycie. Biorąc pod uwagę fakt, że roślina kwitnie wyłącznie pod słońcem, wybiera się odpowiednie miejsce. Wymagana ochrona przed przeciągami. Zaleca się sadzić po południowej stronie terenu, wzdłuż ogrodzeń i budynków.

  Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, ale zaleca się luźną i pożywną, z lekko kwaśnym lub obojętnym podłożem. Łóżka są przygotowywane jesienią: rozluźniają i nakładają górny opatrunek, formują. Pod koniec maja – na początku czerwca można bezpiecznie przeszczepić gotowe sadzonki na miejsce. Kompost i popiół, trochę dziewanny wlewa się do każdego otworu. System korzeniowy jest traktowany bardzo ostrożnie, w przeciwnym razie zniszczy roślinę. Przestrzegać odstępu 20-25 cm Po zakończeniu pracy przestrzeń korzeni jest ściółkowana.

  Metoda sadzonkowa jest ceniona z wielu powodów. Już w czerwcu pionierzy rozwiązują się, każdego dnia intensywnie zwiększając swoje szeregi. Przez pierwsze 2–2,5 tygodnia konieczne jest terminowe podlewanie, poluzowywanie i usuwanie chwastów. Są karmione głównie nawozami potasowymi i fosforowymi, ponieważ azot jest przeciwwskazany w każdej kwitnącej uprawie. Wprowadzaniu dodatków mineralnych towarzyszy obfite podlewanie, aby uniknąć poparzenia korzeni. Po kwitnieniu pąki są zrywane. Do jesieni bulwy pozostają w ziemi, które są wykopywane i przechowywane do następnego roku..

  Hobbyści i profesjonalni kwiaciarnie są skłonni sadzić dalie przez sadzonki. Uprawiane w ten sposób kwiaty są szczególnie atrakcyjne. Oprócz wysokiej jakości dekoracyjnej nie są wybredne w pielęgnacji. Uprawa z nasion, choć zajmuje trochę czasu, nie powoduje problemów. Są to jedyne w swoim rodzaju rośliny kwitnące, które obejmują tę odmianę. Dalie są używane zarówno do nasadzeń pojedynczych, jak i grupowych. Nadaje się do cięcia.

  Porzeczka Vixne: opis i charakterystyka odmiany, pielęgnacji i uprawy

  Porzeczki, zwłaszcza czerwone, to prawdziwy magazyn witamin. Ponadto ten krzew jest ozdobą miejsca. Początkujący ogrodnicy często stają przed problemem, który rodzaj wybrać. Na porzeczkach warto zwrócić uwagę na Vixne. Ta hybryda jest wynikiem doświadczenia łotewskich naukowców T. Zvyagina i A. Viksne. Materiałem źródłowym były nasiona porzeczki Varshevicha. Pod koniec lat 90. jagoda została wprowadzona do rejestru państwowego i zalecana do uprawy w północno-zachodniej i czarnej glebie Rosji.

  Charakterystyka kultury

  Odmiana Viksne jest podzielona na 2 rodzaje: czerwony (wiśniowy lub granatowy) i biały. Wszystkie ich cechy są niemal identyczne, różnią się tylko kolorem i smakiem jagód.

  Porzeczka biała Vixne – albinos czerwony lub podgatunek odmianowy.

  Wiśniowa porzeczka, opis odmiany, którą warto dokładnie rozważyć, może osiągnąć półtora metra. Pędy mają brązowo-szary kolor, czasem nawet czarny, mają prosty kształt. Pąki są małe, podłużne. Liście są faliste, nasycony zielony kolor, pięć ostrzy.

  Kwiaty w kształcie spodka, średnie. Blossom na 15-centymetrowe szczotki. Płatki są prążkowane i blade.

  Jagody różnią się lekko wydłużonym okrągłym kształtem i obecnością wyraźnych żył. Smakują słodko i kwaśnie, co przyjemnie odświeża w upale. Jeden owoc może osiągnąć wagę do 0, 9 grama. W miazgi natrafiamy na kości. Po dojrzewaniu jagody nie są obsypywane. Zaleca się jednak zbieranie ich bez odrywania od szczotki, aby nie uszkodzić skóry.

  Podgatunek wiśni jest ciemnoczerwony, przypominający kolor wiśni lub pestek granatu, dlatego często nazywany jest granatem. Biel faktycznie ma żółtawy odcień. Przy tych różnicach piękno ogrodu się kończy. Reszta ich cech jest taka sama.

  To ważne! Czerwona porzeczka Vixne zawiera dużą ilość pektyny, która usuwa toksyny i toksyny z organizmu. Również ten typ jest uważany za najbogatszą w zawartość witaminy C.

  Vixne – porzeczka o wysokiej wydajności i mrozoodporności. Traktuje oceny sredneranny, jest stabilny przeciwko chorobom i pasożytom.

  Obie odmiany owocują przez 2-3 lata po posadzeniu. Sadząc roślinę wczesną jesienią, można osiągnąć pierwsze zbiory w lecie. To prawda, że ​​nie będzie tak dużo, około 2 kg z krzaka.

  Wiśnia porzeczkowa kwitnie zazwyczaj w maju, a do lipca jagody dojrzewają. Krzew daje maksimum owoców przez szósty rok życia. Średnio Vixne plonuje do 7 kg z buszu. Chociaż w sprzyjających warunkach można zbierać do 10 kg jagód. Innymi słowy, 1 hektar uprawy może dać 17 ton upraw.

  Agrotechnologia

  Najlepiej sadzić drzewko na początku października lub pod koniec września. Młode rodzynki muszą mieć czas, aby stać się silniejszym i zakorzenić się, zanim nastanie zimno. Dlatego margines czasowy powinien wynosić od 2 do 3 tygodni. Idealnie temperatura powietrza w czasie lądowania nie będzie niższa niż +6 stopni. Pędy pojawią się wiosną, a do lipca możesz liczyć na pierwsze zbiory. Ten krzew można sadzić wiosną. Najważniejsze – mieć czas przed obrzękiem nerek. Ale w tym przypadku jagody pojawią się dopiero w drugim roku.

  Wiele uwagi należy poświęcić sadzonce, która ma być sadzona. Najlepiej jest preferować dwuletni krzew. Ma już rozwinięte korzenie, a gałęzie są sztywne i mocne. Jeśli są pęknięcia w miejscach na korze, to w porządku. To normalne. Najważniejsze jest to, że nie ma młodych pędów i liści.

  Kolejnym ważnym etapem jest przygotowanie strony. Istnieje kilka zasad, których należy przestrzegać:

  • Miejsce do lądowania powinno być słoneczne i chronione przed wiatrem, najlepiej przy ogrodzeniu lub innym żywopłocie;
  • Gleba musi być zwilżona, ale nie bagnista. Wody gruntowe nie powinny znajdować się bliżej niż 80 cm od górnej warstwy ziemi;
  • Gleba jest koniecznie piaszczysta lub gliniasta, lekka i lekko kwaśna, w przeciwnym razie system korzeniowy porzeczki może osłabnąć, co doprowadzi do zmniejszenia plonu lub nawet śmierci plonu.

  Oczyszczamy ziemię z chwastów

  Przed sadzeniem odmian porzeczki Vixne, konieczne jest oczyszczenie terenu przed chwastami i korzeniami. Następnie wykop ziemię, aby wilgoć była lepiej wchłaniana. Nawiasem mówiąc, ta metoda optymalizuje również napowietrzanie. Te manipulacje należy wykonać na kilka miesięcy przed planowanym zejściem z pokładu. Jeśli sadzenie odbywa się wiosną, lepiej przygotować ziemię jesienią.

  Warto bardziej szczegółowo rozważyć subtelności sadzenia wiśniowej porzeczki:

  1. Po pierwsze, wykonują wcięcia około pół metra w ziemi. Odległość między sadzonkami wynosi około 1, 5 m;
  2. Przygotuj mieszankę składników odżywczych, mieszając próchnicę i torf w stosunku 1: 2 i dodając 250 g superfosfatu i trochę potasu. Nie ingeruj w popiół drzewny;
  3. Następnie tę mieszaninę wlewa się do 2/3 na studzienkę;
  4. Nie zapominaj o wodzie. Podczas sadzenia na każdym dołku potrzeba około 5 litrów;
  5. Po podlewaniu otworu należy wyprostować korzenie sadzonki i opuścić ją do ziemi pod kątem 45 stopni;
  6. Zakryj otwór i lekko dociśnij ziemię w pobliżu korzeni;
  7. Skrócić pędy porzeczki do 15 cm (powinno pozostać około 5 pąków);
  8. Ściółka do zatrzymywania wilgoci.

  Dla dobrego rozwoju jednego właściwego dopasowania nie wystarczy. Musisz wiedzieć, jak dbać o porzeczki. Odmiana Viksne odnosi się do bezpretensjonalnych roślin. Krzew będzie musiał być podlewany co 3 dni, zwłaszcza podczas kwitnienia i tworzenia jagód.

  To jest ważne. Ponadto należy regularnie usuwać chwasty. To jedyny sposób na ochronę upraw przed mszycami i zatykaniem gleby. Optymalnie rozluźnij glebę wokół krzewu, ale nie uszkadzaj korzeni.

  Jeśli chodzi o karmienie, jest ono wykonywane trzy razy. Pierwszy raz przed kwitnieniem (za pomocą mocznika lub azotanu amonu), drugi – podczas formowania się jagód (zwykle ptaków lub krowiego nawozu), trzeci – podczas jesiennego okresu przetwarzania (mieszanki potażu i fosforu).

  Wiele odmian porzeczek, między innymi, wymaga cięcia. Viksne ich nie dotyczy. Wystarczy usunąć zranione i suche gałęzie na wiosnę.

  Zalety i wady

  Podobnie jak każda roślina ogrodowa, porzeczka Vixne ma swoje mocne i słabe strony. Do zalet odróżniających tę odmianę od innych należą:

  1. Rozważana odmiana, niezależnie od tego, czy jest to podgatunek biały, czy czerwony, wytrzymuje ekstremalnie niskie temperatury, nawet bez dodatkowego schronienia;
  2. Porzeczka Vixne może wytrzymać bez wilgoci przez długi czas i łatwo przystosowuje się do zmian klimatu, temperatury powietrza;
  3. Zbiory są zawsze obfite i cieszą nie tylko oko, ale także doznania smakowe;
  4. Dojrzałe jagody nie odpadają i nie tracą swojej atrakcyjności i smaku.

  Niestety kultura nie jest chroniona przed niektórymi wadami:

  1. Narażenie na zaczerwienienie liści spowodowane mszycami;
  2. Być może niewielki spadek plonów spowodowany wczesnym dojrzewaniem nerek. Nieoczekiwane mrozy mogą uszkodzić delikatne owoce;
  3. Przy długotrwałej suszy jagody stają się małe i nabierają kwaśnego smaku;
  4. Świeże jagody nie mogą być przechowywane przez długi czas w niezmienionej formie – porzeczka szybko się pogarsza.

  Znając kilka z tych sztuczek, każdy ogrodnik będzie mógł wyhodować niesamowitą plon granatu na swojej działce.

  Related posts:

  1. Najlepsze odmiany kapusty dla regionu Kaługi: nazwa, zdjęcie i opis
  2. Najlepsze odmiany malin dla regionu Iwanowskiego: nazwa, zdjęcie i opis
  3. Poduszki Selena : plusy modeli z łabędzim puchem, opinie o firmie
  4. Ziemniaki Vympel: opis i charakterystyka, specyfika sadzenia i uprawy