Ziemniak Romano: opis i charakterystyka odmiany, recenzje, porady dotyczące sadzenia i pielęgnacji

Zimą nawóz jest nakładany na obszar wokół korzenia. W tym celu stosuje się specjalne złożone mieszanki lub obornik.

Dalie kwiaty – sadzenie, uprawa i pielęgnacja dalii

Dalie, zwane też georginiami, wywodzą się z Ameryki Środkowej, konkretnie z wyżyn Meksyku, Hondurasu i Nikaragui. Łącznie na świecie istnieje 35 gatunków, z których zaledwie trzy – Dahlia pinnata, Dahlia rosea i Dahlia coccinea trafiły przed dwoma wiekami do Europy jako rośliny ozdobne. Ogrodnicy od razu zauważyli jednak cudowną własność: dalie hodowane z nasion z zadziwiającą łatwością tworzą kolorowe hybrydy, dając nieograniczone prawie możliwości krzyżowania.

Różne odmiany dalii, fot. shutterstock

1. Dalie w naturze
2. Budowa dalii
3. Dalie – wymagania glebowe
4. Uprawa i sadzenie dalii
5. Jak i gdzie umieszczać sadzonki dalii?
6. Podlewanie i nawożenie dalii
7. Rozmnażanie dalii
8. Ochrona dalii
9. Zastosowanie dalii
10. Cechy dalii
11. Kolorystyka i kwiaty dalii
12. Odmiany dalii
13. Jak wybrać odmianę dalii
14. Dalia – pytania I odpowiedzi

Dalie z botanicznego punktu widzenia należą do rodziny astrowatych. Swoją nazwę, jak wiele innych kwiatów, zawdzięczają Karolowi Linneuszowi, który zwykł nadawać opisywanym przez siebie gatunkom nazwiska botaników – w tym przypadku „ojcem chrzestnym” stał się uczeń Linneusza, Szwed Anders Dahl.

Dalie w naturze

Ogromna większość odmian, które sadzimy dziś w ogródkach to mieszańce wspomnianych już oryginalnych gatunków Dahlia pinnata i Dahlia coccinea. Już w XIX wieku zafascynowani pięknymi, regularnymi kwiatostanami hodowcy dopracowali się kilku tysięcy odmian. I faktycznie, zróżnicowanie jest ogromne. Rośliny osiągają bowiem od 30 do 200 cm wysokości – ze źródeł historycznych wynika nawet, że Aztekowie uprawiali 6-metrowe dalie, które przyjmowały postać… drzewa. Bardzo różna jest także wielkość samych kwiatostanów zebranych w koszyczki, które mogą przyjmować formę pojedynczą, półpełną lub pełną. W Polsce odmiany o największych kwiatach, sięgających nawet 30 cm w średnicy, nazywane są powszechnie wielgoniami.

Budowa dalii

Półpełne i pełne kwiatostany miewają tak różną budowę, że laikowi czasem trudno zaliczyć je do tej samej grupy roślin. Dla przykładu, wąskie języczkowe kwiaty odmian strzępiastych przypominają chryzantemy, podczas gdy rurkowate kwiaty dalii odmian pomponowych zebrane w okrągłym koszyczku mogą łatwo kojarzyć się z astrami. Ciekawostką jest również dalia kaktusowa, której płatki przypominają sztywne igiełki i mogą być prawdziwie egzotyczną ozdobą rabaty.

Dalie – wymagania glebowe

Optymalne warunki dla dalii obejmują słoneczne stanowisko i żyzną, dobrze przepuszczalną glebę. Ziemia nie powinna mieć przy tym ani skłonności do wysychania, ani zatrzymywania wody – złoty środek „wilgotności” najlepiej zapewnić umieszczając pod rabatą warstwę drenażu ze żwiru lub drobnych kamyków. Podłoże warto jest też wzbogacić dojrzałym kompostem i porządnie spulchnić. Odczyn gleby powinien wahać się w granicach 6,5 – 7.0 pH – przy bardziej alkalicznej ziemi można dodać nieco torfu, który dodatkowo doda jej lekkości. Ponadto, dalie sadzimy w miejscu osłoniętym od wiatru, idealnie z 6-8 godzinami bezpośredniego nasłonecznienia dziennie.

Uprawa i sadzenie dalii

Dalie sadzić można w postaci nasion, karpy lub gotowych sadzonek, przy czym w gruncie umieszczać je można dopiero w maju, kiedy minie ryzyko przymrozków. Nasiona wysiewa się do doniczek w lutym i utrzymuje w cieple i wilgoci, aż do wykiełkowania. Karpę można również zawczasu pędzić na parapecie, aby w maju posadzić już bardziej rozwiniętą roślinę i szybciej doczekać się kwiatów. Standardowy okres kwitnienia dla dalii trwa od lipca do października.

Mniejsze, karłowate odmiany można sadzić w odległości 30 cm od siebie, te największe zaś wymagają minimum 90-centymetrowych odstępów.

Jak i gdzie umieszczać sadzonki dalii?

Sadzonki należy umieszczać w ziemi tak, aby wierzch bryły korzeniowej był przykryty kilkoma centymetrami ziemi. Karpę natomiast zakopuje się na głębokości ok. 20-25 cm. Po zasadzeniu sadzonki trzeba od razu porządnie podlać, natomiast karpę pozostawić na kilka dni bez podlewania – aż do wypuszczenia pędów.

Małe odmiany można sadzić do doniczek z drenażem, podczas gdy większe nadają się tylko do gruntu i to z podpórką – ciężkie kwiaty mają tendencję do łamania się.

Z czynności pielęgnacyjnych dalia wymaga jedynie usuwania przekwitłych kwiatostanów oraz okresowego, lekkiego przycinania na początku okresu wegetacyjnego – to ostatnie pobudza georginie do rozgałęziania się. U największych kultywarów zaleca się też ograniczanie liczby łodyg do 3-5, aby nadmiernie nie obciążać rośliny. Ważne jest również, aby zagon wokół pieczołowicie odchwaszczać – dalie wyjątkowo nie lubią konkurencji.

Dahlia pinnata, fot. shutterstock

Podlewanie i nawożenie dalii

Gdy roślina rozwinie już liście i pąki, należy ją regularnie i dość obficie podlewać, minimum 1-2 razy w tygodniu, a w okresach upałów nawet częściej. Nawadnianie warto łączyć z nawożeniem, którego georginie potrzebują dość często. Oficjalne zalecenia mówią o 3-4 tygodniowych interwałach, w których zasilamy dalie nawozami organicznymi lub mineralnymi, o wysokim poziomie potasu i fosforu. Należy przy tym uważać, żeby nie stosować zbyt dużych dawek, bo nadmiar azotu ogranicza rozwój karpy, a co za tym idzie, także pąków i kwiatów. Nawożenie należy zakończyć w połowie września.

Rozmnażanie dalii

Dalie najłatwiej jest rozmnożyć poprzez podział karpy. Z jednej rośliny można stworzyć dwie-trzy nowe, a samego podziału dokonuje się na wiosnę, idealnie tuż przed posadzeniem. Bezpieczniej jest przy tym posadzić nowe rośliny najpierw do donic i przez kilka tygodni trzymać je w cieple, a dopiero po wypuszczeniu pędów przesadzić na zagon.

Alternatywnie można georginie rozmnażać również z nasion. W tym celu należy pozostawić na łodygach kilka przekwitniętych kwiatów dalii i jesienią wytrząsnąć z nich nad papierem nasionka. Te przetrzymujemy zimą w suchym, chłodnym miejscu i w lutym wysiewamy do doniczek i uprawiamy początkowo w szklarni lub na parapecie.

Wreszcie, istnieje też możliwość pobrania pędów zielonych z dorosłej rośliny, ścinanych tuż nad bryłą korzeniową, i umieszczenie ich w kompoście po uprzednim zanurzeniu w ukorzeniaczu. Po dwóch tygodniach pędy powinny się ukorzenić.

Ochrona dalii

Dalia jest rośliną wieloletnią, ale nie jest w stanie przetrwać mroźnej zimy, ani w rzeczy samej nawet temperatury poniżej 5 stopni C. Z tego względu należy co roku na jesień wykopać karpę (pozbawioną wcześniej łodyg i liści) i umieścić w torfie lub piasku w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze ok. 8 stopni C, co jakiś czas podlewając. Jest to niewątpliwie najbardziej uciążliwy aspekt uprawy dalii.

Zimowanie jest nie tylko pracochłonne, ale także ryzykowne. To w tym okresie dochodzi bowiem najczęściej do rozwoju chorób grzybowych. W ramach prewencji można więc wykopane karpy opryskać zawczasu fungicydem. W okresie wegetacyjnym z kolei daliom najczęściej zagrażają mszyce oraz ślimaki, które warto zwalczać tradycyjnymi metodami. Jesienią rośliny padają też czasem ofiarą mączniaka prawdziwego astrowatych, który objawia się białym, kleistym nalotem na liściach. Jedynym ratunkiem jest oprysk środkami grzybobójczymi, które można też stosować prewencyjnie – w niższych dawkach.

Zastosowanie dalii

Dalie to jedne z najbardziej uniwersalnych roślin ogrodowych. Karłowate odmiany doskonale prezentują się w doniczkach, skrzyniach i klombach, a także jako niskie obrzeża zagonów. Łącząc różne kolory, można tym sposobem tworzyć artystyczne niemal kompozycje. A kto nie posiada własnego ogródka, może dalie z powodzeniem uprawiać na balkonie, jeśli tylko jest on odpowiednio nasłoneczniony.

Wyższe odmiany dalii doskonale wyglądają w środku zagonów – zarówno jako wielobarwna monokultura, jak i w połączeniu z astrami, nawłociami, nasturcjami, szałwią, werbeną czy bylicami. Dalie ogrodowe można też z powodzeniem wykorzystywać jako kwiaty cięte, które szczególnie pięknie komponują się w wielokwiatowych, kolorowych kompozycjach.

Cechy dalii

Jedną z cech charakterystycznych, jakimi wyróżnia się dalia ogrodowa i doniczkowa, jest bezwonność. To roślina pozbawiona zapachu, która zachwyca swoim urokiem przez długi czas, bo aż do początków października. Występuje w bardzo dużej liczbie różnorodnych odmian, co przekłada się na szeroki wybór i ułatwia poszukiwanie kwiatów spełniających rozmaite wymagania. Bogactwo podtypów wynika z łatwości krzyżowania poszczególnych szczepów, dzięki czemu w zależności od indywidualnych oczekiwań można zasadzić roślinę, która wyrośnie od 20 cm do nawet 180 cm wysokości.

Ekologia.pl poleca
Dalia biała, fot. shutterstock

Kolorystyka i kwiaty dalii

W rezultacie dużej liczby krzyżówek genetycznych gatunek podlega szerokiej kategoryzacji i jest bardzo niejednorodny. W związku z tym dalia może mieć kwiaty praktycznie dowolnego koloru i o odmiennej wielkości. W palecie barw, które przyjmuje roślina, brakuje wyłącznie czerni i niebieskiego, choć wiele wskazuje, że już niedługo hodowcom uda się je uzyskać. W przypadku niektórych odmian kwiaty osiągają średnicę nawet 30 cm, a ich kolorystka może być jedno-, dwu- lub wielobarwna.

Odmiany dalii

• olbrzymia – zwana również dzwonową lub drzewiastą, która w Polsce może rosnąć do poziomu 2,5–3 m, podczas gdy w naturalnych warunkach zdarza się, że osiąga nawet 10 m wysokości; zakwita w październiku, dlatego w naszych warunkach geograficznych nadaje się do uprawy w szklarni,
• kaktusowa – wielokolorowa odmiana uprawiana w ogrodach i na balkonach, o specyficznych, wyglądających na zaostrzone kwiatach,
• kulista – zaliczane do tej odmiany dalie mają kwiaty o okrągłym kształcie i nieco przypominają napompowane dmuchawce.

Jak wybrać odmianę dalii

Przygodę z daliami warto rozpocząć ze śmiałością. Skoro już bowiem zdecydujemy się na coroczne wykopywanie karpy i składowanie jej przez zimę, wybierzmy kilka różnych odmian, które wzbogacą ogród na różne sposoby. Szczególnie cenione są dalie dekoracyjne o pełnych, dużych kwiatach przypominających swoją perfekcją obrazki z kalejdoskopu. Do kanonu ogrodowego należą zwłaszcza ciemnoczerwona odmiana „Arabian Night”, biało-różowy „Edinburgh” czy czerwony „Duet” z białymi końcówkami. Uroczo prezentuje się również różowa, kaktusowa odmiana „Park Princess” oraz biała pomponowa odmiana „White Aster”. Świętym Graalem wśród ogrodników jest również czarna dalia o niezwykle wysokim skondensowaniu antocyjanin. A tej różnorodności będzie jeszcze przybywać – chodzą pogłoski, że naukowcy próbują wyhodować dalię idealnie niebieską, dalię pachnącą oraz dalię odporną na mróz. Jest się więc na co cieszyć!

Dalia – pytania I odpowiedzi

1. Planuje kupić dalie – kiedy sadzić tę roślinę?

W połowie maja, bo wówczas kończą się szkodliwe dla nich przymrozki. Termin ten dotyczy uprawy zarówno w donicach, jak i w glebie.

2. Jak i czym nawozić roślinę?

Możesz zaopatrzyć się w pomocne nawozy mineralne, które preferuje ten gatunek.

3. Jaki wzrost osiąga roślina?

W zależności od odmiany może rosnąc do poziomu od ok. 30 cm do nawet ponad 180 cm.

Ekologia.pl (Agata Pavlinec)

Bibliografia

1. “http://www.dahlia-nds.co.uk/about_dahlias/Dahlia_History.htm”; data dostępu: 2018-08-13
2. “https://www.gardenia.net/guide/learn-how-to-plant-and-care-for-your-dahlias”; data dostępu: 2018-08-13
3. “https://www.gardendesign.com/dahlias/”; data dostępu: 2018-08-13
4. “https://www.rhs.org.uk/advice/profile?PID=592”; data dostępu: 2018-08-13

Ziemniak Romano: opis i charakterystyka odmiany, recenzje, porady dotyczące sadzenia i pielęgnacji

Wybierając różnorodne ziemniaki do sadzenia na osobistej działce, warto przeczytać dużo literatury, aby zapoznać się z tymi gatunkami, które są przeznaczone dla określonego regionu. Na uwagę zasługuje odmiana ziemniaka Romano .

Historia ocen

Gatunek ten, wyhodowany przez holenderskich naukowców w 1994 r., Został wpisany do państwowego rejestru Rosji.

Odmiana została podzielona na strefy dla wszystkich regionów Federacji Rosyjskiej, odpowiednia zarówno do komercyjnej uprawy, jak i uprawy na małych obszarach.

Dobra wydajność bulw mówi sama za siebie, a Romano jest poszukiwany.

Opis i charakterystyka ziemniaków Romano

Aby zrozumieć, w jaki sposób Romano jest opłacalny i podatny na opiekę, należy zapoznać się z głównymi cechami i określić, co jest potrzebne do uprawy.

Ten ziemniak jest średnio wczesny i jest odmianą stołową zgodnie z jego przeznaczeniem. Łodygi są wyprostowane i średniej wysokości. Wydajność wynosi 800 gr. z każdego krzaka wykopano ziemniaki lub 600 c. na hektar.

W krzaku rośnie do 9 szt. prezentacja ziemniaków. Romano zawsze daje stabilne plony, niezależnie od warunków pogodowych i różnych stref klimatycznych. Podczas kopania ziemniaków w buszu praktycznie nie ma niedojrzałego ziemniaka.

Wybierając tę ​​odmianę, możesz być pewien, że nie pozostaniesz w zimie bez pysznych ziemniaków.

Opis odmiany:

Wskaźnik	Opis
Skórki	Gładki, jasnoróżowy
Oczy	Małe oczy
Miazga	Kremowy kolor
Formularz	Prawie okrągły kształt
Skrobia	15, 5% skrobi
Średnia waga bulwy	75 gr.
Kwiaty	Kolor czerwono-fioletowy

Towar i właściwości konsumpcyjne

Wiadomo, że część skrobi w składzie bulwy jest powyżej średniej, więc ziemniaki są gotowane, a gotowany przecier wykazuje dobre wskaźniki smaku.

Ten smak przyciąga absolutnie wszystkich, ponieważ zabrał 5 punktów z możliwych 5 .

Wygląd bulw jest dość atrakcyjny, ponieważ prezentacja wynosi 96%.

Romano doskonale nadaje się do ziemniaków puree ze względu na wysoką zawartość skrobi

Aplikacja na warzywa

Warzywo mocno wkroczyło w życie osoby uczestniczącej w różnych dziedzinach. Ziemniaki są używane:

1. W gotowaniu – przygotowując z niego nie tylko przystawkę, ale także wspaniałe niezależne potrawy – naleśniki, klopsiki.
2. W medycynie ludowej wywary są przygotowywane z kwiatów warzyw, które obniżają ciśnienie krwi i leczą gruźlicę w połączeniu z innymi lekami.
3. Bulwy biorą również udział w produkcji – alkoholu, skrobi, glukozy, gumy i innych związków.

Kultywacja krok po kroku

Kiedy i jak sadzić

Daty sadzenia zależą od regionu, w którym znajduje się ogród; ziemniaki można sadzić na Terytorium Krasnodarskim od połowy kwietnia, jeśli gleba jest dobrze ciepła. W tym regionie przymrozki praktycznie nie występują.

W regionie moskiewskim bulwy sadzi się w ziemi na przełomie maja i czerwca .

Do sadzenia wybiera się zdrowe bulwy ważące około 80 gramów. Jeśli są zbyt małe, w każdym otworze umieść dwa lub trzy kawałki. Duże są podzielone na części.

Bulwy kiełkują przed sadzeniem przez miesiąc, co zagwarantuje szybkie pędy sadzonych ziemniaków.

Miejscem sadzenia ziemniaków powinno być :

• słoneczny;
• gleba jest luźna i z dużą ilością zastosowanych nawozów azotowych;
• wybierz metodę sadzenia ziemniaków w zależności od występowania wód gruntowych.

Ważne jest, aby wybrać właściwą metodę sadzenia, ponieważ jeśli woda gruntowa leży blisko powierzchni gleby, jest sadzona na grzbietach o wysokości do 40 cm.

Czasy lądowania różnią się w zależności od regionu: od połowy kwietnia i zamówienia na początku czerwca

Care

Aby uzyskać zwiększoną wydajność ziemniaków, warto zadbać o niezbędną opiekę i przeprowadzić:

• podlewanie trzy razy w sezonie wegetacyjnym;
• nawóz
• usuwanie chwastów;
• hilling.

Nie różni się niczym od pielęgnacji innych odmian ziemniaków. Pierwsze sadzenie sadzonych ziemniaków odbywa się, gdy pojawiają się 10 cm pędy.

Warto karmić roślinę dopiero po podlaniu, a robią to:

• po pojawieniu się;
• kiedy kwitną szczyty;
• kilka tygodni po kwitnieniu.

Po każdym podlewaniu następnego dnia musisz rozluźnić i usunąć chwasty .

Opuszczanie polega na podlewaniu trzy razy w sezonie, nawożeniu i hillingu

Jak zwiększyć produktywność

Aby zwiększyć produktywność, warto przede wszystkim zadbać o ziarno, które zmienia się raz na pięć lat . Jeśli nie zostanie to zrobione, ziemniak zwyrodnia się, bulwy stają się mniejsze, a nawet całkowicie degradują.

Warto również przestrzegać pewnych zasad, aby uzyskać większą wydajność:

• sadzić warzywa tylko w ciepłej glebie;
• jeśli bulwy są duże – konieczne jest podzielenie na równe części, które będą dostępne, zarówno oczy, jak i miazga;
• nasiona powinny być całkowicie zdrowe od chorób nieodłącznie związanych z ziemniakami;
• szczyty koszone są na tydzień przed zbiorami.

Przestrzegając tych zasad, możesz uzyskać wyższą wydajność ziemniaków niż wtedy, gdy pozwolisz, aby sprawy same się skończyły.

Aby zwiększyć plon, nasiona muszą być aktualizowane co pięć lat

Jak odporny na choroby i szkodniki

Romano absolutnie nie jest podatny na zarazy bulw, ale czasami przy deszczowej pogodzie można zaobserwować na listkach.

Ma średnią odporność na parcha i różne choroby wirusowe. Rzadko ma raka .

Ponieważ ziemniaki otrzymały odporność na różne choroby, odmiana jest przechowywana przez długi czas w zimie .

Recenzje hodowców warzyw

Artyom, Nowosybirsk : „Dobry gatunek plonu, dający duży plon w porównaniu z innymi odmianami sadzonymi na tym terenie. A smak jest nie do pochwały. ”

Maxim, terytorium Krasnodar : „Moja rodzina jest zachwycona smakiem tego ziemniaka, a uprawa jest przyjemnością, ponieważ nie wymaga dużego wysiłku, w wyniku czego krzew ma duży zbiór dobrych bulw, które są nawet wielkości”.

Marina, Rostov : „Ziemniaki Romano są dobrze przechowywane, a podczas gotowania i smażenia smak jest po prostu wspaniały. Podczas przechowywania bulwy nie blakną ani nie kiełkują. ”

Ziemniaki uprawiane w prywatnym ogrodzie będą smaczniejsze niż te zakupione na rynku, dlatego warto wypróbować ten konkretny gatunek, który ma cechy utrzymania jakości, transportu i świetnego smaku.

Agrotechnica odmiany jabłoni Gloucester: wskazówki dotyczące sadzenia i pielęgnacji

Opis odmiany Gloucester można zacząć od tego, że należy do jabłek o wysokiej wydajności i późnym dojrzewaniu. Ponieważ transport jabłek jest wysoki w Gloucester, uprawiają je nie tylko ogrodnicy amatorzy, ale także przemysłowcy. Owoce drzewa mają okrągły, stożkowaty wygląd, z wyraźnymi krawędziami na wierzchu owoców. Kolor jabłka jest żółty, ma purpurowoczerwony rumieniec z wyraźnymi plamami podskórnymi. Owoce są gładkie, błyszczące o gęstej skórze. Ciało w chwili rozpadu jest jasnozielone, leżąc, staje się kremowe, słodkie, soczyste. Masa jabłek Gloucester osiąga 200 g Wiesz? Jeśli wrzucisz jabłko do wody, nie opadnie, ponieważ wynosi 25% powietrza.

Przydatne właściwości jabłek Gloucester

Jeśli powiesz, że jabłka są dobre dla ludzkiego ciała, oznacza to, że nic nie powiesz. Korzyści z jabłek Gloucester dla ludzkiego ciała są nieograniczone. Sto gramów owoców zawiera szereg mikro i makroelementów, witamin, nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych, kwasów organicznych. Naukowcy wykazali, że nierozpuszczalny błonnik zawarty w jabłkach wspomaga usuwanie cholesterolu z krwi, a rozpuszczanie pektyny usuwa cholesterol z wątroby. Sole magnezu w owocach, pektynie i kwasie askorbinowym pomagają zapobiegać rozwojowi miażdżycy i zwiększają odporność. Zdolność do normalizacji metabolizmu sprawiła, że ​​diety jabłkowe stały się atrakcyjne. Posiadają jabłka i właściwości kojące, na to zaparzoną herbatę jabłkową.

To ważne! Oprócz korzyści, jabłka mogą boleć. Nie angażuj się w diety jabłkowe dla osób cierpiących na wrzód i zapalenie żołądka.

Wybór i przygotowanie młodych sadzonek do sadzenia

Wybierając sadzonki jabłek Gloucester, należy wziąć pod uwagę, że podkładki w średnim wieku, w przeciwieństwie do karłowatych, zaczynają owocować rok później (4 rok po posadzeniu). Intensywność owocowania wzrasta każdego roku. Maksymalną ilość zbiorów można zebrać po dziesiątym roku życia sadzonki. Wybierając drzewko, musisz wyraźnie zrozumieć, jakie drzewo chcesz uzyskać – wysokie lub krótkie. Nie powinieneś brać sadzonek starszych niż dwa lata.

Znakiem wieku dwuletniej rośliny są 2-3 gałązki wychodzące z pnia. Dokładnie sprawdź korzenie i pnie, nie powinny mieć warstw i defektów, pień pod korą powinien mieć zielony kolor. Korzenie wybranego drzewa powinny być wilgotne, ale nie zgniłe. Dla najlepszego przetrwania kiełków można go zanurzyć w roztworze stymulatora wzrostu na kilka godzin. Jako środek zapobiegawczy w przypadku chorób do roztworu dodaje się fungicyd. Przed sadzeniem korzenie rośliny są prostowane, a uszkodzone są cięte, punkt cięcia jest dezynfekowany. Gotowa sadzonka jest umieszczana w otworze i przykryta ziemią. Ziemia jest dobrze staranowana i podlewana pozostałym roztworem.

Miejsce i gleba do sadzenia sadzonek jabłek

Wybierając miejsce do sadzenia sadzonek, należy wziąć pod uwagę nie tylko fakt, że powinien być słoneczny i chroniony przed wiatrem północnym, ale także, że wysokość jabłoni Gloucester wynosi do 2, 5 metra, a średnica korony wynosi około trzech metrów. Chociaż jabłonie są uważane za mało wybredne dla gleby, gleby owocujące, a także gleby gliniaste i piaszczyste, są bardziej odpowiednie do uprawy sadzonek. Kwaśne gleby ze stojącą wilgocią nie będą odpowiednie do sadzenia. Jeśli zdecydujesz się zasadzić drzewo na wiosnę, ziemia powinna się trochę rozgrzać, ale pąki powinny spać. Sadzenie sadzonek jesienią przeprowadzane na miesiąc przed rozpoczęciem mrozu.

Przygotowanie miejsca i sadzenie sadzonek jabłek

Sadzenie jabłek Gloucester odbywa się w dobrze przygotowanych dołkach, których głębokość nie jest mniejsza niż 60 centymetrów, a średnica jest większa niż jeden metr. Wydobyta gleba jest mieszana z nawozami organicznymi.

Drzewo jest prawidłowo posadzone, którego szyjka korzenia wystaje z ziemi na 2-3 cm. Jeśli sadzenie sadzonek odbywa się na glebach piaszczystych, jamę przygotowuje się w warstwach: 10 cm gliny, 15 cm pochodzenia roślinnego, pozostała warstwa gleby zmieszana z materią organiczną. Posadzone drzewo musi być obficie podlewane i ubijane obok kołka (drzewo jest przywiązane do kołka, aby rosło równomiernie). Wiesz? Doły jabłek zawierają bardzo toksyczną substancję – kwas pruski.

Jabłonie Gloucester

Kwitnące jabłko występuje w czasie srednepozdne i trwa długo. Kwiatostan składa się z 3-4 kwiatów. Żywotność pyłku szacuje się na 40-80%. Z samozapyleniem, wydajność jabłoni Gloucester nie będzie większa niż 17% kwitnienia. Aby uzyskać najwyższą możliwą wydajność 26-28%, jako zapylaczy należy użyć następujących odmian jabłek: Idared, Gala, Spartan, Jonathan, James Grieve.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji jabłoni Gloucester

Właściwa pielęgnacja jabłek to terminowa realizacja nawadniania, nawożenia, przycinania i przetwarzania chemikaliów. Uprawa jabłoni polega na wybielaniu wczesną wiosną dolnej części pni. Ponieważ biały kolor dobrze odbija promienie słoneczne, bielenie chroni drzewa przed przegrzaniem i poparzeniem słonecznym.

Jak prowadzić podlewanie

Kluczem do dobrego zbioru jabłek jest właściwe podlewanie. Wiele osób uważa, że ​​lepiej trochę nawadniać, ale często jest to złe.

Konieczne jest podlewanie jabłoni etapami:

• pierwszy raz jest podlewany przed przerwą pąków;
• następny etap jest przeprowadzany nie wcześniej niż 3 tygodnie po zakończeniu kwitnienia;
• po raz trzeci podlewano przed zbiorem przez 2 tygodnie;
• ostatnim podlewaniem jest zima, przeprowadzona w październiku, aby uniknąć zamarzania plantacji w suchą jesień.

• sadzonki do dwóch lat – 30 litrów;
• drzewa w wieku 3-5 lat – 50-80 litrów;
• Drzewa w wieku 6-10 lat – 120-150 litrów.

Co i kiedy karmić

Sadzone sadzonki w pierwszym roku nie wymagają karmienia. W miarę wzrostu drzew zwiększa się dawka dodanych składników odżywczych. Nawozy są stosowane w ciągu roku. Opatrunek i nawóz jabłoni można przeprowadzić zarówno na liściu, jak i pod korzeniem.

Wiosną pierwsze karmienie odbywa się z pojawieniem się pierwszych ulotek. Wytwarzają nawozy azotowe, które stymulują aktywny wzrost. Stosuje się następujące nawozy: mocznik 500 g lub azotan amonu + nitroammofos 40 g każdy lub obornik 5 wiader do kopania wokół pnia. W okresie kwitnienia, jeśli pogoda jest sucha, nawozy są rozcieńczane w następujących wariantach za pomocą dziesięciu litrów wody:

• superfosfat 100 g + siarczan potasu – 70 g;
• mocznik – 300 g;
• gnojowica – 2 wiadra;
• gnojowica – pół wiadra.

Latem najlepszy opatrunek najlepiej wykonać przez korzeń dolistny, ponieważ jest to najskuteczniejszy sposób na wzbogacenie rośliny wszystkimi niezbędnymi substancjami w najkrótszym czasie. Składniki odżywcze w postaci rozcieńczonego azotu, potasu i fosforu wprowadza się co dwa tygodnie od połowy czerwca. Rozpylaj nawozy w koronie rano lub wieczorem w suchą pogodę. Konieczne jest sadzenie nawozu zgodnie z instrukcjami, aby nie zaszkodzić roślinie.

Zimą nawóz jest nakładany na obszar wokół korzenia. W tym celu stosuje się specjalne złożone mieszanki lub obornik.

Wiesz? Pięć nasion jabłka zawiera dzienną dawkę jodu, niezbędną do pełnego funkcjonowania tarczycy.

Jak i kiedy przycinać

Odmiany Gloucester muszą być przycinane każdego roku. Podczas przycinania suche, połamane, zamrożone w zimie i stare gałęzie są usuwane. Aby zapobiec rozwojowi chorób i szkodników, stara kora jest zeskrobywana. Terminowe przycinanie jest nie tylko w celu zapobiegania chorobom drzew, ale także wpływa na wielkość przyszłej uprawy.

• sadzonka składa się z centralnego pnia i bocznych gałęzi;
• gałęzie twierdzące, że są centralnym pniem, są usuwane;
• wysokość pnia między poziomami rzędu 1-2nd wynosi 70-80 centymetrów, poziom 2-3-to 35-45 centymetrów;
• liczba oddziałów w kondygnacji: 1 – 5 oddziałów, 2 – 3-4 oddziałów, 3 – 3 oddziały.

To ważne! Nie żałuj drzewa podczas przycinania. Wyleczone pędy nie zapewnią właściwego zbioru.

Zapobieganie i ochrona jabłka Gloucester przed szkodnikami i chorobami

Metody wczesnego zwalczania chorób i szkodników jabłoni przeprowadza się wczesną wiosną, stosując 3% roztwór mieszaniny Bordeaux. Usuń liście opalu i oczyść ziemię wokół drzew roztworem „Nitrafen” 0, 3%. Po pojawieniu się pąków i po kwitnieniu drzewo spryskuje się 0, 5% tlenochlorkiem miedzi lub 1% mieszaniną Bordeaux. W celu zniszczenia szkodników, które przytłoczyły larwy i zarodniki chorób grzybowych, stosuje się wybielacz z kopaniem gleby.

Jabłonie odmiany Gloucester podlegają głównie atakom mszyc, motyli, jabłoni, ciem, owsików, kleszczy. Najpewniejszym sposobem zwalczania tych szkodników jest spryskiwanie 0, 3% roztworem Karbofos lub 3% roztworem Nitrafenu lub Olekuprit (400 g rozcieńczonego w 10 litrach wody). Aby uniknąć rozprzestrzeniania się kleszcza, zakażone gałęzie są odcinane, a sekcje są dezynfekowane za pomocą boiska ogrodowego.

Czas zbioru jabłek i przechowywanie Gloucester

Dojrzewanie jabłek Gloucester – koniec września. Ponieważ odmiana należy do zimy, aby w pełni ujawnić smak, który potrzebuje do odpoczynku. Jeść owoce zaczynają się w styczniu. Jeśli przechowujesz jabłka w przechowalni, pozostaną one do lutego, kiedy będą przechowywane w lodówce, okres przechowywania wydłuża się do maja. Jedz jabłka w zimie i wczesną wiosną.