Opis i cechy sadzenia bakłażana Valentina

Sadzonki bakłażana najlepiej uprawiać w specjalnej mieszance gleby – sprzedawane są w sklepach rolniczych. W razie potrzeby możesz samodzielnie przygotować glebę.

Czereśnia Ulubiony Astachow

Czereśnia Lyubimitsa Astakhova to nowa odmiana krajowej selekcji. Wyróżnia się późnym dojrzewaniem, uniwersalnym zastosowaniem owoców i dobrą zimotrwalością. Odmiana polecana do uprawy na środkowym i południowym pasie Rosji.

Ulubiony Astakhov: opis odmiany

Pomysłodawcą odmiany jest FNTS VIK im. V.R. Williamsa, zlokalizowanego w regionie moskiewskim. Czereśnia jest hodowana w Ogólnounijnym Instytucie Badawczym Łubinu. Słynny hodowca M.V. Kanshin. W 2011 roku, zgodnie z wynikami testu, Lyubimitsa Astakhova została wpisana do rejestru państwowego i otrzymała pozwolenie na lądowanie w regionie centralnym.

Opis i zdjęcie odmiany czereśni Lyubimitsa Astakhova:

duże jednowymiarowe owoce;
średnia waga 8 g;
szypułka krótka, łatwo oddzielająca się od gałęzi i miazgi;
ciemnoczerwony kolor;
naga, delikatna skóra bez kropek;
sok i miąższ bordowy;
luźna brązowa kość;
słodki smak.

Wysokość dorosłego drzewa

Drzewo jest średniej wielkości, osiąga wysokość 3-3,5 m. Czereśnia rośnie szybko i tworzy rozłożystą, zaokrągloną, owalną koronę. Kora na pniu jest ciemnoszara i łuszcząca się. Pędy są mocne, umieszczone pionowo u góry i poziomo u dołu. Gałęzie są nagie, szaro-brązowe. Liście są średniej wielkości, zielone, spiczaste u góry. Jesienią liście zmieniają kolor na czerwono-pomarańczowy. Blacha ma płaski, matowy, eliptyczny kształt.

Okres kwitnienia i dojrzewania

Pąki kwitną późno – w drugiej połowie maja. Kwiatostany składają się z 3 pąków. Kwiaty są białe, w kształcie spodków, owalne płatki są swobodnie umieszczone. Zbiory zbierane są w lipcu. Owocowanie rozpoczyna się w wieku 5 lat.

Wydajność

71,2 centów owoców usuwa się z 1 hektara nasadzeń. Jedno drzewo waży około 20-25 kg. Przeznaczenie wiśni jest uniwersalne: stosuje się je świeże, mrożone, przetwarzane na domowe przetwory.

Przenośność

Ze względu na gęstą miazgę roślina dobrze znosi długi transport. Jagody można bez problemu przechowywać w lodówce.

Tolerancja na suszę

Odporność na suszę jest średnia. Odmiana jest podlewana zgodnie ze standardowym schematem dla tej uprawy.

Mrozoodporność

Odmiana ma dobrą zimotrwalosc. Jesienią sadzenie jest koniecznie przygotowane na zimno.

Jak sadzić wiśnie Lyubimitsa Astakhov

Przed sadzeniem ocenia się warunki pogodowe, położenie terenu i warunki glebowe. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią sadzonkę i przygotować dołek.

Jak wybrać sadzonkę

Najszybciej zakorzeniają się rośliny jednoroczne i dwuletnie. Kupowane są w żłobkach lub innych sprawdzonych ośrodkach. Do sadzenia odpowiednie są sadzonki o wysokości 0,8-1 m, z mocnym przewodnikiem i 3-4 pędami. Koniecznie sprawdź drzewo i jego system korzeniowy. Wybieraj wiśnie bez ciemnych plam na korze, pęknięć, pleśni, porostów i innych wad. Podczas transportu korzenie drzewa są owinięte wilgotną szmatką i umieszczone w plastikowej torbie. Jeśli system korzeniowy jest suchy, zanurza się go w wodzie na 4-5 godzin.

Czas i schemat lądowania

Termin sadzenia wiśni zależy od warunków pogodowych. Na południu roślinę sadzi się pod koniec sezonu, 3-4 tygodnie przed zimnem, kiedy drzewa zrzucą liście. Jeśli spodziewane są wczesne przymrozki, prace pozostawia się na wiosnę. Kiedy sadzonki zostały już zakupione, zakopuje się je w okolicy i przykrywa trocinami. Po stopieniu się śniegu drzewo sadzi się zgodnie ze standardowym schematem.

Rada! Do sadzenia wybierz słoneczne miejsce z żyzną glebą.

W przypadku wiśni odpowiednie są części południowe i zachodnie, zarówno płaskie, jak i wyniesione. Kultura preferuje luźną glebę, bogatą w składniki odżywcze. Sadzonka nie rozwija się na torfowiskach, terenach piaszczystych i podmokłych. Odmiany uprawiane są na glebach piaszczysto-gliniastych i gliniastych, które dobrze przepuszczają wilgoć. Wiśnię usuwa się w miarę możliwości z gruszy, jabłoni, śliwek i innych dużych drzew. Dozwolone jest bliskie sąsiedztwo wiśni.

Przygotowanie dołu

Niezależnie od wybranego czasu, wiśnie sadzi się w przygotowanym dołku. Jest wykopywany co najmniej 3-4 tygodnie wcześniej. Do sadzenia wiosennego dół jest przygotowywany jesienią. Jeśli gleba nie przepuszcza dobrze wilgoci, na dnie wykopu układa się drenażową warstwę grubego żwiru lub keramzytu. Do ciężkiej gleby dodaje się również piasek rzeczny.

Procedura sadzenia odmiany Lyubimitsa Astakhova:

Najpierw wykopuje się otwór o średnicy 0,7 m na głębokość 0,6 m.
Dół jest do połowy wypełniony podłożem: czarną ziemią, kompostem, 170 g superfosfatu i 80 g siarczanu potasu. Następnie wlewa się 2 wiadra wody.
Po osiadaniu dołów wylewa się gliniane wzgórze, na którym umieszcza się sadzonkę.
Korzenie rośliny są rozrzucone i pokryte czarną ziemią.
Gleba jest zagęszczana, a sadzonka jest podlewana ciepłą wodą.

Więcej informacji na temat odmiany i sposobu sadzenia opisano w poniższym filmie.

Dodatkowe informacje na temat opisu odmiany czereśni Lyubimitsa Astakhova i sposobu sadzenia drzewa można znaleźć w poniższym filmie:

Ulubiona pielęgnacja wiśni Astachowa

Owocnikowanie kultury zależy bezpośrednio od opieki. Odmiana wymaga podlewania, karmienia i przycinania. Pamiętaj, aby zapewnić sadzenie zapylaczy.

Najlepszy sos i podlewanie

Wiśnie są karmione natychmiast po stopieniu się śniegu. Do gleby wprowadza się roztwór dziewanny lub mocznika. Nawożenie azotem przyczynia się do wzrostu zielonej masy i powstawania nowych pędów. Podczas kwitnienia porzuca się go na rzecz superfosfatu i soli potasowej. 35 g każdej substancji rozpuszcza się w wodzie lub osadza w glebie. Wygodne jest łączenie górnego opatrunku z podlewaniem. Kultura potrzebuje wilgoci w okresie kwitnienia i na początku owocowania. Szybkość podlewania – 10 wiader na dorosłe drzewo. Co 3 lata gleba w kręgu pnia jest wykopywana i nawożona kompostem.

Pielenie i rozluźnienie

Po zwilżeniu gleby spulchnianie wykonuje się za pomocą motyki lub kultywatora. Zabieg poprawia wymianę powietrza w glebie, dzięki czemu wiśnie lepiej wchłaniają wilgoć i minerały. Chwastów też chwastowali.

Formacja korony

Właściwe cięcie zwiększa plon drzewa, zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się chorób i szkodników. Musisz trzymać się wielopoziomowego, rzadkiego kształtu korony. Cały proces trwa 5-6 lat. Dla każdego poziomu pozostają 3-4 silne pędy, reszta wzrostu jest usuwana. Złamane, chore, zamarznięte gałęzie są corocznie cięte. Zabieg przeprowadza się wiosną lub jesienią, kiedy spowolniony jest przepływ soków wiśniowych.

Zapylacze wiśni Lyubimitsa Astakhova

Uprawa wymaga zapylacza, aby uformować plon. Obejmuje to wszystkie odmiany kwitnące w tym samym czasie. Drzewa sadzi się co 3-4 m. Jeśli nie ma możliwości umieszczenia sadzonek na miejscu, wybiera się materiał zimotrwały. Zaszczepia się na nim 2-3 odmiany wiśni. Do pomyślnego zapylenia potrzebne są inne warunki: stabilna, ciepła pogoda i brak opadów. Aby przyciągnąć pszczoły i inne owady, pod wiśniami sadzi się rośliny miododajne.

Zapylacze dla odmian czereśni Lyubimitsa Astakhova:

Bryanochka. Późna odmiana o dużych owocach o wadze 5-6 g. Wiśniowa barwa bordowa, sercowata. Jakość smaku jest wysoka, ocena ekspertów – 5 punktów. Drzewo zaczyna owocować przez 5 lat. Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością i zimotrwalością.
Weda. Słabe drzewo nie więcej niż 2,5 m wysokości.Owoce są bordowe z gęstym miąższem. Odmiana charakteryzuje się wysoką zimotrwalością. Wiśnia ma dobry smak. Drzewo o podwyższonej odporności na kokomikozę.
Zazdrosny. Odmiana zimotrwała, zapewnia stały, wysoki plon. Ma zwiększoną odporność na infekcje grzybicze. Owoce są duże, deserowe, nie pękają i są dobrze transportowane.
Prezent dla Stepanova. Odmiana o ciemnoczerwonych owocach o wadze 4 g. Słodki smak, ocena smakowa – 4,9 punktu. Czereśnia jest odporna na suszę, choroby i zimowe przymrozki. Przeznaczenie owocu jest uniwersalne.
Napoleon. Starożytna odmiana pochodząca z Europy Zachodniej. Tworzy energiczne drzewo do 6 m wysokości.Owoce duże, prawie czarne. Plon jest stabilny z roku na rok. Owoce mają dobrą przenośność.

Choroby i szkodniki czereśni Lyubimitsa Astakhova

Odmiana charakteryzuje się wysoką odpornością na choroby grzybowe. Aby chronić drzewo przed uszkodzeniem, stosuje się Hom, Horus i siarczan miedzi. Choroby objawiają się ciemnymi plamami na liściach i owocach, wysuszonymi pędami, wyciekiem dziąseł z pęknięć kory. Jeśli takie oznaki zostaną znalezione, chore części drzewa są odcinane i wykonywane są opryski. Czereśnie są również podatne na atak zwójków liściowych, mszyc, czereśni. Insektycydy Actellik lub Corsair są stosowane przeciwko szkodnikom. Przestrzeganie technik rolniczych pomaga uniknąć rozprzestrzeniania się chorób i owadów: wykopywanie gleby, zamykanie ran, czyszczenie opadłych liści.

Przetwarzanie wiśni Lyubimitsa Astakhova

Wczesną wiosną, zanim zakwitną liście, wiśnie spryskuje się roztworem Nitrafenu lub mocznika. Podczas przetwarzania niszczone są zarodniki grzybów i larwy szkodników. Oczyszczają również pień, przycinają pędy i wybielają.

Przygotowanie wiśni na zimę Lyubimitsa Astakhova

Późną jesienią wiśnie są dobrze podlewane, aby chronić korzenie przed zamarzaniem. Torf lub humus wlewa się do kręgu pnia. Młode drzewa pokryte są płótnem lub agrofibrą. Nie zaleca się stosowania folii, która jest nieprzepuszczalna dla wilgoci i powietrza. Zimą nad drzewami rzucana jest zaspa śnieżna w celu dodatkowej izolacji.

Wniosek

Czereśnia Lyubimitsa Astakhova to nowa obiecująca odmiana o wysokiej jakości dużych owocach. Charakteryzuje się wysoką wydajnością, odpornością na choroby i zimotrwalością. Odmiana nadaje się do uprawy na środkowym pasie. Podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę skład gleby i potrzebę sadzenia zapylacza.

Recenzje odmiany wiśni Lyubimitsa Astakhova

Vasiliev Egor Petrovich, 53 lata, Kaługa Kilka lat temu postanowił rozszerzyć uprawę czereśni. Żłobek poinformował o nowości Lyubimitsa Astakhova. Odmiana była dla mnie idealna, ponieważ sąsiedzi mają już rosnącego średnio późnego zapylacza. Zgodnie z opisem i zdjęciem czereśnia odmiany Lyubimitsa Astakhova wyróżnia się dużymi owocami i dobrym smakiem. Plon jest przyzwoity, drzewo nie jest dotknięte chorobami. Każdego roku prowadzę profilaktyczne zabiegi płynem Bordeaux w celu zniszczenia zarodników grzybów. Ugolnikova Maria Vasilievna, 39 lat, Vladimir Długo szukałam odpowiedniej czereśni do sadzenia na wsi. Rozważałem odmiany późne, ponieważ Bryanochka i Odrinka już rosną na miejscu. Wybrałem odmiany wiśni Lyubimitsa Astakhova zgodnie z opisem. Sadzonkę kupiłam w najbliższej szkółce. Kupiłem roślinę z zamkniętym systemem korzeniowym. Drzewo szybko zapuściło korzenie i zaczęło rosnąć.Pierwszy plon został już zebrany. Owoce, słodkie, duże, łatwo usuwają się z gałęzi. Czereśnia Lyubimitsa Astakhova jest dobra świeża, dodaję ją do kompotów i dżemów.

Popularne Wiadomości

Wczesna odmiana papryki przeznaczona do uprawy w gruncie

Papryka uważana jest za jedną z ulubionych roślin uprawianych samodzielnie w ogrodzie. To warzywo jest równie dobre w każdej formie. I możesz z powodzeniem uprawiać wcześnie dojrzewającą paprykę na otwartym polu i zbierać bogate zbiory, wybierając odpowiednią odmianę. Należy zwrócić uwagę na następujące wskaźniki:Okres dojrzewania.Smak.Masa owocowa.Iloś…

Pomidory Bull’s Heart

Odmiana pomidora Serce byka jest słyszane przez wszystkich ogrodników. Wiele zdjęć z gigantycznymi owocami w dłoniach krąży po stronach i stronach internetowych poświęconych lecie i udanym zbiorom.Gigantyczny rozmiar mięsistych pomidorów i ich oryginalny smak sprawiają, że odmiana Bovine Heart jest stałym mieszkańcem działek ogrodników i ogrodników. Przy dobrych zbio…

Bardzo wcześnie dojrzewająca papryka szklarniowa

Wczesna słodka papryka szklarniowa jest łatwa w uprawie. Wystarczy przestrzegać wszystkich zasad techniki rolniczej.Zalety wczesnej słodkiej paprykiIstnieje wiele odmian. Są określane według różnych kryteriów.W miejscu uprawy – szklarnia, na otwarty teren (lub uniwersalny).Zgodnie z prędkością dojrzewania owoców – bardzo wczesne dojrzewanie (wczesne), średnie dojrzewanie, późne dojrzewanie.Według wysokości …

Jak przetwarzać sadzonki pomidorów z czarnej nogi

Czarna nóżka sadzonek pomidorów jest chorobą grzybową. Każdy hodowca warzyw amator, który uprawia sadzonki, spotyka go przynajmniej raz. Dorosłe rośliny pomidora również mogą cierpieć z powodu grzybów chorobotwórczych, ale znacznie rzadziej.Musisz wiedzieć, jak chronić sadzonki pomidorów przed czarną nogą. Bezczynność doprowa…

Opis i cechy sadzenia bakłażana “Valentina”

Bakłażan Valentine F1 to owocna wczesna dojrzała hybryda holenderskiej selekcji. Przyciąga naszych ogrodników pysznymi owocami i niewymagającą pielęgnacją. Dowiemy się o wszystkich cechach tej odmiany, jak ją uprawiać na naszej stronie i jak osiągać wysokie plony.

Walentynkowy bakłażan nie ma goryczy

Walentynkowe bakłażany dobrze się trzymają

Charakterystyka hybrydowa

Hybryda “Valentina” została wyhodowana przez holenderską firmę MONSANTO HOLLAND BV Została wpisana do Rosyjskiego Rejestru Państwowego w 2007 roku. Nadaje się do uprawy na działkach prywatnych – w gruncie otwartym i zamkniętym.

Opis rośliny

Krzewy odmiany Valentine można podzielić na oberżyny średniej wielkości lub wysokie. Rośliny mają mocną, prostą łodygę i duże kwiaty.

Opis krzewów bakłażana Valentine F1:

półrozkładalny;
wysokość – 80-90 cm;
owłosione, jasnofioletowe łodygi;
liście średniej wielkości, ząbkowane na krawędziach;
kwiaty są biało-fioletowe, o średnicy 3-4 cm.

Owoc

Owoce bakłażana Valentine F1 mają tradycyjny wygląd dla tej kultury.

kształt – w kształcie kropli, wydłużony;
długość dojrzałych owoców – 20-26 cm;
pogrubiona, dolna część płodu osiąga 5 cm średnicy, górna – 4 cm;
średnia masa owoców – 200-250 g;
skóra jest cienka, błyszcząca, łatwa do czyszczenia;
miąższ kremowo-biały z małymi nasionami;
smak miąższu jest przyjemny, bez goryczy.

Produktywność i owocowanie

Bakłażan Valentine F1 należy do odmian wcześnie dojrzewających. Owoce dojrzewają 60-75 dni po przesadzeniu. Pierwsze bakłażany w klimacie umiarkowanym zbierane są w lipcu. Maksymalna waga owoców to 300 g.

Plon bakłażana Valentine F1:

w terenie otwartym – 2,8-3 kg na 1 mkw. m;
w warunkach szklarniowych – do 5 kg na 1 mkw. m.

Zakres użytkowania

Wykorzystuje się owoce oskubane w fazie dojrzałości technicznej:

W gotowaniu. Są gotowane, smażone, duszone, pieczone.
Do pustych miejsc. Bakłażany zbiera się na różne sposoby – są suszone, mrożone, konserwowane, marynowane.

Odporność na choroby i szkodniki

Ta holenderska odmiana odznacza się wysoką odpornością, ale w niesprzyjających warunkach uprawy może zostać zaatakowana przez szkodniki i choroby. Przy wysokiej wilgotności na hybrydę wpływają grzyby, ale jest ona odporna na mozaikę tytoniową.

Odmiana może być atakowana przez szkodniki:

mszyca;
Chrząszcze Colorado;
przędziorek;
ślimaki.

Zalety i wady walentynkowego bakłażana

Holenderska hybryda ma wiele zalet, dla których uprawiają ją nasi ogrodnicy.

Możliwość dostosowania do różnych warunków atmosferycznych. Hybryda mocno znosi niekorzystne wpływy zewnętrzne, nie reagując na zimno ani ciepło upuszczając pąki i kwiaty.
Wysoka wydajność.
Niewymagający do warunków wzrostu.
Ze względu na niewielką ilość nasion owoce mają delikatną strukturę.
Owoce są tej samej wielkości.
Dobra przenośność.
Wysokie bezpieczeństwo. Owoce, umieszczone w suchym i chłodnym pomieszczeniu, mogą leżeć cały miesiąc bez znaczącej utraty wyglądu i smaku.

Odmiana nie ma oczywistych wad. Niektórzy ogrodnicy mogą nie lubić:

Kształt owocu. Bakłażany rosną dość cienko, a wiele z nich przypomina bakłażany w kształcie gruszki, z dużym zgrubieniem dna.
Smak owocowy. Nie wszyscy ogrodnicy są zadowoleni ze smaku hybrydy. Również „Valentina” nie jest lubiana przez tych, którzy wolą owoce o dużych nasionach.

Cechy sadzenia i uprawy odmian

Zaleca się uprawę bakłażanów metodą sadzonkową. Pozwala na uzyskanie silnych, żywotnych roślin i wczesne zbiory – pierwsze owoce zbiera się w środku lata.

Przygotowanie gleby

Sadzonki bakłażana najlepiej uprawiać w specjalnej mieszance gleby – sprzedawane są w sklepach rolniczych. W razie potrzeby możesz samodzielnie przygotować glebę.

Aby przygotować glebę na sadzonki, wymieszaj w równych częściach:

kompost lub humus;
torf;
piasek;
małe trociny lub perlit.

Do dokładnie wymieszanej mieszanki dodaje się popiół – 1 szklankę na wiadro lub saletra – 10 g. Glebę wzbogacamy również mocznikiem – 1 łyżkę rozpuszcza się w 10 litrach. l. nawozy.

wyczucie czasu

Dokładny czas sadzenia nasion zależy od regionu uprawy. Wybierając termin siewu, należy wziąć pod uwagę czas sadzenia oraz czas trwania wzrostu sadzonek. Od momentu siewu do gotowości trwa około 2 miesięcy.

W regionach o klimacie umiarkowanym wysiew nasion do uprawy sadzonek oberżyny odbywa się od drugiej połowy lutego do połowy marca.

Wysiew nasion bez kiełkowania

Nie ma potrzeby kiełkowania nasion bakłażana. Ale można je dezynfekować nadtlenkiem wodoru lub promotorem wzrostu.

Sadzonki bakłażana uprawia się w oddzielnych pojemnikach. Robią to bez zrywania, ponieważ sadzonki mają bardzo delikatny system korzeniowy, a przesadzanie im szkodzi. Dlatego nasiona wysiewa się bezpośrednio do doniczek lub kaset, a nie do dużych pojemników.

Procedura siewu nasion:

Napełnij doniczki przygotowaną kompozycją lub zakupioną mieszanką gleby. Nie zagęszczaj gleby.
Zrób małe wgłębienia na środku doniczki. Posadź nasiona na głębokość 1-1,5 cm.
Umieść tylko jedno nasiono w jednym zagłębieniu.
Podlać uprawy i posypać ziemią.
Przykryj garnki lub kasety przezroczystym materiałem i umieść w ciepłym, dobrze oświetlonym pomieszczeniu.
Utrzymuj temperaturę w ciągu dnia od +26 do +28 ° C, aw nocy od +15 do +16 ° C.

Pielęgnacja sadzonek

Wysiew bakłażanów wymaga codziennej pielęgnacji – konieczne jest utrzymanie temperatury powietrza, wilgotności gleby, terminowe nakarmienie wyhodowanych sadzonek oraz zapewnienie odpowiedniego oświetlenia.

Reżim temperaturowy

Podczas uprawy jakichkolwiek sadzonek, w tym bakłażana, temperatura otoczenia zmienia się w zależności od wieku.

Cechy reżimu temperaturowego:

Godziny dzienne

Sadzonki potrzebują długich godzin dziennych. Jeśli słońce nie wystarcza, stosuje się dodatkowe sztuczne oświetlenie.

Funkcje trybu światła:

Do oświetlenia wskazane jest zainstalowanie specjalnych fitolampów o czerwono-niebieskim spektrum światła, które jest korzystne dla roślin. Dzięki takim lampom sadzonki można uprawiać nawet w słabo oświetlonych pomieszczeniach.
Godziny dzienne powinny wynosić 10 godzin.

Podlewanie

Sadzonki potrzebują regularnej wilgoci. Główną zasadą nawadniania sadzonek jest regularność, która musi uwzględniać stan gleby.

wodę do nawadniania należy podgrzać do +20 ° C;
gleba jest nawilżana podczas wysychania, średnia częstotliwość podlewania wynosi raz na 2 dni;
nadmiar wilgoci jest niedopuszczalny – sadzonki mogą zachorować na czarną nogę.

Podczas podlewania zaleca się stosowanie leków przeciwgrzybiczych – „Fundazol” lub „Gauspin”.

Top dressing

Jeśli sadzonki są uprawiane w żyznej, dobrze nawożonej mieszance gleby, możesz obejść się bez górnego opatrunku. W przeciwnym razie sadzonki będą musiały być karmione.

Jak karmić sadzonki:

Skrop 2-3 razy roztworem Kristaliny. Aby przygotować roztwór, 6-8 g leku rozcieńcza się w 10 litrach wody.
Rozpuść 30 g superfosfatu i 10 g mocznika w wiadrze z wodą, zalej sadzonki gotowym roztworem.

Przesadzanie sadzonek

2 tygodnie przed sadzeniem sadzonek na otwartym terenie sadzonki zaczynają twardnieć – są wyprowadzane na ulicę. Najpierw o 20 minut, potem każdego dnia wydłuża się czas trwania „spacerów”, osiągając stopniowo kilka godzin.

Rośliny wymagają stwardnienia, aby lepiej przystosować się do nowych warunków – nasłonecznienia i nagłych zmian temperatury.

Sadzonki gotowe do przesadzenia powinny mieć co najmniej 5 prawdziwych liści. Wysokość sadzonek wynosi 20-25 cm Kolejną oznaką gotowości sadzonek jest pojawienie się pąków.

Procedura przesadzania sadzonek do ziemi:

Przygotuj miejsce docelowe. Powinien to być dobrze oświetlony obszar, na którym rosły rośliny strączkowe lub melony. Wykop go i nawozić superfosfatem (30-50 g na 1 m2), popiołem drzewnym (1 szklanka na 1 m2) i siarczanem potasu (15-20 g na 1 m2).
Wykop dołki na sadzonki – w odstępach co 25-30 cm, jeśli gleba jest gliniasta, do dołków dodaj garść piasku. Pomiędzy sąsiednimi rzędami należy zachować odstęp 60-70 cm Głębokość otworów 15 cm.
Przed sadzeniem zalej studnie wodą – około 500 ml na dołek.
Umieść sadzonkę w dołku. Pogłębić do liści liścienia, posypać ziemią i lekko ubić.
Podlej rośliny ponownie i ściółkuj – suchą trawą lub igłami. Zamiast naturalnej ściółki można użyć ciemnej folii – układa się ją między rzędami.

Zaleca się przeszczepianie bakłażanów na otwarty teren wieczorem przy spokojnej pogodzie.

Aby nie powodować nadmiernego gromadzenia się zielonej masy, należy przestrzegać dawkowania podczas karmienia bakłażanów infuzją dziewanny. Nie więcej niż 500 ml roztworu wlewa się pod jeden krzew (200 ml naparu dziewanny rozcieńcza się w 10 litrach wody).

Uprawa w szklarni

Bakłażany w regionach o chłodnym lecie nie są sadzone na otwartym terenie, ale w nieogrzewanych szklarniach lub schroniskach filmowych.

Cechy uprawy bakłażana w szklarni:

Bakłażany Valentina sadzi się w szklarniach od około 10 do 20 maja.
Wzór lądowania jest podobny do otwartego terenu – 60×30 cm.
Krzewy podlewamy tylko ciepłą wodą 2 do 4 razy w tygodniu.

Pielęgnacja bakłażana na zewnątrz

Hybryda „Valentine” jest bezpretensjonalna i wymaga jedynie standardowej pielęgnacji. Ważne jest, aby zapewnić kulturze minimalne niezbędne warunki wzrostu – ciepło, wodę, żywność.

Bakłażany uprawia się na zewnątrz tylko w regionach o ciepłym lecie – na południu Rosji. Na środkowym pasie zaleca się sadzenie ich w szklarniach lub pod osłonami filmowymi.

Optymalna temperatura dla wzrostu i rozwoju bakłażanów wynosi od +28 do +30 ° C. W niższych temperaturach kultura pozostaje w tyle w rozwoju.

Podlewanie i karmienie

Podlewanie bakłażana jest niezbędnym środkiem agrotechnicznym, od którego bezpośrednio zależy rozwój rośliny i jej plon.

Po raz pierwszy posadzone bakłażany są podlewane nie wcześniej niż 5 dni po posadzeniu.
Wlej bakłażany pod korzeń.
Najlepszą porą na podlewanie jest poranek.
Temperatura wody od +26 do +28 ° C
Częstotliwość podlewania na otwartym polu wynosi 2-4 razy w tygodniu.

Opatrunek górny łączy się z podlewaniem, aby nie spalić korzeni roślin.

Schemat opatrunku górnego:

2-3 tygodnie po przesadzeniu na otwarty teren bakłażany karmione są “Kemira” lub “Solution”. W wiadrze z wodą rozcieńczyć 1 łyżkę. l. nawozy. Tempo karmienia dla jednego krzewu wynosi 500 ml. Możesz także użyć dowolnej materii organicznej.
Na etapie pączkowania dodaje się fosfor i potas. W wiadrze z ciepłą wodą rozcieńczyć 1 łyżkę. l. siarczan potasu i 1,5 łyżki. l. azotan amonowy.
Podczas formowania się jajników wprowadza się „koktajl” azotowo-fosforowy. W 10 l wody rozpuszcza się 25 g superfosfatu i soli potasowej. Rzucanie popiołu drzewnego nie będzie zbędne – 1 szklanka na 1 m2. m.
Miesiąc przed zbiorem rośliny otrzymują rozpuszczony superfosfat i sól potasową – rozcieńcza się je w wiadrze z wodą w 1 łyżce. l. każdy składnik.

Pielęgnacja gleby

Po każdym podlewaniu glebę należy ostrożnie poluzować. W bakłażanie korzenie są wystarczająco blisko powierzchni, więc należy bardzo ostrożnie poluzować.

Po spulchnieniu gleba jest ściółkowana – próchnicą, suchą trawą lub innym odpowiednim materiałem.

Formacja krzewów

Bakłażan Valentina F1 wyróżnia się wysokimi i dość rozłożystymi roślinami. Ale nie wymagają specjalnego przycinania, wystarczą minimalne środki.

Zawiązać tuleje do podpór – kołki.
Przeprowadzić przycinanie sanitarne – odrywać wysuszone liście i pędy.

Zapobieganie chorobom i szkodnikom

Hybryda Valentine jest odporna na wirusy, ale mogą na nią wpływać choroby grzybowe.

Zalecane w profilaktyce:

Leczenie „Fitosporyną” lub „Cyrkonią”, aby zapobiec atakowi grzybów.
Spryskiwanie ziemi popiołem drzewnym odstraszy ślimaki.

Między łóżkami zaleca się sadzenie roślin o silnym zapachu – na przykład nagietka lub nagietka.

Choroby i szkodniki

W niekorzystnych warunkach wzrostu i braku profilaktyki nawet odporna hybryda może być dotknięta chorobami (wirusowymi i bakteryjnymi) oraz szkodnikami.

Możliwe choroby hybrydy Valentine:

Zaraza późna. Towarzyszy temu pojawienie się brązowych plam na liściach. Z biegiem czasu plamy przechodzą w pędy i owoce. Roślina umiera. Aby zapobiec chorobom, bakłażany opryskuje się fungicydami zawierającymi miedź – płyn Bordeaux, siarczan miedzi, tlenochlorek miedzi i inne.
Czarna plama bakteryjna. Objawy to czarne plamy z żółtą obwódką. Owoce pokryte są wrzodami. Rośliny opryskuje się „Fitoflavin-300”.
Szara zgnilizna. Pojawia się przy wysokiej wilgotności. Liście pokryte są szarymi plamami. Opryskiwanie „Horusem” pomaga pozbyć się choroby.

Najbardziej niebezpieczne szkodniki:

Mączlik. Małe motyle, których larwy wysysają soki z rośliny. Zaleca się podlewać pod korzeń „Aktara”.
Mszyca. Spryskanie roztworem popiołu i mydła do prania pomaga się go pozbyć. Wymaganych jest kilka zabiegów. W przypadku masowego rażenia użyj „Iskra”, „Strela” itp.
Stonka ziemniaczana. Zaleca się spryskiwanie preparatami „Corado” i „Aktara”. Możesz zbierać chrząszcze ręcznie.
Pająk. Przy niewielkiej liczbie szkodników odcina się pajęczyny i uszkodzone części roślin. Zalecane jest spryskiwanie roztworem amoniaku.

Zbiór i przechowywanie

Owoce zbiera się w miarę dojrzewania. Zrywa się je po osiągnięciu dojrzałości technicznej, gdy skóra nabiera ciemnofioletowego odcienia. Długość dojrzałego owocu powinna wynosić 20-25 cm.

Wskazówki dotyczące zbierania i przechowywania:

Zbiór owoców rozpocznij pod koniec lipca – w miarę dojrzewania. Przeprowadzić czyszczenie masowe wraz z nadejściem chłodu.
Pokrój owoce sekatorem.
Zebrane owoce przechowuj w chłodnym miejscu. Okres przydatności do spożycia wynosi 1 miesiąc.
Nie wybieraj zielonych bakłażanów – są niejadalne, a także przejrzałe. Ich miąższ jest gorzki, a nasiona stają się szorstkie.
Owoce wyjmuj co kilka dni, aby uniknąć przejrzałości. Jeśli skórka owoców stała się matowa, wyblakła, oznacza to, że są przejrzałe. Muszą zostać zerwane, w przeciwnym razie spowolnienie tworzenia nowych owoców.

Wskazówki od doświadczonych hodowców

Nie ma nic trudnego w uprawie bakłażanów Valentine F1, ale są tajemnice, które pomogą ci uzyskać bogate zbiory, unikając strat.

Wskazówki od doświadczonych ogrodników:

Po przesadzeniu sadzonek do szklarni nie spiesz się, aby je podlać. Niech minie 5-6 dni.
Podczas podlewania pod jeden krzak wlej co najmniej 500-1000 ml wody.
Podlewaj rośliny tylko ciepłą wodą. Wlej wodę pod korzeń, woda nie powinna spaść na liście.
Rozsypany na ziemi popiół posyp wodą – szkodniki nie tolerują zapachu mokrego popiołu.
Bakłażany dobrze dogadują się z niską zielenią – koperkiem, szczawiem i czosnkiem. Ale sąsiedztwo z pomidorami jest niedopuszczalne. Obie uprawy – bakłażan i pomidor – należą do psiankowatych, a ich bliskość szkodzi sobie nawzajem. Cierpią na te same choroby i mają tych samych wrogów owadów.

Recenzje ogrodników

★★★★★ Raisa, 40 lat, letnia rezydentka, obwód Biełgorod Od 3 lat uprawiam odmianę Valentina. Wykazał się wczesnym dojrzewaniem i owocowaniem, w połowie lipca zaczynam zbierać pierwsze owoce. Smak jest przyjemny, w niczym nie ustępuje najlepszym odmianom. Jedynym minusem są cienkie owoce. ★★★★★ Oleg, 50 lat, ogrodnik, obwód moskiewski. Odmianę “Valentina” uprawiam w szklarni z poliwęglanu. Krzewy są wysokie, trzeba je związać. Hybryda jest mało wymagająca, szybko rośnie i zawsze nadaje się do zbioru. Minus – co roku musisz kupować nasiona.

Ukryj Dodaj swoją recenzję

Imię, miasto

Oszacowanie

swoją opinię

Holenderska hybryda “Valentine” dobrze prezentuje się na naszych szerokościach geograficznych. W tej różnorodności bezpretensjonalność z powodzeniem łączy się z wysoką wydajnością. Zapewniając kulturę minimalną opiekę, z każdego metra kwadratowego można uzyskać 3-5 kg wysokiej jakości i smacznych bakłażanów.