Berberys czerwony – sadzenie, uprawa, pielęgnacja, cięcie
wysokość: 0,5 – 3 m
Berberys Berberis – uprawa, pielęgnacja, cięcie, formowanie
Berberys nie tylko stworzy gęsty żywopłot, ale też – w przypadku wielu odmian – ożywi krajobraz czerwoną barwą liści i owoców. Oto zasady pielęgnacji i cięcia berberysu oraz wymagania środowiskowe.
Więcej o roślinie poniżej:
Berberys (Berberis)
kategoria: krzewy
stanowisko: słońce, półcień
wysokość: 0,5 – 3 m
mrozoodporność: do -25°C
odczyn gleby: obojętny, lekko kwaśny, kwaśny
preferencje glebowe: żyzna, piaszczysto-gliniasta, przepuszczalna
podlewanie: średnio
barwa liści/igieł: zielona, żółta, czerwona, fioletowa, brązowa
barwa kwiatów: żółta
pokrój: krzaczasty, kolumnowy, płożący
okres kwitnienia: maj-czerwiec
wysiew: jesień
rozmnażanie: sadzonki półzdrewniałe lub zdrewniałe, siew
trwałość liści: sezonowe, zimozielone
zastosowanie: rabaty, skarpy, żywopłoty, roślinność okrywowa, tarasy, roślina jadalna, zieleń miejska
tempo wzrostu: szybkie
Berberys – sylwetka
Berberys to gęsto rosnący krzew, naturalnie występuje w lasach wschodniej Azji. Krzewy te, w zależności od gatunku, dzieli się na zrzucające liście i wiecznie zielone. Najpopularniejsze są odmiany o czerwonych liściach, zwłaszcza berberys Thunberga. Od maja na krzewach pojawiają się żółte kwiaty, a od września jagodopodobne owoce.
Berberys – cechy rozwojowe
Berberys, w zależności od gatunku, osiąga wysokość od 30 cm do 4 m. Berberys Thunberga zrzuca na zimę liście i ma lejkowatą formę wzrostu. Gatunki o rozłożystym pokroju, jak berberys gruczołowaty Berberis verruculosa i berberys Juliany Berberis julianae, są wiecznie zielone.
Stanowisko dla berberysu
Berberysy najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych do półcienistych. Gatunki wiecznie zielone są z reguły nieco bardziej wrażliwe na mróz i najlepiej czują się w miejscach osłoniętych od wiatru, jasnych, ale nienasłonecznionych. Krzewy korzenią się płasko i przyjmują się w niemal każdym podłożu ogrodowym. Najbardziej odpowiada im podłoże przepuszczalne i świeże (do suchego).
Sadzenie berberysu
Najkorzystniejszą porą na sadzenie berberysów zrzucających liście jest koniec jesieni. Formy wiecznie zielone sadzi się wczesną jesienią lub wiosną.
Berberys – pielęgnacja
Odmiany wiecznie zielone powinno się jesienią obficie nawadniać i zaraz po kwitnieniu przycinać. Cięcie odmian zrzucających liście przeprowadzamy późną zimą. W trakcie cięcia odmładzającego krzewy przycinamy na wysokość od 30 do 50 cm.
Berberys – zastosowanie
Berberys może być sadzony w formowanym żywopłocie lub uprawiany w nasadzeniach swobodnie rosnących.
Porada
Pielęgnując krzewy , musimy uważać na ostre ciernie. Cięcie powinniśmy obowiązkowo wykonywać w rękawicach.
Berberys czerwony – sadzenie, uprawa, pielęgnacja, cięcie
Berberys Thunberga, berberis thunbergii, znany również jako kwaśnica, berberys czerwonolistny lub berberys czerwony, pochodzi z Japonii. Wśród licznych gatunków berberysów, obejmujących około 190 przedstawicieli, właśnie berberys Thunberga należy do najbardziej cenionych krzewów. Miododajna roślina wykształciła wiele odmian, o ciekawych kształtach i oryginalnych barwach, dzięki którym uprawa tego dekoracyjnego krzewu znajduje wielu zwolenników.
Ogrodnik – gdzie szukać ofert?
Poniżej przedstawiamy ponad 13 000 sprawdzonych ogrodników w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:
Berberys czerwony, czyli berberys o czerwonych kwiatach wspaniale wygląda w ogrodzie i na każdej rabacie robi wrażlenie, warto więc go posadzić.
Berberis thunbergii – krzewy ozdobne w ogrodzie
Berberys czerwony jest atrakcyjnym krzewem przez cały rok. Krzewy ozdobne dorastają do 1,5 m wysokości, przyjmując prawie kulisty pokrój. Liczne cierniste pędy, o purpurowo brązowym ubarwieniu, są łukowato wygięte i obsypane drobnymi listkami, o długości około 3 cm, przybierającymi jesienią piękne kolory. Żółte dzwonkowate kwiaty pojawiają się obficie w czerwcu, pojedynczo lub w pąkach, po 2-4 na gałązkach. Niewielkie owoce, długości 1,5 cm, o intensywnie karminowym zabarwieniu, często pozostają na krzewie do wiosny. Zdobią zimowe ogrody i stanowią apetyczną przekąskę dla ptaków. Jeśli zainteresował cię ten temat, sprawdź w tym miejscu więcej informacji o berberysach.
Uprawa i pielęgnacja berberysów nie jest trudna. Gatunki które gubią liście na zimę są całkowicie mrozoodporne i mają niewielkie wymagania glebowe. Najlepiej zadbać o sadzenie berberysów na stanowisku słonecznym, w przepuszczalnej, lekko kwaśnej ziemi, chociaż równie dobrze będą rozwijały się na glebach suchych i wapiennych. Krzewy zimozielone wymagają żyźniejsze gleby, umiarkowanie wilgotnej i lekko kwaśnej.
Berberys czerwonolistny dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza, stąd częste sadzenie berberysów w miejskiej przestrzeni. W ogrodach można sadzić rośliny pojedynczo lub w grupach. Pięknie prezentują się z innymi roślinami, np. z różami oraz z irgami. Gatunki niskie możemy zastosować na niewysokie formowane żywopłoty, na szpalery, a także do nasadzeń na skalnikach. Dobrze udaje się uprawa roślin w pojemnikach. Sprawdź także inspiracje na krzewy na żywopłot zebrane w tym miejscu.
Berberys czerwony – najciekawsze odmiany
Berberis thunbergii ‘Atropurpurea’ – przez cały czas wegetacji wytwarza liście o jaskrawoczerwonym ubarwieniu. Jesienią liście ciemnieją, przybierając kolor intensywnie czerwony. Starsze berberysy obsypane są czerwonymi owocami. W ogrodzie sprawdzają się w nasadzeniach samodzielnych oraz wykorzystywane są na formowane żywopłoty.
Berberis thunbergii ‘Atropurpurea Nana’ – jest niewielkim krzewem,dorastającym do 50 cm. Roślina, o kulistym pokroju i czerwono listnym ubarwieniu, pięknie wygląda w ogrodach skalnych, jako niziutki żywopłot, a także na zboczach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.
Berberis thunbergii ‘Red Chief’ – krzew dorasta do 2 m wysokości.Wyróżnia się rozłożystym pokrojem. Na zwisających pędach tworzy purpurowobrązowe liście, jesienią wybarwiające się na kolor szkarłatny. Żółte kwiaty pojawiają się w maju.Sprawdź także inspiracje na krzewy ozdobne zebrane w tym miejscu.
Berberis thunbergii ‘Red Torch’ – dorasta do 0,5 m wysokości. Zimozielone liście wybarwiają się na szkarłatnoczerwono. Berberys tej odmiany nie kwitnie. Polecany jest do uprawy w pojemnikach oraz na rabatki, ogrody skalne i na nieformowane żywopłoty.
Berberys czerwony to wspaniała ozdoba do każdego ogrodu. Jego uprawa i pielęgnacja nie są trudne. Liczne odmiany mają intensywnie czerwony kolor.
Berberis thunbergii ‘Bagatelle’ – należy do odmiany karłowej. Wyróżnia się płasko kulistym pokrojem, a także bardzo ostrymi cierniami. Docelowo dorasta do 0,5 m wysokości. Czerwonobrązowe liście jesienią przybierają kolor purpurowy. Liście opadają na zimę. Kwiaty pojawiają się w maju.
Berberis thunbergii ‘Coronita’ – odmiana karłowa, dorastająca do 1 m wysokości. walorem krzewu, o rozłożystym pokroju, są purpurowe liście, obrzeżone zielonożółtą obwódką, opadające na zimę. Żółte kwiaty pojawiają się w maju, a czerwone owoce w sierpniu i wrześniu. Najodpowiedniejszym stanowiskiem jest miejsce słoneczne, o umiarkowanie wilgotnym podłożu. Jeśli szukasz więcej inspiracji, przeczytaj o tawule gęstokwiatowej w tym artykule.
Berberis thunbergii GOLDEN RUBY ‘Goruzam’ – jest odmianą niską, o średnicy do 30 cm. Krzew ma atrakcyjny kulisty pokrój. Na krótkich czerwonych pędach znajdują się liczne, gęsto rosnące liście, które wiosną wybarwione są na pomarańczowożółto. Kolor liści zmienia się latem na soczyście czerwony, natomiast jesienią, zanim opadną, liście stają się szkarłatne. Ozdobą jest złocista obwódka na ich obrzeżu. Berberys nadaje się do uprawy w pojemnikach, na rabatach oraz w ogrodach wrzosowiskowych. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych oraz lekko zacienionych.
Polecane nawozy – zobacz ceny!
Berberys czerwony – pielęgnacja
Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych zaliczamy przycinanie pędów, co spowoduje ładne zagęszczenie krzewu. W czasie zabiegu wycina się pędy stare lub uszkodzone, a pozostawia młode. Tak przeprowadzone cięcie umożliwia odmłodzenie berberysów. W trakcie przycinania możemy pokusić się o formowanie krzewu, nadając mu atrakcyjny kształt.
Berberys Thunberga jest rośliną dobrze znoszącą zmiany pogodowe. Nie trzeba pamiętać o częstym podlewaniu krzewów, sprawdzając jedynie, czy gleba jest umiarkowanie wilgotna. Wodę kierujemy do podłoża, unikając zmoczenia liści. Sadzenie berberysów na miejsca stałe, w postaci żywopłotów wymaga zachowania odstępów, około 25 – 40 cm. Berberys czerwony można rozmnażać z nasion, łatwo dostępnych, ponieważ krzew każdego roku wydaje nasiona, natomiast odmiany rozmnaża się przez sadzonki, ukorzeniane w szklarniach. Jeśli szukasz inspiracji, sprawdź informacje o bukszpanie na żywopłot zebrane w tym artykule.
Berberys pośredni ‘Red Jewel’
Berberys pośredni ‘Red Jewel’ jest niewysokim krzewem uzbrojonym w ostre potrójne ciernie. Ale oprócz walorów obronnych może się pochwalić dekoracyjnymi, błyszczącymi liśćmi, które kilka razy w roku zmieniają barwę.
Spis treści
Jak wygląda?
Jak uprawiać?
Gdzie posadzić?
Opis rośliny
Berberys pośredni (Berberis ×media) odkryty został w latach 50. XX wieku w Holandii. Jest mieszańcem Berberis hybrydo-gagnepinii ‘Chenaultii’ i Berberis thunberga. Odmiana ‘Red Jewel’ powstała samorzutnie (tak zwany sport) jako mutacja odmiany ‘Parkjuweel’, będącą typowym reprezentantem gatunku, który samodzielnie nie jest uprawiany.
Krzew jest niewysoki – dorasta do 1,5 m wysokości i podobnej szerokości – i ma zwarty, kulisty pokrój ukształtowany przez długie, lekko przewieszające się pędy gęsto oblepione drobnymi liśćmi nadającymi roślinie niepowtarzalny charakter. Liście są sztywne, skórzaste, błyszczące na wierzchu, odwrotnie jajowate, całobrzegie, niewielkie, 2-3-centymetrowej długości.
Fot. Monika Szczepaniak (APZ), Agnieszka Żukowska (APZ)
Mają tę przewagę nad liśćmi innych krzewów, że kilka razy w roku potrafią zmienić kolor. Młode wiosenne liście są purpurowe, później stają się purpurowo-zielone lub nawet zielone , jeśli roślina rośnie w cieniu, a nie w słońcu, jak lubi, na spodniej stronie białawe. Jesienią przybierają purpurowo-czerwoną barwę. W łagodniejsze zimy pozostają na roślinie, nadal ją zdobiąc.
Majowo-czerwcową dekoracją berberysu pośredniego są drobne żółte, miododajne kwiaty zebrane po 3-4 w niewielkie grona zwisające spod liści. Drobne, kuliste, granatowe owoce dojrzewają we wrześniu i długo pozostają na roślinie.
Fot. Ewa Łuczak (APZ)
Wymagania i uprawa
Berberys pośredni to dziecko słońca. Na w pełni oświetlonym stanowisku ukazuje pełną gamę intensywnej purpury, bordo oraz czerwieni . Posadzony w półcieniu także świetnie daje sobie radę, choć jego liście pozostają wtedy bardziej zielone, ale za to krzewy są mniej narażone zimą na przemarzanie.
Berberysy słyną ze swojej odporności na suszę i zanieczyszczenie powietrza oraz tolerancji na warunki glebowe. Do prawidłowego wzrostu wystarczy im przeciętne, przepuszczalne ogrodowe podłoże (nie ciężkie) o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Choć krzew jest odporny na suszę, to jesienią i wiosną warto mu zapewnić więcej wilgoci niż w pozostałe miesiące.
Miejsce pod uprawę powinno być zaciszne, osłonięte od wiatru, bowiem odmiana ‘Red Jewel’ w ostre zimy może przemarzać (strefa 6b). Na obszarze na wschód od Wisły krzew należy okrywać na zimę. Jeśli mimo to przemarznie, wystarczy go przyciąć, a szybko się zregeneruje.
Gdzie posadzić?
Berberys pośredni może być sadzony w naturalnych bądź formowanych żywopłotach i szpalerach albo pojedynczo lub w grupach na rabatach. Dobrze rośnie w pojemnikach .
Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl