Sadzenie i pielęgnacja jeżyn czarna satynowa
Jesienią wykonaj przycinanie sanitarne, aby usunąć uszkodzone gałęzie.
Śliwka wiśniowa (śliwka) Podróżnik
Śliwka wiśniowa Traveller to bezpretensjonalna odmiana o krótkim okresie dojrzewania. Hybryda jest ceniona za wysoki plon soczystych owoców i odporność na większość chorób grzybowych. Z zastrzeżeniem zabiegów agrotechnicznych, corocznie daje stabilne zbiory śliwki wiśniowej.
Historia hodowli
Odmiana śliwki (wiśnia-śliwka) Traveller została wyhodowana przez naukowców GV Eremina i L. Ye. Velenchuka, pracowników Krymskiej Doświadczalnej Stacji Hodowlanej Wszechrosyjskiego Instytutu Badawczego Przemysłu Roślinnego NI Wawiłowa, w 1977 roku. krzyżując śliwkę wiśniową Tavricheskaya i chińską śliwkę Burbank. Przeznaczona do uprawy w regionach Centralnego, Północnego Kaukazu, Centralnej Czarnej Ziemi i Północno-Zachodniego. Od 1986 roku odmiana jest wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych.
Opis kultury
Drzewo owocowe ma zaokrągloną koronę i osiąga wysokość 3-3,5 m. Pień jest średnio rozgałęziony, z gładką jasnoszarą korą i dużą ilością soczewicy. Liście tej śliwki wiśniowej mają owalny kształt ze spiczastą końcówką, błyszczącą powierzchnię z lekkim pokwitaniem. Z każdego pąka powstają 2 białe kwiaty o wyraźnym aromacie, który przyciąga owady. Na zdjęciu śliwki wiśniowej Traveller podczas kwitnienia widać, że płatki są duże, długi słupek otoczony jest wieloma żółtymi pręcikami.
Zgodnie z opisem biologicznym śliwki czereśniowej Traveler owoce w stadium dojrzałości technicznej mają masę 19-28 gramów. Czerwonawo-fioletowa skórka śliwki jest gładka, z lekkim woskowym nalotem. Miąższ charakteryzuje się pomarańczowym kolorem, lekką kwasowością i zawartością cukru. Kamień śliwkowy Traveler jest średniej wielkości i wagi.
Specyfikacje
Hybryda śliwki rosyjskiej Traveler jest uprawiana w wielu regionach ze względu na jej zdolność do wytwarzania wczesnych zbiorów nawet w mroźne zimy. Uprawa odmiany nie wymaga od ogrodników znacznych wysiłków. Plum Traveler rzadko jest dotknięta chorobami grzybiczymi, natomiast jest wrażliwa na wilgoć i wiosenne przymrozki.
Odporność na suszę i zimotrwałość
Jedną z cech charakterystycznych śliwki czereśniowej Traveler jest dobra odporność na niskie temperatury w okresie zimowym. Drzewo owocowe może wytrzymać do -30 ° C, co odpowiada strefie klimatycznej 4. Zagrożeniem są nawracające przymrozki podczas formowania pąków śliwkowych. Gwałtowny spadek temperatury prowadzi do opadania kwiatów.
Hybryda śliwki i śliwki wiśniowej charakteryzuje się umiarkowaną tolerancją na suszę. Kultura równie źle reaguje na wysoką wilgotność gleby i brak wody, zwłaszcza w czasie upałów. Niedostateczne podlewanie powoduje częściowe zrzucanie liści i jajników. Woda stojąca prowadzi do zgnilizny korzeni.
Zapylenie, okres kwitnienia i dojrzewania
Obfite kwitnienie śliwek Traveller w centralnej Rosji rozpoczyna się w trzeciej dekadzie kwietnia. Niskie wiosenne temperatury mogą opóźnić pojawienie się pąków o 1 do 2 tygodni. Śliwa rosyjska jest samopłodna. Zaleca się sadzenie śliwek i śliwek czereśniowych innych odmian, np. Skoroplodnaya lub Chinese, jako zapylaczy dla śliwki czereśniowej Traveler. Okres dojrzewania wynosi 2-2,5 miesiąca od daty powstania jajników. Plon można zbierać na początku lipca.
Produktywność i owocowanie
Recenzje śliwki (śliwki wiśniowej) Podróżnicy od ogrodników wskazują na wysokie plony na przestrzeni lat. Z jednego drzewa starszego niż 4-5 lat można zebrać 35-40 kg owoców. Wskaźnik ten osiąga się dzięki dużej liczbie jajników o stosunkowo małych rozmiarach owoców.
W okresie masowego dojrzewania owoców konieczne jest terminowe zbieranie plonów, nie czekając na ich zrzucenie. Odmiana Traveler charakteryzuje się niską jakością utrzymania. Śliwka wiśniowa, która spadła z gałęzi, szybko się psuje i gnije.
Zakres owocu
Soczysty, słodki miąższ śliwki Traveller o przyjemnym kwaskowatym smaku służy do różnego rodzaju konserwacji i konsumpcji świeżych owoców. Dżem i sok z miąższem otrzymały wysoką ocenę smakową. Śliwka doskonale nadaje się do zamrażania i przygotowywania kompotów.
Odporność na choroby i szkodniki
Podobnie jak większość hybryd, Podróżnik jest odporny na poważne choroby, które atakują drzewa owocowe. Niesprzyjające warunki pogodowe w postaci przedłużających się deszczy przy wysokich temperaturach powietrza mogą prowadzić do pojawienia się chorób grzybiczych.
Ogrodnicy zwracają uwagę na odporność odmiany na szkodniki, przestrzegając jednocześnie środków zapobiegawczych chroniących przed szkodliwymi owadami.
Zalety i wady
Opracowany przez hodowców Plum Hybrid Traveler łączy w sobie kilka najlepszych cech krzyżówek:
- krótki okres dojrzewania;
- odporność na niskie temperatury;
- wysoka wydajność;
- odporność na moniliozę i clotterosporię.
W recenzjach o śliwce wiśniowej Traveler odnotowuje się bezpretensjonalność drzewa owocowego i stabilne zbiory słodkich owoców o wyraźnym owocowym aromacie. Wśród wad tej odmiany wyróżniają się:
- małe owoce z trudnymi do obrania pestkami;
- krótki okres przechowywania plonów i brak możliwości transportu;
- niska odporność na długie okresy suszy.
Dobrze wiedzieć! Dojrzałe owoce śliwki rosyjskiej po zbiorze przechowuje się w lodówce nie dłużej niż 3-4 dni.
Funkcje lądowania
Odmiana śliwki wiśniowej Traveler zakorzenia się na miejscu i wyróżnia się plonem, zależnym od warunków, technologii sadzenia i właściwej pielęgnacji. Przed umieszczeniem w ogrodzie z drzewem owocowym należy wziąć pod uwagę wymagania kultury.
Zalecany czas
Niezależnie od regionu, w którym będzie uprawiana hybryda Traveler, optymalny czas na sadzenie młodego drzewa przypada na miesiące wiosenne. Zaleca się sadzenie śliwki wiśniowej przed zakwitnięciem pąków. W takim przypadku sadzonka z powodzeniem ukorzeni się w sezonie i dobrze wytrzyma zimę. W regionach południowych dozwolone jest sadzenie śliwek jesienią po opadnięciu liści. Przed nadejściem przymrozków powinno pozostać 2-2,5 miesiąca na przystosowanie systemu korzeniowego przez drzewo.
Wybór odpowiedniego miejsca
Duża ilość owoców i ich smak zależą bezpośrednio od obszaru, na którym rośnie śliwka wiśniowa Russian Traveller. Ten rodzaj śliwki potrzebuje dużo światła słonecznego. W cieniu dużych drzew lub domów na śliwce wiśniowej wiąże się mniej owoców. Kultura kochająca ciepło rozwija się lepiej na obszarach chronionych przed wiatrem. Zaleca się sadzenie śliwek rosyjskich w pobliżu małych budynków i ogrodzeń.
Ważny! Występowanie wód gruntowych powinno mieć miejsce na głębokości co najmniej 1-1,2 metra od powierzchni ziemi.
Jakie rośliny można, a jakich nie można sadzić obok śliwki wiśniowej
Śliwka czerwonoowocowa The Traveller dobrze czuje się w ogrodzie obok drzew pestkowych. Eksperci zalecają łączenie na miejscu różnych odmian tego samego gatunku, które będą dla siebie nawzajem zapylaczami. Nie sadzić psiankowatych, dużych krzewów ani wysokich drzew w pobliżu drzewa.
Wybór i przygotowanie materiału do sadzenia
W szkółkach preferowane są jednoroczne lub dwuletnie sadzonki śliwki czereśniowej Traveler, wyhodowane z sadzonek lub z pędów korzeniowych. W porównaniu z drzewami szczepionymi wyróżniają się lepszą przeżywalnością i odpornością na zimno.
Sadzonki śliwki powinny mieć gładkie, wyprostowane pędy i rozwinięty system korzeniowy. Należy upewnić się, że na drzewach nie ma uszkodzeń mechanicznych i oznak choroby. Przed sadzeniem sadzonek z otwartym systemem korzeniowym roślinę należy potraktować stymulatorem wzrostu.
Algorytm lądowania
Za 2-3 tygodnie przygotowuje się dół do sadzenia drzewa. Zalecana głębokość otworu to 70 cm, średnica – 100 cm. Algorytm lądowania obejmuje kilka kolejnych etapów:
- Glebę miesza się ze zgniłym kompostem i szklanką popiołu drzewnego.
- Za pomocą suwaka na dno otworu wlewa się żyzną warstwę.
- W odległości 20 cm od środka dołu wbijany jest wysoki kołek w celu podparcia.
- Korzenie sadzonki rozłożone są na powierzchni kopca.
- Ostrożnie wypełnij dziurę pozostałą ziemią.
- Przywiąż roślinę do kołka i rozsyp ziemię wokół drzewa.
Ważny! Szyjka korzeniowa śliwki powinna wznosić się 5-7 cm nad ziemią.
Kontynuacja opieki nad kulturą
Sadzenie i pielęgnacja śliwki czereśniowej Traveler nie różni się znacząco od innych odmian. Rosyjska śliwka przez większość czasu nie wymaga uwagi i wysiłku od ogrodnika. Technika rolnicza polega na podlewaniu, ściółkowaniu gleby i zapobieganiu chorobom. Szczególną uwagę należy zwrócić na ukształtowanie korony.
Rok po posadzeniu konieczne jest skrócenie pędów o 1/3 długości i zdezynfekowanie ściętych miejsc. W przyszłości formowanie korony odbywa się corocznie w miesiącach jesiennych. Gałęzie wyrastające do wewnątrz, pędy chore i uszkodzone należy odciąć, a także skrócić mocno zarośnięte w ciągu sezonu.
Podlewanie śliwki Traveller jest ważne w pierwszych tygodniach po posadzeniu sadzonki oraz przy suchej pogodzie. Przez resztę czasu drzewo ma wystarczającą ilość naturalnych opadów. Aby utrzymać wilgoć, wskazane jest zapewnienie glebie warstwy ściółki. Wprowadzenie saletry amonowej i soli potasowej w okresie tworzenia jajników ma korzystny wpływ na plon.
Choroby i szkodniki
Jedną z zalet odmiany śliwki czereśniowej Traveler jest odporność na choroby grzybowe i szkodliwe owady. W większości przypadków wystarczy w odpowiednim czasie wykonać profilaktyczny oprysk pędów i wybielić pień śliwy. Do przetwarzania stosuje się roztwór siarczanu miedzi lub 1% płynu Bordeaux. W przypadku rozprzestrzenienia się na terenie mszyc i błonkówki, drzewa należy spryskać środkiem owadobójczym. W celu ochrony przed gryzoniami zaleca się wiązanie pnia drzewa gałęziami świerkowymi.
Wniosek
Śliwka wiśniowa Traveller jest uprawiana w większości regionów ze względu na mrozoodporność kultury. Popularność odmiany tłumaczy się wysokim plonem wczesnych owoców przy niskich kosztach pracy. Ogrodników przyciąga możliwość zdobycia witaminowych owoców na początku lipca. Przydatne informacje o cechach uprawy śliwki wiśniowej Traveler w filmie
Opinie
Ogrodnicy dzielą się swoimi opiniami na temat śliwki wiśniowej Traveler w regionie moskiewskim.
Witalij Nosow, 50 lat, Lipieck
Odmiana jest lubiana przede wszystkim dlatego, że co roku drzewo porastają śliwki. Niektóre gałęzie trzeba nawet podeprzeć, żeby się nie złamały. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, jeśli przykryjesz ziemię trocinami i spryskasz ją przed szkodnikami na wiosnę.
Nadieżda Goworowa, 62 lata, Chimki
Podróżnik został zasadzony 5 lat temu. Jedyny mankament to bardzo luźny miąższ, więc radzę nie czekać, aż śliwki się kruszą i gniją na ziemi. Lepiej zebrać z gałęzi i natychmiast przetworzyć na dżem. Smak jest doskonały.
Sadzenie i pielęgnacja jeżyn czarna satynowa
Wśród ogrodników bardzo popularny jest jeden z najbliższych krewnych malin, jeżyny. Istnieje co najmniej czterysta odmian krzewów o soczystych, smacznych i bardzo zdrowych jagodach. Ale jedną z najpopularniejszych odmian jest Black Satin. Opis odmiany różni się nieco od jagód, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Został wyhodowany przez dr Scotta z University of Carbondale w amerykańskim stanie Illinois.
- Opis i charakterystyka
- Zalety i wady
- Uprawa i pielęgnacja
- Zasady lądowania
- Jak dbać
Opis i charakterystyka
Odwieczny krzew jeżyny należy do rodzaju Rubus. Wśród wielu odmian tej rośliny wyróżnia się odmiana bezkolcowa. To jeden z przedstawicieli różowej rodziny. Krzew częściowo osłonięty, którego pędy są dość grube, początkowo rosną w górę, ale po osiągnięciu wysokości około 1,5 m zaczynają pochylać się w kierunku ziemi pod własnym ciężarem. Co więcej, bicze rośliny rozprzestrzeniają się już po powierzchni ziemi, osiągając długość do 5-7 m, co stwarza potrzebę umieszczania gałęzi jeżyny na kratce i formowaniu krzaka.
Pędy jeżyny są grube, okrągłe w przekroju i całkowicie pozbawione kolców. Ich kolor zmienia się z wiekiem. W młodym wzroście ma głęboki zielony, nasycony odcień. W miarę dojrzewania pędy ciemnieją i nabierają żółtawo-brązowego koloru. A w drugim roku życia brązowieją.
Ponadto ich grubość może dochodzić do 3 cm średnicy. Charakterystyczną cechą rośliny jest kruchość pędów. Oznacza to, że na przykład przy próbie zgięcia gałęzi do ziemi, aby przykryć je na zimę, nie ugną się, ale pękną. Dlatego przy uprawie jeżyny należy wziąć to pod uwagę i ustawić młode pnącze na podporach we właściwym kierunku, najlepiej poziomo.
Również w opis odmiany nie sposób nie wspomnieć o niezwykłej sile wzrostu pędów. W aktywnym okresie wegetacyjnym dorastają do 6-7 cm dziennie. Ta odmiana jeżyny jest podatna na powstawanie dużej liczby pasierbów, co jest warunkiem wstępnym do dodatkowej pracy nad kształtowaniem krzewu. Ponadto praca ta musi być wykonana terminowo. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest prawie całkowity brak wzrostu korzeni i niekontrolowane rozprzestrzenianie się rośliny w całym ogrodzie.
Liście krzewu są złożone, składają się z 3-5 blaszek liściowych z ząbkowaną krawędzią. Mają jasnozielony kolor i mocną strukturę.
Kwitnienie jeżyny rozpoczyna się w czerwcu i trwa do końca sierpnia. Ciekawe, że na każdej roślinie można jednocześnie zobaczyć kwiaty i jagody na różnych etapach dojrzewania. Kwitnące kwiaty jeżyny mają liliowo-różowy odcień. Są bardzo delikatne i szybko blakną na słońcu. Po dniu są już bladoróżowe, a po 2-3 dniach stają się całkowicie białe..
Sadzenie i pielęgnacja jagód na zewnątrz
Główną zaletą tej odmiany są owoce. Jeżyny charakteryzują się niezwykle obfitym owocowaniem. Średnio każdy krzew rośliny rodzi od 10 do 15 kg owoców w jednym sezonie. Ale dzięki kompetentnej technologii rolniczej i odpowiedniej pielęgnacji doświadczeni ogrodnicy mogą zwiększyć plony do 25 kg. Owocowanie trwa od drugiej połowy lata do samych mrozów. Młode krzewy owocują w drugim roku po posadzeniu.
Jagody na gałęziach krzewu rosną w wiszących skupiskach po 13-15 sztuk. Uzasadniając nazwę swojej odmiany, gdy są dojrzałe, nabierają opalizującego czarnego koloru. Owoce są kulisto-wydłużone. Są dość duże, mogą osiągnąć 8 g. Ponadto największe z nich znajdują się na wierzchołkach gałęzi. Młode rośliny produkują mniej jagód, ale są większe w porównaniu do starszych krzewów. Im starsza roślina, tym więcej przynosi jagód, ale mniejszych. Inną cechą tej odmiany jest to, że im mniejsza jagoda, tym większa jej gęstość..
Walory smakowe jagód tej odmiany jeżyny w dużym stopniu zależą od stopnia dojrzałości. W fazie dojrzałości technicznej owoce mają gęstą miazgę o słodko-kwaśnym smaku. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości pojawia się słodycz i delikatny, orzeźwiający aromat. Doświadczeni ogrodnicy, którzy są zaznajomieni z tymi cechami odmiany, mogą z łatwością odróżnić dojrzałe technicznie owoce od dojrzałych jagód..
Do transportu i przechowywania usuwają lekko niedojrzałe owoce. Jagody zebrane z dojrzałych krzewów nadają się do tych samych celów. Jagody zebrane w fazie absolutnej dojrzałości należy spożyć lub przetworzyć w dniu zbioru ze względu na ich miękkość i soczystość. Zbiór zaleca się co 2-3 dni. Przejrzałe jagody tracą smak i są podatne na szarą zgniliznę.
Princess Berry – roślina na osobistą działkę
Zalety i wady
Prawie każda roślina ma swoje plusy i minusy. Niewątpliwe zalety tej odmiany to:
- wysoka produktywność z wydłużonym okresem owocowania;
- gładkie, pozbawione kolców pędy rośliny sprawiają, że pielęgnacja i zbiory są przyjemniejsze;
- głęboko osadzony system korzeniowy pozwala jeżynie bez problemu znosić okresy suszy;
- brak wzrostu korzeni ułatwia pielęgnację krzewu;
- odporność na większość chorób i szkodników, dzięki czemu przy uprawie jeżyn nie można stosować środków chemicznych;
- roślina jest doskonałą rośliną miododajną.
Niektórzy ogrodnicy zauważają również wady tej odmiany. Ale jest ich znacznie mniej niż zalet. Ponadto znając cechy odpowiedniej techniki rolniczej, niektóre niedociągnięcia można łatwo naprawić.. Do negatywnych cech tej odmiany jeżyny należą:
- pędy rośliny o znacznej grubości są bardzo delikatne, łatwo łamią się po zgięciu. Rozwiązanie problemu: prawidłowe, wygodne dla ogrodnika umiejscowienie młodych pędów zanim osiągną sztywność;
- niestabilność szarej zgnilizny. Rozwiązanie: terminowe zbiory. Niedopuszczalne jest pozostawianie przejrzałych jagód na gałęziach;
- krótki okres trwałości i słaba przenośność jagód. Rozwiązanie: zbierać jagody w stanie technicznej dojrzałości do transportu. Zaleca się zamrażanie dojrzałych jagód, które nie są spożywane w ciągu dnia. Dzięki tej metodzie przechowywania owoce jeżyny zachowują swoje właściwości;
- stosunkowo niska zimotrwalosc – do -22 ° С. Rozwiązanie: zbuduj schronienie na zimę.
Niektórzy ogrodnicy przypisują długość okresu owocowania wadom odmiany. W regionach o wczesnym początku zimy, zbiory jeżyny nie mają czasu na osiągnięcie pełnej dojrzałości. Ale z drugiej strony ta sama cecha tej odmiany pozwala cieszyć się świeżymi, smacznymi i bardzo zdrowymi jagodami od prawie połowy lata do bardzo mrozu.
Black Satin nie daje wzrostu korzeni, dlatego nie stosuje się metody rozmnażania przez odrosty korzeni. Użyj kilku innych metod czarna satyna hodowlana jeżyny:
- Posiew.
- Wegetatywnie:
- sadzonki;
- wierzchołki gałęzi;
- warstwowanie;
- ogonki liściowe.
Za najłatwiejszy sposób rozmnażania uważa się ukorzenienie wierzchołków pędów. Prace trwają około początku sierpnia. Aby to zrobić, odetnij zdrowy, silny pęd o długości około 30 cm, a do sadzenia wykop rowek o głębokości co najmniej 20 cm, w którym koniec przygotowanego pędu jest opuszczany i posypywany ziemią około 10 cm, w ten sposób z jednego pędu uzyskuje się do czterech młodych krzewów.
Sadzenie i pielęgnacja malin tybetańskich (truskawkowych)
Uprawa i pielęgnacja
Aby uprawiać jeżyny, musisz poprawnie wybrać odpowiednią stronę. Ta roślina nie jest zbyt wymagająca w specjalnych warunkach. Jednak uprawiając go na obszarach silnie zacienionych, nie będzie możliwe osiągnięcie maksymalnego plonu. Dlatego wskazane jest wybranie słonecznego obszaru dla rośliny. Należy również wziąć pod uwagę kruchość pędów jeżyny. Teren musi być chroniony przed wiatrem, który w przypadku silnych podmuchów może łatwo złamać gałęzie krzewu.
Nie zaleca się sadzenia jeżyn na glebach o nadmiernej wilgotności. Może to spowodować gnicie korzeni roślin. A gleba z nadmiarem wapienia lub soli prowadzi do chlorozy jeżyn, która objawia się żółknięciem liści i zielonych części rośliny..
Zasady lądowania
Za najlepszy czas sadzenia młodych krzewów jeżyny uważa się okres przed rozpoczęciem pęcznienia pąków wczesną wiosną. Odpowiednia jest również druga połowa września, ale z obowiązkowym schronieniem młodych sadzonek na zimę.
W razie potrzeby przesadzaj krzewy jeżyny, należy to zrobić przed kwitnieniem lub po zbiorach, czyli późną wiosną lub wrześniem. Zaleca się uwzględnienie cech strukturalnych systemu korzeniowego roślin. Lądowanie powinno być głębokie. Technologia sadzenia Blackberry ma kilka cech:
- przygotowane otwory, których głębokość powinna wynosić co najmniej 50 cm, są obficie podlewane wodą;
- odległość między sąsiednimi krzewami powinna wynosić co najmniej 100 cm;
- sadzonka jest opuszczana do przygotowanego dołka wraz z glinianą grudką i ostrożnie posypana ziemią;
- ściółkowanie gleby wokół młodej sadzonki jest obowiązkową procedurą;
- sadzoną roślinę przycina się na trzy pąki.
Podczas sadzenia nie stosuje się nawozów! To jest bardzo ważny punkt. Zapłodniona roślina może zacząć owocować już w pierwszym roku, a to zjawisko jest niepożądane, ponieważ osłabia młodą roślinę, która jeszcze nie dojrzała przed pierwszą zimą. Nawozy można stosować od drugiego roku życia krzewu jeżyny.
Jak dbać
Jeżyny są mało wymagające w pielęgnacji. Wynika to z właściwości rośliny. Przede wszystkim jest to podwiązka. Pędy rosną bardzo szybko i stają się twarde. Dlatego ważne jest, aby na czas stworzyć właściwy kierunek gałęzi. Już na wysokości młodych pędów około 40 cm gałąź należy zgiąć do ziemi i tymczasowo zamocować w tej pozycji. Ponadto, po odczekaniu, aż pęd osiągnie długość większą niż 1,2 m, zostaje zwolniony i przywiązany poziomo do przygotowanej podpory. Technika ta pozwala, przygotowując się do zimy, łatwo usunąć wygięte pędy z podpór i położyć je pod zadaszeniem..
Winogrona Aleshenkin: opis odmiany, sadzenie i pielęgnacja
Kolejnym ważnym punktem w pielęgnacji krzewu jest przycinanie.. Jest produkowany w trzech etapach:
- W lipcu wierzchołki młodych pędów szczypią na wysokości około 100-120 cm, co powoduje wzrost wyrostków bocznych.
- Wiosną następnego roku, zanim pąki zaczną puchnąć, usuwa się pędy boczne rosnące na wysokości do 40 cm od ziemi. Gałęzie znajdujące się powyżej tego znaku przycina się do 40 cm.
- Jesienią, po zakończeniu owocowania, gałęzie te są całkowicie usuwane.
Podlewanie jeżyn powinno być terminowe i umiarkowane. Przy braku wilgoci owoce rośliny stają się małe i tracą soczystość. Nadmiar wilgoci może prowadzić do zepsucia systemu korzeniowego.
Aby zwiększyć plon jeżyny, konieczne jest nawożenie. Nawóz pogłówny zaczyna produkować od drugiego roku życia rośliny. Wiosną zaleca się stosowanie nawozów azotowych w ilości 5 kg próchnicy i 10 g mocznika na 1 m2. Jesienią stosuje się nawozy potasowe i fosforanowe – odpowiednio 100 gi 25 g.
Do szkodników, których boją się jeżyny, należą roztocze jeżyny. W celach profilaktycznych krzewy jeżyny należy spryskać naparem ze skrzypu.
W strefach klimatycznych, w których zimowe mrozy spadają poniżej -22 ° C, gałęzie jeżyny należy na ten okres przykryć.
Doświadczeni ogrodnicy mają specyfikę sadzenie i pielęgnacja jeżyn Black Satin nie powodują żadnych trudności. Ponadto ta odmiana może być wykorzystywana jako roślina ozdobna, tworząc na swoim miejscu piękne kompozycje, oplecione winoroślą jeżynową z pędzelkami jagód i kwiatów. Ponadto, ze względu na zdolność tej odmiany do nie zrzucania liści przez długi czas, dekoracyjność takich kompozycji utrzymuje się do późnej jesieni..
Opis i charakterystyka wiśni Zhukovskaya
Odmiana wiśni Zhukovskaya jest bardzo popularna wśród letnich mieszkańców i ogrodników. Jest ceniony za bezpretensjonalną opiekę i produktywność. Ale nadal musisz znać niektóre cechy uprawy tej odmiany, aby uzyskać oczekiwany plon.
Historia odmian hodowlanych
Rozwój odmiany prowadzili pracownicy Ogólnorosyjskiego Instytutu Genetyki i Hodowli im. Michurina – Zhukov S.V. i Kharitonova E.N. Starali się stworzyć odporną na zimno, odporną na choroby, owocną odmianę wiśni. W 1947 roku pozwolono rosnąć wiśni Żukowskiej.
Regiony zagospodarowania przestrzennego tej odmiany to Central, Central Black Earth, Nizhnevolzhsky, Srednevolzhsky.
Charakterystyka odmiany
Drzewo jest średniej wielkości o zwartej koronie. Owoce są ciemnoczerwone, o wadze 3,5-4,0 g. Miąższ jagód Żukowskiej jest soczysty, o słodko-kwaśnym smaku, bardziej wiśniowy.
Zimotrwalosc. Cherry Zhukovskaya jest dobrze przystosowana do cech klimatycznych środkowej strefy Federacji Rosyjskiej. Odmiana charakteryzuje się średnią zimotrwalością, dlatego w rejonie centralnym drzewo dobrze znosi zimę, aw północnej części Federacji Rosyjskiej istnieje ryzyko przemarznięcia pąków wiśni.
Odporność na choroby i szkodniki. Cherry Zhukovskaya nie jest bardzo podatna na większość chorób związanych z wiśniami. Odmiana odporna na kokomikozę, plamistość pierścieniową.
Zapylanie. Odmiana wiśni Zhukovskaya jest samozapłodna. Oznacza to, że wiśnie będą dawać obfite plony tylko wtedy, gdy obok nich będą drzewa zapylające. Należą do nich następujące odmiany wiśni:
- Lyubskaya;
- Vladimirskaya;
- Griot Ostheimsky;
- Apukhtinskaya;
- Młodość.
Dojrzewanie i produktywność jagód. Drzewo zaczyna owocować w wieku 4 lat, a maksymalny plon osiąga po 10 latach. Jeśli chodzi o czas zbiorów, wiśnia Zhukovskaya w regionach centralnych dojrzewa w połowie lipca. Plon odmiany jest niestabilny. W złym sezonie, nawet przy odpowiedniej pielęgnacji, drzewo wyda nie więcej niż 4 kg owoców. Ale w sprzyjających warunkach pogodowych można uzyskać do 12 kg jagód.
Obszar zastosowań. Jagody trzeba zbierać w pełni dojrzałe, wtedy można je zastosować uniwersalnie: można je stosować na świeżo lub na przetwory i desery.
Zalety i wady odmiany
Główne zalety tej odmiany to:
- mało wymagający dla techniki rolniczej;
- wydajność;
- dobra tolerancja na jagody zbierane mechanicznie, co umożliwia uprawę wiśni w warunkach przemysłowych.
- bezpłodność;
- duży rozmiar kości;
- prawdopodobieństwo zamarznięcia nerek na wiosnę.
Funkcje lądowania
Pomimo swojej bezpretensjonalności Żukowskaja wymaga przestrzegania pewnych zasad podczas lądowania. Zapewni to dobry wzrost i rozwój drzewa, a następnie doskonałe owocowanie.
Daty sadzenia drzewek
W przypadku odmiany Zhukovskaya sadzenie jest dopuszczalne zarówno wiosną, jak i jesienią, ale z zastrzeżeniem:
- Na Central Lane jesienne sadzenie przeprowadza się nie później niż w połowie października. Więc sadzonka zakorzeni się dobrze przed nadejściem mrozu i zimuje bez problemów.
- Wiosenne sadzenie wiśni w regionach centralnych odbywa się od początku do połowy kwietnia. Zwykle do tego czasu śnieg całkowicie topi się, a ziemia ma czas na rozgrzanie. Po tym okresie w drzewach owocowych rozpoczyna się przepływ soków. Sadzonki wiśni Zhukovskaya po posadzeniu w późniejszym terminie słabną i dają słabe zbiory.
- W regionach południowych o krótkich, łagodnych zimach bardziej odpowiednie jest sadzenie jesienią. Zhukovskaya można sadzić do połowy listopada. Powietrze jest jeszcze ciepłe, ziemia jest wystarczająco wilgotna i niezamarznięta, więc sadzonka łatwo się przystosowuje.
Wybór i przygotowanie miejsca
W przypadku wiśni Żukowskiej należy wybrać obszar dobrze oświetlony przez słońce, ale zamknięty od wiatru. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodych sadzonek, które mogą ulec uszkodzeniu podczas wietrznej pogody.
Wybierz miejsce zgodnie z następującymi zaleceniami:
-
Występowanie wód gruntowych nie powinno znajdować się wyżej niż 1,5 m od powierzchni ziemi. Niziny i tereny podmokłe nie są odpowiednie.
Ciężką glebę gliniastą można ulepszyć – na każdy metr kwadratowy wprowadza się 20 kg torfu i piasku. m. Aby zmniejszyć poziom kwasowości, użyj wapna gaszonego (300 g na 1 m2).
Po określeniu miejsca lądowania konieczne jest przygotowanie dołu. W przypadku sadzenia wiosennego lepiej jest to zrobić jesienią. Tak więc w okresie zimowym nawóz gnije i nasyca glebę mikroelementami. Jeśli sadzenie planowane jest jesienią, przygotuj otwór wczesnym latem.
Plan działań związanych z przygotowaniem siedzenia przedstawia się następująco:
- Wykop dołek o parametrach: szerokość – 80 cm, głębokość – 50 cm Przestrzeń ta jest niezbędna do wygodnego umieszczenia korzeni.
- Wbij kołek nieco dalej od środka dołu, na którym następnie spocznie sadzonka.
- Weź 1/2 ziemi, którą dostałeś podczas kopania dziury, dodaj do niej wiadro próchnicy, 2 łyżki. popiół drzewny i po 250 g superfosfatu i siarczanu potasu. Mieszankę gleby dokładnie wymieszać, wlać do dołu i zalać wodą (10 l).
- Przykryj dół, na przykład arkuszem łupków i poczekaj do sadzenia.
W tym czasie gleba uzyska pożądaną strukturę i odpowiednią gęstość oraz zostanie nasycona substancjami odżywczymi. Jeśli dół nie został przygotowany w określonym czasie, zrób to co najmniej 3 tygodnie przed sadzeniem.
Jak wybrać i przygotować materiał do sadzenia?
Ponieważ na zewnątrz Żukowskaja jest łatwa do pomylenia z wiśniami, musisz kupić sadzonki w wyspecjalizowanych sklepach lub w szkółce.
Następujące znaki pomogą Ci wybrać zdrowy materiał do sadzenia:
- Sadzonka powinna mieć 1-2 lata. Na tym etapie drzewo ma już silny system korzeniowy z maksymalnymi wskaźnikami przeżycia.
- Tułów jest prosty, nie zakrzywiony, bez narostów, pęknięć i innych uszkodzeń. Kora jest gładka i elastyczna.
Przed sadzeniem musisz odpowiednio przygotować sadzonkę. Aby to zrobić, zanurz korzenie drzewa w wodzie z Kornevinem na 6 godzin.
Sadzenie wiśni
Gdy dół będzie całkowicie gotowy, przystąp do sadzenia:
- Zdejmij pokrywę z dołu.
- Poluzuj mieszankę gleby na dnie dołu i uformuj wzgórze pośrodku.
- Sadzonkę z korzeniami posadzić na wzgórzu i rozłożyć na powierzchni nasypu. Należy pamiętać, że kołnierz korzeniowy powinien znajdować się 5 cm nad poziomem gruntu.
- Przykryj korzenie mieszanką gleby i ubij. Po opadnięciu ziemi wypełnij glebę, całkowicie wypełniając otwór.
- Uformuj wodopój wokół drzewa i wlej 20 litrów ciepłej wody.
- Gdy płyn zostanie wchłonięty, ściółkuj otwór torfem, trocinami lub suchą trawą.
Jeśli nie sadziłeś sadzonki jesienią, wykop ją przed wiosną. Znajdź obszar, w którym prawie nie ma światła słonecznego, aby pokrywa śnieżna utrzymywała się jak najdłużej:
- Zrób dołek o głębokości 40 cm i długości sadzonki.
- Ułóż sadzonkę pod kątem z koroną skierowaną na południe.
- Przykryj korzenie i połowę pnia ziemią i wodą. Jeśli w regionie jest mało śniegu, przykryj sadzonki świerkowymi gałęziami.
Pielęgnacja wiśni Zhukovskaya
Aby sadzonka miała przetrwanie i dobry rozwój, za pierwszym razem wymaga opieki. Będzie to miało bezpośredni wpływ na przyszłe owocowanie drzewa.
Top dressing
Jeśli wszystkie zalecane nawozy zostały zastosowane podczas sadzenia, kolejne 2 lata karmienia nie będą potrzebne. Następnie drzewo należy nawozić 3 razy w roku, począwszy od połowy wiosny do końca lata, według następującego schematu:
- Na przełomie kwietnia i maja przed kwitnieniem przygotuj kompozycję mocznika z siarczanem potasu (po 2 łyżki każdej substancji), rozpuszczając je w 10 litrach wody. Po podlaniu dodaj około 30 litrów przygotowanego produktu pod pień.
- Na początku lipca, kiedy dojrzewają owoce, po podlaniu pod każde drzewo dodać 25 litrów roztworu nitrofoski. Jest przygotowywany w proporcji 3 łyżki. l. substancji na 10 litrów wody.
- W sierpniu, kiedy zbierane są zbiory, w wilgotnej glebie, pod każde drzewo dodać 35 litrów mieszaniny siarczanu potasu i superfosfatu (2 łyżki na 10 litrów wody). Możesz zastąpić nawozy chemiczne popiołem po 1,5 kg na każdą wiśnię.
Funkcje karmienia wiśni Zhukovskaya:
- Jesienią nie używaj nawozów azotowych. Superfosfat ze związkami potasu wpływa korzystnie na rozwój wiśni. Przyprowadź je jesienią, ponieważ długo się rozpadają. Po stopieniu się śniegu na wiosnę nawóz całkowicie się rozpuści.
- Nawozić corocznie, jeśli teren jest ubogi w glebę z przewagą piasku. Bogata gleba prawie nie wymaga nawożenia.
- Zmniejszyć poziom kwasowości gleby pod wiśniami nawozami wapiennymi zgodnie z instrukcją (co 5 lat). Pomoże to zapobiec wypadaniu kwiatów i jajników.
Podlewanie
W przypadku dorosłego drzewa brak wilgoci nie jest straszny. Ale w suche lato, aby jagody były soczyste i duże, wiśnie należy podlewać 2-3 razy w miesiącu.
Odmiana Żukowskaja jest odporna na suszę, a dorosłe drzewo prawie nie wymaga podlewania, z wyjątkiem niektórych okresów:
- 1 tydzień przed kwitnieniem;
- pod koniec kwitnienia;
- wraz z początkiem dojrzewania owoców;
- po zebraniu zbiorów.
W przypadku młodych sadzonek wymagana jest specjalna częstotliwość podlewania 3-4 razy w miesiącu po 20 litrów na każde drzewo. Przy częstych deszczach zmniejsz ilość podlewania: w podmokłej glebie system korzeniowy może zacząć gnić.
Do nawadniania wykop okrągły rów 40-50 cm od pnia. Wlej 20-30 litrów wody, koncentrując się na wielkości drzewa.
Pielęgnacja gleby
Problem wiśni Zhukovskaya polega na ciągłym wzroście pędów korzeni. Pobiera z głównego pnia pierwiastki śladowe niezbędne do rozwoju korony i zbiorów. Dotyczy to również chwastów, które mogą powodować rozwój chorób i ataki owadów. Regularne pielenie kręgu blisko pnia i niszczenie przerostu wyeliminuje te problemy.
Glebę należy mulczować wokół pnia, posypując ją po odchwaszczeniu warstwą trocin, torfu lub słomy o grubości ok. 5 cm, co pozwoli uniknąć utraty wilgoci i znacznie ograniczy wzrost nowych chwastów.
Przycinanie i modelowanie korony
Dla prawidłowego rozwoju i dobrego owocowania wiśni konieczne jest przycinanie, które utworzy bujną koronę. Odmianę Żukowską zaleca się formować według typu rzadkiego. Odbywa się to w następujący sposób:
- Nierozgałęzioną sadzonkę przyciąć około 60 cm nad pąkiem. Reszta pąków da aktywnie rozwijające się pędy.
- Jeśli sadzonka ma boczne rozgałęzienia, wybierz 3 największe, które utworzą warstwę szkieletową. Gałęzie należy umieścić wokół pnia pod kątem 45 ° do niego.
- Prowadnica – gałąź centralna – skraca się o prawie 20 cm, pędy szkieletowe – o jedną czwartą długości. Pozostałe gałęzie pokrój w pierścień.
- Usuń gałęzie poniżej 45-50 cm długości pnia, aby prawidłowo uformować łodygi.
- Aby pień gęstniał szybciej, uszczypnij pędy łodygi, które wyrosły latem.
- Ułóż następny poziom 60 cm wyżej niż dolny.
Na każdym poziomie powinny pozostać 2-3 gałęzie. Gdy korona jest w pełni ukształtowana, na pniu pojawi się 5-8 grubych, mocnych gałęzi.
W przypadku dojrzałych wiśni wystarczające jest cięcie przerzedzające. Usuwa nierówne, konkurujące i chore gałęzie. Pomoże to poprawić oddychalność i oświetlenie, co będzie miało pozytywny wpływ na wydajność.
Jesienią wykonaj przycinanie sanitarne, aby usunąć uszkodzone gałęzie.
Przygotowanie do zimy
Wiśnia Zhukovskaya jest średnio odporna na mróz. Dlatego ważne jest, aby prawidłowo przeprowadziła działania izolacyjne, zwłaszcza jeśli chodzi o młode sadzonki.
Mróz może uszkodzić i uszkodzić drewno, a korzenie mogą cierpieć z powodu braku śniegu.
Każdy materiał, który przepuszcza powietrze, nadaje się do ogrzania młodego drzewa. Może to być płótno, gruba tkanina lub słoma. Muszą być owinięte wokół pnia i gałęzi szkieletowych. Strefa korzeni jest ściółka w celu izolacji.
W przypadku starszego drzewa wystarczą prostsze środki. Wlej obornik do koła pnia warstwą 10-15 cm (można zastąpić humusem). Razem z opadającym śniegiem niezawodnie ochroni korzenie przed mrozem.
Choroby i szkodniki
Pomimo odporności na plamistość obrączkowania i kokomikozę powszechną dla wiśni, odmiana Żukowskaja jest dotknięta innymi chorobami niebezpiecznymi dla owoców pestkowych:
- Oparzenie monilialne. Występuje na skutek długotrwałej wilgoci i objawia się przesychaniem pędów z pąkami, pęknięciami żywicy w korze oraz deformacją owoców.
W celu leczenia dotknięte gałęzie są usuwane. Pęknięcia i nacięcia są rozmazane lakierem ogrodowym. Do leczenia stosuje się roztwór Horusa (3 g substancji na 10 litrów wody). - Parch. Objawia się brązowymi plamami na blaszkach liściowych, z czasem owoce pękają, deformują się i tracą smak.
Do leczenia parcha stosuje się Nitrofen (200 g na 10 litrów wody). Opryskiwanie przeprowadza się wczesną wiosną. - Choroba Clasterosporium. Jest to choroba grzybicza, w której na powierzchni blaszek liściowych, pędów i kwiatów pojawiają się ciemnobrązowe kropki, dotknięte tkanki wysychają i odpadają, a owoce nie dojrzewają. Zabieg przeprowadza się dwukrotnie, spryskując 5% roztworem witriolu przed pęknięciem pąków i po opadnięciu liści.
- Wiśniowy wołek. Owad odżywia się nerkami, gdy zaczynają puchnąć. Samice składają jaja w jajnikach, a larwy, które z nich wychodzą, niszczą owoce.
W celu leczenia drzewo opryskuje się Karbofosem (70 g substancji rozpuszcza się w 10 litrach wody). - Ćma pędów wiśni. To owad, którego gąsienice uszkadzają drzewo, jedząc liście, pąki i kwiaty, pozostawiając na uszkodzonych obszarach lekką pajęczynę.
Aby zniszczyć jaja i larwy, drzewo jest traktowane DNOC zgodnie z instrukcją, zanim pąki zaczną kwitnąć. Po obrzęku pąków przeprowadza się opryskiwanie Metaphosem lub Karbofosem, aby pozbyć się gąsienic.
Zbiór i przechowywanie
Dojrzewanie owoców następuje pod koniec lipca, od 20 lipca i następuje niemal jednocześnie. Jeśli lato było zimne i deszczowe, termin może się zmienić.
Zbieraj jagody przy suchej pogodzie. Oderwij je razem z sadzonkami i od razu posortuj, wysyłając mocne całe owoce do przechowywania, a zmięte – natychmiast do przetworzenia.
Do konserwacji wiśni Żukowskiej lepiej jest używać pojemników lub innych pojemników, w których można układać jagody w warstwie do 5 cm.Wilgotność 85% i temperatura + 8 . + 10 ° C zapewnią przechowywanie owoców przez 2 tygodnie.
Popularnym sposobem przechowywania wiśni jest głębokie mrożenie. W tej formie jagody można przechowywać przez cały rok.
Ogrodnicy od dawna doceniają wiśnię Zhukovskaya za jej zalety: smak, korzyści, łatwość pielęgnacji i wysoką wydajność. Jagody tego drzewa są nie tylko świetne do zbioru, ale także pomagają organizmowi zwiększyć odporność.